မိုးကုတ္ေဆာင္းက ေအးလြန္းလွပါတယ္။ ျမဴနွင္းေငြ႔ေလးေတြနဲ႔ ခပ္ေ၀ေ၀  မိုးကုတ္ ေဆာင္းည ေတြကို ေမ့ေဖ်ာက္ပစ္ဖုိ႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။ ေအးလြန္းလို႔ ဖိုျပီး ၀ုိင္းလႈံ ခဲ့ၾကတဲ့ မီးပံုေလးတစ္ခုေဘးမွာ ဂီတာ နွစ္လက္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္လို႔ေက်ာ္သြားမွန္းမသိ ေအာင္ သီဆိုဟစ္ေၾကြးခဲ့ဖူးတယ္။ ထင္းရႈး မွ်င္ေတြကိုလည္း ေလာင္စာအျဖစ္ ထင္းရႈးကိုင္းေျခာက္ေတြနဲ႔ ဖိုထားတဲ့ မီးပံုထဲကို ပစ္ထည့္ခဲ့ၾကဖူးတယ္။ ၾကာေတာ့ၾကာခဲ့ပါျပီ။ ေတာင္ေတြပတ္ခ်ာလည္၀ိုင္းထားတဲ့ ျမိဳ႔။

ျမိဳ ရဲ့ အသည္းနွလံုးကို ျဖတ္စီးသြားတဲ့ ေရနီေခ်ာင္းေလး။ ပတ္လည္၀ိုင္းထားတဲ့ေတာင္ေတြ ထိပ္က ထံုးျဖဴျဖဴေစတီေလးေတြ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မိုးကုတ္ျမိဳ ႔ဟာ မာန ကင္းတဲ့ ၾကီးက်ယ္မႈနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းသူတို႔ စံေပ်ာ္ရာ။ရုပ္ရွင္ထဲကလို မီးပံုေဘးမွာ လူေတြစုျပီး အိုးစည္ဗံုေမာင္းတီးေခတ္ကခံုေနၾကတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္း ေလးေတြစုျပီး တိုးတိုးသက္သာ ဂီတာတီး ခတ္ သီဆိုၾကတာပါ။

မိုးကုတ္သူ ေလးေတြ လွတယ္ ဆိုတာ ဟိုးတုန္းကတည္းက နာမည္နဲ႔ပါ။ ပါးအို႔နီေလးေတြက ေဆာင္းတြင္းအေအးဒဏ္မွာ ဘယ္ေလာက္ နုညံံ႔တယ္ဆိုတဲ့ သူတို႔ အသားအေရကို ထုတ္ေဖာ္ ၀င့္ၾကြားေနသလိုလို။မာဖလာလား ၊ တဘက္လား သူတို႔ လည္ပင္းေလးမွာ အေအးဒဏ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ ပတ္ထားၾကလိမ့္ဦးမယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရည္ညႊန္းသီဆိုေနတဲ့ သီခ်င္းေလးေတြကို သူတို႔ အိမ္ေတြထဲကေန တိတ္တစ္ဆိတ္နားေထာင္ေနမလား။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သိခ်င္ေနခဲ့ၾကဖူးတယ္။

ညေနေစာင္းရင္ ဆိုင္ကယ္ေလးေတြကိုယ္စီနဲ႔ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား တက္မလား။ ခ်မ္းသာၾကီးသြားၾကမလား။ ဒီလို အခ်င္းခ်င္း တုိင္ ပင္ေနၾကရ တာေလာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ ဖြယ္ ေကာင္းတာရွိနုိင္ဦးမလား။ နိီယြန္မီးေရာင္ေတြေရာ သဘာ၀ ဖေယာင္းတိုင္မီးေရာင္ေတြေရာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမိဳ ႔ကေလးရဲ့ ညခ်မ္းကို ဘယ္ပန္းခ်ီ မွေရးလို႔ အလွမမီ နိုင္ဘူးဆိုတာ ေရာက္ဖူးသူတိုင္း သေဘာတူၾကမွာပါ။

မိုးကုတ္မွာ ေခါပုတ္ေပါတယ္။ မုန္ညင္းပင္ေပါတယ္။ကန္႔လန္႔ဆုိင္ေပါတယ္။ ေဂၚရခါးသီးေပါတယ္။ ျပီးေတာ့ မိုးကုတ္မွာ ရုိးသားမႈေပါတယ္။ အိမ္မက္ထဲမွာ ခဏခဏ ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မိုးကုတ္အခုအခ်ိန္ေလာက္ဆို ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲေနေလာက္ျပီ ထင္ပါရဲ့။ဟိုး ၁၀ နွစ္ေလာက္တုန္းကလို ထင္းရႈးပင္ေတြ တို႔စာသင္ေက်ာင္း ပတ္ပတ္လည္မွာရွိေသရဲ့လား။ ဟိုးအရင္တုန္းကလို တန္ေဆာင္မုန္းဆိုရင္ ျခိမ့္ျခိမ့္သဲေအာင္ ကခုန္ေပ်ာ္ျမဴးၾကေသးရဲ့လား။ ဟိုးတုန္းကလို… … …. လား။

