ဂျိုးအ​မ​တေဥ ရှာပုံ​တော်​ ( ဒု _ ပိုင်​း)

ညအိပ်​စခန်​း***

 

ညအိပ်​စခန်​းဟုဆို​သော်​လည်​း ယာယီအမိုးအကာဖြင်​့တဲသုံးလုံးသာရှိပြီး

သစ်​​ရွေသူ အလုပ်​သမား ၅​ယောက်​ခန်​့သာရှိ​လေသည်​ ။

ဖထီးနှင်​့ရင်​းနှီး​နေသူများဖြစ်​၍ ည​နေစာသူတို့ချက်​​ကျွေး​ပါသည်​ ။

အားနာသဖြင်​့ ပါလာ​သော ငါး​သေတ္တာဗူး တချို့​ပေးခဲ့သည်​ ။ ထမင်​းစားပြီး​တော့ သိသိသာသာချမ်​းလာ၏ ။ တဲ​ရှေ့တွင်​ဖိုထား​သောမီးပုံအနီးတွင်​ဝိုင်​းထိုင်​ကြပြီး ​ရေ​နွေး​သောက်​ရင်​း လာရင်​းကိစ္စ​ပြောဖြစ်​ကြသည်​ ။

အခုမှသိရသည်​မှာ ဂျိုးအမ​တေဥ ရှာ​သောအဖွဲ့များ​ခြေချင်​းလိမ်​​အောင်​ ရှိ​နေကြသည်​ ဟု ။

​လော​လောဆယ်​ဆယ်​ မည်​သူမျှရသည်​ဟူ၍မကြားရ​သေး​ကြောင်​း …

အ​ရောင်​းအဝယ်​ဖြစ်​​သောဥများမှာလည်​း အတုများသာဖြစ်​​ကြောင်​း …

တချို့ကလည်​း စမ်​းသပ်​ပစ်​ခတ်​မည်​့​သေနတ်​သမားနှင်​့​ပေါင်​း၍

လုပ်​ကြံလီဆယ်​ကြ​ကြောင်​း သိရ​လေ​တော့သည်​ ။

 

ကျ​နော်​တို့မှာ ထွက်​လာပြီးဖြစ်​သဖြင်​့ မထူး​တော့သည်​မို့

ရိက္ခာ ​ခြောက်​များမကုန်​မခြင်​း ​တောထဲ​နေသွားရန်​ ၊ တတ်​နိုင်​သ၍​ကြိုးစားရှာ​ဖွေရန် ဆုံးဖြတ်​ထားကြ​လေသည်​။

ထို့​ကြောင်​့ ..​နောက်​​နေ့​စော​စောထပြီး စခန်​းချရန်​သတ်​မှတ်​ထား​သော

​ဇော်​ဂျီ​မြှောင်​ (​မြှောင်​နာမည်​ တချို့​မေ့​နေပါပြီ) သို့ သွားကြရန်​ဖြစ်​​လေသည်​ ။

ထို​နေရာမှာ ​တောင်​ရိုးနှစ်​ခုကြားတွင်​ရှိပြီး အတန်​ငယ်​ပြန်​့ပျူး၍ သစ်​ကြီးဝါးကြီးများ​ပေါက်​​ရောက်​သည်​ ။ ​တောင်​ကျ​စမ်​း​လေးများရှိသဖြင်​့​ရေရနိုင်​သည်​ ။

ထို​နေရာသည်​ ဖထီး​စောအယ်​ထူးအမဲ​ရှာထွက်​​သော​နေရာဟုသိရ​လေ​တော့သည်​။

ထိုစဉ်​က​ ပဲခူးရိုးမတွင်​​တောဆင်​ရိုင်​းများရှိ​နေ​သေး​သော်​လည်​း

​တောနက်​ထဲတွင်​သာ​နေကြ၏။ဂျီနှင်​့ ဆတ်​ တချို့တ​လေရတတ်​​သေးသည်​ ။

​မျောက်​အုပ်​များလည်​း ရှိ​နေ​သေးသည်​ ။.ကျနော်​တို့စိတ်​ကူးယဉ်​သလို သွားရင်​းလာရင်​းငှက်​ပစ်​ဖိုးကားမဖြစ်​နိုင်​ခဲ့ပါ။

