ဇီဇီ18th June 2006 “မိုင်ခိ” “အင်း::” ဖြိုးခေါ်သံကို အင်း လိုက်ပြီး ရေ လက်စ ပိုက်ဆံ ဆက် ရေ နေလိုက်တယ်။ “ဟဲ့၊ ငါ ခေါ်နေတာ မကြားဘူးလား။” ဒီကလေးမလည်း ပြောမှာဖြင့် ပြောတာမဟုတ်။ စိတ်ရှုပ်ပြီး သူ့ကို ဘာသဘောလည်း မေးဆတ်ပြလိုက်တော့ မျက်စောင်းဒဏ် အရင်ခံလိုက်ရသေးတယ်။။ “ဒီမှာပြောမလို့ဟာကို နင့်ပိုက်ဆံတွေက နောက်မှ ရေ လေ။” ဘယ်လောက်ရောက်နေပြီလို စိတ်ထဲမှတ်ပြီးမှ…… “ပြောလေကွယ်၊ ရေ နေရင်းနားထောင်လို့ရတာပဲ။” “ဟိုကောင် မိန်းမယူတော့မယ်တဲ့။” ရုတ်တရက် ကိုယ့်နားတွေ အူသွားသလိုပဲ။ မျက်လုံး က ဘာမှ မမြင်ရတော့။ ပိုက်ဆံတွေ […]
ကိုယ် မပိုင်ဆိုင်နိုင်တဲ့ သူ့ ကို မစွန့်လွှတ်နိုင်တာ ကိုယ့် အတ္တ! ကိုယ် လက်မခံနိုင်တဲ့ သူ့အချစ် သူများကို မရစေချင်တာ ကိုယ့် အတ္တ! ကိုယ်နဲ့ မတွေ့နိုင်တဲ့ သူ့ကို တခြားလူတွေနဲ့ မတွေ့စေချင်တာ ကိုယ့် အတ္တ! ကိုယ်နဲ့ မပြောနိုင်တဲ့ စကားတွေ သူ တခြားမှာပြောနေတာကို မကြိုက်တာ ကိုယ့် အတ္တ! […]
တစ် စုံ တစ် ယောက် ရဲ့ စိတ် ထား ကို နှစ် သက် မိ နေတယ်။ တစ် စုံ တစ် ယောက် ရဲ့ အ တွေး တွေ ကို မှန်း ဆ မိ နေ တယ်။ တစ် စုံ တစ် ယောက ်ရဲ့ စ ကား ကို နား ထောင် မိနေ တယ်။ တစ် စုံ တစ် ယောက် ရဲ့ ဝမ်း နည်း မှု တွေ […]
မင်း ကိုချစ်တယ်။ ဒါ ကိုယ် အရမ်းပြောချင်နေတဲ့ စကားဖြစ်တယ်။ မင်း ကိုချစ်တယ်။ ဒါ ကိုယ် ပြောဖို့ အရမ်းနောက်ကျနေပြီဖြစ်တဲ့ စကားလည်းဖြစ်တယ်။ မင်း ကိုချစ်တယ်။ ဒါ ကိုယ် မပြောသင့်တော့တဲ့ စကားလည်းဖြစ်တယ်။ မင်း ကိုချစ်တယ်။ ဒါ ကိုယ် မင်းကို ပြောခွင့်မရှိတော့တဲ့ စကားလည်းဖြစ်တယ်။ မင်း ကိုချစ်တယ် ဒါ မင်း မကြားချင်တော့တဲ့ စကားလည်း ဖြစ်တယ်။ […]
မင်း ကို ချစ် တယ်။ ကိုယ်နဲ့ နေ့နံတူတဲ့ ရက်ကလေးမှာ မွေးတဲ့သူ တစ်ယောက်အနေနဲ့။ မင်း ကို ချစ် တယ်။ ကိုယ်နှစ်သက်တဲ့ ရုပ်လက္ခဏာမျိုးရှိသူ တစ်ယောက်အနေနဲ့။ မင်း ကို ချစ် တယ်။ ကိုယ်ချစ်ခင်တဲ့ အမူအရာလေးတွေ ရှိတဲ့သူ တစ်ယောက်အနေနဲ့။ မင်း ကို ချစ် တယ်။ ကိုယ်ကြွေလောက်တဲ့ စကားတွေကို ပြောနိုင်တဲ့သူ တစ်ယောက်အနေနဲ့။ မင်း ကို ချစ် […]
ဟိုနေ့က တရားနာနေရင်း အတွေးပေါက်လာလို့။ တရားနဲ့ ပတ်သက်တဲ့အတွေးတော့ဟုတ်ပါဘူး။ ကောင်းကောင်းကန်းကန်းလည်း ဟုတ်ဘူး။ လူတွေရဲ့ အသောက်အစား တဏှာနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အကြောင်းလေးပါ။ အစားအသောက်ဝါသနာကြောင့်မို့ ဒီ ဥပမာပဲ ပေးနိုင်ပါတယ်။ လူတွေ အစားအသောက် ဘာနဲ့စားတုန်း မေးရင် ပါးစပ်နဲ့စားတယ် ပဲ ဖြေကြမှာပေါ့နော့။ ဟုတ်ဘူးဗျ။ တစ်ချို့က နားနဲ့စားတယ်။ တစ်ချို့က မျက်စိနဲ့စားတယ်။ တစ်ချို့က လျှာနဲ့စားတယ်၊ တစ်ချို့က လူစွဲနဲ့စားတယ်။ အကျယ်ရှင်းရရင် ဒီလိုပါ။ တကယ် နားရွက်နဲ့စားတာမဟုတ်ပါဘူး။ နား အာရုံလေးကို အားပြုပြီးစားတာမျိုး။ အနီးစပ်ဆုံး မြင်ဘူးတဲ့ သာဓက က ကိုယ့်ဖေဖေ။ သူမကြိုက်ဘူးလို့ သူပြောထားတဲ့ ဟင်းဖြစ်ပါစေ။ ဘေးကနေ အပြောကောင်းလေးနဲ့ ညွှန်းပြောရင် စားသဗျ။ “အစ်ကိုရေ၊ ဒီနေ့တော့လေ […]
ဟင်း . . . . ! ! ! သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး အနားက ဖုန်းလေးက နာရီကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိတယ်။ မနက် ၂နာရီခွဲနေပြီ။ ဘယ်လိုတုန်းကွယ်။ ဒိုင်ရာစီပင် တစ်လုံးလုံး မတိုးနိုင်အောင်ကို ဒီ စိတ်တွေ အနားမရနိုင်တော့ဘူးလား။ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းတော့မသိ။ အတွေးတွေက ပလုံစီနေတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘာဖြစ်နေတာလည်း အရင် ဆန်းစစ်မယ်ဆိုပြီး မေးခွန်းတွေထွက်လာတယ်။ ဖြတ်သန်းရမဲ့ ဘဝအချိုးတကွေ့အတွက် ကြောက်နေသလား။ ဟင့်အင်း! စိန်ခေါ်မှုတွေကို ကြိုက်တတ်တဲ့သူပဲ။ ဘာကိုမှ သိပ်မကြောက်တတ်တာမို့ ကြောက်နေတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေသလား။ ဒါလည်းမဟုတ်ဘူး။ အသစ်အဆန်းကို စိတ်လှုပ်ရှားရမဲ့ အရွယ်လည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ ဒါဆို ရင်မဆိုင်ချင်တာလား။ မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ်လျှောက်သင့်တယ် ထင်လို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တာပဲ။ […]
– ကိုယ့်ကို မြင်တိုင်း နှစ်နှစ်ကာကာ ပြုံးတဲ့ မျက်နှာတစ်ခုကို သတိမရဘူး။ – ကိုယ့် အတွက်ဆိုထားတဲ့သီချင်း တစ်ပုဒ်တည်းပါတဲ့ စီဒီလေးကို သတိမရဘူး။ – သူများကို ပြန်ပေးပစ်လိုက်တဲ့ မွေးနေ့လက်ဆောင် ဝက်ဝံရုပ်လေး ကို သတိမရဘူး။ – ငါးနှစ်ခြားပြီးမှ သောက်ခဲ့ဖူးတဲ့ လက်ဖျော်ကော်ဖီနှစ်ခွက်ကို သတိမရဘူး။ – ကိုယ့် ကို ပထမဆုံး ချက်ကျွေးတာပါဆိုတဲ့ ထမင်းဝိုင်းလေးကို သတိမရဘူး။ – သုံးနှစ်ခြားပြီး လက်ဆောင်ရတဲ့ အင်္ကျီနှစ်ထည်ကို သတိမရဘူး။ (မတော်တော့ဘူးကိုး။ ခွိ) – ဖုန်းမကိုင်လို့ ကိုယ့်နာမည်တွေ ချည်း ဆက်တိုက်ရိုက်ပို့ဖူးတဲ့ မက်ဆေ့ ၈၄ ခုကိုလည်း သတိမရဘူး။ – ကိုယ့်စကားတွေကြောင့် ကျလာတဲ့ မျက်ရည်တွေကိုလည်း သတိမရဘူး။ – ကျားပေါက်ရဲ့ […]
