ရွှေအိုးထမ်းလာတဲ့သား The end

ဂိတ်မှူး များ ၊ ဒရိုက်ဘာ များ ၊ စပါယ်ယာ များ နားနေရာ ၊ ကားဂိတ်၏ ရုံးခန်း အတွင်း ဝယ် လင်းလင်း ကို ဦးကိုကို က လက်ကမ်း ကြိုဆို နှုတ်ဆက်လာသည် ကို မြင်လိုက်ရသော အခါ …. လင်းလင်း တစ်ယောက် ဒေါသပုန်ထ ပြီး ဦးကိုကို အား ပြေးထိုးလေတော့သည် ။ ဖြစ်ချင်တော့ လင်းလင်း ထံတွင် ပညာသင်ရန် လိုက်ပါလာသူ မျိုးကျော်  က အချိန်မှီ ဆွဲနိုင်လိုက်သည် ။ ဦးကိုကို က ပြုံးလျှက်  ပင် ခပ်အေးအေး ပြောလာသည် ။

“ လင်းလင်း ရေ …၊ မင်း အနေနဲ ့ လောလောဆယ် မင်းရင်ထဲ မှာ  ကိုယ့်ကို သတ်ချင်လောက်အောင် ဒေါသဖြစ်နေမယ် ဆိုတာ ကိုယ်သိပါတယ် ”

“ ဟေ့ကောင်…မျိုးကျော်… ငါ့ကို လွှတ်စမ်း…….. ဒီလူကြီး က လူယုတ်မာ ကြီး ကွ ၊ တဏှာရူးကြီး ၊ ငွေရှိတယ် ဆိုပြီး…သူများ သမီးပျိုတွေ ကို လိုက်ဖျက်ဆီးချင်နေတဲ့ လူကြီး….. လွှတ်စမ်းပါကွာ…….တောက် ! ”

“ ကဲ လင်းလင်း ရေ….. ကိုယ့် ကို စကားနဲနဲ ပြောခွင့်ပေးကွာ… ခဏလေးပါ ပဲ ။ အလွန်ဆုံးကြာ နာရီဝက်ပေါ့ … ။ ကိုယ်ပြောတဲ့ စကား အကုန်ကြားပြီး လို ့၊ လင်းလင်း ကိုယ့်ကို မကျေနပ်ဘူး ၊ ကိုယ် မှားနေတယ် ဆိုရင်… လင်းလင်း အနေ နဲ ့ကိုယ့်ကို သတ်ချင်သတ် ၊ ထိုးချင်ထိုး ။ လင်းလင်း လုပ်သမျှ ကိုယ်ငြိမ်ခံ ပေးမယ် ။ ဟုတ်ပြီလား ”

“ ဟုတ်တယ် လင်းလင်း ရေ… မင်း ရဲ  ့ဇါတ်လမ်း က ဦးကိုကို နဲ ့တွေ ့မှ ဇါတ်ရည် လည်တော့မှာ မို ့ ၊ ဆရာ ကိုယ်တိုင် ဒီအချိန်မှာ ဒီလို ဖြစ်လာဖို ့စီစဉ်ပေးလိုက်တာပဲ ”  ဒရိုက်ဘာ ကိုထွန်း က ဝင်ပြောလာသည် ။ ( ဒရိုက်ဘာ ကိုထွန်းသည် လင်းလင်း တို ့ကား ကို မောင်းသူ )

လင်းလင်း ဖုန်းသံမြည်လာသည် ။ ကြည့်လိုက်တော့ အိမ် မှ ဆက်လာသည့် ဖုန်း ။

“ သားလင်းလင်း ၊ သား  အခု မောင်ကိုကို နဲ  ့တွေ ့နေပြီလား ”

လင်းလင်းတစ်ယောက် မပြောချင် ပြောချင် ဖြင့် ပြန်ဖြေရသည် ။

“ ဟုတ်ကဲ့ ၊ ဖေဖေ အခု ဦးကိုကို နဲ ့ပြောနေပါတယ် ”

