“အေး၊ ထားပါတော့…… ဦးနိုင်…ခင်ဗျားရော…ကြုံဖူးလား“ “ဟေအေး၊ ငါလည်း ငကစ်လိုပဲ….ဟဲဟဲ၊ အဲဒီနေရာမှာတော့ကြုံဖူးဘူး။ ဒါပေမယ့် မင်းတို့အဖေစက်ရုံနဲ့ ထုတ်လုပ်ရေး(၂)စက်ရုံကြားက အပင်မှာရှိတာတော့သိတယ်။ အဲဒါဘယ်သူထင်လို့တုန်း… အခု…အောင်ထမင်းဆိုင်ဖွင့်ထားတဲ့ ..ဦးသွင်..မိန်းမလို့တော့ လူတွေပြောကြတယ်။ အဲဒါမင်းဖားသားဒီကိုမရောက်ခင်တုန်းက ….” ဆက်ပြီး ကျွန်တော်က “ဟ…. ဒါဆို …အောင်ထမင်းဆိုင်ဘေးနားက အပင်မှာပေါ့။ မကျွတ်ဘူးလား။ သူကဘယ်လိုဖြစ်ပြီး သေတာလဲ” ဦးနိုင်က “ဖြစ်ပုံက ဒီလို” “မင်းတို့ရောက်ခင်…(၄)လလောက်ကဖြစ်လိမ့်မယ်။ အဲဒီ ဦးအောင်သွင် နဲ့ မစန်းစန်းမြင့် မှာ အခုမင်းတို့လည်း တွေ့တယ်မလား။  အဲဒီဆိုင်မှာ ပေါက်ကြီးက ဦးအောင်သွင်ရဲ့မယားကြီးကပါတဲ့သား၊ သားအကြီးဆုံးက ဗိုလ်ကြီး သူကတခြားနယ်မှာ တာဝန်ကျနေတာ။ နောက် ဟိုကလေးလေး အငယ်မလေး မင်းမြင်တဲ့အတိုင်း ဒီကလေးက မစန်းစန်းမြင့်နဲ့ရထားတဲ့ကလေး အခု(၁)တန်း တောင်ရောက်နေပြီ။ မစန်းစန်းမြင့်သေတော့ အဲဒီကလေးက (၃)နှစ်ခွဲကျော်ကျော်လောက်ပဲရှိဦးမှာ။ […]