Spotlight & Most popular Burma/Myanmar Related News (Aug 2011)
kaiMike Hedge, Senior Writer
August 1, 2011 – 4:29PM
Two Burmese men living in Australia have joined their former commander in admitting to crimes against humanity as members of a military intelligence group in Burma.
One of them, an Australian citizen, says he held a rank equivalent to sergeant in the Burmese army team led by confessed mass murderer Htoo Htoo Han, who now lives in Brisbane.
He was joined this week in his admissions by a third man, who is in Australia on a refugee visa, also claiming to be a member of the group. Both men live in Victoria.
Han last month admitted to personally assassinating at least 24 anti-government dissidents and being indirectly involved in as many as 150 other murders during widespread anti-government protests in Burma in the late 1980s.
The two men say they acted under instructions from Han and other officers to torture and eliminate targets and to dispose of the bodies of dozens of murdered protesters.
The elder of the two men, who is 57, provided evidence of his identity, but spoke only on the condition that he be identified by the name Maung.
The other gave his name as Soe Aung and said he was a teenager when he committed his crimes at the time of the 1988 unrest.
Maung said undercover officers, including Han, would infiltrate student ranks and relay information about targets.
“First we line up trucks, about 100, and when the people (protesters) come we lift the cover and shoot,” he said.
“After that we shoot into the houses. It is martial law. If the people show their face they are shot.
“We are guilty, but the command come from Htoo Htoo Han and up above.”
As the military regained control in Rangoon, the role of Han’s group, he said, was to torture suspects and dispose of bodies.
Both men, who said they received training from the Israeli secret service, described a popular form of torture in which a wooden pole was repeatedly rolled along a victims shins.
“The pain is very bad, they can’t stand it,” Maung said.
“Also we make them stand on small stones, and give beatings.
“Sometimes we come back in the morning and they are dead.”
Maung said many bodies were incinerated in a boiler house at a major Rangoon cemetery.
“We just throw them in, nobody knows who are they.”
Like Han, who is expecting to be interviewed by Australian Federal Police this week, his two “comrades” say they are admitting their crimes because they are deeply troubled by their guilt.
“We are Buddhist and we don’t want to do these things,” Maung said.
“But if you don’t do it you are shot.”
He says he escaped to Thailand in 1990 and stayed in a refugee camp before being sponsored to come to Australia as a refugee in 1992.
“Now I want to do something for Australia, pay back, they give us all the rights and support,” he said.
Soe Aung said he spent 10 years in refugee settlements in Thailand before arriving in Australia six years ago.
By Ketan Bondre;Editing by Harish Nambiar | Reuters – 3 hours ago
MUMBAI (Reuters) – State-run hydro power developer NHPC Ltd plans to develop two hydro power projects in neighbouring Myanmar, it said on Monday.
At present, NHPC is preparing detailed project report for 1,200 mega watts (MW) Htamanthi and 660 MW Shwezaye hydro power projects on Chindwin river in Myanmar, it said in an emailed statement.
In all NHPC has 14 operational power stations with a total installed capacity of 5,295 MW.
Malaysia launches biggest amnesty program to manage mass of illegal migrant workers
Eileen Ng, Associated Press, On Monday August 1, 2011, 6:53 am EDT KUALA LUMPUR, Malaysia (AP) — Malaysia began registering up to 2 million illegal immigrant workers Monday in an amnesty program aimed at managing waves of foreigners seeking menial jobs unwanted by Malaysians.
The program should make it easier to fill labor shortages for low-paying jobs at palm oil plantations, factories, construction sites and restaurants.
It also means foreigners like Bangladeshi Jueil Bepari, who for three years has done odd jobs including working as a gas station attendant, will no longer have to dodge Malaysian authorities for fear of being jailed, whipped with a cane or deported.
“I am always in fear of being caught. I dare not go to the shops or visit my friends,” 23-year-old Bepari said after registering and receiving a six-month pass to stay in the country while applying for a work permit.
The government hopes that absorbing illegal laborers like Bepari into the mainstream work force it can allow outsiders to take up the many menial jobs shunned by locals. It also plans to build an immigrant database, including fingerprints, to improve security.
Malaysia has some 4 million foreign workers, only half of whom are in the Southeast Asian country legally. Despite years of earlier efforts to cut dependence on foreign labor, demand for foreign workers is likely to keep growing at a yearly average of 6-7 percent until 2015 — twice as fast as the overall labor market, according to director Shamsuddin Bardan of the Malaysian Employers Federation.
As a relatively wealthy nation in the region, Malaysia attracts people from impoverished or war-torn places including Indonesia, Bangladesh and Myanmar who seek stability, better economic opportunity or a way to enter other countries such as Australia.
The amnesty program involves fingerprinting each immigrant worker and checking their employment credentials. Officials said those not already employed or unable to join the work force would be deported.
One Malaysian state began the program earlier on July 18. Eastern Sabah, on Borneo island, has so far signed up 116,000 workers, the Home Ministry said. Sabah ends its program Aug. 8, while the rest of the country finishes Aug. 14.
Some labor activists urged the government to halt the program, saying more oversight is needed to prevent workers from being treated unfairly. Rights groups Tenaganita and the Malaysian Trade Union Congress voiced concern that workers whose employers did not renew their work visas could also be penalized.
They also alleged that some of the 336 companies hired to help run the program were charging more than the allowed 35-ringgit ($12) registration fee.
The Immigration Department vowed to investigate any alleged violations, communications director Aiza Mahani Mozi said, without elaborating on whether complaints had been received.
By Zin Linn Aug 01, 2011 5:37PM UTC
United Nations Secretary-General Ban Ki-moon hailed a meeting between Nobel Peace Prize winner Aung San Suu Kyi and Burmese government minister Aung Kyi on 25 July, and urged the Government to consider the release of political prisoners, according to a statement issued by a spokesperson, as informed by the UN News Centre.
“In line with the international community’s expectations and Myanmar’s national interest, the Secretary-General hopes such efforts will continue with a view to building mutual understanding through genuine dialogue. He also calls upon the Government of Myanmar to consider early action on the release of political prisoners in that country,” it said.
Releasing all remaining political prisoners is the sole most vital step that authorities in Myanmar (Burma) can take, Secretary-General Ban Ki-moon further said on 29 July, expressing hope that the government of the Asian nation will soon take steps towards greater democracy.
In addition, Mr Ban had a telephone conversation earlier on Friday with Wunna Maung Lwin, Myanmar’s foreign minister, just days after he paid tribute to a meeting between a government minister and Burma’s key prominent opposition figure.
In his conversation with Wunna Maung Lwin, Mr Ban highlighted that he had publicly welcomed the reform measures announced by the new government, according to his spokesperson.
“He hoped that the Government would now move toward concrete action and take the country forward towards peace, democracy and prosperity.”
The Secretary-General also expressed his concern to the Foreign Minister about the ongoing warfare involving some armed groups and the impact of that on civilians, saying the Government must resolve the situation peacefully.
However, the issues of releasing political prisoners and ceasefire with ethnic rebels are still unresolved in the new cabinet as vice-president Tin Aung Myin Oo’s faction has been objecting, as said by some observers inside the country.
The military-backed Burmese government and the Kachin Independence Organization (KIO) are in the process of signing a ceasefire agreement, sources from both sides said, but it is not materialized so far. The KIO has offered to end ongoing fighting if the government will commence talks for a nationwide ceasefire. But Burmese government authorities did not show any positive signal, according to La Nang, a spokesman for the KIO.
According to President Thein Sein, Burma Army must be withdrawn away from the headquarters of the ethnic groups, a source said. But, Tin Aung Myint Oo thought the military operations must continue although there are food-shortage problems inside the Army. The disagreement between “soft-liner” President Thein Sein and “hardliner” Vice President Tin Aung Myint Oo were so tense it seemed the new government could not go further with the two hot issues – free political prisoners and ceasefire with ethnic rebels.
Eventually, Than Shwe came in and gave instruction, a source said. Thein Sein and Tin Aung Myint Oo have to stay in status quo helping unity of the armed forces. By following Than Shwe’s advice, Burma Army has to be maintained unity. The source said it has a document in possession to support his report, According to (S.H.A.N.).
On the other hand, releasing political prisoners and calling peace to armed ethnic groups would provide evidence to the international community that government is really bringing about political change and embracing genuine democratic values.
But, currently, Tin Aung Myin Oo has becoming a barrier on the way to Burma’s political reform. He became a hardlin vice-president in the new government as the representative of the military. As said by the Irrawaddy News, Tin Aung Myint Oo (62), won the Thiha-Thura medal in fight against Communist rebels in the 1980s. He led successful operations against Communist insurgents in Eastern Shan State in September 1988, which led to a cease-fire agreement in 1989. He was promoted to secretary-1 when Thein Sein became prime minister in 2007.
In July 2010, Tin Aung Myint Oo traveled to China to meet with Chinese leaders to discuss the issue of ethnic rebels along the Sino-Burma border. Tin Aung Myin Oo relies too much on China. With China’s backing, he believes Burma can neglect Western sanctions and pressures.
So, Secretary-General Ban Ki-moon should not think that establishing democratic reform in Burma is too easy to proceed. In his March report to the UN Human Rights Council, Ojea Quintana said that a pattern of “gross and systematic” human rights violations in Burma had persisted over a period of many years and still continued. He suggested that a specific fact-finding UN Commission of Inquiry to be convened as soon as possible to scrutinize the series of international crimes.
Mr. Ban as well as ASEAN leaders should stop reciting rhetorical rhymes via media, said some observers in the country. At least, they should try their best supporting Quintana’s Commission of Inquiry proposal.
It is a disgrace that the UN and ASEAN members seem less committed on protecting poor people of Burma from inhumane international crimes. Allowing crimes against humanity in Burma, it will be in vain to expect a true political talk or reform. Burma needs wide-ranging pressure for change.
By Francis Wade Aug 01, 2011 7:18PM UTC In early 2009 the Washington DC-based EarthRights International released a statement warning energy multinationals that “[n]ew investment in military-ruled Burma’s oil and gas sector could actually cost a company more than to stay away from the country”. Its premise was fairly simple, that “unreasonably high reputation and material risks” accompany most infrastructural projects in Burma, where corporate social responsibility (CSR) and environmental impact assessment (ERI) policies are non-existent, or at best cosmetic.
At the time of the statement, Burma was a slightly different kettle of fish, insomuch as armed conflict was more or less confined to Karen state and southern Shan state. Today vast swathes of the northern and eastern frontier region are experiencing upheaval as more ethnic armies fend off aggression from the central government. The ties between the latest wave of conflict and Burma’s booming, largely foreign-financed, energy projects (particularly in Kachin and Shan states) have been extensively analysed, but given its distance from the main areas of conflict, most people have tiptoed around the issue of the massive Tavoy deep-sea port development in the far south.
As the Thailand-based Karen News reports, however, the proverbial wolves are closing in: 50 workers from the Thai engineering giant behind the project, Ital-Thai, were forced to flee to Thailand last week after fighting broke out close to a road being built to link Tavoy with the Thai town of Kanchanaburi – a prime example of the “material risks” ERI warns about. Karen News also said the construction camp was hit by artillery.
The Karen National Union, which the Burmese government has been battling for six decades and whose attack on a Burmese army camp triggered the Ital-Thai exodus, later warned that “[a]ny company that does not get KNU official permission and confiscates land belonging to villagers will be regarded as military dictatorship-backed companies”. Chinese workers at hydropower sites in Kachin state have also experienced similar animosity from armed groups.
One of the chief accusations levelled at foreign companies working in Burma is that their money helps to keep rulers and business cronies in positions of power, thereby maintaining the status quo. ERI deftly turned the focus onto the pockets and (red) faces of these companies, whom despite seeing major profits from working in such a poorly regulated environment have faced boycotts, problems with in-country mobility of staff and vitriolic animosity from civilian populations. Seldom however has one been mooted as a military target, meaning that Ital-Thai, which candidly admitted that 10,000 people will be displaced in and around Tavoy, potentially faces greater hurdles.
What these energy-related conflicts also nurture is greater scrutiny by the general public over investment in Burma, aided by growing networks of civil society monitoring groups inside the country and campaigners and journalists outside. As ERI notes, this heightens reputational risks for multinationals (Ital-Thai has already been driven out of the Map Tha Put project in Thailand), as was the case for oil giants Total and Chevron, who generated $US969 million in revenue for the junta in 2007, the same year that Burmese troops shot and killed around 100 protesting monks and civilians.
