အောက်ကလိအာ။

အောက်ကလိအာ။

( ကြက်လည်း မဟုတ် ကျီး လည်း မဟုတ် ဟိုမရောက် ဒီမရောက် စိန်မျောက်မျောက်များ။)

 

မြန်မာသက္ကရာဇ် ၁၃၇၄ ခု၊ နယုန်လဆန်း ၁၂ ရက် ၊ သောင်္ကြာနေ့။

မင်္ဂလာပါ မန္တလေးဂေဇက် ရွာသူကြီးနဲ့တကွ ရွာသားအပေါင်းတို့ ကျန်းမာတော်မူကြပါစရှင်။

မပေါ်လာ အတော်ကြာမို့ စိတ်ချမ်းသာတော်မူနေကြထင်ရဲ့။

ခုတော့လည်း ပြောရေးရှိလို့ ပေါ်လာပြန်သတော့။ တကယ်တော့ ရေးပြီးတာ ကြာနေပြီ။ အကြောင်းမညီညွှတ်လို့ ရွှေပေလွှာမပို့ဖြစ်သေးတာကြောင့် ခု မှ ပဲ စက်ပေါ်တင် ပြီး ဖတ်မယ့်သူများကို နှိပ်စက် အဲလေ လက်နှိပ်စက်နဲ့ ရိုက်ပေးနိုင်ကြောင်းပါ။

တို့များကိုတော့ မြင်သမျှ တွေ့သမျှ အားလုံးသဘောမကျ လို့ အပြစ်တော်တင်ချင်လည်း တင်ကြပေရေ့ာ။

လောကကြီးမှာ အမြီး အမောက် မတည့်တာတွေများလွန်းလို့ ရေးမိပြန်သပေါ့။

မနက်တုန်းဆီက လမ်းထိပ် မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်မှာ မုန့်ဟင်းခါးစားမိခိုက် ကြားလိုက်တဲ့ အသံ တွေ့လိုက်တဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ရေးချင်စိတ် မျိုသ်ိပ်နိုင်ပေါင်။

မြန်မာပီပီ မိုးလင်းတာနဲ့ နံနက်စောစော မုန့်ဟင်းခါးလေးတစ်ပုဂံ အကြော်နဲ့စား၊ မုန့်ဟင်းရည်လေး အဆစ်တောင်း၊ ရေနွေးကြမ်းလေး တစ်ကြိုက်နဲ့ မိုက်လိုက်တဲ့ မြန်မာ့ စည်းစိ်မ် လို့ အရသာတွေ့နေတုန်း။