ထို​ဇော်​ဂျီ​မြှောင်​တွင်​ ​၂ရက်​ ၃ရက်​​နေထိုင်​ပြီး ဂျိုးသိုက်​ထွက်​ရှာကြမည်​ဖြစ်​​လေသည်​ ။

 

​ဇော်​ဂျီ​မြှောင်​သို့ ည​နေ ၃ နာရီခွဲခန်​့တွင်​​ရောက်​ကြ​လေသည်​ ။

​ရောက်​​ရောက်​ခြင်​းမနားနိုင်​ကြ​သေး။.ဖထီးမှ သစ်​ပင်​ကြီးများကိုလိုက်​ကြည်​့ပြီး ယာယီလင်​့စင်​ထိုးဖို့ပြင်​ကြရသည်​ ။ ထိုစဉ်​က သစ်​များဝါးများ​ပေါများလှ​သေးသည်​ဖြစ်​၍

အဆင်​​ပြေ​ချော​မောပါသည်​ ။ ကျ​နော်​တို့​လေး​ယောက်​မှာ ဝါးခုတ်​သူကခုတ်​ ၊ မီးဖိုရန်​ ထင်​းရှာသူကရှာ..ဤသို့ဖြင်​့ တစ်​နာရီခန်​့တက်​ညီလက်​ညီလုပ်​ပြီး​သောအခါ

ခတ်​လတ်​လတ်​ သစ်​ပင်​နှစ်​ပင်​ကြားတွင်​ ​၁၂​ပေ ခန်​့အမြင်​့၌်​ အမိုးအကာမပါ​သော လင်​့​စင်​​တစ်​ခုထိူးပြီးခဲ့​လေ၏ ။​နောင်တွင်သိရသည်မှာ ကျ​နော်​အမြင်​့​ကြောက်​ပြီး

သစ်​ပင်​မတက်​တတ်​သဖြင်​့ အနည်​းငယ်​နှိမ်​့၍ထိားခြင်​ဖြစ်​သည်​ဟု ။

အကယ်​၍သာ ကျား ရှိခဲ့ပါက မလုံခြုံနိုင်​​ပေ ။ယခု​သော်​ … ​မြွေနှင်​့

​တောဝက်​များရန်​မှ​ရှောင်​ရန်​ဖြစ်​သဖြင်​့ ထိုလင်​့စင်​နှင်​့အဆင်​​ပြေ​နေခြင်​းဖြစ်​​သည်​။​

 

 

သစ်​ပင်​ခတ်​လတ်​လတ်​နှစ်​ပင်​ကို ဝါးထိုး၍ အဆင်​​ပြေသလို​ဆောက်​ထားရ​သောလင်​့စင်​ဖြစ်​သဖြင်​့

တာဇံရုပ်​ရှင်​ထဲက လင်​့စင်​လို​တော့မဟုတ်​ပါ ။

ဝါးများခတ်​ကျဲကျဲခင်​းထားပြီး အနားသပ်​များကိုသာနှီးတုတ်​ထားသည်​မို့

ခ​နော်​ခနဲ့ ရွဲ့တဲ့တဲ့ဖြစ်​​လေသည်​ ။ ​သေခြာသည်​က လှဲအိပ်​လို့အဆင်​​ပြေမည်​မဟုတ်​။ လူ​​လေး​ယောက်​ တပြိုင်​တဲအိပ်​မည်​ဆိုလျှင်​ ပူးကပ်​အိပ်​ရမည်​့အပြင်​ လိမ်​့ကျနိုင်​​ခြေလည်​းများ​ပေသည်​ ။

ဖထီးက​တော့ ​နောက်​​နေ့မှ ဒိထက်​​ကောင်​း​အောင်​ပြင်​​​ပေးမည်​ ဟုဆိုသဖြင်​့ ကျ​နော်​တို့မှာ လင်​့စင်​ကိုကြည်​့ပြီးစိတ်​ပျက်​ရ​သေးသည်​ ။

 

