ကျူပ်ငယ်ငယ်က စာရူး ကဗျာရူး။ ရူးတာမှသွတ်သွတ်ခါ။ မစာ;နိုင်၊ မအိပ်နိုင်ရေးတာ။ ရေးလိုက်ရတဲ. ကဗျာ၊ ဆောင်းပါး၊ ဝတ္ထုတို ။ အင်း.. မဂ္ဂဇင်းတိုက်တွေကိုလှမ်းပို.တော.လဲ လက်မခံ။ အဲဒီခေတ်က ကလောင်သစ်တွေဆို မျက်နှာငယ်ရတဲ.ခေတ်ကိုး။… …..(ခုခေတ်ကတော. အင်တာနက်ကြီးတွေရှိနေပြီကိုး..။ ပြီးတော. MG လိုလက်စမ်းစာပေရေးတာတောင် ဖတ်မယ်.ပရိတ်သတ်လဲရှိ။ စာမူခ ပေးမယ်သူလဲရိ်ှဆိုတော စာပေဝါနာပါသူ လူငယ်တွေ၊ လူကြီးတွေအတွက် အားရှိပါးရှိသာ ရေးလိုက်ကြစမ်းပါ။ ဟိုးအရင်ကလို ကလောင်သစ်တွေ မျက်နှာမငယ်ရတော.ပါဘူး) ………..။ ကျူပ်တိုခေတ်တုးန်ကတော. ကဗျာလေး စာတိုပေစလေး အနည်းငယ်ကလွဲပြီး ကျုပ်ရေးခဲ.တာတွေ ပို.တဲ. တိုက်တွေတိုင်းက ပယ်တယ်။ .. ဘယ်ရမလဲ ကျူပ်ကလဲ အားမလျော.ဘူး ဘယ်သူမှမဖတ်လဲတော်ပြီ အိမ်ကလူတွေနဲ. သူငယ်ချင်းတွေ ကိုဖတ်သီးသန်.ဖတ်ဖို. ရေးတော.မယ်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ သူတို.ကလဲ အာ းအပေးသား။ အိမ်ကဆို […]