အလှည် ့

(photo credit to giantbomb.com)

ဒီရက်ပိုင်း ကွ ျန် မရဲ ့အတွေးတွေ ကို စိုးမိုးနေတာက “သေခြင်းတရား” ဖြစ်သည်။ လူတွေ သေဆုံးနေကြသည် ကို နာရေးကြော်ငြာတွေထဲမှာဖြစ်ဖြစ်၊ တီဗီဖန်သားပြင်ပေါ်မှာ ဖြစ်ဖြစ် နေ ့စဉ် နဲ ့ အမျှ မြင်တွေ ့၊ ကြားသိနေရသည်မို ့ကျွန်မတို ့ အားလုံး သေခြင်းတရား နှင့် မစိမ်းကြ။ သို ့သော် အဆိုပါ သေခြင်းတရားက ကွ ျ န်မ၏ မိတ်ဆွေ နှစ်ဦး(Susan နှင့် Ting) နှင့် ပတ်သက်လာသောအခါ ကွ ျန်မ အတွေးပိုမိသည်။ တိတိက ျ ကျ ဆိုရသော် သေခြင်းတရား၏ လှည့်စားတတ်သည့် သဘောသဘာဝ ကို တွေးနေမိခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

Susan သည် အသည်းရောဂါ ကို ခံစားနေရသည့် အသက် ၃ဝ အရွယ် ဝေဒနာရှင်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ရွှေဝါရောင်ဆံပင်ကောက်ကောက်၊ မျက်လုံးပြာပြာ ဖြင့် ရုပ်ရည်ပြေပြစ်လှသည်။ ကျွန်မ လက်တွေ ့ ဆင်းနေသည့် Mt. Sinai ဆေးရုံမှာ မကြာခန ဆေးကုသမှု လာရောက် ခံယူနေခြင်းကြောင့် ကျွန်မတို နှစ်ယောက် မကြာခန စကားပြောဖြစ်သည်။

Susan တစ်ယောက် အသည်း အစားထိုးကုသခံယူ ဖို ့ စာရင်းသွင်းထားသော်လည်း၊ အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုမှာ အသည်းအစားထိုး ကုသခံရဖို ့ စောင့်ဆိုင်း နေသူပေါင်း ၁၇၀၀ဝ ကျော ် ရှိနေပြီး၊ လိုအပ်နေသော အသည်း၏ အမျိုးအစားနဲ ့ တူရန်၊ သွေး အမျိုးအစားတူရန် စသဖြင့် လိုအပ်ချက်တွေ က မ ျ ားပြားလွန်းသဖြင့် အစားထိုးကုသခွင့် မရလိုက်ပဲ သေဆုံးသွားသည့် လူနာမ ျ ားလည်း ရှိကြသည်။

ဒါကြောင့် Susan တစ်ယောက် သူ ့ ကိုယ်သူ “သေလူ” ဟု  သဘောထားခဲ့ သည်။ ဝမ်းနည်း အားငယ်ခြင်း၊ နာကျင်ခြင်း၊ မယုံကြည်နိုင်ခြင်း စသည့် စိတ်ခံစားမှု အဆင့်ဆင့် ကို အချိန်ကာလ တစ်ခု အထိ ဖြတ်သန်းအပြီးမှာ Susan တယောက် သေမင်း ကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ရင်ဆိုင်နိုင်သည့် အဆင့် ကို ရောက်နေပြီ ဟု ဆိုနိုင်သည်။

“သေရတော့မယ်လို ့ အသေအချာလက်ခံလိုက်တဲ့ အခါ၊ လောကကြီးမှာ နေရဖို ့အချိန် သိပ် မရှိတော့ဘူးလို ့ သိလာရတဲ့ အခါ၊ ကိုယ့်ဘဝ အတွက် အရေးကြီးဆုံး ကိစ္စွ တွေ က ပိုပြီး ထင်ရှား လာတယ်” လို ့ Susan က ဆိုသည်။