မကြာခင်​အ​မှောင်​လာ​တော့မည်ဖြစ်​၍ မီးဖိုတစ်​ခုဖိုခြင်​း ၊ ​တောင်​ကျစမ်​း၌ ​​ရေဗူးများရေဖြည်​့ခြင်​း ၊ ထမင်​းမချက်​နိုင်​​တော့သဖြင်​့ ဆန်​ပြုတ်​အိုးပြင်​ခြင်​း စ​သည်​တို့ကို လူခွဲ၍လုပ်​ကြရသည်​ ။

ကျ​နော်​တို့လူစုတွင်​ ​မျောက်​ရှုံးမှာသစ်​ပင်​တက်​အထူးကျွမ်​းကျင်​ပြီး

ဖထီးလည်​း ​ကောင်​း​ကောင်​းတက်​တတ်​သည်​ ။

မျိုးတင်​့သည်​ပင်​ သစ်​ပင်​တိုင်​းလိုလိုတက်​တတ်​ပါသည်​ ။ ကျ​နော်​တစ်​​ယောက်​ကား..

အမြင်​့​ကြောက်​ခြင်​း၊ ငယ်​စဉ်​က ပြုတ်​ကျဖူးခြင်​းများ​ကြောင်​့ သစ်​ပင်​တက်​ခြင်​း၌

ညံ့ဖျင်​းလှ​လေသည်​ ။ ထို့​ကြောင်​့ လင်​့စင်​​ပေါ်သို့ကျ​နော်​တက်​ရန်​.ကြိုးတစ်​​ချောင်​းချထားရ​လေသည်​.။

မီးဖိုကြီးအရှိန်​​ကောင်​းစမှာပင်​​မှောင်​သွားး​လေပြီ ။

​တောစစ်​စစ်​၏အရသာကို စတင်​ခံစားရ​တော့မည်​ဖြစ်​၍ စိတ်​လှုပ်​ရှား​နေခဲ့သည်​ ။

 

ဆန်​ပြုတ်​မရမှီ ​အဆာ​ပြေ​ရေ​နွေးနှင်​့ပဲ​လှော်​ဝါးပြီး စကားစမည်​​ပြောရင်​း

ဖထီး၏ ​တောတွင်​းအ​တွေ့အကြုံများကိုမှတ်​သားရပြန်​သည်​ ။

မှတ်မိ​​နေ​သေးသည်​မှာ ဆန်​ပြုတ်​နှင်​့​သောက်​ရန်​အမဲ​ခြောက်​ကို မီးဖိုထဲသို့

ပစ်​ထဲ့လိုက်​မိသဖြင်​့ ကျ​နော့အား ဖထီးက ဆူပူခြင်​းပင်​ဖြစ်​သည်​ ။

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

အ​ကြောင်​းမှာ… မီးဖိုထဲသိ်​ု့အသားအစအနများနှင်​့ အဆီများကျပြီး

​ညှော်​​ပေလိမ်​့မည်​ ။ထိုအခါ ..သား​ကောင်​ကြီးများလာတတ်​ခြင်​းနှင်​့

​တောထဲရှိ မ​ကောင်​းဆိုးဝါးများအား လှုံ ့​ဆော်​သလိုဖြစ်​ခြင်​​း​ကြောင်​့

အ​နှောက်​အယှက်​​ပေးနိုင်​သည်​..ဟု ။

ထို့​ကြောင်​့ အသားများကိုမီးကင်​ပါက သံ​ချောင်​းတွင်​ထိုးပြီး

မီးဖို​ဘေးမှသာ ကင်​ရမည်​ဖြစ်​​ကြောင်​း​ပြော​လေ​တော့သည်​ ။

သို့နှင်​့ … ဆန်​ပြုတ်​လည်​းရပြီမို့ ​မှောင်​​မှောင်​မဲမဲ ချမ်​းချမ်​းစီးစီးတွင်​ ဆန်​ပြုတ်​တစ်​ငုံ​သောက်​လိုက်​..