မိုးကုတ္ျမိဳ ႔လယ္က အဂၤလိပ္ေခတ္ကေဆာက္ထားခဲ့တဲ့ ( အီးပံုသ႑ာန္ ) စာသင္ေက်ာင္းၾကီးထဲမွာ ဟိုးတုန္းကလို ေက်ာင္းသား ၃၀၀၀ ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ စာေတြ သင္ယူေနၾကေသးရဲ့လား။ ျမိဳ ႔လယ္ ရပ္ကြက္ ၊ ျမိဳ ႔မ ရပ္ကြက္။ ဒီလို ရပ္ကြက္ခ်င္းကန္ၾကတဲ့ေဘာလံုးပြဲေတြ ျမိဳ ႔လယ္ေဘာလံုးကြင္းၾကီးထဲမွာ ဟိုးအရင္တုန္းကလို စည္ကားေနေသးရဲ့လား။ ဘီးေတာင္ .. ဆင္ခြါ .. ဘယ္ေလာက္နာမည္ၾကီးၾကီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပတၱျမားရပ္ကြက္ ဆိုရင္ ရွိန္တယ္။ အခုအခ်ိန္မွာေရာ…….။

နံနက္ေရာက္ျပီ၊

ေစာေစာအိပ္လို႔ ေစာေစာထလို႔ ေစာေစာလမ္းေလွ်ာက္ၾကပါစို႔

ဒီလို သီခ်င္းသံေတြနဲ႔အတူ နံနက္ခင္းေနျခည္ မေထြးခင္ ခပ္၀ါး၀ါးအခ်ိန္ေလးမွာ ျမိဳ ႔လယ္ အင္းတစ္ပတ္ အေျပးေလ့က်င့္သူေရာ။ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္သူေရာ ဟိုးတုန္းကလို စည္ကားေနလိမ့္ဦးမယ္။ ေ၀လီေ၀လင္းမွာ လမ္းေဘးအေၾကာ္ဆိုင္ေလးေတြ ထဲမွာ ေကာက္ညင္းေပါင္းနဲ႔ ဘယာေၾကာ္ ေရာင္းလို႔ေကာင္းလွေပါ့။ မိုးလံုေလလံု အားကစားကြင္းနားမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္သူေတြ လူစုၾကမယ္။ ျပီးရင္ ေႏြစံအိမ္ လား။ ေနျခည္ လား။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးေတြမွာ ….

ဆယ့္နွစ္လ ရာသီမွာလည္း ေပ်ာ္ပြဲေလးေတြရွိသလို ခရစ္စမတ္ ဆိုရင္ လီေရွာ ခရစ္ယာန္ေတြ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္ေတြေရွ ႔ ဆုေတာင္းသီခ်င္းေတြ တစ္ဖြဲ ႔ ျပီးတစ္ဖြဲ ႔ လာ ေရာက္သီဆိုၾကဦးမယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြလည္း ဆုေတာင္းသီခ်င္းေတြ အလြတ္ရတယ္။ အတူတူ သံျပိဳင္သီဆိုျပီး ခရစ္ႏွစ္သစ္ကို လည္းၾကိဳၾက။ ဘယ္ဘာသာ ဘယ္လူမ်ိဳးရယ္လို႔မွ မဟုတ္ပါဘူး။ အတူတူေပ်ာ္လုိက္ၾကတာ ပဲ။စိတ္ေရာလူေရာေအးခ်မ္းတဲ့ျမိဳ ႔ပါ။

ဒီေလာက္ေအးခ်မ္းတယ္ဆိုျပီး  ဇာတိျမိဳ ႔ကို ဘာေၾကာင့္စြန္႔ခြာခဲ့ရတာလဲ။ ေမးခ်င္ၾကတဲ့သူေတြရွိမွာပဲ။ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေလးေတြမွာ လူငယ္ေလးေတြ နည္းလာရတဲ့အေၾကာင္း အရင္း ေကာင္းေကာင္းရွိပါတယ္။ အျခားတို္ငး္ျပည္တစ္ခုခုကို အလုပ္သြားလုပ္တဲ့သူ … ေတြ။ မန္းေလး။ ရန္ကုန္။ ေတာင္ၾကီး…ဒီလို႔ အဆင္ေျပ ရာတစ္ခုခု ကို ဘယ္သူမွ မေျပာင္းေရႊ ႔ခ်င္ပဲေျပာင္းေရႊ ႔ခဲ့ရ။ ဟိုးတုန္းကလို ဌာပြဲ (ေက်ာင္းအေရာင္းအ၀ယ္ပြဲ) တစ္ခုတည္းကို အားကိုးျပီး တစ္အိမ္လံုးလူတန္းေစ့ ေအာင္ ထားနုိ္င္ဖို႔မွ မလြယ္ေတာ့တာ။

