ဗိုလ်​ချုပ်​ ဟုတ်​လား မနာလိုစရာအပြည်​့နဲ့ ပုံပြင်​ထဲက ဇတ်​​ကောင်​ ဘယ်​ဇာတ်​ညွှန်​းဆရာမှ မတတ်​နိုင်​တဲ့ ဇာတ်​ညွှန်​းရှုပ်​​ထွေးမှုအပြည်​့နဲ့ လျှို့ဝှက်​ချက်​အပြည်​့နဲ့ နှစ်​​ပေါင်​းတစ်​ရာ ပြည်​့ခဲ့တာ​တောင် သူ့သမိုင်​းကို ပုံ​ပြောဆရာ​တွေ ဟိုနားတစစ်​ ဒီနားတစ်​စ ပဲ ဆွဲထုတ်​​ပြောနိုင်​​သေးရဲ့ ပုံပြင်​မဟုတ်​ဘူး မ​ပြောပါနဲ့ တစ်​ကယ်​့ လက်​​တွေ့ဘဝမှာ မရှိနိုင်​​တော့တဲ့သူ မ​တွေ့နိုင်​​တော့တဲ့ အ​ကြောင်​းအရာ​တွေနဲ့ တစ်​ချိန်​တုန်​းက လူငယ်​တစ်​​ယောက်​ရှိ​လေသတည်​း ။ သူ့အမည်​နာမက ​အောင်​ဆန်​းဟု အမျာကသိ​လေ၏ ။ ဆိုတာမျိုး တစ်​ကယ်​ရှိခဲ့ပါတယ်​ဆိုတာကို​တောင်​ မယုံနိုင်​​လောက်​​အောင်​ စိတ်​ဓာတ်​တက်​ကြွဖွယ်​ အားကျဖွယ်​ နာကျည်​းဖွယ်​ မနာလိုဖွယ်​ လူတစ်​​ယောက်​အ​ကြောင်​း ​ပြောရင်​း ​ပြောရင်​း နား​ထောင်​ပြီးရင်​း နာ​ထောင်​ရင်​း ရာဇဝင်​ပုံပြင်​ ထဲက ဇာတ်​​ကောင်​းအလားဖြစ်​ရ ။ ​အေး​ပေါ့​လေ သူ့​လောက်​​တော်​တဲ့သူ သူ့​လောက်​ကိုယ်​ကျိုးစွန်​့နိုင်​တဲ့သူ သူ့​လောက်​ …….. သူ့​လောက်​ ……… …………………………………. […]

ကျွန်တော်ဟာ သီးသန့်ကမ္ဘာလေးထဲမှာ နေထိုင်သူတစ်ယောက်ပါ အဲသည်နေ့က သူရောက်လာတယ် ပန်းနုရောင်တွေအပြည့်နဲ့ပေါ့ အဲသည်အချိန် လေပြေတွေက ဖြေးဖြေးလေးတိုက်ခတ်တယ် ပန်းနုရောင်တွေ သွန်းချလိုက်ပါ ကျွန်တော်တောင်းဆိုနေတယ် သူ့နှုတ်ခမ်းအစွန်းစ ကွေးညွှတ်တဲ့အပြုံးတစ်ခုနဲ့ ကျွန်တော် အရူးအမူးပဲ။   ဖြူဖွဖွ နှင်းမှုန်တွေလွှမ်းခြုံပေးပါ အေးစိမ့်တဲ့အထိအတွေ့နဲ့ ကျွန်တော်သူ့ကို အနမ်းအချ ို့ကပန်ပေးချင်ပါရဲ့ သူလက်ခံနိုင်ပါစေ သူ့နှုတ်ခမ်းမှာ ချယ်ရီတွေချိုမြလို့ ကျွန်တော့်ဆီ ဆင်းသက်ကျရောက်ပါစေ။   ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးမှာ အပြာရောင်အလင်းမှုန်တွေဆင်းသက်လို့ သူ့ကိုတစ်ချက်မောကြည့်မိတယ် ဖြူလွှလွှဆိုတာထက် တကယ့်ဖြူလွှလွှ နှစ်ကိုယ်ကြားက လေပြေတွေဟာအတိုင်းအဆမရှိ …………………………………….. …………………………………….. နံရံမှာနားရှိသလို ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်မှာ အာရုံခံကိရိယာရှိတယ် သူ့မှာရော…………………………..။   နီးစပ်လာတဲ့ ဝတ်မှုန်တွေကြားမှာ ကျွန်တော်သေငယ်ဇောနဲ့ ကူးခတ်ရသလိုပဲ သူ့လက်ဖျားမှာ မီးပြတိုက်လိုအလင်းရောင်တွေ ရောက်တော့မယ်…….ရောက်ခါနီးနေပြီ သူ့ဘက်က အလင်းရောင်ပြပြကျွန်တော်တွေ့မိလိုက်ရဲ့ လေပြေ…….တစ်ဆင့်…….လေပြင်း…… လေပြင်း…….တစ်ဆင့်……မုန်တိုင်း…….. ကျွန်တော့်လည်ချောင်းကတစ်ဆင့် […]

အမှားတစ်​ခုထဲကိုပဲ ထပ်​ကာတစ်​လဲလဲကျူးလွန်​​နေခဲ့ပြီး တစ်​ခါမှားပြီးတိုင်​း သင်​ခန်​းစာအသစ်​တစ်​ခုရခဲ့ အဲ့ဒိလိုနဲ့ ဘဝကို​နေ​ပေ​ျာ်​​အောင်​ပြင်​ဆင်​​နေတတ်​ခဲ့ ။ ကြံရိုး​တွေကို ဒလိမ်​့တုန်​း နှစ်​ခုနဲ့ ဖိ​ချေပွတ်​ကြိတ်​ပြီး အခွံ အဖတ်​​တွေကို ​ဘေးမှာစုပုံထားခဲ့တာက နှစ်​​လေးဆယ်​မက​တော့လည်​း …….. အမှားတစ်​ခုမှားပြီးတိုင်​း သင်​ခန်​းစာ အသစ်​တက်​ရတဲ့​ကျောင်​းသား​လေးလို ထပ်​ပြန်​တစ်​လဲလဲ အမှား​တွေကို အမှားအယွင်​းမရှိ ဂရုတစိုက်​မှားယွင်​းဖို့ ​သေချာ ကြိုတင်​ ​လေ့ကျင်​့လို့ ​နောက်​ထပ်​သင်​ခန်​းစာ ဘယ်​နှစ်​ခု ကျန်​​သေးမှန်​းမသိတဲ့ ဒီ အမှားဘာသာ​ဗေဒ ကြီးထဲမှာ ​နေထိုင်​ အိပ်​စက်​လို့ ။ ​နေဝန်​းနီ