manawphyulayဘယ်ရွာဒေသ၊ ဘယ်မြို့ကဟု တိကျသေချာ၊ မသိပါလည်း ဝင်လာခိုနား၊ ခရီးသွားကို နားစဉ်ခဏ၊ အားရွှင်ပျဖို့ ရင်မှ ကြိုဆို လှိုက်လှဲစွာဖြင့် လမ်းခုလတ်က ရွာကလေးပါ။ ပြည့်စုံပျော်ပါး၊ ခရီးသွားလား နွမ်းပါးထီးကျန်၊ ခရီးပြန်လား စုန်ဆန် ဖြူမည်း၊ မူမခွဲဘဲ အမြဲတစေ၊ ဧည့်ဝတ်ကျေဖို့ ဖော်ရွေကြိုဆို လှိုက်လှဲစွာဖြင့် လမ်းခုလတ်က ရွာကလေးပါ။ ဘဝတွက်တာ သိလိုရာကို စုံတကာစေ့ တွေ့ရှိရသည့် လေ့လာကြည့်ရှု၊ မှတ်တမ်းပြုသော် တစ်ခုမဝှက်၊ ကမ်းလင့်ဆက်ဖို့ မပျက်ကြိုဆို လှိုင်လှဲစွာဖြင့် လမ်းခုလတ်က ရွာကလေးပါ။ စာပေ အရေးအသား ရေးကြ မှတ်ကြ ငြင်းကြ ခုံကြ စည်းလုံးစွာဖြင့် အပြုံးမပျက် ရွာကလေးပါ။ ဧည့်သည်ခဏ၊ သင့်ဘဝတွက် ဆန္ဒလိုရာ ပြည့်ဝပါလျှင် ဘယာငြိမ်းဆိတ် ရင်ခွင်ရိပ်မှာ ချွေးသိပ်နှစ်ခြိုက် ရေးခြစ်လိုက်လေ […]
ေတာင္ေပၚသားဟိုးအရင်က စိမ်းမြမြဧရာဘေး အပျော်တေးတွေဆိုရင်း အပျိုတစ်သင်းရေခပ်ဆင်း ဝပ်စင်းဧရာ ရှိလာတာဝန် ကျေပွန်ခဲ့၏ ၊ တဖန်ထိုမှ ကာလရွေ့လာ ယခုခါဝယ် ပျက်ပြယ်သူ့အလှ မယုယသူများကြောင့် စိုးနှောင့်ဗျာပွေ ဖြစ်ရလေကြ စောက်သုံးမကျသူတို့ ဝိုင်းလို့ဖျက်ဆီး ပျက်စီးခြင်းက ငါးပါးမက ဝါးစားသွားတဲ့ မဟားတရားလူတစ်စု ပြန်ကုလို့မရတဲ့ဝေဒနာ သေရွာပါမယ့်ဒဏ်ရာ သူ့ခမျာခံနေရ ထွန်းလှတဲ့သောင်ပြင် ပြောင်းလှတဲ့ရေကြောင်း အကောင်းဆိုတာဝေး ရေကအေးပေမယ့် အရောင်ကညို ချိုစရာအကြောင်းမရှိ သနားအတိ မိဧရာ ဘယ်သူလာလို့ ကယ်ပါမည် ၊
ပိတောက်တွေဝေ နွေဆိုတာကို နူတ်ဆက်ခါနီး အထီးကျန်ခရီးက မပြီးနိူင် ယိုင်တိုင်တိုင်အတွေးတွေကြား အမေ့သား ဘာမှားလို့ အဖော်မဲ့ ပြောလှည့်ပါလား အမိမာတာ ၊
