ေရႊ ၾကည္ပြောရဦးမယ် အရပ်ကတို့ရေ မိရွှေကြည်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုစိတ်တိုမိနေလို့ နယူးရီးယားညမှာအိပ်မက်ဆိုးနဲ့ အိပ်ကောင်းခြင်းမအိပ်ခဲ့ရပါဘူး။ မနေနိုင်လို့ ရွာသူားတွေကိုပဲရင်ဖွင့်ရတော့မှာပဲ။ ဒီလိုပါ ရွှေကြည်တို့ အလုပ်ရှင်ဘော့စ်က နယူးရီးယားနေ့လည်စာလိုက်ကျွေးမယ်ဆိုပြီး သူ့ကားနဲ့ များလှစွာသောဝန်ထမ်း သုံးယောက်ကိုတင်ဆောင်မောင်းနှင်လာပါတယ်။ ဆိုဒ် အင်ဂျင်နီယာ အိန္ဒိယလူမျိုး ကတော့ ဆိုဒ်ကနေသူ့စီးတော်ယာဉ် ဆိုင်ကယ်နဲ့လာမှာမို့ စင်းတရုတ် သုံးယောက်နဲ့ ( ဘော့စ်အပါအဝင်) ရွှေကြည်ကားစီးလာပါတယ်။ မိုးတွေလည်းရွာလိုက်တာသည်းလို့။ ရုံး ကအထွက် လမ်းကွေ့တခုအရောက်မှာ မိုးရေထဲမှာ လမ်းဘေး ဆိုက်ဝေါ့ ပေါ်မှာလူတယောက်ထိုင်နေပါတယ် ခေါင်းခန်းက ဘော့စ်နဲ့ မာကက်တင်းတို့ ကပြူးပြဲကြည့်တော့ ဘာဖြစ်လဲဆိုပြီး လှမ်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။ လား လား သူ့ခေါင်းမှာသွေးတွေနဲ့ ထိုင်နေတာရှင့်။ ကားကိုဖြည်းဖြည်းမောင်းရင် ဘော့စ်တို့ကကြည့်နေတော့ သူကလည်းအားကိုးတကြီးပြန်ကြည့်နေပါတယ်။ အဲဒိအချိန်မှာ ရွှေကြည်ထင်တာလည်း သူတို့တခုခုလုပ်ပေးတော့မယ် ထင်တာ ဆက်မောင်းသွားပါတယ်။ ကားတိုက်ခံရတာလား ချော်လဲပြီးခေါင်းထိသွားသလားတော့မသိပါဘူး။ မူးလို့ ထိုင်နေပုံရပါတယ် […]