Mr. Pocketနံနက်ခင်း အလင်းတို့ စတင်ဦးမော့လာချိန်… ငှက်တွေလိုအစာရှာထွက်လာတဲ့ လူတွေလူတွေ… ကိုယ်မှန်တယ်ထင်ရာ ယုံကြည်ချက်လက်နက်ကိုဆွဲ.. ကိုယ်နှစ်သက်ရာ မျက်နှာထား ချပ်ဝတ်တန်ဆာတွေကိုဆင်ယင်လို ့ လောကထဲ တစ်ဝမ်းတစ်ခါးစာ စစ်တိုက်ထွက်ကြတယ်.. ရစရာရှိတာ ရဖို့ အတွက် မဖြစ်စလောက်ပေးဆပ်ကြသလို.. အစွမ်းကုန်ပေးဆပ်ကြလည်း မဖြစ်စလောက်လေးနဲ့ တင်းတိမ်ရတဲ့သူတွေ အများပေါ့… အတ္တတွေအနည်ထိုင် ငါ ငါ ငါ နဲ့ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန် ရွံစရာကောင်းသူတွေက အောင်အလံနဲ့ ပွဲတော်ခံကြတယ်… အနစ်နာခံ ကိုယ်ကျိုးမငဲ့ကွက် သူတွေက တစ်ခါထပ်ပြီး ရင်ပါနာ ခပ်ဝေးဝေးမှာ ငြိမ်ကုပ်နေရတယ်….၊ အများသိတဲ့အတိုင်း အမှောင်ကအားကြီးလွန်းတယ် မဟုတ်လား… ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ… နောက်တစ်နေ့မနက်မှာတော့… နံနက်ခင်း အလင်းတို့ စတင်ဦးမော့လာချိန်… ငှက်တွေလိုအစာရှာထွက်လာတဲ့ လူတွေလူတွေ… ကိုယ်မှန်တယ်ထင်ရာ ယုံကြည်ချက်လက်နက်ကိုဆွဲ.. ကိုယ်နှစ်သက်ရာ မျက်နှာထား ချပ်ဝတ်တန်ဆာတွေကိုဆင်ယင်လို ့ လောကထဲ တစ်ဝမ်းတစ်ခါးစာ […]
သူမနဲ့အတူ လက်တွဲပြီး ဟိုး… အိမ်မက် မြစ်ဖျားကစ တို့နှစ်ယောက် တွေ့နေကျနေရာလေးကို တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းလာခဲ့တယ်… သူမနဲ့အတူနေထိုင်ဖို့ တိမ်တိုက်တွေနဲ့ စံပျော်ရာဘုံလေးဆောက်ထားတယ်… အိမ်မက်သစ်ပင်လေးတွေကို စိတ်ကူးဥယျာဉ်ထဲမှာ ပျိုးထားတယ်.. သူမနဲ့အတူ အရိပ်လည်းနေမယ် အခက်လည်းချိုးမယ်… ပြီးနောက်… အာဒံနဲ့ဧဝတို့ဝဝလင်လင် မစားလိုက်ရတဲ့ အသီးတစ်မျိုးကို တို့နှစ်ယောက်ညစာအဖြစ် စားသုံးပြီးတဲ့နောက်မှာ.. နားခိုရာ ကြယ်စင်တွေကြား… ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်လုံးကြိုက်တဲ့ သီချင်းတစ်ပုဒ်ကို ထပ်ကာထပ်ကာနဲ့ အဆက်မပြတ်ဖွင့်ထားမယ်.. ခွဲခွာချိန်ရောက်တော့ အိပ်စက်ရာကနေ ဘယ်သူမှ မနှိုးထရဘဲ နိုးထလာခဲ့တယ်… ငါဟာ သူမနဲ့ အိမ်မက်ထဲမှာ ဘဲ တွေ့ဆုံခွင့်ရခဲ့တယ်…
