“ပေးကားပေး၏မရ ကျွေးကားကျွေး၏မဝ ဘဝက လွတ်ချင်ပါ၏”

1 တိုက်ခန်းတွေအတွက် ပေးထာတားတဲ့ထရန်စဖော်မာ

3 တိုင်လေးတစ်တိုင်ထဲကို ရှုပ်ယှက်ခပ်နေအောင် ချိတ်ထားကြတာပါ

5 စည်းစည်းလုံးလုံး တစ်နေရာထဲဘဲ စုပေါင်းလို့ချိတ်မယ်ဗျာ

6 ဟိုဘက်က အခန်းပေါင်းသုံးဆယ် ရယ် အိမ်တွေရယ်ပေါင်းလဲတော့ စုပေါင်းညီညာ ဓါတ်တိုင်မှာ ဖြစ်သွားပါတယ်

8 ဒူးလောက်တင်မှရင်လောက်ကျ ဆိုတာ ဒါနေမှာဘဲနော်

“ပေးကားပေး၏မရ ကျွေးကားကျွေး၏ မဝ ဘဝကလွတ်ချင်ပါ၏”

မနေ့ညက စာရေးထိုင်ရေးနေတုန်း ဖျပ်ကနဲမီးပျက်သွားပါတယ်။

မီးပျက်တာကတော့ မဆန်း။

အပြင်ထွက်ကြည့်တော့ ကိုယ့်တစ်ခန်းထဲအမှောင်ကြ။

ဓါတ်တိုင်နားထွက်ကြည့်လိုက်တော့လှေခါးပေါ်က လူတစ်ယောက်ဆင်းလာနေတာကိုအတွေ့

ကမန်းကတန်းအပြေးအလွှားသွားလို့ အစကလာနေတဲ့မီးရုတ်တရက်ပျက်တဲ့အကြောင်းပြောပြတော့မှ

လှေကားပေါ်ပြန်တက်လို့ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတဲ့ဝါယာကြိုးတွေကြားကိုဝင်ပြီး ပြန်ပြင်လိုက်တော့

ကျနော်အခန်းမီးပြန်လာပြီဆိုတာ အချက်ပြ။

အဲတော့မှ အင်းချနိုင်ပါတယ်။

ကျနော်နေတာက မန်းလေးတက်သိမ်းအင်း(ခ)ကန်တော်ကြီးအရှေ့ဘက်ခြမ်း က တိုက်ခန်း(၈)လုံးတွဲလေးမှာ

နေတာပါ။

ကျနော်က ဒီဘက်ကို ၂၀၀ဝခုနှစ်လောက်မှာပြောင်းလာခဲ့ပါတယ်။

မန္တလေး စည်ပင်သာယာရဲ့ “တဲပေါ်ကလူ တို်က်ပေါ်ရောက်ရေး”စီမံချက်နဲ့အတူပေါ်ထွက်လာတဲ့တိုက်ခန်းလေးတွေပါ။

ဒီ တစ်ထပ်မှာ ဆယ်ခန်း အထပ်က သုံးထပ်ဆိုတော့ တစ်တွဲမှာ အခန်းပေါင်းသုံးဆယ်ပါပါတယ်။

စုစုပေါင်း တိုက်ခန်း(၈)တွဲ ဆိုတော့အခန်းပေါင်း (၂၄၀)။

စဆောက်ကတည်းကဒီတိုက်ခန်းများရဲ့ လျှပ်စစ်မီး မီတာကို မန်းစည်ပင်ကတာဝန်ယူပါသတဲ့။

နောက်တော့လဲ မြန်မာလျှပ်စစ်ကို ပြန်လွှဲပေးလိုက်ပါသတဲ့။

ဒါကြောင့်လဲ စဆောက်ပြီးကတည်းကလူမနေတဲ့တိုက်ခန်းလေးအတွက် လျှပ်စစ်မီတာပုံးကို

မန်းစည်ပင်မှာသွားထုတ်ရပါတယ်။

ကျနော်ရောက်စက လျှပ်စစ်မီးဘောက်စ်ကို လှေကားခြေရင်းမှာ တိုက်ခန်းနှစ်ခန်းကို တစ်ပေါက်

ဆင်ပေးထားပါတယ်။

ဓါတ်တိုင်ကနေ အဲဒီလှေခါးရင်က မီးထဲကိုဝင် အဲဒီကမှ ကျနော်တို့အခန်းထဲကိုမီးအဝင်ပေးပါတယ်။