အမဲ​ခြောက်​တစ်​ကိုက်​ဆွဲလိုက်​ဖြင်​့မ​မေ့နိုင်​​လေ​သောတောတွင်​းဒင်​နာကို

လင်​့စင်​​အောက်​ မီးပုံ​ဘေးတွင်​ အားရပါးရ​လွေးခဲ့ရဖူး​လေသည်​ …။

 

စားပြီး​သောက်​ပြီးသည်​နှင်​့ မီးပုံထဲသို့ ထင်​းတုံးကြီးကိုဖြည်​့ပြီး

လင်​့စင်​​ပေါ်တက်​ကြသည်​ ။ ​အောက်​မှာတုန်​းက မီးအရှိန်​ဖြင်​့မ​အေး​သော်​လည်​း လင်​့​ပေါ့်တွင်​

​လေ​အေးများတိုးသဖြင်​့ ချမ်​းပါ​တော့သည်​ ။

​ခေါင်​းစွပ်​များ၊ဆွယ်​တာများကိုယ်​စီဝတ်​ထား​သော်​လည်​း

အ​​အေးဓတ်​ကိုခံနိုင်​ရုံမျှသာ…။ ​ရေ​ဗူးထဲမှ ​ရေ​နွေးပူပူများကို ​သောက်​ရင်​း လင်​့စင်​ထက်​ကစကားဝိုင်​းမှာ

ကဗျာမဆန်​​သော်​လည်​း ယခုတိုင်​အမှတ်​ရ​နေ​သေးသည်​ ။

ကျ​နော်​တို့တွင်​ သုံး​တောင်​့ထိုးဓာတ်​မီးများကို ကိုယ်​စီကြိုးတပ်​လွယ်​ထားပြီး အ​ရေးအ​ကြောင်​းရှိက မည်​သို့မည်​ပုံလုပ်​ရမည်​ကို

ဖထီး​စောအယ်​ထူးမှ မှာကြားထား၏ ။သူက​တော့ လက်​စွဲ​တော်​ဒူး​လေးကြီးတကိုင်​ကိုင်​ဖြင်​့ ။

ထိုထက်​ထူးသည်​မှာ ကျဉ်​းကျပ်​လှ​သောလင်​့စင်​​ပေါ်တွင်​ ဝါးကျည်​​တောက်​နှစ်​လုံးအား​တွေ့ကသဖြင်​့ ကျ​နော်​အံ့ဩစွာ​မေးမိသည်​ ။

” ဖထီး. .အဲဒီကျည်​​တောက်​​တွေက ဘာလုပ်​မလို့လဲဗျ ”

” ​အေး… ငါမ​ပြောရ​သေးလို့​ဝေ့.. နင်​တို့အားလုံး ​သေး​ပေါက်​ချင်​ရင်​ ​အောက်​ကိုမပန်​းချနဲ့​နော… အဲဒီကျည်​​တောက်​ထဲကို

​ပေါက်​ထည်​့..ကြားလား..”

” ဟာ..ဖထီးကလည်​း ..မ​ပေါက်​တတ်​ပါဘူးဗျာ..​အောက်​ဆင်​း​ပေါက်​မှာ​ပေါ့..ဒါနဲ့..

​အောက်​ကို​ပေါက်​ချရင်​ဘာဖြစ်​လို့လဲဗျ .. ”

ဖထီးမှာ အလွန်​စိုးရိမ်​​သွားသည်​လားမသိ …အ​လောတကြီးပင်​ ကျ​နော်​တို့အား ဆဲဆိုရင်​း​ပြော​လေ​တော့သည်​ ။

 

” ဟာ.. ခွီး.. နင်​တို့ငါ​ပြောသလိုလုပ်​ဟ..​အောက်​ဆင်​း​ပေါက်​ရင်​ နင်​တို့ကို​တော​ေြာင်​​တွေက

​ဆော်​သွားမှာ​ပေါ့ … အ​ပေါ်က​တော့လုံးဝမ​ပေါက်​ချ​နဲ့​နော်​..

