နာမည်ကြီး အဆိုတော် ၃ ဦးရဲ့သတင်း

ဟိုလွန်ခဲ့တဲ့ ၃ နှစ်လောက်ကပေါ့ ချစ်ကို ရန်ကုန်ကိုပြန်သွားတော့
စိုင်းထီဆို်င် နဲ့ ခင်မောင်တိုးတို့ ၂ ယောက်ရဲ့ အချစ်လုပွဲသတင်းလေး တစ်ခုကြားခဲ့ရတယ်ဗျ
အာဇာနည်က ခင်တိုးရဲ့ တပည့် အဖြစ်တွဲနေချိန်ပေါ့ ရပ်ကွက်တခုက မိန်းမချောလေး
တစ်ယောက်ကို စို်င်းထီးဆိုင် နဲ့ ခင်မောင်တိုး အပြိုင်တိတ်တိတ်ကလေး ပိုးခဲ့ကြတယ်
နာမည်ကြီးအဆိုတော်တွေဆိုတော့ ကောင်မလေးက ဘယ်သူ့ကို ရွေးရမှန်းမသိဖြစ်နေချိန်
ဦးရာလူ နိုင်သွားတယ်ဗျ ဖြစ်ပုံက ဒီလို တနေ့ ခင်မောင်တိုး ရင်ဂို ထွန်းအိန္ဒြာဗို တို့အဖွဲ့
ဂျပန်ကို သီချင်းဆိုသွားဖို့တစ်ရက် အလိုမှာ ထီးဆိုင်က တောင်ကြီးကို သွားတယ် အမှန်က
တစ်ကယ်မသွားဘူး တစ်ဖက်လှည့်ပြီး ကောင်မလေးဆီကို သွားတာဗျ ဒါကို ခင်မောင်တိုးက
ပိုင်ပြီးဆိုပြီး ဂျပန်သွားခါနီး အာဇာနည်ကို အဖေါ်ခေါ်ပြီး ညပိုင်း ကောင်မလေး ရပ်ကွက်ထဲကို
ရုပ်ဖျက်ပြီး ဝင်လာခဲ့တယ် ကောင်မလေးအိမ်ရောက်တော့ အိမ်တံခါး ပွင့်နေတာနဲ့ အိမ်ထဲ
ဝင်သွားတာပေါ့ အိပ်ခန်းတံခါးတွန်းကြည့်တော့ ကောင်မလေးက အထဲမှာရှိနေတယ် ဒါနဲ့
ခင်မောင်တိုးကသူ့လေသန်လေးနဲ့ ( ဒီတညတော့….မင်းရင်ခွင်မှာ….အိပ်ဖို့ရောက်လာပီ…အချစ်
ကလေးရယ်….တံခါးဖွင့်တော့ကွယ် ) အဲ့လို အသံလေးပေးလိုက်တယ်ဗျ ကောင်မလေး
လန့်သွားတယ် အထဲမှာ စိုင်းထီဆို်င် ရှိနေတော့ ဘယ်လိုပြန်ပြောရမှန်း မသိဖြစ်နေချိန်မှာ
စို်င်းထီးဆို်င်က ဒီလိုပြန်ဆိုလိုက်တယ် ( မျက်လုံးကလေးမှတ်ပြီး…ခေါင်းကလေးမော့ထားပါ…
နောက်ဆုံးအနမ်းလေး အမှတ်တရ ယူသွားပါရစေ…) ခင်မောင်တိုး….ဟာ….ခနဲ ဖြစ်သွား
သလို နောက်ကျသွားပီဆိုတဲ့ အသိနဲ့ နောက်လှည့်အပြန် တံခါးဝမှာ လူစောင့်နေတဲ့
အာဇာနည်က သူ့ဆရာကို အားမရတဲ့တာနဲ့ ( နေရာချင်းသာ …လဲ…လိုက်ချင်တယ်….
