ေရႊအိမ္စည္ကျမသိပါရစေ မြန်မာနိုင်ငံ၊ ရန်ကုန်မြိ ု ့တော်ရှိ တစ်ခုသောစာသင်ကျောင်း တစ်ကျောင်းတွင် ယနေ ့စာမေးပွဲတစ်ရပ် ပြု လုပ်မည်ဖြစ်သည်။ ကျောင်း တစ်ကျောင်းတွင် စာမေးပွဲ ကျင်းပသည်မှာ အထူးအဆန်းမဟုတ်သော်လည်း ယနေ ့ပြုလုပ်မည့် စာမေးပွဲနှင့် ပက်သက်၍ မူ ကျောင်းသည်သိသာထူးခြား၍ နေသည်။ ထိုကျောင်းမှကလေးများတဖွဲဖွဲ ဝင်လာနေစဉ် ဆရာများမှာ ဟိုနားစုစ၊ု သည်နားစုစုဖြင့် တိုးတိုးကြိတ်ကြိတ်ပြောဆိုလျက်ရှိကြသည်။ ရံဖန်ရံခါ ကျောင်းအဝင်လမ်းဆီသို ့လည်းလှမ်းကြည့်ကြ၏ ။ “ကျောင်းအုပ်ကြီးက ဒီကိစ္စကို လက်ခံဖို ့မကောင်းဘူးဗျာ” ဟု ဆရာတစ်ယောက်ကဆိုသည်။ “ဒါကတော့ ဝန်ကြီးကိုယ်တိုင်ရဲ ့ခွင့်ပြုချက်လေဗျာ။ ဘယ်တတ်နိုုင်မလဲ ” ဟု နောက်ဆရာတစ်ယောက်က သက်ပြင်းချသည် ။ ထိုစဉ် အလုပ်ဝင်သည်မှာ မကြာသေးသော ဆရာငယ်လေးတစ်ယောက် ရောက်လာကာ ဟိုဟိုသည်သည် ြကြည့်ပြီးမေးလိုက်၏ […]
လူတော်တော်များများ ့မဟာဓမ္မဂန္ဒီရဲ ဖိနပ့်တစ်ဖက်အကြောင်း ကိုဖတ်ခဲ ့ဘူးမှာပါ။ဖတ်ဖူးခဲ ့ရင်လည်းမှတ်မိအောင်ထပ်ဖတ်ကြည့်မယ်နော် တခါကဂန္ဓီဟာ ခရီး တခုကို ရထားစီး သွားဖို့ ရထားဘူတာကိုရောက်လာခဲ့ပါတယ်။သူရောက်လာတယ်ဆိုရင်ပဲ ရထားက စတင်ပြီး ထွက်ခွါဖို့ ဘီးစလှိမ့်နေပြီ။ ဒီတော့ ဂန္ဓီကြီးလည်း ရထားပေါ် ကမန်းကတန်းတက်လိုက်ရတယ်။ရထားခြေနင်းခုံနဲ့ သူ့ရဲ့ခြေထောက်တဘက်တိုက်မိပြီး သူ့ရဲ့ဖိနပ်တဖက် ဟာ ရထားအောက်သံလမ်းပေါ်သို့ ကျသွားခဲ့တယ်။ဒီတော့ ကျန်နေတဲ့ ဖိနပ်တဖက်နဲ့ ဂန္ဓီရထားပေါ်ကို သေချာရောက်သွားတယ် ဆိုရင်ပဲ ဂန္ဓီက ကျန်နေခဲ့တဲ့ ဖိနပ်တဖက်ကိုကမန်းကတန်းချွတ်လိုက်ပြီး စောစောကကျသွားတဲ့ ဖိနပ်ရှိမှန်းသိပြီး ကျန်နေတဲ့ဖိနပ်ကိုပစ် ချလိုက်ပါတယ်။ သူ ဒီလိုလုပ်တာကို ဘေးမှာ ရှိနေတဲ့ လူတယောက်တွေ့တော့ “ဘာလုပ်တာလဲဗျ…။ ဘာဖြစ်လို့ ကျန်နေ တဲ့ ဖိနပ်တဖက်ကို လွှင့်ပစ်လိုက်ရတာလဲ။” လို့မေးတယ်။ အဲဒီအခါမှာ ဂန္ဓီကြီးက အခုလိုပြန်ဖြေခဲ့သတဲ့။ “ကျနော့်ဆီမှာကျန်နေခဲ့တဲ့ဖိနပ်က ဘာမှလုပ်လို့မရတော့ ဘူးလေ။ […]