” မနက်ဆို မြန်မာပြည်က မုန့်ဟင်းခါးလေးစားလို်က်ရမှ တင်းတိမ်တာ။ အော်ဇီ မှာလေ မိုးလင်းတာနဲ့ဒီ ပေါင်မုန့် ဒီ ကြက်ဥ ဒီနွားနီု့ ဒီ ချီစ့်  ဒါတွေချည်းစားနေရတာ ငြီးငွေ့နေပြီ။ ခု မြန်မာပြည် ပြန်ရောက်မှပဲ ဟင်းဟင်း။ ” ဟိုမှာလာ။ အော်ဇီ မှာက သားနဲ့ ချွေးမလေ။ ခုလည်း အဖေတို့ အမေတို့လာပါလို့ ခေါ်တာနဲ့ သွားလိုက်တာ ၃/၄ လလောက်ကြာသွားတယ်။ ဒီမှာ နဲ့ က ပူတာချင်းမကွာပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဟိုမှာက ခေတ်မီပြီးသားနို်င်ငံလေ။ အလုပ်လား ကောင်းကြပါတယ်။ သူတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်လုံးတော့ အလုပ်လုပ်ကြရတာပေါ့။ သူတ်ို့ဆီမှာတော့ အချိန်ဟာ ငွေ ပဲလေ။ ဒါကြောင့်လည်း ကလေး ၂ ယောက်ကို ဒီမှာထားခဲ့ပြီး ငွေရှာနိုင်ကြတာပေါ့။ အင်း ပင်ပန်းတယ်လို့တော့ ပြောလို့မရပါဘူး။ ဟိုမှာတော့လည်းရောက်တဲ့သူ တိုင်းက ဒီလိုပဲ လှုပ်ရှား နေရတာပဲလေ။ ဒါကြောင့်လည်းဒီလို သုံးနို်င်တာပေါ့။။ အဟင်း။ ဘာပဲ ပြောပြော ငွေလည်းရှာ သုံးလည်းသုံးပေါ့။ သွားဖြစ်ပါတယ်။ သူတ်ို့ဆီက တကယ့် စူပါ စတိုးဆိုင်ကြီးတွေဆိုတာ ခန်းနားလိုက်တာ ၊ ပစ္စည်းတွေဆိုတာလည်း အကောင်းစားတွေချည်း ။ အိုး ဘာယူမလဲ စုံ မှ စုံ။ လည်စရာပတ်စရာလား ရောက်ခဲ့ပါတယ် ။ ပင်လယ်ကမ်းခြေ လေ။ တို့ ဆီနဲ့တော့ ကွာတာပေါ့။ သူတို့ဆီက လွတ်လပ်လပ်ပဲလေ။  အဝတ်အစား ကလည်း သူ့ အရပ်နဲ့ း့ဇာတ်ပေါ့။ အဟင်း။

ကိုယ်တွေလည်း ရောမ ရောက်တော့ ရောမလို သူလို ကိုယ်လို ဝတ်ရတာပေါ့။ အင်း ဝတ်လိုက်တော့လည်း ကိုယ်လုို သူလိုတွေပဲမို့

မထူးဆန်းပါဘူး။ တယ် လွတ်လပ်ပေါ့ပါးတာပဲ။

ပူတာတော့ ဒီမှာလိုပါပဲ ။ ဟိုမှာထဲက ဒီလို ဝတ်ဖြစ်သွားတာလေ။ ဒီကိုပြန်ရောက်တော့လည်း ပူလိုက်တာ။”

 

အင်း။ပြောလိုက်တာများ ။တရစပ်ဆိုသလိုပဲ။ တို့များကလည်း စပ်စုတတ်တဲ့ ဉာဉ် လေးပါလေတော့။ ဒီလောက်တောင် စကားကြောရှည်နေတာ ဘယ်သူများလဲလို့ မသိမသာလေး စောင်းငဲ့ ကြည့်တော့မှ… လား ..လား   ။ တို့လမ်းထဲက နာယကကြီးကတော် လေဒီပေါ် ပါလား။ လက်စသပ်တော့ သူ နို်င်ငံခြားသွားကြောင်း ကောင်းကောင်းလေး အသံလွှင့်နေတာကိုး။ ဝတ်ထားတာကလည်း ကြည့်စမ်းပါအုံးဗျာတို့။ ပေါင် ၁၇ဝ လောက် ရှိတဲ့ သူ့ ခန္ဒာကိုယ်ကြီးမှာ အပေါ်ပိုင်း စပန့်အကျင်္င်္ ီ လည်ဟိုက်နဲ့ အောက်ပိုင်းမှာ လုံချည် မပါ။ ( အဲ တလွဲတွေးတော်မမူကြပါနဲ့။) ပေါင်ပြတ် ဘောင်းဘီတိုနဲ့ဗျား။ အော် ဟော် ဒါကြောင့်ကိုး ။ ဒီ မဒီကြီး အရင်ကတည်းက လမ်းထဲမှာ စပန့် ဂါဝန်ကြီး တကားကားနဲ့ဟာ ခုတော့ အော်ဇီ ကပြန်လာတာနဲ့ ဘောင်းဘီတို မချွတ်တန်းဖြစ်တော့

