http://listverse.com/2016/09/19/10-interesing-facts-about-the-buddha/

တနေ့က စီအန်အန်သတင်း တက်ဖတ်တော့ စိတ်ဝင်စားစရာ တွေ့တာနဲ့ ပေးထားတဲပစ့လင့်ခ် ဝင်ဖတ်ပါတယ်။ ဗုဒ်ဓဘာသာအပေါ် ခေတ်အမြင် သုံးသပ်ဆင်ခြင်ပုံပါ။ ကိုဘေးနွားကင်သခင် မာမုခိုင်မ် အမျိုးဖြစ်ပုံရတယ်။ တတ်သလောက် မှတ်သလောက် ဘာသာပ ျံ မှီငြမ်း တင်လိုက်ပါတယ်။ မူရင်းအာဘော် မပေါက်ရင် အနေထိုင်မတတ် ဘဂ ျီးနွားကေ ျာင်းသူ ကြောင့်အပြစ်သာ ဖြစ်ကြောင်းပါ။ ဝန်ခံပါတယ် င်္အဂုလိစာ စနစ်တက ျ လေ့လာမှု မရှိခဲ့ပါ။ အားထုတ်မှု ပိုဝေးပါတယ်။ အတိအက ျ မဟုတ်တောင် အရိပ်အယောင်မ ျှ ရလိမ့်မည် ယူဆလ ျက် ပို့စ်တင်ပါသည်။

ဖတ်ရင်းနဲ့ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဦးနှောက်မုန်တိုင်း brain storm လုပ်သွားနိုင်ပါတယ်၊ လွတ်လပ်ပွင့်လင်းတဲ့ စိတ်အခါ Open Minded ထားဖတ်ကြပါ။ ကြိုက်တာရှိသလို မကြိုက်တာလဲ တွေ့ပါမည်။ က ျနော် သဘောမတူတဲ့ အချက်ကတော့ လက်တွေ့သိပ်ဆန်လွန်ခြင်းပါ၊ အဲတာလွန်တော့ ရုပ်ဝါဒီဖက် ရောက်သွားတတ်ပါတယ်။ သီလ သမာဓိ ပညာ စုံမှ သိနိုင်ကောင်းပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သမာဓိနယ် မရောက်ဘဲနဲ့ ကိုယ်မြင်တာ သိတာ ပိုင်းဖြတ်ဝေဖန် ဆင်ခြင်မှုဟာ မလုံလောက်ပါဘူး။ မှားသလားဆိုတော့ မှားတယ် မဆိုနိုင်တဲ့ တပိုင်းတစ အမှန်လို့ သုံးသပ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သဘာဝလွန် ကိစ်စတွေမှာ စိတ်ပိုင်းစွမ်းအင် နားမလည်ဘဲ နားလည်အောင်လည်း မလုပ်ခြင်ဘဲ မရှိဘူး မဟုတ်ဘူး ဆိုသူများနှင့် ငြင်းရန် အလွန်ခက်ပါတယ်။ ခက်တာက အဲဒီအရာတွေသည် အမှန်သစ်စာ တရားဓမ မထိုက်လေတော့ အငြင်းပွားလည်း လိုရင်းမရောက် ပိုဝေးဖို့သာ ရှိပါမည်၊ ဥပမာအားဖြင့် ရေကို ရွှေခွက်ဖြင့်ဖြစ်စေ ငွေခွက်ဖြင့်ဖြစ်စေ ရိုးရိုးခွက်ဖြင့်ဖြစ်စေ မည်သို့ ခပ်သောက်သောက် ရေငတ်ပြေခြင်းကို ရွှေခွက်တော့ မရှိ၊ ငွေခွက်တော့မရှိ သံသယပွား ပြစ်မှားမိခြင်း သတိပြုရန်လိုသည်။ ပြီးပြည့်စုံသော အရာတခုကို ဒါဖြင့် ဟိုဟာဖြင့် ကန့်သတ်ဘောင်ခတ်မှုသည် မြတ်စွာဘုရားလက်ထက် ခြေတလှမ်းလ ျင် စတြာဝဠာတတိုက် ရောက်သော ဈာန်ပ ျံရသေ့ လောကအဆုံးရှာရန် စတြာဝဠာအပြင်ထွက် ခရီးနှင်ခြင်းနှင့် အလားတူသည်ဟု ကောက်ချက်ချခြင်ပါသည်။