The foolish,the clever and the wise လူမိုက်၊လူလိမ်မာ နဲ ့ပညာရှိ DESTINATION The foolish live their lives without a destination. Floating along aimlessly, Often finding themselves at the starting conditions. The clever often set unreachable destination, Bearing these burdens on their shoulders, Always reading where they stand with dis-satisfaction The wish knew their ultimate destination in life, […]
“မွေးဌာနီ အညာရပ်ဆီသို့ ရော်ရည်မျော်မှန်း စိတ်ဝယ်တမ်းတ မှန်းဆကာရည် တမ်းတပါသည် လှည်းလမ်းကြောင်တစ်လျှောက် ဖုန်လုံးကြီးတွေ တလိမ်လိမ်တတ်တာ မြင်ယောင်သေးတော့သည် အညာဌာနီတစ်ခါလာမည်။ ကျွန်တော်အတွက် တော့မေ့မရ ပါလေပြီ။” ဆိုတဲ့သီချင်းလေးလို ဘယ်အရပ် ဘယ်အခြေအနေရောက်နေပါစေ.. မွေးဌာနီကို လွမ်းကြတာကိုယ်ဆီဖြစ်ကြလိမ့်မည်…။ အညာမြေ မှာ ဖုန်လုံးတွေလဲရှိမယ်..။ နေပူမယ် ပြီးတော ရေငန်မယ်..။ မြို့ကြီးပြကြီးလို လူနေမှု အဆင့်အတန်း မြင့်မည်မဟုတ်..။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ကသတိတယလွမ်းမိတာလည်းအညာဒေသလေးပါ..။ ဖုန်းတွေထူတဲ အညာမြေ..။ နေပူတဲ့ အညာမြေ..။ ရေငန်တဲ့ အညာမြေ..။ တိုက်တွေ ကားတွေနဲ အခန်းအနားမဟုတ်ဘဲ တဲဂုတ်အိမ်ထောင်ကလေး၊ကိုယ်ပိုင်အိမ်ဝိုင်းလေးတွေနဲ ့အညာရပ်က မွေးဌာနီသာပါ..။ ဒါပေမယ့်ကျမကတော့မွေးဌာနီမဟုတ်ပေမဲ ့လည်းလွမ်းတတ်ပါတယ်..။ အညာဒေသလို ့ဘာကြောင့်ခေါ်လည်း…အညာဒေသဆိုတာ.ဘယ်ကစတယ်ဆိုတာ အညာသူအညာသားတွေ ကသိချင်မှသိကြပါလိမ့်မယ်..။ ကျမကတော့အညာနဲ ့ပါတ်သတ်တဲ ့စာတွေ မွေနှောက်တတ်သူမလို ့ကျမဖတ်ရှူ ့ဘူးတဲ […]
အညာဒေသကိုချစ်မြတ်နိုးတဲ ့ကျမ..အညာနဲ ့အမာ က တစ်သားတည်းဖြစ်နေတဲ ့လူထုဒေါ်အမာကိုမေ့လို ့မရပါဘူး..။ ဘာသာတရားကျေးဇူး၊ အမိအဖ များကျေးဇူး၊ သင်ဆရာမြင်ဆရာ၊ကြားဆရာတို ့ကျေးဇူး.၊ လေးစားအတုယူအားကျရပါသောစိတ်ထားရှိသူတို ့ကို လူရယ်လို ့ဖြစ်လာတဲ ့ဘဝမှာ.