Shwe Ei(၁) ပွိုင့်စိမ်းဘီဟေ့ ဆိုသော အသံနဲ့အတူ ဆောင့်ထွက်လိုက်သော ဘတ်စ်ကားပေါ်သို့ မီးပွိုင့်မှ ကားတက်စီးကြသော သူငယ်မတစ်စု အပြေးအလွှားခုန်တက်လာတာမြင်လိုက်၏။ ကားခပ်ချောင်ချောင်ပေါ်တွင် သက်တောင့်သက်သာ စီးရချည်ရဲ့အောက်မေ့ နေရာမှ ပွိုင့်ဖြတ်မယ်နော် တန်းတွေ ကွင်းတွေ ကိုင်ထား ဟူသော အသံနှင့်အတူ ဒေါက်ဖိနပ်ချွန်ချွန်နှင့် ခြေဖမိုးကို အားပါးတရတက်နင်းခံလိုက်ရလေသည်။ ကားပေါ်တက်တက်ချင်း မှီရာလှမ်းဆွဲဖို ့ မစဉ်းစားဘဲ ထိုင်ခုံနေရာရှာနေသော အနှီ ပေမမှီဒေါက်မမှီ တစ်ယောက်ကို ခပ်ချဉ်ချဉ်ရှိတာနဲ့ မျက်စောင်းလှည့်ထိုးလိုက်မိသည်။ ဘယ့်နှယ့်တော် ဒေါက်ဖိနပ်အချွန်စီးပီး တန်းမမှီရတဲ့ကြားထဲ ထိုင်ခုံလဲရှာနေသေး ကိုဖာသာ အေးဆေးရပ်နေတဲ့လူခြေထောက်ကို လဲ လာတက်နင်းရသေး…ဒွတ်ခ (၂) ကဲ ဒီဘက်က အမ အပေါက်ဝပိတ်မရပ်နဲ့ အလယ်ခေါင်ကိုတိုး….ကားကအချောင်ကြီးကို ဘယ့်နှယ့်အေပေါက်ပိတ်ရပ်နေတုန်း…ကွကို မစီတတ်ရင် စပယ်ယာဝင်လာလိုက်မယ်နော်…အိုက်ကျမှ ဘာဖစ်တယ် ညာဖစ်တယ် မလာနဲ့ ..ဟွန်း သောက်ကျိုးနဲ […]
ခင္ခ” ဗူးဘုရား ထူးခြား ဒူးယား “ ထူးခြားအောင် ဗူးဘုရားမှာ ဒူးယားသောက်ခဲ့ပါ ဗေဒင်ဆရာယတြာပေးလို့ ဗူးဘုရားရောက်တုန်း ဒူးယားစီးကရက် အသာခဲကာ မီးခြစ်ကာညှိမယ်ကြံရွယ် နောက်တော်ကရောက်ခါအော်လိုက်သံ စီးကရက်ကိုပြတ်ပြီကတိပေးတာကို အခုတော့ကတိဖျက်သောက်မယ်ကြံသူရေ နေရစ်တော့ နင့်ကိုမုန်းတယ်ဆို ရှင်းပြတာအခါခါ လက်မခံဘူး အခုတော့ကျုပ်မှာရူး တစ်ယောက်ထဲလွမ်းဆွေးကာ ကျန်ရစ်ဖြစ်လေတယ်။ ခင်ခ။
” စဉ်းစားသော်လည်း အဖြေမရခြင်းသည်ကား….” ဘာသာပြန်သတင်းဆောင်းပါးလေးတစ်ခု ဖတ်မိလိုက်တယ်၊ အဲဒီသတင်းဆောင်းပါးမှာ ရေးထားတာက ကမ္ဘာအကြီးဆုံးဆေးစီရင်ထားရှိရေး ကုမ္ပဏီကြီးဖြစ်သော Alcor က သေဆုံးသူခန္ဓာကိုယ်ကို မပုပ်မသိုးအောင် စီရင်ထားရှိပေးနေပြီး လူတစ်ဦးလျှင် အမေရိကန်ဒေါ်လာနှစ်သိန်းကျသင့်မည်ဖြစ်ကာ နောင်တစ်ချိန်ဆေးပညာ တိုးတက်လာသည့်အချိန်တွင် ပြန်လည်နိုးထလာနိုင်မည့်မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် စာရင်းပေးသွင်းသူများရှိနေပြီဖြစ် ကြောင်းသိရပါတယ်၊ အတိတ်ကာလက လူတစ်ဦးသေဆုံးလျှင် သေဆုံးသည်ဟု အလွယ်တကူလက်ခံကြ သော်လည်း ယခုမျက်မှောက်ခေတ်ကြီးတွင် လွယ်လွယ်နှင့်လက်မလျော့ကြပေ၊ CPR ပေးခြင်း၊ ဆေးရုံသို့ အမြန်တင်ပို့ကာ အရေးပေါ်ခွဲစိတ်ကုသခြင်းတို့ကို ပြုလုပ်ကြသည့်အပြင် ယခုဆေးပညာနှင့် လက်လှမ်းမမီ သောကြောင့် သေဆုံးသူများကို Alcor က ဆေးစီရင်ပေးမည်ဖြစ်ကာ ရောဂါပိုဆိုးရွားမသွားတော့ဘဲ ရပ်တန့် နေမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ နောင်တစ်ချိန်ဆေးပညာတိုးတက်လာကာ ၎င်းရောဂါကို ကုသနိုင်မည်ဆိုပါက ဆေးစီရင် ထားခြင်းကို ပယ်ဖျက်ကာဆေးဝါးဆက်လက်ကုသခံကာ အသက်ရှင်သန်နိုင်မည့် စီမံချက်ကြီးကို Alcor ကုမ္မဏီ […]
ကိုေပါက္(မႏၱေလး)“ မမေ့တတ်သူသာ………….“ ကျနော်မနေ့က အမှားတစ်ခုကျူးလွန်လို်က်မိပါတယ်။ ကျနော် အမှတ်တမဲ့မေးလိုက်တဲ့ မေးခွန်းလေးတစ်ခုက လူငယ်တစ်ယောက်ရဲ့ဒဏ်ရာ ကို သွားဆွပေးသလိုဖြစ်စေခဲ့လို့ပါဘဲ။ မနေ့က ကျနော့်လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာထိုင်နေတုန်း လေထဲကနေသိကျွမ်းကြတဲ့ လူငယ်လေးတစ်ယောက် ဆိုင်ထဲကိုဝင်လာတော့ ကျနော်ကလှမ်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။ သူုနဲ့ စာအကြောင်းပေအကြောင်းတွေ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းတွေ ပြောနေကြရင်းကနေ “မင်း ကောင်မလေး ရော ပါမလာဘူးလား” လို့မေးလိုက်မိပါတယ်။ “ သူက ကျနော်ကို လမ်းခွဲ သွားပြီ လေးလေး “ “သူ က မင်းကို အရမ်းချစ်တယ် ဆို “ “အခုတော့ သူ တစ်ကယ် ချစ်တဲ့ လူ ကို တွေ့ ပြီ တဲ့၊ ကျနော်ကို ချစ်တယ် လို့ ထင်ခဲ့ မိတာ တကယ် တော့ […]
alinsett ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ။ အခုတလော..စာလည်း မရေးအား… ရေးထားပြီးသားလည်း..မရှိတော့… အရင်က ရေးထားတဲ့ ကဗျာလေး…တင်လိုက်တာပါ။ ဖတ်ရှုအားပေး..ခံစားပေးကြတဲ့မိတ်ဆွေများကို..ကျေးဇူး အထူးပါ….ဗျ