ပုံ တြားဓံမကို ယုန်ကြည်သက်ဝံသူ သူတော်ကောင်းကြောင်ကြီး

 

10 Interesting Facts About The Buddha

သူ့ရာဇဝင်က အံ့ဩမကုန်နိုင်ဖွယ်ရာပါပဲ။ ဟိမဝဏ်တာတောင်ခြေရှိ ဘုရင့်နိုင်ငံလေးရဲ့ အိမ်ရှေ့စံမင်းသား ဖြစ်သူ သိဒတ်ထဂေါတမဟာ လောကီစည်းစိမ် စံစားဖို့ မွေးဖွားလာခဲ့သူပါ။ သူအို၊သူနာ၊သူသေ အစရှိတဲ့ လူ့ဘဝဆင်းရဲခြင်းဒုတ်ခကို မ ျက်မြင်ကြုံတွေ့ရမှုက သူ့ကို သတိသံဝေဂ ရစေတယ်။ အမှန်တရားအဖြေ ရှာဖို့ မိသားစုကို စွန့်ခွာပြီး ခြေသလုံးအိမ်တိုင် လှည့်လည်သွားလာခဲ့တယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာပြီးနောက် သပ်ဗညုတရွှေညဏ်တော ်ရကာ ဗုဒ်ဓဘုရား အဖြစ်ရောက်ရှိပြီး ဘာသာရေးအသိအမြင် အသစ်တရပ် ဖေါ်ထုတ်ညွှန်ပြခဲ့တယ်။ ယခုတင်ပြချက်များဟာ ဗုဒ်ဓဖြစ်စဉ်ကို ကေ ျာ်လွန်ပြီး သမိုင်းနဲ့ ဆက်နွယ်နေတဲ့ စိတ်ဝင်စားဖွယ် အချက်၁ဝချက် ဖြစ်ပါသည်။

၁၀။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်မဟုတ်

ဒီအချက်သည် ဗုဒ်ဓနဲ့ပတ်သက်လို့ ဇဝေဇဝါ ဖြစ်စရာ၊ လူအများ နားမလည်နိုင်စရာ အကောင်းဆုံး အငြင်းပွားဖွယ်ရာပါ။ ဗုဒ်ဓမူလပိုင်ရှင်ဟာ ဘယ်တုံးကမှ ဘာသာရေးတရပ် တည်ထောင်ခဲ့တယ်လို့ မကြွေးကြော ်ခဲ့ပါ။ ဗုဒ်ဓဟာ သူ့ကိုယ်သူ ဘာသာရေးဂိုဏ်းခေါင်းဆောင် သို့မဟုတ် ဘာသာရေးအသစ် တည်ထောင်ထားရစ်ခဲ့တယ် ဆိုတဲ့ ယုံကြည်လောက်ဖွယ် သမိုင်းအချက်အလက် တကြောင်းတလေမ ျှ မတွေ့ရဘူး။ သူ့ကိုယ်သူ ရှေးရိုးစဉ်လာ ဟိန်ဒူဘာသာရေး သွန်သင်ဆုံးမချက်ကို ဆန့်က ျင်သူ နဲ့ အခြားနည်းလမ်းတခုကို လမ်းညွှန်ပြသူလို့ သမုတ်တာ ပိုမှန်ပါလိမ့်မည်။ ဘာသာရေးအသစ် တခုကို ဦးဆောင်ခြင်းထက် အဲဒီခေတ်အခါက အိန်ဒိယမှာရှိတဲ့ အိမ်ယာထူထောင် ပစ်စည်းဥစ်စာ တွယ်တာမှုမဲ့ က ျင့်စဉ်အားထုတ်သူ အုပ်စုများထဲက တခုကို ခေါင်းဆောင်ခဲ့တယ်။ သူပျံလွန်တော ်မူပြီးမှ တည်ထောင်ထားတဲ့ အသိုင်းအဝန်းက ဘာသာရေး ဂိုဏ်းဂဏ အဖြစ်သို့ တဖြည်းဖြည်းခြင်း ပြောင်းလဲသွားပါတယ်။