“ အေး… သား ဘာတွေ လုပ်နေတယ် ၊ ဖြစ်နေတယ် ဆိုတာ ဖေဖေ တို ့အကုန်သိပြီးသား ၊ မန်းတလေး မှာ သား ကို ဆုံးမ မယ် ဆိုရင် ၊ သား က အလွယ်တကူ နားမလည် နိုင်မှာ စိုးလို ့၊ သား လက်မခံ မှာ စိုးလို ့ ၊ အခုလို ဖြစ်လာအောင် ဖေဖေ တို ့အားလုံးတိုင်ပင် ပြီး စီစဉ် လိုက်တာပဲ ၊ အခု သား က မောင်ကိုကို ပြောမယ့် စကားတွေ ကို နားထောင်ပေး ၊ နောက်ပြီး မောင်ကိုကို  က မင်း ကို နေရာ တစ်ခု လိုက်ပြ လိမ့်မယ် ၊ သား အနေ နဲ ့ဒေါသဖြစ်နေမယ် ဆိုတာ ဖေဖေ သိပါတယ် ၊ ဒါပေမယ့် ဒါဟာ သား အနေ နဲ  ့အမှန် ကို  မသိမြင်ရသေးလို ့ဆိုတာ ကို လဲ  ဖေဖေ တို ့နားလည်တယ် ။ ဒီတော့ အခု မောင်ကိုကို ပြောသမျှ ခဏလေး သည်းခံ နားထောင်ပေး ။ ပြီးရင် သား ဘာသာ သား ၊ ဘယ်ဟာ အမှန်တရား လဲ ဆိုတာ ကို စဉ်းစားဆုံးဖြတ် …. ၊ သား ကို ဖေဖေ တို ့ ပညာသင်ပေးခဲ့တာ ၊ လူတစ်လုံး သူတစ်လုံး ဖြစ်အောင် ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်ခဲ့တာ တွေ က သားကို ပညာမဲ့ အဆင်အခြင်မဲ့ တစ်ယောက် အနေနဲ ့ မဖြစ်သင့်တာတွေ ဖြစ်လာဖို ့မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ သား သဘောပေါက်လာမှာပါ ၊ အခု နားထောင်လိုက်ပါဦးနော် ၊ သား ကို ဖေဖေ တို ့ယုံကြည်တယ်….ဒါပဲ ကွာ ”

လင်းလင်း တစ်ယောက် စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားပြီး လက်ချောင်းလေး တွေ တစ်ဆတ်ဆတ် တုန်နေသည် ။ ဦးကိုကို က စကား ဆက်လာသည် ။

“ လာကွာ…….ကိုယ်တို ့တစ်နေနေရာ သွားပြီး အေးအေးလူလူ ထိုင်စကားပြောကြတာပေါ့ ၊ စိတ်အေးအေးထားပါနော်….လင်းလင်း ဖြစ်ချင်သမျှ အားလုံး ဖြစ်စေရမှာပါ ၊ လာ… ကိုယ့် ကားနဲ ့လိုက်ခဲ့ ”

လင်းလင်း ၊ ကားအုံနာ ၏ သား ပညာသင် မျိုးကျော် ၊ ဒရိုက်ဘာ ကိုထွန်း တို ့ဦးကိုကို ကား နှင့် ပါသွားကြသည် ။ မစ်စတာ ဂီတာ ၏ အတွင်းပိုင်း တစ်နေရာ ဝိုင်း တစ်ဝိုင်း တွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ကြပြီး  ဦးကိုကို က ပင် အစားအသောက်များ မှာပေးလိုက်သည် ။ မျိုးကျော် နှင့် ကိုထွန်း တို ့က ဘီယာ ကိုယ်စီ ဖြင့် ။

“ လင်းလင်း ဘာသောက်မလဲ ”

“ ကျွန်တော့် ကို ရေအေးအေးလေး တစ်ခွက်သာ မှာပေးပါ ”

“ ကဲ… ကိုယ် စပြောရရင်………..   ဒီလိုကွာ..၊ ယောက်ျားတွေ ချည်းပဲ ဆိုတော့ ကိုယ် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပဲ ပြောမယ်နော် ၊ ကိုယ့် ကို အိမ်ထောင် ရေး ဖောက်ပြန်တဲ့ သူ တစ်ယောက် လို ့ပြောမယ် ဆိုရင် ကိုယ် လက်ခံပါတယ် ။  ကိုယ့် မှာ မိန်းမ ရယ် သားသမီး ၂ ယောက် ရယ် ရှိနေတဲ့ ကြားက ၊ ရင်ခုန်သံ အသစ်….ကစ်ပင်း သဘောမျိုး မမ ကို ကိုယ် တွဲခဲ့တယ် ။ ကိုယ်  သူ ့ကို ပြည့်ပြည့် စုံစုံ ထားခဲ့ပါတယ် ”