ငါတို့အားလုံး အိမ်​မပြန်​နိုင်​ဖြစ်​သွားမယ်​…”

 

” ဘာဖြစ်​လို့လဲ ဖထီးရဲ့.. ”

” ဟာ…​တော်​​တော်​ခက်​တဲ့​ကောင်​​တွေဘဲ … အရှင်​ကြီးရဲ့လက်​​အောက်​ငယ်​သား​တွေက သစ်​ပင်​​အောက်​​တွေမှာရှိတယ်​ဟ…

နင်​တို့ ​သောက်​ရမ်​းလုပ်​ရင်​ အရှင်​ကြီးစိတ်​ဆိုးပြီး

ကိုင်​ လိုက်​ရင်​ကိုယ်​ကျိုးနဲ့မယ်​​ဝေ့… မလုပ်​ကြပါနဲ့​​ကောင်​​လေးတို့ရာ… ”

 

သို့နှင်​့…. ကျ​နော်​တို့မှာ ဝါးကျည်​​တောက်​ထဲ ရှူရှူး​ပေါက်​ရမည်​စိူးသဖြင်​့

​နေ​နွေးကြမ်​းကို​ မ​သောက်​ရဲသ​လောက်​ဖြစ်​​နေမိသည်​ ။

ဖထီးမှာ​အေး​အေးလူလူ​ဆေးတံဖွာရင်​း ​ရှေး​ဟောင်​း​နှောင်​းဖြစ်​များကိ​ု

​ပြောပြ​​လေသည်​ ။အထူးသဖြင်​့ ချင်​းမုဆိုးပါပါကြီးနှင်​့​တောလည်​ခဲ့ဖူး​သော

အ​တွေ့အကြုံများပင်​ ..။.(​နောင်​ အလျင်​းသင်​့ပါကဖထီး​ပြော​သော​တောလိုက်​မုဆိုး

များအ​ကြောင်​း ​ရေးသားပါဦးမည်​)

ကျ​​နော်​တို့အထဲတွင်​ ​မျောက်​ရှုံးတစ်​​ယောက်​မှာ သရဲအလွန်​​ကြောက်​တတ်​သော​ကြောင်​့

​တော​ခြောက်​​သောအ​ကြောင်​းများ ၊ ​တောထဲမှဖုတ်​ တ​စ္ဆေ များအ​ကြောင်​း​ပြော​သောအခါ

မျက်​နှာဇီးရွက်​​လောက်​ဖြင်​့ နား​ထောင်​​​နေ​တော့သည်​ ။ ယခင်​ကမ​ကြောက်​တတ်​​သော

ကျ​နော်​သည်​ပင်​ ကြက်​သီးထမိ​သေးသည်​ ။

 

ဖထီး​ပြောမှသိရသည်​မှာ ချင်​းမုဆိုးပါပါကြီးမှာ ​တောမှားသဖြင်​့ လင်​့စင်​​ပေါ်မှ

ပြုတ်​ကျခဲ့ပြီး ခါးရိုးကျိုးခဲ့ရသည်​ ဟု ။ ကျ​နော်​တို့မှာ ထိုစဉ်​က​တော​မှောက်​ ၊

​တောမှား ၊​တော​ခြောက်​သည်​များကို မယုံတဝက်​ ယုံတစ်​ဝက်​ဖြင်​့နား​ထောင်​​

​နေရ​သော်​လည်​း စိတ်​ဝင်​စားလွန်​းသဖြင်​့ အိပ်​ငိုက်​ဖို့ပင်​​မေ့​နေ​တော့၏။

ည ၉ နာရီခန်​့အထိစကားဝိုင်​းဖွဲ့ခဲ့​သော်​လည်​း ​နေ့လည်​ကပင်​ပန်​းခဲ့သည်​တ​ကြောင်​း

မနက်​​စော​စောထပြီး ဂျိုးသိုက်​ရှာရမည်​ကတ​ကြောင်​းတို့​ကြောင်​့ အိပ်​ရာဝင်​ခဲ့ကြပါသည်​ ။

ကျ​နော်​တို့ သုံး​ယောက်​၏ခါးပတ်​တွင်​ ​ကြိုးတစ်​​ချောင်​းစီချည်​၍ လင်​့စင်​နှင်​့

