ဂေဇက်အတွက်….ရောက်တတ်ရာရာ…ကဗျာ….

” နေရာတစ်ခုသို့အရောက်….”

……………

ဟယ်တော့….လှလိုက်တာ…

ပါးစပ်ကလေးကိုက…ကြည့်လို့ကောင်း…

အဲ……

အကြောင်းသိလေ…ချစ်စရာကောင်းလေ…သိလား…

အို….ဘယ်နှယ့်ပြောပါလိမ့်

သူနဲ့သာ ဆိုရင်….

ဘယ်သောင်ပြင်..ဘယ်ကမ်းပါး

သွားရ..သွားရ….။

” နောက်တစ်နေရာ……….”

မတူဘူး….

လူနဲ့…….

မထင်ထားဘူး…..

အဲဒီလို…နှိပ်စက်မယ်လို့……

မယုံထားဘူး….

အဲ့သလောက်…..ခြေထိုးခံမယ်လို့…..

မျှော်လင့်မထားဘူး……

အဲ့ဒီလို…ကြောင်လိမ့်မယ်လို့….။

” ကိုယ့်အိပ်ယာ အရောက်…….”

…………….

ဟုတ်မှာပါ…

သူတို့အပြောထက်…

ငါ့…သဘောထားက ပိုကောင်း….

ဒါကြောင့်…..

ငါ့အကြောင်း ပြောကြရင်း…အားကျ….

ဒါမှ…ငါ….လေ……ဟုတ်ပါ့…။

အမယ်…..

အလားကား…

သူများ မကောင်းတာများ…

ကလေးကလားဆန်ဆန်

လူပုံအလည် အန်ထုတ်နေကြတဲ့..ဟာတွေ

ဟန်လုပ်နေကြ..သိလား..ဟင်း…..။

” နောက်ဆုံးနေရာသို့….အရောက်….”

အား…….

သူများစကားနဲ့….

နားဝင်ချိုစွာ….

အိုလာခဲ့တာပါလား….

အီး……..

သူများအတင်းနဲ့…..

ငါ့..သတင်းများကို….

ငါ..ဟန်လုပ်ပြုံးခဲ့တာပါလား…..

ဟင်း…….

လက်ပြနှုတ်ဆက်ရင်တောင်…..

ကျုပ်ကို…ပစ်ထားရက်ကြပြီဆိုတော့…..

ငါ့….ကိုယ်….ငါ

အခုမှ…မေးခွန်းတွေထုတ်မိ…..။

မချိတော့သော….နှုတ်ခမ်း

မလန်းတော့သော….မျက်လုံး

မဆုံးတော့မယ့်…အတွေးစ

မရတော့တဲ့….အချိန်

ငြိမ်စပြုတဲ့…ရင်ခုန်သံ

မမှန်ခဲ့သော….ဆုံးဖြတ်ချက်

ထည့်မတွက်ခဲ့တဲ့…ဘဝအကြောင်း

ခုတော့……

မသာလောင်း….ဖြစ်တော့မယ့်…ငါ….။

………..

ဟေ့လူ………..

ဗျာ………..

ပြာယာခတ်မနေနဲ့…..

ခင်ဗျားမသေသေးဘူး….တဲ့…။

အရူးလို တွေးမနေနဲ့……တဲ့…..။

တောက် !……….

သေခါနီးတောင်..

မြှောက်ပေးနေသေးတာ…

အဲ့ဒါ…….

ငါ့…ကိုယ်….ငါ……ပါပဲလား။