၉ မင်းသားမဟုတ်

ရာဇဝင်တွေမှာ ဗုဒ်ဓကို သုဒေါဒနဘုရင်ကြီးရဲ့ သားတော ်မင်းသားလို့ ဆိုတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီ မင်းသားတပါး ဆိုတဲ့ ခိုင်လုံတဲ့ သမိုင်းအချက်အလက် အခြေခံမရှိတာမို့ သူ့ဖခမည်းတော ်ဟာ ပဒေသရာဇ်ဘုရင် ဟုတ်ခြင်မှတောင် ဟုတ်ပါလိမ့်မယ်။ လူမျိုးစုခေါင်းဆောင် သု့မဟုတ် ဒေသဆိုင်ရာ နယ်မြေအကြီးအကဲ အဖြစ်သာ ယုံကြည်ရပါတယ်။ ဗုဒ်ဓခေတ်ကာလ လူနေမှုစနစ်သည် ပဒေသရာဇ် ဘုရင်စနစ်မဟုတ်ဘဲ သမတနိုင်ငံစနစ် ဖြစ်ပါသည်။ ဩဇာတိကမရှိ မိသားစု အကြီးအကဲများ ပုံမှန်တွေ့ဆုံ ဆွေးနွေး အုပ်ခ ျုပ်ကြပါတယ်။ ဗုဒ်ဓရဲ့ မိသားစုဟာ အဲလို နိုင်ငံရေးစနစ်မှ ပေါက်ဖွားလာတဲ့ ခေါင်းဆောင် မိသားစုများထဲမှ တခုပါ။

၈ ငြင်းခုံစရာ ကြီးပြင်းရာ

ဗုဓဝင်က ျမ်းအရ  Kapilavastu မြို့သည် ဗုဒ်ဓအလောင်း အသက်၂၉နှစ်အထိ နေခဲ့ရာ ဖြစ်ပါတယ်။ ယခုအခါတော့ အဲဒီနေရာကို Tilaurakot ခေါ်ပြီး  အိန်ဒိယ-နီပေါ နယ်စပ်နဲ့ သိပ်မဝေးတဲ့ နီပေါနိုင်ငံတောင်ပိုုင်း Terai ဒေသမှာ တည်ရှိတယ်။ ရှေးဟောင်းသုတေသန ပညာရှင်များ လေ့လာတော့ တူးဖေါ်ရရှိတဲ့ ပစ်စည်းပစ်စယများဟာ ဗုဒ်ဓအလောင်းလ ျာ ခေတ်ကာလ မဟုတ်တာ တွေ့ရတယ်။ Kapilavastu မြို့ကို ဗုဒ်ဓ မဖွားခင် နှစ်တရာ သို့မဟုတ် ပိုကြာတဲ့ကာလက တည်ထောင်ခဲ့တာလို့ ယူဆရပေမဲ့ အဲလောက် ရှေးက ျတဲ့ အရာတခုမှ မတွေ့ရ။ ဒီတော့ အငြင်းပွားစရာ ဖြစ်လာပြီး အခြားတွေးဆချက် တခုတင်ပြလာပါတယ်။ Kapilavastuမြို့သည် တကယ်တော့ အိန်ဒိယမြောက်ပိုင်းမှာသာရှိပြီး ဗုဒ်ဓ ဇာတိမြို့ဟာ Piprahwa အမည်ရှိ ရွာမတိုင်ခင် ကနဦးနေရာဖြစ်မယ် ဆိုတာပါပဲ။ အတိအက ျ နေရာဟာ မေ ျှာ်မှန်းဆချက်အဖြစ် ဆက်လက်တည်ရှိနေပြီး ငြင်းခုံကြဆဲပါ။ ပိုရှုပ်ထွေးသွားစေတဲ့အချက်က အေဒီ လေးရာစုနဲ့ ခုနှစ်ရာစု အတွင်း မစ်ဇိမဒေသကို ဘုရားဖူးရောက်တဲ့ တရုတ်ဘုန်းကြီး Faxian and Xuanzang တို့ရဲ့ ရှေးဟောင်းမှတ်တမ်း မှတ်ရာများပါပဲ။ Kapilavastu သည် ဗုဒ်ဓဖွားမြင်ရာ လုမ်ဘဏီဥယ ျာဉ်ရဲ့ အနောက်ဖက် မည်မ ျှကွာဝေးသလဲ မှတ်၂ခုစလုံးနဲ့ ကွဲလွဲပါတယ်။