သူမသည် လွန်ခဲ့သည့် တစ်နှစ်လောက်က စပြီး အသေးဖွဲ ကိစွ္စ အတွက် အချိန်မပေးတော့။  ဥပမာ..မျက်နှာပေါင်းတင်ဖို ့၊ အိမ်ရှင်းဖို ့ စသည့် လုပ်နေကြ အလုပ်တွေကို အပိုအလုပ်တွေလို ့ မြင်လာပြီး၊(အရင် က သူတန်ဖိုး မထား ခဲ့သည့် ) ဆွေမျိုးများနှင့် တွေ ့ဆုံခြင်း၊ သူစိတ်နာနေသော ဖခင်ဖြစ်သူ နှင့် တယ်လီဖုန်းစကားပြောခြင်း၊ မရောက်ဖူးသေး သော နေရာများကို သွားခြင်း၊ Church မှာ ဆုတောင်းခြင်း စသည့် ကိစ္စ တွေ က သူ ့အတွက် အလေးထား စရာတွေ ဖြစ်လာပါသတဲ့။

သူနဲ ့ နေ ့စဉ် တွေ ့ ကြုံဆက်ဆံရသူတွေ အားလုံးကို နောက်ဆုံး တွေ ့ ဆုံခြင်းပဲလို ့ သဘောထား လိုက်သည့် အခါ၊ ယခင်က သူ ့ကို စိတ်အနှောင့် ယှက်ဖြစ်စေ ခဲ့တဲ့ သူတွေ၏ အပြုအမူတွေ ကလဲ ခွင့်လွတ် နိုင်စရာဖြစ်သွားပြီး၊ လူတိုင်းကို ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းနဲ ့ ပြန်လည် ဆက်ဆံနိုင် ခဲ့သည် ဟုဆိုသည်။

သူ ့အပေါ် အကူအညီပေးခဲ့ဖူးသူများ၊ ကျေးဇူးတင်ထိုက်သူများ ကို စာရင်းလုပ်ပြီး၊ ကျေးဇူးတင် ကဒ်လေးတွေ ပေးပို ခဲ့သည်။ ဒါတင်မက၊ သူသေသွားပြီးတဲ့ အခါ သူ ့အလောင်း ကို ဂူသွင်းတာမျိုးမလုပ်ပဲ၊ အစားထိုးကုသမှု အတွက် လိုအပ်နေတဲ့ နေရာတွေ အတွက် ကို ခွဲဝေ လှူဒါန်းသွားဖို ့ကို တောင် စီစဉ်လိုက် သေးသည်။

အဲ… Susan တစ်ယောက် သေခြင်းတရားကို ရင်ဆိုင်ဖို ့ အဆင်သင့်ပြင်ဆင်ပြီးသည့် အချိန်မှာ၊ သူနဲ ့ အသည်းအမျိုးအစားတူသည့် အလှူတစ်ခုကို ရပြီဖြစ်ကြောင်း ဆေးရုံက သူ ့ကို အကြောင်းကြား လာသည်။

အစားထိုးခွဲစိပ်မှု က အောင်အောင်မြင်မြင်နဲ ့ ပြီးဆုံးခဲ့ပြီး၊ ကျွန်မနှင့် စကား ပြောချိန်မှာ Susan တစ်ယောက် ဆေးရုံမှ အိမ်သို ့ ပြန်ဆင်းရခါနီးဖြစ်လို ့နေပြီ။ “ကျွန်မ ကို သေမင်းက အလို မရှိသေးဘူးနဲ ့ တူပါရဲ ့” လို ့ ရီရီမောမော ပြောနေတဲ့ သူ ့ကို ကြည့်ပြီး ကျွန်မ ဝမ်းသာ ပျော်ရွင် ခဲ့ရသည်။

သေခြင်းတရား ကို အကောင်းဆုံး ရင်ဆိုင်သွားဖို ့ သူ ့ရဲ ့ လက်ခံနိုင်မှု၊ စိတ်ဓာတ်ကြံ့ခိုင်မှု တွေ ကို ကျွန်မ ချီးကျူးမိသည်။ သူ ့နေရာမှာ ကျွန်မသာ ဆိုလျှှင် သူ ့လောက် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် နေနိုင်မည်မဟုတ်သည်ကား သေချာသည်။

***********************************************************************

နောက်တနေ ့မနက် အလုပ်ရောက်တော့ ကျွန်မသူငယ်ချင်း Ting ဆိုသည့် နပ်စ့်မလေး လူနာတွေ ကို အိမ်တိုင်ရာရောက် ဆေးလိုက်ကုသရင်း ပျောက်ဆုံးသွားကြောင်း၊ ရဲက ရှာဖွေတော့မှ Brooklyn  နားက မြစ်ထဲမှာ သူ ့ အလောင်းကို တွေ ့ရသည့် အကြောင်း အီးမေလ်းဝင်လာသည်။ အီးမေလ်းကို ဖတ်ပြီး အံ့ဩစိတ်၊ မယုံနိုင်စိတ်တွေဖြင့် ကျွန်မ အလုပ်တောင် မလုပ်နိုင်ခဲ့။ လူမှားသာပဲ ဖြစ်ပါစေဟု ကျိတ်ပြီး ဆုတောင်းသော်လည်း မပြည့်ခဲ့။

Ting သည် အသက် ၂၆ နှစ်သာ ရှိသေးပြီး၊ လွန်ခဲ့တဲ့ လအနည်းငယ်ကမှ  သူနာပြုဘွဲ ့ကို ရရှိခဲ့သူဖြစ်သည်။ တရုတ်နိုင်ငံမှ တဆင့် အမေရိကန် ပြည်ထောင်စု ကို ပြောင်းရွှေ ့လာပြီး၊ စာအလွန်ဖတ်ရသည့် သူနာပြု ဘာသာရပ် ကြောင့်၊ ရွယ်တူ သူငယ်ချင်းတွေလို ပျော်ပါးချိန်မရပဲ၊ အချိန်ပိုင်းအလုပ်လုပ်၊ ကျောင်းသွား၊ စာကျက်ဖြင့် နေ ့ ရက်တွေ ကို ကုန်ဆုံးစေခဲ့သူဖြစ်သည်။

သူနှင့် ကျွန်မ စတွေ ့စဉ်က ၂၀၁ဝခုနှစ်၊ နွေရာသီ internship အစီအစဉ် တစ်ခု မှာဖြစ် သည်။ ကျောင်းမတူ၊ ဘာသာရပ်မတူသော်လည်း၊ ဆေးပညာနှင့် ဆိုင်သည့် ကျောင်းသူ၊ ကျောင်းသားများ ကိုရွေးချယ်ပြီး လူနာများကို  အိမ်တိုင် ရာရောက်ဆေး လိုက်ကုသည့်အေဂျင်စီတစ်ခုက ပေးသည့် သင်တန်း တစ်ရပ်တွင်ဖြစ်သည်။

သင်တန်းထဲမှာ အာရှသူဆိုလို ့ ကျွန်မတို ့ နှစ်ယောက်ပဲ ရှိတာကြောင့် က တပိုင်း၊ အဖွဲ ့ငယ်တွေ ခွဲလိုက်သည့် အခါ ကျွန်မတို ့ နှစ်ယောက်က တစ်ဖွဲ ့တည်းကျ တဲ့ အတွက် ကြောင့် ကျွန်မတို ့ ပိုပြီးရင်းနှီးခဲ့ကြသည်။ အဖွဲ ့လိုက် Presentation တွေ လုပ်ဖို ့၊ ကျွန်မရဲ ့အခန်းမှာ ဆုံကြ၊ စားသောက်ရင်း စာလုပ်ကြနှင့်ဆုံဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

ကျောင်းပြီးသွားတော့၊ ငွေကြေးအဆင်ပြေသူတွေက ဆေးရုံကောင်းကောင်း၊ နေရာကောင်းကောင်း ကို စိတ်ကြိုက်ရွေးချယ် ဖို ့ အချိန်ယူကာ အလုပ်ရှာနိုင်ကြသော်လည်း၊ ငွေကြေး လိုအပ်နေသူများက တော့ ရရာ၊ လစ်လပ်နေရာ ရှိရာမှာ ချက်ခြင်း အလုပ်ဝင်လုပ်ကြရသည်။ Ting  တစ်ယောက် လူနာတွေ ကို အိမ်တိုင် ရာရောက် ဆေးကုသမှုပေးသည့် အေဂျင်စီတစ်ခု မှာ အလုပ်ရသွားသည်။

