weiweiကျွန်မနဲ့ ခရီးသွားခြင်းက တစ်သားထဲဖြစ်နေသလိုပါပဲ။ ပိတ်ရက်ရလိုက်တိုင်း ခရီးတစ်ခုခုထွက်ပြီး အပန်းဖြေတတ်တာ အကျင့်တစ်ခုလိုဖြစ်နေပါပြီ။ ရက်ရှည်ရင်တစ်မျိုး၊ ရက်တိုရင်တစ်မျိုး အဆင်ပြေသလို သွားလေ့ရှိပါတယ်။ ဒီအပါတ် သီတင်းကျွတ်မှာ မရောက်ဖြစ်တာ ကြာနေပြီဖြစ်တဲ့ မုံရွာဘက်ကို သွားလည်ပြီး ပြင်ဦးလွင်မှာအပန်းဖြေမယ်လို့ စီစဉ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် မုံရွာကပြန်ပြီး ပြင်ဦးဘက် အတက်လမ်းမှာ စိတ်ကူးပြောင်းသွားတယ်။ မန္တလေး-ပြင်ဦးလွင်-မိုးကုတ် ပြေးဆွဲနေတယ် တက်စီကားလေးတွေကြည့်ပြီး မိုးကုတ်သွားကြရင်ကောင်းမယ်လို့ တွေးမိပြီး ပြင်ဦးလွင်မှာညအိပ်ပြီး မနက်ဘက် မိုးကုတ်ဘက်ကို ခရီးထွက်ခဲ့ကြပါတယ်။ ပြင်ဦးလွင်ကနေ မိုးကုတ်ကို ၉၃ မိုင်ရှိပါတယ်။ ဘုမသိ ဘမသိ ဘယ်သူမှမမေးပဲ လမ်းညွှန်အတိုင်းမောင်းသွားလိုက်တယ်။ မနက် ၈ နာရီလောက်မှာ ပြင်ဦးလွင်ကနေ စထွက်ဖြစ်ပါတယ်။ လမ်းတလျှောက် ရွာငယ်လေးတွေရှိပေမယ့် ဆိုင်ကြီးကြီးမားမားမရှိပါဘူး။ ဆီရောင်းတဲ့ပန့်ဆိုင်လဲ မရှိဘူး။ ဆိုင်ကယ်လေးတွေတော့ အသွားအလာရှိတယ်။ ပါတ်ဝန်းကျင်က အရမ်းကိုသာယာလှပတယ်။ […]
မိုးကုတ်နဲ့ မုံရွာဘက် ခရီးထွက်ဖြစ်တဲ့အတွက် ဓါတ်ပုံတော်တော်များများ ရိုက်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ခရီးသွားပို့စ်ကို တစ်နေရာချင်းစီ တင်ဖို့အစီအစဉ်လဲရှိပါတယ်။ ပထမဆုံးပို့စ်ကို မျောက်ပုံတွေနဲ့ စလိုက်ချင်တယ်။ (ဆွေမျိုးတွေကို ဦးစားပေးတဲ့သဘောပေါ့ .. 🙂 ) မုံရွာ ဖိုလ်ဝင်တောင်မှာ စိတ်ဝင်စားစရာ ရှေးဟောင်းစေတီပုထိုးလက်ရာများအပြင် သဘာဝအတိုင်း ပျော်ပါးနေထိုင်နေကြတဲ့ မျောက်တွေလဲရှိပါတယ်။ လူတွေနဲ့ ယဉ်ပါးနေတဲ့မျောက်တွေမို့လို့ အနီးကပ် ဓါတ်ပုံရိုက်ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ တောင်ပေါ်မှာ မျောက်တွေက အုပ်စုဖွဲ့ပြီးနေထိုင်ကြတယ်။ အုပ်စုကြီးတစ်စုမှာ မျောက်မများနဲ့ မျောက်ကလေးများအတူတူနေထိုင်ကြတယ်။ သူတို့နားမှာ မျောက်ထီးမတွေ့မိခဲ့လို့ မေးကြည့်တဲ့အခါမှာတော့ အထီးတွေက သင်းကွဲကောင်တွေဖြစ်ပြီး သီးသန့်နေကြရတယ်တဲ့။ မျောက်မတွေကိုတော့ အင်အားကြီးတဲ့ မျောက်ထီးကြီးတစ်ကောင်ကပဲ အပိုင်သိမ်းထားတာဆိုပဲ။ မျောက်မနားကပ်ချင်ရင် အဲဒီအကောင်ကြီးကို အနိုင်တိုက်ခိုက်ပြီး ဗိုလ်လုပ်နိုင်မှ ရမယ်တဲ့လေ။ မျောက်တွေမြင်တော့ ဘောင်းဘီဝတ်ပေးချင်စိတ်ပေါက်ခဲ့တယ်။ မျောက်ပုံတွေကြည့်ရင်း အပျင်းပြေနိုင်ပါစေ …
