သံဓိဌာန်
အခုတော့ ကုလားအုတ်ကြီးက
ရွှက်ဖျင်တဲ ထဲ တကိုယ်လုံးဝင် ဖို့ ကြံပြီ
အရိပ် ပေး တဲ့ အခက် အလက် တွေ ကို
… အစိမ်း လိုက် ချိုး ပြီ
အေး ချမ်းတဲ့ နယ် မြေ တွေကို
သွေး ရဲ ခဲ့ စေ ပြီ
ဘာ ကြောင့် ဘယ်လို ဖြစ်လာခဲ့ ရတာလဲ ဆိုတာ ထက်
အမြစ် ခုတ်မှ ပြုတ်မယ့် အမျိုး ဆို ရင် ခုတ်သာ ပစ်လိုက်
လို အပ် ရင် ငါတို့ သွေးသားတွေ ကူ မယ်
တရားသော စစ် အတွက် ၊ တခုတည်းသော မြေအတွက်
ဘင်္ဂလီ မှ မဟုတ်ဘူး
ဘယ် သူ ပဲ ကျူး ကျော် လာပါစေ
လက် ရုံး ချင်းမ မျှဘူး ဆို ရင် တောင် သူ သေ ကိုယ် သေ လဲ ပစ် လိုက် မယ်
5 comments
ကိုကိုလူဆိုး
June 8, 2012 at 11:30 pm
ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်း Aung Pyae Mon ရေးထားတာလေးပါ အရမ်းကြိုက်လို့ တင်ပေးလိုက်တာပါ။
မိုးတိမ်
June 9, 2012 at 2:43 am
မှန်လိုက်တာဗျာ။
ခံစားချက်ချင်း ဂျက်ပင်ထိုးမိပြန်ပေါ့……..
YE YINT HLAING
June 9, 2012 at 5:01 am
All Right Man !
Do It !
Just Do It !
Appreciate !
” MYANMAR = Brave Heart “
minn zaw
June 9, 2012 at 9:29 am
MG ရွာသူားအပေါင်းတို့ အခုအချိန်မှာ စည်းလုံးကြပါ။ လိုအပ်ရင် အမျိုး
ဘာသာ သာသနာ နဲ့ ဒို့ တိုင်းပြည်အတွက် အသက်တွေ စတေးကြရလိမ့်မယ်။
ဇာတိမာန် သီချင်းကို သံပြိုင်ဆိုကြရအောင်ဗျာ။
kyaw kyiko
June 9, 2012 at 11:13 am
သီရိလင်္ကာနိုင်ငံမှာ ..စစ်သူကြီး ဂါမဏိ က…ဒိတ္ထိတွေကို အပြတ်ချေမှုန်းခံတာကို
စာတွေထဲမှာ ဖတ်ဖူးတာကို သတိရမိတယ်ဗျ…သွေးတွေ ဆူလာပြီ