ရ ဖြစ်စဉ်မှတ်တမ်း မသေခ ျာ

ရှေးအစဉ်လာ ယုံကြည်မှုမှာ ဗုဒ်ဓအလောင်းလ ျာကို ဘီစီ၅၆ဝ ဝန်းက ျင် ဖွားမြင်သည်။ ထိုနှစ်အပိုင်းခြားသည် အိန်ဒိယ မှတ်တမ်း အစီအစဉ် အခြေခံတာဖြစ်ပြီး ဘီစီ ၂၆၈ ကနေ ဘီစီ ၂၃၂ အထိ အုပ်စိုးသွားတဲ့ အိန်ဒိယနိုင်ငံရဲ့ အထင်ရှားဆုံး အသောက မင်းကြီးခေတ် မှတ်တမ်းတင် တွေ့ရှိချက်များနဲ့ လိုက်လေ ျာညီထွေမှု မရှိတာကြောင့် ခေတ်သစ်ပညာရှင်များ လက်မခံကြပါ။ အသောကခေတ်ကာလ အတိအက ျကို ပညာရှင်များ သိလာတဲ့အခါ အိန်ဒိယခေတ်ဟောင်း မှတ်တမ်းကာလသည် မှားယွင်းတွက်ချက်မှုအဖြစ် ပေါ်ထွက်လာတယ်။ ဗုဒ်ဓ ပ ျံလွန်တော် မူတာ အသောကခေတ် မတိုင်ခင် နှစ်တရာလောက်က ဆိုတဲ့ အစောပိုင်း ဗုဒ်ဓက ျမ်းစာများကို ပညာရှင်အများစု ကိုးကားလက်ခံကြတယ်။ အားလုံးသဘောတူတာက သက်တော်ရှစ်ဆယ် ပရိနိဗာန်ပြု တော့ ဖွားတော ်မူချိန်သည် ဘီစီ ၄၅ဝ ဝန်းက ျင်ခန့်လောက်။ ခိုင်လုံတဲ့ သမိုင်းအချက်အလက် အရင်းခံမှာ အစောပိုင်း ဗုဒ်ဓဘာသာဝင်များဟာ ဗုဒ်ဓခေတ်ကာလ အချိန်မှတ်တမ်းများကို နောက်တိုးရွှေ့ဖို့ လိုလားဟန်ရှိတယ်။ ရှေးကြလေ အခြားပြိုင်ဖက် အယူဝါဒတွေထက် ကိုယ့်အယူ ပိုင်စိုးမှုကို ပိုယုံကြည်ဖွယ်ဖြစ်လေမို့ ဟိုးအရင်ထဲက ဒါတွေ ရှိလာတာ လုပ်ကြပုံပါ။ အစောပိုင်း ဗုဒ်ဓဘာသာ သက်ဝင်ယုံကြည်မှုများနဲ့ ဆန့်က ျင်လို့ နောက်ပိုက ျတဲ့ အချိန်မှတ်တမ်းများ သမိုင်းအမြင်အရ ခိုင်လုံတိက ျပါတယ်။

၆ ရိုးရိုးက ျင့် မြင့်မြင့်ကြံ

သမိုက်အချက်အလက်နဲ့ တူးဖေါ်တွေ့ရှိရတက် အထောက်အထားများအရ ပြောနိုင်တာ ဗုဒ်ဓဘာသာဟာ အစောပိုင်းမှာ အရေအတွက်အားဖြင့် ယုံကြည်သက်ဝင်သူ သိပ်များများ မရှိဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဗုဒ်ဓ ပ ျံလွန်ပြီးနောက်ပိုင်းထိ သေးငယ်တဲ့ သာမန် အုပ်စုဖွဲ့ က ျင့်စဉ်အဖြစ် တည်ရှိခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီကာလ အထောက်အထားများအရ အစပိုင်း သာမန် ရိုးရိုးလေးပါ။ ဘီစီသုံးရာစုမှာတော့ လုံးဝပြောင်းလဲသွားပါတယ်။ အသောကဘုရင်က ဗုဒ်ဓဘာသာကို အိန်ဒိယရဲ့ နိုင်ငံတော်ဘာသာအဖြစ် ပြောင်းလဲနိုင်လိုက်ပါပြီ။ လူမှုအဖွဲ့အစည်းနဲ့ နိုင်ငံရေးလောကကိုလည်း ဗုဒ်ဓအဆုံးအမ ခံယူဖို့၊ သာသနာပြုဖို့၊ ဘုန်းတော်ကြီးများကို နိုင်ငံအုပ်ချုပ်ရေးရာများမှာ ပါဝင်ပက်သက်မှုရှိဖို့ အားပေးအားမြှောက် ပြုခဲ့ပါတယ်။ ဗုဒ်ဓ ပျံလွန်ချိန်နဲ့ အသောကခေတ်ကာလမှာ ဗုဒ်ဓယဉ်ကေ ျးမှု အမွေအနှစ်များ လွန်စာရှားပါး တွေ့ရခဲပြီး အသောကခေတ်အလွန်မှာတော့ အမြောက်အများ ထွက်ပေါ်လာပါတော့တယ်။