“ ဗျာ….ဘယ်လို ၊ ဘယ်လို …. မမ က ခင်ဗျား ကစ်ပင်း…. ဟုတ်လား ”

“ အဲဒါ အမှန်တရား ပဲ လင်းလင်း ” ဒရိုက်ဘာ ကိုထွန်း က ဝင်ပြောလာသည် ။

“ ဟုတ်တယ်….မမ က မင်းကို ဘယ်လို တွေ လိမ်ညာ ပြောထားမလဲ တော့ ကိုယ် မသိဘူး ၊ မမ က ကိုယ့် ကစ်ပင်း ပဲ ၊ ကိုယ့် မှာ ကစ်ပင်း ဆိုလို ့မမ တစ်ယောက် ပဲ ရှိတယ် ၊ မမ ကိုယ့် ကုမ္ပဏီ မှာ စဝင်တော့ စက္ကထရီ ၊ သူ ့နောက်ကြောင်း ကို ကိုယ်လိုက်ကြည့်တော့ အထာတွေ ရှိတာနဲ ့…သူနဲ ့ကိုယ်နဲ ့နားလည်မှု ယူပြီး ကိုယ့် ကစ်ပင်း အဖြစ် သူ လက်ခံ ခဲ့တာပဲ ။ လင်းလင်း သွားသွားတွေ ့နေ တဲ့ တိုက်ခန်း ဆိုတာ ကိုယ် သူ ့ကို ဝယ်ပေးထားတာ ၊သူကိုင်တဲ့ ဖုန်း ၊ အားလုံးကွာ .. အစစ အရာရာ လိုလေသေးမရှိ ကိုယ် ထားပေးခဲ့ပါတယ် ”

“ နေဦးနော်….. ကျွန်တော် မေးချင်တာလေး တစ်ခု ရှိတယ်  ။  မမ မန်းတလေး ကို မလာခင် တစ်ရက် က ဖုန်းဆက်လာတာ ၊ ခင်ဗျား က သူ ့ကို အဓမ္မကျင့် တယ် ဆို ”

“ နိုး..နိုး ၊ အဲဒါ လုံးဝ မဟုတ်ဘူး ၊ သူ က ကိုယ့်ရဲ  ့ကစ်ပင်း ပဲ ကွာ ၊ ကိုယ် ဆန္ဒရှိရင် သူ လိုက်လျော ရမှာ ပေါ့ ၊ အဲဒီနေ ့က ကိုယ်တို ့စကားများ သွားတာ ပဲ ရှိတာ ၊ အဲဒါ က လည်း လင်းလင်း နဲ ့ဇါတ်လမ်းဖြစ်နေတာ ကို ကိုယ် သိတယ် လို ့စလိုက်ရာက အစ……”

လင်းလင်း တစ်ယောက် ငိုသံပါကြီး ဖြင့်  ပြောလာသည် ။

“ ကျွန်တော် တော့ သေချင်တော့တာပဲ သိတော့တယ် ဗျာ ၊ အခု ခင်ဗျားပြောနေတာ တွေ က တစ်မျိုး ၊ မမ ကျွန်တော့် ရှေ  ့မှာ ငိုယို ပြောခဲ့တာ တွေ က တစ်မျိုး ၊ ကျွန်တော် အရမ်းချစ်တဲ့ မိန်းမ က ဒီလိုမျိုး ဆို တော့ ကျွန်တော် ဘာဆက်လုပ်ရတော့မှာ လဲ ဟင် ….”

“ ကိုယ် မမ နဲ ့တွဲ နေရာကနေ ၊ ကိုယ့် အမျိုးသမီး က လည်း ၊ ကိုယ့်သတင်း နားစွံနားဖျား ကြားမိသွားတယ် ၊ ကိုယ့် ရုံး မှာ နေ ့တိုင်း လိုက်လာပြီး ကိုယ့်ကို မျက်စိဒေါက်ထောက် ကြည့်တော့တာပဲ ၊ အဲဒီမှာ မမ  က ကိုယ့်ကို အကပ် မခံတော့ဘူး ၊ ကိုယ် နဲ ့တွဲနေတဲ့ ကြားထဲ ကို အပြင်မှာ သူ ဇါတ်လမ်း အသစ်တွေ ရှိလိုက်သေးတယ် ၊ ကိုယ့် တရားဝင် မိန်းမ မဟုတ်တဲ့ အတွက် သူ ပျော်ပါစေ ဆိုပြီး ကိုယ် မသိချင်ဟန်ဆောင်ပေးခဲ့တယ် ၊ အချိန်တန် လို ့ကိုယ့် ဆန္ဒ ဖြည့်ပေးရင် တော်ပါပြီလေ ဆိုပြီး ကိုယ် ရောင့်ရဲ ပေးခဲ့တယ် ၊ တစ်ကယ်တော့ မမ ဟာ ရုပ်ကလေးက သနားကမားလေး နဲ ့အရမ်းရှုပ်တဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက် ပဲ ။ ဒါနဲ ့လင်းလင်း သူ ့အသက် ဘယ်လောက် လို ့သိထားလဲ ”