တခါခွင့်ရယ်ကြုံတဲ ့ဘဝမှာကျမလူထုဒေါ်အမာရဲ ့စိတ်အဟာရတိုက်ကျွေးခဲ ့တဲ ့စာပေအသိကျေးဇူးကိုလည်း ရေဆန်ပြန်စီးခွင်ပြုပါလို ့ကန်တော့ပန်းဆင်ပါစေ……။ ။ လူထုဒေါ်အမာ(ထာဝရလေးစားသူ)(၁၉၁၅-၂၀၀၈) လူထုဒေါ်အမာ၏ အမည်ရင်းသည် အမာဖြစ်သည်။ လူထုသတင်းစာတွင် ရေးသား၊ အယ်ဒီတာလုပ်ခဲ့သဖြင့် လူထုဒေါ်အမာဟု အမည်တွင်သည်။ ဒေါ်အမာကို မန္တလေးမြို့ ဂုန္တာန်ရပ်၊ အဖဦးထင် အမိဒေါ်စုတို့မှ ၁၉၁၅ခု၊ နိုဝင် ဘာ ၂၉ တနင်္လာနေ့တွင် မွေးဖွားခဲ့သည်။ မွေးချင်း ၁၂ယောက်တွင် စတုတ္ထသမီးဖြစ်သည်။ ၁၉၂၁-ခုနှစ်တွင် မန္တလေးမြို့ ဒေါ်စောအုံ၏ အမျိုးသမီး နေရှင်နယ်ကျောင်း၌ ဒုတိယတန်းအထိ ပညာသင်ကြား ခဲ့သည်။ […]
လူတိုင်းလူတိုင်းမှာ အရပ်ဒေသတွေကို ချစ်ခင်နှစ်သက်စွဲလန်း တက်မက်မှုဆိုတာရှိတတ်ကြတယ် မဟုတ်လား… ကျမမှာလည်းအဲ ့ဒိအကျင့်လေးတွေ ရှိပါတယ်… ကျမကအညာအရပ်ဒေကိုမြတ်နိုးတတ်တယ် ပြောရင်ရယ်ကြမလား… ဟုတ်တယ်..ပူတာကိုမကြိုက်နှစ်သက်ပေမဲ ့အညာအရပ်က အာရုံဏ်ဦးအလှနဲ ့ညနေစောင်းနေဝင်ချိန်လေးတွေ ကိုကျမနှစ်သက်တတ်တယ်… အညာနဲ ့ပါတ်သတ်တဲ ့သီးချင်းတွေ လည်းကြိုက်နှစ်သက်ပါတယ်..။ ဒါကြောင့်ကျမကျင်လည်တဲ ့ningဆိုဒ်မှာ အညာဒေသချစ်သူများဆိုပြီးဖွဲ ့ထားတယ်… သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေ တွေလည်းအညာရံနံတွေ လွမ်းနေတဲ ့ကျမတည်ရှိရာနေရာလေးကိုဖိတ်ခေါ်တယ်… ကြုံရင်အညာကိုဘုရားဖူးဖို ့ခေါက်လောက်အလည်လာခဲ ့ပါ အညာသူမဟုတ်ပါဘူး… ဒါပေမဲ ့ရောက်ခဲ ့ဘူးတဲ ့အရပ်ဒေသလေးတွေ ချစ်မြတ်နို်းသူပါ၊ ခဏတာနေခဲ ့ဘူးသောအရပ်ဒေသရဲ ့ သုတ၊ရသ၊လူနေမှုဘဝ၊ဒေသဖွံ ့ဖြိုးရေး ကို အညာအရပ်ဒေသနေတိုင်းရင်းသားမောင်နှမများနဲ ့အတူ ရင်းနှီးချစ်ခင်စွာတိုင်ပင်ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ချင်ပါတယ်။ အညာပုဂံဘုရားဖူးရအောင် ကျမနှစ်သက်တဲ ့ကဗျာလေးတစ်ပုဒ်ပါ လွမ်းရတဲ့အညာရယ် …….. တစ်ခါတစ်ရံမှာ လိုချင်တဲ့အရာဖြစ်ချင်တဲ့ဆန္ဒ၊ ဆုတောင်းများပြည့်နိုင်မှာလား ခွန်အားကိုကိုး၊ ကိုယ်တိုင်ကြိုးစား၊ […]
