နွားသိုးမျက်နှက်နှာနှင့် နှာဗူးကြီး
etoneမနောရဲ့ မြန်မာ မိန်းမ ပို့စ်ကို ဖတ်မိပြီး အလုပ်လေးနည်းနည်းပါးတုံး ရေးလိုက်တာ ပို့စ်တစ်ပုဒ်တော့ပြီးသွားပြီ ။ ဒါတောင် အရှိန်က မသေသေးဘူး ။ စပ်မိစပ်ရာလေး တွေးမိပြန်တော့ …. ကျမကိုယ်တိုင်ကြုံရတဲ့ အဖြစ်ပျက်လေးတစ်ခုကို ပြန်သတိရမိတယ် ။
လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်ခွဲလောက်ကဖြစ်မည် ။ အိမ်ရှေ့မှ အစ်မတစ်ယောက်က စင်္ကာပူတွင် အလုပ်လုပ်နေသော ချစ်သူထံ အင်တာနက်ဖုန်းဖြင့် ခေါ်မည်ဆိုသော ကြောင့် etone တစ်ယောက်ဆရာကြီး လုပ်ပြီး လိုက်ကူညီပေးစဉ်ဖြစ်ပွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည် ။ ကျမတို့ အိမ်နားတွင် ခေတ်အဆက်ဆက်ဖွင့်ခဲ့သော အနှိပ်ခန်း၊ တည်းခိုခန်းတဖြစ်လဲ ကေတီဗွီဆိုင်ရှိသည် ။ အစဉ်အဆက် လူများ ၊ ပိုင်ရှင်များပြောင်းသာသွားသော်လည်း ထိုနေရာတွင် ကောင်းကောင်းမွန်မွန် လုပ်ငန်းမျိုး ပြောင်းလဲလုပ်ကိုင်ခြင်းမဟုတ်ပဲ KTV ၊ အနှိပ်ခန်း နဲ့ တည်းခိုးခန်းလုပ်ငန်းများကို သာ ပိုင်ရှင်များပြောင်းပြီး နာမည်တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုးနှင့် လုပ်ကိုင်လျှက်ရှိကြောင်း သတိထားမိသည် ။ ယနေ့ညတွင်လည်း ကျမ ထုံးစံအတိုင်း အဝေးရောက်ချစ်သူကို လွမ်းနေတဲ့ အိမ်ရှေ့က အစ်မကို ကူညီရဦးမည် ။ နေ့ခင်းကတည်းက တိုင်ပင်ထားသည့်အတိုင်း ညနေ ခြောက်နာရီခွဲလောက် ထမင်းစားပြီး ၊ ခုနှစ်နာရီဒေါင်ဆိုတာနဲ့ အိမ်ရှေ့မှာ ဆုံကြသည် ။ ထိုမှ တစ်ဆင့် အင်တာနက်ဆိုင်သို့သွားမည်ဖြစ်သည် ။
ထိုအစ်မက ပိုလိုရှပ် အင်္ကျီကို စကတ်နောက်ခွဲနှင့် ဝတ်ထားသည် ။ စကတ်နောက်ခွဲမှာအရှည်ဖြစ်သော်လည်း ဒူအထက်နားထိခွဲထားကြောင်း သတိထားမိသည် ။ လမ်းလျှောက်ရလွယ်ကူအောင် ဖြစ်မည်ဟုလည်း မှတ်ချက်ချမိသည် ။ ကျမကတော့ ရုံးက ပြန်လာသည့်အဝတ်စားတိုင်း သာမန်အင်္ကျီ နှင့် ထဘီကို ဝတ်ထားသည် ။ ကျမတို့အိမ်နှင့် အင်တာနက်ဆိုင် ကားမှတ်တိုင် နှစ်ခုစာမျှ ဝေးသဖြင့် လမ်းလျှောက်သွားရသသည် ။ … လမ်းတွင် တစ်နေ့လုံး ကြုံတွေ့ခဲ့သည့် အဖြစ်ပျက်များအကြောင်း သူပြော၊ ကိုယ်ပြောနှင့် စကားတွေဖလှယ်နေကြသည် ။ အင်တာနက်ဆိုင်ရောက်တော့ အစ်မက လက်ထဲမှ ပါလာသော ဖုန်းနံပါတ်စာရွကအပိုင်းလေး ပျောက်သွားကြောင်း သိသဖြင့် လာရာလမ်းအတိုင်းပြန်လာရှာ ကြသည် ။ ကျမတို့ နှစ်ယောက် ဟိုရှာဒီရှာ နှင့် ကြည့်သော်လည်း