padonmarတနေ့မှာ ကျောင်းက အပြန် တက်စီစီးလာရင်း ယာဉ်ကြောကြပ်တဲ့နေရာအရောက်မှာ တက်စီဆရာက ညည်းချင်းစလာပါတယ်။ သူက အင်ဂျင်နီယာဘွဲ့ရပြီး စင်္ကာပူမှာ (၇)နှစ် အလုပ်သွားလုပ်ခဲ့ပါတယ်တဲ့။မိသားစုနဲ့မခွဲနိုင်လို့ မြန်မာပြည်ကို ပြန်လာပြီး အီလက်ထရွန်နစ် ပစ္စည်းပြုပြင်ရေး လုပ်ငန်းလေးလုပ်ရင်း တဖက်က အပိုဝင်ငွေ ရအောင် တက်စီထွက်မောင်းပါသတဲ့။ ခုလိုယာဉ်ကြောပိတ်တာနဲ့တိုးရင် အုံနာကြေးတောင် မရတော့ပါဘူးလို့ ညည်းပြောလေး ပြောပါတယ်။ အဲဒီတော့မှ ကျမရဲ့အင်တာဗျူးစပါတော့တယ်။ `စင်္ကာပူမှာ (၇)နှစ်တောင် လုပ်ခဲ့တာ ဒီမှာနဲ့တော့ တော်တော်ကွာမှာပေါ့နော်´လို့ စပေးလိုက်ပါတယ်။ တက်စီဆရာလည်း ရင်ဖွင့်ချင်ချင်ဆိုတော့ ဆက်တိုက် ပြောတော့တာပါပဲ။ “ကွာတာပေါ့ဗျာ ၊ ဆီနဲ့ရေလိုပဲ။ ဒီကိုပြန်ရောက်ရောက်ချင်း လေဆိပ်ထဲရောက်တာနဲ့ တခြားစီပဲ ဆိုတာတွေးလိုက်မိတယ်။ မိသားစုသံယောဇဉ်ကြောင့်မို့လို့သာပေါ့ဗျာ။ ဟိုမှာဆိုရင် အစစအရာရာ စည်းကမ်း ရှိတယ်။ အမှိုက်တစ မတွေ့ရဘူး။ အခုက လေဆိပ်မှာတောင် အမှိုက်တွေတွေ့နေရတယ်။ […]
alinsett ယောကျာ်းတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဟိုတို့ ဒီတို့ တွေးတော ရေးပြောနေမိတာ ကိုယ့်ပေါင် ကိုယ်လှန်ထောင်းသလိုများ ဖြစ်နေပြီလား လို့ လည်း တွေးမိပါသေးတယ် ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်ကလည်း ကောင်းစေလိုတဲ့ ဆန္ဒနဲ့ ရေးမိတာပဲလေ ဆိုတဲ့ စိတ်ကလေးနဲ့ . . .ရေးတာပါ။ ပြီးတော့ ကိုယ့်မျက်လုံးထဲမှာ အမြင် ကန့်လန့်ဖြစ်သွားပြီ ဆိုရင် ပြောချင်လာတာ လျှာပါ ယားလာရော ။ စကားအဖြစ် အသံနဲ ့ပြောဖို့ကျတော့ နားထောင်ပေးသူက ရှိဦးမှ။ ရှိဦးတော့ ကိုယ်က စကားကို အမြီးအမောက် တည့်အောင် သိပ်မပြောတတ်။ ဆိုတော့ လက်ကပါ ယားလာရော ။ ဒါနဲ့ပဲ ကျွန်တော်တို့ ယောကျာ်းတွေ […]
ေရႊတိုက္စိုးကဲ ကျွန်တော်လဲပို.စ်တင်တယ်ဗျာ… ဘယ်နှယ့်ဗျာ.. ဂဇတ်အတိုင်ပင်ခံပို.စ်နဲ. ဒင်း ၁သိန်းပြည့်မယ့်အရေးကို မြင်မိတယ် ကျုပ် လဲ မြန်မာတစ်ယောက်ပဲ မြန်မာ့ထုံးစံအတိုင်း သူတပါးကောင်းစားကြီးပွားနေရင် မနာလိုဖြစ်တာ ကျုပ် အပြစ်မဟုတ်ဘူးနော်…..ဟွင်းဟွင်း.. ကျုပ်တို.နိုင်ငံမှာ ဟိုလူက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ဖွင့်လို.