ကိုေပါက္(မႏၱေလး) “ကင်မရာနဲ့ဆွဲတဲ့စိတ္တဇ ဓါတ်ပုံ” ပြီးခဲ့တဲ့ရက် ညနေပိုင်း မန်းလေးမှာလေကြီးမိုးကြီးကျပါတယ်။ နောက်နေ့မနက်ရောက်တော့လည်း လေကခပ်ပြင်းပြင်းလေးတိုက်နေတုန်းပါဘဲ။ မနက်လမ်းလျောက်ထွက်ရင်း တက်သိမ်းအင်းထဲက ကရိဝိက်နားရောက်တော့ လေပြင်းတော့ ရေလှိုင်းတွေက ဘောင်ဘင်ခတ်လို့နေပါတယ်၊ အဲဒီ နားက စင်လေးပေါ်မှအညောင်းဖြေရင်းလက်ဆော့ တော့ ဒီပုံလေးတွေရပါတယ်။ ကိုပေါက်လမ်းသလားနေသည် 24-4-2013
“အမှတ်တမဲ့ မှ အမှတ်တရ” အခုတစ်လောမှာ ခရီးသွားရင်းကော ဓါတ်ပုံရိုက်သက်သက်ပါ ထွက်ဖြစ်ပါတယ်။ အောက်တိုဘာလမှာ ရွာထဲက မိတ်ဆွေတွေနဲ့ မင်းကွန်းစစ်ကိုင်း။ ကိုစိန်သော့နဲ့တောင်သမန် မနက်အာရုဏ်တက်။ နောက်တစ်ခါ Mလုလင်နဲ့ လည်း တောင်သမန်အာရုဏ်တက်။ နောက်ရွာထဲက မိတ်ဆွေအချို့နဲ့ စစ်ကိုင်းတောင်ရိုးနဲ့ တောင်သမန်နေ့လည်ခင်း။ အဲဒီမှာရူ့ခင်းတွေလိုက်ရိုက်ရင်း မျက်စေ့ညောင်းတဲ့အခါ ပါတ်ဝန်းကျင်ကလူများရဲ့ အမှတ်တမဲ့လှုပ်ယှားမူ့လေးတွေကို လက်ဆော့ခဲ့တာလေးတွေက ပြန်ကြည့်တော့အမှတ်တရ။ ကိုပေါက်ရဲ့စနက်ရှော့မဟုတ်တဲ့လက်ဆော့ (16-12-2012)
“နားနားနေနေ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား သဘာဝ ပုံရိပ်များ ” ကျနော် ကင်မရာလေးတစ်လုံးလက်ထဲစရောက်တဲ့အချိန် အင်မတန်ကိုလက်တွေယားနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် လူတွေသွားလာနေတဲ့ကြားတဲ့မှာ ကင်မရာလေး ထုတ်ပြီး ဓါတ်ပုံရိုက်ရမှာစိတ်မရဲပါဘူး။ နောက်အလုပ်အားတဲ့ရက်ကလေးမှာ ကင်မရာလေးတကိုင်ကိုင်ပေါ့.။ ခရီးထွက်တဲ့အခါ သူများမြို့ရွှာဆိုတော့ရိုက်ရဲပါတယ်။ အဲတော့လဲ စစ်ကိုင်း ကောင်းမူတော် မေမြို့ ကို ရောက်တိုင်း လက်ဆော့တာပေါ့။ အဲဒီတုန်းကတော့ “ကိုပေါက်လက်ဆောင်အမြင်ဒေါင့်စောင်းစောင်းလေး” ဆိုတဲ့ အမည်နဲ့ ဓါတ်ပုံတွေတင်ပါတယ်။ စရိုက်စမှာ အရင်ကတည်းစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့တဲ့ ရူ့ခင်းပုံတွေကို ရိုက်ဖြစ်ပါတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ ပုံတစောင်းတွေဘာတွေဆော်တာပေါ့။ (အခုလဲ စိတ်ကူးပေါက်ရင် တစောင်းတွေရိုက်တုံးပါဘဲ) အဲဒီတုန်းကတော့ ဆမ်ဆောင်းအိမ်သုံးလေးနဲ့ရိုက်တာပါ။ နောက် 2011 သင်္ကြန်တွင်းမှာတော့ […]