သကိုး။ တယ်လည်း တိုတက် ပါလားကွယ်ရို့။

အိမ်း။ ခေတ်လူငယ်များ ထိမ်းမရတာလည်း မပြောနဲ။ ဒင်းတို့လို ၅ဝ နိးပါး ဟာကြီးတွေက ဒီလိုဖြစ်နေမှတော့။ လူငယ်တွေ ဆုံးမလို့ မလွယ်တာ လူကြီးတွေ ေxx ာက် သုံးမကျ လို့။ ဒင်းတို့လို လူကြီးတွေကို နာနာ ရိုက်ပေးရမှာ။

လိုက်လည်း လိုက်ဖက်တဲ့ ဇနီးမောင်နှံပါပဲ။ ယောကျင်္ားဖြစ်သူကလည်း ရပ်ကွက်ထဲ နံမည်ကျော်ပေတာပဲ။ ငါ က လူကြီးကွ ။ ၅ဝ နားနီးပြီ ဆိုတာမျိုးပေါ့။ အရပ်ထဲ တခုခုလုပ်ဖို တိုင်ပင်ကြပြီဆို လူငယ်တွေကို ဟိုလို လုပ်ပါလား။ ဒီလိုလုပ်ပါလား။နဲံ လေအားနဲ့ အလုပ်လုပ်။ တကယ့် အလုပ်လုပ်ရမယ့်အချိန်လည်းရောက်ရော ရှာလို့မတွေ့တော့ဘူး။ သူ့အမျိုးတစ်ယောက်ယောက် တခုခု ဖြစ်နေသာမှတ်။ အရပ်ထဲ လမ်းထဲ လူကြီးအမည်သာခံချင်တာ။ လူကြီးလုပ်ရမယ့်တာဝန်ဆို အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြ ၊ ဝေးဝေးရှောင်။

ဒါကြောင့်လည်း နာယက ကြီး အမည်ပြောင် ရတာ။

လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး ဝင်ငွေရမယ့်အလုပ် က မယ်မယ် ရရ ပြစရာမရှိ။ ပွဲစားယောင်ယောင်နဲ့ ၂ လုံး ၃ လုံး ဘောလုံး အလုံးပေါင်းများစွာ ကစားတယ်။ သားကမွေးတဲ့ မြေးနှစ်ယောက်ကို ထိန်းပြီး သားနဲ့ ချွေးမကပို့တဲ့ငွေ ကို ဟန်ကြီးတခွဲသားနဲ့ သုံးဖြုန်းနေကြတာ။ ဟိုနှစ်ယောက်က သူများတိုင်းပြည်မှာ သူများမလုပ်ချင်တဲ့ အလုပ်လုပ်ပြီးငွေရှာပေး ရတာ။ ဒါပေမယ့် ဒင်းတို့

၅ဝ နားနီးကြီးနှစ်ယောက်ကတော့ ခုထိ ငါ့ စကားနွားရပြောနေတုန်း။ ယောကျင်္ားက ထွက်လာရင် ဟာဝေယံရှပ်နဲ့ သရီးကွာတား။ မိန်းမက ထွက်လာရင် စပန့်လည်ဟိုက်နဲံဘောင်းဘီတို ။ ဒီပုံနဲ့ မွေးထးတဲ့ မြေးနှစ်ယောက်ကို ဘယ်ပုံ စည်းကမ်းသတ်ထိမ်းသိမ်းမယ်

မပြောတတ်တော့ပါဘူး။ ဟူး..ဟူး။

 