မယ်ဆိုင်ဘက်မှာ ၂ ည အိပ်ပြီးနောက် နောက်ထပ်တစ်ရက်စာ လည်ပါတ်ဖို့ ကျန်ပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မတို့ ခရီးသွားခေါင်းဆောင်က အစီအစဉ်ပြောင်းပါတယ်။ တရုတ်ပြည်နယ်စပ်မိုင်းလားမြို့ကို သွားမယ်လို့ ပြောလာပါတယ်။ သွားချင်တဲ့သူလဲရှိသလို မသွားချင်တဲ့သူလဲရှိပါတယ်။ ကျွန်မကိုသာမေးရင် မသွားချင်ဘူး မယ်ဆိုင်ဘက်မှာပဲ ထပ်လည်မယ်လို့ ပြောမှာပါ။ ဒါပေမယ့် အများဆန္ဒကိုမမေးပဲ သွားချင်တဲ့သူအနဲစုဆန္ဒကို ဦးစားပေးပြီး ခရီးစဉ်ကို ပြောင်းလိုက်ပါတယ်။ မနက်စောစော မယ်ဆိုင်ကနေ တာချီလိတ်ဘက်ကို ပြန်ရတယ်။ တာချီလိတ်ကနေ ကျိုင်းတုံ – ကျိုင်းတုံးကနေမှ မိုင်းလားကို မိုင် ၉ဝ ကျော် ဆက်သွားကြရမှာဖြစ်ပါတယ်။ အသွားတုန်းကထဲက သိခဲ့သလိုပဲ တာချီလိတ်ကနေ မနက် ၈ နာရီကျော်မှ ထွက်ဖြစ်ခဲ့ပြီး ကျိုင်းတုံကို နေ့လည်ထမင်းစားချိန်ရောက်တယ်။ နေ့လည်စာစားပြီး မိုင်းလားမှာသုံးဖို့ တရုတ်ငွေလဲကြရပါတယ်။ ပြီးတော့ ခရီးဆက်ကြတယ်။ လမ်းခရီးက […]
ဘုရားဖြူကနေ မူလမြဘုရားကို ဆက်သွားကြပါတယ်။ ဆင်တူ အံဇာတုံးကား (၈) စီး တန်းစီပြီး သွားကြပါတယ်။ ကားသမားတွေရဲ့ စည်းလုံးညီညွတ်မှုတစ်ခုကို တွေ့ခဲ့ရသေးတယ်။ လမ်းကွေ့တစ်ခုရောက်တိုင်း ကားတစ်စီးက ဝင်ရပ်ပြီး ကြားထဲကို တခြားကားတွေဖြတ်မဝင်အောင်ကာထားပေးလေ့ရှိပါတယ်။ ပြီးတော့မှ အဲဒီကားက နောက်ဆုံးကနေ ပြန်လိုက်တယ်။ အရမ်းရှင်းနေတဲ့ လမ်းတွေမှာတောင်မှ စည်းကမ်းတကျမောင်းနေတာက ကျွန်မတို့ရန်ကုန်သူားတွေအတွက် အံ့ဩစရာဖြစ်နေခဲ့တယ်။ တစ်စီးနဲ့တစ်စီး တစ်ချိန်လုံးဆက်သွယ်ပြီးစကားပြောနေကြတာလဲ သတိထားမိခဲ့ပါတယ်။ အချိန်မရလို့ မြဘုရားမှာ ၁၅ မိနစ်လောက်နဲ့ အမြန်ဝင်ခဲ့ရပါတယ်။ မြဘုရားလို့ နံမည်ခေါ်ပေမယ့် တကယ်တော့ ကျောက်စိမ်းဘုရားဖြစ်ပါတယ်။ ဘန်ကောက်က မြဘုရားထက် အရင်စောပြီး ပူဇော်ခဲ့တာဖြစ်လို့ မူလမြဘုရားလို့ ခွဲခြားပြီး နံမည်ခေါ်ပါတယ်။ ဘုန်းကြီးကျောင်းဝင်းတစ်ခုလိုမျိုးထဲမှာ ကျောင်းဆောင်ကြီးတွေနဲ့ထားရှိပါတယ်။ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်မှုကတော့ ပုံတွေမှာပဲ ကြည့်လိုက်ပါအုန်း .. မူလမြဘုရားကနေပြီး ကိုးထပ်ဘုံကျောင်းကို ဆက်လက်ထွက်ခွာခဲ့ကြပါတယ်။ တစ်နာရီလောက် […]