ကိုေပါက္(မႏၱေလး)“ဘဝပန်းချီ” ဘဝ ဆိုသဟာကြီးမှာ ပါဝင်ကပြခြင်းအတွက် ကိုယ်တိုင် ဇာတ်လမ်းရွေးချယ်ခွင့်မရှိ။ ဇာတိ မှ ဇရာ ဗျာဓိ မရဏာ အဆုံး သီကုံးရေးအပ် သတ်မှတ်ပေးထားသော ဇာတ်လမ်းတွင်သာ ပါချင်လဲပါ မပါချင်လဲပါ က ချင်လည်းက မက ချင်လဲက ဘဝဇာတ်ဆရာ အလိုတော်အတိုင်းသာ။ အစုံစုံသော ဘဝထဲမှာ တောင်းရမ်းသူ ပေးကမ်းသူ ရောင်းသူ ဝယ်သူ လည်သူ နားသူ စားသူ မျှော်သူ မတူသော အရောင်များဖြင့် ဖွဲ့စည်းအပ်သော ပန်းချီကားအလား အချို့အဆင်းလှ အချို့အဆင်းမလှ အချို့ ချမ်းသာ ထားစရာနေရာမရှိ အချို့ကား စားစရာပင်မရှိအောင်ဆင်းရဲ ကံထူး ကံမြတ် ကံထပ် ကံပွင့် ကံလွင့် ကံမွဲ ကံနည်း ကံဆိုး အမျိုးမျိုးသောကံ […]
ငါ့မျက်ရည်ကျတဲ့အခါ … အပိုတွေလို့နင်ပြောတဲ့အခါတိုင်း ကမန်းတမ်းနဲ့ ကျပြီးသားမျက်ရည်တွေ ပြန်ကောက်သိမ်းရတာ အမော…. ငါဟာနင်ပေးတဲ့ပျော်စရာတွေကို အားပါးတရ သုံးဆောင်ဖို့ပြင်တဲ့အချိန်တိုင်း…. နင်ပသတဲ့ ဝမ်းနည်းခြင်းအာဟာရတွေကိုသာ ဖြည့်တင်းခဲ့ရတာပါ…… တကယ့် တကယ်တော့… ငါဟာ ဥပေက္ခာပြုခံထားရတဲ့ စာခြောက်ရုပ်.. ငါဟာ အထီးကျန်ခြင်းမုဆိုးရဲ့ ဝမ်းစာဖြေဖို့အတွက် သားကောင်… ငါဟာ ဥပေက္ခာပြုတတ်သူတို့ရဲ့ အခမ်းအနားနဲ့ ဝေဒနာပေးအပ်ခြင်းခံရသူ… ငါဟာ အသက်ကိုဝဝရှုတဲ့ သက်မဲ့တစ်ကောင်… တကယ့်တကယ်တော့… ငါဟာ နှလုံးသားကို လျိုသပ် ကြိုးပေါင်းများစွာသွပ်သွင်းလို့.. နင့်ပါးစပ်အလှုပ်မှာ ကွေးနေအောင် ကရတဲ့… ဖေဇော်ဂျီ အရုပ်လေးတစ်ရုပ်…….။ ။
လက်နဲ့နှိုက်ကြည့်ခိုက် မိမိရရဘာမှ မစမ်းမိခဲ့… ဗလာ နဲ့ နတ္ထိ သူနိုင်ကိုယ်နိုင်အပြိုင်ကျဲကြတဲ့ နေရာလေး…။ အမှားအမှန်မသဲကွဲ… အနိုင်အရှုံး မထင်ပေါ်တဲ့ နေရာလေး….။ မျှော်လင့်ချက်တွေ အစပျိုးသလို… သေဆုံးသလို ဘာမှမရေရာတဲ့ အနာဂတ်တစ်ခုက စတင်အမြစ်တွယ် ခဲ့…. အော်မိခင်…. ဖခင်မရှိတဲ့ နေရာလေးမှာ ငါ့ကိုမွေးဖွားခဲ့လေတယ်ကွယ်… ထားပါလေ… ဒါက ကိုယ့်ကံပဲလေ….။ ငါ့နေရာဝင်မဲ့ နောက်ထပ်ငါ့လိုလူ …. ငါ့လိုကံနဲ့ဝေး.. ဖထွေးနဲ့ဝေးပါစေ…….။ ။
naywoon niယောကျ်ား ဘ,သား …….ဘလား ဘလား တူ ……… ထုဖို့တော့သွက်တယ် ကိုယ်တိုင် အထုခံဖို့တော့ စဉ်းစားမထားရှာဘူး ။ လက်ညိုး ……. ထိုးဖို့ပဲတတ်တယ် သူ့ပြန်အထိုးခံရတော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေပြန်ရော ။ ဓားတစ်လက် ထိုးဖို့ကျတော့ လက်မနှေး ကိုယ့်အလှည့်ရောက်တော့ သူ့တစ်ကာ့ ဗိုက် အငှားလည်ရှာနေပြန်တယ် ။ အော်….. ပြောကြတော့ လူရှေ့မရှောင် သူရှေ့မရှောင် ” ယောက်ျား ဘ,သား ယောက်ျားထဲက ဘာလား ညာလားနဲ့ လက်တွေ့ကျတော့ တစ်ခြားစီပါလား” ဘလား ဘလား ဘလားနဲ့ ယောက်ျား ဘ,သား ယောက်ျား ဘ,သား ယောက်ျား ဘ,သား သေအောင်သာအော် ယောက်ျား တော့ဖြစ်မှာမပါဘူး ။ နေဝန်းနီ 8:54 PM 2015 Sep […]
