ခင္ခ” ရွာကျောင်းလေးတစ်ခုဝယ် “ အာရုံက မတက်သေး တစ်ညလုံးရွာတဲ့မိုး မစဲနိုင်ဘဲရွာနေမြဲ မင်းတုံးကယ်ဖြုတ် တွန်းလို့ကာဖွင့်လိုက်မဟဲ့ ဖွင့်မရတဲ့တံခါး အပြင်မှာဘာခံနေပါလိမ့် ထပ်ခါသာ အားစိုက်တွန်းပြန်တော့ အားးးးးးးးးး အိ လို့ ညဉ်းသံထွက်ပြီလေ့ ဘုန်းတော်ကြီးထဟန်မတွေ့လို့ မီးကိုလည်းမဖွင့်ရဲ ကိုယ်ရင်ခဗျာ ချွေးတွေစို့လာပ ထွက်လာခဲ့ဘုန်းတော်ကြီးသံ ” ဟဲ့ ကိုယ်ရင် ဘာဖြစ်တာတုံး မီးဖွင့်ကြည့်ပါအုံး ” မီးဖွင့်လို့ ကြည့်မီပါရဲ့ သူတောင်းစားတစ်ဦး မိုးခိုရင်းအိပ်ပါတဲ့ လှေကထစ်အဝင် တံခါးမှာမို့။ ခင်ခ။
” ဖယောင်းတိုင် “ မီးညွှန့်လွှလွှ ဖယောင်းတိုင်က ဘုရားစင်ထက် နေရာယူ ဒီဇိုင်းမျိုးစုံ မီးလုံးမီးချောင်းအဖုံဖုံက အိမ်ကြီးတစ်ခုလုံး လင်းအားပို ဖယောင်းတိုင်အလင်း မှိန်ဖျော့ဖျော့တဲ့ လျှပ်စစ်အားကိုး အကြွားပိုခဲ့ သိပ်မကြာခင် မီးပျက်လေသော် ဘုရားစင်အနီး ဖယောင်တိုင်မီးဖြင့် လင်းပေသော်လည်း အိမ်ကြီးခမျာမှောင်တိသာမို့ ဖယောင်းတိုင်ကို ကာပြန်မရ မြန်မာပြည်က။ ခင်ခ။
” ဝါသနာပါတော့လည်းနော်” တကယ်ဆို ပျော်တယ်မထင်ပါနဲ့ မော်ဒယ်လုပ်ရတာလဲ အဆင်တွေရှိပါရဲ့ ဓာတ်ပုံရိုက်ခေါင်းစောင်း အမူအရာပြောင်းရင် ပုံရယ်မလှမှာမြင်လို့ ဓာတ်ပုံဆရာက မေးနဲ့ပါး ခဏခဏကိုင် လမ်းလျှောက်တာကျင့်ပေးဖို့ နည်းပြဆရာက ခါးကိုင်တာ အခါခါလို့ သမီးရုပ်ရည် အပြုံးနဲ့ဆို ခေါင်းဆောင်မင်းသမီးတောင် ဖြစ်နိုင်သလိုလို ရွှင်းကာဆို အပြောတွေနဲ့ ပုခုံးလေးကိုင်ကာ အားပေးရှာပါတဲ့ အလည်ခဏ ရောက်လာတတ်ပ ဒါရိုက်တာကတစ်မျိုး အေဂျင်စီထောင်သူ ကိုတော်ချောရဲ့ညီ အပျိုတော်ချောတွေ မိတ်ကပ်လိမ်းကာချယ်သရင်ဖြင့် စသလိုနောက်သလို ဟိုပုတ်ဒီကိုင်လုပ်ပါလို့ ဒါဒါဒီဒီ ဒါဒါ သီချင်းသံစဉ်ဖွင့်ရင်ပ မီးဆလိုက်ရောင်ထဲ လျှောက်ကာပြလိုက်တော့ မော်ဒယ်တွေဘဝ ကြွကြွရွရွလေး သဘောကျကာ လက်ခုတ်တီးသံကြားရင် တွေ့ခဲ့သမျှမေ့လျှော့ကာ ပိတိလွှမ်းတယ် ဝါသနာကို မတားနဲ့ကွယ်။ ခင်ခ။