ဦးပိုင္နဲ႔ ၀  လုပ္ငန္းရွင္ေတြ။ ဖက္စပ္ဆိုျပီး ေက်ာက္တြင္းလုပ္ငန္းအားလံုးကို သိမ္းပိုက္။ တရား၀င္ ေက်ာက္တူးဖို႔ဆိုတာ…တရား၀င္သူခိုးေတြနဲ႔ ေပါင္းမွ ရတဲ့ေခတ္ကို ေရာက္ လာခဲ့တယ္။ျမိဳ႔ေရးျမိဳ ႔ ရာ ကိစၥေတြမွာေတာင္ ျမိဳ႔နယ္မႈးထက္ ဗ်ဴဟာမႈးက ပိုျပီး ၾသဇာရွိသြားေတာ့တယ္။ဒါမို႔ စစ္တပ္အရာရွိဆိုရင္ မိုးကုတ္ကို ေျပာင္းခ်င္တဲ့သူေတြမွ ရိုက္သတ္လို႔ေတာင္မကုန္ဘူး ဆိုပဲ။အဲဒီေလာက္…မိုးကုတ္ကို ခ်စ္ၾကတာ။

ေက်ာက္တြင္းေတြမပိုင္ပါဘူး။ က်ိက်ိတက္ေအာင္လည္း မခ်မ္းသာဘူး။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ အေမရိကန္ရဲ့ ပိတ္ဆို႔မႈမွာ ေကာင္းေကာင္းထိခိုက္ျပီ။ တရုတ္ကတစ္ဆင့္ တင္ပို႔မႈကို ပါ အေမရိကန္က ထပ္ပိတ္ဆို႔လိုက္ေတာ့ ျပည္သူေတြ အေျခအေနေတြပိုမိုဆိုး၀ါးလာခဲ့ေပါ့။မိုးကုတ္တဲ့ ဟိုးတုနး္ကလို ေနစရာေကာင္းေအာင္ျပန္လုပ္ ဖို႔ ေနာင္ဘယ္နွစ္နွစ္မ်ားထပ္ေစာင့္ရဦးမွာပါလိမ့္ဗ်ာ။

ပတၱာျမားေျမမွၾကိဳဆိုပါ၏

ဒီလို ေရးထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ကို မန္းေလးျမိဳ ႔ကေန နိမ့္လုိက္ျမင့္လုိက္ေတာေတာင္ေတြနဲ႔အတူ ေကြ႔ေပါင္း ၉၉၉ ေကြ႔ေက်ာ္ျဖတ္လာျပီးရင္ ဧည့္သည္ေတြ ေတြ႔ခြင့္ရျပီ။ က်ပ္ျပင္…။ မိုးကုတ္အေနာက္ပိုင္း။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဒီလိုေက်ာ္ျဖတ္လာျပီးမွ..။ မိုးကုတ္အေရွ ႔ပိုင္းရဲ့ အ၀င္မေရာက္ခင္မွာ ေရႊလိပ္ျပာအၾကီးၾကီး ေတြ႔ရမယ္။ ဘယ္ေလာက္လွလိုက္သလဲ။ ေရႊလိပ္ျပာၾကီး ဟာ သူ႔ရဲ့သမိုင္းကို ဖံုးအုပ္ထားလ်က္ကပဲ လွလို႔ .. ပ..လို႔။ ေရႊလိပ္ျပာၾကီးရဲ့ သမိုင္းက..လက္ရွိေရႊလိပ္ျပာၾကီးအလွ ကို ေဖ်ာက္ျဖတ္မပစ္နုိင္ပါဘူးေလ။…။

လြမ္းတယ္..မိုးကုတ္။

 

သုရွင္(၁-၁၂-၁၂)

စေန

 

 

About သုရွင္

သု ရွင္ has written 44 post in this Website..

ကြ်န္ုပ္ေရး၍ ကြ်နု္ပ္ဆိုသံ အမွန္ဟူ၍ ကြ်န္ုပ္မဆို...။ ကြ်န္ုပ္စပ္၍ ကြ်နု္ပ္ဖြဲ႔သီျမတ္လွျပီဟု ကြ်န္ုပ္မယူ..။ တိုင္းတိုင္းျပည္သူ လူဟူသမွ် ကုိယ့္ျမင္ကိုယ့္ေတြး..ကိုယ့္အေရးကို ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္ မွတ္ခ်က္ေပးေစ။ မွတ္ခ်က္ဟူသမွ် က်ိဳးရွိလွဟုလည္း ကြ်န္ုပ္မျမင္..မထင္ပါေသး။ ထိုမွတ္ခ်က္မ်ိဳး ေၾကာင္းက်ိဳးမွန္ကန္ ယုတၱိတန္မွ..ကြ်ုုန္ုပ္ကိုးစား.. တန္ဖိုးထားမည္...ကြ်န္ုပ္သစၥာတည္း။ သုရွင္