ကွေးတဲ့လက် မဆန် ့ခင်မှာပဲ ဆန် ့သောလက်ဟာကွေးနေခဲ့ပြီ…၊ အချိန်မရွေး ရပ်တန် ့သွားနိုင်တယ်ဆိုတာ သိနားလည်ပြီးတဲ့နောက် မေတ္တာတရားဟာ သိသိသာသာ အားကောင်းလာခဲ့…၊ သတိရလွမ်းဆွတ်ခြင်းတွေဟာလည်း ချိန်ခါမဲ့ မိုးတွေလို ရုတ်တရက် ရွာချလာခဲ့…၊ အော်… မြစ်တစ်ခုမှာ ရေနှစ်ခါ ချိုးလို ့မရနိုင်သလို နှုတ်ခမ်းလေး တစ်ခုကိုရော နှစ်ခါနမ်းလို ့ရနိုင်ပါရဲ ့လား…၊ မသိလို ့အသည်းနင့်အောင် ချစ်ပြီး မသိလို ့ခါးခါးသီးသီး မုန်းကြ အမိုက်အမဲလေးတွေမို ့ မသိလို ့အသည်းကွဲနေကြရတာပါ၊ တကယ်တော့… အားလုံးဟာ မရေရာ ဝမ်းနည်းဖို ့မလိုတာ အခု ကျွန်တော် နားလည်ခဲ့ပါပြီ။ (BC)