တွဲဆက်​ထားရသည်​ ။အိပ်​​နေစဉ်​ ပြုတ်​ကျမည်​​စိုးသော​ကြောင်​့ပင် ။

ကျ​နော်​ဘယ်​အချိန်​တွင်​အိပ်​​ပျော်​သွားသည်​မသိ…၊.​မျောက်​ရှုံးအတင်​းလှုပ်​နှိုးသဖြင့်

ကမန်​းကတန်​းထထိုင်​မိသည်​ ။

 

ကျ​နော်​မှအပ အားလုံးနိူး​နေပြီဖြစ်​သည်​ ။ ​မျောက်​ရှုံးမှာဓာတ်​မီးကိုဆုပ်​ကိုင်​ပြီး ​ဆောက်​တည်​ရာမရ

တုန်​လှုပ်​​နေ​လေပြီ ။ ခတ်​​ဝေး​ဝေး ​တောင်​မြင်​့ကြီးဆီမှ ​ဝေါ .. ကနဲ အသံတစ်​ခုကိုကြားရသည်​ ။

​လေငြိမ်​​နေ​သော်​လည်​း ​လေတိုက်၍ သစ်​ရွက်​လှုပ်​​သောအသံများကို

ဆက်​တိုက်​ ကြား​နေရသည်​ ။

 

​

့

​

 

 

 

 

 

 

 

 

့

ဖထီးလည်​း တစ်​ခုခုကိုပွစိပွစိဖြင်​့ရွတ်​​နေ​လေပြီ ။

ရုတ်​တရက်​ ..မျိူးတင်​့မှ ကျ​နော့ကိုလက်​တို့၍ပြသဖြင်​့ကြည်​့လိုက်​​လေရာ …

ခတ်​​ဝေး​ဝေး ခြုံစပ်​​လောက်​တွင်​ အနီစက်​​လေးနှစ်​စက်​ ​ရွေ့လျား​နေသည်​ကို​တွေ့လိုက်​ရသည်​ ။

ဘာမှန်​းညာမှန်​းမစဉ်​းစားနိုင်​ခဲ့ပါ။ ကြားဖူးခဲ့​သော​ ​တောအ​ကြောင်​း ၊ ​တောင်​အ​ကြောင်​း ​ကြောက်​မက်​ဖွယ်​များသာ

ပြန်​သတိယ​နေမိသည်​ ။ ကျ​နော်​လည်​း ဂုဏ်​​တော်​ကိုးပါး ကိုရွတ်​ပါ​တော့သည်​ ။ သို့​သော်​ … ဘယ်​လိုရွတ်​ရွတ်​ တစ်​ခါမှကိုးပါးပြည်​့​အောင်​မရွတ်​နိုင်​ခဲ့ပါ ။

တစ်​ခြမ်​းပဲ့ လ အ​ကွေး​လေး၏ မှုံဝါးဝါးအလင်း​ရောင်​သည်​ ညအ​မှောင်​ထုက်ို

အ​ရောင်​​ဖျော့ရုံမျှသာ … ။

ကျ​နော်​့မျက်​လုံးထဲတွင်​ စမ်​း​ရေထွက်​​သော​နေ​ရာအနီး အရိပ်​တချို့လှုပ်​ရှား​နေသည်​ကို​တွေ့ရသည်​ ။ ​

​နောက်​မှ ပြန်​​ပြောကြ​သောအခါ မျိုးတင်​့လည်​း​တွေ့လိုက်​သည်​ဟု….။

 

ကျ​နော်​တို့အဖွဲ့ ​တော​ခြောက်​ခြင်​းများခံ​နေရ​လေပြီလား …

ကျ​နော်​တို့ဘာများမှားခဲ့ကြပါသနည်​း ။

​မျောက်​ရှုံးကိုကြည်​့​သောအခါတွင်​ လက်​အုပ်​ချီ၍ ခွင်​့လွှတ်​ပါ… ခွင်​့လွှတ်​ပါ..ဟု အဆက်​မပြတ်​ရွတ်​လျှက်​

တဆတ်​ဆတ်​တုန်​​နေ​သည်​ကို ​တွေ့ရ​လေသည်​ ။

ထိုစဉ်​…. ရုတ်​တရက်​ အသံများ တိတ်​သွား​လေသည်​ ။

ယခုမှ သတိထားမိသည်​မှာ ပုတ်​အဲ့အဲ့အနံ့ပင်​ဖြစ်​သည်​ ။

ကျ​နော်​တို့အဖွဲ့သည်​ ဓတ်​မီးများ ဓား​မြှောင်​များကိုင်​ထား​သော်​လည်​း

​ဇော​ချွေးများပြန်​​နေပြီဖြစ်​သည်​ ။

“ဝှီး…ဟီး..ဟီး..ဟီးးး …. ” ….