“ ကျွန်တော့် ကို ပြောခဲ့တာ တော့ ၂၅ နှစ်ပြည့်ပြီး ပြီတဲ့ ”

“ ဟားဟား…..သူပြောတာ မမှားဘူးပဲ ၊ ဟုတ်တယ် သူ ၂၅ နှစ်ပြည့်ပြီး လို ့ ၃၃ နှစ်ထဲ ဝင်နေပြီ ၊ လင်းလင်း က လူငယ်ဆိုတော့ အချစ်ဆိုတာ ပဲ ခေါင်းထဲမှာ စဉ်းစားနေခဲ့လို ့ ၊ သူ ့မျက်နှာ ကို သေချာ သတိမထားမိခဲ့လို ့ပါ ၊ သူ မိတ်ကပ် အရမ်းသုံးတာလဲ ပါမှာပေါ့ ၊ မမ ဟာ ဒီနှစ် ၁၁ လပိုင်းဆိုရင် ၃၃ နှစ် ပြည့်မှာ ၊  ကိုယ်တို ့စကားများကြတဲ့ နေ ့က လင်းလင်း တို ့ဇါတ်လမ်း ကို ကိုယ် သိပြီး ပြီ ၊ မမ ကို နောက်ဆုတ် ဖို ့ပြောတော့…..လုံးဝ နောက်မဆုတ်ဘူး ဆိုပြီး ကိုယ့်ကို စိန်ခေါ ်ပြီး အလုပ် က ထွက်သွားခဲ့တာ ။ နောက်ရက်…လင်းလင်း ဆီ ရောက်လာတယ် မှတ်တာပဲ… ”

ဦးကိုကို တစ်ယောက် မောသွားသဖြင့် ဘီယာခွက် ကို ကောက်မော့ လိုက်သည် ။ လင်းလင်း လည်း ရင်တွေ ပူလာသဖြင့် ဝိတ်တာခေါ ်ကာ ဘီယာ မှာလိုက်သည် ။ ကိုထွန်းက ဘေးကနေ  သူ ့ပခုံး ကို ခပ်ဖွဖွ နှိပ်နေသည် ။

“ သူ က ဦးကိုကို ကို ဘယ်လို တွေ ပြောသွားတာလဲ ”