မတွေ့ပေ ။ ညဘက်ဓါတ်မီးတိုင်မှ မီးမလာသဖြင့်မှောင်နေပေပြီ….. ။ စာရွက်တွေ့ရေးကိုသာ မဲရှာနေကြသဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိမထားမိပေ။ ခေါင်းချင်းဆိုင် အရိပ်တစ်ခု ကုန်းကုန်း ကြီးနဲ့ ထိပ်တိုက်ဆုံမိမှ ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံး လန့်ဖြန့်သွားသည် ။ ဖင်ထိုင်ချမိတော့မတတ်လန့်သွားသည် ။ မဲမဲကြီးက ခေါင်းမော့လာကာ ပြုံးဖြီးဖြီးမျက်နှာနှင့် ရှိသမျှ သွားများပေါ်အောင် ပြုံးပြသည် ။ ကျမတို့လည်း ရုတ်တရတ်မို့ မှင်သက်သွားသည် ။ ပါးစပ် အဟောင်းသားနှင့် အတန်ကြာ စိုက်ကြည့်နေမိသည် ။ထို မျက်နှာပြဲကြီး က ကျမတု့ိကို ညီမလေးတို့ ဘာပျောက်လို့ရှာတာလဲ ။ ကူရှာပေးမယ်ပြောပြီး သူ့ဟမ်းဖုန်းကိုထုတ်ကာ မှိန်ပြပြအလင်းရောင်လေးဖြင့် ဘာမှန်းမသိသော အရာကို လိုက်ရှာ ပေးဟန် ပြနေသည် ။ အတော်လည်း ရယ်ချင်သွားသည် ။ ကျမတို့ဘာရှာမှန်းမသိပဲ ဝင်လာရောသည် ပေါ့ …။ ငေါက်ထုတ်လိုက်ရအောင်လည်း လူပုံဝတ်ကောင်းစားလှနှင့်မို့ အားနာကြသည် ။ ရယ်စရာတော့ အလွန်ကောင်းနေပေပြီ … ။ ကျမတို့ကလည်း သူ့အမေးကို မဖြေပဲ ဒီနားတစ်ဝိုက်မှာပဲ ရှိမည် အထင်နှင့် ကုန်းပြီးရှာကြပြန်သည် ။ သူကလည်း ဟိုရှာ ၊ ဒီရှာ နှင့်ပေါ့… ။ ခဏကြာတော့ သူစိတ်အိုက်သွားသည်ထင်သည် နောက်ပြန်လျှောက်သွားပေပြီ ။ ကျမတို့လည်း ဒီလူ ငကြောင် သွားပြီ အထင်နဲ့ ခွက်ထိုးခွက်လန် တိုင်ပင်မထားပဲ ရယ်လိုက်မိသည် ။ ရယ်သံတောင် မဆုံးသေး ကားမီးအလင်းရောင် ပြင်းပြင်းက ကျမတို့ဆီထိုးကျလာသည် ။ ပြန်ကြည့်၍ပင် မရအောင် မျက်စိကျိန်းလွန်းအောင်ပင် မီးဖြင့် ထိုးထားသည် ။ ကျမတိုလည်း အမှောင်ထဲရှာနေတုန်းရုတ်တရက် အလင်းရောင်မြင်ရသဖြင့် မျက်စိမဖွင့်နိုင်ပဲရှိရာ ကားတံခါးဖွင့်ပြီး ဆင်းလာသံကြားရသည် ။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်က အနားရောက်တော့ ညီမလေးတို့ အခုလင်းသွားပြီ ဆက်ရှာလေတဲ့ … သေချင်စော်နံသွားသည် ။ ထို နွားသိုးလို မျက်နှာနဲ့ လူကြီးဖြစ်မည်ဟု မျက်စိဖွင့်မကြည့်ပဲ သိခဲ့သည် ။ ကျမတို့လည်း တော်ပြီမရှာတော့ဘူး ဖုန်းနံပါတ်ကို မေးလ်ပို့ပြီးတောင်းတော့မည်ဟု စိတ်ပျက်လက်ပျက် ညီးညူပြီး ထိုနေရာမှ ထွက်မည် အပြူတွင် ထိုနွားသိုးမျက်နှာနှင့်လူကြီးက ဖုန်းဆက်လို့ရလား ၊ မေးလ်လေးပေးပါလား ၊ မုန့်စားဦးမလား ဆိုပြီးဝင်ရောပါရော … ။ ပြီးတော့ သူ့ ဟမ်းဖုန်းနံပါတ်ကိုလည်း ပြောပြပါသည် ။ ကျမတို့လည်း ထိုအချိန်တွင်တော့ အားမနာနိုင်တော့ပါ … ဟဲ့ငကြောင်သွား လာရောမနေနဲ့ စိတ်မဝင်စားဘူးလို့ အော်ပြောလိုက်တာတောင် သူက မသွားသေးပဲ ။ သူဒီနားကို ခဏခဏလာတတ်ကြောင်း ခင်ချင်ပါတယ် ညာဘာတွေဆက်ပြောပါတော့သည် ။ နောက်ဆုံး ကျမတို့လည်း ဒေါသက ထွက်လာပြီမို့ ရှင်မသွားရင် အော်လိုက်မှာနော် ဒါကျမတို့ ရပ်ကွက် လက်သံပြောင်တယ် စမ်းကြည့်မလားမေးတော့မှ တင်းပြီး ကားစက်နှိုးကာ အရှိန်ဖြင့် မောင်းထွက်သွားပါတော့သည် ။ ကျမတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ဖုန်လုံးကြီးများကြားတွင် ဒေါသချောင်းချောင်းထွက်ပြီး ကျန်ခဲ့ပါတော့သည် ။
ဒါနဲ့ပဲ အင်တာနက်ဆိုင်ကိုလည်း မသွားဖြစ်တော့ပဲ အိမ်ပဲတန်းပြန်လာခဲ့ပါတော့သည် ။ အိမ်ရောက်တော့မှ ပြန်စဉ်းစားကြည့်မိသည် ။ ကျမဝတ်ထားတာ လျှပ်ပေါ်လော်လီနေခြင်းလည်း မဟုတ် ၊ အိမ်ရှေ့အိမ်က အစ်မဝတ်ထားတာကလည်း သာမန်ပင် …ဘာကြောင့်များ ကျမတို့ကို ဒီလို လာရောရဲပါလိမ့် ။ တစ်နည်းဆိုသော ထိုလူစိတ်ထဲတွင် ကျမတို့ ရောရလွယ်မည့်မျက်နှာပင်ထင်သလားမသိ ။ ကျမသေချာစဉ်းစားမိသည်ကတော့ အစ်မဝတ်ထားသောစကတ်သည် အရှည်ဖြစ်သော်လည်း နောက်ခွဲဖြစ်သည် ၊ ထိုအတူ ကျမတို့ ကုန်းပြီးရှာနေသေအခါ ကြည့်ရတာ တစ်မျိုးဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည် ။ ထို့ပြင် မိန်းကလေး နှစ်ဦးထဲ အမှောင်ထဲ ကုန်းရှာနေသည် မှာ ဇာတ်လမ်းလုပ်ကြံပုံနှင့်တူပြီး သားကောင်ရှာနေသော မိန်းမများရဲ့ လုပ်ကွက်နဲ့ ဆင်တူနေလားမသိပေ ။ ချက်ချင်း ပြန်မငေါက်လိုက်သည်ကတော့ အခြေနေစောင့်ကြည့်ပြီး အီရန်အသင့်အနေထားများထင်နေမလား မသိပေ ။ ရှာနေသော နေရာကလည်း ထို သကောင့်သား ထွက်လာသော ကေတီဗွီနားတွင်ဖြစ်သည် ။ (KTV ထဲက ထွက်လာမလာတော့မသိဘူး အဲံဒီနားမှာ ကားရပ်ထားရင် အဲ့ဒီကိုလာတာများတယ် ၊ တွေ့ဖူးတာ ။ ) နောက်ပိုင်း အင်တာနက်ဆိုင်သွားတော့မည် ၊ညဘက် မိုးချုပ် အပြင်ထွက်မည်ဆိုပါလျှင် အဝတ်အစားကို ဂရုတစိုက်ဝတ်ဆင်တတ်သော အကျင့်မျိုး ရခဲ့ပါတော့သည် ။
15 comments
intro
February 1, 2011 at 1:14 pm
ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေဗျာ…
manawphyulay
February 1, 2011 at 1:51 pm
ညဘက်သွားရင် ကြည့်သွားပေါ့ အီတုံရဲ့ မဟုတ်ဘူးလား ခုခေတ်က မလွယ်ဘူးလေအဲ သူများပြောနေတာ ကားမရပဲ နေတော့မယ် ပြန်တော့မှ…..
