black chawဘလက်ကြီးက နား နည်းနည်း လေးပါတယ်…။ နားလေးသူတွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ကြားချင်တာကိုကြားပါတယ်…။ ဒါကြောင့် ဘလက်ကြီးကြားသမျှ ဟာ နားစွန်နားဖျားတွေသာ ဖြစ်နေရတာပါ…။ ဆိုတော့ အခု ဘလက်ကြီးရဲ့ နားစွန်နားဖျားကြားသမျှလေးတွေပေါ့ ကိုကိုတို့ရယ်…။ ဟေးဟေး…။ ဒီနေ့ အောက်တိုဘာလ ၃ ရက်နေ့ ညနေ ၅ နာရီမှာ တဲ့ ရန်ကုန်မြို့ အမျိုးသား ကဇာတ်ရုံမှာတဲ့… Miss Universe Myanmar နောက်ဆုံးအဆင့် ပြိုင်ပွဲရှိတယ်တဲ့…။ လှပ၍ ကျန်းမာပြီး အိုင်ကျူမြင့်သော မိန်းမ အယောက် ၂ဝ ထဲက ၁ ယောက်ရွေးမှာတဲ့…။ အဲဒီတစ်ယောက်က ရုရှားနိုင်ငံ မော်စကို မှာ ကျင်းပမယ့် Miss Universe ပြိုင်ပွဲကို သွားခွင့်ရမတဲ့…။ အို…ပြောရင်းနဲ့တောင် ရင်တွေတုန်လာတယ်…။ မပြောမရှိနဲ့နော်…။ […]
မင်းမရှိ…၊ ငါမရှိ…၊ အားလုံးဘယ်သူမှ မရှိ…၊ အမြဲရှိတဲ့ မမြဲခြင်းတရားသာရှိ…။ ဘယ်အရာမှ မမြဲဘူးဆိုတာကို ကိုငှက် က သီချင်းရေးပြီး တရားပြသွားခဲ့တာပါ…။ သူကိုယ်တိုင်လည်း မရှိတော့ပါဘူး…။ အနိစ္စ သဘောဟာ ဒီလိုရှိတယ်ကွလို့ ကိုယ်တိုင်တရားပြသွားခဲ့တာလား ကိုငှက်ရေ…။ ဟော…နောက်တစ်ယောက်ကလည်း သီချင်းနဲ့ပဲ တရားပြသွားတာခင်ဗျ…။ မောင်သစ်မင်းကြီး…။ ငါ…ရောက်ခဲ့ရာ ဒီအခန်းထဲ…၊ သုညများနဲ့ မွန်းကျပ်နေပြီ…၊ လူ့လောကဆိုတာ အခန်းတစ်ခန်းပဲ…၊ ကြည့်စမ်း…၊ ဝင်လာပြီး ပြန်ထွက်သွားခဲ့ကြ ဒီအခန်းမှာ…။ ဘယ်အရာမှ ကြာရှည်မြဲခွင့်မရ ဒီအခန်းမှာ…။ လူ့လောကကြီး ကို အခန်းတစ်ခန်းရယ်လို့တင်စားပြီး ဘယ်သူ့ဘယ်သူတွေမှ ကြာရှည်မြဲခွင့်မရဘူးဆိုတဲ့ အကြောင်း…၊ ဒီအခန်းထဲက ရုန်းထွက်ခြင်တဲ့ အကြောင်းရေးဖွဲ့ထားတဲ့ သီချင်းလေးတစ်ပုဒ်ပါ…။ သီချင်းနာမည်က နတ္တိ အခန်းတဲ့…။ ဦးကျော်ကြီး ဆိုခဲ့တာပေါ့…။ အခုတော့ ကိုငှက်ရော မောင်သစ်မင်းရော အခန်းထဲက […]