ကြီးပွားရင် လိုက်ဖွင့်… ဟိုလူက ဘီယာဆိုင်ဖွင့် လို.ချမ်းသာရင် လိုက်ဖွင့်….. ဟိုလူက ကွမ်းယာရောင်းလို. ရောင်းကောင်းရင် လိုက်ရောင်း… ဟိုလူက ဘောလုံးဒိုင်ကိုင်လို. မြတ်ရင် လိုက်ကိုင်… ဟိုလူက နှစ်လုံးသုံးလုံး ဒိုင်ခံလို. သောင်သာရင် လိုက်ခံ…. ဟိုလူက မာဆတ်ဖွင့်လို. တိုးတက်လာရင် လိုက်ဖွင့်…….. အဲလို အဲလို လူတွေ နေတဲ့ နိုင်ငံမှာ နေနေတဲ့ ကျုပ် လဲ ဘာသားနဲ.ထုထားလို.လဲ… အခုဟောကြည့် အလင်းဆက်ဆိုတဲ့(အဆက်ကလေး)က အတိုင်ပင်ခံပို.စ်ဆိုပြီး လုပ်တော့ ကော့မန်.တွေ ရ […]
((( အရင်ကတည်းက ဆရာမဂျူးရေးတဲ့ ကျွန်မတို့မိန်းမတွေ ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးလေးတွေ ဖတ်ခဲ့ရတယ်။ အဲဒီ မိန်းမတွေဘက်က အကြောင်းအရာတွေကို ဂျူးရေးသလို ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော်တို့ ယောကျာ်းတွေနဲ့ ပက်သက်ပြီး ကျွန်တော် မြင်မိတာလေးတွေ ရေးချင်လာတယ်လေ။ ရေးမယ် ဆိုပြီး တွေးထားပေမယ့် တော်တော်နဲ့ မရေးဖြစ်ခဲ့ပဲ အခုမှ စရေးဖြစ်တယ်ဆိုပါတော့။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ ကိုယ်တွေရဲ့ ယောကျာ်းသားဖြစ်မှုကို အမွှန်းတင် အကောင်းပြောတာမျိုးလည်း မဖြစ်အောင် အဆိုးအပြစ်တွေ ကြံဖန်ပြောတာမျိုးလည်း မဖြစ်အောင် ရေးဖို့ ကြိုးစားပါ့မယ် ။ ကျွန်တော့် အမြင်တွေကို ပြောတာဖြစ်တဲ့အတွက် တခြားသူတွေနဲ့ အမြင်ချင်း ကွဲပြားနိုင်ပါသေးတယ်။ အဓိကကတော့ ကျွန်တော်က ကျွန်တော်တို့ယောက်ျားတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကောင်းစေလိုသောစိတ် တိုးတက်ကောင်းမွန်ဖို့ဆိုတဲ့ […]
၀င့္ျပံဳးျမင့္ရွာ့အရေးအတွက် မေးတဲ့သူတွေ မေးကြတဲ့အခါ သဘောထားတွေပါမေးတော့ ဖိုရမ်လုပ်ပြီးမေးတာမျိုး ဒါမှ မဟုတ် ပို့စ်တစ်ပုဒ်အဖြစ် ခွဲထုတ်ပြီးမေးသင့်ကြောင်း ဦးဦးပါလေရာ ရဲ့ အကြံပေးချက် ကောင်းမွန်တာမို့ မေးပြီးသားလေးကိုပဲ အစပြန်ထုတ်ပြီးရေးတင်လိုက်ပါရစေ။ ကောင်းကင်ပြာနောက်က လိုက်တာပါ။ ကျမမေးထားတာက = အချစ်ရေးကို တာဝန်ယူဖြေရှင်းပေးမည်၊ အထူးသဖြင့် ကွဲကွာရေးကို တာဝန်ယူဖြေရှင်းပေးမည်ဆိုသော မမချွိကို မေးပါရစေ။ ဒီလိုလေ၊ ကိုယ်က