aye.kkအမှောင်လမ်းမှာ လျောက်လှမ်းနေရင်တော့ စမ်းတစ်ဝါးဝါးနဲ ့ အချိန်မရွေး ချောက်ထဲကိုကျသွားနိုင်တယ် အန္တရာယ်ရှိမှန်းသိသိကြီးနဲ ့တော့ အမှောင်လမ်းထဲမှာဆက်ပြီး မလျာက်လှမ်းစေချင်တော့ဘူး။
alinsett ဘယ်လောက် ခက်မာနေစေဦးတော့ အတင်းရုန်းကန် တိုးထွက်လာတတ်သော- – – ချိနဲ့မှု+သန်စွမ်းမှုတို့ တပြိုင်နက်တည်း ပိုင်ဆိုင်ထားရရှာပါသော – – မြက်ပင်များ ရှင်သန်တွယ်ဖက်ရာ- – – အုတ်ကြား မြက်ပေါက် တိုင်းပြည်- – – ကသီလင်တအခြေအနေကြားမှာပဲ ကြွကြွရွရွ လျှောက်ပြပြီး အလျဉ်မပြတ်တဲ့ အလင်းအအိုဖျော့တော့တော့ကို ကိုယ်စွမ်းနိုင်သလောက် ကြဲချပေးနေတဲ့ “တောက်ပခွင့် ပိတ်ပင်ခံထားရသော ကြယ်တစ်ပွင့်” ရှိရာ ဤဌာနီ- – – အတော်တော့လည်း ခက်တယ်- – – ကိုယ်တိုင် ချစ်မြတ်တွယ်တာလိုသူကိုပဲ ချစ်တယ်ပြောရမလား- – – ကိုယ်—ချစ်တယ်ပြောချင်သူကို ပြောမှာစိုးလို့ – – – ကိုယ့်ပါးစပ်ကို လာပိတ်ထားတဲ့ လက်တွေကိုပဲ ချစ်တယ် ပြောရမလား- – […]
ေတာတြင္းေပ်ာ္ပေါ်နွေလလျှင် တောင်ကခြိမ် ့မြူးး မင်းလွင်ဦးနဲ့ ့ ~~~~~ ~ ~~~~~~ ငှက်သွင်ပျံကြွ မတတ်သော်။ ကျောင်းသားဘဝတုန်းက သင်ခဲ ့ဖူးတဲ ့ နတ်ရှင်နောင်ရတုပါ။ အကုန်အားလုံး မမှတ်မိတော ့ပေမယ် ့ နတ်သွင်ပျံကြွ မတတ်သော် ဆိုတဲ ့နောက်ဆုံးအချပိုဒ်လေးကတော ့ ဒီအချိန်ထိတိုင်အောင် အင်အားပြင်းပြင်းနဲ ့ စွဲငြိနေဆဲ။ ကိုယ် ့မြေ ကိုယ် ့ရေရဲ ့အဝေးမှာ အနေကြာလာတော ့ အကြောင်းတိုက်ဆိုင်လို ့ အမှတ်တရလေးတွေများပေါ်လာခဲ ့ ကိုယ်လည်း ငှက်ကလေးတစ်ကောင်လိုသာ တောင်ပံဖြန် ့ဝဲ အိမ်အပြန်လမ်းကို အပြေးလေး ပြန်လိုက်မိချင်ရဲ ့။ စစ်မြေပြင်က စစ်ဘုရင်မင်းသား နတ်ရှင်နောင်မင်းသား ရှေ ့တန်းစစ်မြေ စခန်းတစ်နေရာမှာ ရာသီပန်းကလေးတွေမြင်တွေ […]
.နေသာတဲ့နေ့ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ .မနက်ဖြန်ရောက်ရင် …. .ထမင်းမဝတဲ့သူတို့… ဟင်းတွေပါ ဝလာမယ်.. .မနက်ဖြန်ရောက်ရင် … .စစ်ဘေးဒဏ်သင့်မြေမှာ…. ပန်းတွေပါ ပွင့်လာမယ်… .မနက်ဖြန်ရောက်ရင် … .ပြိုပျက်နေတဲ့ ကျောင်းအိုမှာ စာအံသံတွေ တစာစာ…ကြားရမယ်… .မနက်ဖြန်ရောက်ရင် … .သုဉ်းသွားတဲ့တောတောင်တွေ ပြန်ပေါက်ရောက်လာမယ်… .မနက်ဖြန်ရောက်ရင်ပေါ့… .ဒုက္ခသည်စခန်းတွေဆီကနေ ကိုယ့်မြေကိုယ့်ယာဆီ .တည်ငြိမ်စွာ ပြန်လာကြမယ်… .မနက်ဖြန်ရောက်ရင်ပေါ့ကွယ်… .ဟောဟိုက ကလေးငယ်တွေဟာ ရေသန့်ဗူးခွံတွေအစား ကိုယ့်သယံဇာတ .ကိုယ်ကောက်မယ်… .မနက်ဖြန်….. .ဟုတ်တယ်….မနက်ဖြန် ရောက်ရင်လေ… .ငါတို့တတွေရဲ့ […]
