အရင္ကေက်ာ္စြာဦးႀကီးမိုက္ရွာသူရွာသားများခင်ဗျား… ဒီနေ့(၁၃-၃-၂၀၁၂)ဟာ မြန်မာပြည်မှာ၈၈၈၈ အရေးတော်ပုံကြီး ဖြစ်ပွါးခဲ့တာ၂၄ နှစ်မြောက်နေ့တစ်နေ့ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ လူငယ် လူလတ် ပိုင်းတွေဟာ ဒီအရေး တော်ပုံကြီးကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ မကြုံခဲ့ကြရပါဘူး…ဒီအရေးတော်ပုံကြီးစတင်ဖြစ်ပွါး ခဲ့ပုံအသေးစိတ်ကိုလည်း မသိခဲ့ကြရပါဘူး… ခုလိုအင်တာနက်တွေ မီဒီရာတွေလည်း ခေတ်မစား သေးတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့ဗျာ..ဒါကြောင့်လည်းဒီစာမူလေးကို တင်ဘို့စေတနာပေါ်ပေါက်လာလို့…ကြိုးစားပြီးတင်လိုက်တာပါ။ စာရေးသူကိုကျွန်တော်သေသေချာချာမသိပါ… ဖိုင်နိမ်းအရဆိုရင်တော့..ABSDFက ကိုတင်စိုးဆိုသူဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ ကျွန်တော်လည်းကျွန်တော်ကြုံခဲ့ သိခဲ့သလောက်အမှန်တွေလို့ ယူဆလို့ နှောင်းလူများသိရှိရန်နဲ့ မှတ်တမ်းအဖြစ်သိမ်းနိုင်ရန် ရည်ရွယ်ပြီးတင်လိုက်တာပါ။ http://www.khtnetpc.webs.com/လင့်ကတဆင့်ရထားတာပါ။ နောက်တစ်ခုကတော့ ဒီနေ့ခေတ်ပြည်သူ့သဘောထားအမှန်လေးပါ.. ပြည်သူ့သဘောထား တရုတ်အားကိုးပုဆိန်ရိုး သူခိုးအဖေခေါ်သူများအားဆန့်ကျင်ကြ။ နိုင်ငံတော်ဒီမိုကရေစီရရေးနှင့် ပြည်သူ့ဘဝလုံခြုံရေးကို နှောင့် ယှက်ဖျက်ဆီးသူများအားဆန့်ကျင်ကြ။ လွှတ်တော်တွင်း လွှတ်တော်ပ မှ အဖျက်သမား ဖွတ်ကြီးများအား ဘုံရန်သူအဖြစ်သတ်မှတ်ချေမှုန်းကြ။ လူထုခေါင်းဆောင် အမေစုကို ဝိုင်းဝန်းကာကွယ်စောင့်ရှောက်ကြ။ NLD ကို […]
တစ်နေ့သောအခါက တစ်ညနေခင်းပေါ့…ကျွန်တော်လည်းရန်ကုန်ကမိဘတွေဆီ ပြန်လာခိုက်မင်္ဂလာဒုံ ဝါယာလက်ကားဂိတ်မှာပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ ကွမ်းတစ်ယာဝါးရင်း ထိုင်ငေးနေခဲ့မိတယ်…ဒီအချိန်မှာဘဲ..ကျွန်တော့အနီးမှာ တွေ့ခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက်လေးပါ… ကားစောင့်နေတဲ့ ပုံနဲ့သားအမိနှစ်ယောက်ကိုသတိပြုမိခဲ့တဲ့ အတွက်… ဒီဘဝသရုပ်ဖေါ် ဇတ်ထုတ်ကလေးတစ်ခုဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရပါတယ်… ခံစားရလွန်းလို့ တတ်သလောက်မှတ်သလောက် အရေးအသားလေးနဲ့ မှတ်တမ်းတင်ခဲ့မိပါတယ်… “အဆာပြေ” ၉၊၂၉၊၅၁၊ ဘတ်စ်ကား တစ်စီးပြီးတစ်စီးသာဝင်လာတယ်..အကိုတစ်ယောက်မပါလာဘူး… ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း မစိန်မ ဝမ်းနည်းလာတယ်..ဘေးကိုကြည့်မိတော့လဲ ခုံတန်းပေါ်ထိုင်ပြီး ဘိန်းမုန့်ကို ဝါးရင်းငိုနေတဲ့ သမီးလေး”ရတနာ”ကိုမကြည့်ရက်စရာ တွေ့ရပြန်တယ်..ဘိန်းမုန့် က မနက်အစောကြီးကတည်းကကျန်တာမို့ တော်တော်ခြောက်နေလေတော့ သမီးခမျာ မနဲဝါး နေပုံရပါတယ်..ဗိုက်ဆာလွန်းလို့သာ သမီးလေးက အားခဲပြီးဝါးနေတာပါ..အရသာတွေ့ပုံတော့ မပေါ်ပါဘူး..ဟော..ဟော..ပြောရင်းဆိုရင်းလေလင် ၂၉ ကားတစ်စီးဆိုက်လာပြီ အကိုတော့ ပါတန်ကောင်းပါရဲ့..ခုနစ်နာရီတောင်ခွဲလောက်ရောပေါ့..အင်း..လူတွေတော့ပြည့်ကြပ်လို့ပဲ ဗိုက်ထဲကဆာလောင်လို့မြည်ဟည်းနေတဲ့ အသံတွေတောင် တဒင်္ဂ တိတ်သွားသလိုပဲ..အော်.. သမီးလဲ ကားသံကြားလို့ထင်ပါရဲ့..ဘိန်းမုန့်လက်ကျန်ကို အသာကိုင်ထားရင်း ကားကိုစူးစူး စိုက်စိုက်ကြည့်နေလေရဲ့..ဟော..ဟော..ဟုတ်ပါပြီ..အစ်ကိုမှအစ်ကိုပါ..မနက်ကဝတ်သွားတဲ့ […]