manawphyulay
February 1, 2011 at 1:54 pm
ပြန်မှ အီတုံရေ……….. ဦးဖက်က ပိုစ့် ၈ဝ ဖိုးရအောင် အကြံလာပေးနေတာ မနိမ့်ဘူး။
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
February 1, 2011 at 2:20 pm
တိုင်းရင်းဆေးပညာနဲ ့ပြောရရင်
ပယောဂမှန်ရင် တုန်းဆင်းဒယ်လို ့ခေါ်သကွဲ ့
အိုချစ်နှမ အီးတုံး
အိုက်နေ ့က ဝတ်စုံ (အားလုံး)
ကို မြင်ပြီးမှ ဆုံးဖြတ်မယ်
hello! everybody
February 1, 2011 at 7:02 pm
ကျနော့အကိုနဲ့မရီးကမြို ့ထဲမှာအရောင်တင်ဆီနဲ့ပရိဘောဂဆိုင်ဖွင့်သဗျ၊ ညနေဘက်အကိုပြန်လာတိုင်းမရီးက အကိုရယ်ကောင်တာထိုင်ရတာ တချို ့ယောက်ကျားတွေကကြည့်တာတမျိုးကြီး ပြီးတော့ရိတိတိနဲ့၊ အဲဒိတော့အကိုက ကြည့်ပြီးမှရိတာလားမေးတော့ မရီးက ဟုတ်တယ်အကိုလို့ဖြေတယ်၊ အေးကွာမင်းဝတ်တာကလည်းကြည့်ချင်စရာဘဲ၊ကိုယ်ကတော့မင်းကိုအကုန်မြင်ပြီးသားမို့မကြည့်ချင်တော့ဘူး၊ယောက်ကျားတွေကမပေါ့တပေါ်ဆိုကြည့်ချင်ကြတယ်ကွဲ ့ ၊ ကဲ..ဒီတော့ မင်းအကြည့်မခံ၊ အရိမခံချင်ဘူးဆိုရင်ဖြင့်(၁) ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ကောင်တာပေါ်တက်ပြီးစောင့်ကြောင့်ထိုင်နေ(ဒါဆို လန့်ပြီးမကြည့်) (၂) လုံလုံခြုံခြုံဝတ်(ကြည့်စရာ အစအန ရှာမရလို့မကြည့်၊မရိ)ဆိုပြီး သူ့ရဲ ့မဟေသီကိုအကြံပေးရှာတယ်။ ကျနော့မရီးလည်း (၂) အချက်အကြံကိုလက်ခံပြီးလိုက်နာကျင့်သုံးလို့ အခုဆို ကျနော့နောင်တော်ကြီးညနေဘက်နားအေးအေးနဲ့အရက်ရဲ ့အရသာကိုခံစားလို့ရနေပါပြီ ရွာသူ ရွာသားအပေါင်းတို့ခင်ဗျာ။
etone
February 2, 2011 at 7:52 am
ဘကြီးပု ဘာပရောဂမှလည်း မမှန်ပါဘူး …ဒီတော့ မပြရေးချမပြပါ 😀
narziparty2009
February 1, 2011 at 5:16 pm
ကျွန်တော်နာဇီနဲ.တော.ကွာပါ.ဗျာ။ကောင်မလေးချောချောလှလှလေးတွေကို
တကယ်လှလို.ကြည်.ချင်တာတောင်နှာဗူးလို.အထင်ခံရမှာစိုးလို.မကြည်.ရဲဘူး
ဝင်ရောဖို.ဆိုတာတော.ဝေးရော
bigcat
February 2, 2011 at 6:54 am