ဘာသာတရားကျေးဇူး၊ အမိအဖ များကျေးဇူး၊ သင်ဆရာမြင်ဆရာ၊ကြားဆရာတို ့ကျေးဇူး.၊ လေးစားအတုယူအားကျရပါသောစိတ်ထားရှိသူတို ့ကို လူရယ်လို ့ဖြစ်လာတဲ ့ဘဝမှာ.တခါခွင့်ရယ်ကြုံ ရေဆန်ပြန်စီးခွင်ပြုပါ။ ။ ဆရာ ဖေမြင့် ရခိုင်ပြည်နယ်၊ သံတွဲမြို့တွင် အဖ ဦးအောင်ငြိမ်း၊ အမိ ဒေါ်ခင်သိန်း တို့မှ ၁၉၄၉ ခုနှစ်၊ ဒီဇင်ဘာ ၁၅-ရက်တွင် မွေးဖွားသည်။ သံတွဲမြို့ အစိုးရ အထက်တန်းကျောင်း အမှတ် (၁) မှ တက္ကသိုလ် ဝင်တန်း အောင်မြင်သည်။ ၁၉၇၅ ခုနှစ်တွင် ဆေးတက္ကသိုလ် (၁) ရန်ကုန်မှ အမ်ဘီဘီအက်စ်ဘွဲ့ ရသည်။ ဆေးကျောင်းသား ဘဝမှ စတင်၍ စာပေရေးသားခဲ့သည်။ ၁၉၇၇-ခုနှစ်မှ ၁၉၇၈-ခုနှစ်အတွင်း အထွေထွေကု ဆရာဝန်အဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ ၁၉၈၈ ခုနှစ် အထိ ပြင်ပ […]
ဒီဆိုင်တွေမှာ စားပြီးရင်းကို စားချင်တယ် ။ အရမ်းကောင်းတယ် ၊ အရမ်းကြိုက်တယ် ၊ စားပြီးရင်းကို စားချင်တယ် ။ 1. Oriental House က ပုဇွန်နိုင်လွန် Dim Sum. 2. ငွေဆောင် Emerald Sea Hotel က အုန်းသီးကြာဇံ ။ 3. ခခကြီး (ပုသိမ်)က ငါးပိထောင်းနဲ့ ပုဇွန်ဆီပြန် ။ 4. ဇော် (ကမာရွတ် ဘူတာရုံလမ်း) ကကော်ရည်ခေါက်ဆွဲနဲ့ ငါးပိထောင်း။ 5. မြတ်မန္တာထွန်း ကားဂိတ် (မန္တလေး) ရှေ့ က လှည်းနဲ့ရောင်းတဲ့ သဘောင်္သီးသုပ် ။ 6. ချင်းလန် (လသာ) က မြေအိုးမြီးရှည်။ 7. မြောက်ဥက္ကလာ ဆေးရုံလမ်းက […]
ဧဒင်ဥယျာဉ် အဟတ်ခံရခြင်း လား မင်္ဂလာပါခင်ဗျာ 25 .7 .2011 ညနေ 4း30 လောက်အချိန်မှစ၍ လူတဦးမှ ပင်မစာမျက်နှာကိုလာရောက်ပြီးစိတ်မချမ်းမြေ့စွာဖြင့် ယှက်ခဲ့ပါသည် ထိုအချိန်တွင် ဥယျဉ်မူးသည် လည်အရေးကြးီအလုပ်နှင့်အစည်းဝေးရှိနေသောကြောင့် မသိရှိလိုက်ပါသဖြင့် ခေတ္တခဏ သာ ပင်မစာမျက်နှာမှ Html ကုတ်များကို ဖျက်ဆီးနေပါတယ် ။ 26 . 7 .2011မနက်တနာရီတွင် ဥယျဉ်မူး မှသိရှိပြီး ပြန်လည် ပြင်ဆင်ပေးခဲ့ပြီး ဧဒင်မောင် နှမများအားလုံးသို ့SMS များ ယခု ့လို ပေးပို ့ခဲ့ပါသည် မင်္ဂလာပါ အဖွဲ့သားများ ဧဒင်ကို ကျွန်တော် ပြန်ပြင်နေပါပြီ စိတ်မပူပါနှင့် မည်သည့် အချက်လက်ကိုမျှ ကျွန်တော်ဖျက်ခွင့်မပြုထားပါ ။ဧဒင်ကို ကိုင်တွယ်သော ဥယျာဉ်မှူး အားလုံး မိမိ အကောင့်များကို […]