နေရာချင်းသာ …လဲ…လိုက်ချင်တယ်) ဒီလိုဆိုပြီး ဆရာတပည့် ၂ ယောက်ပြန်လာခဲ့တယ်ဗျာ

နောက်တနေ့ ချစ်ကို ဆရာတော်ဘုရားဆီ ရောက်တုန်း သွားကန်တော့တာပေါ့
ကျောင်းရောက်တော့ ကျောင်းပေါ်အတက် မြန်မာပြည် သိန်းတန် တစ်ယောက် ခေါင်းကြီးကွဲလို့
ကျောင်းပေါ်ကနေ ပြေးဆင်းလာတယ် ချစ်ကိုလည်း အဆိုတော်ကြီးကို တွေ့တော့ ဝမ်းသာ
အားရ မိတ်ဆက်ဖို့ခေါ်တော့ ခေါင်းမှာသွေးတွေရွှဲနေတာပဲ ဒါနဲ့ ဘာဖြစ်တာလည်းမေးတော့
ဆရာတော်ရိုက်ခွဲ လိုက်တယ်တဲ့ ဘာဖြစ်လို့လည်းမေးတော့ မဖြေဘူး ဒါနဲ့နောက်ကလို်က်လာတဲ့
ဆရာတော်ကို မေးကြည့်တော့ ဆရာတော်က သီချင်းဆိုတာ ပုံမကျလို့ တီးထဲ့လိုက်တာတဲ့
ချစ်ကို ဟာခနဲ…သီချင်းကြီးဆိုတဲ့ နာမည်ကျော် မြန်မာပြည် သိန်းတန်ကြီးဘယ်သီချင်းမှားလည်း
ပေါ့။ ဆရာတော်ကို မေးတော့ သိချင်ရင် ကပ်ဆက်ဖွင့်ကြည့်တဲ့ ဆရာတော်ရိုက်ထဲ့လိုက်တာ
အဲ့ဒီအပိုဒ်ဗျ ဗေဒါရီ သီချင်း…….( သနားလိုက်ပါဘိ…ဗေဒါပျိုရယ်…နေညိုပေမယ့်…ရေချို..
မပြည့်နို်င်ဘူးကွယ်….) ဒါလည်းမှန်တာပဲ ဘုရား ဟဲ့ ငချစ်ကို သေချာဆက်နားထောင်..မှန်ပါ့
ဘုရား ( အမြင်မတော်သူတစ်ဦး…သူ့ဘူးကို..ယူကာချဲ့တယ်…)(ဗေဒါပျိုလေး…မျက်လုံးလေး
ကလယ်ကလယ်နဲ့ကွယ်…) အော် ချစ်ကို ပြုံးလိုက်တယ် (ရေခပ်လမ်းမှ…ကျောင်းသင်္ကန်းဆီ..
လှမ်းလို့ပြန်ခဲ့…ဗေဒါ..) အင်းမှန်တာပေါ့ ( ဟဲ့ဗေဒါဗေဒါ..နင့်ဘူးကိုဘယ်သူချဲ့…ပြောခဲ့ဗေဒါ…
မိဗေဒါ ) ( …ဆရာတော်..) အမ်..?…ဆက်ဖွင့်လေ ဘုရား …ဖွင့်မရတော့ဘူး ငချစ်ကိုရဲ့
သူလာလှုထဲက ဒီလောက်ပဲ ဖွင့်လို့ရတယ်…အော်…ဒါကြောင့် ဆရာတော်ရိုက်လိုက်တာကိုးးးးးး
သီချင်းအဆက်လေးက(ဟဲ့ဗေဒါဗေဒါ..နင့်ဘူးကိုဘယ်သူချဲ့…ပြောခဲ့ဗေဒါ…မိဗေဒါ…ဆရာတော်
..ဒေါသပုန်မာန်ဟုန်..ပွတ်လောသံဆူညံပေး….ရိုက်ပါပေါ့လေး…ဗေဒါရီလေး..ဟိုချောင်မှာခို..
ရိုက်ရိုက်ကယ်တဲ့ငို….) အဲ့မှာဆုံးတာဘုရားး…….