တပ်မတော်သား တစ်ဦး၏ ဘဝအကြောင်း (သို့) အခြားအဆင့်၏ ဖြတ်သန်းမှု

                နိုင်ငံတော်မှာ စစ်အစိုးရ အုပ်ချုပ်စဉ်ကာလမှာ ၁၈ နှစ် ပြည့်မှု/ မပြည့်မှု တွေကို နောက်မှာ ထားပြီး စစ်သားဖြစ်ရေး (သို့) စစ်သားစုဆောင်းမှုဖြစ်မြောက်ရေးအတွက် တွေကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြပါတယ် နောက်မှာတော့  အနာဂတ်ကလေးတွေရဲ့ ရည်မှန်းချက်တွေ ပျောက်ဆုံးတဲ့အထိပါဘဲ။စစ်တပ်ထဲမှာ ပညာရေးကျောင်းတွေ ဖွင့်ပြီး တပ်မတော်သားတွေကို ပညာရေးတွေ ကို တိုးမြှင့်တာတော့ မှန်ပါတယ်၊ဒါပေမယ့်ပညာရေးကျောင်းတွေမှာ တပ်တွင်းလုပ်အားပေး၊ တပ်ပြင်တပ်နယ် လုပ်အားပေးတွေနဲ့ဘဲ သင်တန်းအပတ်စဉ်တွေ ကုန်ဆုံးခဲ့ရတယ်။ ဒါနဲ့ ဘဲ သင်တန်းသားတွေ တစ်ပတ်ပြီးတစ်ပတ်ပြန်ဆင်းပြန်တက်နဲ့ အရည်အချင်းတွေ မတက်လာ ဘူး အရေအတွက်တွေ သာ ရောက်လာရတယ်။ အဲဒီဖြစ်စဉ်တွေကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် နိုင်ငံတော်မှာ တစ်ကယ်တမ်းဆိုတာကြီးကို ပျောက်နေတယ်။ စစ်အခြေခံသင်တန်းမှာ လည်း ထို့နည်းအတိုင်းဘဲ သင်တန်း သင်ရိုးညွှန်းတမ်းကိုကြည့်ရင် တပ်သားသစ်တစ်ဦးဟာ ထွက်ပြေးမှုတွေ ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး။ ရှင်းရှင်းလေးပါ။ ဒီစစ်သား တစ်ယောက်ဟာ ယောကျာင်္းတစ်ယောက်ပါ။ တပ်မတော်ထဲကို ဝင်မယ်ဆိုရင် စိတ်ဓာတ် ပြတ်သားရမယ်။ တက်ကြွရမယ်။ ရဲရင့်ရမယ်။ ဒါတွေရှိမှ ဖြစ်မှာပါ အဲဒါဆိုရင် တပ်သားသစ် ထွက်ပြေး(သို့) ခွင့်မဲ့ပျက်ကွက် ဆိုတာြ ကီးက ရှိမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ထွက်ပြေးလို့ မိရင် သင်တန်းသား ၂၅ဝ ယောက်ရှေ့မှာ မှောက်ခိုင်း ပြီးလျှင် တစ်ယောက်လျှင် တစ်ချက်နှုန်းနဲ့ ရိုက်တော့ မသေရုံတစ်မယ်သာ ရှိတော့ပါတယ်။ အဲဒီတော့ အဲဒီနည်းဟာ လုံးဝ မှားယွင်းပါတယ်။ တပ်မတော် အရာရှိဟာလည်း တပ်မတော်သားပါ။ ဒါ့အပြင် အခြားအဆင့် ဟာလည်း တပ်မတော်သားပါ။ အဲဒီတော့ အခြားအဆင့် အကြီးအကဲကို အရို်အသေ ပေးရမယ်။ မှန်ကန်တဲ့ အမိန့်မှန်သမျှကို နာခံရမယ်။ ဒါဟာ စစ်တပ်ရဲ့ အမိန့်ပါ။ အရာရှိက သူ့အိမ်မှာ ရှိတဲ့ ဝေယျာဝစ္စ မှန်သမျှကို အခြားအဆင့် ခေါ်ခိုင်းတာဟာ အခိုင်းအစေတစ်ယောက်ကို ခိုင်းတယ်ဆိုတဲ့ သတ်မှတ်မှုပါဘဲ။ တိုင်းပြည်တာဝန်ကို အတူတူ လက်တွဲပြီး တာဝန်ထမ်းဆောင်တယ်လို့ ယူဆလို့ မရပါဘူး။ တပ်မတော်သားတစ်ဦးဟာ နိုင်ငံတာဝန်ကိုထမ်းဆောင်တဲ့ နေရာမှာ တပ်တွင်းသာယာလှပမှု၊ ပြည်သူ့အကျိုးပြုလုပ်ငန်းများ လုပ်ကိုင်ရာတွင် တက်ကြွစွာ ပါဝင်ဆောင်ရွက်မှု၊ ပြည်သူ့အကျိုး ထိခိုက်မည့် ကိစ္စမှန်သမျှကို ရှေ့တန်းမှ ပါဝင်မှုတွေသာလျှင်ပါပါတယ်။