” သူတို့တောင်မှ လိုချင်ရဲ့ “ ” ကောင်းကင်ကြီးက အကျယ်ကြီးဘဲနော် ” ” အေး ဟုတ်တယ်ကွ အခုလို ကြည့်တော့ အကျယ်ကြီးဘဲနော် ” ” ကောင်းကင်ကြီးမှာမှ ဘာဖြစ်လို့ လမင်းကြီးရှိနေတာလဲ သူကတဖြေးဖြေးတက်လာတာဆိုတော့ မြေကြီးမှာ သူအိမ်ရှိလို့လား ” ” ဟာ လမင်ကြီးက ကောင်းကင်မှာနေတာ ဘယ်လိုလုပ် မြေကြီးမှာ အိမ်ရှိမှာလဲ ” ” ဟာ မင်းကလည်း လမင်းကြီးက သူစထွက်ရင် ဟိုးအဝေးကြီး အောက်ကနေထွက်တာဆိုတော့ အဲဒီမှာ သူအိမ်ရှိလို့ပေါ့ ” ” မင်းကလည်း ဝေးပါ့ကွာ လမင်းကြီးက မင်းပြောသလို ဟိုးအဝေး ကြီးက မြေကြီးမှာရှိတဲ့ သူ့အိမ်ကထွက်တာ မဟုတ်ဘူး ငါတို့နေတဲ့ ကမ္ဘာကြီးက […]
” ချင့်ယုံ သင့် ချင့်ယုံ “ ” အင်း လူတွေ လူတွေ အတော်တရားကျဖို့ ကောင်းတာဘဲနော်” “ဟာ ကိုယ့်ဆရာ ဂျာနယ်ဖတ်ပြီး ဘာတွေ တရားကျနေတာလဲဟ” “ငါငယ်ငယ်က ရန်ကုန် ပုဇွန်ချောင်းနားကို ခဏခဏရောက်ဖူးသလို ရန်ကုန် သန်လျှင်တံတားကိုလည်း အကြိမ်ကြိမ်ဖြတ်ခဲ့ဖူးတယ်ကွ ဟိုငယ်ငယ်လေးထဲကနေလာခဲ့တာ နှစ်ပေါင်း ဆယ်စုသုံးကျိပ်ကျော်ထိ တစ်ခါမှ မကြားဖူးဘူး၊ အဲဒီမှာ သွားလာနေတဲ့လှေ သင်္ဘောတွေထဲက တစ်ဦးတစ်ယောက်ဆီကမှ တွေ့မိတယ်လို့လည်း မကြားမိဘူးလေ၊ အဲဒီချောင်းနဲ့ပက်သက်ပြီး ငယ်ငယ်က ပုံပြင်လိုလို ဒဏ္ဍာရီလိုလို ငါးမိုးရိပ် မီကျောင်းရှိတယ် မီကျောင်းတွေရှိတယ်ဆိုတာမျိုးတော့ကြားဘူးတယ်လေ၊ နဂါးနေထိုင်တယ်လို့တော့မကြားမိဘူးလေ” ” အေးလေ အဲဒါဘာဖြစ်လို့လဲ ” ” ဘာဖြစ်ရမှာလဲ အခု ခေါင်းလောင်းကြီးကို နဂါးမင်းတွေ နဂါးတွေ ပူဇော်နေကြလို့ အခု […]
“ဖြတ်သန်းခဲ့ သောပလက်ဖောင်းများ – အမှတ်(၁၂) (ဖောင်ကြီးက သင်တန်းဆင်းတဲ့အခါ ) ဖောင်ကြီး ဘက်ကမိုးများတဲ့အရပ်ဖြစ်ပါတယ်။ ရွာရင်လဲမိုးလုံးမိုးပေါက်ကကြီးပါတယ်။ အဝါရောင်မိုး ကိုဖောင်ကြီးရောက်မှဘဲကြုံဘူးတာပါ။ အဲလိုမိုးများတော့ ကျနော်တို့အဝတ်တွေက မခြောက်တော့ပါဘူး။ ဒိုဘီကလဲအလျင်မှီအောင်မလျော်နိုင်တော့ဘူးပေါ့။ ချွေးစိုလို့မခြောက်တာ မိုးစိုလို့မခြောက်တာတွေကြောင့် စိုထိုင်းထိုင်းတွေပြန်ပြန်ဝတ်ရပါတယ်။ အဲလိုဝတ်တော့ကျနော်တို့မှာ ညှင်းတွေပေါက်လာပါတယ်။ ညှင်းပေါက်တာက ယားတာယံတာမရှိပေမယ့် အရေပြားပေါ်မှာ အကွက်အကွက်တွေထနေတော့အကြည့်ရဆိုးပါတယ်။ အဲဒီမှာတစ်ယောက်က နည်းပေးပါတယ်။ ညှင်းကွက်နေရာကို အဝတ်ကြမ်းနဲ့ နီရဲနေအောင်ပွတ် ပြီးရင်သံပုရာသီးနဲ့ပွတ်လို့ပြောပါတယ်။ ကျနော်တို့လဲ လုပ်တာပေ့ါ စပ်လိုက်တာမှ အရမ်းပါဘဲ။ ဒါပေမယ့် တစ်ကယ်ပျောက်သွားပါတယ်။ ညှင်းဆိုတာက အသားနဲ့အရေပြားကြားမှာ မိူကပ်တာပါတဲ့။ နောက်ထပ်ခံရတာတစ်ခုက တော့ ခြေထောက်တွေမှာသဲဝဲစားတာပါ။ ဘွတ်ဖိနပ်တွေက အကောင်းစားမဟုတ်။ အောက်ကပေါက်တဲ့ဖိနပ်ကပေါက်နေပါတယ်။ မိုးရွာတော့ သဲရောရေ ရောဖိနပ်ထဲမှာဝင်နေတော့ခြေထောက်တွေကသဲဝဲစားကုုန်ပါတယ်။ သဲဝဲစားရင်ခြေထောက်က နည်းနည်းတော့ နာပါတယ။် […]
” ဪ ငါ့တို့ တိုင်းပြည်မှာလဲကွာ” ကျွန်တော်လူလတ်ပိုင်းအရွယ် ကာလလောက်က ရန်ကုန်-မန္တလေးဆို ရထားနဲ့ဘဲသွားလာကြတာများခဲ့ကြ တာပေါ့၊ အခုလို အမြန်လမ်းလည်းမပေါ်သေးဘူး အဝေးပြေးကားလိုင်းတွေကလည်း အခုလိုလေအိတ်ကား တွေနဲ့စမတ်ကျကျမဟုတ်သေးတဲ့ခေတ်မှာ ရထား အထူတန်း နဲ့ အထူးတန်းသီးသန့်တွဲတွေဘဲပါသော အထူးရထားတွေက ခေတ်စားခဲ့ကြတာပေါ့ဗျာ။ မန္တလေးသွားချင်လို့ ရထားစီးမယ်ဆိုရင် အထူးတန်းက အတွက်လက်မှတ်ကို စီးမယ့်နေ့မတိုင်မှီ သုံးရက်ကြိုတန်းစီဝယ်ရပြီး ရိုးရိုးတန်းအတွက်ကတော့ တစ်ရက်ကြို ဝယ်ရတယ်လေ။ လက်မှတ်ကို ရန်ကုန်ဘူတာကြီးလက်မှတ်ရောင်းနေရာမှာ မနက် ၈ နာရီမှာရောင်းပေးပေ မယ့်၊ မနက် ၆ နာရီကထဲက စတင်တန်းစီခွင့်ပြုထားတော့ မနက်စောစောထပြီ ၆ နာရီအရောက်သွား တန်းစီထားနိုင်မှ ရှေ့ကိုရောက်ပြီး လက်မှတ်ရဖို့ သေချာတာလေ၊ ဘာလို့လဲဆိုတော ရထားတစ်စီးလုံး လူ ၄၀ဝ လောက် ထိုင်ခုံရှိပေမယ့် လက်မှတ်ကိုတော့ ၁၀ဝ […]