“ လင်းလင်း အဖေ ဦးလင်းဆွေ နဲ ့ ကိုယ်နဲ ့က လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ဝ နှစ်ကျော် ကတဲက အလုပ်အတူတူ တွဲ လုပ်ခဲ့ကြတာ လေ ၊ လင်းလင်း ချာတိတ် ရှိဦးမှာပေါ့ ၊ လင်းလင်း အဖေ ဟာ ကိုယ့်အပေါ ်မှာ ညီတစ်ယောက် လို ကော ၊ ဆရာ တစ်ယောက် လို ပါ ကောင်းခဲ့တယ် ၊ ကိုယ့် အလုပ်နဲ ့ပတ်သက်ပြီး လင်းလင်း အဖေ ကူညီပေးခဲ့တာ တွေ အများကြီးပဲ ။ ကိုယ် လည်း လင်းလင်း အဖေ ကို အကိုတစ်ယောက် လိုကော ၊ ဆရာ တစ်ယောက် လိုပါ လေးစားခဲ့တယ် ၊ ချစ်ခင်ခဲ့တယ် ။ တစ်ယောက် တစ်မြို  ့စီ မှာ နေပေမယ့် ကိုယ်တို ့တွေ ဟာ မိသားစု တွေ လိုပါပဲ ကွာ ။ လင်းလင်း က ကိုယ့် ကစ်ပင်း မမ နဲ ့ ငြိနေတယ် ဆိုတဲ့ သတင်းစကြားလိုက်ကတဲ က ကိုယ့် မှာ တော်တော်စိတ်ပူခဲ့ရတယ် ၊ စိတ်မကောင်း ဖြစ်ရတယ် ၊ ကိုယ့် ဆရာ ကိုယ့် အကို ရဲ  ့တစ်ဦးတည်းသော သား ဖြစ်တဲ့ မင်းကို ကူညီစောင့်ရှောက်ပေးရမယ့် ဝတ္တရား ရှိတယ် ။ ဝတ္တရား ဆိုတဲ့ စကား က စိမ်းပါတယ်ကွာ ၊ ကိုယ့်အပေါ ်မှာ သမိုင်းပေး တာဝန်ပဲ ။ မမ ဆိုတဲ့ မိန်းမ ဟာ အရမ်းလည်တယ် ၊ ယောက်ျားတွေ ရဲ  ့အထာကို ကောင်းကောင်းကြီး သိတယ် ။  သူ မန်းတလေး ကို ထွက်သွားတော့ ၊ သူ လင်းလင်း ကို ဘယ်လို ယုံအောင် နားသွင်း ၊ သွေးစည်း ထားမယ် ဆိုတာ ကိုယ် မှန်းဆ နိုင်ခဲ့တယ် ။ ကိုယ် လင်းလင်း အဖေ ဆီ ဖုန်းဆက် သတင်းလှမ်းပို ့လိုက်တော့ ၊ လင်းလင်း ကို ကိုယ် ဒီလို မျက်နှာချင်းဆိုင် ရှင်းပြ မှ လင်းလင်း နားလည်မှာ ဆိုတာ ကို ကိုယ်တို ့ သိခဲ့တယ် ။ ဒါကြောင့် ဒီလို ဖြစ်လာအောင် လင်းလင်း အဖေ ရယ် ၊ ဟောဒီက ညီလေး အဖေ ရယ် ကိုယ်တို ့ရယ် ဝိုင်း တိုင်ပင် ပြီး စီစဉ် လိုက်တာပဲ ၊ အခု ဘယ်လို လဲ…..မမ အကြောင်း ကို သိပြီလား ”

“ ကျွန်တော် အခု ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ တစ်ခု မှ ကို မသိတော့ဘူး ၊ တွေးလည်း မတွေး တတ်တော့ဘူး ၊ ကျွန်တော် ဘယ်လို ဆက်လုပ်သင့်လဲ ဟင် ၊ အခု ဒီတစ်ခေါက် ပြန်ရင် လက်ထပ်မယ် လို ့သူ ့ကို ပြောထားတယ် ၊ သူ က လည်း နားပူနားဆာ လုပ်နေတာကြောင့်လဲ ပါတယ် ၊ လုပ်ပါဦး….ပြောကြပါဦးဗျာ ”

“ ကိုယ် လင်းလင်း ကို သူနေတဲ့ တိုက်ခန်းသော့ နဲ ့ အဲဒီ တိုက်ခန်း ကို သူ ့ကို အပိုင်ဝယ်ပေးထားတယ် ဆိုတဲ့အကြောင်း ချုပ်ထားတဲ့ စာချုပ် ကို ပေးလိုက်မယ် ။ ဒီလောက်ဆို ကျန်တာ ကို လင်းလင်း ဆက်ရှင်းလို ့ရမှာပါ …… ဖြစ်လား ”

“ ကျွန်တော် သူ  ့ကို တစ်ကယ် ချစ်မိသွားခဲ့တာဗျ  ၊ ကျွန်တော် မပြရဲဘူး…..ဒီသော့ နဲ ့စာချုပ် ကို ကျွန်တော် မပြရဲလောက်ပါဘူး ဗျာ..။ ကျွန်တော့် မှာ သူ ့ကို မျက်နှာချင်း ဆိုင်စရာ အားကို မရှိတော့ပါဘူး …. ”

“ အဲဒီလောက် စိတ်မပျော့ရဘူးလေ ၊ ငါ့ ညီရာ …။ မင်းအနေနဲ ့ ဘဝ တစ်လျှောက်လုံး ဒီထက် ပို ခက်မယ့် အရာတွေ လည်း ကြုံရဦးမှာပါ ၊ အခုဟာ က ငါ့ညီ အနေနဲ ့ မသိနားမလည် လို ့ ၊  ထောင်ဖမ်းခံ ရတဲ့ ကိစ္စပဲ ..။ လွယ်ပါတယ် ကွာ ။ ကိုယ့် ကို မင်းဖုန်း ခဏပေး ၊ ကိုယ် သူ ့ဆီ အခု ဖုန်းလှမ်းဆက် လိုက်မယ် ”