“ဆောင်းဦးပေါက်နံနက်ခင်း အလင်းစက်များ” ကျနော်ငယ်စဉ်ကာလများက ဆောင်းဦးပေါက်ရာသီများက လွမ်းစရာကောင်းပါသည်။ နိုဝင်ဘာလ ဝင်ပြီဆိုကတည်းက နှင်းမူန်လေးတွေဝေ့ဝေ့ဝဲဝဲ။ ဆောင်းနံနက်ခင်းဆိုလျင် ကျုံးဘေးမှာလမ်းလျောက်ထွက်ကြလျင် မထူ ့တထူ နှင်းမြူများကဝေ့ဝေ့ဝဲဝဲ။ ငယ်စဉ်ကတော့ ဆောင်းရောက်လျင်အဖွားနှင့်အတူ လမ်းလျောက်ထွက်မည်။ အပြန်လမ်းမှာတော့ ကျုံးနံဘေးမှာ ဗန်းလေးတွေကိုယ်စီနှင့်ချရောင်းကြသော နွားနို့ဟင်းပူပူကို မလိုင်ထည့်၍စားကြမည်။ နွားနို့ဟင်းသည်ပုဏ္ဏားမကြီး အဆစ်ထည့်ပေးသော နွားနို့ဂျုးိဖတ်နီကျင်ကျင်လေးများ ကို တမက်တမောစားကြမည်။ တစ်ခါတစ်ရံ အဖွားစိတ်လိုလက်ရရှိလျင် မေတ္တာပေါင်းကူးတံတား ထိပ်တွင်ရှိ အခန်းကျဉ်းကျဉ်းလေးတွင်ဖွင့်လှစ်ထားသော ဆိတ်စွတ်ပြုတ်ကို ချပါတီနဲ့စားကြမည်။ အခုမှာတော့ ဆိတ်စွတ်ပြုတ်ရောင်းခဲ့သောအခန်းလေးကလည်း တိုက်အကြီးကြီးဖြစ်။ မေတ္တာပေါင်းကူးတံတားကြီးကလဲ ပျောက်ကွယ်သွားသလို ကျနော့်အဖွားကလဲ လူ့လောကကြီးထဲမှထွက်ခွာသွားသည်မှာနှစ်ပေါင်းများစွာကြာမြင့်ခဲ့ချေပြီ။ လူပျိုပေါက်ဘဝမှာတော့ ဆောင်းနံနက်ခင်းများသည်လည်း ရင်ခုန်စရာနံနက်ခင်းလေးများဖြစ်ခဲ့ပြန်ပေသည်။ အိမ်မှထွက်ခဲသော မန်းလေးသူများလည်း ဆောင်းနံနက်ခင်းမှာလမ်းလျောက်ထွက်ကြပါသည်။ သူကလည်း သူ့အစုအဖွဲ့နှင့် ကိုယ်ကလဲ ကိုယ့်အစုအဖွဲ့နှင့်။ […]
ဒီပုံလေးတွေကတော့ မနက်လမ်းလျောက်ရင်း သစ်ပင်မှာ တွဲလွဲခိုနေတာလေးတွေကို လက်ဆော့ ထားတာပါ။ လှတယ်မဆိုနို်င်ပေမယ့်……………………………..
“ကိုပေါက်လက်ဆော့ခဲ့တဲ့ တောင်သမန်” တောင်သမန်အင်းကို အကြိမ်မရေမတွက်နိုင်အောင်ရောက်ခဲ့ဘူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မနက်အရုဏ်တက်ကိုတော့ အခုတစ်ကြိမ်ဘဲရောက်ဘူးပါတယ်။ မနက်စောစော ဝမ်းရေးအတွက် လာသူ မနက်စောစော ကျန်းမာရေးအတွက်လမ်းလျောက်လာသူ မနက်စောစော တောင်သမန်အလှကို ခံစားဘို့လာသူ မနက်စောစော တောင်သမန်ကို မှတ်တမ်းတင်ဘို့လာသူ ကိုယ့်ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ကိုယ်လာခဲ့ကြသူချည်းပါဘဲ။ ဝါသနာအရ မှတ်တမ်းတစ်ခု တင်ထားချင်တဲ့ကျနော်ကတော့ မြင်မြင်သမျှကို ခလုပ်နှိပ်မိပါတယ်။ တံတားပေါ်ကို ဈေးသည်လေးတွေဖြတ်လာတာ တံတားပေါ်ကို တိမ်ခိုးလေးတွေတက်လာတာ တံတားပေါ်ကို စက်ဘီးစီးလာတာ တံတားပေါ်ကို ငှက်ကလေးတွေဖြတ်ပျံသွားတာ တောင်သမန်ရင်ခွင်ထဲမှာ တံငါလှေလေးတွေရောက်လာတာ တောင်သမန်အင်းရေပြင်ထဲက တံငါသယ်လေးရေဆာလို့ရေသောက်နေတာ တောင်သမန်အင်းရေပြင်ထဲဆင်းပြီး ငါးပိုက်တန်းချနေတာ စက်ဘီးလေးက နားသလိုလှဲနေပြီး ပိုင်ရှင်တော့ ငါးမျှားနေတာ တွေကို မှတ်တမ်းတင်ခဲ့မိ […]
13 စာဥတို့ကိုသတိရတဲ့ နေညိုချိန်တိမ်တောက် “ကြွေသွားတဲ့ညနေခင်းလေးများ” ကျနော်ဘဝမှာ1991ကနေစလို့ 2005 ညနေခင်းဆိုတာဘာမှန်းမသိခဲ့အောင် အလုပ်ထဲမှာနစ်မြုတ်လို့နေခဲ့ပါတယ်။ ညနေခင်းများမှာစာရင်းအင်းတွေထဲမှာခေါင်းစိုက် အလုပ်လုပ်ရတာက ထပ်ခိုးလေးမှာ။ လျှပ်စစ်မီးချောင်းရဲ့အရောင်သာရှိတဲ့အခန်းလေးခပ်မှောင်မှောင်။ ကိုယ်နဲ့လက်တွဲဖော် ကလေး သုံးယောက်နဲ့ဘဲနွေမိုးဆောင်းအချိန်တွေကုန်လွန်ခဲ့။ ကုန်လက်ကျန်တွေ ငွေလက်ကျန်တွေ ကိန်းဂဏန်းတွေနဲ့သာနစ်မြုတ်လို့နေခဲ့။ အလုပ်ပြီးတဲ့အချိန်က ညကိုးနာရီ။ ဒီလိုနဲ့ဘဝကြီးကိုဖြတ်သန်းလာခဲ့တာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုကျော်ကျော် 2005ခုနှစ်နောက်ပိုင်းမှာတာ့ လုပ်ငန်းမှာလူတိုးတော့ လုပ်ငန်းအချို့ကိုခွဲဝေလို့ပေးနိုင်တဲ့အခါ အလုပ်ကလဲစောပြီး။ နောက်လုပ်ငန်းကလဲ နေရာပြောင်းတော့ ညနေခင်းနေရောင်မြင်ရတဲ့နေရာလေးကိုရောက်လာ။ လှပသောညနေခင်းလေးများကိုတော့ခံစားလို့ရပါတယ်။ အခုနောက်ပိုင်းခရီးထွက်ရ ကင်မရာလေးနဲ့လက်ဆော့ခွင့်ရတော့ ငယ်ငယ်က မက်မောခဲ့တဲ့ လှပသော ညွှတ်နူးဘွယ်ကောင်းသောလွမ်းဖွယ်ကောင်းသော ရင်ခုန်ချင်စရာကောင်းသော အရောင်စုံ ညနေခင်းလေးများကို မှတ်တမ်းတင်မိပါတယ်။ […]
“ညနေခင်းတိမ်……………..” ဟိုးလွန်ခဲ့သောဆယ်စုနှစ်ကာလတွေတုံးက ကျနော်ဘဝမှာညနေခင်းဆည်းဆာဆိုတာ ကို်ယ်နဲ့မသက်ဆိုင်သလိုပါဘဲ။ ညနေခြောက်နာရီ 7နာရီထိ လမ်းတကာကိုဆိုင်ကယ်တစ်စီးနဲ့သွားလို့ပိုက်ဆံတွေလိုက်သိမ်း၊ ပြီးတာနဲ့ အထပ်ခိုးလေးပေါ်မှာစာရင်းတွေလုပ်လို့ ည8နာရီကိုးနာရီထိနွေမိုးဆောင်းကုန်လွန်ခဲ့ရပါတယ်။ 2009ခုနှစ်နောက်ပိုင်းမှာတော့ အလုပ်ကလူလည်းများလာတော့ စောစောသိမ်းဖြစ်။ အဲတော့အချိန်အားလေးတွေထွက်လာတော့ညနေခင်းရဲ့ရသလေးကိုခံစားခွင့်ရလို့လာပါတယ်။ နောက်ဓါတ်ပုံရိုက်ဖြစ်လာတဲ့အခါမှာ လှပတဲ့ဆည်းဆာညနေခင်းလေးတွေကို ရိုက်ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ညနေခင်းဆိုတာ ထက် မနက်ခင်းကိုပိုလက်ဆော့ဖြစ်ပါတယ်။ အခုပုံလေးတွေကတော့ အောင်ပင်လယ်ညနေခင်း ဧရာဝတီမြစ်ညနေခင်း၊ ကန်တော်ကြီးမြောက်ဘက်ခြမ်းကညနေခင်းလေးတွေကိုရိုက်ဖြစ်တာများပါတယ်။ တစ်ရက်ကတော့ တောင်သမန်အင်းဘက်ကိုညနေစောင်းအရောက် ထူးထူးခြားခြားရိုက်ဖြစ်ပါသေးတယ်။ လှတာမလှတာအပထား ကျနော်အတွက်ရခဲ တဲ့ညနေခင်းလေးတွေကို အားပေးလိုက်ကြပါအုံး။ ကိုပေါက်လက်ဆောင်မြန်မာပြည်မှအလှတရားများ (2-10-2012)
“လှေကလေး” ငယ်ငယ်တုန်းက အဆိုတော်သန်းထွန်းလေးရဲ့ သီချင်းတစ်ပုဒ်ရှိပါတယ်။ “လှေကလေးတွေလှော်လို့ ငါးတွေဖမ်းကြသည်”လို့ဆိုတဲ့နေရာမှာ “လှော်ကလေးတွေလှေလို့ ဖမ်းတွေငါးကြသည်”ဆိုပြီးဖျက်ဆိုခဲ့ဘူးပါတယ်။ အငြိမ့်ထဲက လူပျက်တွေဆိုတာကိုလိုက်ဆိုတာပါ။ နောက်နည်းနည်းလေးကြီးလာတော့ ဘိလပ်ပြန်သန်းရဲ့ “လှေကလေးကိုလှော်မည် ဘေးမသန်းဘဲအေးချမ်းတော့မည်”ဆိုတဲ့သီချင်းလေးကို နှစ်သက်မိပြန်ပါတယ်။ ပူလောင်တာတွေများတဲ့ လောကကြီးထဲမှာနေရာတာကြာတော့ အေးချမ်းတာလေးကိုမျှော်မိတဲ့သဘောပါဘဲ။ အဲတော့ ရေပြင်မှာလှေကလေးတွေမြင်တိုင်းသတိထားကြည့်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့်ရေလဲမကူးတတ် ရေလဲကြောက်တော့လှေတော့ မစီးရဲပါဘူး။ အခုနောက်ပိုင်းကန်တော်ကြီးမှာ မနက်မနက်လှမ်းလျှောက်ချိန်မှာ တက်သိမ်းအင်းထဲမှာလှေကလေးတွေကို အမြဲတွေ့ရပါတယ်။ အဲတော့လဲ နွေမိုးဆောင်း လှေကလေးတွေမြင်ရင်လက်ဆော့မိပါတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ အလင်းရိပ်ကလေးကျနေချိန်မှာ လှေကလေးအလည်ခေါင်ရောက်တဲ့အထိစောင့်ရတာလဲ အရသာတစ်မျိုးပါဘဲ။ ဘာဘဲပြောပြော လှပသော ပုံကလေးတစ်ပုံရအောင်စောင့်ရတာလဲ လှပသော နူးညံ့သောခံစားမူ့တစ်မျုးိပါဘဲ။ မတူညီသောအချိန်များမှ ာ လက်ဆော့ထားတဲ့ ကျနော့်ရဲလှေကလေးတွေပုံတွေကို မျက်စေ့ဆော့ကြည့်လိုက်ကြပါအုံးနော် […]