မောင်သူရတို ့ ငယ်ငယ်လေးထဲက ဖတ်မှတ် ရွတ်ဆိုခဲ့ဖူးမှာ သေချာတဲ့ စာသားလေးတစ်ခုအကြောင်း ပြောရအောင်ဗျာ ။ အားလုံးလည်း ရွတ်ဖူး /ကြားဖူးကြမှာပါ ။ စံပယ်တဲ့လေးရုံ ၊ ပျိုတို့မောင် မပန်ထိုက်တယ် ၊ ပန်းပြတ်ခိုက်ကြုံ၊ အပွင့်ရယ်ကုန်၊ တစ်ငုံဖြင့် ကျန်ပါသေးတယ်၊ ပန်ချင်ရင် ပျို့မောင်ကြီးရယ်၊ ခေါင်းဖြီးခဲ့လေး။ အဲဒီစာသားလေးတွေလေ ။ ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။ ဘယ်သူရေးတာတွေ ၊ ဘယ်လိုရေးတာတွေ ၊ ကဗျာအမျိုးအစားက ဘာ ဆိုတာတွေ … မပြောချင်ပါဘူး ။ အဲဒါတွေ လျှောက်ပြောဖို့ မောင်သူရမှာ ပါရမီလည်း မပြည့်သေးဘူး ။ ဒီတော့ မောင်သူရ ပြောချင်တာလေးက… ဒီလိုပါ ။ ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။ မောင်သူရတို့ အဲဒီ စာသားလေးကို ရွတ်တော့… ငယ်ငယ်ကဆို… […]
” လုပ်ပင်လုပ်သော်ငြား “ သတင်းလေးတစ်ပုဒ်ဖတ်လိုက်ရတယ် အသက်နှစ်နှစ်အောက် ကလေးနို့မှုန့်ကြော်ငြာများ နေရာအသီးသီးတွင် တားမြစ်ပိတ်ပင်တော့မည်တဲ့။ အသက်နှစ်နှစ်အောက်ကလေးများအတွက် ထုတ်လုပ်ထားသည့် နို့မှုန့်များ၏ ကြော်ငြာခြင်းကို နေရာအသီးသီးတွင် ပိတ်ပင်သွားမယ်လို့ ကျန်းမာရေးဝန်ကြီးဌာနမှ ဆိုပါတယ်၊ မွေးကင်းစမှ အနည်းဆုံး အသက်ခြောက်လပြည့်သည်အထိ မိခင်နို့တစ်မျိုးတည်းကိုသာ တိုက်ကျွေးရန် ကျန်းမာရေးဝန်ကြီး ဌာနက စဉ်ဆက်မပြတ် အသိပေးနှိုးဆော်လျက်ရှိခဲ့ပါတယ်၊ အရက်နဲ့စီးကရက် အမှတ်တံဆိပ်ကြော်ငြာတွေကို အများပြည်သူ မြင်တွေ့နိုင်သည့် နေရာများတွင် ကြော်ငြာခြင်း တားမြစ်ပိတ်ပင်ခဲ့ဘူးပါတယ်၊ အခု လာမယ့် စက်တင်ဘာလနေစပြီး နှစ်နှစ်အောက်ကလေးနို့မှုန့်ကြော်ငြာတွေကို ပိတ်သွားမှာဖြစ်ပြီး အလုပ်ရုံဆွေးနွေး ပွဲတွေလည်း လုပ်သွားမယ်လို့ဆိုပါ။ ရည်ရွယ်ချက်အနေနဲ့ ကောင်းပါတယ်၊ မိခင်နို့တစ်မျိုးတည်းကို ကလေးအရွယ် ခြောက်လထိ တိုက်စေချင်တဲ့ နိုင်ငံတော်၏ စေတနာပါ။ ဒါပေမယ့် တကယ်ထိထိရောက်ရောက် လုပ်တတ်ကြဖို့လိုသလို ခဏတာ သတင်းရေးကောင်းရုံလုပ်တာမျိုး မဖြစ်စေချင်ပါဘူး။ […]