alinsettမောင်သူရတို ့ ငယ်ငယ်လေးထဲက ဖတ်မှတ် ရွတ်ဆိုခဲ့ဖူးမှာ သေချာတဲ့ စာသားလေးတစ်ခုအကြောင်း ပြောရအောင်ဗျာ ။ အားလုံးလည်း ရွတ်ဖူး /ကြားဖူးကြမှာပါ ။ စံပယ်တဲ့လေးရုံ ၊ ပျိုတို့မောင် မပန်ထိုက်တယ် ၊ ပန်းပြတ်ခိုက်ကြုံ၊ အပွင့်ရယ်ကုန်၊ တစ်ငုံဖြင့် ကျန်ပါသေးတယ်၊ ပန်ချင်ရင် ပျို့မောင်ကြီးရယ်၊ ခေါင်းဖြီးခဲ့လေး။ အဲဒီစာသားလေးတွေလေ ။ ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။ ဘယ်သူရေးတာတွေ ၊ ဘယ်လိုရေးတာတွေ ၊ ကဗျာအမျိုးအစားက ဘာ ဆိုတာတွေ … မပြောချင်ပါဘူး ။ အဲဒါတွေ လျှောက်ပြောဖို့ မောင်သူရမှာ ပါရမီလည်း မပြည့်သေးဘူး ။ ဒီတော့ မောင်သူရ ပြောချင်တာလေးက… ဒီလိုပါ ။ ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။ မောင်သူရတို့ အဲဒီ စာသားလေးကို ရွတ်တော့… ငယ်ငယ်ကဆို… […]
manawphyulayအလိုတော်ပြည့်ဘုရား တောင်ပုံရာပုံ ကြံတိုင်းစုံ ဂုဏ်မည် ထင်ပေါ်ကြပါစေ… မျှော်ရတာတွေ ပေါ်ကြပါစေ… တော်ကြာတာတွေ ကျော်ကြပါစေ… ပျော်ရတာတွေ မော်ကြပါစေ… လူတိုင်းလူတိုင်း အလိုတော်ပြည့်ပါစေ….
မဝေးတဝေးကို ကျွန်မ ငေးကျွန်မကိုလည်းမဝေးတဝေးက ငေးနေတယ်….ဟော… ကြည့် ခုလည်း စာဖတ်သူက ကျွန်မကို ငေးကြည့်နေတယ်…[/caption] မဝေးတဝေးကို ကျွန်မ ငေး ကျွန်မကိုလည်း မဝေးတဝေးက ငေးနေတယ်…. သဘာဝတရားက ပေးတဲ့ဘဝ လက်ခံရမှာလား…. ငြင်းဆန်ရမှာလား… နေဝင်နေထွက် မိုးလင်းမိုးချုပ် တကုတ်ကုတ် ဝမ်းစာအရေး ကြိုးစားနေရ ကံ.. ကံတောလား… မဝေးတဝေးကို ကျွန်မ ငေး ကျွန်မကိုလည်း မဝေးတဝေးက ငေးနေတယ်…. အိမ်ပြန်ချိန်တိုင်း ကားပိတ်နေတယ်…. မနောဖြူလေး ခံစားသည်။ ၃၀.၈.၂၀၁၄
” တစ်ချက်ကလေးစောင်းဌဲ့ ကြည်အုံး “ မိုးတွေကမစဲ ရွာနေမြဲမှာ လေးသွဲ့စွာလှမ်းတဲ့ ခြေလှမ်းနဲ့ အိမ်ကနေထွက်ခဲ့မိတယ် လမ်းဆုံဝယ် လက်ပွေ့ရောင်းဂျာနယ်သယ် မိုးရွာတာ သုံးလေးရက်မို့ အရောင်းရယ်က လျော့ကျတယ် ဆိုင်ကိုဝင်ရောင်း ချင်ပေမယ့် သူ့နေရာ သူ့စားကျက်နဲ့သူ စည်းကျော်မရ လုပ်ကြသူဌာကွယ် အိမ်ဝမှာ ကလေးကငိုကာရယ် ဖေဖေမနေ့က မုန့်မပါတယ် ဒီနေ့တော့ ပလာတာဝယ်ခဲ့ပါကွယ် ဒီညနေ အိမ်ပြန်ခရီးလေးလှစေဖွယ် တိတ်ပါပေါ့ မိုးမင်းကြီးရယ် ကျွန်တော်တို့ဘဝ တစ်ချက်လေးစောင့်ဌဲ့ကြည့်ပါဟယ်။ ခင်ခ။