ေအာင္ မိုးသူမျက်တောင်တွေ တစ်ဖျတ်ဖျတ်ခတ်နေတဲ့ကြားက အချိန်ကလေးအတွင်းမှာ ကျွန်တော်သူ့ကိုသတိရမိတယ်။ မေလဆိုရင် သူဟာကျွန်တော့်ဘဝထဲကထွက်ခွာသွားတာ (၂၄)နှစ်…………….. ဘာမှမသိလိုက်တဲ့ သူ့ရဲ့အငွေ့အသက်တွေကို စိတ်မှန်းနဲ့ ကျွန်တော်တမ်းတမိနေတုန်းပဲ။ သူကျွန်တော့်အပေါ် နွေးထွေးခဲ့မှာပါ သူကျွန်တော့်ကို ပဲ့ကိုင်ခဲ့မှာပါ မှန်းဆရင်း သူဟာ ကျွန်တော့်ကိုအားပေးသူ။ လောကဒဏ်ကြားမှာ ကျွန်တော်လမ်းလျှောက်ဆဲပါ (၂၄)နှစ်အကြာမှာ သူဘယ်ရောက်သွားသလဲ.. သူဟာ တစ်ခါတစ်ခါ ကျွန်တော့်အနားရောက်လာတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ အနားကပ်ပြီး စကားတစ်ခွန်းပြောတယ်။ “ဘဝ”ဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ သားရယ်တဲ့…။ ……………………………………… တကယ်တော့………………………. သူခေါ်တဲ့အသံတောင် မမှတ်မိတော့တတဲ့ကျွန်တော့်မှာ မှောင်ပိတ်နေတဲ့ ခံစားမှုအထဲကနေ တစ်စုံတစ်ရာကို ကျွန်တော်ရှာဖွေမိတယ်။ …………………………………………… (၂၄)နှစ်ဆိုတဲ့ အတိုင်းအတာမှာ “အဖေ”ဟာ ကျွန်တော့်ဘဝထဲမှာ အလင်းတန်းတစ်ခုအဖြစ် တည်ရှိနေဆဲ မှောင်ပိတ်နေတဲ့ ခံစားမှုထဲမှာပေါ့။ …………………………………………………… ရင်နှင့်ရင်း၍ အောင်မိုးသူ
Courageကျွန်ုပ်၏ အမှတ်တရ ကဗျာများ – ၁၂ အီကြာကွေးအား တို့ထိမိခြင်း အီကြာကွေးဆိုလို့ လက်ဘက်ရည်နဲ့ တို့စားရတဲ့ ဂျုံမှုန့်ကို ရေနဲ့ဖျောကာ နှဲ၊ ရှည်မျောမျောလေး ဖြစ်အောင်ဆွဲကာ အလည်သားကို သံပြားနဲ့ဖိ၊ ဆီပူပူထဲထည့်ကျော်ပြီးမှ ရလာတဲ့ နှစ်ချောင်းပူး စားစရာ အီကြာကွေးကို ပြောတာမဟုတ်ရပါဘူး။ မောင်ကာကြီးတို့ ငယ်စဉ်ကတည်းကနေ အခုချိန်ထိ ကြိုက်နှစ်သက်ခဲ့ရတဲ့ ဟာသသူရဲ့ကောင်း ဆရာအီကြာကွေးကို ပြောတာပါ။ ဆရာကြီးရဲ့ ဟာသတွေဖတ် သရော်စာတွေဖတ်ပြီး မောင်ကာကြီးလိုပြောင်တတ် လှောင်တတ်လာတဲ့ သူတွေလဲနည်းမှာမဟုတ်။ ဆရာကြီးရဲ့ စာတွေမှာ အမြဲတွေ့ရတတ်တဲ့ ဆန်းသစ်တဲ့ တင်စားမှုတွေ ထူးခြားတဲ့ စကားလုံးတွေကို မောင်ကာကြီးကတော့ အပြင် ဘဝမှာတောင် ယူပြီး သုံးနှုန်းခဲ့ဖူးပါရဲ့။ တစ်ကယ်တန်းကျ ဆရာအီကြာကွေးဆိုတာ စာပေအလုပ်တစ်ခုတည်းကိုပဲ တစ်စိုက်မတ်မတ်လုပ်သွားခဲ့တဲ့ purify စာရေးဆရာတစ်ယောက်ပါ။ […]