အီးတုံးက အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသရေးရာကျွမ်းကျင်သူဆိုတာ အခုဒီစာဖတ်ပြီးမှ သတိထားမိတယ်။ ဘာတဲ့ ‘အီရန်အသင့်အနေထားများထင်နေမလား မသိပေ။’ ဟုတ်တယ်ဗျ အီရန်နိုင်ငံအစိုးရကလည်း အနောက်တိုင်း မုန်းတီးရေးရောဂါ စွဲနေတာလေ၊ အီရတ်မှာအမေရိကန်တပ်တွေရောက်တော့ ပိုဆိုးသွားတာပေါ့။ အခုအီဂျစ်မှာဖြစ်နေတာကိုရော နောက်ပို့စ်တခုမှာကြုံရင် ထည့်ရေးပါအုံး။ ပြည်တွင်းမှာဆိုတော့ အခြေအနေကြည့်ရေးရတာ နားလည်ပါတယ်။
စကားမစပ် အဲဒီလူနွားသိုးလိုလူကြီးက ကိုအောင်ပုလေ။ အခုသူက ဂျာမနီမှာဟန်ကျနေတယ်။ ကားပေါ်ကတောင်မဆင်းတော့ဘူး၊ ဟွန်းလေးတချက်တီးခေါ်လိုက်ရုံပဲတဲ့။
etone
February 2, 2011 at 9:19 am
ကိုကြောင်ကြီးထင်သလို အရှေ့အလယ်ပိုင်း ကိစ္စမကျွမ်းကျင်ပါဘူး … တကယ်များကျွမ်းကြည့်ပါလား အရပ်လက်သည် လုပ်စားမှာ ဟီးဟီး ။ 😀
fatty
February 2, 2011 at 7:41 am
ကိုယ်ပိုင်ရေးတာဆိုတော့ ချီးကျူးပါတယ်ဗျာ .။ တချက်က logically ပြောရရင်တော့ ဖြစ်ခဲပါတယ်။
ယနေ့ ရန်ကုန်မှာ စကပ်ခွဲ မပြောနဲ့ ဘောင်းဘီတိုနံ့နံ့လေးတွေနဲ့သွားနေသူတွေ လမ်းပေါ်မှာအများကြီးဖြစ်နေပါပြီ။
KTV ထဲက ထွက်လာသူ တယောက်က အဲလိုလုပ်တယ်ဆိုတာ သိပ်မဖြစ်နိုင်ပါ။ KTV ထဲမှာ ဝ ခဲ့ပါပြီ။
နောက်ပြီးကားပါလာသူက တကူးတက ဆင်းပြီး အဲလိုအဲလို ဆိုတော့ စဉ်းစားရကြပ်သဗျ။ ယနေ့ရန်ကုန်မှာ နေရာတိုင်းမှာ ရနိုင်ပါတယ်။ ဆိုက်ကားသမားတယောက်ကိုမေးကြည့်တယ် … ဟိုမှာကောင်မလေးတယောက်
ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ သဘောမကြဘူးလားဆိုတော့ .. TOKYO CHICKEN က ကြက်ပေါင်ကြော်လောက်စိတ်မဝင်စား
ဘူးတဲ့ ..။
etone
February 2, 2011 at 8:06 am
ကို ဖက်တီးရေ … ဒီအဖြစ်ပျက်က လွန်ခဲ့တဲ့ တနှစ်ခွဲကပါ ။ အဲ့ဒီအချိန်က အခုလို ပေါင်တိုမတွေ ခေတ်သိပ်မစားသေးပါဘူး ။ ကွာတားလောက်ပဲ တိုတဲ့ အချိန်ပေါ့ …။