English.news.cn 2011-08-01 11:06:18 YANGON, Aug. 1 (Xinhua) — Myanmar announced Monday convening of the second regular sessions of the three-level parliament on Aug. 22.
The announcements were respectively made by the Union Parliament, Parliament House of Representatives (Lower House) and Parliament House of Nationalities (Upper House).
The summon for the second regular sessions of the three-level parliament came six months after the first parliament sessions were held on Jan. 31.
The second regular sessions are expected to discuss issues such as amendment of some laws.
On July 27, Myanmar’s Union Election Commission, led by U Tin Aye, met leaders of political parties in Nay Pyi Taw as the first gathering in the post-election period.
Matters relating to observance of state constitution, existing rules and regulations, orders and directives as well as holding parliamentary election to refill some vacant posts were said to have been addressed by the election commission.
The commission was formed on March 30, 2010 for handling the year’s Nov. 7 multi-party general election.
English.news.cn 2011-07-31 12:12:04
YANGON, July 31 (Xinhua) — Myanmar will coordinate with the International Monetary Fund (IMF) in adjusting its foreign exchange rate in a bid to stabilize the domestic foreign exchange trading market, a local media reported Sunday.
It was disclosed after a workshop in this regard was held between Myanmar’s Federation of Chamber of Commerce and Industry and the Central Bank in Yangon, said the Voice.
The need for the adjustment to facilitate the country’s economic and financial links with the international and development of domestic foreign exchange market was stressed by Union Minister of Finance and Revenue U Hla Tun.
When meeting with the Bank Administration Committee and the Bankers’ Association in Nay Pyi Taw recently, U Hla Tun disclosed that a payment system development committee of the bankers’ association will be formed with local and foreign experts and organizations to update the country’s payment system.
Myanmar became a member of IMF and World Bank in 1952, but they suspended providing financial aid to Myanmar since 1987.
Myanmar’s foreign exchange rate against U.S. dollar was traditionally designated as around 6 Kyats per U.S. dollar since 1975, while the market exchange rate fluctuated between 780 and 1, 000 Kyats per dollar for the past several years.
In face of the great gap between the official and market exchange rate, experts view that if suitable rate is officially readjusted, it will facilitate the work flow of economic entrepreneurs.
Roundup: Myanmar To Readjust Official Forex Rate To Stabilise Domestic Trading Market
YANGON, Aug 1 (Bernama) — Myanmar is deliberating to readjust its official foreign exchange rate in a bid to stabilize domestic foreign exchange trading market, Union Minister of Finance and Revenue U Hla Tun said.
In a meeting with the Bank Administration Committee and the Bankers’ Association in its capital Nay Pyi Taw recently, he stressed that the readjustment is aimed at facilitating the country’s economic links with the international and development of domestic foreign exchange market.
He added that a payment system development committee of the bankers’ association will be formed with local and foreign experts and organizations to update the country’s payment system, according to China’s Xinhua news agency on Monday.
A latest report also said Myanmar will coordinate with the International Monetary Fund (IMF) in the move which was disclosed after a workshop in this regard was held between Myanmar’s Federation of Chamber of Commerce and Industry and the Central Bank.
Myanmar became a member of IMF and World Bank in 1952 but they suspended providing financial aid to Myanmar since 1987.
Myanmar’s foreign exchange rate against U.S. dollar was traditionally designated as around 6 Kyats per U.S. dollar since 1975, while the market exchange rate fluctuated between 780 and 1, 000 Kyats per dollar for the past several years.
In face of the great gap between the official and market exchange rate, experts view that if suitable rate is officially readjusted, it will facilitate the work flow of economic entrepreneurs.
Early this month, U.S. dollar picked up a little in value in Myanmar after sharp drop and remained relatively steady against Kyat, exchanging at around 810 Kyats per dollar in the first half of this month but fell again in the second half to as low as 768 Kyats per dollar up to date, according to market survey.
U.S. dollar once fell sharply to as low as 780 Kyats per dollar in June from 820 Kyats per dollar in May.
The USD-Kyat exchange rate at between 800 and 900 Kyats per dollar had prevailed for half a year since December last year.
It started to fall from 900 kyats per dollar in early last December to 830 Kyats in the beginning of 2011 but it picked up to 900 Kyats again in late February. However, the rate kept falling to 820 Kyats until the end of May.
Exporters were affected due to the fall of U.S. dollar for the past six months’ period.
Demand for USD did rise in Myanmar in August 2010 with the market exchange rate against Myanmar Kyat once standing at as high as 1,010 Kyats per dollar, However, it fluctuated until now.
Meanwhile, Myanmar economists have stressed the need to introduce sufficient number of money changers across Yangon’s road corners as part of the efforts to promote tourism sector in the country.
Despite some improvement in Myanmar’s tourist sector in the past and good prospects in the future, the difficulty of introducing such money changers may hinder the development of the sector, experts said.
The experts added that the officially-opened public foreign exchange counters trading at the market rate in Myanmar are less than necessary as compared with abroad as most tourists depend most on them with trust.
At a time when depreciation of the value of U.S. dollar occurred, causing loss with exporters, Myanmar has cut commercial tax for exporters by 3 percent from 8 percent with income tax of 2 percent remaining unchanged starting July to encourage export and raise import.
The cut has made an exporter to have to pay commercial tax of 5 percent only plus 2-percent income tax totaling 7 percent instead of 10 percent previously for the undertaking.
Myanmar’s foreign trade went up to USD15 billion in the fiscal year 2010-11 from USD11.8 billion in 2009-10, according to official statistics.
From Kocha Olarn, CNN
August 1, 2011 — Updated 0245 GMT (1045 HKT)
Bangkok (CNN) — Thai authorities have released 70 women and girls originally from Laos and Myanmar following a trafficking raid in southern Thailand.
District police and Thai special investigators raided a karaoke bar and a spa Friday night, said Lt. Col. Noppadon Petsut, deputy police chief of Sadao district.
Forty-one of the females released had been forced into prostitution, Petsut said.
The other 29 were willfully working as prostitutes and were fined and released.
Of those forced into prostitution, about 20 trafficking victims are under age 18, Petsut said.
Thai police arrested five suspects — three Thais, one Malaysian and one Singaporean, Petsut said. All were detained and charged with human trafficking and illegally allowing illegal migrants to stay in Thailand.
The raid took place after the Department of Special Investigation received a call from the Laotian embassy in Bangkok saying there were Laotians being forced into prostitution, Petsut said.
Fort Wayne News-Sentinel – Former Burmese political prisoner chosen for U.N. input
He will attend conferences in Washington, D.C.
By Ellie Bogue of The News-Sentinel Myo Myint, a political refugee from Burma now living in Fort Wayne, has been selected to attend the United Nations Refugee Congress next week in Washington, D.C.
This is the first year for the refugee congress being hosted by the United Nations High Commissioner for Refugees. The congress will act as a voice for the 3 million refugees who have found protection in the United States over the past 60 years, and it will commemorate the 1951 Convention of Refugees. Over the two days, the congress will address various refugee issues and try and come up with solutions that will be presented to the UNHCR Ministerial meeting, the administration and the Congress of the United States, and other refugee program players. Fifty delegates, one from each state, and another 10 notable refugees will attend.
The congress will have four workshops, in which delegates will discuss different areas of refugee resettlement: pre-departure and initial resettlement; social, economic and cultural integration; support and protection for refugees outside the U.S.; and the refugee voice in the U.S. and beyond the refugee congress.
Myo Myint said he is particularly interested in discussing support and protection for refugees outside the U.S. Burma – which the ruling military junta has renamed Myanmar – has refugees in countries all around the world including large populations in China and Malaysia, and some in Bangladesh.
According to Myo Myint, recently some of the refugees in Bangladesh were shot and killed for no apparent reason. In October, The New York Times reported that Burmese refugees there were being beaten and deported while thousands were living in squalor in crowded refugee camps. Myo Myint said in Malaysia more than 1 million Burmese work as migrant laborers, some illegally.
He is also interested in discussing pre-departure and resettlement. Before he came to the United States he went through an application process and was interviewed by the Department of Homeland Security. Fortunately he spoke enough English that he realized when the translator who was helping with the interview translated a crucial statement wrong. He had been asked why he was coming to the country, and he had told the translator he had been a political prisoner in Burma.
The translator told the interviewer that Myo Myint had been a prisoner, but he left out “political.” Myo Myint clarified the error. Had he not, it could have jeopardized his application. He said for Burmese or ethnic groups who don’t even speak Burmese, much less English, this can be critical; bad translation can get valid applicants rejected.
Those who do make it through the application process are given exactly five days of cultural orientation before they leave for America.
Myo Myint said once he got to Fort Wayne he was given only five more hours of orientation. It was enough for him because he had studied American culture before coming here, but for those who haven’t, it just isn’t enough.
In addition to attending the congress, Myo Myint will also be attending the annual Office of Refugee Resettlement (ORR) 2011 National Consultation on Monday and Tuesday. There he plans to discuss the importance of refugees taking English as a Second Language classes.
Myo Myint said people who have been living two or three generations in refugee camps are used to being subsidized. When they come here, they only have 90 days of federal support, and then they must apply to the local townships for support. In Norway, Burmese refugees are supported for two years while they take mandatory Norwegian language classes.
If they refuse, they are asked to leave the country. Although Myo Myint isn’t advocating the same sort of plan here, he sees language classes as critical in the assimilation of the Burmese into the local population.
“Some of them think they won’t have to work here, but that is not case, and you must speak English to get a job,” Myo Myint said.
By Indo Asian News Service | IANS – 1 hour 13 minutes ago
New Delhi, Aug 1 (IANS) Ranjan Mathai, India’s former ambassador to France, Monday took over as India’s foreign secretary.
‘The foreign secretary is as much an institution as an individual. So I will continue this effort,’ said Mathai, who succeeds Nirupama Rao, India’s next ambassador to the US.
On the India-Pakistan front, he said: ‘My mandate is substantive dialogue on all issues of common concerns.’
Mathai will have a two-year term.
A 1974 batch Indian Foreign Service officer, Mathai has held a string of high-profile diplomatic positions. He was India’s ambassador to Israel February 1998 to June 2001, and to Qatar August 2001 to July 2005.
A veteran diplomat, he was joint secretary dealing with India’s relations with Bangladesh, Sri Lanka, Myanmar and the Maldives from January 1995 to February 1998.
He has also served in the Indian embassies in Vienna, Colombo, Washington, Tehran and Brussels.
Mathai, who completed his postgraduate studies in political science at the University of Poona, was India’s deputy high commissioner to Britain in London from August 2005 to January 2007.
Rakesh Sood, India’s ambassador to Nepal, will succeed Mathai as New Delhi’s envoy in Paris.
By Indo Asian News Service | IANS – 3 hours ago
Imphal, Aug 1 (IANS) At least five people were killed and 20 injured in a powerful explosion Monday at a crowded marketplace in the capital of India’s restive northeastern state of Manipur, officials said.
A police spokesperson said the blast took place around 2.15 p.m. at the busy Sangakpham area on the outskirts of Imphal.
‘The bomb was probably planted on a parked scooter and was of high intensity,’ Manipur police chief Y. Joykumar Singh said.
‘So far, five people were killed and about 20 injured. The injured were shifted to local hospitals with multiple wounds.’
The multi-purpose market was teeming with people when the explosion took place.
‘Most of those injured or killed were either shoppers or vendors,’ Singh said.
Chief Minister Okram Ibobi Singh, who also holds the home portfolio, visited the spot and ordered an inquiry.
No militant group has so far claimed responsibility for the attack.
‘We are yet to identify the group responsible for the blast,’ the state police chief said.
Police, however, said the explosion is part of an offensive ahead of India’s Independence Day celebrations Aug 15.
There are an estimated 19 militant group active in Manipur, bordering Myanmar, with demands ranging from secession to greater autonomy.
All the rebel armies have called for a boycott of the national day celebrations accusing New Delhi of exploiting the region.
Militant groups in Manipur and most of the northeastern states have long been boycotting Independence Day or Republic Day celebrations and have all along been targeting security forces and vital installations, including explosions in the run-up to such national functions.
By Kavi Chongkittavorn
Published on August 1, 2011
It was amazing that given their cordial ties, China and Asean took almost a decade to agree on the guidelines for their conducts over the disputes South China Sea.
With it, they can now begin to work together on various confident building measures and joint proposed projects in the huge unsettled maritime territory.