မယားကြီးနေရာကဆိုပါတော့၊ ကိုယ့်မှာက သားတစ်ယောက်လည်းရှိပြီ၊ ပြည်ပကိုလည်း ခဏတဖြုတ်ရောက်နေတယ်။ အိမ်ထောင်သက်ကလည်း ဘာမှ မကြာသေးဘူး။ မြန်မာပြည်က ကိုယ့်ယောက်ျားက နောက်တစ်ယောက်နဲ့ မင်္ဂလာဆောင်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်။ မယားကြီးတစ်ယောက်အနေနဲ့ ကိုယ်က ဒီလိုကြီးပေါ်တင်စော်ကားခံရပြီဆိုတော့ မကျေနပ်ဘူး။ သတင်းစာမှာ ဘာညာကွိကွ ထည့်လိုက်တယ်။ ကိုယ့်ယောက်ျားကတော့ သူ့မိဘတွေဆီက အမွေဖြတ်ဆိုတာလုပ်ပြီး နောက်အိမ်ထောင်ထူဖို့ လုပ်လိုက်ပြီ။ အဲဒီမှာ ယောက်ျားက […]
အခုတလော . . . သူရ ဖတ်ဖြစ်နေတဲ့စာအုပ် သုံးအုပ်ရှိပါတယ် ။ ပထမဆုံး ဖတ်တဲ့စာအုပ်က ဖတ်ပြီးသားကို ပြန်ဖတ်ခြင်းပါ။ ဆရာတက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင်ရဲ့ ”လီရနာ ဂင်္ဂ ါ ဧရာဝတီ ကဗျာ၏ သင်္ခါရ နှင့် နိယာမ ” ဆိုတဲ့စာအုပ်ပါ။ ချစ်သော ကထူးဆန်းကြီး လက်ဆောင်ပေးထားတဲ့စာအုပ်။ အဲဒီ စာအုပ်ကို ဖတ်ပြီး တွေးမိတာတွေ . . . .ချရေးမိတာတွေ ရှိပါတယ် ။ ဒါက ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်ပြောရမယ့် စာပေအနုပညာ သဘောတရားတွေမို ့ နောက်များမှ ပြောပါတော့မယ် ။ နောက်တစ်အုပ်ကလည်း ဖတ်ပြီးသား ပြန်ဖတ်တာပါပဲ။ ဆရာဖေမြင့်ရဲ ့ ”ဘာကြောင့် ဒီမိုကရေစီ လိုချင်ရသလဲ” ဆိုတဲ့ […]
ကျမတို့ငယ်ငယ်က အင်မတန် စည်းကမ်းကြီးတဲ့ မိဘ၊ဖွားကြီး၊ဖွားလေး၊ကြီးတော် တွေနဲ့ နေခဲ့ရပါတယ်။ ကျောင်းကပြန်လာရင် ကျောင်းဝတ်တဲ့ ဂါဝန်ကိုချွတ်၊အိမ်နေဂါဝန်နဲ့ လဲဝတ်ရပါတယ်။(ကျမတို့က နယ်မှာနေတော့ ကျောင်းဝတ်စုံ အဖြူအစိမ်းကို ၈တန်းနှစ်ရောက်မှ စဝတ်ရပါတယ်) ဖိနပ်ဆို ကျောင်းစီးတာက ခပ်လတ်လတ်၊အိမ်နေဖိနပ်က ခုံဖိနပ် စီးရပါတယ်။ အလှူမင်္ဂလာဆောင်သွားရင် ဖိနပ် လှလှရွရွလေးစီး၊ပြန်လာရင် ပြန်သိမ်းရပါတယ်။ အဲသလို သူ့နေရာနဲ့သူ ဝတ်ရ၊စီးရတော့ ကျမတို့ အဝတ်အစားတွေ တော်တော်နဲ့ မဟောင်းသလို ဖိနပ်တွေဆိုလည်း နှစ်ပေါက်အောင် စီးရပါတယ်။ တခါတော့ မင်္ဂလာဆောင်သွားပြီး နောက်တနေ့ ဖိနပ်အကောင်းလေးကို ကြွားချင်လို့ ကျောင်းကိုစီးသွားမိပါတယ်။ မိုးရွာတာနဲ့ တိုးတော့ ဖိနပ်အသစ် ရွရွလေးဟာ တခါတည်းပြတ်ပြီး ကျောင်းအပြန် ဖိနပ်ပြတ် လက်ကကိုင်ပြန်ခဲ့ရပါတယ်။ အင်မတန် စည်းကမ်းကြီးတဲ့ ကြီးတော်က ` ရွှေဖိနပ် ရှပ်တိုက်စီးတဲ့ သူဌေးမ၊ […]