အဆိုပါ အလုပ်မှာ မွန်မြတ် သော်လည်း အန္တရာယ်များလှ၏။ လူနေထူထပ် သည့် မြို ့လယ်ကောင် လို နေရာမှာ ဆေးကုသွားရလျှင် စိုးရိမ်စရာ မရှိသော်လည်း၊ နယူးယောက်မြို ့ ၏ အချို ့ရပ်ကွက်များ က ပြစ်မှု ထူထပ်သည့် နေရာများဖြစ်သည်။ ဆေးစွဲနေသူ၊ စိတ်ရောဂါခံစားနေရသူ လူနာများ၏ အိမ်တွင် တစ်ယောက်တည်း သွားပြီး ဆေးဝါးကုသမှုပေးဖို ့ မလုံခြုံလှသော နေရာများရှိသည်။

ဒါ့အပြင် ကုသမှုပိုင်းဆိုင်ရာမှာ တစ်ခုခု မှားယွင်းပါက လူနာက တရားစွဲဖို ့အဆင်သင့်။ ကုသမှုပေးသည့် ဆေးဝန်ထမ်းများ မမှားလျှင်တောင်မှ လျော်ကြေးငွေလိုချင်သည့် အတွက် ကြံဖန်ပြီး တရားစွဲနေသည့် လူနာတွေ က လည်း မနည်း။ ဆေးရုံမှာက တခြားမျက်မြင်သက်သေတွေ ရှိနိုင်သေးသည်။ လူနာအိမ်မှာ တခုခုဖြစ်က ကိုယ့်ဘက်မှာ သက်သေမရှိ။ ဒါကြောင့် ကျောင်းပြီးကာစ ဆေးဝန်ထမ်းများ က ဆေးရုံမှာပိုလုပ်လိုကြသည်။

Ting ရောက်လာရမည့် အချိန်တွင် ရောက်မလာသည့်အတွက် သူ ့ လူနာ က အေဂျင်စီကို ဖုန်းဆက်တော့မှ၊ သူပျောက်နေမှန်း သိပြီး လိုက်ရှာကြရာက နောက်တနေ ့မနက်မှာ သူ ့အလောင်း ကို Brooklyn မြစ်နားက ချုံပုတ်ကလေးမှာ တွေ ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။

***********************************************************************

အသုဘအခမ်းအနားမှာ ပြင်ဆင်ထားသည့် Ting ၏ အလောင်းကို ကြည့်ပြီး နှမြောတသဖြစ်ခြင်း၊ ဝမ်းနည်းခြင်း နှင့် နောင်တရခြင်း စသည့် ခံစားမှု မျိုးစုံတွေ ဖြစ်ခဲ့သည်။

တရုတ်နှစ်သစ်ကူးသည့် ၂၀၁၂ ဖေဖော်ဝါရီလဝန်းကျင် လောက်က Ting ပို ့ ပေးသည့် နှစ်သစ်ဆုတောင်း အီးမေလ်းကို ရခဲ့သော်လည်း၊ စာမေးပွဲတွေနှင့် လုံးပန်းနေခဲ့သည့် အတွှက် ကျွန်မ စာမပြန်ခဲ့မိ။ သူ လူနာတွေ အိမ်မှာ ဆေးလိုက်ကုနေသည်ကို ကြားလိုက်သော်လည်း အဆင်ပြေလား ဆိုပြီး ကျွန်မ မမေးမိ။ ဒါကြောင့် နောင်တရမိခြင်းဖြစ်သည်။ ဖုန်းကနေ messge တစ်ခုတောင် မပို ့ နိုင်သည့် အထိ ခနတာ အဆက်သွယ်ပြတ်တောက်ခဲ့မိသည့် အတွက်ကြောင့် ပိုပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်။

သင်တန်းအတူတူတက်စဉ်ကလဲ … ခံစားမှု  ကို ထုတ်ဖော်ပြောပြလေ ့မရှိတတ်သည့် အာရှသူများပီပီ၊ ကျွန်မတို ့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက် ကောင်းကြောင်း ကို တစ်ယေက်က စကားလုံးများဖြင့်  ထုတ်ဖော်ပြောခဲ့လေ့မရှိခဲ့၊  အတန်းထဲမှာ တခြား အမေရိ ကန်မလေးများက “I miss you” တို ့၊ “you are so sweet” တို ့ စသည့် အပြောလေးများဖြင့် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တွေ ့ကြလျှင် ဖက်ကြ၊ နမ်းကြ လုပ်ကြတာမျိုးလည်း ကျွန်မတို ့နှစ်ယောက် က မလုပ်တတ်ခဲ့ကြ။