မီတာကတော့ ကိုယ်မီတာနဲ့ကိုယ်သီးသန့်။

အစပိုင်းမှာတော့ ကျနော်တို့နေတဲ့မြောက်ဘက်လှည့် တိုက်ခန်းတွေရဲ့ရှေ့မှာလူနေအိမ်ခြေမရှိ။

အိမ်လေးတစ်လုံးစနှစ်လုံးစနဲ့ငါးကန်ကြီးတစ်ကန်ဘဲရှိပါတယ်။

ကျနော်တို့တိုက်ခန်းတည်ရာအရပ်က အနောက်ဖက်ဆုံး လျှပ်စစ်မီတာရုံးက မြို့သစ်၆၅လမ်းမှာ။

မီတာဆောင်ရတော့ မြို့သစ် ၅၈လမ်းက ရုံးကိုသွားဆောင်ရပါတယ်။

မီးပျက်လို့လှမ်းဖုန်းဆက်ရင် ကျနော်တို့ဘက်အပိုင်းကို တာဝန်ပေးထားသူနာမယ်ပြောပေမယ့်

ရှာလို့မလွယ်တော့ နီးစပ်ရာက ပြင်တတ်တဲ့သူကိုခေါ်ပြင်ခိုင်းရပါတယ်။

မီးပြင်ပေးသူကိုတော့ မီးပျက်တဲ့တိုက်ခန်းတွေက မုန့်ဖိုး အနည်းအကျဉ်းဘဲပေးရပါတယ်။

သူတို့ပြင်ခွင့်မရှိဘူးရှိတယ် ကျနော်တို့မသိပါဘူး။

အများအားဖြင့် တိုင်က ဖြူးစ်ပြတ်တာများပါတယ်။

အရင်က မီတာဘောက်စ် အခန်းတိုင်းမရှိပါဘူး။

ဒါပေမယ့် အခန်းတိုင်းမီးလင်းပါတယ်။

လှေခါးခြေရင်းက ဘုတ်ခုံနဲ့ချိတ်လိုက်ရင် ရနေတာကိုး။

နောက်တော့ မီတာဘောက်စ်တွေအပြင်ထုတ်ရပါတယ်။

အဲဒီနောက်မှာတော့ မီတာဘောက်တိုင်းက ဓါတ်တိုင်ကနေ ကိုယ်ပိုင်ကြိုးနဲ့ ကိုယ်ဆွဲရပါတော့တယ်။

အရင်ကမီတာဘောက် ရှားရာကနေပေါလာတဲ့အခါမှာ

မြောက်ဘက်လှည့်ထားတဲ့ တိုက်ခန်း (၂)တွဲရယ် အနီးအနားက အိမ်တွေရဲ့ ဓါတ်ကြိုးတွေက

တိုက်တန်း(၂)လုံးကြားမှာရှိတဲ့ ဓါတ်တိုင်လေးကနေဆွဲရပါတော့တယ်.။

အဲဒီမှာ ဓါတ်တိုင်သေးသေးလေးမှာ ဝန်နဲ့အားမမျှတဲ့ဒုက္ခကြုံရပါတော့တယ်။

ဓါတ်တိုင်သေးသေးလေးကို ကြိုးတွေစုပြုံချိတ်ထားကြတာ ကျိုးကျမတတ်

ပုံမှာမြင်ရတဲ့အတိုင်းပါဘဲ.။

တစ်ခါတစ်လေ ကိုယ့်အခန်းမီးပျက်ရင် ခေါ်သာအပြင်ခိုင်းရတယ်မီးလွှတ်ထားတဲ့

ဓါတ်ကြိုးတွေကြားမှာ အကာအကွယ်မရှိ ဝင်ပြီးပြင်ပေးနေသူတွေ့ရင် အာခေါင်တွေခြောက်လာမိပါတယ်။.