                    တပ်သားသစ်စုဆောင်းမှုလုပ်ငန်းများတွင် တစ်ကယ်တမ်း စည်းရုံးစုဆောင်မှုမျိုး မရှိဘဲ အထက်ကို တင်ရန် ဓာတ်ပုံမှတ်တမ်းများကိုသာ တင်ပို့ခြင်း၊ လစဉ် မှတ်တမ်းများတွင် စာရေးသားပေးပို့ခြင်းများသာရှိသည်။ တစ်ကယ်တမ်းလုပ်ဆောင်မှုသည် လုံးဝမရှိပါ။ ထို့အတူ အထက်မှ ကာဝန်ရေး အရာရှိ်ကြီးများ၊ တိုင်းမှူး၊ တပ်မမှူး များ လာရောက် စစ်ဆေးသည့်အခါများတွင် ပြသမှု၊ လုပ်ဆောင်မှု၊ မှတ်တမ်း ဓာတ်ပုံများ ထားရှိမှု၊ စားရိပ်သာတွင် စားရေးသောက်ရေးအတွက် စီမံမှုများသည် တစ်ကယ်တမ်း လက်ရှိ လုပ်ဆောင်မှု များထက် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ပေမယ်။ အရှိကို အရှိအတိုင်း လုပ်ဆောင်ရမည်တာဝန်၊ ကိုယ့်အကြီးအကဲကို မှန်ကန်စွာ တင်ပြရမည့်တာဝန် အကြီးအကဲများ လာရောက်စစ်ဆေးသည့်အခါ အရှိကို အရှိအတိုင်း ပြသ အစစ်ဆေးခံရမည်ကို လွဲမှား ပြုလုပ်ခြင်းသည် အရာရှိကောင်း၏ တာဝန်မဟုတ်သလို ကိုယ့်လက်အောက်ငယ်သားများရှေ့တွင် မိမိတပ်တွင် လာရောက်စစ်ဆေးသည့် အကြီးအကဲများကို ဗြောင်လိမ်၍ ပြသခြင်းသည် မိမိ် လက်အောက်ငယ်သားများ၏ အရိုအသေပျက်မှုများ၊ အထင်သေးမှုများ၊ စိတ်ဓာတ်ရေးဆိုင်ရာ လျော့ကျခြင်းကို လုပ်ဆောင်ခြင်းသည်သာလျှင်ဖြစ်သည်။ ထိုအခါ အခြားအဆင့်၏ စိတ်ထဲတွင် မိမိတွင် အရာရှိကောင်း (သို့) အကြီးအကဲကောင်း မရှိမှုကို သိရှိပြီး မိမိ အခက်အခဲများကို တင်ပြမှုများကို (လုံးဝ) မရရှိဘဲ မဖြစ်သင့်သော ကိစ္စရပ်များကို မသိဘဲ မဖြစ်သင့်သော ကိစ္စရပ်များ ဖြစ်သွားကြပါသည်။ ၎င်းတို့၏ နေ့စဉ်ဖြတ်သန်းမှုဘဝသည် လုပ်အားပေး၊ သင်တန်း နဲ့သာ အချိန်များ ကုန်ဆုံးရပြီး အနာဂတ်ပျောက်ဆုံးနေသော ရေနည်း ငါး နှင့်သာ အလားသဏ္ဍန် တူနေပါသည်။

            ထို့ကြောင့် အရာရှိများသည် မိမိ လက်အောက်ငယ်သား ၏ ရွေးချယ်ရမည့် အနာဂတ်လမ်းစဉ်များကို စဉ်းစားတွေးခေါ်၍ အတူလက်တွဲကာ တိုင်းပြည်တာဝန်များကို လက်တွဲနိုင်ပါစေဟု ဆုတောင်းလျှက်—————