ဦးကိုကို…လင်းလင်း ဟန်းဖုန်း ဖြင့် မမ ဆီ လှမ်းဆက်လိုက်သည် ။

ဖုန်းစဝင်သည် နှင့် ချမ်းချမ်း ၏ တစ်ကယ်ဆိုရင် အချစ်ပဲလိုတယ် သီချင်းသံလေး စကြားရသည် ။   ဦးကိုကို တစ်ယောက် အူတက်မတက် ထရယ်တော့သည် ။

“ ဟားဟား….တတ်လဲတတ်နိုင်တဲ့ မိန်းမ ပဲ…၊ ဘာတဲ့ ….. ဘာကြောင့် သတ္တိမရှိသလဲ ကွယ် ၊ ဟုတ်လား …..ကြည့်နေ ကိုယ်..စကား ပြောပြမယ် ” ဦးကိုကို ဖုန်းကို စပီကာ ဖွင့်လိုက်သည် ။ တစ်ဘက် မှ ဖုန်းစကိုင်လိုက်သဖြင့် မမ အသံထွက်ပေါ ်လာသည် ။

“ ဟဲလို….မောင်လား…..မောင် ရက်စက်တယ်ကွာ…ရောက်နေတာကြာပြီ မလား ၊ မ ဆီ အခုမှ ဖုန်းဆက်တယ် .. ”

“ ဟုတ်တယ် ၊ အခု အားလုံး ရှင်းသွားပြီ မို ့ အခု မှ ဖုန်းဆက်လိုက်တာ ပါ မမ ရဲ  ့၊ ဘယ်လိုလဲ စောင့်မျှော်နေရတာ ကြာပြီလား ”

“ ဟင်..မောင်လဲ မဟုတ်ဘူး …ရှင်…ရှင်..ဘော့စ် မလား ”

“ မှန်ပါတယ် ကွယ် ၊ မမ နဲ ့ရင်ခုန်သံ တွေ နွေးနွေးထွေးထွေး ဖလှယ် ဖူးခဲ့တဲ့ ဦးကိုကို ရယ်ပါ ၊ သိပ် အံ့ဩ သွားလား မမ ”

“ မောင့် ဖုန်းက ရှင့်ဆီ ဘာလို ့ရောက်နေရတာလဲ……ဟာ…ရှင် ယုတ်မာပြီပေါ့……….တောက် ”

“ ကိုယ် ဘယ်မှာ ယုတ်မာလို ့လဲ မမ ရဲ  ့၊ မင်းကို ပြောခဲ့ပြီးပါကော….၊ လင်းလင်း ကို နောက်ဆုတ်လိုက်ပါလို ့ ၊ မဖြစ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စ ၊ မတန်တဲ့ ကိစ္စ ကို မင်း က ဇွတ်စိန်ခေါ ်ပြီး လုပ်တာကိုး ၊ အခု ငါ့ ဘေးမှာ လင်းလင်း လဲ ရှိတယ် ၊ ဒီလောက်ဆို မင်း အတွက် အဖြေ ကို နားလည်လောက်ပြီ လို ့ထင်ပါတယ်နော် ”

“ ရှင် အရမ်းယုတ်မာတယ် ၊ အောက်တန်းကျတယ် ၊ လူမဆန် ဘူး ၊ ကျွန်မ ဒီလောက် အတန်တန် တောင်းပန် ထားရဲ  ့သားနဲ ့ …ရှင်လုပ်ရက်တယ် ”

“ ဆောရီးပါကွာ….တစ်ခြားတစ်ယောက် ကို မင်း ဖမ်းတယ် ဆိုရင် ငါ လက်ပိုက်ကြည့်နေနိုင်မှာ အသေအချာပဲ… ၊ လင်းလင်း ဆိုတာ ငါ့တူ ငါ့သား လို ့မင်း ကို ငါ ကြို တောင်းပန် ခဲ့ပါတယ်နော် ၊ ဪ…..လင်းလင်း က မင်းနဲ ့ဖုန်းပြောချင်မှာ မဟုတ်ဘူး ၊ ဒါပေမယ့် မပူပါနဲ ့ ၊ သူ မန်းတလေး ပြန်ရင် ၊ သူ နဲ ့ ငါ လက်ဆောင် ပေးလိုက်မယ် ၊ သူ မင်းဆီ လာပေးလိမ့်မယ် ၊ ဟုတ်ပြီလား……..အခုတော့ ဒီလောက်ပဲကွာ…..ဘိုင့် ”