စာထဲမှာက သွယ်ဝိုက်ပြီးရေးထားတာပါ … ။ ညဘက် သားကောင်ရှာနေတဲ့ မိန်းမတွေထင်ပြီး လာရောတာလို့မရေးချင်လို့ သဘောလောက်ပဲ ပေးပြီး ရေးထားတာပါ ။
တစ်ကယ်က KTV ကထွက်လာတဲ့လူဆိုရင် ဝနေပြီမှန်ပေမဲ့ KTV ဆိုတဲ့ နေရာမျိုးမှာ ဘယ်အဆင့်ထိနောက်ဆုံး လုပ်လို့ရလဲ ကိုဖက်တီးသိမှာပါ …:D တခြား ကိစ္စရပ်တွေလုပ်ချင်ရင်တော့ တခြား နေရာသွားရပါတယ် လို့လည်း ကြားဖူးပါတယ် ။
ညဘက် ထွက်တတ်တဲ့ မိန်းမတွေက လမ်းမှာ အဲ့ဒါမျိုးလုပ်ပြတတ်တယ်လို့ သူငယ်ချင်းတွေပြောပြတာ ကြားဖူးတယ် ။ အင်္ကျ ီလည်ဟိုက်တွေဝတ်ပြီး လက်ထဲက ကိုင်ထားတဲ့ ဟာတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပြုတ်ကျပြ ပြီးရင် ကုန်းကောက်ပြနဲ့ ပရိုမိုးရှင်းလုပ်နေပါသတဲ့ရှင် … ။ အဲ့ဒါမျိုးနဲ့ မှားတာ နေမှာပါ…။
fatty
February 2, 2011 at 8:52 am
ကျနော် ခေတ်ကာလကို နဲနဲမျက်ချေပြတ်သွားဟန်တူတယ်။ အဲဒီ ပရိုမိုးရှင်းမျိုး မသိမကြားလိုက်မိဘူး။
အခုခေတ်က လမ်းပေါ်ကကောက်တင်တဲ့ခေတ်မဟုတ်တော့ဘူးလေ။ KTV မှာကတော့ ကောင်မလေးကိုသဘောကျလား ကျတယ်ဆိုရင် ဖုံးနံပါတ်တောင်း အပြင်မှာချိန်း ပြီတော့ တည်းခိုခန်းသွား ဒီလောက်ပါဘဲ။
eros
February 2, 2011 at 2:26 pm
မဒမ်ဖက် ကို ဦးဖက်အကြောင်း သတင်းပေးလိုက်ရမလား။ ငှဲ ငှဲ ငှဲ
fatty
February 2, 2011 at 3:36 pm
ယခု လွှတ်တော်အမတ်များလို ကျနော် ပါမစ်အရင်တင်ပြီးပါမစ်ကြမှရေးရတာပါခင်ဗျ။
naywoonni
February 3, 2011 at 4:14 am
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ။ လူမှာအကွပ် တောင်းမှာအဝတ်တဲ့ အဲ ယောင်လို့ လူမှာအဝတ်တဲ့ သူဝတ်တဲ့ အဝတ်အစားက သူ့ရဲ့ စိတ်ဓါတ် အဆင့်အတန်းကို ပြောပြနေသလိုပဲ ။ နောက်အမူအကျင့် အနေအထိုင်ကလည်း သူ့နေရာနဲ့သူ နေတတ်မှပေါ့ ။ အိပ်ထဲမှာ ရုံးခန်းထဲမှာ လုပ်နေတာနဲ့ လမ်းပေါ်မှာ လုပ်နေတာ ကွာတာပေါ့… ။ သူများဝတ်တိုင်းလိုက်ဝတ် သူများနေသလိုလိုက်နေရင်တော့ သူများဖြစ်သလို လိုက်ဖြစ်မှာအသေအချာပဲ