တရုတ်ကအိ ကုလားကဖိ ရှိတဲ ့မြန်မာတောထဲမှာ။ဟိုဟစ်ဟော ့သီချင်းစာသားအလိုက်လိုအထက်ကဖိ အောက် ကညှိတော့ မဖြစ်ချင်ဘူး။ကျွန်းသစ်ကိုခေါင်းအုံး ရတနာမှန်သမျှ ဖင်ခုထိုင် ရေနံလားထွက်တယ်…ဓာတ်ငွေ ့လားထွက်တယ်…ကျောက်မီးသွေးထွက်တယ်…သတ္တုလား ထွက်တယ်…ထွက်တယ်…ထွက်တယ်။အခုတိုင်းပြည်ရတနာတွေ ထွက်တယ်…နိုင်ငံခြားကို။ပြီးတော ့ မိကောင်းဖခင် သမီးတွေ ထွက်တယ်…ကုလာမယား တရုတ်မယားအဖြစ်။နိုင်ငံ ့မြေတွေ ထွက်တယ် …တချို ့က လက်ဆောင် တချို ့ကဖားကြေး တချို ့က ပြတ်သားမှုမရှိတော ့ ရှုံး။ဘာကျန်သေးလဲ။ အခုဆိုရင် ရခိုင်ပြည်က ကုလားပြည်ဖြစ်သွားမလား စိုးရိမ်နေရတယ်။တဖက်က အချိန်နဲ ့အမျှ စီမံချက်ချလုပ်လာတာ။မြန်မာတွေက နေရာတကာ သဘောကောင်းကြတယ်။သည်းခံကြတယ်။ ဘာတဲ ့…စိုသောလက်မခြောက်စေနဲ ့တဲ့။ကောင်းပါတယ်..ကောင်းပါတယ်။ရခိုင်မှာ ကိုယ့်တိုင်းရင်းသားတွေ ဒုက္ခရောက်ဖို ့မြန်မာနိုင်ငံအနှံ ့က တိုင်းရင်းသားတွေက ကုလားတွေကို ရံပုံငွေတွေ ထောက်ပံ ့နေသလိုလုပ်နေကြတယ်။ဘာလုပ်သလဲ…ဟုတ်လား…အများကြီး…ပြောရင် မကုန်လို ့ကိုယ့်ဘာသာစဉ်းစားကြတော ့…။ […]