တောသား ၊ မွေးစားသား နဲ ့ဘဝသမား ……………………………. ကျမ လူမှုရေးနဲ ့ပတ်သတ်ပြိး လူငယ်တွေကိုအားပေးတဲ ့ စာစုတွေရေးလေ ့ရှိပါတယ်။ ကျမနှစ်သက်မိတဲ ့ဆောင်ပါးလေးကတော့ ဆီဖြစ်တဲ ့နှမ်းတလုံးနဲ ့ဒါဏ်ရာများနဲ ့အိုးကလေးပါပဲ။ ကျမတိုဟာလူတစ်ယောက်စိဖြစ်တယ်..။ မွေးဖွားပြိးကာလ၊မိမိကိုယ်ကိုဘာကောင်မှန်းမသိသေးတြ ့ဘဝ။ အဲ ့ဒိလို ဘဝတွေမှာ အားငယ်စရာကောင်းလှပါတယ်..။ ကြိးမားတြ ့ကောင်းကင်ကို ကြည့်ပြိးကျမ..အမြဲရေရွတ်တတ်တာက..”ငါ ကဘာလည်း… ငါ့ဘာလို ့..အထိးကျန်စွာတယောက်တည်းလူလာဖြစ်ရတာလဲ”….မကြာခဏပေါ့.. တခါတရံ..ကျမဘဝဟာ..ပျောက်ဆုံးနေသလိုခံစားရပါတယ်..။ အထူးသဖြင့် လူငယ်တွေဟာလူဖြစ်တဲ ့အပေါ်မှာအားငယ်စိတ်တွေရှိကြတယ်…။ ကျမဘဝဆို..မိဘရင်းတွေမရှိခဲ ့လို ့လည်း..စိတ်ပျက်အားငယ်ဘူးခဲ ့ပါတယ်။ ရန်ကုန်မြို ့..မှာမွေးတဲ ့သူတွေ၊ မိဘရင်းတွေကမွေးတဲ ့သူတွေ အကြောင်းတော့ကျမမသိပါဘူး..။ ကျမတို ့လိုတောကလူတွေပိုပြိးအားငယ်တတ်လို ့ထင်မိပါတယ်..။ ပြိးတော့မွေးစားကလေးဘဝနြ ့ကြိးပြင်းရလို ့လည်း..။ .ကျမကိုကျွေးမွေးရတြ ့မိဘတွေကိုလည်း..အားနာခဲ ့ဘူးပါတယ်။ […]
သရက်ပင်က သရက်ဖူးတွေဖူးဖွင့်ကြကုန်ပါပြိ။ ဒိအချိန်ဆိုသရက်ပွင့်တွေလှိုင်လှိုင်ပွင့်ပြိဆိုတာသိနေပါသည်။ သရက်ဖူးပွင့်တို ့အနံတွေလေထဲ မှာရှူရှိုက်ရင်း………. လူတစ်ယောက်ရဲ ့ဘဝမှာ…မေ ့မရတဲ ့အကြောင်းအရာအဖြစ်အပျက်ဘယ်လောက်များများရှိနိုင်ပါသလဲ…။ အတိတ်ဆိုတာ ဖိစီးနှိပ်စက်တတ်တယ် ။ တုတ်နှောင်တတ်တယ်..။ ခြောက်လှန် ့တတ်တယ်.. အတိတ်ဆိုတဲ ့ဇုန်ထဲ မှာ..ကျမဘဝမှာမေ ့မရတဲ့သူငယ်ချင်းတွေရှိခဲ ့ဘူးပါတယ်…………။ ကျမသူငယ်ချင်းကို ဘယ်လောက်ချစ်ခင်သလဲဆိုတာ…..ဆောင်းနှင်းပွင့်ရဲ ့မြူူမှုန်လေးတွေသိတယ်….။ ဧရာဝတိမြစ်ကြိးသိတယ်……….။ အင်တာနက်နိုင်ရွာကြိးသိတယ်….. ဟော……..ဒိသရက်ဖူးပွင့်တွေလည်း..သိကြတယ်လေ..။ ဒါပေမဲ ့ပေါ့လေ..ဒါပေမဲ ့ဘာကြောင် ့သုံးရလဲဆိုရင်..လူ ့ဘဝဆိုတာဒါပေမဲ ့တွေပွစာကျဲအောင်… တည်ဆောက်ထားတဲ ့ဝါကျရှည်တကြောင်းနဲ ့တူတယ်။။ ကိုယ် ့ဖြစ်ချင်တာမဖြစ်တဲ ့အခါ………… ကိုယ်လုပ်ချင်တာမလုပ်ရတြ ့အခါ………….. ကိုယ်လုပ်ချင်တာ လုပ်ရတြ ့အခါ………….. ကိုယ်လုပ်တြ ့အရာ..အဆင်ပြေတဲ ့အခါ…အဆင်ပြေတဲ ့အခါမှသုံးတယ်..။အကြောင်းပြချက်တမျိုးပေါ့… ကျမလည်း ဒါပေမဲ ့လေ..ကိုသုံးစွဲ ရမယ်………။ ကျမဘဝမှာမေ ့မရခဲ ့တဲ […]
်အရာရာ..ရဲ ပါ့မယ် နမ်းလိုကနမ်း ခြွေလိုကခြွေ သခင့် ခြေတော်ရင်း ဝပ်စင်းခတဲ့ ပန်းပါ သခင်…. သက်လိုကသေ ထားလိုကနေ သခင့် ခြေတော်ရင်း ကျွန်တော် ရင်းလို့မှတ်ပါ သခင်……….။ ခိုင်းလိုရာခိုင်း စေလိုရာစေ သခင့် ခြေတော်ရင်း ဆွေတော် ရင်းလို့ မှတ်ပါ သခင်……။ ရွှေအိမ်နန်းမှာ အေချမ်းစွာ စံမြန်းပါသခင်….၊ အမှုတော်ထမ်း အပါးတော်မြဲလို့ (ကျွန်တော် အာလူး) အရာရာအတွက် ” ရဲ ” ပါ့မယ်သခင်…..။______။ အာလူးပူတီရွှေအိမ်စည် (အညတရတစ်ယောက်ရဲ ့ကဗျာကိုနှစ်သက်ပါက ကဗျာရေးသူအမည်ထိကူးယူပြီးမှဝေမျှပေးပါ) ချစ်သောစိတ်ဖြင့်
လိုက်ဝံ ့ရဲ ့လား..ချစ်သူ မြေ..ဘဲနိမ့်လို့လား… လမ်းကြောင်ပဲ သင့်ခဲ့လား.. ဘဝမှာတော့ လှံချက်တွေ ဗရပွနဲ့ ကြုံးရုံးထခဲ့ဖူးတယ်…..။ သိပ်တော့မကြောက်တက်ပါဘူး.. လက်ဗလာနဲ့ဘေးထိုးနေတာ အားလုံးကုန်မှအရင်းပေါ့ ကိုယ့်ဘဝနဲ့ကိုယ့်အကြောင်း မကောင်းတော့ခံ ကောင်းတော့ စံ ပေါ့..။ အဲသလိုမျိုး…… ဘဝကောက်ကြောင်းကို ကိုယ်တိုင်ထုစစ်ပုံဖော်နေခဲ့တယ် …….။ ဖျက်ရာတစ်ချို့.. အတ္တစစ်တစ်ချို့…. နာကျဉ်းသံတစ်ချို့…. သေရည်တစ်ချို့… သံစဉ်တစ်ချို့…… …………. ……… ….. တစ်ချို့…တစ်ချို့တွေနဲ့ပေါ့….။ ဒီလိုနဲ့…….. မထင်မှတ်ခဲ့ပဲ….. ကိုယ့်ဘဝမှာ မင်းအကြောင်းတွေပါလာတယ်…။ မမျှော်လင့်ခဲ့ပဲ…. နတ်သမီးအိမ်မက်တွေနဲ့ ပွေ့ဖတ်အိပ်စက်ခွင့်ရခဲ့တယ်….။ မယုံကြည်ခဲ့ပဲ မင်း အချစ်တွေရခဲ့တယ်…..။ အဲဒီနောက်မှာတော့…. လှံ ချက်တစ်ချို့ပိုရလာတယ်.. ကိုယ့်ရဲ့အတ္တတစ်ချို့အရည်ထူလာတယ်… ………………. အချစ်ရဲ ့အင်အားနဲ ့ ကိုယ့်လှံချက်ကိုယ့်ရဲ့အတ္တတစ်ချို့ မင်းယုံကြည်မယ်ဆိုရင်….. အရာရာအတွက်….. ကိုယ်ကိုတိုင်ဘဝကိုတည်ဆောက် အိမ်မက်ကို…. အကောင်ထည်ဖော်ပါ့မယ် […]