၅ ဖန်ဆင်းအကြံ ဒို့လက်မခံ

ဘာသာတရား အမြောက်အများမှာ မူလတည်ထောင်သူများဟာ ဖန်ဆင်းရှင်ဘုရား၊ ဘုရားသခင် အစေအပါး အနွယ်ဝင်၊ တမန်တော ်စသဖြင့် ကြွေးကြော ်ခံယူကြတယ်။ ဗုဒ်ဓသည် ဖန်ဆင်းရှင်လို့ ဘယ်တုံးကမှ မပြောခဲ့ဘူး။ ဘယ်တုံးကမှ တမန်တော ် သို့မဟုတ် ဖန်ဆင်းရှင် ကိုယ်စားလှယ် အဖြစ် မခံယူခဲ့ဘူး။ လူသားတဦးအဖြစ်နဲ့ လူသာမန်ထက် ပိုမြင့်မြတ်သော မဟာလူသားအဖြစ်သာ ယုံကြည်သက်ဝင်စေခဲ့တယ်။ ပူဇော်သက်ကာရ ပြုခြင်းမဟုတ်ဘဲ အသိညဏ်ပညာနဲ့ လုံလစိုက်ထုတ်မှုကသာ လွတ်မြောက်ခြင်း အမှန်လို့ ဟစ်ကြွေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူဘယ်လို လူလူခြင်း တူညီခြင်း လူသားဆန်မှုကို နှိုးစော်ခဲ့ပေမဲ့ အနန်တတန်ခိုးတော်ရှင် လူသားမဆန်တဲ့ ဘုရားအဖြစ်နဲ့ ဘာသာတရား ထွန်းကားလာသည်။

၄ သက်သတ်မလွတ်

ဗုဒ်ဓကို လုံးဝသက်သတ်လွတ်သမားအဖြစ် က ျယ်က ျယ်ပြန့်ပြန် ပုံဖေါ်မှုများ ရှိတယ်။ သမိုင်းအချက်အလက် အတည်ပြုစရာ မတွေ့ပါ။ အစောပိုင်း ဗုဒ်ဓက ျမ်းစာများမှာတောင် ဗုဒ်ဓကို သက်သတ်လွတ်စားသူအဖြစ် မဖေါ်ပြထားဘူး။ ဒါ့အပြင် ဗုဒ်ဓ အသားစားကြောင်း၊ နာမက ျန်းဖြစ်တဲ့အခါ အသားပြုတ်ရည် အဟာရအဖြစ် မှီဝဲဖို့ တိုက်တွန်းချ က်များကိုပင် ရေးသားထားသည်။ ဗုဒ်ဓ ပ ျံလွန်တော ်မမူခင် နောက်ဆုံးဘုမ်းပေးသော အစာမှာ တောဝက်သားဟု က ျမ်းဂန်အချို့တွင် ဖေါ်ပြပါတယ်။ အစောပိုင်း ဗုဒ်ဓဘာသာ ယုံကြည်သက်ဝင်သူများမှာလည်း တင်းပြည့်ကြတ်ပြည့် သက်သတ်လွတ်ဝါဒီများ မဟုတ်ကြပါ။ ဗုဒ်ဓပ ျံတော်မူပြီး နှစ်ပေါင်းကြာပြီးနောက် က ျင့်စဉ်များတွင် သက်သတ်လွတ်အယူဝါဒ ပူးတွဲထည့်သွင်းလာတော့တယ်။