အပိုင်း (၅) မှာ ရွှေတြိဂံနေရာအထိ ပို့ပေးပြီး ၂ လ လောက် ထပ်ကြာသွားတယ်။ မှတ်မိကြသေးရဲ့လားတောင်မသိဘူး။ ချင်းရိုင်မြို့က နံမည်ကြီး White temple ၊ ယိုးဒယားလို Wat Rong Kung ကို ခရီးဆက်ကြမယ်။ အချိန် ၂ နာရီလောက် ကားဆက်စီးလိုက်တဲ့အခါ White temple ကို ရောက်ပါတယ်။ နေ့လည် ၁၂ နာရီရှိပြီမို့ ထမင်းစားဖို့နဲ့ လည်ပါတ်ဖို့ စုစုပေါင်း အချိန် ၁ နာရီခွဲ ရပါမယ်။ နွေနေ့လယ်ခင်းမို့ အလွန်ပူပြင်းနေပေမယ့် မြင်ရတဲ့ ရှုခင်းနဲ့ ဘုရားကျောင်းလက်ရာတွေက အံ့ဩစရာအလွန်ကောင်းပါတယ်။ အရမ်းခက်ခဲပင်ပန်းခဲ့တဲ့ ခရီးစဉ်တစ်ခုလုံးကို မေ့သွားနိုင်လောက်အောင် စွဲဆောင်နိုင်တဲ့ နေရာတစ်ခုဖြစ်ပါတယ်။ 1997 ခုနှစ်မှာ chalermchai Kostpipat ဆိုသူ […]
ညဘက် ဟိုတယ်မှာ အေးအေးဆေးဆေးအိပ်လို့ရပါပြီ။ ထိုင်းစံတော်ချိန်နဲ့ မြန်မာအချိန်က ၃၅ မိနစ်ကွာပါတယ်။ နောက်တစ်နေ့မနက် ထိုင်းစံတော်ချိန် မနက် ၈ နာရီမှာမှ ခရီးစထွက်မှာမို့လို့ အစောကြီးထစရာ မလိုတော့ဘူး။ မယ်ဆိုင်က ဟိုတယ်တွေအကြောင်း သိသလောက်ပြောပြချင်ပါတယ်။ ကျွန်မတို့တည်းတဲ့ဟိုတယ်က သာမန်အဆင့်ပါပဲ။ 3 stars အဆင့်လောက်တော့ ရှိတယ်။ အခန်းတစ်ခန်းမှာ အိပ်ယာအကြီးတစ်ခု၊ အသေးတစ်ခုပါတယ်။ ၃ ယောက်အိပ်လို့ရပါတယ်။ ရေပူရေအေး၊ အဲယားကွန်း၊ တီဗီ၊ ရေခဲသေတ္တာ၊ မနက်စာပါပါတဲ့ အခန်းတစ်ခန်းကို ဘတ်ငွေ ၅၀ဝ (မြန်မာငွေ ၁၅၀၀၀)ပဲ ပေးရပါတယ်။ အဲဒီဟိုတယ်ကပ်ရက်မှာ တော်တော်ကြီးခမ်းနားတဲ့ဟိုတယ်တစ်ခုရှိတယ်။ အဲဒီမှာဆိုရင် တစ်ခန်း ဘတ် ၁၀၀ဝ ပါတဲ့။ မနက် (၈) နာရီမှာ ချင်းရိုင်မြို့ကို သွားကြပါမယ်။ ရွှေတြိဂံနေရာကို အရင်သွားပါမယ်။ ပြချင်တဲ့ပုံတွေများလို့ […]