ကို်ယ်ဂေါက်တာတွေ အားရပါးရရေးပြီးလို့ နောက်ထပ် ဂေါက်စီးရီးမရေးတော့ဘူးလို့ စဉ်းစားထားပေမယ့် သင်္ကြန်ပိတ်ရက် မတိုင်မီ ပြောရဆိုရ ငြင်းရတာတွေ ရှိလာတော့ ကိုယ့်ရွာထဲ ရင်ဖွင့်ချင်လာပါတယ်။ သင်္ကြန်ပိတ်ရက် ၁ဝရက် ဆိုတာနဲ့ ပတ်သက်လို့ပါ။ ရှေးရှေးကလည်း သင်္ကြန်အကြောင်းပြောတိုင်း ငြင်းခဲ့ကြရပါတယ်။ မြန်မာ့ရိုးရာ သင်္ကြန်ဆိုတာကို အများပျော်ကြရွှင်ကြတာဆိုတော့ ပျော်စရာပွဲတော်အဖြစ် လက်ခံပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နဂို အကြို ၊အကျ ၊အကြတ်၊အတက်၊နှစ်ဆန်း ၁ရက် ပေါင်း၅ရက် လောက် ပိတ်ကြ၊ရေကစားကြရရင် တော်သင့်ပြီလို့ မြင်ပါတယ်။ ၅ရက်လောက်ဆို နယ်ဝေးမှာ အလုပ်လုပ်ရတဲ့ အလုပ်သမားလေးတွေအဖို့ အနားရရုံပါပဲ။ ၁ဝရက်တောင်ပိတ်တော့ အလုပ်မရှိပဲ အိမ်ရဲ့အဝေးမှာ နေရစားရတာလည်း ခက်၊အိမ်ကိုလည်း ပြန်ချင်တာကြောင့် အိမ်ပြန်ခရီးတွေ ဖြစ်လာပါတယ်။ အဲသလို နေရပ်ပြန်တွေ စုပြုံများတော့ ကားဂိတ်တွေလည်း စီစဉ်ရခက်ပါတော့တယ်။ ကြိုရောင်းရင်လည်း မှောင်ခိုလက်မှတ်ရောင်းသလိုဖြစ်မယ်။ […]
_____________ အခုခေတ် သင်္ကြန်ပွဲဆီကို . . . ဒီသိကြားမင်း အနေနဲ့ ဘာကိုမှ. . .စီးပြီးဆင်းမလာချင်တော့ပါဘူး။ ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ ့မှုတွေ ပျောက်ဆုံးလာပြီ ဖြစ်တဲ့. . . ဒီခေတ်သင်္ကြန်ပွဲတွေရဲ့ အကြမ်းဆန်မှုကြား. . . သိကြားမင်းလည်း အနားကပ်လာချင်စိတ် မရှိ ။ ပြီးတော့ . . . . အစဉ်အလာ ပျက်စီးယိုယွင်းနေတဲ့ ပွဲတော်ခါးခါးကြီးနဲ့ပက်သက်ပြီး အစဉ်အလာအရ. . .သိကြားမင်းရဲ့ ခွေးသားရေ စာမျက်နှာထက် မှတ်ရမယ့်အရာတွေကလည်း များနေတာမို့ . . .စာမျက်နှာတောင် . . .ဆံ့လိမ့်မယ် မထင်. . . ဒါကြောင့် […]
သုရွင္ရုရှ တု၍ ဘင်္ဂလား ခုန် အိုင်ပျက်ရုံ သာရှိလိမ့်မည်တည်း။ ပြည်တွင်းမှာ အိမ်ကြက်ချင်းအိုးမဲသုတ်နေတော့ ဘင်္ဂလားက ပွဲကြည့်ကုလားထိုင်မှာ မိန့်မိန့်ကြီး ကြည့်နေလေရဲ့။ ဒီအချိန်မှာ ဘင်္ဂလားတပ်တွေသာ မောင်တောကို ဝင်ကြည့်… အားလုံးကြက်သေသေ နေကြမှာ မြင်ယောင်မိသေးတယ်။ စစ်ရေးသတိရှိရမည်။ ဟူ၍ စစ်တပ်တိုင်းတွင် ဆိုင်းဘုတ်ချိတ် ထားသည်မှာ အလားကားဖြစ်နေပြီလော။ ရုရှ ကို တု၍ ဘင်္ဂလားက ” ဖားတု၍ ခရုခုန် ၊ အိုင်ပျက်ရုံသာရှိ ” တော့မပေါ့လေ။ ုရုရှက ရုရှ ဖြစ်၍ ဘင်္ဂလားက ဘင်္ဂလား ကုလားဖြစ်သည်။ ယြူကရိန်းက ယူကရိန်းဖြစ်၍ မြန်မာကမြန်မာဖြစ်သည်။ စကားလေးနဲ့ဖြစ်ဖြစ် သွေးတိုး စမ်း၍ ရင်တွင်းက စကားတွေ ပွင့်ထွက်လာပေပြီ။ အမှန်တွင် သိပ်တော့လည်း အံ့ဩစရာမဟုတ်ပါချေ။ […]
အဲ့ဒီနေ့က အဲ့ဒီနေ့က မီးမလာဘူး မေမေ။ သားဖယောင်းတိုင်လေးနဲ့… စာကျက်ပြီးစာမေးပွဲ ဖြေခဲ့ရပါတယ်။ အဲ့ဒီနေ့က သိပ်အေးတယ် မေမေ။ သားအင်္ကျီအနွမ်းလေးနဲ့ အစောကြီးထပြီး ကျောင်းသွားခဲ့ရတာ။ အဲ့ဒီနေ့က သားအိမ် ကျ ပျောက်ခဲ့တယ် မေမေ။ ကျောင်းကအပြန်မှာ သား အိမ်ကို ရှာမတွေ့ခဲ့ဘူးလေ။ အဲ့ဒီနေ့က သား ငို ခဲ့တယ် မေမေ။ အသံသာကြားဖူးပြီး ဘယ်တုန်းကမှ မမြင်ခဲ့ဖူးတဲ့ သယံဇာတ ကျိန်စာတွေ ထွေးပွေ့ သိမ်းပိုက်ရင်းနဲ့လေ။ သုရှင် ၂၂-၃-၁
စံတော်ချိန်/အတွဲ(၁)/အမှတ်(၃၃၄)/ {၁၃/၃/၂၀၁၄/ကြာသပတေး} စံတော်ချိန်သတင်းစာထဲမှာပဲ ထပ်ဖတ်ရတဲ့သတင်းဆောင်းပါးလေး တစ်ပုဒ်ရှိပါသေးတယ် ။ ဖတ်ပြီး ရယ်ရမှာလား ငိုရမှာလား ဝမ်းသာရမလား ဝမ်းနည်းရမလားမသိတော့ပါဘူး ။ ဒီလိုပါ . . . ÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷ တပေါင်းလဆန်း ၁ ရက်မှ ၃ ရက် အတွင်းကို . . . ကိုကြီးကျော် ချိုးရေတော်သုံးတဲ့နေ့ လို့ သတ်မှတ်ထားပြီး. . . နတ်ပွဲတွေ ကျင်းပကြ ပူဇော်ပသကြတယ် တဲ့ ။ (( အဲဒီမှာ ဒီထော်လော်ကန့်လန့်ကောင် တွေးမိတာက. . . ကိုကြီးကျော်ကြီးဟာ. . . […]
ဟို တစ်နေ့တုန်းက စံတော်ချိန်သတင်းစာလေး ကောက်ကိုင်ပြီး သတင်းထူးများပါမလားလို့ ဟိုလှန်ဒီလှန် ဖတ်လိုက်တော့. . . . ———— “ အမျိုးသားစာပေတစ်သက်တာဆု ချီးမြှင့်ငွေက်ို လေးဆ သို့မဟုတ် ငါးဆ / အမျိုးသားစာပေဆုနှင့် စာပေဗိမာန်စာမူဆုကို နှစ်ဆ သို့မဟုတ် သုံးဆ တိုးမြှင့် ချီးမြှင့်ရေးအတွက် . . . ၂၀၁၄ – ၂၀၁၅ ဘဏ္ဍာနှစ်တွင် ထည့်သွင်းထားခြင်း မရှိသော်လည်း. . . နောင်နှစ်များ၌ ဆတိုး ပိုမိုချီးမြှင့်နိုင်ရေးအတွက် . . .ဆောင်ရွက်သွားမည် ဖြစ်ကြောင်း. . . ပြန်ကြားရေးဝန်ကြီးဌာန | ဒုတိယဝန်ကြီး ဦးပိုက်ထွေးက ပြောဆိုခဲ့. . . […]