ဒါနဲ့ စကားမစပ်။ ပြီးခဲ့တဲ့ရုံးပိတ်ရက်တစ်ရက်မှာ မနက်ပိုင်း MRTY 3 ဖျတ်ခနဲ ကြည့်မိပါတယ်။ မျက်နှာမှာ ရောင်စုံခြယ်ထားတဲ့ အဆိုတော်တစ်ယောက် ရုပ်ရှင်တွေထဲ မြင်ဖူးတဲ့ ကဝေမကြီးတွေ ဝတ်တဲ့ပုံစံ၊ အနက်ရောင် သားရေကိုယ်ကြပ်အင်္ကျီမှာ ကော်လံထောင် နားမှာ နားကြပ်တပ်ပြီး သီချင်းဆိုနေပြီး သူ့နောက်မှာ အမျိုးသား ကချေသည် ၄/၅ ယောက်က ပြေးလွှား ခုန်ပေါက် နေတာတွေ့တော့ ဘယ်နိုင်ငံက ကချေသည်အဖွဲ့ပါလိမ့်လို့တွေးနေတုန်း ” ကျွန်တော်တို့ မြန်မာ့ သဘင်ကို ကမ္ဘာ့အဆင့်မီအောင် ကြံဆ နေပါတယ်။”တဲ့ ။ ဟိုက်။ စိန်မာဒင်ရဲ့ မျိုးဆက် တစ်ယောက်မှန်း ဒီတော့မှ သိတယ်။ အဲ ခုန ကတွေ့လိုက်တာ သူ့ညီမ ပါတဲ့။

ဪ ဩော မြန်မာ့ သဘင် ကမ္ဘာ့အဆင့်မီအောင် အဲလို ကြိုးစားရှာတာလား။ ဆရာကြီးကွေး လေသံနဲ့ ဆို ။ ဟိုက် .. ရှာလပတ်ရည် သွပ် သွပ် သွပ်။

 

ရုပ်မြင်သံကြားကို ပြောနေတဲ့ သဘင်အနုပညာရှင် ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ ၄/၅ နှစ်အရွယ်  သူငယ်လေးတစ်ယောက်ရှိနေတယ်။ ဒီကလေးကလည်း သူတို့ရဲ့ မျိုးဆက်သစ်ပါတဲ့။ သားသား ကြီးရင် ဘာလုပ်မလဲ ဆိုတော့ သူကလေးကလည်း သီချင်းဆိုမယ်တဲ့။ ခုနက သီချင်းဆိုသွားတဲ့ ကဝေမ အဲလေ အဆိုတော်မ လည်း မြန်မာ့သဘင်ရဲ့မျိုးဆက် အင်း

ဒီကလေးလည်း နောင် ၁ဝ နှစ်လောက်ဆို သီချင်းဆိုတော့မှာ ဆိုတော့ ပိုပြီး ခေတ်မီအောင် တိုးတက်အောင် ကြံ ဆ နေကြတာဆိုတော့ မြန်မာ့သဘင် အရေး ရင်လေး တယ် ။ ရင်လေး ဘွယ်။

 

ဪ ဒုက္ခ ဒုက္ခ အို ဒုက္ခ လို့သာပြောချင်တော့တယ်။ မြန်မာ့သဘင် အဆင့်မီအောင်လုပ်တယ်ဆိုတာ မြန်မာ့သဘင် အမည်ခံပြီး ကမ္ဘာ့အဆင့်မီ အောင် နို်င်ငံတကာက အဆို အကတွေ တိုကြ ကကြ နိုင်ငံတကာက အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ပြ ခုန်ပေါက်ပြတာက

မြန်မာ့သဘင်ကို  ကမ္ဘာ့အဆင့်မီအောင်တဲ့လား။  ရှေးရှေးက သဘင်ပညာရှင်ကြီးများ ဂရိတ်ဦးဖိုးစိန် တို့ ရွှေမန်းဦးတင်မောင်တို့ မြန်မာ့

သဘင်ကို ခေတ်မီအောင် ဇာတ်စင်အပြင်အဆင်တွေ မီးစလိုက်တွေ စက်သီးတွေ နောက်ခံရှုခင်း ပန်းချီကားတွေနဲ့ တကယ့်ကို ခန်းခန်း နားနား လှလှ ပပ ဖြစ်အောင် ပြင်ဆင် ကပြ ကြသလို ဇာတ်သဘင်ပညာ အပြည့်အဝ ဆို ငို ပြော ဇာတ်စာ ဇာတ်စကားတွေ

