ဒီသမီးလေးနာမည်က တွယ်တာအောင်တဲ့။မောင်နှစ်မ ၃ယောက်မှာ အကြီးဆုံးပါ၊အဖေက ပွဲရုံတစ်ခုက အလုပ်သမားပါ၊ သူတို့အမေက အငယ်ဆုံးယောကျင်္ားလေးမွေးပြီး လသားမှာဆုံးသွားပါတယ်။ ကလေးတွေကိုနီးစပ်ရာဆွေမျိုးတွေက တစ်ယောက်စီ ခွဲယူမယ်ဆိုတော့ သူကလေးက သမီးတို့မောင်နှစ်မတွေကို မခွဲပါနဲ့လို့ ငိုရှာသတဲ့၊ဒါနဲ့ သူ့အဖေ မနက် အလုပ်ထွက်လုပ်ရင် သူကလေးက ထမင်းချက်တယ်တဲ့၊ကလေးအငယ်လေးကိုလည်းသူပဲထိန်းရှာတယ်၊ကျောင်းလည်းမနေရ၊ထမင်းလည်းသိုးတဲ့ အခါသိုးနဲ့ပေါ့၊ အောင်ဖေယျာမင်းပရဟိတကျောင်း အကြောင်း ကျွန်မတို့ သူငယ်ချင်းတွေအလှူသွားလုပ်ရင်းသိရတော့ ဆရာတော်ကို ခွင့်တောင်းပြီး ဒီကလေးတွေကို ဆရာတော့်ကျောင်းပို့လိုက်ရတယ်၊ စရောက်ခါစတော့ ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ အဖေ့လက်ကိုဆွဲထားကြတာပေါ့၊သူ့အဖေလည်း ၂ရက်၃ရက်တစ်ခါသွားတွေ့ရတယ်၊နောက်တော့ကျောင်းမှာပျော်သွားကြပါတယ်။ သူကလေးလည်း အဲဒီတော့မှ ကျောင်းစတက်ရပါတယ်၊အခု အောင်ဇေယျာမင်းရောက်တာ၁နှစ်ရှိသွားပါပြီ။ဒီပုံတွေက သူတို့ကျောင်းရောက်ပြီးတစ်လလောက်မှာ ကျွန်မတို့ သာကူသွားလှုတုံးကပုံတွေပါ။အငယ်ဆုံးလေးက ထွားသွားပြီး အလတ်မလေးက ညှက်နေရှာပါတယ်။ သူနဲ့ရွယ်တူ ကလေးတွေ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ်ပဲစားနေချိန်မှာ တွယ်တာအောင်လေးက သူတောင်မစားနိုင်သေးပဲ အလတ်မလေးကိုကျွေးနေတာတွေ့ရတော့ ရင်ထဲကြင်နာရပါတယ်၊ အလှူရှင်အုပ်စုထဲက အန်တီကြီးက ကလေးတွေကို သာကူတိုက်ပေးတော့မှပဲ […]

Good Idea ရဲ့ Post ဖတ်ပြီးစိတ်ဝင်စားလို့ သူငယ်ချင်းတွေစုပြီး အမေ့အိမ်ကို ဒါနခရီးတစ်ခေါက်ရောက်ခဲ့ပါတယ်၊ ၅၄၈ မေခလမ်း ၁၄ ရပ်ကွက် လှိုင်သာယာ မှာရှိပါတယ်၊မေးစမ်းပြီးသွားတော့ လူကြီးတွေထက် လူငယ်တွေ ကလေးလေးတွေက ကျောင်းအကြောင်းကိုပိုသိကြပါတယ်၊ကလေးလေးတစ်ယောက်က အလကားသင်ပေးတဲ့ကျောင်းလား ၄လမ်းထဲမှာရှိတယ်လေလို့ လမ်းညွှန်ပေးပါတယ်။အလုပ်အားတဲ့ရက်သွားရတာဆိုတော့ ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်လို့ ကလေးတွေတော့မတွေ့ခဲ့ရပါဘူး၊ဂျပန်ငလျင်အတွက် ကလေးတွေရဲ့ ရင်တွင်းက ဆုတောင်းစကားလေးတွေနဲ့ ကောက်ရပစ္စည်း ပြန်ပေးလို့ ဆုချတဲ့ ဆုဖလားလေးကိုပဲ မှတ်တမ်းတင်ခဲ့ရပါတယ်၊ အပြန်မှာကွန်ပြုတာ အဟောင်းလေးတွေ ယူသွားတာ ဆရာလေးဆရာမလေးတွေသယ်ပေးဖို့ လိုက်လာကြတော့ လမ်းကကလေးတွေက သူတို့ဆရာ ဆရာမတွေကို နှုတ်ဆက်ကြတာ ကြည်နူးစရာပါ။ စာလည်းသင် ကလေးတွေရဲ့ အသိစိတ်ဓာတ်လေးတွေလည်းပြုပြင်ပေးနေတဲ့ ကျောင်းလေးပါပဲ။ မိတ်ဆွေတို့လည်း ကူညီပေးလိုက်ကြပါအုံး။