koyin sithuMarch 20, 20131min42930
ကိုယ်ပေါ်မှာ ဝတ်ထားသော အသက်ကယ် အင်္ကျီ ကို တစ်ခေါက်ထပ်မံစစ်ဆေးနေမိသည်…. ပင်လယ်ပြင်၏ အအေးဒဏ်မှ ကာ ကွယ်ပေးနိုင်မည့် အီမားရှင်းဝတ်စုံကို လည်း စစ်ဆေးရပြန်သည်…. အသက်ကယ်အင်းကျီထဲ တွင် ပလတ်စတစ် အိတ်နှင့် သေချာ ထုတ်ထားသော လစာသုံးလစာ နှင့် နိုင်ငံကူးလက်မှတ်ကို ပြန်စမ်းကြည့်သည်.. ဟုတ်ပြီ.. ဒါဆို အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ…. သဘောင်္အား စွန့်ခွာရန်အချက်ပေးသည်နှင့်.. အသက်ကယ်လှေပေါ်တက်ရန်အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ… လက်ထဲမှ ပုတီးကို သန်ဗုဒေ ဂါထာ တစ်ခေါက်ရွတ်ရင်း ..တစ်လုံးစီချနေမိသည်….. အမေ့ကိုလည်း သတိရသည်… အဖေကို လည်း သတိရသည်….. ချစ်သူကိုလည်း သတိရနေသည်…..ညီအငယ်ကောင်ရော.. ငါမရှိတော့ ရင်……….. တွေးနေရင်းမှ မျက်ရည်တွေက ကျလာပြန်သည်…….. ထိုအချိန် “ ဒုန်း! “ ကနဲ အသံကို ကြားလိုက်ရသဖြင့်.. ထိုင်နေသူအားလုံး […]


E.TOctober 31, 20111min40423
  ဟိုနေ ့က “ ပနားမားတူးမြောင်း အမှတ်တရ ” ဓာတ်ပုံ တင်ရာမှာ… ကောမန် ့၌… ကိုရင်မောင်က သင်္ဘောသီး အကြောင်းလေးရေးပါဦး.. ဆိုလို ့ရေးပါတယ်။ ရေးတာနဲ ့စတွေ ့တာဘဲ… ကျွန်တော်က မူလတန်း မှ အထက်တန်း အထိ… မြန်မာစာမှာ စာစီစာကုံး ဆိုလို ့ကတော့… ဝေးဝေးရှောင် ဝေါင်ဝေါင်ရှေးပြီး …ချန်ခဲ့သည်က များပါတယ်။ ထို ့ကြောင့်လည်း  ၁ဝတန်းတွင် မြန်မာစာကို ဂုဏ်ထူး ၄၈မှတ်နှင့် အောင်ပါတယ်။ အင်း…ခေါင်းစဉ်ကတော့တက်လိုက်ပြီ နိဒါန်း ကိုဘယ်လိုစရမည် မသိ…ထိုကြောင့်…မဂ္ဂဇင်းစာအုပ် ပြေးလှန်ရ၏။ တွေ ့ပါပြီ မဂ္ဂဇင်းထဲတွင် ညဉ့် ၂ ချက်တီး အချိန်နှင့် စထား၏။ ကျွန်တော်ကတော့ ည ၁ဝ […]