ဂိတ်မှာချထားခဲ့ပြီး ဆက်မခေါ်သွားခဲ့တဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်နော် .. အလုပ်နဲနဲရှုပ်နေခဲ့လို့ပါ .. ကျွန်မတို့အဖွဲ့က အားလုံး ၈၈ ယောက်ဆိုတော့ ကားအခက်အခဲရှိပါတယ်။ မယ်ဆိုင်ဘက်မှာ အသုံးများတဲ့အိမ်စီးကားတွေက double cab လို့ခေါ်တဲ့ ကားတွေဖြစ်ပါတယ်။ ဟိုနားဒီနား ခရီးသွားဖို့အတွက်ကတော့ အံဇာတုံးလို့ ရန်ကုန်မှာခေါ်တဲ့ ၁ဝ ယောက်စီးကားတွေဖြစ်ပါတယ်။ ၁၁ ယောက်အထိ စီးလို့ရတဲ့ အံဇာတုံးကား ၈ စီးနဲ့ လူစုခွဲစီးပြီး ခရီးဆက်ကြရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ခရီးသွားတွေက အစုံဆိုတော့ ၁၁ ယောက်တစ်စီး အမြန်တွဲလိုက်ဖို့ ခက်ခဲနေကြတယ်။ အချိန်အနဲငယ်ကြာပြီးမှ ၈ စီးလုံးလူပြည့်ပြီး တန်းစီးပြီး ထွက်ခဲ့ကြရပါတော့တယ်။ ၂ နာရီတောင်ရှိပြီမို့ အားလုံးဗိုက်ဆာနေကြပြီ။ မယ်ဆိုင်ဂိတ်ကနေ ၁ဝ မိနစ်လောက်မောင်းပြီး ယိုးဒယားဆိုင်တစ်ဆိုင်ရှေ့မှာ ရပ်ပေးပါတယ်။ ကြိုက်တာမှာစားလို့ပြောပြီး ဒီအတိုင်းချပေးလိုက်တဲ့အခါ အားလုံးအလုအယက် (ကျွန်မအဖေက ဝေသာလီပြည် […]
ဒီနေ့ ခရီးစဉ်ကတော့ ကျိုင်းတုံ – တာချီလိတ်ပါ။ ၁၀၂ မိုင် ကွာဝေးပါတယ်။ ကားလမ်းကောင်းပြီး လမ်းကျယ်တဲ့အတွက် မောင်းနေကျ ကားသေးတွေနဲ့ဆိုရင် ၃ နာရီလောက်ပဲ မောင်းရတယ်လို့ သိခဲ့ရတယ်။ တာချီလိတ်ရောက်တာနဲ့ မယ်ဆိုင်ဘက်ကိုကူးပြီး မယ်ဆိုင်ဘက်မှာ နေ့လည်စာစားကြမယ်။ နယူးကျိုင်းတုံဟိုတယ်မှာ မနက်စာစားကြပြီးနောက် အနီးအနားက ဘုရားတွေကို သွားဖူးဖို့ အချိန်ရပါတယ်။ နယူးကျိုင်းတုံဟိုတယ်ဆိုတာ အရင်က အစိုးရပိုင်ခဲ့တဲ့ ကျိုင်းတုံဟိုတယ်ကို ပုဂ္ဂလိကဘက် လွဲပြောင်းပြီး လုပ်ငန်းလည်ပါတ်နေတာဖြစ်ပါတယ်။ ပြင်ဆင်ဖို့ အများကြီးလိုသေးတဲ့ အနေအထားမှာရှိပါတယ်။ မနက် ရ နာရီ ကားထွက်မယ်လို့ ဆော်အော်ထားပေမယ့် အားလုံးကတော့ အေးအေးဆေးဆေးစား၊ ဟိုတယ်ထဲ ဓါတ်ပုံတွေရိုက်၊ ဘုရားဘက်လမ်းလျှောက်စသဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားနေကြတယ်။ ကျိုင်းတုံမြို့ရောက်ဖို့ သိပ်မလွယ်တာကြောင့် ဘုရားတွေ ဖူးလိုက်ကြရအောင်နော် .. သင်္ကြန်ရက်ထဲမို့ ဘုရားတွေမှာ […]
