ကျွန်တော်နှင့် Highway လမ်း

LightTruck တစ်စီးဝယ်ထားပြီးတဲ့နောက်မှာ ကားအော်ဒါလိုက်တစ်ခု ရလိုက်သည် ။ 20.9.2012 မနက် 4.00 သွားခေါ်ရမည်။ အိပ်ယာက မနက်အစောကြီး မထသဖူး ထ ၊ အင်ဂျင်ဝိုင် တိုင်း ၊လေပေါင်ချိန် ပြီး သွားခေါ်ခဲ့ပါတယ်။ ကားနှစ်စီးအတူတူသွားဖို့ချိန်းထားပေမယ့် နေ့ဆွမ်းကပ်ချိန် အမှီသွားမယ်ဆိုပြီး သူတို့ကားက အစောကြီးထွက်သွားပါတယ်။ ချိန်းတဲ့နေရာကို 6.00 အရောက်သွားခဲ့ပါတယ်။ ကား ဒီဇယ်ဖြည့်ပြီး တစ်ခါတည်း နောက်က အမှီလိုက်ခဲ့ပါတယ်။ လမ်းမှာ မပျင်းရအောင် အေသင်ချိုဆွေက သီချင်းဆိုပြပါတယ်။ မနက်အစောပိုင်း ကားမမောင်းဖူးလို့ ခေါ်ထားတဲ့ ဒရိုင်ဘာက မောင်းပါတယ်။ အင်္ဂပူ မြို့ကို ရောက်တော့8.00 လောက်ဖြစ်နေပါပြီ ။ ရှေ့ခရီးကို ကျွန်တော်က တလှည့် မောင်းပါတယ် ။ မြို့ကွင်းလမ်းက အရမ်းဆိုးပါတယ်။ Butterfly နဲ့လမ်းနဲ့ ဆောင့်မိတာမျိုးတွေတောင် ရှိပါတယ်။ ၁ နာရီခွဲ လောက်မောင်းမှ ဟင်္သာတ ကိုရောက်ပါတယ်။ခဏ နားပြီးတာနဲ့ ဇလွန် ကို ဆက်ပါတယ်။ ဇလွန်ရောက်တော့ 11.15 မိနစ်တိတိပါ။ ဘုရားဝင်း ထဲမှာ ကားရပ်ပေးဖို့ပြောပါတယ်။ တစ်ကယ်ဆိုရင် ကားငှားခထဲမှာ ရပ်နားခ က မပါပါဘူး ။ ကျွန်တော်က ရပ်နားခ ပေးရမယ်လို့ပြောတော့ မသိသလိုလုပ်နေတယ်။ ဘာမှ မပြောချင်တာနဲ့ ၃၀ဝ ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူတို့ခေါ်တာက ဓနုဖြူ မြို့ ။ ဇလွန်က လမ်းဘေးက ဖြတ်သွားရင်းနဲ့မကောင်းတတ်လို့ ဝင်ပို့ပေးရတာ။ မပို့ပေးပြန်ရင်လည်း အပြောခံထိဦးမယ်.( ခုအချိန်က လုပ်ငန်းပါးတဲ့အချိန်ဆိုတော့ သူတို့မျက်နှာ ကြည့်နေတယ်) ဇလွန်မှာ အကြာကြီး နေတယ်။ ဓနုဖြူ ရောက်တော့ 3.30 ဖြစ်နေပြီ ။ ဒါတောင် အနားက ဘုရားတွေ လိုက်ပို့ပေးပါဦးတဲ့။ အားမနာလျှာမကျိုး ၊ ကားလေးတစ်စီးကို ကျွန်တော်ပါ အပါအဝင်ဆို 19 ယောက်စီးရတာ။ ခေါင်းက အရမ်းပူတယ်။ ဘယ်အချိန် လေးကျိုးမလဲ မသိဘဲ မောင်းနေရတာ။ သူတို့မို့လို့ ပြောရက်တယ်။ ညအိပ်ပြီး မနက်ကျ တော့ ကျွန်တော်က စစ်သူကြီး ဗန္တုလ ခံတပ် သွားကြည့်မလို့ ပြောတော့ သူတို့ကို အရင် လိုက်ပို့ပေးရတယ်၊ ပြီးတော့မှ ကျွန်တော်က ကြည့်ဖြစ်တယ် ။ စစ်သူကြီး ကျဆုံးတဲ့ နေရာ ။ အဲဒီနေရာ ရောက်တော့ စိတ်ထဲတော့ တစ်မျိုးပဲ ၊ ပြောမပြတတ်တဲ့ ရသမျိုး တစ်ခုခု ရသလိုပဲ။ ဓါတ်ပုံကတော့ ရလိုက်ပါတယ် ။ နောက်တစ်ခုက ကျောက်စာတွေ ။ စုစုပေါင်း 399 ရှိတယ်တဲ့ ။ ကျွန်တော်ကတော့ ရေ မကြည့်ဖြစ်ဘူး။ အဲဒီအထဲမှာ ကျောက်အကြည် တစ်ချပ်ပါတယ်။ ဟိုဘက် သည်ဘက် မြင်နေရတယ် ။ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကတော့ အဲဒါပဲ ရှိတာပါ ။ နေ့ခင်းဘက် 12.30 ပြန်ထွက်ခဲ့တယ် ။ လူနှစ်ယောက်ထပ်တင်ပေးဖို့ ကပ်ပြောတယ်။ ဘယ်ရမလဲဗျာ လမ်းကဘယ်လောက်ဆိုးလဲ ခင်ဗျားလဲ အသိပဲလေ။ ကားက လေး ကျိုးရင် လမ်းခုလတ်မှာ ဘာမှ လုပ်လို့ ရမှာ မဟုတ်ဘူး လို့ပြောလိုက်ရတယ်။ တစ်ကယ်ပါပဲ ။ငါးချဉ်တော့ အိမ်ဖို့ဆိုပြီး လက်ဆောင်ပေးလိုက်တယ်။ တောင်ပေါ်ကျောင်းကို နှစ်တိုင်းဆွမ်းကပ်တာတဲ့။ ရွှေကျင် ဂိုဏ်း ဆိုတော့ ဝိနည်း ကတော့ အရမ်း လေးစားလိုက်နာတယ်။ ဟိုက်ဝေးလမ်းကို ဒီလောက်အဝေးကြီး တစ်ခါမှ မမောင်းဖူးသေးတော့ ကားကြီးတွေ တွေ့ရင် ဘေးကို အရမ်းကပ်လို့ ဆရာက မန်တယ်။ နောက်ခန်းက လူတွေ မူး(ကားတောက်) နေတာကို မကြည့်ဘဲ ကားကို ယိမ်းလို့ ပြောတယ်။ ညဘက် ဆိုင်ကယ် ၊ စက်ဘီး တွေ့ရင် မီးမချ ရင် ချဖို့ ပြောတယ်။ ဒီတစ်ခါလမ်းကြောင်းက ကျွန်တော့် အဖို့ ပညာ တော်တော်လေး ရလိုက်ပါတယ်။ ဓါတ်ပုံတွေက တင်လို့မရဘူး ဖြစ်နေလို့ ဗျို့ ။ ကျွန်တော်လည်း အလုပ်က များနေတာနဲ့ ။ ရွာကို သတိရနေတာပါ။ ကိုအရင့်ရောင် ကိုပိုပြီး သတိရတယ်။ မော်တော်ပီကယ် မြင်တိုင်း ဆိုရင် ပိုမှန်မယ် ။ ဓနုဖြူ မြို့က ပူတာတော့ တော်တော်လေး ပူတယ်။ ညနေပိုင်း မိုးရွာလို့ တော်သေးတယ်။ မဟာဗန္တုလ အကြောင်းကိုတော့ ပြောကြတာ သိပ်မတွေ့ရဘူးဗျ ။ ကျွန်တော်ကတော့ ရောက်တည်းက မေးရတာ ။ သမိုင်းမှာ စစ်ကြောင်းချီတာ အမြန်ဆုံး ဟာ ဗန္တုလ ပါ။ ရခိုင်ကနေ ရန်ကုန်ကို ရိုးမကို ကျော်ပြီး လာရတယ်။ အင်္ဂလိပ်က ရွှေတိဂုံ ကို တပ်စွဲထားတာကြောင့် နောက်ဆုတ်ရင်းနဲ့ ဓနုဖြုမှာ ကျတယ်။ အသက် 42 မှာ တိုက်ပွဲကျ တယ်လို့ မှတ်သားရပါတယ်။ ။
ပုံတွေ တင်လို့ရတဲ့နေ့ကျရင် တင်ပေးလိုက်ပါ့မယ်။ ခုတော့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ မသိဘူး တင်လို့မရဘူးဖြစ်နေလို့…
ဒါနဲ့ ရွာထဲ ကားအော်ဒါ ခေါ်ချင်ရင် ဆက်သွယ်လိုက်နော် .. 🙂

အားလုံးကို သတိရနေလျှက်
ချစ်ရင်ထူး ..