၃ ဘုရားလောင်း

အပေါ်မှာ ပြောခဲ့သလို ဗုဒ်ဓဘာသာဟာ အစောပိုင်း နေ့ရက်များမှာ သူ့ထက်ပို ဝါရင့်ပြီး ငါတို့က မူလအစလို့ ကြွေးကြော ်စည်းရုံးတဲ့ အြားသော အယူများနဲ့ ယှဉ်ပြိုင်ခဲ့ရပါတယ်။ အဲတော့ သူတို့လိုပဲ ကိုယ်လည်း ဘုရားလောင်းဇာတ်ထုပ် ခင်းရတာပေါ့။ ရည်ရွယ်ချက်က ဗုဒ်ဓ သွန်သင်ချက်များ မနေ့တနေ့ကမှ ပေါ်လာတာမဟုတ်၊ အချိန်ကာလ ကန့်သတ်မဲ အမြဲမှန်တဲ့တရားလို့ ဆိုခြင်ပါတယ်။ စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတာ အဲဒီဇာတ်တော် အတော်များများမှာ အခြေခံအချက်များ ထပ်တူနေခြင်းပါ။ မိခင်ဝမ်းထဲမှာ ဘုရားလောင်းခလေး ခြေတင်ပလင်ချိတ်ထိုင်တယ်၊ ဖွားပြီးပြီးခြင် မြောက်အရပ် မျက်နှာမူလ ျက် ခြေခုနှစ်လှမ်း လှမ်းတယ်။ သူအို၊ သူနာ၊ သူသေနဲ့ အလှူခံပုဂ်ဂိုလ် မြင်ပြီးနောက် တောထွက်တယ်။ မြက်ဖ ျာ ပေါ်ထိုင်ရင်း ဘုရားညဏ်ရတယ်။ သွန်သင်ဆုံးမချက်များ မပြီးဆုံးမှီ ဘယ်တော့မှ ပရိနိဗာန်မပြု။ နောက်ဆုံးမှာ အသားဟင်း ဆွမ်းဘုမ်းပေးပြီး ပျံလွန်တယ်။

၂ နတ်ဘုရား မှတ်မှား

လူသားဝါဒနဲ့ လူသားအဖြစ်သာ သွန်သင်ဆုံးမခဲ့သူ တဦးဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နောက်ဆုံးမှာ သဘာဝလွန် နတ်ဘုရားသဖွယ် သတ်မှတ်ပူဇော ်နေကြတာ တကယ်ပဲ သရော်စရာ ကို့ယို့ကားယားနိုင်လှပါတယ်။ အမြဲတမ်း တိုးပွားနေသော နတ်ဘုရားများရှိတာ ဟိန်ဒူဝါဒမှာလည်း ဗုဒ်ဓကို နတ်ဘုရားတဆူလို့ Vishnu ဘုရားရဲ့ အသွင်သဏ္ဍာန် တမျိုးအနေနဲ့ သတ်မှတ်ထားတယ်။ ပိုရယ်စရာကောင်းတာ ဗုဒ်ဓကို လူအဖြစ်ထက်ပို မြှင့်တင်လိုက်လို့ ပိုပြီး တန်ခိုးရှိ မြင့်မြတ်မလာခြင်းပါ၊ မရေမတွက်နိုင်သော နတ်ဘုရားများ ပြည့်နှက်နေတဲ့ ဟိန်ဒူဘာသာလိုမျိုးမှာ လူကနေ နတ်ဘုရားအဖြစ် ပြောင်းလိုက်လဲ ထောင်သောင်းချီတဲ့ နတ်ဘုရားတွေထဲက သာမန်နတ်ဘုရားတပါးသာ ဖြစ်လာလို့ပါပဲ။