ဗုံဗုံဘာာ!!!!!!!!!!!!!! တစ်ကယ်လား အဲ့ဒါ တစ်ကယ်လား….. ကျွန်မ ထပ်ခါထပ်ခါ မေးနေမိတယ်…. ကိုယ့်နားကိုယ်မယုံနိုုင်ဘူး… ဖုန်းထဲက မသွယ်အသံက ထပ်ထွက်လာတယ်… “သေချာနားထောင် .. အခုငါတို့ရောက်နေတဲ့ ဆေးရုံမှာဘဲ.. နင်လာခဲ့..စိတ်တွေသိပ်မလှုပ်ရှားနဲ့..ဆိုင်ကယ်ကို ဖြေးဖြေးစီးခဲ့.. ငါစောင့်နေမယ်.. “ ကျွန်မ ဖုန်းကိုပစ်ချပြီး ပြေးထွက်လာခဲ့တယ်… လက်တွေရော ခြေထောက်တွေရော တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်… … ကျွန်မသူ့ကို သိပ်တွေ့ချင်နေတယ်….. ကျွန်မသူ့ကို ရှာနေခဲ့တာအကြာကြီး.. မျှော်လင့်ချက်တွေရော အိမ်မက်တွေရော အကုန်ရိုက်ချိုးဖျက်ဆီးပြီး ကျွန်မသူ့ကို ရှာနေခဲ့တာ… အမေနဲ့ အမျိုးတွေကို တစ်ယောက်ထဲ ရင်ဆိုင်ပြီးသူ့အတွက်ကျွန်မရပ်တည်ခဲ့တာ…. တစ်ရက်ကလေးမှမမေ့ဘူး… အကုန်လုံးရဲ့ ဥပက္ခာတွေ ရယူပြီး အပင်ပန်းခံပြီး ကျွန်မရှာနေခဲ့တာပါ… လက်လျှော့ဖို့ဆိုတာ တစ်ခါလေးမှမတွေးမိဘူး… သူ့အတွက်နဲ့ လိုချင်တာလေးတစ်ခုအတွက် ရပြီးသား ဆယ်ခုလောက်ကို ကျွန်မစွန့်လွှတ်ပစ်ခဲ့တယ်… သူမရှိကတည်းက ကျွန်မအိမ်မက်တွေ ပြောင်းပြန်လှန်ပစ်လိုက်တယ်.. […]
” စာတစ်စောင်က ဗုံးထက်ပြင်းသတဲ့ “ “သာယာလှတဲ့ လယ်ကွင်းပြင် ပတ်ဝန်းကျင်တွင် တည်ရှိနေသော အိမ်လေးတစ်ခုတွင် နေထိုင်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ ပျော်စရာတွေ ရယ်မောစရာတွေ နဲ့ သာသာယာယာနေခဲ့ကြတဲ့ အချိန်တွေပေါ့။ ဒါပေမယ့် တစ်နေ့မှာ အဲဒီ အိမ်လေးတည်ရှိနေတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ဆီ ဌက်တစ်ကောင်လို ဝေဟင်မှာပျံလာပြီး သူ့ထံကနေ အမဲရောင်လိုလို အစိမ်းရောင်လိုလို အရာကြီးတွေထွက်ကျလာတာ တွေ့လိုက်ပြီး ခဏတာ အချိန်လေးမှာဘဲ ထိုထွက်ကျလာတဲ့ အရာကြီးတွေဟာ မြေကြီးနဲ့ထိလိုက်ပြီဆိုရင်ဘဲ မြေကြီးတုန်ခါသွားပြီး မီးလျှံမီးခိုးတွေထွက်လာတယ်၊ လှမ်းမြင်မိရုံနဲ့တင် ကျောချမ်းစရာကြောက်လာပြီး အနီးနားက အုတ်ပုံကြား ဒို့တွေဝင်ပုန်းလိုက်စဉ်မှာဘဲ ဒို့အိမ်လေးပေါ်ကို ခုန အစိမ်းလိုလို အမဲလိုလို အရာကြီးတစ်ခုကျကာ ဒို့အိမ်လေး မီးစတင်လောင်ခဲ့ပြီ၊ ဌက်လိုလိုအကောင်ကြီးတွေလည်း ဝေဟင်မှာ တစ်ကောင်ပြီး တစ်ကောင် ပျံဝဲကာဆက်တိုက်သွားနေလို့ ဝပ်ပုန်းနေရာကနေ မထွက်ရဲတာနဲ့ မီးစွဲတဲ့ […]