Meeting ahead of their foreign ministers in Bali recently, the Asean-Chinese senior officials crossed the last hurdle on the following sentence in the paragraph 2 of the guidelines: “The Parties of DOC will continue to promote dialogue and consultations in accordance with the spirit of the DOC.”
The Declaration of Code of Conduct of Concerned Parties in South China Sea, or DOC in short, was agreed in 2002 in Phnom Penh as a means to peaceful settlement of the conflict and for future cooperation among all claimants comprising China, Malaysia, Brunei, Vietnam and the Philippines. Asean hopes to transform the declaration to a binding code of conduct in the near future.
At Bali, China and Asean decided to drop their previous demands which blocked past negotiations. Asean, especially Vietnam, consistently asked to put in black and white that Asean members “would consult among themselves before meeting with China.” Having fought numerous wars with China throughout thousands of years of coexistence, Vietnam wanted the dispute be settled between China and Asean as a group. China does not accept this formulation with the argument that the problem is between China and the Asean claimants. In the beginning, Beijing wanted the whole sentence deleted altogether but changed its mind last month. The frequently asked question was: why both side agreed now? Four reasons stand out.
First, the political landscape in the region has changed dramatically due to intense participation from the US after its 2009 ascension to the Treaty of Amity and Cooperation (TAC) and China. Other powers such as India and Russia are also interested but they are more benign. Therefore, China no longer enjoys exclusive relations with Asean. At the forthcoming East Asia Summit in mid-November, their real strategic interests would be revealed through issues they bring up. For instance, in the areas of maritime security, they can raise future challenges of keeping the disputed area free and safe. The current chair, Indonesia, must also address pivotal issues pertaining to Asean maritime security needs.
Second, China knew all along that the conflict would get a huge play when Asean was under the Vietnamese tutelage last year. But it had little influence with its lobbying efforts even though Hanoi was also the coordinator of Asean-China ties. When Thailand chaired Asean in 2009, the hosts did play down the dispute, reiterating it was the bilateral issue between China and Asean. The results of Asean meeting in Bali last month has also cooled down the rhetoric.
Now China is looking forward to lesser stressful three years from now on, which it would use the period to shape anew future Asean-China ties. What the next Asean chair, Cambodia, plans to do will be pivotal. Granted their excellent ties with Beijing since 2000, Phnom Penh’s attitude on the dispute would be extremely cautious to avoid any label of internationalization. It will be closely watched by its claimant neighbors. When Brunei chairs Asean in 2013, obviously there will not be any disruption of Asean-China ties albeit it is one of the claimants. So is 2014 whether it will be Burma’s turn or other members’.
Third, the Chinese and Asean leaders have pledged all along that as strategic dialogue partnership, they would work together to promote peace and prosperity in the region. Both have been embarrassed by the lack of progress in the past nine years over the troubled sea. Worse, this year supposes to be the zenith of their friendship marking the 20th anniversary. So, the only consolidation is to agree on the guome to shoves – in front of enthusiastic and spectators – they would diligently iron out differences.
In 2006 in Shinya, China, they agreed on a series of joint cooperation project but they were not implemented. Unfortunately, high-octane negativism dominated the first half of this year. Strong verbal exchanges and assertive diplomatic endeavors are visible from key claimants. China’s quarrels with the Philippines and Vietnam were considered low points of the Asean-China ties since March 1995 over the Mischief Reefs. Lesson learnt is clear: China and Asean can no longer arguing back and forth endlessly over the prospects of their cooperation over the South China Sea. The Philippines and Vietnam are not willing to stay idle.
Fourth, the reduction of US-China diplomatic tension also impacts on the region. As the Asean chair last year, Vietnam helped to refocus the South China Sea quagmire. The loud decibel since last July was due to the strong US reactions which immediately wiping up interests and potential dangers in the South China Sea. Strange as it may see, this brinkmanship game has already subdued as the two superpowers addressing their more important broader strategic issues including financial cooperation. Current US fiscal crisis does not in anyway strengthening its positions and policies in the Asean scheme of things. Quite noticeable, US State Secretary Hilary Clinton comments on South China Sea in Bali were far more friendly and positive than the previous year so was Chinese Foreign Minister Yang Jiechi’s responses.
Beyond the above political maneuverings, any legal solution will essentially depend on the claimants’ overall intention. There is no consensus at the moment. Several ideas have been floated ranking from the outside arbitrator such as the International Court of Justice to the one of its own, the High Council under the TAC as conflicting partners are all signatories. Any of them can raise the issue at the council, which has never been invoked. For the time being, the ideal peaceful solution is to skip the sovereignty claims and revisit what they agreed previously – no matter how little – and seriously implement them as soon as possible. Otherwise, the undercurrent can turn into a tsunami at the most unpredictable time!.
1 Aug 11 @ 06:46am by Tim Michell
KILSYTH’S Pah Day had to flee war-torn Burma but keeps going back to help those left behind.
Mr Day, 38, spent 11 years living in a Thai refugee camp before coming to Australia four years ago.
But he says the difficult experiences have only fuelled his determination to return home to deliver urgent medical supplies as part of Croydon Hills Baptist Church’s Hope Project.
The trip will be the second time Karen members of the church have returned to the border area. It is too dangerous to travel inside Burma.
“The Government draw the lines, so they (the Karen) find it difficult to even get their basic needs,” Mr Day said. “They have a policy where you can’t get in certain areas without any legal clearance.”
On his previous trip, Mr Day got the chance to hand out vital supplies in his old community, an experience he said was gratifying.
“In my heart, I really just want to help my people,” he said.
“The region I lived in faced a lot of problems. They targeted civilians because they knew that if they got to them the ethnic army would not survive.”
Church team leader Kathy Thompson said the group would face a difficult journey to the Thai-Burmese border.
2011-08-01 13:00
Sydney – Australian police have been authorised to use force to get asylum seekers on board aircraft for their transfer to Malaysia, Prime Minister Julia Gillard said on Monday.
The first boatload of asylum seekers to fall under the terms of a recently signed migrant-swap deal with Malaysia arrived in Australia at the weekend after setting sail from Indonesia.
The 54 refugees – mostly Afghan, Iraqi and Iranian males – were to be held in a high-security compound on Christmas Island until they are flown to Kuala Lumpur.
“Obeying instructions is not a question of volunteering,” Gillard told the national broadcaster ABC when asked whether force would be used. “It means taking appropriate steps to get people to board the plane and disembark the plane at the other end.”
In a deal signed last week, Malaysia agreed to take the next 800 asylum seekers to land in Australia, who tend to be mostly from the Middle East.
In return, Kuala Lumpur is to send about 4 000 UN-approved refugees, mostly from Myanmar, in the other direction.
Opposition sceptical
Gillard conceded her government could not yet meet its promise that asylum seekers would be on aircraft within three days of arrival because of delays in arranging accommodation in Kuala Lumpur.
“When the system is up and in full operation, those returns will happen in 72 hours,” she said but did not indicate when that might be.
Gillard has said sending some arrivals straight on to Malaysia would deter those waiting in Indonesia from paying people smugglers for a passage to Australia.
Opposition Liberal Party immigration spokesperson Scott Morrison said the deal would not deliver the desired outcome. He pointed out that since the deal was announced on May 7, 12 boats had arrived with a total of 621 asylum seekers.
An original proposal to apply the swap from May 7 was dropped, and the deal is to now only be applied to migrants landing in Australia after July 25 when the agreement was signed.
But if those 621 who arrived in the past three months had been sent on to Malaysia, Sydney would already be close to exhausting its quota under a deal that has drawn widespread condemnation in Australia and internationally.
R Dutta Choudhury
GUWAHATI, July 31 – The Government of India has decided to provide funds to Myanmar for implementation of several infrastructure projects in a bid to persuading the Government of that country to take action to evict the militants using the territory of that country as a safe haven.
Highly placed official sources in New Delhi told The Assam Tribune that for years, China has been able to make its mark in Myanmar by financing several infrastructure projects and only recently, the Government of India has realized the importance of coming closer to Myanmar. Sources said that time and again, the Government of Myanmar assured to take action against the militants using the territory of that country as safe haven, but so far, no concerted effort has been made in this regard.
Recently, the Government of Myanmar told India that the poor road condition affected movement of the troops to the area where the militants are taking shelter and after consultation with the Myanmar authorities, India has approved a series of road projects in that country. Sources said that the Government of India has approved several road projects on principle and the technical estimates are now being prepared and in addition to financing the projects, India would also provide technical support if necessary.
Interestingly, the Government of India has not yet been able to improve infrastructure on Indian side of the international border with Myanmar, which seriously affected the performance of the Assam Rifles personnel deployed to guard the international border. In some places, the Assam Rifles was forced to set up the camps well inside the Indian territory instead of setting it up on the international border because of the poor infrastructure and there is urgent need for improving the road condition in the area, sources added.
Meanwhile, sources revealed that according to an estimate of the security forces, at least seven thousand militants belonging to different North East based groups are taking shelter in Myanmar. Though the militants are not receiving any help from the authorities of Myanmar, no major operation has yet been launched by the Government of that country as yet to evict the militants.
Sources said that according to inputs available, the Manipur based groups have come under a united front recently for operational purpose and if all the militants taking shelter in Myanmar join hands in the days to come, it would become a potent force. The unification move is believed to have started with a view to receiving assistance from China as according to intelligence inputs, some Chinese officials recently made it clear to the leaders of the militant outfits that they could expect help only if they join hands and no Chinese agency would be willing to help the militant groups individually.
By Michael Tsai
POSTED: 01:30 a.m. HST, Jul 30, 2011
John Nyunt figures he’ll have three to five minutes to tell his story, 10 if he’s really lucky.
He could be afforded an entire afternoon and it wouldn’t be enough to convey to his Capitol Hill audience just the reasons why he so boldly stood up to the military government in Myanmar all those years ago, or the fortitude it took to survive the seven dehumanizing years he spent as a political prisoner, or the joy he now feels as a full-fledged American citizen.
But he’ll try.
Nyunt, 58, is one of 50 refugees selected to represent their adopted state at the first Refugee Congress, scheduled for Wednesday and Thursday in Washington. The historic gathering, organized by the United Nations Refugee Agency, is intended to shed light on the grim political and social realities of the various countries from which the refugees fled as well as the refugees’ contributions to their new country.
“I will have to summarize my thoughts,” Nyunt said. “But I want people to know that I am very happy to be in a country where there is democracy and where I can speak freely about my experiences.”
Nyunt is an assistant manager at 7-Eleven, a job for which he is grateful but also one that is far removed from his old standing as a widely respected lawyer and political activist in what was then known as the Socialist Republic of Burma. Although many of the details of his previous life have been lost to time and his own proclivity to focus on the present, his recollection of the spirit that drove him and his fellow activists to risk beatings, imprisonment and death remains pristine.
Nyunt’s first name originally was Khin, but he changed it to John. He was a young but influential community leader in the summer of 1988 when student-led protests in Yangon galvanized a restless citizenry against the entrenched socialist government. Shrugging off harassment and the occasional beating by police, Nyunt addressed the rapidly growing crowds every day, imploring his fellow citizens to be courageous in their pursuit of democracy.
Away from the podium, Nyunt threw his support behind the National League for Democracy and its charismatic leader, Aung San Suu Kyi.
The demonstrations ended with a violent military coup, the repeal of Burma’s constitution and the imposition of martial law. And while Suu Kyi’s party won a convincing 59 percent of votes in a 1990 democratic election (ensuring 80 percent of Parliament seats), the military government invalidated the results and retained control of the country.
Yet Nyunt remained unbowed in his personal fight for what he believed to be just. After successful legal action on behalf of citizens whose lands had been seized (outright or with minimal compensation) by the government, Nyunt challenged a powerful major who also had benefited from an illegal seizure of private land.
Shortly thereafter Nyunt was summoned to appear before a board of military leaders who warned him that he would be imprisoned if he didn’t rescind his threat of legal action.
“I said that we had laws and regulations and what they were doing was unfair,” Nyunt said. “They punched the table and threatened me, but I just said, ‘It’s OK. I’m waiting.'”
He didn’t have to wait long. Late that same night a group of men pulled up to Nyunt’s home and arrested him.
Before they took him to the police station for official processing, the men stuffed Nyunt into a reeking underground trash hole and left him there without food for four days.
A perfunctory trial was eventually held, and Nyunt was sentenced to seven years for his anti-government actions.
Still, he could have avoided jail if he were willing to help the government build a case against the popular Suu Kyi. According to Nyunt, a government official told him that if he signed an affidavit linking Suu Kyi to a cache of arms supposedly confiscated by the government, he would be free to go home.