ကာရံနှစ်သစ် အမုန်းလည်းအဝေး ရှုံးထွက်ပြေးပြီ အပြုံးလက်ဆောင် ဖွေးဖွေးလေးမို့ ကမ်းလင့်လို့ယူ အပူကင်းစေ နှစ်သစ်ကူးချိန် ရပါစေ ……. သောကလည်းကင်း မောဟရှင်းတဲ့ ပန်းခင်းသောလမ်း တူလျှောက်လှမ်းမယ် ထာဝရလက်တွေမြဲပါစေသား အိုလူသားရေ နှစ်သစ် နှစ်သစ် အချစ်စစ်များ ပိုင်ပါစေ …….. အိုဘယ်လူသား ပျောက်သောလမ်းစ ဘဝမှတ်တိုင် ခရီးကြမ်းများ ဆူးများကင်းလို့ လိုရာပန်းတိုင်း ရောက်ပါစေကြောင်း ဆုမွန်လည်းခြွေ အပြုံးလည်းဝေ ကာရံချစ်သော သူငယ်ချင်းတို့ရေ ကာရံ ၁ရ ့၄ ့၂၀၁၄
ကျွန်ုပ်၏ အမှတ်တရ ကဗျာများ – ၁၁ ပိတောက်ရယ် တန်ခူးရယ် သင်္ကြန်ရယ် “ပတ်ဗေပုံ တူပို တူပို တူ၊ ပတ်ဗေပုံ တူပို တူပို တူ”။ ဒီအချိန်ရောက်လာလို့ ဒီအသံလေးတွေ ကြားလိုက်ရရဖြင့် လူတွေစိတ်ထဲ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိ။ ပုရွက်ဆိတ်ပဲကိုက်သလိုလို၊ ကောက်ကာငင်ကာပဲ ဝဲစွဲသွားသလိုလို ယားကျိယားကျိ ကလိကလိနဲ့ နေမထိထိုင်မသာဖြစ်နေကျ။ ထင်ပါတယ်။ မြန်မာတူရိယာထဲက ဗုံသံစဉ်တွေထဲမှာ ဒိုးဆိုတာ အလွန်မြူးတဲ့ သံစဉ်။ အဲ… အဲ့ဒီ့ ဒိုးတကာ့ ဒိုးထဲမှာလဲ သင်္ကြန်ဒိုးနဲ့ နတ်ဒိုးဆိုတာက လူတွေရဲ့စိတ်ကို မရိုးမရွနဲ့ ထကြွ ပျော်ရွှင်ချင်စိတ်တွေ အဖြစ်စေနိုင်ဆုံးပေါ့။ ဪ… ဘာလိုလိုနဲ့ သင်္ကြန်ဒိုးတွေ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်နဲ့ အတာကြူးတဲ့ တန်ခူးလကိုတောင် ရောက်လာပြန်ပြီပဲ။ သင်္ကြန်ဆိုတဲ့ အသံကိုကြားလိုက်တာနဲ့ ကိုယ်တိုင် ပါဝင်ဆင်နွဲရသည်ဖြစ်စေ၊ […]
naywoon niလောကဓမ္မ နဲ့သွေဖယ်သူများ လမ်း ရှိမှန်းသိနေရက်နဲ့ လျှောက်ဖို့စိတ်မကူးဘူး ။ ပန်း ပွင့်နေမှန်းသိရက်နဲ့ ပန်ဖို့စိတ်မကူးဘူး ။ ကြမ်း ခင်းထားပါရက်နဲ့ နင်းဖို့ စိတ်မကူးဘူး ။ လမ်း ဖြောင့်ဖြူးနေတာကိုရှောင်ပြီး ခယောင်းတောကရွေးလျှောက်သူ ။ ပန်း ရနံ့သင်းတာကိုဖယ်ပြီး တောအရိုင်းပန်းမှ ပန်ခဲ့သူ ။ ကြမ်း ခင်းထားတာကိုဖျက်ပြီး အိမ်အောက်ထပ်ဆင်းနေတဲ့သူ ။ ဘယ်သူလဲမတွေးနဲ့ ခင်ဗျားကော ကျုပ်ကော အပါအဝင် ။ နေဝန်းနီ 6:12 PM 2015 Apr 9
