လင္းေဝနွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက်တွေမှာ များသောအားဖြင့် အိမ်ကိုပြန်မနေပဲ အဆောင်မှာပဲ နေဖြစ်တယ်။ အဓိကတော့ အဆောင်မှာ နေရင် ကိုယ်နေချင်သလို နေလို့ရတယ်။ အရက်မူးပြီး ပြန်လာလဲ အဆင်ပြေတယ်။ မနက် အိပ်ယာက ထချင်တဲ့အချိန်ထလို့ရတယ်။ မနက်အိပ်ယာက စောစောထပြီး “ကမာ္ဘဦးက နေ့လိုပဲ နွေနံနက်ခင်းရဲ့ လှပုံထူး” တို့ဘာတို့ ထလုပ်ပြီး လမ်းထလျှောက် မုန့်သွားစား၊ ပြီးရင် အိပ်ယာထဲပြန်ဝင်အိပ် ။ ညဖက် စာဖတ်ချင်ရင် အေးအေးဆေးဆေးဖတ်ပေတော့။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လည်း ညဖက်အထိ ထိုင်ပြီး စကားပြောချင်ပြော လဘက်ရည်ဆိုင်ထွက်ထိုင်ချင်ရင် ထိုင်လို့ရတယ်။ အဲဒီတုန်းက လှည်းတန်းမှာ ရွှေနှလုံးသား လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ဆိုတာ တစ်ညလုံးဖွင့်တယ်။ ထမင်းကြော် အလွန်ကောင်း။ အသားမပါ ငြုပ်သီးကြော်နဲ့ဆိုရင် အာလူးဟင်းကလေးနဲ့မှ ၁၂ကျပ်ရယ်။ ဆိုင်နံရံမှာ ကဗျာလေးတွေ ရေးထားသေးတာ။ ဆာတိုရီ တို့ဘာတို့ […]
ဒီနေ့ နေ့လည် တက္ကသိုလ်ရိပ်သာလမ်းပေါ် တက္ကသိုလ်ဓမ္မာရုံရှေ့နဲ့ အဓိပတိအပေါက်နား မှာဖြတ်နေတုန်း အက်ဖ်အမ်ရေဒီယိုကနေပြီး ခိုင်ထူးနဲ့တွေ့ဆုံခန်းလုပ်နေတယ်။ ရုတ်တရက် ခိုင်ထူးက စစ်ကိုင်းလမ်းသီချင်းအကြောင်းပြောရင်း ကျောင်းသီချင်းတွေအကြောင်းဆက်ပြောနေတုန်း ကိုယ်လည်း သထုံလမ်းလေးကနေပြီး သထုံဆောင် ဘက်ကို လှမ်းငေးရင်း လွမ်းမိတယ်။ သထုံလမ်း ရဲ့အစ အဲဒီဘက်ခြမ်း လမ်းတိုလေး ဘေးတစ်ဘက်တစ်ချက်မှာတော့ သစ်တိုပင်ကြီးတွေ က အေးမြနေဆဲ။ ခိုင်ထူးက ကျောင်းသီချင်းတွေ အကြောင်းပြောတော့ တစ်ချိန်တုန်းက အဲဒီ သထုံလမ်းလေး ဘေးကွပ်လပ်မှာ သထုံဆောင် နှစ်လည်ညစာစားပွဲတွေလုပ်ခဲ့တာ။ အဆိုတော်ပေါက်စတွေ နဲ့ နာမည်ကြီးတွေ အလကား လာဆိုပေးကြတာ တွေက စလို့ တွေးမိရင်း တစ်ချိန်တုန်းက နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်တောင် အိမ်မပြန်ဖြစ်ပဲ အဆောင်မှာ နေရင်း နွေညတွေကို ဖြတ်သန်းခဲ့ဖူးတာ ကို တမ်းတမ်းတတနဲ့ ဖြစ်လာမိတယ်။ လွမ်းမောဖွယ်ရာ တက္ကသိုလ်နွေညများ […]