၁ ဓါတ်တော ်မွေတော ်

မဟာပရိနိဗာန်သုတာန်မှာ ဖေါ်ပြတာ ဗုဒ်ဓ ပျံလွန်တဲ့အခါ ရုပ်ကလပ်တော်ကို သူနောက်လိုက်သာဝကများ မီးသဂြိုလ် ပူဇော ်တယ်။ ကြွင်းက ျန် ဓါတ်တော်ကို ရှစ်စိတ် စိတ်ခွဲယူတယ်၊ ဗုဒ်ဓ သက်တော်ထင်ရှားရှိစဉ် ကြွတော်မူသော ရှစ်တိုင်းရှစ်ငှာနေသို့ တစိတ်ခြင်းဆီ ပို့တယ်။ ပုထိုးရှစ်ဆူလည်း အဲဒီရှစ်တိုင်းဒေသမှာ ဓါတ်တော်ဌာပနာ တည်တယ်။ အချိ့မှတ်တမ်းများအရ အသောကမင်းလက်ထက် ဘီစီ ၃ရာစုတွင် အဲဒီ ပုထိုးရှစ်ဆူကို ဖွင့်ပြီး ဓါတ်တော်တွေ ပိုရအောင် ထပ်စိတ်လိုက်ပြီး ဗုဒ်ဓဘာသာနိုင်ငံတော်အတွက် ပုထိုးတော် မြောက်များစွာ ဓါတ်တော်များ ဌာပနာ တည်တယ်။ ဓါတ်တော် ပူဇော်မှုဟာ ဗုဒ်ဓဘာသာဝင်များ လိုက်နာစောင့်ထိန်းတဲ့ က ျင့်ဝတ်ဖြစ်လာတယ်။ ထင်ရှားတဲ့သာဓကအနေနဲ့ သီရိလင်္ကာက စွယ်တော်စေတီ နဲ့ စင်္ကာပူက ဗုဒ်ဓ အံတော ်စေတီ ပြတိုက်တို့ တွေ့ရသည်။

10 Interesing Facts About The Buddha

Cristian Violatti September 19, 2016

His legend is timeless: Siddhartha Gautama, the prince of a small kingdom at the foot of the Himalayas, is born into a world of luxury. A close encounter with human suffering shakes him. He leaves his family in search for answers and becomes homeless. After years of searching, he attains enlightenment, becomes the Buddha, and sets in motion a new religion. This list goes beyond the legend of the Buddha and presents ten interesting facts linked to this important historical figure.

10 Not A Religious Leader

 

This is arguably one of the most ironic facts surrounding the life of the Buddha: The so-called “founder” of Buddhism never claimed to be founding a religion at all. There isn’t a single line of reliable historical data expressing the notion that the Buddha saw himself as a religious leader or that he consciously decided to lay the foundations of a new religious movement. It would be more accurate to say that the Buddha considered himself a teacher who rejected the ways of traditional Hindu religious orthodoxy and offered an alternative path.

Rather than leading a new religion, the Buddha led a sect of wandering homeless ascetics, one of many such sects that existed at that time in India. It was only after his death that the community he founded gradually turned into a religious-like movement.

9 Not A Prince

 

The many legends of the Buddha present him as a prince, the son of King Suddhodana Gautama. However, there is no historical basis for believing that the Buddha was a prince, since his father couldn’t have been an actual king. It’s believed that the Buddha’s father was actually a regional leader, similar to a tribe’s chief.

The social organization in which the Buddha lived resembled a republican system as opposed to a monarchy. Regular meetings were held between the members of the most influential families. The family of the Buddha was one of the leading families within this political system.

8 Controversy Over His Hometown

 

Buddhist sources mention the city of Kapilavastu as the hometown of the Buddha, where he lived until the age of 29. The site was identified in present-day Tilaurakot, in the Terai region of Southern Nepal, not far from the Indian-Nepalese border.

When archaeologists began to study the site, the material they found did not date to the time of the city. Kapilavastu is supposed to have been founded a century or more before the birth of the Buddha, but nothing at the site suggested a date that early. As the controversy kicked in, another version was put forth—that Kapilavastu is actually located in Northern India and that the hometown of the Buddha is an earlier phase of occupation of the Piprahwa village.

The dispute is still ongoing, and the exact location of the Buddha’s hometown remains speculative. Further compounding the issue are reports from the ancient Chinese pilgrims Faxian and Xuanzang, who traveled around the area in the fourth and seventh centuries AD, respectively. Both disagree on how far west of Lumbini (the birthplace of the Buddha) Kapilavastu was located

 

7 Uncertain Chronology

 

The traditional date for the birth of the Buddha is somewhere around 560 BC. This date is based on the Indian Chronology, which has been rejected by modern scholars on the basis that in is inconsistent with an important “fixed point” in said chronology, namely the reign of Ashoka, one of India’s most renowned rulers, who ruled from 268 to 232 BC. When scholars came to know the exact dates for Ashoka, it turned out that they were miscalculated in the traditional chronology.