သံသယများနဲ့ ဆက်ဆံခြင်း အတုအယောင်တွေနဲ့ ကာလရှည်ကြာစွာ ယဉ်ပါးလာရလေတော့ ဒီကမ္ဘာလောကကြီးမှာ အစစ်အမှန်ဆိုတာကို ရှိသေးရဲ့လားလို့တောင် သံသယဝင်မိ ။ အစစ်မရှိလို့ အတုနဲ့အစားထိုး အစစ် မတတ်နိုင်လို့ အတုလေးဝယ်ကိုင် အစစ်နဲ့ အလှမ်းဝေးလို့ အတုလေးနဲ့ ဖလန်းဖလန်းထ နောက်ဆုံးတော့ အရက်သောက်လည်း အတု အကျႌတံဆိပ်လည်း အတု ဟန်းဆက်ကလည်းအတု ချက်တင် ကလည်းအတု ချစ်တယ် ဆိုတာကလည်းအတု စိုးရိမ်တယ်လို့ ပြောပေမဲ့ ရင်ထဲကဝမ်းသာနေတာ စားသောက်နေတာကလည်း အတု အားကျတယ်ဆိုပြီး အတုယူနေတာကလည်းအတု အတု အတု အတု ကမ္ဘာမှာ ဘာသာရေးကလည်း အတု ငြိမ်းချမ်းရေးကလည်း အတု လူသားအခွင့်အရေး ဆိုတာကလည်းအတု အစစ်ယောင်ဆောင်တဲ့အတု အသစ်ယောင်ဆောင်တဲ့အတု ကုသမဲ့ ဆေးဝါးကလည်းအတု အတုကို အတုနဲ့ကုလို့ အတုတွေပဲပြန့်ကျဲနေခဲ့ အတုနဲ့အတု အိမ်ထောင်ရက်သားကျပြီး […]
လာမယ့် နက်ဖြန် သဘက်ခါ မကြာတော့တဲ့ ချိန်အခါ သင်္ကြန်ဆိုတာ လာတော့မယ် ၊ ကညာနော့ပျိုရွယ်များ တင်ထားတဲ့မောင်းတွေ လောင်းလိုက်တဲ့ရေတွေကြားမှာ ယမကာကတစ်ဖက် အိုက်စ်တစ်ဖက်နဲ့ ပျက်ခဲ့ရဘဝတွေ တွက်ရေလို့မဆုံး ဘယ်သူရှုံးသလဲ ? ဘယ်သူပုန်းမလဲ ? ဝုန်းကနဲတစ်ခဏမှာ ဗုန်းဗုန်းလဲကျခဲ့တဲ့အပျိုစင်ဘဝ ငိုချင်ရုံနဲ့လည်းပြန်မရ စံရခဏ ခံကြတစ်သက် အပျော်က အပျက်ဖြစ် နှစ်ကအသစ်ကိုကူး မင်းကတော့အရူး မထူးဇာတ်မှာနစ်သူတွေလည်းရှိ ပြန်ကြည့်တော့ ကောင်းကွက်မရှိ အကြောင်းဆက်ကြည့်တော့ သင်္ကြန်ဆိုတာ ပျိုကညာတွေ အိုစရာနွေဖြစ်လာ ချစ်စရာကလေးရေ ညစ်ထေးလေတဲ့ဘဝဟာ ဘာနဲ့မှ အစားထိုးမရသမို့ သတိထားလို့ဖြင့် ပျော်စေချင် ။
