ကဗျာတွေ ရေးလို့မရဘူး….။ တဟုန်းဟုန်းလောင်နေတဲ့ အမှောင်ထဲ ကျီးမဟုတ် ကြက်မဟုတ် စကားလုံး အဟောင်းတွေပဲ ထွက်ထွက်ကျတယ်….။ လောင်းကစားဆန်ဆန် အလျော်အစားလုပ်ချင်တာလဲ မဟုတ်ပါဘူး…၊ ခြေထောက်တွေ ရူးသွပ်သွားတဲ့အထိ ဦးနှောက်တွေ ညောင်းကိုက်သွားတဲ့အထိ တစ်စုံတစ်ရာရချင်ပေမယ့် ဘာတစ်ခုမှ မရခဲ့တော့…… ခပ်ပြုံးပြုံးပဲ မှောင်လိုက်တယ် ၊ (ငါက) အစတည်းက တုံးပြီးသားပဲ …။ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးနဲ့ အသေအချာလေ့ကျင့်ထားပေမယ့် အလိုက်အထိုက်ယဉ်ကျေးရင်း ငါ့ကိုယ်ငါ မမိတော့ဘူး..၊ အသက်မပါမှန်း သိသိနေတာခါးတယ်..။ နံရံများ နားတွေဖွင့်ထား ၊ လေထုထဲ အတောင်ပံတွေ ဝှက်ထား ၊ ညနေများ …ပေကျံညစ်ထေး ၊ သွေးအေးတဲ့ ငါးများလိုလူတွေ…..။ ဆည်းဆာကို တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်မော့သောက်ခဲ့တယ် ငါ့ဖြတ်သန်းမှုထဲ ဘာတစ်ခုမှ မခမ်းနားခဲ့ဘူး နှာခေါင်းရှုံ့လိုရင် ရှုံ့ကြ ၊ ဒါပေမယ့် ငါက […]