ဒီနေ့လဲ တစ်နေကုန် ကားစီးပါအုန်းမယ် .. မြေပုံထဲမှာ ဆွဲထားတဲ့ ပန်းရောင်လမ်းအတိုင်းပဲ … စုစုပေါင်း မိုင် ၁၂ဝ ဝန်ကျင်လောက် တောင်တန်းတွေပေါ် ကားစီးကြမယ် … လိုရမယ်ရ ရွတ်စရာ ဘုရားစာတွေ သယ်လာခဲ့နော် .. မနက် ရ နာရီ ကုန်ဟိန်းမြို့ကနေ စထွက်မယ်လို့ စီစဉ်ထားပေမယ့် တကယ်တမ်းထွက်ဖြစ်တော့ ရ နာရီခွဲ ရှိပါပြီ။ ဟိုလူ့စောင့် ဒီလူ့စောင့်နဲ့ ပေါက်လို့ ပါလို့ မပြီးကြတဲ့သူတွေကို စိတ်မရှည်အောင်စောင့်ရအုန်းမယ် .. ကုန်ဟိန်းက စထွက်တာနဲ့ ပါတ်ဝန်းကျင်မှာ စမ်းချောင်းတွေနဲ့ စိမ်းစိမ်းစိုစိုရှိပါတယ်။ တစ်နိုင်တစ်ပိုင် ရေအားလျှပ်စစ် အသုံးပြုကြတာ တွေ့ရတယ်။ မိုင်တိုင်ကို သံလွင်မြစ်ကနေ စပြီး ခေါ်ဝေါ်တဲ့ဓလေ့တစ်ခု တွေ့ခဲ့ရတယ်။ တာလီကို ဖြတ်ပြီးနောက် တာကော် (၂) […]
ရွှေတြိဂံသို့ အလည်တစ်ခေါက် (၁) သင်္ကြန်ပိတ်ရက်မှာ (၉) ညအိပ် (၁၀) ရက်ခရီးစဉ်နဲ့ သွားဖြစ်ခဲ့တဲ့ ရွှေတြိဂံခရီးစဉ်ကို ပို့စ်တင်ဖို့ စိတ်ကူးလိုက်တိုင်း အပျင်းစိတ်က နောက်ကလိုက်လာပါတယ်။ စုတ်ပြတ်နေတဲ့ကော်နက်ရှင်နဲ့ ပြချင်တဲ့ဓါတ်ပုံတွေနဲ့ ဖြစ်မှဖြစ်ပါ့မလားလို့ တွေးပူမိတာ အကြိမ်ကြိမ်ပဲ။ ခရီးစဉ်ရဲ့ အချိန်အများစုကလဲ ကားပေါ်မှာ ကားစီးရင်းကုန်ခဲ့တာမို့ ပြန်စဉ်းစားလိုက်ရင် အိပ်ပျော်နေတာကိုပဲ ပြန်သတိရမိပြန်တယ်။ ဒါပေမယ့်လဲ မှတ်တမ်းကျန်ခဲ့ချင်လို့ရယ်၊ မရောက်ဖူးသေးတဲ့သူတွေကို ခရီးစဉ်အကြောင်း ပြန်ပြောပြချင်တဲ့အတွက်ရယ် ကြိုးစားပြီး ပို့စ်တင်လိုက်ပါတယ်။ ရန်ကုန်ကနေ တောင်ကြီးအထိတစ်ရက်ကို ချန်ထားခဲ့ပြီး တောင်ကြီးကနေ စထွက်တဲ့အချိန်ကနေပဲ အခုခရီးစဉ်ကို စလိုက်ချင်ပါတယ်။ လိုက်ဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်ကြပြီလား?? တစ်နေကုန် ကားစီးရမှာနော် .. ကားက ၄၁ ခုံပါတယ်။ အဲယားကွန်းပါတယ်။ ကျန်းမာရေးအတွက်ဆိုရင် ခဏရပ်ပေးပါလိမ့်မယ် … တောင်ကြီးကနေ မနက်စောစော ဘုရားဖူးပြီး […]
ဒီရွာနဲ့ အကောက်တောင်နဲ့ မစိမ်းတော့ပါဘူး .. ပထမဆုံး ဆူးရဲ့ အကောက်တောင်ပို့စ်တင်ကထဲက သွားဖို့ စိတ်ကူးခဲ့တယ် .. မကြာသေးခင်က မနိုဗွီရဲ့ အကောက်တောင်ခရီးစဉ်တွေ့တော့ သွားချင်စိတ် ထပ်ပေါက်ပြီး တကယ်သွားဖြစ်သွားပါတယ် .. သတင်းစာထဲမှာ အကောက်တောင်ခရီးစဉ် ကြော်ငြာတွေ တွေ့ဖြစ်ကြမှာပါ။ ၂၄ နာရီကြာတဲ့ခရီးစဉ်တစ်ခုဖြစ်လို့ အချိန်မရတဲ့သူတွေအတွက် အဆင်ပြေပါတယ်။ အစားအသောက်၊ စက်လှေခအပါအဝင် အားလုံး စရိတ်ငြိမ်းဖြစ်လို့ ပူပင်စရာမရှိ လွတ်လွတ်လပ်လပ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ကျွန်မတို့အဖွဲ့က စုစုပေါင်း ၁ဝ ယောက်ဖြစ်နေတာနဲ့ ၁၂ ယောက်စီး ကားတစ်စီးနဲ့ သီးသန့်ခရီးစဉ်တစ်ခု စီစဉ်ပြီး သွားလိုက်တယ်။ ရန်ကုန်ကနေ ည ၁ဝ နာရီခွဲထွက်ပြီး ထုံးဘိုမြို့ ဆိပ်ကမ်းနေရာကို မနက်မိုးမလင်းခင် (၆ နာရီမထိုးခင်) ရောက်ပါတယ်။ နေထွက်ချိန်ကို စောင့်ကြည့်ခံစားပြီးမှ ၆ နာရီခွဲမှာ […]
တပေါင်းလပြည့်နေ့ မနက်ခင်း ပြည် ထုံဘို အကောက်တောင် ခရီးစဉ်အတွက် သခင်မြ မွေးရပ်မြေ ထုံးဘိုမြို့ကို ရောက်ရှိခဲ့ပါတယ်။ မိုးမလင်းခင် ရောက်ရှိသွားတဲ့အတွက် နေထွက်ချိန်ကို စောင့်ကြည့်ပြီး ဓါတ်ပုံရိုက်ခဲ့ရတယ်။ အကောက်တောင်သွားရာ မြစ်ကြောင်းတစ်လျှောက် သဘာဝအလှအပများကို ခံစားခဲ့ရပါတယ်။ ဧရာဝတီမြစ်ကို အသုံးပြုပြီး ဝမ်းစာရှာနေကြတဲ့ တံငါလှေလေးများ၊ စက်လှေငယ်လေးများ၊ စက်လှေကြီးများကိုလဲ တွေ့မြင်ခဲ့ရပါတယ်။ ဧရာဝတီမြစ်အလှအပကို သီးသန့်ခွဲပြီး တင်ထားတာဖြစ်ပါတယ် .. နောက်တစ်ပို့စ်ကျမှပဲ အကောက်တောင်ရှုခင်းနဲ့ ဘုရားပုံတော်တွေကို တင်တော့မယ် .. ဧရာဝတီအလှကို ခံစားနိုင်ကြပါစေ …
မိုးရာသီရောက်ပြီဆိုတော့ ခရီးမသွားဖြစ်တော့တာနဲ့ ဓါတ်ပုံအသစ်တွေလဲ မရိုက်ဖြစ်တော့ဘူး။ ရိုက်ပြီးသား အဟောင်းတွေကိုလဲ မတင်ချင်တာနဲ့ ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်မှာတင်ပဲ ထူးခြားမယ်ထင်တာလေးတွေ လှမယ်ထင်တာလေးတွေတွေ့ရင် လျှောက်ရိုက်ပါတယ်။ ဒီအပါတ်မှာ နှင်းသီးပင်တွေ အသီးအပွင့် ဝေဆာနေတာ တွေ့တာနဲ့ နှင်းသီးကို အပွင့်ကနေ အသီးဖြစ်လာတဲ့အထိ မှတ်တမ်းတင်ရင်း မျှဝေပေးလိုက်ပါတယ် … နှင်းသီးပင်တွေက စိုက်ရလွယ်ပါတယ်။ အကြမ်းလဲခံတယ်။ မိုးတွင်းမှာ ဒီအတိုင်းစိုက်ထားလိုက်ရင် နောက်တစ်နှစ်မိုးတွင်းမှာ အသီးစသီးပါပြီ။ ရေမြေပေါ်မူတည်ပြီး အပင်ကြီးထွားမှုကွာပါတယ်။ သေချာဂရုစိုက်ပြီး စိုက်မယ်ဆိုရင်တော့ တစ်နှစ်မှာ ပေ ၂ဝ လောက်အထိ အမြင့်ရှိပြီး လှပတဲ့အသီးလေးတွေသီးလာမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအတိုင်းစားရင် အရသာသိပ်မရှိပေမယ့် သရက်သီး၊ မာလကာသီးစားသလို ငရုတ်သီးမှုန့်နဲ့စားရင် စားလို့ကောင်းပါကြောင်း ………..