““ ရိုးမတောင်ညို ခြားဗျာယ် ထား…သဘာဝအလှအပ စိမ်း လန်းစိုပြေနီ…သာစွရက္ခတွင်ရေ လခြမ်းမြီ…ငရို့ချစ်တဲ့အဖရခိုင် ပြည်…”” မနက်စောစောစီးစီး အိပ်ရာ ကနိုးနိုးချင်း ကျွန်တော့်ညီတွေဖွင့် ထားသည့် ကက်ဆက်ထဲမှ ရခိုင်အ ဆိုတော် ခိုင်ကျော်လင်း၏ သီချင်း သံက နားထဲရောက်လာသည်။ တေးသံကို နားထောင်နေ ရင်း နှင့်ပင် ဇာတိမြေကို လွမ်းစိတ် က ရင်ထဲသို့မရမက တိုးဝင်လာ သည်။ ဇာတိမြေ ၊ ချက်မြုပ်ရာမြေ ၊ မွေးဖွားကြီးပြင်းရာမြေ။ ကျင်လည် ကျက်စားခဲ့ရာမြေ။ အလွမ်းစိတ်က ရင်ဝကိုတိုးဆောင့် သည်။ ဇာတိမြို့လေးမှခွဲခွာလာပြီး ကတည်းက အလည်တစ်ခေါက် ပင်မပြန်ဖြစ်တာ ယနေ့အထိဖြစ် သည်။ ရန်တွေကုန်သွား၍ ရန်ကုန် ဟု အမည်သမုတ်ထားသည်ဆို သော ရန်ကုန်မြို့ကြီးမှာပင် ရှာဖွေလုပ်ကိုင်စားသောက်ရင်း တဝဲဝဲလည်ဖြစ်နေခဲ့တာ နှစ်အတော် […]