“It was made-up history,” he said. “They wanted me to lie and I wouldn’t do it. I would never do it.”
Instead, Nyunt spent the first three months of his sentence in solitary confinement.
“There was no light, no restroom, no shower,” he recalled. “I slept on bricks. Sometimes I could hear other prisoners being beaten with sticks. After one month I had psychosis.”
Life in the general prison population was scarcely better. Nyunt said he and his fellow prisoners were forced to live in their own filth and had to bat the vermin from their food if they wanted to eat.
Nyunt was released in 1999 and was able to make it to Guam on a visa waiver. There he spent nine months waiting for his application for political asylum to be approved.
From Guam, Nyunt moved to Indiana, then New York, Oklahoma, Massachusetts, Los Angeles and eventually Hawaii.
“When I was young, I wanted to go to so many different places,” he said. “I kept looking for a better job, and along the way I got to see a lot of the country.”
Nyunt’s former wife and two sons chose to remain in Myanmar. And while he said he would like to return one day for a visit, Nyunt — who became an official U.S. citizen last February — says his home is in Hawaii.
“Becoming a U.S. citizen was the proudest moment of my life,” he said. “I am happy to be in a country that observes human rights, and I want to stay here for the rest of my life. Here I can speak freely and tell people, ‘This is my life.'”
The Star Online – Is Asean now at sea?
By BUNN NAGARA Grouping continues to invite others to its feast, even if it may have too much on its plate.
ASEAN leaders need more self-esteem without constantly craving reassurance from others, if they are to live up to the promise of the regional organisation.
After all, self-reliance is supposed to be a buzzword for Asean. And like all the best regional organisations, it was conceived in hope – hope that it would help bring about better times for all.
Yet Asean has long treasured its international image, where to be ignored or deemed irrelevant by others seems worse than being trumped. It particularly seems to value approval by past colonial powers.
Thus the sense of triumphalism during the week that the International Court of Justice (ICJ) had mentioned Asean in deliberating over the Preah Vihear temple dispute between Cambodia and Thailand.
The dispute involves two Asean countries after all, so the court’s mention of Asean is not exactly extraordinary. Actually, if the ICJ has indeed made Asean a factor in any impending dispute settlement, there might be reason for concern.
First, Asean will be put on notice that it needs to do all it can to solve the problem. But there is little assurance that Asean can deliver.
This means, second, that Asean’s likely failure to satisfy will reflect badly on it and all that it represents. Questions about Asean’s purpose, effectiveness and relevance may resurface.
There is no doubt that Asean wants the dispute settled, and anything it can do about it will be welcomed. The problem is that Asean’s dispute-settling mechanism is still limited, if not inadequate, and certainly not as well equipped as a dedicated institution like the ICJ.
Cambodia and Thailand responded positively to the ICJ order to withdraw troops from the disputed temple area. As both countries may feel a sense of entitlement in Asean, however, it is doubtful if they would have acted similarly if a request for that came from the Asean Secretariat.
With Cambodia and Thailand jointly forming a fifth of the Asean membership, there is also the conflict of interest factor. Besides, there is no shortage of issues that Asean has to address.
Compared with the range of challenges confronting Asean, the strip of border territory around Preah Vihear is a trifling matter. The fact that both countries have allowed it to fester this far shows how far Asean collectively still has to go.
Naval manoeuvres in the South China Sea continue to be unsettling for some. Even if they are largely seen as initiated by China, some regional responses have not always helped.
Vietnam is among some half-dozen claimaints to disputed maritime territory in the area. But it has got ahead of itself, and of Asean preparedness, in meeting a perceived challenge.
Even the United States has been made uneasy with the tenor in the high seas. The Philippines, another claimant, is not far behind in lacing nationalism with bravado.
President Benigno Aquino III is prodding the rest of Asean to be firm with China, while seeking to add maritime purchases to the Philippine Navy. However, China will know that these are merely postures for home consumption by one of Asean’s weakest naval powers.
But whether or not Beijing will soon launch its first aircraft carrier, neither the United States nor anyone else will want to make waves about it. Just as Asean does not want to have to choose between the United States and China, the United States also does not want to have to choose between Asean and China.
Instead of vying to propose peaceful solutions, claimants over disputed maritime territory are competing to strike combative postures. If that continues, all will be the poorer for it.
Another issue for Asean to consider is the still-tentative prospect of North Korea’s controversial nuclear weapons programme.
Although the issue strictly lies outside South-East Asia, it is very much at the centre of Asean’s larger East Asia perspective. It is also something of an obstacle for the Asean Regional Forum.
Several other countries – China, Japan, Russia, South Korea and the United States – comprise the six-party formula with North Korea to resolve the issue, but the formula has been drifting into oblivion. It is now supposed to be back, but in a convoluted fashion with North-South dialogue first, then US-Pyongyang talks, and only then resumption of six-party talks.
Asean countries like Malaysia had in the past hosted North-South talks, and Asean had also served as impetus and catalyst for broader progress on the Korean peninsula. But distant as a six-party solution is for now, the other five countries are not expecting much, if any, contribution from Asean this time.
One issue that Asean cannot duck is Myanmar’s intention to chair the Asean Standing Committee in 2014. When it was its turn to chair Asean before, Myanmar consented to pass over the privilege because of its political “problems” at home.
But now democratic icon Aung San Suu Kyi has been released from house arrest and there has been an election. The military junta has also retreated behind a semblance of civilian rule, although widespread disquiet over the recent election remains.
Naypyidaw is claiming “mission accomplished” and is about to collect on its Asean chairmanship. Suddenly, a very subjective judgment on its political reforms has to decide on the objective prospect of its Asean chair.
Not so very long ago, Asean was embarrassed for having Myanmar as a member. Now it has to cope somehow with the challenge of Myanmar’s likely chairmanship.
The Philippines, Singapore and Thailand are most agitated over that prospect. But even if they are joined by another six Asean members, it is unlikely things will get any easier for Asean.
All these issues are set to be a liability for Asean’s image if not also its substance. They challenge Asean to perform, deliver and otherwise succeed, stretching its capacities as well as its credibility.
Rosie Garthwaite
Jul 29, 2011 Yangon’s Shwedagon pagoda has been ransacked, conquered, stripped of its jewels and melted down for the layers of gold leaf laid by dedicated monks countless times over the years. But ever since it was built in the sixth century, the “golden pagoda” has remained one of South-east Asia’s most extraordinary monuments.
There are hundreds of worshippers assembled even at five in the morning, and the sound of chanting soars over the kilometre-long platform that runs around the shining structure.
Monks scurry like worker bees, cleaning, polishing and adding yet more gold. Then the sun comes up and you have the choice of putting on your sunglasses to watch the dazzling sight or turning around to admire the pilgrims bask in the pagoda’s majesty. Even the black ravens in the eaves seem to stop and stare.
It was the last thing I did in Myanmar, but it’s the first I describe because the religion it represents is the focus of every place I visited – and almost every person I met.
I’m on Orient Express’s Road to Mandalay boat for a cruise down the Irrawaddy River, and my itinerary runs something like this: our first stop is Mandalay, which used to be the capital about 100 years ago; we then head to Sagaing Hill, where most of the residents sought refuge and hid during the First World War; then on to historic Bagan, founded in 162 AD; before ending in Yangon, where the colonial government was based.
Sam, my guide on the boat, tells me he’s biding his time before he can become a monk. An only son, he needs to provide an income to look after his mother in Yangon. His job means regular visits to the monastic centre near Sagaing Hill, home to 200,000 monks. It is where Sam wants to spend the rest of his life.
According to Sam, most people in Myanmar donate nearly a quarter of their income to religious charity. I can well believe it. At daybreak on the first morning, several of us accompany him and the rest of the crew to give out alms in the village of Anapura, where our boat is docked. Alms-giving is a daily ritual, and I observed it three times during my stay here as well as in neighbouring Laos. Each time, I notice something different: this time it is the eyes of the proud old monk leading the monks in height order – from lanky to grasshopper – on their march through the village. I witness a special moment pass between the old man and Sam, who later tells me he had served with the veteran as a novice when he was just nine years old.
There are more than 400,000 monks in Myanmar, but we usually hear about the 400,000 soldiers. I see only one soldier during my week there. I admit I was on the lookout, my preconceptions coloured by the news I had seen and heard so far: blurry camcorder shots of the crackdown on the rioting monks in 2007; romanticised pictures of Aung San Suu Kyi, the opposition leader; and those awful images of the aftermath of Cyclone Nargis, which devastated the south of the country and left 130,000 people dead a little over two years ago.
My arrival in Myanmar coincides with the beginning of the Chinese Year of the Rabbit. The rabbit symbolises rebirth, a chance to start again, and that is exactly what Myanmar’s government is trying to do: they want to double the number of people visiting each year from its current handful of businessmen, charity workers, intrepid tourists and undercover reporters. Right now, it gets about 500,000 visitors a year – and that is counting repeat entry.
The government’s re-genesis began last year with the release of Aung San Suu Kyi after 15 years under house arrest. The government offered an election, too, but most of the opposition boycotted it with accusations of corruption. There have also been moves to open up business links, but only via the hand of the generals in charge. In 2005, the capital was moved out of Yangon hundreds of kilometres away to Nay Pyi Taw. It is still mainly empty; people haven’t been forced to move there yet. But, as Sam points out, Myanmar’s rulers have shunted the capital around like chess pieces for thousands of years. Seen from a tourist’s point of view, this is fantastic. You don’t need an archaeologist to dig deep to find the remains of past generations. They are still standing abandoned all around the country.
Sam tells us all the juicy bits of history: Myanmar, for example, was the richest place in Asia in the 1960s, and any leader for whom marauding, raping or pillaging was a favourite pastime found their way into the country at some point.
But it’s only when I stop listening to the tales and arrive in Bagan that I catch a glimpse of a different, more dishevelled Myanmar.
Waking up and looking out of my cabin porthole at the view that ancient Bagan offers will, for me, always be a hard one to beat: thousands of stupas, in various states of repair, lie scattered across the horizon – some big, with their spires puncturing the mist, others hidden in dips in the ground or so completely swallowed by the fertile green around that you might end up going right past, thinking they are haystacks, until someone tells you to stop.
I have Zen to do just that. Zen, a boy I find hanging about the docks in Bagan, grew up in this historic city with the stupas as his playground. He jumps on a bicycle and attaches himself to me, using every bit of English he knows to make me laugh, until I stop and hire his know-how for the day. Along with a couple of other absconders from the tour bus that picks us up from the boat, I follow Zen on a long bike ride full of secret gardens and hidden Buddhas, pushing open doors that look as if they have been untouched for years. Zen claims to know the history of the stupas but cannot read properly because he has to work to feed his family – they come from a tribe that “the government doesn’t like”. Almost all the other people I had met so far were Burmese, the majority tribe. This is my first experience of the other side of Myanmar.
In Yangon, I encounter it again. There is Victoria, the homeless Catholic woman, who hops into my taxi with her umbrella to tell me about the oppression of the people in her church. There is the bespectacled fortune-teller with a huge Buddha tattooed across his chest, who politely says I cannot take his photo because “he would never be able to join his image outside the country”.
Looking around, it seems that, like the government, the people of Myanmar are working out their own ways to build links outside of the country. Well-known brands are plastered on every lamp post. And you can pay for everything in dollars, as long as the notes are brand new. Mandalay’s gold leaf factory dresses the stupas across the skyline. It takes 3,000 bangs to make a few tiny centimetres of bling – painstaking but holy work that I am told will be rewarded. And it has begun to, with an online-sales business to clients worldwide.
Everyone seems to be industrious in their pursuit of bettering their situation, from the tiny corner shops to the small offices that line every street. One businessman I speak to says “sanctions suck”, but doesn’t miss a beat before telling me there are plenty of ways around them.
Queries about going off the “Big Four” trail – Mandalay, Bagan, Yangon and Lake Inle (which I skipped on this journey) – will elicit a shaking head from many tour operators you meet. But I am assured by one, who has been running a top travel company in Yangon for five years, that it is easy enough. Despite popular belief, government approval is needed for only a few areas and can usually be gained on arrival. I make plans to come back and do exactly that.
But on to Laos. Ten years ago I spent a summer in the lesser-known parts of Vietnam and Cambodia. I had a fantastic time, but everywhere I went all I heard was how Laos was “Asia’s last kept secret”. But what I find is a country that has, in parts, been run over by the “Khao San Road” bus, its innermost sanctums laid bare and exposed.
Luang Prabang is where my journey through Laos begins. There is no direct way to get to Laos from Myanmar, so I flew from Yangon to Bangkok, then took a flight to Luang Prabang.
Luang Prabang was made famous by its dozens of Buddhist wats, or temples. But here, it is not religion but the ratio of restaurants to residential dwellings that makes our over-riding impression. And thus begins my pilgrimage for Laotian cuisine. I grow to enjoy its combination of Thai, Vietnamese and French influences, packing a punch with plenty of chilli in nearly every dish: fresh noodle soup, stuffed lemon grass fish steamed in banana leaves, beef cooked fondue-style in coconut juice, spicy English-style sausages. The morning markets are packed with food stalls selling a dozen different things, including grilled rats and canaries, if you fancy them.
From Luang Prabang I ride a bicycle – with no gears and a shaky basket on the front – along a tough but beautiful 32km stretch through cotton-weaving villages to Tat Kuang Si waterfall, its cool waters inviting after the long, dusty ride. I find a simple but clean guest house with a cooking class and its own tiny waterfall and, after a night’s rest, end up returning to Luang Prabang in a tuk-tuk, my thighs unable to pump me back home.
The next day, a five-hour winding journey from Luang Prabang brings us to Vang Vieng, on the edge of the Nam Song River river and surrounded by paddy fields and limestone mountains. The town is popular for its inventive water sports, notably tubing, which is immensely popular with gap-year teenagers. For those not in the know, it involves floating on the inner tube of a tyre down the Nam Song past a four-kilometre stretch of makeshift bars. I end up joining in the fun, and go down giant slides and zip lines into the slow-moving water below.
But it is my biking adventure out of the city and through tiny villages, into mountain caves and over swinging wooden bridges that creaked under my weight, that will remain in my mind.
The journey comes to an end in the quiet capital, Vientiane. Here, the little corner shops are stuffed with art quite unlike the kind found in the touristy markets of the region, and I quickly fill my bag with purchases. Young apothecaries offer us a choice of dried gecko, turtle tongue or a pile of bootleg DVDs hidden under the counter. I wander through the streets, trying different dishes morning, noon and night.
Over lunch one day, I am introduced to “the best singer in Laos” – “Little Sunshine” Noi, who is trying to set up a music and theatre school for the disabled but hasn’t the money to bribe the right official. She gives me a private performance, singing and playing on a traditional harp, and presents me with a book of ancient Laotian myths that recounts a time before the country became known as the most bombed in the world during and after the Vietnam War. One of the tales is about a stupa in the centre of the city where a dragon is supposed to be sleeping. It rises up and defends the stupa against invaders. I can’t help but joke that the beast should make an appearance again should the tourists try to take over.
By AUNG ZAW Monday, August 1, 2011
Despite mounting criticism of the new Burmese government’s do-nothing approach to political reform (and growing evidence that it is merely a front for the brutal junta that preceded it), Burma’s rulers continue to covet the chairmanship of the Association of Southeast Asian Nations (Asean) in 2014.
This has put the regional grouping in a bit of a bind. Strictly speaking, after 14 years as a member of Asean, Burma is entitled to its turn at the helm. After all, it has already been forced to forgo the chairmanship once, in 2006.
“Myanmar [Burma] has to focus on the national reconciliation process, and has requested their Asean colleagues to postpone its chairmanship for another occasion,” said Lao Foreign Minister Somsavat Lengsavat in 2005, the year the decision was made.
A great deal has happened since then—massive monk-led protests in 2007, Cyclone Nargis and a sham referendum in 2008, and last year’s dubious election and the release of pro-democracy leader Aung San Suu Kyi, among many other things—but “national reconciliation” isn’t one of them.
Last week, however, the new government made a familiar gambit clearly aimed at placating its critics: it invited Suu Kyi to meet with its “liaison minister” Aung Kyi, a former junta functionary who held the same position under the old regime.
But this token gesture isn’t going to make it any easier for Asean to decide how to proceed with Burma’s request for the chairmanship. Besides continuing allegations of war crimes in ethnic areas and the fact that there are still around 2,000 political prisoners behind bars in Burma, the new government’s leaders remain subject to sanctions in the US and EU, which are major Asean trading partners.
Last week in Jakarta, US Secretary of State Hilary Clinton dashed any hopes that Naypyidaw might have had that merely playing the Suu Kyi card would suffice to convince anyone that the country is, at long last, moving in the right direction.
“We look to the government to unconditionally release the more than 2,000 political prisoners who continue to languish in prison,” she said, adding that the country’s rulers should also conduct meaningful and inclusive dialogue with the political opposition and ethnic minorities.
“The choice is clear,” she said. “They can take these steps and gain back the confidence of their people and the trust of the international community. Or they can continue down the path they’ve been on.”
Clinton also called on the military-backed civilian regime to address growing concerns about weapons proliferation. Washington has repeatedly expressed concern over Burma’s military ties with North Korea.
However, Clinton’s Indonesian counterpart, Foreign Minister Marty Natalegawa, was much less forthright in stating what it would take for Burma to earn the trust and respect of the rest of Asean.
Indeed, when asked for his views on human rights and democratization in Burma, he was barely coherent: “Myanmar is obviously a work in process, in terms of democratization. To put it more—in a more—I guess—yes, I don’t want to use, describe it as a work in progress.”
Evidently, putting a positive spin on Burma’s current political situation has become such an enormous challenge that it leaves even seasoned regional leaders completely tongued-tied.
On the question at hand—whether Burma is fit to lead Asean—Natalegawa didn’t get himself quite so twisted out of shape, if only because he was able to resort to vaguer language:
“We have to see and have a sense of comfort level whether Myanmar is actually prepared and ready to assume chairmanship of Asean in 2014. I am aware—we are aware—of the responsibilities and the expectations that are inherent in a particular country chairing Asean.”
To test their “comfort level,” Natalegawa will lead an Asean delegation to Burma before the grouping makes a decision. When this will happen has not yet been decided, but Asean can’t afford to leave the question of its future leadership open for too long. That means that Burma will have to act soon to prove that it is ready to act on the demands of the Burmese people and the international community.
At this stage, however, the Burmese regime probably feels that it has done all that it is going to do.
At the same time, it will be harder to drop its bid for the chairmanship this time, since it won’t have the same face-saving excuses to rely on.
In other words, things are about to become very uncomfortable, for Asean and for Burma. But that is the price they will have to pay if they want to achieve their goal of moving forward.
By SAW YAN NAING Monday, August 1, 2011
Burmese authorities and the Kachin Independence Organization (KIO) held peace talks on Monday in Lajayang, Kachin State, with the aim of reaching a signed ceasefire agreement.
The discussion involved an official Burmese delegation led by Col Than Aung, leaders of the Kachin Consultative Council and KIO military wing the Kachin Independence Army (KIA), said KIO Joint-Secretary La Nan.
KIA leaders included vice-chief-of-staff Brig-Gen Sumlut Gun Maw and Battalion 4 commander Col Zau Raw, he added.
It has not been confirmed so far whether the KIO and Burmese delegation have reached an agreement, with Kachin sources saying further talks between the sides were likely in the event of a stalemate.
The discussions were based on a ceasefire proposal put forward by KIO leaders. Under the plan, both sides would adopt a temporary ceasefire in Kachin State and KIA-controlled regions with the aim of establishing a long-term peace.
The KIO and government would order their frontline troops to stop fighting within 48 hours of the agreement being signed. Furthermore, with the aim of establishing a long-term peace nationwide, the government must announce plans for a political dialogue within 15 days of the ceasefire.
Under the agreement, the KIO and government must let the other side know in advance if their troops are to move around. The agreement would be signed in both English and Burmese and be reviewed after one year. Both sides are also supposed to publicize the agreement after it has been signed.
Despite ceasefire talks being attempted between the KIO and government delegation, fighting in frontline areas is still reported in Kachin State. Last week, fighting with artillery mortar shells was reported between the KIA and Burmese troops in Bhamo Township.
Clashes were also reported in Taping region of Momauk Township on Sunday. The KIO claims that government troops also fired 60 mm mortars against KIA soldiers during the battle.
Monday, August 1, 2011
The junta’s proxy Union Solidarity and Development Party (USDP) has offered to provide ID cards for those people that do not currently hold one prompting accusations of electoral impropriety.
Former Rangoon Mayor Aung Thein Lin, who represents the USDP in South Okkalarpa Township, distributed a pamphlet bearing the party logo which said that people who do not have an ID card can apply for 10 kyats subsidy to complete the process.
“They have distributed this pamphlet in every ward in the township. They said they will help us to receive an ID card. They also warn people to avoid contacting brokers to help with the ID process,” said a resident living in Ward 7.
The USDP is also helping children apply for the 10-year-old and 18-year-old ID cards which costs six kyats (US $0.007), and reducing the cost of upgrading the 10-year-old to 18-year-old ID card to three kyats ($0.003). Reapplying for a lost ID card costs 10 kyats ($0.007).
Burmese citizens have to apply for 10-year, 18-year and 30-year ID cards depending on their age in accordance with immigration requirements.
“The cost will be sent to the immigration office. People don’t need to pay money to the party. If their document is adequate we will finish the process within one day or one month,” said a ward organizer from the USDP.
The process of issuing ID cards is the duty of the immigration department, and the USDP has been criticized by members of the Democratic Party (Myanmar) for using ID cards as a self-promotion tactic.
“According to election law, a political party cannot use government organizations for their own financial and business needs. If a party breaks this rule then it should be abolished.
Using the immigration department for party organizing is breaking election law. The Election Commission (EC) should take action about it,” said a Rangoon-based politician.
While meeting with political parties last month in Burma’s capital Naypidaw, EC Chairman Tin Aye said that coming elections will be more free and fair. However, in practice the USDP is doing party work with government resources which is not free or fair, said an observer.
The USDP is widely alleged to have taken part in vote-rigging during recent elections but no action has been taken against the party. Currently the most important administrative positions in ward and township level are in the hands of USDP members, claims a Rangoon-base reporter.
Thura Shwe Mann, the former Burmese military regime’s third-ranking official and head of the lower house in the new parliament, is now severing as vice-chairman of the ruling USDP.
The USDP will contest nearly 50 vacant seats in parliament in the upcoming by-election. The vacant places have arisen because some individuals in the parliament were chosen to be members of the government.
Monday, 01 August 2011 21:32 Tun Tun
New Delhi (Mizzima) – The Friends of Democracy group plans to move motions to clean up outdated laws when the next Burmese Parliament session convenes on August 22. Dozens of outdated laws could be included, said party officials.
As an example of outdated laws, Treasurer Saw Than Myint of the Shan Nationalities Development Party (SNDP), one of the parties in the 10-party coalition, told Mizzima: “Suppose I take a foreign trip then I need to exchange at least US$ 500. The money can not be my earnings from an export business, and if I hold foreign currency in Burma, it will be illegal and I can be prosecuted under the Foreign Exchange Law. In this age of globalization, such laws are irrelevant.”
According to the existing law, only sailors with foreign shipping companies and export-import businessmen can hold foreign exchange, making many residents who hold US dollars lawbreakers.
The Friends of Democracy group consists of the National Democratic Front (NDF), Democratic Party-Myanmar (DPM), Democracy and Peace Party, Union Democracy Party, and ethnic parties representing Karen, Shan, Mon, Chin and Rakhine.
A meeting has been scheduled for August 10 at the DMP office to gather more information on outdated legislation.
The NDF party also said it plans to move motions on political, social and economic issues and would submit about 30 bills during the forthcoming Parliament session. It said it could not disclose its motions before they are taken up in Parliament.
“In the last Parliament session, we could not move some of our motions because we disclosed our plans to the media before submitting them at the Parliament session,” said NDF member Khin Maung Swe.
The NDF submitted more than 20 motions at the first Parliament session, which started on January 31, including motions to release all political prisoners and granting amnesty. The motions were rejected.
Shan and Rakhine party members said that they would propose motions for peace and cease-fire agreements in the current armed conflicts.
“We will consider mediation by Parliament in the current and ongoing conflicts which have not yet achieved peace between the government and armed groups. This is a concern for everyone,” said Rakhine Nationality Development Party (RNDP) chairman Dr. Aye Maung.
NDF member Khin Maung Swen noted that the first Parliament session was called by the outgoing State Peace and Development Council (SPDC) government. He said, “The questions were answered by ministers of the old government, and they defended their policies and what they did. They made no promises to us based on our questioning. This forthcoming session will be called by the new president, and we hope we will get more specific answers and will see a clear-cut pattern to their policies and actions,” he added.