” အမြဲအစဉ် သာနေမြဲ” နေမင်းကြီးရဲ့ အလင်းရောင် ထွန်းလင်းတောက်လို့ ပူပူလောင် လောကတခွင် သူမရှိ မဖြစ်ကြလို့ သူ့မျှော်၏ သူကနေ့အခါ လာသာလာ တစ်ခါတလေ ပုန်းလို့သွား တိမ်နောက်ထဲကို ရောက်ပါလား သို့သော်ညအခါ သူမရှိ နောက်မနက်မှ ထွက်လာ၏။ လမင်းကြီးရဲ့ အလင်းရောင် ကြည်လင်လှလို့ အေးမြဆောင် အပြည့်အဝ ထွန်းသည်ကား ရက်အနည်းငယ် ရှိသည်ပ ကျန်ရက်များမှာ လျော့ကာသွား တစ်ချို့ရက်မှာ မှောင်လို့ထား သို့သော်နေ့အခါ သူမရှိ ညအခါမှ ထွက်လာ၏။ မိဘတို့ရဲ့ မေတ္တာရောင် နေလိုလဲဘဲ ထွန်းသည်မောင် လလိုလည်းဘဲ အေးတယ်ကွယ် နေ့နေ့ညည ပျောက်မသွားဘဲ အမြဲအစဉ် သာနေမြဲ။ ခင်ခ။
” ကိုယ့်အိုးကိုယ်ဆန် တန်ရုံပေါ့ “ ငါသား ဘီဒိုထဲမှာ ငွေကြိုက်သလောက်ယူသွား ကားသော့က တိုင်မှာချိတ်ထားတယ် သူငယ်ချင်းတွေလည်း ခေါ်လိုက်အုံးကွယ် သူဌေးကြီက ပေးရှာတယ်။ ငါ့သား ငွေနှစ်ထောင်ယူသွား မင်းညီမနဲ့နှစ်ယောက်စား ဗိုက်ပြည့်တာလဲစားအုံးနော် အဖေပွဲစား ပေးရှာတယ်။ ငါ့သား လမ်းထိပ်အကြော်ဆိုင်ဝယ် ကောင်းညင်းပေါင်းနဲ့ ငါးရာဖိုးဝယ် ငါ့တို့မိသားစု စားကြမယ် အဖေဝန်ထမ်း ပေးရှာတယ်။ ပဲပြုတ်သယ်ရေ လာပါအုံးကွယ် ပဲပြုတ်တစ်ရာဖိုး ထဲ့ကာပေးပါ ကလေးတွေကို ထမင်ကြမ်းနဲ့နယ်ကြွေးမယ် ကုန်ထမ်းအဖေက ပဲပြုတ်ဝယ်။ ကိုယ့်အိုးကိုယ့်ဆန် တိုင်းထွာကာလုပ် မနက်စာကို ကျွေးကြတယ် အဖေများရဲ့ morning ကွယ်။ ခင်ခ။
ကိုေပါက္(မႏၱေလး)“ငါးဆယ်….ငါးဆယ် ငါးဆယ်” ဘဝဆိုတာအသက် ၁၀ဝ မနေရပေမယ့် အမူ့ ၁၀ဝ မက ပွေရတယ်ဆိုတာ အသေအချာ။ မသိသူ နှစ်ဦးက ခေါ်လာလို့ မရေမရာနဲ့ရောက်ခဲ့တဲ့ ဘုမသိ ဘမသိ ဘဝထဲက ၅ဝဆိုတဲ့နှစ်များအတွင်းမှာ ပျော်ရွှင်ခြင်းတခဏ ဆင်းရဲခြင်းအမြဲအစဉ် သွေလွှဲခြင်းမကြာခဏ မှန်ကန်ခြင်းဆိုတာကတော့ ရေပွက်ပမာ။ တက်တစ်ကြိမ် နိမ့်အခါခါ မခေါ်ဘဲရောက်တတ်တာက များစွာသော ဒုက္ခ။ မလိုချင်ဘဲအမြဲရနေတာက သောက။ မကြိုဆိုဘဲ အလည်လာသူက ဒေါသ။ မသိမသာ အောင်းနေတာက မောဟ။ အဆုံးသတ်မှာ သိမ်းကြုံးပြီး ရတတ်တာ နောင်တ။ ဘဝဆိုတာ သေချင်လို့လဲ သေမရ မသေချင်လို့လဲနေမရ။ ရှည်ချင်လို့လဲရှည်မရ။ ကံပေးသမျှ သာနေပေတော့။ လေ ချင် စရာတွေကတော့ များမှများ။ […]
” ပန်းနဲ့ပေါက်တာ နာစရာဖြစ်” ပန်းနဲ့ပေါက်တာ နာစရာလား ပြောဘဲပြောတတ် ပေတယ်။ ရာဇဝင်ဝယ် စာတင်ခဲ့ပ သုပဒ္ဒါကို ကြည်ဇယ်ပေါက် ပန်း တွယ်ကပ်ကာ ခါချဉ်လွှမ်းတော့ စိတ်တော်ညိုး ဆိုးတော်ပြုတယ် ကျိမ်စာဆို မုန်းပွားရက်ပြီ ကြုံလာဘုံ မိဖုရားခေါင်ဘဝ ပူစာတယ် ဆင်စွယ်ကိုမှ နားဋောင်းအဖြစ် ပန်ဆင်ချင်တယ် မိန့်တော်မှတ်တဲ့ ဘုရင်ရယ် အစွယ်ရရေး ဆင်သတ်ပေးဖို့ မုဆိုးခိုင်းကာ စေလွှတ်လေသည် ကိုယ့်စွယ်ကိုဖြတ် အသက်ပေးအပ် ဆဒ္ဒါန်ဆင်မင်း ချစ်ကြီးရှာကာ သေပွဲဝင်သတင်း ကြားသိပြီးလျှင် ယူကြုံးမရ သုပဒ္ဒါရယ် ငိုပွဲနွဲသလို မဖြစ်လိုတယ် ပန်းနဲ့မပေါက်ရက် ချစ်ပါ့မယ်။ ခင်ခ။
ko sixငှက်တွေလို ပျံရင်းနဲ့ကြံဆနေခဲ့တာ မိထွေးက ငှက်တစ်သောင်းလန့်ပျံကြရုံလား ရွှေအိမ်စည် ခင်ဗျားကို လေးစားခဲ့တယ် အတန်းထဲမှာ ဆံပင်အရှည်ဆုံးနဲ့မြစ်ကို ခင်ဗျားစိတ်နဲ့ မေ့ပစ်ခဲ့တယ် ခုထိ ဟိုလိုဂရမ်မှာ တလက်လက်ထနေတုန်း စာမတတ်တာပဲ ခပ်ကောင်းကောင်းရယ် အကျင့်က ဝါကျများတဲ့ ဗလာစာအုပ်ကို လန့်လွန်းလို့။ ကိုစစ်
” ဘာများမှားမိပါလိမ့် “ ပင်ပျိုထက်ဝယ် ဝတ်ဆံကစုံ ဝါသွေးရောင်ဖြာ လှဟန်ကြွလို့ ခူးကာမြတ်တနိုး သူထံတိုးကာ ပန်ဆင်ဖို့အရေး ပေးမိလေသော် ဒီနေကြာပန်း ဆီဆုံစခန်းကို နင်ဖာနင်သာ သွားပေးပါလား ဒီလောက်ကြီးပန်း ငါပန်ထားရင် အရူးမ ထင် ရုပ်ဆိုးလိမ့်မယ် ဒါတောင်မတွေး ဦဏှောက်သေးနဲ့ နင်ကိုမုန်းတယ် ဆိုခဲ့လေသံ ငါဘာအမှား လုပ်မိပါလိမ့် နေကြာကလည်း ပန်းပါဘဲကွယ် အဲဒီထဲက မဆုံပေမယ့် ငါရင်ထဲဝယ် မင်းတစ်ယောက်ကွယ်။ ခင်ခ။