အနန ္တသူရိယ အမတ်ကြီး၏ သံဝေဂ ရဖွယ် ကဗျာတပုဒ်ပြန်ဖတ်မိလို့ တင်ပြလိုက်ရပါသည်။ မူရင်းကဗျာတွင်ခေါင်းစဉ်မပါပါ။ ………. ရွှေအိမ်နန်းနှင့် ………. ကြငှန်းလည်းခံ ……….. မတ်ပေါင်းရံလျှက် ………. ပျော်စံရိပ်ငြိမ် ……….. စည်းစိမ်မကွာ ………. မင်းချမ်းသာကား ………. သမုဒ္ဒရာ ………. ရေမျက်နှာထက် ………. ခဏတက်သည် ………. ရေပွက်ပမာ ………. တသက်လှာတည်း။ ။ ………………… (အနန ္တသူရိယ) ………………………………………….. လူ့ဘဝဆိုတာ ရေပွက်ပမာတည်း ..ဟူသော စကားတခွန်းကိုဆင်ခြင်ပွါးများယုံကာမျှဖြင့် ပါရမီပါသူများဆိုပါက တရားထူးတရားမြတ် အသိထူးကိုရနိုင်ကြပါသည်။