National Unity Party (NUP) leader Han Shwe said, “We will see the performance of the new government. In this Parliament session, the new government must answer based on its performance, how much they could do, what they could not do, how much they could implement, etc. This session will be the report card for this new government and it will show their weaknesses and strengths.”
According to sources close to the government, Lower House Speaker Shwe Mahn will encourage reform in the country and strengthening the role of Parliament in the forthcoming session.
In the last session, most of the motions and questions were rejected by Parliament, which was dominated by MPs from the government-backed Union Solidarity and Development Party. Parties were told to reintroduce the rejected motions in the next session of Parliament.
Monday, 01 August 2011 21:03 Phanida
Chiang Mai (Mizzima) – A young male civilian in Kamaing was shot dead and another man arrested by Burmese government troops on Sunday morning, residents said.
Marip Tang, about 17, from Kathan Yang village in Kamaing Township was shot dead by soldiers in government Infantry Unit No. 52 on the road to Hpakant in Kachin State. Kathan Yang village is six miles west of Kamaing.
Seng Du, who was identified as a telecommunications operator for the Kachin Independence Organization (KIO), was arrested, residents said.
“At around eight o’ clock yesterday, government troops marched along the road and villagers were afraid and ran away, then the soldiers shot a villager in the back,” a resident told Mizzima.
Seng Du, who is from the deceased’s village, was roped and masked and taken away by government troops, residents said.
KIO joint secretary and spokesman La Nang confirmed that one civilian was shot dead, and it is investigating if Seng Du is a KIO member.
Seng Du was taken away in the direction of a mountain that local residents call “Microwave Mountain,” about one mile west of Kathan Yang village, where a communications office is located. Thirty security soldiers from government Brigade No. 3 are stationed on the mountain, sources said.
Six people including the head of Kathan Yang village were also arrested at the same time and released on Monday morning.
Monday, 01 August 2011 18:27 Kun Chan
Chiang Mai (Mizzima) – Seven out of 14 government battalions surrounding Wanhai, the headquarters of the Shan State Progressive Party (SSPP), have withdrawn, said SSPP spokesman Major Sai Hla.
Since Thursday, the seven battalions have pulled out coinciding with the reassignment of the Tactical Operation commander who was based in Kyethi Township, 18 miles from SSPP headquarters. He was reassigned to Regional Command, Major Sai Hla said. Currently, the remaining seven Burmese battalions are positioned three miles southeast and five miles west of Wanhai headquarters.
He said the reason for the troop withdrawal was not clear. It may be a temporary withdrawal designed to send back their depleted forces. SSPP sources said that during the 18-day government offensive that started on July 11, 100 government soldiers were killed, about 200 were injured and more than 50 deserted.
Because of the fighting, a total of 13 primary schools, a charity school and a high school from 20 affected villages in the area were closed. More than 1,000 students cannot attend schools and are taking refuge at safe locations.
On July 25, government officers sent two Buddhist monks, who are residents in the area, to Wanhai headquarters to mediate a cease-fire, but the SSPP rejected the offer, saying it was not serious.
The SSPP and the Kachin Independence Organization have both said that they want a nationwide cease-fire rather that separate cease-fire agreements with each armed ethnic group.
By PETER AUNG
Published: 1 August 2011
The world footballing body FIFA has ruled Oman winners of last week’s World Cup qualifying match in Rangoon, which was cancelled midway through the second half after Burmese fans pelted players with missiles.
FIFA is also preparing to penalise Burma for the fiasco, but details on precisely what measures it will take have not been released. The Myanmar Football Federation (MMF) is also yet to receive any official announcement from FIFA.
Oman will now progress into the next round, having led the game by two goals to nil at the time it was called off.
One coach and several players from the Oman team were injured by flying stones and water bottle during the rioting.
“[Projectiles] started landing near to where the Oman coaches were sitting so they panicked and ran onto the field – everything went from bad to worse,” a member of the crowd at the Thuwanna stadium told DVB on Thursday last week.
Soe Moe, information coordinator at the MMF, which is headed by business tycoon Zaw Zaw, said that “the dignity of Burma” was damaged by the fans’ behaviour.
“This is good for no one,” he said. “Now we have no more chances left as the game was forced to stop. It will only be damaging to us if we are to be banned [from holding international matches] for four, five or six years,” said Soe Moe.
“We will never get to see those top class teams playing in Burma. According to [FIFA] law, there is $US5000 fine for every object that lands on the field. Given that there were hundreds of thousands of objects landing in the field the other day, the MMF chairman will likely come home in a loincloth [Burmese expression for empty-handed].”
By MIN LWIN
Published: 1 August 2011 Former military intelligence agents released from prison in May have been told by the Burmese government that they cannot hold religious events, suggesting that distrust of the officials, who were jailed by former junta chief Than Shwe, lingers on in the new government.
Among those released were Major Sithu, a commander in Military Intelligence (MI) 6, and Major Hla Thet Maw, from MI7. A source told DVB that both men were blocked from gathering for a traditional Buddhist ceremony to offer robes to monks.
“Maybe [the government] is concerned about the reason for their gathering – they tend to keep a watchful eye on former MI’s,” he said.
Burma’s feared intelligence organ under Khin Nyunt, the former prime minister and intelligence chief, was disbanded in 2004 by Than Shwe. The majority of its operatives, including
Khin Nyunt, were charged with corruption and sedition, and sentenced to lengthy prison terms.
It is not clear exactly how many were released in May during an amnesty that saw all prison terms in Burma reduced by one year, although the 71-year-old Khin Nyunt and his wife remain under house arrest, while his sons are in prison.
Aung Linn Htut, former army attaché at the Burmese embassy in New York and one-time senior intelligence officer, who defected in 2005, said Thein Sein’s government is likely concerned that the former MIs would expose their dirty work under the former junta. Many of Thein Sein’s cabinet held top positions in the State Peace and Development Council, which disbanded following elections last year.
“It’s their paranoia,” Aung Linn Htut said. “When we gather, we immediately get each other’s message, even when we talk on phone – we know who’s heading in which direction.
“Mainly, they worry that [the former MIs] will expose their past wrongdoings. It’s mostly paranoia.”
Khin Nyunt, whose sentencing was attributed by analysts as an attempt to thwart his growing international influence and threat to Than Shwe’s iron-fisted rule, was handed a 44-year term under house arrest, while his two sons were given 51 and 68 years respectively.
The prison amnesty in May was widely condemned after it became clear that few of the nearly 2,100 political prisoners in Burma were released, despite consistent pressure on the Burmese government from world leaders.
207 comments
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 10, 2011 at 2:25 pm
မြန်မာငွေလဲလှယ်နှုန်းအတွက် IMF အကူအညီ တောင်းခံ
By ဗွီအိုအေ (မြန်မာဌာန) – အင်္ဂါ, 09 ဩဂုတ် 2011
မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ ကျပ်ငွေနဲ့ နိုင်ငံခြားငွေ လဲလှယ်နှုန်းကို နိုင်ငံတကာ စံချိန်စံညွှန်းတွေနဲ့အညီ ညှိနှိုင်းနိုင်ဖို့အတွက်
IMF နိုင်ငံတကာ ငွေကြေးရန်ပုံငွေ အဖွဲ့ကြီးက အကူအညီပေးမယ်လို့ ပြောဆိုလိုက်ပါတယ်။
နိုင်ငံခြားငွေ လဲလှယ်ရေးစနစ် ပြုပြင် ပြောင်းလဲဖို့နဲ့ နိုင်ငံတကာနဲ့ ငွေပြောင်းငွေလွှဲ ကန့်သတ်ချက်တွေ
ရုပ်သိမ်းရေးမှာ နိုင်ငံတကာ ငွေလဲလှယ်နှုန်း ဈေးကွက်ရဲ့ စံနှုန်းတွေနဲ့အညီ ဖြစ်စေဖို့အတွက်
IMF က ကူညီမှာ ဖြစ်တယ်လို့ IMF အဖွဲ့ ပြောခွင့်ရသူက မနေ့က ပြောဆိုလိုက်တာ ဖြစ်ပါတယ်။
IMF ကိုယ်စားလှယ် အဖွဲ့ဟာ အောက်တိုဘာလလယ်မှာ မြန်မာနိုင်ငံကို သွားရောက်ဖို့ ရှိတဲ့အကြောင်း၊
မြန်မာကျပ်ငွေနဲ့ နိုင်ငံခြားငွေ လဲလှယ်နှုန်း ခေတ်နဲ့အညီဖြစ်အောင် နိုင်ငံတကာနဲ့
ငွေပြောင်းငွေလွှဲတွေ ပြုလုပ်ရာမှာ ကန့်သတ်ချက်တွေ ရုပ်သိမ်းပေးနိုင်ရေးအတွက် မြန်မာအာဏာပိုင်တွေက
IMF ကို အကူအညီ ပေးပါရန် ပန်ကြားချက်အရ IMF က အခုလို တုံ့ပြန်တာ ဖြစ်တယ်လို့ IMF ပြောခွင့်ရသူက ပြောဆိုလိုက်ပါတယ်။
မြန်မာကျပ်ငွေရဲ့ တရားဝင် နိုင်ငံခြားငွေ လဲလှယ်နှုန်းဟာ တဒေါ်လာကို ၆ ကျပ်သာဖြစ်ပြီး
ပြင်ပပေါက်ဈေးကတော့ တဒေါ်လာကို ကျပ် ၈၀ဝ နီးပါး ရှိနေတာကြောင့် နိုင်ငံတကာနဲ့
ငွေလွှဲကြရာမှာ နှုန်းထားအမျိုးမျိုး ကွဲပြားနေတာ ဖြစ်ပါတယ်။
မြန်မာပြည်ရဲ့ ဒီလို နိုင်ငံခြားငွေ လဲလှယ်နှုန်း အကွဲကွဲ အပြားပြား ဖြစ်နေတာဟာ ထင်သာမြင်သာမှု မရှိဘဲ
စရိတ်စကတွေလည်း ကြီးကြောင်း၊ ငွေလဲလှယ်နှုန်း အမျိုးမျိုးကို နှုန်းထားတခုတည်းနဲ့ သတ်မှတ်နိုင်ခဲ့ရင်တော့
နိုင်ငံရဲ့ အရင်းအမြစ်တွေက ရရှိတဲ့ အကျိုးအမြတ်တွေကို ပြည်သူတွေ အကျိုးခံစားခွင့် ပိုရရှိမှာ ဖြစ်တယ်လို့
IMF ရဲ့ ၂၀၀၈ ခုနှစ် မြန်မာ့စီးပွားရေးရာ သုံးသပ်ချက် အစီရင်ခံစာမှာ ဖော်ပြထားပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/myanmar-currency-dollars-imf-127303298.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 10, 2011 at 2:28 pm
မြန်မာပို့ကုန်လုပ်ငန်းများ အခက်အခဲကြုံ
By ဦးသားညွန့်ဦး – အင်္ဂါ, 09 ဩဂုတ် 2011
မြန်မာနိုင်ငံမှာ ပို့ကုန်လုပ်ငန်းတွေ အတော်များများ ထိခိုက်မှုတွေ ကြုံနေရတဲ့ အချိန်မှာ အထည်ချုပ်လုပ်ငန်း အချို့ ရပ်ဆိုင်းရမယ့် အခြေအနေမျိုးနဲ့ ရင်ဆိုင်နေရပါတယ်။ ဒါဟာ အခုနှစ်လယ်ပိုင်းကတည်းက ဖြစ်နေတဲ့ မြန်မာငွေတန်ဖိုး မြင့်မားတာကြောင့် ဖြစ်သလို နိုင်ငံတကာ စီးပွားရေး ကျဆင်းမှု ဂယက်ကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်တယ်လို့ သုံးသပ်ကြပါတယ်။ အပြည့်အစုံကို ကိုသားညွန့်ဦးက စုံစမ်းမေးမြန်းပြီး တင်ပြပေးထားပါတယ်။
အထည်ချုပ်လုပ်ငန်း အတော်များများ ပုံမှန် မလည်ပတ်နိုင်တာကြောင့် ဒီရက်ပိုင်းထဲ စက်ရုံအချို့ ပိတ်ပစ်ခဲ့ရပြီး အများစုဟာ နေ့စဉ် ပုံမှန် မလည်ပတ်နိုင်တဲ့ အခြေအနေ ရင်ဆိုင်နေရတယ်လို့ အမည်မဖော်လိုတဲ့ အထည်ချုပ် လုပ်ငန်းရှင်တဦးက ပြောပါတယ်။ အထည်ချုပ်လုပ်ငန်းလိုပဲ အခြား ပြည်ပပို့ကုန်လုပ်ငန်း အတော်များများလည်း လုပ်ငန်းတွေ ကျဆင်းနေတဲ့ အခြေအနေ ရှိနေပါတယ်။ ရေလုပ်ငန်းထွက် ပစ္စည်းတွေလည်း ပြည်ပက ဝယ်လက်မရှိတာကြောင့် စက်ရုံအချို့ ပိတ်ထားရတယ်လို့ သိရပါတယ်။
အစိုးရဘက်က တက်ခါစမှာ ပြည်ပပို့ကုန် အခွန်ငွေ ၁၀% ကနေ ၇% အထိ လျှော့ချပေးခဲ့တာ၊ ပို့ကုန် သွင်းကုန် လိုင်စင်တွေကို အရင်လိုမဟုတ်ဘဲ မြန်မြန်ဆန်ဆန် ချပေးတာမျိုး ရှိနေပေမဲ့ ပို့ကုန်လုပ်ငန်း ကျဆင်းမှုက ပိုပြီး အရှိန်ကောင်းနေတယ်လို့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်တဦးက ပြောပါတယ်။
“အထည်ချုပ်လည်း အခြေအနေ မကောင်းဘူး။ အဓိကကတော့ ဒေါ်လာဈေးကျတယ်။ ဒေါ်လာဈေးကျတော့ CMP လို့ခေါ်တဲ့ အပ်ထည်တွေနဲ့ လုပ်တာကိုး။ လုပ်တော့ သူတို့ဝန်ဆောင်ခတွေက မြန်မာငွေ ပြန်အရနည်းသွားတာပေါ့။ အခု ၇%၊ ကျနော်တို့ မူလက ၁၀%၊ ကုန်သွယ်လုပ်ငန်းကို ၈%၊ ဝင်ငွေခွန် ၂% ကောက်တာကို ၇% လျှော့လိုက်တာ သိတယ်မလား။ အဲဒီလို လျှော့တာမှာ CMP တွေ မပါဘူး၊ အထည်ချုပ်တွေ မပါဘူး။
“အဲဒီတော့ ဒီဘက်က တခြား ပို့ကုန်တွေက အဲဒီသက်သာခွင့် ရပေမဲ့ သူတို့မရဘူး။ အဲဒါလည်း အကြောင်းတခုပဲ၊ အထည်ချုပ်တွေ အခြေအနေ ပိုဆိုးသွားတာပေါ့။ တခြား Export တွေလည်း လေးတာပဲ။ ပဲဈေးကွက်ကတော့ ဈေးကွက်ကြီးတော့ လည်တော့ လည်ပတ်နေတုန်းပဲပေါ့။”
အခု Export က မြန်မာနိုင်ငံထဲက ငွေဈေးကြောင့်ပဲလား၊ အပြင်က ကမ္ဘာ့စီးပွားရေးကျတဲ့ ဂယက်ပါ ဝင်တာကြောင့်လား။
“ကျနော်တို့ အမေရိကန်ဒေါ်လာ ဈေးနှုန်းက မဖြစ်သင့်တဲ့ ပုံစံမျိုး ဖြစ်လာခဲ့တာတော့ ကြာပြီဗျ၊ တကယ်တော့။ အဲဒါ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ မြန်မာပြည် စီးပွားရေးရဲ့ ပုံမမှန်မှုပေါ့ဗျာ။ ဥပမာ လုပ်ငန်းတွေက တရားဝင်တာရော၊ တရားမဝင်တာရော ရောပြီးသွားနေတဲ့ ပုံစံတွေပေါ့။ ပုံမှန်မဟုတ်တာ ကြာပြီကိုး။ အဓိကအကြောင်းကတော့ အဲဒါပဲ။ ဒါပေမဲ့ နိုင်ငံတကာ အမေရိကန် ဒေါ်လာဈေး ကျတာတွေ၊ အခုဆိုရင် နိုင်ငံခြား စတော့ဈေးတွေ ကျလာတာတွေ၊ ဒါတွေရဲ့ သက်ရောက်မှုလည်း ရှိသင့်သလောက်တော့ ရှိတာပေါ့။
“ပို့ကုန်သွင်းကုန် လိုင်စင်တွေကို ၂ ရက်၊ ၃ ရက်နဲ့ ချပေးရမယ် ဆိုပြီးတော့ လုပ်ပေးတာတွေ ရှိတယ်။ သွင်းကုန်လိုင်စင်တွေ ချပေးတာမှာ သူတို့က ပို့ကုန်နဲ့ ပြန်ချိန်တယ်။ ဥပမာ Export ဘယ်လောက်ရှိမှ Import လိုင်စင်၊ အဲဒီအတွက် အဲဒါနဲ့ ညီမျှတဲ့ Import ကို ပြန်လုပ်၊ လိုင်စင်ပြန်ချပေးတယ်ဆိုပြီး ချိန်တာရှိတယ်။ အဲဒီလို ချိန်တဲ့အခါ ကျောက်မျက်ကရတဲ့ ဝင်ငွေတို့၊ ဓာတ်ငွေ့ကရတဲ့ ဝင်ငွေတို့ မပါဘူး။ မပါတဲ့ အခါကြတော့ ဒီဘက်က Export ကျလာသော်လည်း သွင်းကုန်သွင်းဖို့က အခက်အခဲ ဖြစ်လာပြန်ရော။”
စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်တဦး ပြောသွားတာ ဖြစ်ပါတယ်။
အခုရက်ပိုင်းမှာ ကမ္ဘာမှာလည်း စတော့ဈေးကွက်တွေ ပြိုပျက်ပြီး အမေရိကန် ငွေကြေးတန်ဖိုးပါ ကျဆင်းလာတာကြောင့် နောက်တကြိမ် ကမ္ဘာ့စီးပွားပျက်ကပ်များ ဖြစ်လာဦးမလား စိုးရိမ်နေကြရတဲ့အချိန် ဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာတော့ ပို့ကုန်ဈေးကွက် ပျက်နေတာမို့ ကမ္ဘာ့စီးပွားရေးဂယက် ထပ်ရိုက်ခတ်လာရင် ထိခိုက်မှုတွေ ပိုဖြစ်လာမှာ စိုးရိမ်နေကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း မြန်မာ့စီးပွားရေးဟာ ကမ္ဘာ့စီးပွားရေးနဲ့ အဆက်အစပ် အားနည်းလို့ ထိခိုက်သက်ရောက်မှု နည်းမယ်လို့လည်း စီးပွားရေး လေ့လာသူတွေက ယူဆပါတယ်။
စီးပွားရေးပညာရှင် ခင်မောင်ညို(ဘောဂဗေဒ) ကတော့ ပို့ကုန်ကျဆင်းတာကြောင့် စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်တွေတင် မဟုတ်ဘဲ အခြား သာမန် လက်လုပ်လက်စားတွေနဲ့ အောက်ခြေလူတန်းစားကိုပါ သွယ်ဝိုက်ပြီး ထိခိုက်လာနိုင်တယ်လို့ ပြောပါတယ်။
“ဂယက်က အခုထိတော့ ရောက်စရာ သိပ်အကြောင်း မရှိသေးဘူး၊ နည်းနည်းလေး စောသေးတယ်။ အတွင်းအကြောင်းတွေပဲ များတယ်။ အတွင်းမှာ အဓိကကတော့ ၁၀% ကနေ ၇% လျှော့ပေးပေမဲ့ သိပ်ပြီးတော့ အကျိုးများပုံ မရဘူး။ အခုကတော့ Macro Economic Conference လုပ်ဖို့တော့ ပြင်နေကြတာပဲ။”
စီးပွားရေးဂယက်က Export တခုပဲလား၊ ကျန်တဲ့ဟာတွေမှာရော ဂယက် ဘာရှိလဲ။
“Export ကတော့ Export တဆင့်၊ ဥပမာ လယ်ယာပစ္စည်းတွေ မပို့ရဘူးဆို လယ်သမားတွေ သွားထိတာပေါ့။ Export ဆိုတာကတော့ မြင်သာတဲ့ဟာကိုး။ Export တွေ မပို့နိုင်ဘူး၊ ဈေးကျတယ်၊ ဈေးကျတယ်ဆိုရင် လယ်သမားတွေအတွက် ဝယ်ရတာ ပြုရတာ ထိပြီလေ။”
အမေရိကန်ဒေါ်လာ ငွေဈေးဟာ ဒီကနေ့မှာတော့ တဒေါ်လာကို ၇၅၅ ကျပ်အထိ ဈေးကျသွားခဲ့ပါတယ်။ ရွှေဈေးကတော့ တကျပ်သားကို မြန်မာငွေ ၆၈၀,၀၀ဝ ကျော်အထိ ဖြစ်သွားလို့ ကမ္ဘာ့ရွှေဈေးနဲ့အပြိုင် လိုက်တက်နေတယ်လို့ ပြောရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/myanmar-economy-127303788.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 10, 2011 at 2:30 pm
ထိုင်းဝန်ကြီးအဖွဲ့သစ် ဝန်ကြီးချုပ် မိတ်ဆက်
By ဗွီအိုအေ (မြန်မာဌာန) – အင်္ဂါ, 09 ဩဂုတ် 2011
ထိုင်းဘုရင်ထံက ခွင့်ပြုချက်ရပြီ ဖြစ်တာကြောင့် ဝန်ကြီးချုပ်သစ် ယင်လတ် ရှင်နာဝပ် (Yingluck Shinawatra) က အစိုးရ ဝန်ကြီးအဖွဲ့သစ် အမည်စာရင်းကို ထုတ်ပြန် ကြေညာလိုက်ပါတယ်။
ဝန်ကြီးချုပ်အဖြစ် ကျမ်းသစ္စာ ကျိန်ဆိုစဉ်က ငြိမ်းချမ်းရေးနဲ့ အမျိုးသား ရင်ကြားစေ့ရေး ကိစ္စတွေ လုပ်ဆောင်ကြဖို့ တောင်းဆိုပြီး နောက်တနေ့ အင်္ဂါနေ့ နှောင်းပိုင်းမှာ ဝန်ကြီးချုပ်သစ် ယင်လပ်က ၃၅ ဦးပါ အစိုးရ ဝန်ကြီးအဖွဲ့ အမည်စာရင်းကို ထုတ်ပြန် ကြေညာလိုက်တာပါ။ သူမ အာဏာရဖို့အတွက် ကူညီလုပ်ဆောင်ပေးခဲ့ကြတဲ့ အကျႌနီဝတ် လှုပ်ရှားမှုအဖွဲ့ကသူတွေ ဝန်ကြီးအဖွဲ့ထဲမှာ တယောက်မှ ပါမလာဘဲ အပြင်လူ ၄ ယောက် ပါလာတာကို တွေ့ရပါတယ်။
ထိုင်းဘဏ် ဒု-ဥက္ကဋ္ဌအဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့တဲ့ သီရာချိုင်း ပူဝါနတ်နာရန်နူဘာလာ (Thirachai Phuvanatnaranubala) ကို ဘဏ္ဍာရေး ဝန်ကြီးအဖြစ် ခန့်အပ်လိုက်ပြီး ထိုင်းအစုရှယ်ယာဈေးရဲ့ အကြီးအကဲဟောင်း ကစ်တာရတ် နာရာနူးန် (Kittarat Na Ranong) ကိုတော့ ကုန်သွယ်ရေး ဝန်ကြီးအဖြစ် ခန့်အပ်လိုက်ပါတယ်။
နိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီး နေရာကိုတော့ ဖွေထိုင်းပါတီက လွှတ်တော်အမတ် ဆူရာပွန်း တိုဝီဂျာချိုင်ကူး (Surapon Tovijakchaikul) ကို ခန့်အပ်လိုက်ပြီး ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီး နေရာကိုတော့ ယင်လပ်ရဲ့အကို တပ်ခ်ဆင် ရှင်နာဝပ်ရဲ့ မိတ်ဆွေ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး ယူသာဆတ်ခ် ဆာဆီပရာပါ (Yuthasak Sasiprapah) ကို ခန့်အပ်လိုက်ပါတယ်။
ဇူလိုင်လ ၃ ရက်နေ့မှာ ကျင်းပခဲ့တဲ့ ရွေးကောက်ပွဲအတွင်း ယင်လပ် ဦးဆောင်တဲ့ ဖွေထိုင်းပါတီက အပြတ်အသတ် အနိုင်ရလိုက်ပြီး ထိုင်းနိုင်ငံရဲ့ ပထမဆုံး အမျိုးသမီး ဝန်ကြီးချုပ်အဖြစ် လွှတ်တော်က ပြီးခဲ့တဲ့ သောကြာနေ့မှာ တရားဝင် ခန့်အပ်လိုက်ပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/thai-cabinet-127343768.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 10, 2011 at 2:33 pm
ရွှေဈေး တရှိန်ထိုးမြင့်တက် – ဧရာဝတီ Tuesday, 09 August 2011 17:08 .