မှန်ခြင်း မှားခြင်း သီဝရီ ကျိုးပျက်ခြင်း တစ်ဖက်ကမှန်ရင် တစ်ဖက်ကမှားရလိမ့်မယ်ဆိုတဲ့အတွေး နှစ်ဆယ်ရာစုမှာ ထားခဲ့လိုက်တော့ ။ အခြေအနေတစ်ခုအရ နှစ်ဘက်စလုံးမှန်နိုင်သလို နှစ်ဖက်လုံးကလည်းမှာနေနိုင်တာပဲ ။ အားလုံး ဘက်ပေါင်းစုံက ကောက်ချက်တွေစုရုန်း အမှန် အမှား ငြင်းခုံနေမှုတွေ သုံးမနေနဲ့ အဘယ် အရာက လူအများကို အကျိုးပြုမလဲ ဘယ်ဟာကတော့ လူအများကို ထိခိုက်နစ်နာစေလိမ့်မလဲ အဲ့ဒိပေတံနဲ့ပဲ ငါတို့ တိုင်းတာ ဆုံးဖြတ်ကြရအောင် ။ ကဲ …… ငြင်းခုံနေတဲ့ အခန်းတွေတံခါးဆွဲပိတ် ငါတို့ ရှေ့ခရီးဆက်ကြရအောင် ………. ။ နေဝန်းနီ 8:24 PM 2015 Apr 6
ေတာတြင္းေပ်ာ္အမှားအမှန် မရှိ အစွန်းတဖက်ရောက် အမုန်းတရားအောက်မှာ ဘဝကိုစတေး၊ အသက်ကိုပေးဖို ့ လည်ဝပ်စင်းလို ့ ခံခဲ ့ရပြီကွယ်။ ဖေကြီး၊ မေကြီး အကိုကြီးနဲ ့ အိမ်ကကျန်ရစ် ချစ်နှမတွေ ကျနော် မိုက်မှား၊ ရှိသမျှအပြစ်များ ကြေပါစေကြောင်းရယ် ဝန်ချတောင်းပန် ကန်တော ့ခဲ ့ပါရစေ။ ချစ်သော BABY…! I LOVE YOU နော်….. ရင်ထဲက စကား၊ နောက်ဆုံးစကား နင်ကြားသိအောင် တိုးဖွဖွဆိုရင်၊ ကြိုးစားပြုံးမယ် မငိုပါနဲ ့ကွယ် နှုတ်ဆက်ခဲ ့ပါတယ်။ တောတွင်းပျော်ရေ….. အဝေးက ချစ်သူငယ်ချင်း မင်းရင်ထိရှ၊ ကွဲကြေမွလည်း ခုချိန်လေးမှာ… ငါ ့ကိုရည်စူး ဆုတောင်းလေးတစ်ခု ပြုပေးလိုက်ပါ၊ သူငယ်ချင်းရာ.. ပူလောင်မှုငြိမ်း၊ အငြိုးတရားကင်းတဲ ့ […]
ရွာအပြင်ထုတ်ချင်ထုတ်ပါစေလေ လူတွေကြားထဲမှာနေပြီး လူတွေနဲ့ လိုက်လျောညီထွေမရှိတော့ ဇကာတင်စာရင်းမှာ ဂွစာ တဲ့လေ ။ အလွဲကို လွဲနေမှန်းသိသိနဲ့ မှားနေတာ မှားနေမှန်းသိသိနဲ့တော့ အားနာပါးနာ လက်ခုပ်လိုက်မတီးနိုင်တာနဲ့ ဂွစာ လို့ပဲပြောပြော လူ့ကန့်လန့်လိုပဲခေါ်ခေါ် သူတို့စိတ်ချမ်းသာဖို့ အားလုံးကို ခွင့်လွှတ်ထားခဲ့သတဲ့ ။ မှန်တာပြောတတ်တဲ့ ဟော့သည့် ပါးစပ်ကြီးနဲ့ ဖွားဖက်တော် ဖြစ်နေသမျှတော့ မှန်တယ်ထင်ရင် တစ်ရွေးသားမှ မလျှော့ ဆက်ပြီးပြောနေမိဦးမှာပေါ့ဗျာတဲ့ ။ နေဝန်းနီ 12:20AM 2015 Mar 5