ထိုအသံသည်​ ​တောတန်​းထိတ်​မှသည်​ ​တောင်​တန်​းအမြင်​့ဖက်​သို့ ​အော်​မည်​​ရွေ့လျားသွားသံဖြစ်​သည်​။

ထို့​နောက်​… တဖန်​ပြန်​လည်​တိတ်​ဆိတ်​သွားပြန်​သည်​ ။

 

” ဟူး….. ​တော်​​သေးတာ​ပေါ့​ကောင်​​လေး​တွေရာ… ​တောစည်​းကမ်​းဆိုတာ

ယုံယုံ မယုံယုံ လိုက်​နာရတယ်​ကွ… ​ပြောကြစမ်​း..ဘယ်​သူမဟုတ်​တာလုပ်​လိုက်​တာလဲ.. ”

 

ဖထီးမှ ကျ​နော်​တို့အား​စေ့​စေ့ကြည်​့၍​မေးပါ​တော့သည်​ ။

​နောက်​ဆူံး​တော့ .. တရားခံက ​မျောက်​ရှုံး​ဖြစ်​​နေ​လေသည်​ ။

ကျ​နော်​တို့အားလုံးအိပ်​​ပျော်​သွား​သော်​လည်​း သူမအိပ်​နိုင်​​သေး ။

ညဦးပိုင်​းက​သောက်​ထား​သော ​ရေ​နွေးကြမ်​းက ဇာတိပြ​လေပြီ ။

ဖထီး​ပြောထားသဖြင်​့ ဝါးကိည်​​တောက်​ထဲတွင်​ ရှူရှူး​ပေါက်​​သော်​လည်​း

ထိုဝါးကျည်​​တောက်​မှာ လင်​့စင်​​အောက်​သို့ ပြုတ်​ကျသွားခဲ့ရသည်​ ။

ထိုညက ​တော​ခြောက်​ခံရခြင်​းသည်​ ဤသို့​သောအ​ကြောင်​း​ကြောင်​့..ဟု ..

ဖထီးက​ပြော​လေ၏ ။ ကျ​နော်​ က​တော့သိပ်​မယုံလှပါ …။

သို့​သော်​ .. အံဩဖွယ်​အသံများ ၊ လှုပ်​ရှား​နေ​သောအရိပ်​များနှင်​့

အနီ​ရောင်​အစက်​​လေးနှစ်​စက်​၏ လှုပ်​ရှားမှုများက

မည်​သို့ငြင်​းချက်​ထုတ်​ရမည်​ကိုမ​တွေးတတ်​​အောင်​ရှိ​နေ​လေ​တော့သည်​ ။

ကျ​နော်​တို့ ဆက်​၍အိပ်​မရ​တော့ပါ ။ ည ၂နာရီ​ကျော်​​နေပြီဖြစ်​သည်​ ။

ယခုမှ သတိထားမိသည်​မှာ ကျ​နော်​သည်​ အာ​ခေါင်​ကွဲမတတ်​​ရေငတ်​​နေ​လေပြီ ။

​ရေ​နွေးကြမ်​း​အေးစက်​စက်​ကို အသာမြိုချရင်​း ဖထီး​ပြောပြ​နေ​သော

သူနှင်​့ ချင်​းမုဆိုးပါပါကြီးတို့​တွေ့ကြုံခဲ့ရ​သော ​တော​ခြောက်​ခံခဲ့ရပုံများကို

အရသာခံလျက်​ နား​ထောင်​​နေမိပါ​တော့သည်​ ။

 

 

 

ဆက်​လက်​​ဖော်​ပြပါမည်​ …

 

​လေးစားလျက်

​မောင်​ဆာမိ