“ နေဦး..နေဦး….ကျွန်မ မောင်နဲ ့စကားပြောချင်သေးတယ် ”

“ ဪ…အခုထိ ကို မောင်နေတုန်းပဲ လား ….. ကဲ… လင်းလင်း ရေ မမ က မင်းနဲ ့ပြောချင်သေးလို ့တဲ့ ၊ ဘယ်လို တုန်း ”

လင်းလင်း တစ်ယောက် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ကာ ၊ ဦးကိုကို လက်ထဲ မှ ဖုန်းကို လှမ်းယူ လိုက်သည် ။

“ ဟယ်လို….ဟုတ်ကဲ့..အခု လင်းလင်း ပြောနေပါတယ် ခင်ဗျာ ”

“ မောင်….မမ မောင့်ကို ညာခဲ့မိတယ် ဆိုတာ မမ ဝန်ခံပါတယ် ၊ ဒါတွေ အားလုံးဟာ မောင့် ကို မမ အရမ်းချစ်မိသွားလို ့ ၊ မောင့် ကို မမ ပိုင်ဆိုင်ချင်လွန်းလို ့ပါ ၊ မမ ကို မောင် နားလည်ပေးနိုင်တယ် မလား ဟင်….မမ ကို မောင် ခွင့်လွှတ်မယ် မဟုတ်လား…….ပြောပါဦးမောင်ရယ် ”

“ ဟုတ်ကဲ့….ကျွန်တော့် ကို ချစ်ခဲ့ပေးတာတွေ အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ၊ ကျွန်တော် လည်း ခင်ဗျား အကြောင်းတွေ မသိခဲ့ခင်က ခင်ဗျား ကို အရမ်းချစ်ခဲ့ဖူးပါတယ် ၊ အခု…… အခု တော့  လမ်းခွဲခြင်းဆိုတာ ကျွန်တော် တို ့နှစ်ယောက် အတွက် အကောင်းဆုံး ဖြစ်မှာပါ ၊ မမ ကို ကျွန်တော် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် လို ့ပြောရင်း တစ်သက်စာ နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်နော် … ”

“ မောင်…မောင်….နေပါဦး…မောင်ရေ ”

လင်းလင်း ဖုန်းပိတ်လိုက်သည် ။  ဦးကိုကို က လင်းလင်း ကို အားပေးအပြုံးလေး ပြုံးပြနေသည် ။ မျိုးကျော် တို ့ကိုထွန်း တို ့က လည်း ဘီယာ ခွက် များ ကို မြှောက်လိုက်ပြီး လင်းလင်း အတွက် ဟု ဆိုကာ cheers ထလုပ်ကြသည် ။ ဦးကိုကို လင်းလင်းကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာ မကောင်း ၊ ခပ်လျော့လျော့လေး ပြုံးပြနေသည် ။ ဦးကိုကို  သိလိုက်ပါပြီ ။ ဒီကလေး တစ်ယောက် အမှန် ကို လက်ခံသွားပြီ ဟု ။

“ ရော့..လင်းလင်း … မင်းဖေဖေ တို ့ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်ပါဦး ”

“ ဟယ်လို…ဖေဖေ လား ”

“ အေး..သား အခြေအနေ ဘယ်လို လဲ…..အဆင်ပြေရဲ  ့လား ၊ မောင်ကိုကို  ့ ကိုရော ကောင်းကောင်းဆက်ဆံ ရဲ  ့လား ”

“ ဟုတ်ကဲ့…သား အကုန် သိသွားပါပြီ ၊ မမ ကို လည်း ဖုန်းဆက်ပြီး လမ်းခွဲ နှုတ်ဆက်စကား ပြောပြီးပါပြီ ၊ ဦးကိုကို လည်း ကျေးဇူးအရမ်းတင်မိပါတယ် …။ သား မသိခဲ့လို ့ မဖြစ်သင့်တာတွေ မဖြစ်အောင် အားလုံး ဝိုင်းကူညီ စောင့်ရှောက် ကြတာ တွေ ကို သား ဘယ်တော့ မှ မေ့မှာ မဟုတ်ပါဘူး ၊ ဖေဖေ တို ့ကို လည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ”