ေအာင္ မိုးသူဘယ်ဘက်မျက်လုံးက စနာလို့ တစ်ရက်နှစ်ရက်အကြာမှာ ညာဘက်ကိုကူးတယ်။ သည်လိုပဲ လူတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်အကျင့်ဆိုတာ ကူးတတ်သလားပေါ့။ ဟံသာဝတီအဝိုင်းကနေ တောင်ဥက္ကလာကို လမ်းလျှောက်ပြန်တဲ့ညတွေရယ်……… ဆာလောင်တဲ့ဝမ်းတစ်ထွာနဲ့ ပီဇာဆိုင်ကိုငေးကြည့်ခဲ့ရတဲ့အချိန် ဒုက္ခဟာ အဖော်အပေါင်းနဲ့လာတယ်ဆိုတာ တကယ်မှန်တယ်။ ဖြတ်ထားတဲ့ စီးကရက်က တော်တော်ကြာ စိတ်ဖြေဖျောက်မှုက စီးကရက်ဆီပြန်ရောက်တယ်။ တခါတလေပေါ့ စိတ်ထွက်ပေါက်ဆိုတာ သက်ရှိ သက်မဲ့ အရာရာတစ်ခုပေါ် သက်ရောက်တတ်တယ်ဆိုတာ….။ ဘတ်စ်ကားခလိုလို့ မမအိတ်ကပ်ထဲကို အလစ်သုတ်တဲ့အချိန် ပိုက်ဆံမပါလာဘဲ လက်ထဲပါလာတာက စီးကရက်တစ်ဘူး ဪ………. သူလည်း စိတ်ထွက်ပေါက်ရှာတယ်ထင်ပါရဲ့ ့ ။ ငွေလိုလို့ အမေ့ဆီ တစ်ထောင်လောက်တောင်းမိတဲ့အခါ အမေပြောတဲ့စကားက သူ့ကိုပေးပြီး ပြန်တောင်းတာများများတဲ့ ဆွံ့ အ သွားတဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံ သွားနဲ့ဖိကိုက်လိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်…အမေ […]
ေတာင္ေပၚသားအကြည့်က ရင်ဖို ချိုသာတဲ့ စကား ဖက်ထားတဲ့လက်တွေ ချွေလေခဲ့အနမ်း မရိုးတမ်းအိပ်မက်တွေကြား ဗျာများရင်းကျော်ဖြတ် အတော်မရပ်တဲ့ အကယ်ဒမီရှော့ခ် ကြာလေပြီ ဆိုတော့ရိုး နိူးလာတဲ့ မနက်တိုင်းဟာ ဗလာ ဘာလက်တွေ့မှ မရှိလေတော့လည်း တကယ့်ဘဝကိုမျှော်ရင်း သိပ်မထူးအသွင်ချင်း စိတ်ကူးယဉ်ခြင်းကိုပစ် တရားသစ်တွေနဲ့အိပ်စက် ဘာအိပ်မက်မှာ မလာတော့သမို့ ကျေနပ်လို့ရတဲ့ နံနက်ခင်း ကြည်လင်ခြင်းကို အားပြု အနားအခုရှိသူသာ ငါ့ဘဝအတွက် သင့်သူပါ ၊
လမ်းဟောင်းပေါ်က ခြေထောက်အဟောင်းများ ——— .မနေ့တုန်းကပေါ့— .အတောင်ပံတွေ တဖျတ်ဖျတ်ခတ်ပြီး ပျံသွားတဲ့ ငှက်တစ်အုပ် .ခပ်အုပ်အုပ်ပြောသွားတယ်၊၊ “ငါတို့ အသစ်တွေ လုပ်တော့မယ်”တဲ့— .ရယ်ချင်လိုက်တာ— .စကားအဟောင်းကြီး ကြားရလို့… ဘေထုပ်စော် နံသွားတယ် အဟုတ်… ———————- Alinsett @ မောင်သူရ ဩဂုတ်လ ၂၃ ၊ ၂၀၁၅