ဘဝရဲ့ ခါးသီးမှုပမာ မနောတို့ ဝေးခဲ့ကြပြီဆိုပါတော့ အားလုံးကို နှုတ်ဆက်ဖို့ရာ စကားလုံးတစ်လုံးတောင် ရှာမရခဲ့ဘူးဆိုပါတော့ ဝဋ်ရှိရင်လည်း ပြေပါစေ လူခြေတိတ်တဲ့ ထောင့်လေး တစ်နေရာမှာ တစ်ယောက်ထဲ ကြေကွဲနေပါ့မယ်….. လောကမာယာ အားလုံး ဖြတ်သန်း လရောင်ဆန်းတဲ့အချိန်မှာ မနော့ကို မေ့ထားလိုက်ပါလေ… အဆင်မပြေမှုတွေ များနေတဲ့အချိန် မနော့နာမည်ကို သတိရပါလေ….