ကဗျာမမှီ စာမမည်လေးပါ

 

ရှိုက်လျှက်ရှူသွင်း ၊ လေပြင်းပြင်းနှင့်

 

ရင်တွင်းခံစား ၊ နေဆယ်စင်းလား

 

ထိုစဉ်စိတ်ကား ၊ ရေအလျှင်နှယ်

 

တည်ဝယ်မရှိ ၊ ရွှေ့လျှားဘိသို့

 

ဘာရယ်မသိ ၊ လျှောက်လာမိပေါ့

 

ဘယ်ကိုလာလို့ ၊ ဘယ်သွားရမည့်

 

မသိမူလှမ်း ၊ ခရီးလမ်းကို

 

ဆက်သွားမူကား ၊ ဆူးငြောင့်များနှင့်

 

နောက်ဆုတ်ပြန်လျှင် ၊ မှတ်ထင်ကမ်းပါး

 

ရပ်နေငြားမူ ၊ မြေပြိုအမှု

 

တည်ရှိမူကြောင့် ၊ မိမိစိတ်စဉ်

 

ဘယ်လျှင်ဘယ်သို့ ၊ ရမ်းလို့လှမ်းကာ……

 

ထိုစဉ်ခဏ ၊ သိရသည်ကား

 

ခြေတွင်ဆူးငြောင့် ၊ နက်သောမူကြောင့်

 

သွေးစိမ်းရွှင်ရွှင် ၊ စီးလျှင်နှင့်မို့

 

ပေါက်သည့်နှဖူး ၊ မထူးတော့ပြီ

 

ရှေ့လျှင်အဆုံး ၊ ငါချီတက်မည်

 

ဇွဲစိတ်ရည်လျှက် ၊ လှမ်းလာခဲ့သည်

 

ရှေ့တွင်တမူ ၊ ပန်းတိုင်ဟူရျ်

 

လှမ်းမူမြင်ပ ၊ ရင်ဝအပူ

 

ငြိမ်းပြီဟူရျ် ၊ မလျှော့သောဇွဲ

 

မြဲသောဝီရ ၊ လှမ်းလာခဲ့သည်

 

           ငါသည်မုချ ၊ အောင်ရမည်တည့်……………

 

 

 

ကျွှန်တော် ကဗျာဆရာလည်းမဟုတ်ပါဘူး။တက်လွန်းလို့ရေးတာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။

တစ်ခါတစ်လေ စိတ်ညစ်တဲ့အခါ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အားပေးတဲ့ ရင်တွင်းဖြစ်ကဗျာလေး ကို မျှဝေပေးလိုက်တာပါ။

ကဗျာဆရာတစ်ယောက်ရေးတာ မဟုုတ်တော့ ဖတ်ရတာ အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ပါဘူး။ကျွှှန်တော့်ဘဝမှာ

ဒါပထမဦးဆုံး ကဗျာပါပဲ။

 

Normal
0

false
false
false

EN-US
X-NONE
X-NONE

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Cordia New”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

ရှိုက်လျှက်ရှူသွင်း ၊ လေပြင်းပြင်းနှင့်

ရင်တွင်းခံစား ၊ နေဆယ်စင်းလား

ထိုစဉ်စိတ်ကား ၊ ရေအလျှင်နှယ်

တည်ဝယ်မရှိ ၊ ရွှေ့လျှားဘိသို့

ဘာရယ်မသိ ၊ လျှောက်လာမိပေါ့

ဘယ်ကိုလာလို့ ၊ ဘယ်သွားရမည့်

မသိမူလှမ်း ၊ ခရီးလမ်းကို

ဆက်သွားမူကား ၊ ဆူးငြောင့်များနှင့်

နောက်ဆုတ်ပြန်လျှင် ၊ မှတ်ထင်ကမ်းပါး

ရပ်နေငြားမူ ၊ မြေပြိုအမှု

တည်ရှိမူကြောင့် ၊ မိမိစိတ်စဉ်

ဘယ်လျှင်ဘယ်သို့ ၊ ရမ်းလို့လှမ်းကာ……

ထိုစဉ်ခဏ ၊ သိရသည်ကား

ခြေတွင်ဆူးငြောင့် ၊ နက်သောမူကြောင့်

သွေးစိမ်းရွှင်ရွှင် ၊ စီးလျှင်နှင့်မို့

ပေါက်သည့်နှဖူး ၊ မထူးတော့ပြီ

ရှေ့လျှင်အဆုံး ၊ ငါချီတက်မည်

ဇွဲစိတ်ရည်လျှက် ၊ လှမ်းလာခဲ့သည်

ရှေ့တွင်တမူ ၊ ပန်းတိုင်ဟူရျ်

လှမ်းမူမြင်ပ ၊ ရင်ဝအပူ

ငြိမ်းပြီဟူရျ် ၊ မလျှော့သောဇွဲ

မြဲသောဝီရ ၊ လှမ်းလာခဲ့သည်

           ငါသည်မုချ ၊ အောင်ရမည်တည့်……………