ကိုယ့်ထက် အသက်အများကြီး ငယ်တဲ့သူကို ချစ်ရတာများ အင်မတန် ဒုက္ခရောက်တယ်။ သူပြောနေတုန်း စကားလေးဖြတ်ပြောမိရင် မျက်စောင်းက အရင်။ နဲနဲလေးများ စိတ်တိုင်းမကျဘူးဆို မျက်နှာထားက တစ်မျိုး။ သူ့ပြောတာကို လက်သင့်မခံနိုင်ဘူးပြောမိတာနဲ့ စကားမပြောတော့ဘူး။ အလုပ်တကယ်ရှုပ်လို့ မအားဘူးပြောလိုက်မိတာနဲ့ မခေါ်တော့ဘူးရယ်။ မက်ဆေ့ပြန်တာများ နောက်ကျမိလို့ကတော့ ဘုတောတဲ့ စကားလုံးတွေ အဆက်မပြတ်ပစ်လွှတ်ပြီသာမှတ်။ ဖုန်းတစ်ခါလောက် မကိုင်မိတာနဲ့ စွပ်စွဲလို့မပြီးဘူး။ သူ့အဝတ်အစားနဲ့သူ့ကို မလိုက်ဘူးပြောမိရင် “မုန်းတယ်” ဆိုတဲ့စကား အခါ တစ်ရာလောက်ပြောတယ်။ သူသွားချင်တဲ့လမ်းကို တားမိရင် ကိုယ့် သွားလာခွင့် တစ်ပတ်လောက်အပိတ်ခံရတယ်။ သူ့ သူငယ်ချင်းတွေကို မကောင်းပြောမိရင် ကိုယ့်သူငယ်ချင်းတွေရှေ့ ကိုယ့်အရှက်ကွဲအောင် ကြံစည်ရော။ […]
ငါ့စိတ်ကို နားအလည်နိုင်ဆုံး လူတစ်ယောက်အနေနဲ့ လွမ်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါ့ကို နားမလည်ချင်ယောင်ဆောင်နေနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်အနေနဲ့လည်း မုန်းတယ်။ ငါပြောသမျှ ဘာကိုဆိုလိုတယ်ဆိုတာ အတိအကျ အသိနိုင်ဆုံး လူတစ်ယောက်အနေနဲ့ လွမ်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါပြောသမျှကို မသိချင်ယောင်ဆောင်နေနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်အနေနဲ့လည်း မုန်းတယ်။ ငါလိုချင်တဲ့ ဂရုစိုက်မှုမျိုးကို ပေးနိုင်တဲ့လူတစ်ယောက်အနေနဲ့ လွမ်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါလိုချင်တဲ့ဂရုစိုက်မှုတွေကို မပေးပဲနေနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်အနေနဲ့လည်း မုန်းတယ်။ ငါ့ရဲ့ စေတနာတွေကိုု မြင်နိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်အနေနဲ့ လွမ်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီ စေတနာတွေကို ဝေဒနာဖြစ်အောင် လှစ်လျူရှုနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်အနေနဲ့လည်း မုန်းတယ်။ ငါ့ရဲ့ မပြောင်းလဲနိုင်တဲ့ စွဲလမ်းမှုတွေကို သဘောပေါက်နိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်အနေနဲ့ လွမ်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ လိုက်မမှီအောင် ပြောင်းလဲသွားနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်အနေနဲ့လည်း […]