“ ဟားဟား….သားကတော့ လုပ်ပြီ ၊ သားအဖ  ချင်း ကွာ ကျေးဇူးတင်စရာ မလိုပါဘူး ကွာ ၊ ဖေဖေ တို ့ဝတ္တရား က သား လမ်းမှား မရောက်အောင် ၊ မဖြစ်သင့်တာ မဖြစ်ရအောင် အမြဲ စောင့်ရှောက်ပေးရမှာ ၊ အခု ဟာ က ဖေဖေ တို ့သိတာ နောက်ကျခဲ့လို ့အခုထိ ဖြစ်သွားခဲ့တာပါ ၊ ဒါပေမယ့် အချိန်မှီ သိရတော့လည်း မှားနေပေမယ့် ထပ်မမှားအောင် ပြင်ကြရတာပေါ့ကွာ …. မဟုတ်ဘူးလား ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖေဖေ ၊ သား စိတ်ထဲ မှာတော့ တော်တော် ခံစားရတယ် ဗျာ ”

“ မခံစားပါနဲ ့တော့ကွာ ၊ မေ့လိုက်ပါတော့ ၊ သား အခု မောင်းသွားတဲ့ ကား က ဦးကျော် ကား ဆိုတာ ၊ မဟုတ်ဘူး သား ၊ အဲဒါ သား အတွက် ဖေဖေ ဝယ်ပေးထားတဲ့ ကား ပါ ၊ မျိုးကျော်လေး က လိုက်လာတယ် ဆိုတာ သူ က လေ့လာချင်တယ် ဆိုလို ့ထည့်ပေးလိုက်တာ ၊ နောက်ဆို သား ကိုယ်တိုင် မမောင်းရင်တောင် ၊ ဒီအလုပ် ကို သားကောင်းကောင်းကြီး နားလည် နေပြီပဲ ၊ ဖေဖေ့ ကန်ထရိုက်ပိုင်း ကို သား ကို ခေါ ်တော့ မှာ ၊ ဖေဖေ ရဲ  ့လုပ်ငန်း အားလုံး ၊ ဖေဖေ ပိုင်ဆိုင် သမျှ အားလုံးဟာ သားအတွက်ပါကွာ ”

“ ဟုတ်ကဲ့…နားလည်ပါပြီ ဖေဖေ ရယ် ၊ နောက်ကို သား ဘာပဲလုပ်လုပ် ဖေဖေ တို ့ကို အရင်ဆုံး တိုင်ပင် ပြောဆိုပြီးမှ လုပ်တော့မယ် လို ့ကတိပေးပါတယ် ဖေဖေ ”

“ အေး..ကောင်းတာပေါ့ကွယ် ။ ဘာလုပ်လုပ် လူကြီးတွေ ကို အသိပေးပြီး မှ လုပ်တော့ ၊ မှားစရာအကြောင်း မရှိတော့ဘူး ပေါ့ ကွာ ။ ကဲကဲ ဖေဖေ တို ့စကားကောင်းနေတာ နဲ ့ မောင်ကိုကို တို ့ မှာ စောင့်နေရမယ် ၊ သား အဲဒီမှာ ပြန်မလာခင် စိတ်ပြေလက်ပျောက် နေ နေလိုက်ဦးပေါ့ ၊  ဖေဖေ့ ရင်မှာ အခုတော့ ပျော်သွားပါပြီကွာ ၊ ငါ့သား က ထင်ထားတာထက်တောင် ပို ပြီး သင်ရလွယ် ၊ ပြောရလွယ် ၊ အမှန်ကို လွယ်လွယ် နဲ ့လက်ခံ တတ်တာ ကို ဖေဖေ ဂုဏ်ယူပါတယ် ၊ ကဲ..သား ဒါပဲနော် ၊ မိဘ ကို သိနားလည်တဲ့ ငါ့သားတစ်ယောက် အရာရာ အောင်မြင်ပါစေကွာ ”

“ ဟုတ်…ပေးတဲ့ ဆုနဲ ့ပြည့်ပါစေ ၊ ဒါပဲနော် ဖေဖေ ၊ ဖုန်းချလိုက်တော့မယ် ၊ ဂွတ်နိုက်ပါ ”

“ အိုကေ…ဂွတ်နိုက် ” ……………………

———————————————-အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါသည် ————————————————————