Most scholars today support a date that is inferred from early Buddhist sources, which claim that the Buddha died 100 years before the reign of Ashoka. All sources agree that the Buddha died at the age of 80, which would place his birth somewhere around 450 BC.

There is a good historical reason to support this date: Early Buddhists were interested in pushing the dates of the Buddha further back in time. An early date meant more credibility over some rival religious schools that supported their authority by claiming to have originated a long time ago. Going against the natural tendency of early Buddhists and claiming a later date means that the source in question is more credible from a historical standpoint.

6 Humble Beginning

From what we can tell based on archaeological and historical records, the early stages of the sect founded by the Buddha did not have any considerable success in terms of gaining followers. After the Buddha died, the movement he founded was a relatively minor tradition in India. The scarcity of written documents, inscriptions, and archaeological evidence from that time suggests a humble beginning.

By the third century BC, however, this picture changed completely. Ashoka turned Buddhism into the state religion of India. He encouraged a social and political climate for the acceptance of Buddhist ideas, sponsored Buddhist missionary activity, and involved many Buddhist monks in the political decision-making processes of his government. Between the death of the Buddha and the time of Ashoka, Buddhist material evidence is scarce; after the time of Ashoka, it is abundant.

5 Not A ‘Man Of God’

 

A great number of religious founding figures have claimed to be either gods, manifestations of gods, or prophets of gods. The Buddha, on the other hand, never claimed to be a god. He never claimed to be a prophet or an agent of the gods, either. He merely claimed to be a man, convinced of the supreme position of humans. He claimed that knowledge and personal effort, not devotion to the gods, are the true means of salvation.

Although he insisted in the equality of all humans, the Buddha has become almost a “super-human” in popular religion.

4 Not A Vegetarian

There is a widespread image of the Buddha being a strict vegetarian. This is also a claim with no historical support. Not even the early Buddhist sources mention the Buddha being a vegetarian in any way.

Moreover, many accounts describe the Buddha eating meat and also advising on meat broths as a way to treat some illnesses. There are also some accounts mentioning that the last meal of the Buddha was wild boar. Even the earliest followers of the Buddha were not strict vegetarians.

Vegetarianism became attached to Buddhist practices years after the Buddha passed away.

3 Belief In Previous Reincarnations

 

As previously mentioned, during its early days, Buddhism had to “compete” with several traditions that supported their authority by claiming to have originated a long time ago. In order to claim a level of credibility similar to these older traditions, early Buddhists created a number of literary works about “past Buddhas.” The goal was to stress the idea that what the Buddha taught was nothing new but rather a timeless truth.

Interestingly, the general outline of many of these stories is identical: All the past Buddhas sit cross-legged in their mother’s womb. They all take seven steps to the north immediately after birth. They all renounce the world after witnessing an old man, a sick man, a dead man, and a mendicant. They all attain a state of enlightenment seated on the grass. They never die before their teaching is complete. And finally, they all die after eating meat.

2 The Buddha As A Deity

How ironic is it that a person who based his teaching on the oneness of mankind and the equality among people eventually came to be regarded as a god? Many of the flexible and tolerant circles of Hinduism, with their ever-growing pantheon of gods and goddesses, consider the Buddha to be a deity, one of the multiple manifestations of the god Vishnu.

Even more ironic is the fact that by elevating the Buddha’s status over the human realm, his image did not become more powerful in any way: In a tradition like Hinduism, filled with countless deities, turning the Buddha into a god also made him ordinary, just one more god among thousands.

1 The Remains Of The Buddha

 

The Mahaparinirvana Sutra (an ancient Buddhist text on the last days of the Buddha) describes how his followers cremated the Buddha after he passed away. The remains were divided into eight portions. Each of these portions were sent to eight different states visited by the Buddha during his lifetime. A stupa was erected in each state in order to house the remains. Other sources claim that during the third century BC, Ashoka ordered these eight stupas to be opened, the cremated remains of the Buddha redistributed into a higher number of portions, and more stupas to be built all over the expanding Buddhist world to house the relics.

The Buddhist relic-cult has been an important dimension of Buddhist ritual. Even today, there are several temples and museum that claim to hold “relics” of the Buddha. Two famous examples are the “Temple of the Sacred Tooth Relic” in Sri Lanka and the “Buddha Tooth Relic Temple & Museum” in Singapore.