မိုးမိုး သီချင်းမဟုတ်ပါ။ ကိုယ်ဘယ်လောက် အလုပ်ရှုပ်ကြောင်း ကြွားမလို့။ အမှန်တော့ အရှုပ်လုပ်သူ ဖြစ်နေတာရယ်။ :harr: စဉ်းစားကြည့်ကြပါလေ။ မနက်ဆို မျက်လုံးနှစ်လုံးဖွင့်ပြီဆိုကတည်းက အနားက ဖုန်းလေးလှမ်းဆွဲပြီး Missed Call တွေ၊ မက်ဆေ့တွေစစ်ကြည့်ရ၊ အချိန်မတူတဲ့နိုင်ငံက မိတ်ဆွေများနဲ့ ကစားထားတဲ့ ဂိမ်း တွေ ပြန်ဆော့ရနဲ့ နေ့တစ်နေ့ကို စရတာ။ အိမ်ကနေ ရုံးကို သွားတဲ့ လမ်းမှာလည်း Viber တို့၊ Line တို့၊ Whatapps တို့၊ Tango တို့က ကိစ္စတွေကလည်းရှင်းရသေး။ ရုံးရောက်လို့ ကွန်ပြူတာလေးဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ရုံး အီးမေး က ကိုယ့်တာဝန်။ ပါစင်နယ် အီးမေးတွေ ကလည်း ကိုယ်ပဲစစ်ရတာလေ။ ဖေ့ဘုတ် ၂ ခုနဲ့ကလည်း ချာချာလည်နေတာ။ နောက်တစ်ခုမှာက ဖရန့် […]
ဒီပို့(စ) ကတော့ ဆားချက်တဲ့ ပို့(စ) လို့ပဲပြောရမလား။ ဖေ့ဘုတ်က “ချမ်းမြေ့ရိပ်ငြိမ်” အဖွဲ့လေး အတွက်ရေးခဲ့တာကို တင်ပေးပါတယ်။ တီချယ်နဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ ဘဝ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းလို့ ပြောလို့ရမလားတော့ မသိပါ။ တွေ့ဖူးသမျှ ဆရာ/မ တွေထဲ စေတနာအရ၊ ပညာအရ၊ စိတ်ဓာတ်အရပါ အလေးစားဆုံး ဆရာမဖြစ်ပါ၏။ နောက်ပိုင်းကိုယ်ကို ဘာသာရေးအရပါ လမ်းညွှန်နိုင်သူ အနေနဲ့ပါ ရိုသေရပါတယ်။ တီချယ်ကို လွမ်းလို့ရော တင်လိုက်ပါတယ်။ ချမ်းမြေ့ရိပ်ငြိမ် သင်တန်းများ တီချယ်ရဲ့ အားပေးမှုတွေနဲ့ စာတွေရေးတင်ဖို့ စိတ်အားတွေထက်သန်လာပေမဲ့ ရေးစရာ အကြောင်းအရာကလည်း စဉ်းစားရပြီလေ။ အစားအသောက်ပို့(စ) တွေချည်းပဲလည်း ရေးလို့မဖြစ်သေးဘူး။ ( :hee: ဝါသနာ ခဏ နားထားမှ)။ ခံစားချက်လေးတွေ ရှယ်လို့ရအောင် ဒီ ချမ်းမြေ့ရိပ်ငြိမ် က […]
ညဘက် တရေးနိုးပြီး ချက်ချင်း အိပ်မပျော်တော့တာ၊ ညဦးပိုင်း ကော်ဖီ၊ လက်ဖက်ရည် မသောက်ရဲတော့တာ၊ အိပ်ခါနီးဆို ကိုယ့်အကြိုက် လက်ဖက်သုပ်လေးကို မစားရဲတော့တာ၊ အရောင်တောက်တောက်၊ ထင်းထင်းတွေပဲ ရွေးချယ်မိနေတာ၊ တစ်ပတ် Diet နဲ့ ဝိတ် ၁ ကေဂျီကျဖို့ ခဲယဉ်းသလောက်၊ ဒင်နာတစ်ပွဲနဲ့ ၃ ကေဂျီလောက် တက်သွားတတ်တာ၊ အုန်းနို့တို့ ပဲငပိတို့စားပြီးရင် ချက်ချင်းဆိုသလို သွေးတိုး၊ အကြောတက်ဖြစ်တတ်တာ၊ နဖူးပြောင်မှာစိုးရိမ်စိတ်နဲ့ ဆံပင်လှန်မဖီးရဲတော့တာ၊ သတိရတိုင်း ကိုယ့်မျက်နှာ၊ မျက်လုံးထောင့်ကို ဘာအရေးအကြောင်းပေါ်လာပြီတုန်းစမ်းမိတာ၊ ဒင်နာတို့ ပါတီတို့ဆို အရင်ကလို တနန့်နန့် သွားဖို့ စိတ်မပါတော့တာ၊ လမ်းမှာ တွေ့တဲ့ ကလေးမလေးတွေ “ဟီးဟီး ဟားဟား” လုပ်နေတာမြင်ရင် အမြင်ကပ်တတ်လာတာ၊ ဒါတွေကို ထောက်ချင့်ကြည့်လိုက်တော့………. ဟင်! ငါ အသက်ကြီးလာပါပကောလား……….