ရွာထဲမှာ.. … ချစ်တတ်တဲ့သူတွေရှိသလို… လွမ်းတတ်တဲ ့ ကျနော်လည်း.. ရှိပါတယ်.. ။ ကျနော့်အလွမ်းတွေကတော့.. …အစုံအစုံပေါ့… အဲဒီ အလွမ်းတကာအလွမ်းတွေထဲမှာ…. ကျနော်ချစ်သော ကဗျာတွေကို ဖန်တီးရေးသား..ချန်ထားရစ်ခဲ့သူကြီး… ဆရာတာရာမင်းဝေ  ကို လွမ်းတဲ ့ …အလွမ်း… အခု..လွမ်းနေတယ်.. ။ လွမ်းနေတော့လည်း..သူ ရေးခဲ့တာလေးတွေ ပြန်ဖတ်.. ဖတ်ရင်းနဲ ့ ထပ်လွမ်း…. အလွမ်းဟာ..တဖြည်းဖြည်း..ထုထည်ကြီးမား… ရင်ထဲမှာ..ဆို ့နင် ့…ကြေကွဲ…. သူ ့နာမည်သာ..အခါခါ..အော်ဟစ်…. သူသာရှိသေးရင်…ဆိုတဲ ့အတွေးနဲ ့… သွေးရူးသွေးတန်း…သူ ့ကို လိုအပ်… သူ ့ကဗျာတွေ.. သူ ့စာတွေ… သူဖန်တီးမယ့် အနုပညာတွေ… ထပ် ခံစားချင်သေးတယ်..လို ့….. ပဲ့တင်ထပ်မျှ…အော်ဟစ်နေမိတဲ ့… ကျနော့် ရင်ထဲက…အသံကို… သူကြားနိုင်မလား….. ကြားနိုင်ပါ့မလား… […]