ေၾကာင္လတ္မာယာများတဲ့ ကျားရဲတောကိုပဲ ယုံသူငယ်မလေး ခြေဦးပြန်လှည့်ရပြန်ပြီပေါ့။ ကျမ မြို့ပေါ်က ကေတီဗွီဆိုင်ကို တစ်ခေါက်ထပ်ရောက်ရပြန်ပါပြီ။ အရင်က လုပ်ခဲ့တဲ့ဆိုင်တော့မဟုတ်ပါဘူး၊ အခြားဆိုင်တစ်ဆိုင်ပါ။ အရင်အတွေ့အကြုံရှိထားသူမို့ ဒီတစ်ခါတော့ အခက်အခဲသိပ်မရှိတော့ပါဘူး။ ဟိုဆိုင်မှာလုပ်ခဲ့တုန်းကဖောက်သည်တွေကလည်း သတင်းကြားတော့ ရောက်လာကြပါတယ်။ ကျမ အရင်ဆိုင်မှာလုပ်ခဲ့တုန်းကလို လူတစ်ယောက်နဲ့ ထပ်ဆုံရပါတယ်။ ကျမရဲ့ ဘိုင်ကိုကိုပေါ့။ အစတော့ ရိုးရိုး နောက်တော့ တမျိုးတိုးလို့ ချစ်ပြန်ဆိုပဲ ဆိုပဲ……. ဆိုတဲ့ သီချင်းထဲ ကလိုပေါ့၊ တပတ်တစ်ခါလောက်ရောက်လာတတ်ပြီး ကျမကို အပျော့ဆွဲ ဆွဲပါတယ်။ ကျမကလည်းနပ်နေပြီလေ၊ ဒါမျိုးဆို လာထား၊ အာဘွားလေးပေးပြီး စပိုင်များများသောက် ၊မုန့်ဘိုးများများတောင်းလိုက်တာပေါ့။ စပိုင် ဝိုင်ဆိုတာသိတယ်မလား၊ ခဏပဲမူးတယ်၊အလေ့အကျင့်ရှိရင် ၄၅ မိနစ် တဆက်ရှင်တစ်လုံးလောက် သောက်နိုင်တယ်၊ အဲ့လူမျိုးက ၃ ချိန်လောက်နေတာ။ စပိုင်တစ်လုံးကို အပြင်ဆိုင်မှာ ထောင့်ငါးရာလောက်ပဲရှိတာ။ […]
ကြက်မတစ်ကောင်ရဲ့ခံစားချက် (ပြည်တွင်းလူကုန်ကူးမှုအကြောင်း) -၂ ကျမလည်းပွဲစားအဒေါ်ကြီးကိုဖုန်းလှမ်းဆက်ပြီး သူလာခေါ်တဲ့ ရက်မှာ ကျမလုပ်အားခ ကျန်တဲ့ငွေ တောင်မယူတော့ပဲနဲ့ အလုပ်ကထွက်လိုက်ပါတယ်။ ပွဲစားအဒေါ်ကြီးက ရန်ကုန် အထည်ချုပ်စက်ရုံမှာတော့ အလုပ်ရမယ်ပြောတယ်၊ ကျမက စက်မှ မချုပ်တတ်တာ ဆိုတော့ စက်နင်းတတ်ရင်၊ ချုပ်ကြောင်းဖြောင့် ရင်ဖြစ်တယ်လို့ပြောတယ်၊ စက်ရုံမှာက နယ်ဆိုင်တွေမှာလို အင်္ကျ ီ တစ်ထည်လုံး ချုပ်ရတာမဟုတ်ဘူးတဲ့၊ သူ့အပိုင်းနဲ့ သူ တခုခြင်းတွဲရတာ တဲ့၊ ကျွမ်းကျင်လာမှ တဆင့်ခြင်းတက်ရတယ်ဆိုတော့အဆင်ပြေတာပေါ့။ ကျမက အားရင် ဂျီးတော် မကျော့ တို့ အိမ်မှာစက်သွားနင်းနေကျ၊ အပ်ကြောင်းဖြောင့်ရုံတင်မက ပုဆိုးတို့ ထမိန်တို့ တော့ကောင်းကောင်းချုပ်တတ်တယ်။ ဒါနဲ့ ကျမ လှိုင်သာယာက အထည်ချုပ်စက်ရုံတစ်ခုကိုရောက်ခဲ့တယ်။ ပွဲစားကိုတော့ ထုံးစံအတိုင်းတလစာပေးရတာပေါ့။ စက်ရုံမှာ အဆောင်နေရင်လည်းရတယ်၊ အဆောင်ကြေးနဲ့ စားစရိတ်ကိုလစာထဲကဖြတ်ယူတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျွေးတဲ့ဟင်းကမကောင်းဘူးဆိုတော့ […]
ကြက်မတစ်ကောင်ရဲ့ခံစားချက် (ပြည်တွင်းလူကုန်ကူးမှု အကြောင်း) ကျေးရွာတွေက ဆင်းဆင်းရဲရဲ အမျိုးကောင်းသမီးလေးတွေ ဘဝပျက်ရတဲ့အကြောင်းလေးကိုရေးထားတာပါ။ ဒုတိယပိုင်းမှာပါမဲ့ တကယ့်အဖြစ်မှန်လေးကိုအခြေခံပြီး ရှေ့ပိုင်းကိုအစာထည့်ထားပါတယ်။ အစာထည့်တယ်ဆိုပေမဲ့ အဲဒါတွေလည်းတကယ်ရှိပါတယ်။ ရွာသူများဖတ်မိလို့ မသင့်တော်တဲ့အသုံးအနှုန်းတွေပါခဲ့ရင် မေတ္တာဖြင့် ဖတ်ရှုအားပေးပါလို့ကြိုတင်တောင်းပန်ပါရစေ။ ကြောင်လတ်။ ကျမဟာ ကြက်မတစ်ကောင်ပါ။ တချို့ကပြောကြတယ်၊ ရှူးပေါက်တဲ့ ကြက်တဲ့၊တချို့ကတော့ ဖိနပ်စီးတဲ့ကြက်တဲ့။ သူတို့ကြိုက်သလိုပြောကြပါစေ၊ ကျမကတော့ ကျမကိုယ်ကျမ ကဗျာဆန်ဆန်လေးပြောချင်တယ်။ စိုင်းထီးဆိုင်ရဲ့သီချင်းကို ဖျက်ဆိုထားတဲ့ ဟိုသီချင်းကြားဖူးလားမသိဘူး၊ “နင်ဟာ…….အတောင်မပါတဲ့ကြက်ပါ…..ငါက …အမွှေးနှုတ်တဲ့ ကြက်ကုလားပါ” အဲ့ဒီသီချင်းထဲက လို အမွှေးနှုတ်တဲ့ ကြက်ကုလားတွေကြာထဲက အတောင်မပါတဲ့ကြက်ပေါ့၊ ဟင်း…ဟင်း…ဟင်း…. ဒီလိုပြောလို့ ကျမကို အရမ်းပျော်နေတယ်လို့မထင်လိုက်ပါနဲ့၊ ရောက်ရာဘဝမှာ စိတ်သက်သာအောင် ကြံဖန်ပြီးနေရတာပါ။ ရှင်တို့သိပါတယ်၊ကျမဘဝဟာ ယောက်ျားတကာရဲ့ရင်ခွင်မှာဝင်ပြီး သူတို့အလိုကျ ပျော်တော်ဆက်နေရတယ်ဆိုတာ။ တချို့ယောက်ျားတွေက ကိုယ်ချင်းစာတရားရှိကြတယ်၊ သူ့လိုအပ်ချက် ကိုယ့်လိုအပ်ချက်အပြန်အလှန်ဖြည့်ပေးကြရတာလေ၊ […]