“အပျင်းပြေ အငြီးပြေ လက်ဆော့ခြင်း” အခုရက်ပိုင်းမှာ ဓါတ်ပုံပိုရိုက်ဖြစ်ပါတယ်။ စက်တင်ဘာလထဲမှာ တိမ်တွေလှတော့ပိုရိုက်ဖြစ်ပါတယ်။ အဲလိုလှတပတ ဓါတ်ပုံတွေရိုက်ရင်းကနေ လက်ဆော့မိတာလဲအများကြီးပါဘဲ။ ဟိုတစ်ရက် ကန်ပါတ်လမ်းမှာလိပ်ပြာတွေ ပုစဉ်းတွေပျံဝဲနေတာ တွေ့တော့လိုက်ရိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မကျွမ်းကျင်တော့ စိတ်တိုင်းကျလောက်တဲ့ပုံကိုမရပါဘူး။ အောင်ပင်လယ်ဘက်မှာသွားတုံးကတော့ ချောင်းလေးထဲမှာပုစဉ်းလေးနားနေတာကို လက်ဆော့ဖြစ်ပါတယ်။ စိတ်တိုင်းကျတဲ့ပုံလေးတစ်ပုံဆိုရင်လဲမမှားပါဘူး။. နောက်ရက်မှာတော့ အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားရင်း သစ်ပင်ပေါ်မှာလိပ်ပြာလေးနားနေတဲ့ပုံကို မထင်မှတ်ဘဲရလိုက်ပြန်ပါတယ်။ နောက်ရက်တော့ကျုံးနံဘေးက ခိုလေးတွေ နောက်ရက်မှာရေထဲမှာဝဲပျံနေတဲ့ပုစဉ်းမောင်နှံ ရေထဲကျနေတဲ့အရိပ်ကလေးတွေ အလင်းအမှောင် လှပတဲ့အတွဲအစက်ကလေးတွေကို လက်ဆော့ဖြစ်ပါတယ်။ ကဲအပျင်းပြေ အငြီးပြေ အားပေးလိုက်ပါအုံးနော်။ ကိုပေါက်ရဲ့စနက်ရှော့မဟုတ်တဲ့လက်ဆော့ (26-9-2012)
“ကြက်ညီနောင်ထဲက ရွှေကြက်ကျပေါ်က လက်ဆော့မိခြင်း တစ်” ရွှေကြက်ယက်ဘုရားပေါ်ကဆင်းပြီးတဲ့အခါ တောင်ဘက်စောင်းတန်းအတိုင်းရွှေကြက်ကျပေါ်တက်ခဲ့ပါတယ်။ စောင်းတန်းအတွင်းဘက်က တက်ရင်နေအေးပေမယ့် မြစ်ကိုမမြင်ရပါဘူး။. ဒါကြောင့် စောင်းတန်းအပြင်ဘက်အနောက်ဘက်အုဌ်လှေခါးထစ်ကနေတကလို်က်ပါတယ်။ မိုးရိပ်ကြောင့် နေအပူ သက်သာပေမယ့် ပူတာကတော့ ပူတာပါဘဲ။ အနောက်ဘက်လှေခါးထစ်အတိုင်းတက်ရင်း ဓါတ်ပုံတွေကို မြင်ကွင်းအမျိုးမျိုးနဲ့ရိုက်လာခဲ့ပါတယ်။ စစ်ကိုင်းတံတားအသစ်အောက်ခြေက ဖောင်လေးတွေ။ ဖောင်ပေါ်မှာရေချုးိနေသူတွေ။ အနောက်ဘက်ကမ်းကနေ အရှေ့ဘက်ကမ်းကို လှေကလေးနဲ့ လာသူတွေ။ အမြင့်ကနေစီးပြီးမြင်ရတဲ့ မြစ်ပြင်ကို လက်ဆော့။ အဝေးမှာရှိနေတဲ့စစ်ကိုင်းတောင်ကိုလက်ဆော့။ နောက်စေတီတော်အောက်မှာရှိတဲ့ ရွှေကြက်ကျဆင်းတုတော်ကို မှတ်တမ်းယူ။ နောက်တော့အနောက်ဘက်ခြမ်းကနေပြီး စစ်ကိုင်းတောင်မြင်ကွင်းလေးကိုရိုက်ယူ။ အဲလိုရိုက်နေတုန်း သံဃာတော်တစ်ပါးဘုရားဘူးကြွလာတာကိုမြင်ရပါတယ်။ နောက်တစ်ပုံရိုက်မယ်လုပ်တုံး ကင်မရာက မင်မိုရီကဒ်ပြည့်နေတယ်လို့အချက်ပေး။ ဒါနဲ့ဘဲ လက်ဆော့တာရပ်လို့ကဒ်အသစ်လဲရပြန်ပါတယ်။ ကိုပေါက်ရဲ့စနက်ရှော့မဟုတ်တဲ့လက်ဆော့ (12-9-2012)
