ဦးခေါင်တစ်ယောက်လည်း.. ရွာထဲ.. မရောက်တာကြာပြီ……. ( မြို ့လို ့..မခေါ်ချင်ပါဘူး ။ရွာလို ့ခေါ်ရတာ နှုတ်ကျိုးနေပြီ။ ရွာဆိုတဲ့စကားလေးက ပိုပြီးတော့… . ရိုးရှင်းပြီး ချစ်စရာလည်း….ကောင်းလို ့… ) ရောက်မလာတော့တာ…ကြာပြီ.. ။ ကြာပြီပဲ..ယူဆတယ်.. ။ ဘာလို ့လဲဆိုတော့…. ဦးခေါင်ရဲ ့.. စာတွေ..ကဗျာတွေ..ပန်းချီအနုပညာတွေကို.. မတွေ ့ရရင်.. မမြင်ရ ရင်… မခံစား ရရင်…   မနေနိုင်လောက်အောင်… ရသစွဲ စွဲ နေလို ့လေ.. ။ နည်းနည်းလေး… မတွေ့ရ မမြင်ရတဲ့ရက်..ကြာသွားတာနဲ ့… တစ်ခုခု လိုအပ်လာသလိုလို… ..  အကြာကြီး.ခွဲထားတဲ့.. အချစ်ဆုံးအရာတစ်ခုကို.. သတိရတမ်းတမိသလိုလိုပဲ.. ။ အဲဒါ… ဦးခေါင်ရဲ ့..အနုပညာလက်ရာတွေ ရဲ ့.. […]