အခု သူသေသွားတော့မှ သူ ့ရဲ ့ ကောင်းကြောင်းလေးတွေ၊ သူ ့အပေါ်ဘယ်လို သဘောထားတယ် ဆိုတာလေးတွေ ကို ကျွန်မ ပြောခွင့်မရခဲ့သည်ကို နောင်တရမိသည်။ မိမိအလေးထားသူများ၊ ရင်းနှီးချစ်ခင်သူများ ကို အလေးထားကြောင်း၊ ချစ်ခင်ကြောင်း ပြောဖို ့၊ ပြသဖို ့ အချိန်မဆွဲသင့်သည့် သင်ခန်းစာ ကို ကျွန်မရခဲ့သည်။ 

Ting ကတော့ ပန်းတွေနှင့် လှလှပပ၊ ငြိမ်ငြိမ်သက်သက်လှဲလျောင်းနေခဲ့သည်။ လိုက်လံပို ့ ဆောင်သူတွေ ၏ ငိုကြွေးသံ၊ မှာကြားသံများကို ကြားနိုင်သည်လား၊ ဒါမှမဟုတ် သူ ့ဝိဉာဉ်က ကျွန်မတို ့တွေ နားပျံဝဲပြီး မငိုကြဖို ့လိုက်ပြီး တိုက်တွန်းနေမလား။ သူ ဘာ့ကြောင့်သေသည်၊ တရားခံက ဘယ်သူ ဆိုတာက နောက်..အခုတော့ ..လူနာတွေကို သေမင်းလက်က ကယ်ဆယ်ပေးဖို ့ ဆန္ဒရှိသူတစ်ဦး ကို ထိုသေမင်းက လက်ဦးသွားခဲ့ပြီ။

ကျန်းကျန်းမာမာ၊ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ဖြင့် နောက်ထပ် မာစတာ ဒီ၈ရီ ဆက်တက်ဖို ့ ရည်ရွယ်ချက်ရှိသော နပ်စ့် မလေး ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ဖြင့် သေဆုံးခဲ့ရလေပြီ။ သူ ့မှာ Susan လို သေမင်းအတွက် ကြိုတင်ပြင်ဆင်ချိန်မရခဲ့။ သူ ့ ဘဝအတွက် အရေးကြီးသည် ထင်သော ကိစ္စများ၊ အရေးပါသော သူများကို နှုတ်ဆက်ချိန်မရခဲ့။

သေတော့မည်ဟု ထင်ထားရသည့်သူ ကို ပြန်လည်အသက်ရှင်ခွင့်ပေးပြီး၊ မထင်ထားသည့် သူ ကို အရိပ်အမြွက်လေးပင် မပေးပဲ ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည် ့ အနှီ သေမင်း၏ လှည့်စားတတ်သည့် သဘောသဘာဝ ကို ကျွန်မ တုန်လှုပ်မိသည်။

တဆက်တည်းမှာပင် သေခြင်းတရားအတွက် ကျွန်မ ဘာမှ အဆင်သင့် မဖြစ်သေးသည်ကို လဲ တုန်လှုပ်စွာ သတိထားလိုက်မိသည်။  

(ဒီနေ ့မနက် FB ဖွင့်လိုက်တော့FB reminder က “4 years ago” ဆို ပြီး Ting မကွယ်လွန်ခင်က ကျွန်မတို ့တွေ အဖွဲ ့လိုက်တွဲရိုက်ထားတဲ့ ပုံပေါ်လာလို ့၊ သူ ဆုံးကာစက ရေးဖြစ်ခဲ့တဲ့ ဒီမှတ်စုလေးကို ရွာထဲ ပြန်လိုက်ပါတယ်။ မတ်လ ၁၃ရက်၊ ၂၀၁၂ တွင် ကွယ်လွန်သွားသည့် သူငယ်ချင်း Ting အတွက် အမှတ်တရပါ)

ချစ်ခင်စွာဖြင့်

မစုဉာဏ်