ဝမ်းစာပြည် ဇာတ်ပညာတွေနဲ့ တကယ့် သဘင်ပညာကို ခံစားစေတာ လူတိုင်းကြည့်ချင်အောင် ခန်းခန်းနားနား တင်ဆက်တယ်။

ဗိလပ်က တီးလုံးတစ်ခု ကို ဂီတ သင်္ကေတ မကိုင်ပဲ မြန်မာ့ ဆိုင်းဝိုင်းနဲံ ချက်ခြင်းပြန်တီးပြ နိုင်ခဲ့လို့ ဗိလပ်သားတွေ အံ့ဩောဘနန်းဖြစ်ခဲ့ တဲ့ အထိ  မြန်မာ့ဂီတဟာ တိုင်းတပါးမှာ မျက်နှာမော်ခဲ့ဘူးတယ်။ ဒါမျိုးမှ မြန်မာ့သဘင် မြန်မာ့ဂီတ ကို ကမ္ဘာ့အဆင့်မီ ပြတာလို့ပြောနိုင်တယ်။ အခုဟာက အနှစ်က နဲနဲ အကာက ပြဲ့ပြဲံ့ ဆိုသလို အမြင်မတော် အကြားမတော်နဲ့  ကို်ယ်ပြော

တဲ့ စကား ကိုယ်ဘာသာလည်းပြန်တွေးကြအုံး ကွယ်တို့ရဲ့။ အရိုးပေါ် အရွက် မဖုံးစေနဲ့တဲ့။ ခုတော့ တစ်ပင်လုံး အရွက်ချည်း ဖြစ်တော့မယ်။

အို…. အသင်လောက ။ ရပ်ကွက် နာယက လင်မယားလို စိတ်ဘဝင် ဘဝင်္ဂရောက်နေလို့ မြန်မာမကျ ဖြစ်နေတဲ့ အောက်ကလိအာတွေ၊  မြန်မာ့သဘင စင်မြင့်ပေါ်မှာ အမြင်မတော် အကြားမတော် အော်ချင်တိုင်း အော် ခုန်ချင်တို်င်း ခုန် ဝတ်ချင်သလို ဝတ်ပြီး ကမ္ဘာ့အဆင့်မီချင်နေတဲ့ ပုံတူကူူး သဘင့် အောက်ကလိအာ တွေကို မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှု အသိုက်အဝန်းကို

ဖျက်ဆီးသူများ ဟု အမည်တပ် ကျောတစ်ရာ ရင်တစ်ရာ ကြိမ် ဒဏ်ခတ် မြိုင်ရပ်နှင်စေ လို့ သာ တောင်းဆိုလိုက်ပါတယ်။

သတိကြိးကြီး ထားတော်မူကြပါ။ ခေတ်မီတယ်ဆိုတဲ့ စကားကိုအကာအကွယ်ယူ တဖွ ဖွ ပြောပြီး ကိုယ်လုပ်ချင်တာတွေဟာ

ကိုယ့် ယဉ်ကျေးမှု ကိုယ်ကပဲ ဖျက်ဆီးနေယ်ဆိုတာကို သံကို သံဖျက် သံချေးတက်သတဲ့။

သူကြီးတို့ရွာလည်း သံချေးတက်ခြင်းမှ ကင်းဝေးစေကြောင်း မောင်းခတ်လိုက်ရကြောင်းပါ။

သူကြီးနဲ့ တကွ ရွာသားအားလုံးလည်း စိတ်လက်ချမ်းသာရှိကြပါစေ။

မြန်ပြည်တခွင် ကြည်ရွှင်စေချင်တဲ့ ကြည်လွင်။