ဓါတ်လိုက်ပြီး ပြုတ်ကျရင်ဒုက္ခဘဲလို့တွေးမိလို့ပါ.။

ဖြစ်သင့်တာကတော့ ဒီမှာစုပုံချိတ်ထားကြတဲ့ ဓါတ်ကြိုးတွေကို စံနစ်တကျ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင်

တိုင်တွေခွဲချိတ်ခိုင်းရမှာပါ။

အခုရက် မီးအဝင်က သုံးဆယ်နဲ့ငါးဆယ်ကြားမှာဘဲရှိပါတယ်။

မီးချောင်းတောင်မလင်းနိုင်တော့ ထရန်စဖော်မာကို မိုင်ကုန်တင်။

ခဏနေမီးလေး ပြန်တက်လာတော့ ပြုတ်ကျ ပြန်တင်နဲ့ဆိုပြန်တော့

ထရန်စဖော်မာ အနားမှာ မတ်တပ်ရပ်လို့နေရပါတယ်။

(ကျနော်အိမ်က ထရန်စဖော်မာက အောတိုဟုတ်ဘူးလေ လက်လှဲ့)

မီးတက်လိုက်ကြလိုက်မို့ ဒီတို်က်ခန်းကလူတွေရဲ့လျှပ်စစ်ပစ္စည်းတွေပျက်ပေါ်င်းလဲမနည်း။

မနက်အစော မီးမူန်လို့ကြည့်လိုက်တော့ သုံးဆယ်ကျော်ကျော်။

ထမင်းအိုးတည်ရက်တန်းလန်းကြီးမှ မီကပြုတ်ကျ.။

အဲတော့မီးမပျက်ခင်ထရန်စဖာကို ပြောင်းပြန်ရောက်အောင်ထိကို တင်ရပါတယ်။

အန္တရာယ်များမှန်းသိပေမယ့် ဘာမှမတတ်နိုင်။

ကျနော်တို့တိုက်ခန်းတွေရဲ့တောင်ဘက်ကန်တော်ကြီးပါတ်လမ်းအစ

ဝင်းဝင်း ဘီယာဆိုင်နားမှာ ထရန်စဖော်မာကြီးတစ်လုံးရှိပါတယ်။

ထရန်စဖော်မာနဲ့သိပ်မဝေးတာတောင်မီးအားက အပြည့်မရ။

မီးအားရှစ်ဆယ်ဆိုရင်ကို ဝမ်းသာနေရတာပါ။

လူပြောသူပြောနဲ့သိရတာကတော့ ဒီနားလေးမှာ ညဘက်ဆိုရင်လုပ်ငန်းလုပ်သူတွေရှိနေတယ်ဆိုတာကိုပါ။

ဖိနပ်လုပ်ငန်းနဲ့စီးကရက်လုပ်ငန်းလို့ပြောကြပါတယ်။

မှန်မမှန် ဟုတ်မဟုတ် စုံစမ်းဘို့ ကတော့ တာဝန်ရှိသူများ ရဲ့အလုပ်ပါ။

ကျနော်ကတေ့ာမိုးလင်းအိမ်ကထွက်မိုးချုပ်မှပြန်သူဆိုတော့ သိပ်မသိပါဘူး။

ကျနော်သိတာ မီးအားအပြည့်မရတာပါဘဲ။

နိုင်ငံတော်က လျှပ်စစ်မီးကို ၂၄နာရီရအောင်ကြိုးပမ်းလို့ပေးထားပါတယ်။

၂၂ဝစနစ်ကို သုံးတဲ့အိမ်တွေမှာ အဝင် ၃ဝနဲ့၅ဝကြားရှိနေတာကတော့ တစ်ခုခုမှားနေသလိုုပါဘဲ။

နောက်မီးလိုင်းတွေကို တိုင်တစ်တိုင်ထဲကနေ စုပြုံဆွဲနေကြတာထက်စာရင် သူ့လိုင်းနဲ့သူ သေသေသပ်သပ်လေး

တိုင်တွေခွဲပြီးဆွဲခိုင်းရင် အမြင်တင့်တယ်သလို အန္တရာယ်လဲကင်းပါမယ်။

နောက်ကျနော်တို့တိုက်ခန်းများအတွက် မီးပျက်ရင်အကူအညီတောင်းဘို့တရားဝင်ခန့်ထားတဲ့

ဝန်ထမ်းတွေရှိစေချင်ပါတယ်။

ခေါ်လို့လက်လှမ်းမှီတဲ့နရာမှာလည်းရှိစေချင်ပါတယ်။

အခုတော့မတတ်သာလို့သာခေါ်ရတယ် မီးပြင်တဲ့သူတိုင်ပေါ်ကအောက်မရောက်မခြင်းရင်တမမ။

ကျနော်တို့ဖြစ်ချင်တာ ဖြစ်သင့်တာကို ပြောဘဲ ပြောနိုင်တာပါ။

အခုချိန်များ ဘာဖြစ်ချင်လဲလို့များမေးလာရင် ဖြစ်စေချင်တာပြောရရင်တော့

“ပေးကားပေး၏ မရ