“ရေမှာပျော်တဲ့သူ” ပြီးခဲ့တဲ့ရက်တွေက မန္တလေးမြို့ရဲ့မိုးဥတုညနေခင်းတွေကအတော်လေးလှပပါတယ်။ ကောင်းကင်ကတိမ်တွေကို ဝင်လုဆဲနေက အရောင်စုံပက်ဖျန်းပေးတော့ လှသထက်လှ။ အခုရက်က ဧရာဝတီမြစ်ရေတက်ချိန်ဖြစ်ပြန်တော့ ကန်ပါတ်လမ်းတာရိုးရဲ့ အနောက်ဘက်ကမ်းကနေ ဟိုး…မင်းဝံတောင်တန်းထိ ရေပြင်ကျယ်ကြီးဖြစ်လို့နေပါတယ်။ အဲဒီရေပြင်ပေါ်မှာ တိမ်အရောင်စုံတွေ သက်ဆင်းနေပြန်တော့အတော်လှတဲ့ ပန်းချီကားတစ်ချပ်လို့။ အဲတော့အခုရက်ပိုင်းမှာဧရာဝတီမြစ်ကမ်းနံဘေးမှာသွားလို့ဓါတ်ပုံရိုက်ဖြစ်ပါတယ်။ ကျနော်သွားတဲ့အချိန်ကလဲ ကျနော်အလုပ်ပြီးပြီဆိုမှာသွားရတော့ တစ်ခါတစ်လေ နေအဝင်စောပြန်ရင် လိုချင်တဲပုံမရ။ တစ်ရက်တော့ တိမ်တွေလှတယ်ဆိုတာ နဲ့အပြေးအလွှားသွားပေမယ့်နောက်ကျတော့ ကောင်းကင်မှာအမှောင်ရိပ်စွန်းစ။ ကျနော်လဲစိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့လှည့်ပြန်မယ်လုပ်တုန်း ဝုန်းကနဲအသံကြားလို့လှည့်ကြည့်လို့ကလေးတွေရေကူးနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ အဲဒီဧရာဝတီမြစ်ကမ်းနံဘေးက ရေပျော်သူ လေးတွေ ဒိုင်ဗင်ထိုးနေကြတာပါ။ အဲဒါနဲ့သူတို့အနားကိုလဲသွားရော ကလေးတွေက ဘာကြောက်တယ်တော့မသိ ဒိုင်ဗင်ထိုးတာရပ်။ အဲဒါနဲ့ကလေးတွေကို ဒိုင်ဗင်ထိုးဘို့ ပြောရတော့တာပေါ့။ ပြောသာပြောရတယ်ကလေးတွေတစ်ခုခုဖြစ်ရင် ကိုယ်ကြောင့်ဖြစ်နေမှာလဲစိုးရသေးတယ်.။ အဲဒီထဲက ခပ်သွက်သွက်ခပ်နောက်နောက်ကလေးတစ်ယောက်က “ မူ့ခင်းဂျာနယ်ထဲ မထည့်နဲ့နော်” ဆိုပြီးပြောလာတော့ ဝိုင်းရီကြ။ ခဏနေတော့ ကလေးတစ်ယောက်ကစလို့ဒိုင်ဗင်ထိုးပါတော့တယ်။ ပထမတစ်ခါမလှ ဝုန်းကနဲ့ပြုတ်ကျ။ […]
Mလုလင္အလှူအတွက် တိုင်ပင်ကြတာရယ်။ ဦးပေါက် ရန်ကုန် ရောက်တာရယ်။ ညီငယ် အီဇာဂီ ရဲ့ မွေးနေ့ အမှတ်တရ … အဲလို နဲ့ MG ရဲ့ စာရေးသက်၊ စာရေးအား များလှပြီဖြစ်သော စီနီယာ များတွေ့ဆုံပွဲကို ဘုမသိဘမသိ အလှူငွေ ပေးရန်ဟူသော ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ကျွန်တော် ရောက်ခဲ့ပါတော့တယ်။ ရွှေတိုက်စိုး ပြောတော့ ၂ ယောက် ၃ ယောက် ပဲ ရှိမလိုလို ကိုး .. ရောက် တော့ လူက တအုပ်ကြီးရယ်။ ဘယ်သူနဲ့ မှလဲ မသိဘူး။ နွေးထွေးကြလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ။ .. အဲ့ဒီ့ ဆိုင် လဲ တစ်ခါ မှ ရောက်ဖူးဘူးရယ်။ အဲ့ဒီ့ ညနေဘက် က […]