ယနေ့ ရွှေဈေးကွက်တွင် အကယ်ဒမီ အခေါက်ရွှေ တကျပ်သား ကျပ် ရ သိန်းနီးပါးအထိ ဈေးတက်သွား သောကြောင့်
ဝယ်သူမရှိသလောက် နည်းပါးသွားပြီး ရွှေပြန်ရောင်းသူများသာ ရှိကြောင်း သတင်းရရှိသည်။
ပြည်တွင်း ရွှေဈေးကွက်သည် အမေရိကန်ဒေါ်လာ တန်ဖိုးကျဆင်းနေ မှုကြောင့် ဈေးမတက်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေခဲ့ရာမှ ယနေ့ ကမ္ဘာ့ရွှေဈေး အလွန်မြင့်တက် သွားမှုကြောင့် ပြည်တွင်းရွှေဈေးပါ အလွန်လိုက်ပါ မြင့်တက်ရကြောင်း မန္တလေးတိုင်း ရွှေ လုပ်ငန်းရှင်များ အသင်းမှ တာဝန်ရှိသူ တဦးက ပြောသည်။
“ဒီနေ့ အကယ်ဒမီအခေါက်ရွှေတကျပ်သားကို ၆၉၀၅၀ဝ ကျပ်နဲ့ ဈေး စဖွင့်တယ်။ အဓိကကတော့ ကမ္ဘာ့ရွှေဈေး အရမ်း တက်သွားလို့ ပြည်တွင်းဈေး လိုက်တက်တာ။ ကမ္ဘာ့ဈေးက ရွှေတစ်အောင်စကို ၁၇၅၁ ဒေါ်လာ ဖြစ်သွားတာကြောင့်ပဲ” ဟု ရွှေကုန်သည်တဦးက ပြောသည်။
အမေရိကန် ဒေါ်လာတန်ဖိုး ဆက်လက်နိမ့်ကျနေသည့်ကြားမှ ပြည်တွင်းရွှေဈေး ထိုးတက်သွားခြင်းဖြစ်ပြီး ရွှေဈေးအလွန် တက်လာသည့် အခြေအနေကြောင့် ဈေးကွက်တွင် ကြိုရောင်းကြိုဝယ် (လေပတ်ကား) မပြုလုပ်ရန်နှင့် ဈေးကစားခြင်း မပြုလုပ်ကြရန် မြန်မာနိုင်ငံ ရွှေလုပ်ငန်းရှင်များအသင်းက ဩဂုတ်လဆန်းပိုင်းတွင် သတင်း ထုတ်ပြန်ထားသည်။
အမေရိကန် တဒေါ်လာသည် ယနေ့ ၇၅၅ ကျပ်ဈေးသာရှိနေပြီး တန်ဖိုး ဆက်လက် နိမ့်ကျနေကြောင်း သိရသည်။
ရွှေဈေးတက်သော်လည်း ပြည်တွင်းရွှေဈေးသည် ကမ္ဘာ့ရွှေဈေးထက် နိမ့်ကျနေသေးသောကြောင့် တရုတ်နယ်စပ်မှ အဝယ်လိုက်နေသည်ဟု ရွှေကုန်သည်များက ဆိုသည်။
ကမ္ဘာ့ရွှေဈေးကို ပြန်လည်တွက်ချက်ပါက အခေါက်ရွှေ တကျပ်သားတန်ဖိုးမှာ ၇၀၅၀၇၁ .၈၁ ကျပ် ရှိနေသော်လည်း မြန်မာ့ရွှေ ဈေးကွက်တွင် တကျပ်သား ၆၉၀၅၀ဝ ကျပ်သာ ရှိသောကြောင့် မြန်မာ့ရွှေဈေးသည် တကျပ်သားလျှင် ကျပ် ၁ သောင်းခွဲ နီးပါး ဈေးနိမ့်ကျ နေကြောင်း ရွှေကုန်သည်တဦးက ရှင်းပြသည်။
မန္တလေးဈေးကွက်မှ တရုတ်နယ်စပ်သို့ ရွှေတင်ပို့မှု ပမာဏ များပြားနေသောကြောင့် မန္တလေးရွှေ ဈေးကွက်သည် ရန်ကုန် ရွှေဈေးထက် အနည်းငယ် ဈေးမြင့်နေသည်။
“မန္တလေးဈေးကွက်မှာ အခေါက်ရွှေတကျပ်သား ၆၉၁၀၀ဝ ကျပ်လောက်ရှိတယ်။ ရန်ကုန်ထက် ကျပ် ၅၀၀၊ ၁၀၀ဝ လောက် ပိုများနေတယ်” ဟု မန္တလေးရှိ အောင်သမာဓိ ရွှေဆိုင် ဝန်ထမ်းတဦးက ပြောသည်။
ယနေ့ မွန်းလွဲ ၂ နာရီခန့်တွင် ရန်ကုန်၌ အခေါက်ရွှေ တကျပ်သား ၆၈၈၅၀ဝ ကျပ် အထိ ဈေးအနည်းငယ် ပြန်လည် ကျဆင်း သွားသည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7031-2011-08-09-10-10-33
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 10, 2011 at 2:35 pm
၄ ဦးမြောက် အနားပေးခံရသည့် ထိပ်တန်းအရာရှိ ဗိုလ်ချုပ် ကျော်ဖြိုးဖြစ်လာ
ဧရာဝတီ Tuesday, 09 August 2011 16:53 .
တပ်မတော် စစ်ဆေးရေးနှင့် စာရင်းစစ်ချုပ် ဗိုလ်ချုပ် ကျော်ဖြိုးကို လာဘ်စားမှုဖြင့် အနားပေး လိုက်ကြောင်း သိရပြီး ယခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ နောက်ပိုင်း ၄ ဦးမြောက် အနားပေးခံရသော စစ်ဘက်ထိပ်တန်း အရာရှိကြီး ဖြစ်လာသည်။
ဗိုလ်ချုပ် ကျော်ဖြိုးသည် ယခင်က ရှမ်းပြည်အရှေ့ပိုင်း ကျိုင်းတုံအခြေစိုက် တြိဂံတိုင်း စစ်ဌာနချုပ် တိုင်းမှူးဖြစ်ခဲ့ပြီး ၂၀၁ဝ ပြည့်နှစ် ဩဂုတ်လ၌ တပ်မတော်နှင့် ကာကွယ်ရေး ဝန်ကြီးဌာန လက်အောက်ရှိ အဓိကကျသည့် ရာထူးနေရာ ၄ဝ ခန့် အပြောင်းအလဲ ပြုလုပ်ခဲ့ရာတွင် ယခုရာထူးသို့ တိုးမြှင့် ခန့်အပ်ခံရခြင်းဖြစ်သည်။
ဇူလိုင်လကုန်ပိုင်းတွင် လာဘ်ပေးလာဘ်ယူနှင့် အာဏာအလွဲသုံးစားမှုများ ပြုလုပ်ခဲ့သည်ဟုဆိုကာ ကာကွယ်ရေး ဦးစီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး မင်းအောင်လှိုင်က ခေါ်ယူစစ်ဆေးခဲ့သည့် ထိပ်တန်း စစ်ဗိုလ်ချုပ် ၅ ဦးတွင် ဗိုလ်ချုပ် ကျော်ဖြိုးလည်း ပါဝင်ခဲ့သည်။
ထိုစဉ်က ဗိုလ်ချုပ် ကျော်ဖြိုးနှင့်အတူ ခေါ်ယူစစ်ဆေးခံရသည့် တခြားဗိုလ်ချုပ်များမှာ စီးပွားရေးဦးပိုင် လီမိတက် ဥက္ကဋ္ဌနှင့် စစ်ရေးချုပ် ဗိုလ်ချုပ် ခင်ဇော်ဦး၊ ကစထမှူး ဗိုလ်ချုပ် မြင့်စိုး၊ တြိဂံတိုင်း စစ်ဌာနချုပ် တိုင်းမှူး ဗိုလ်မှူးချုပ် သန်းထွန်းဦးနှင့် ကမ်းရိုးတန်း တိုင်းမှူး ဗိုလ်မှူးချုပ် ခင်မောင်ဌေးတို့ ဖြစ်သည်။
ပြီးခဲ့သည့်ဇွန်လတွင် ဗိုလ်မှူးချုပ် သန်းထွန်းဦးကို ထိုင်းနိုင်ငံမှ ဝင်ရောက်သည့် တရားမဝင် လိုင်စင်မဲ့ကားများ တင်သွင်းမှုတွင် ပါဝင်ပတ်သက်နေသည်ဆိုသည့် စွပ်စွဲချက်ဖြင့် ရှောင်တခင် ဝင်ရောက်စစ်ဆေးခဲ့သေးသည်။
ဖေဖော်ဝါရီလတွင် ဒု ဗိုလ်ချုပ်ကြီး သူရမြင့်အောင်ကို ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီးတာဝန် လက်မခံမှုကြောင့် ရာထူးမှ ချက်ခြင်း အနားပေးခဲ့သည်။ ဇူလိုင်လ အစောပိုင်းတွင် ရန်ကုန်တိုင်း တိုင်းမှူးဟောင်း ဗိုလ်မှူးချုပ် ထွန်းသန်းကို တောင်ပိုင်းတိုင်းစစ်ဌာနသို့ ပြောင်းရွှေ့ပြီး နှစ်ရက်အကြာတွင် လာဘ်စားမှုဖြင့် အနားပေးခဲ့ပြီး ဇူလိုင်လကုန်တွင်ပင် ကာကွယ်ရေးဌာန စစ်ဆင်ရေး အထူးအဖွဲ့ (ကစထ) မှူး ဗိုလ်ချုပ် တင်ငွေကိုလည်း လာဘ်စားမှုဖြင့် တာဝန်မှ အနားပေးခဲ့သည်။
လာဘ်ပေးလာဘ်ယူမှုနှင့် အာဏာအလွဲသုံးမှု တိုင်တန်းချက်များကြောင့် ဗိုလ်ချုပ်တချို့ ဆက်လက်စစ်ဆေးရဖွယ်ရှိပြီး အနားပေးခံရနိုင်သည်ဟု စစ်တပ်အသိုင်းအဝိုင်းတွင် ကောလာဟလများ ထွက်ပေါ်နေသည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7030-2011-08-09-09-55-51
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 10, 2011 at 2:37 pm
မြစ်ဆုံ ဝေဖန်ချက်ကို တုံ့ပြန်ပြီ – လင်းသန့် Tuesday, 09 August 2011 19:22 .
မြန်မာနိုင်ငံ၏ အကြီးဆုံး ရေအားလျှပ်စစ် စီမံကိန်းကြီးဖြစ်သည့် ဧရာဝတီမြစ်ဆုံ စီမံကိန်းကြောင့် သဘာဝ ပတ်ဝန်းကျင် ပျက်စီးပြီး နိုင်ငံအတွက် ဆိုးကျိုးများဖြစ်လာမည် ဟူသော ဝေဖန်ချက်များမှာ လုပ်ကြံပြောဆိုချက်များ ဖြစ်ကြောင်း၊ နိုင်ငံအတွက် စိုးရိမ်စရာ မရှိသည့် စီမံကိန်းဖြစ်ကြောင်း အင်္ဂါနေ့ထုတ် အစိုးရ သတင်းစာများက တုံ့ပြန် ရေးသားလိုက်သည်။
“ဧရာဝတီမြစ်ကို အမှီပြု၍ ဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည့် စိုက်ပျိုးရေး၊ လူမှုရေးလုပ်ငန်းများအပေါ်၌ ထိခိုက်မှု လုံးဝ မရှိနိုင်ပေ” ဟု သတင်းစားဆောင်းပါးရှည်တွင် ရေးသားထားသည်။
စီမံကိန်းများနှင့် ပတ်သက်၍ နိုင်ငံတကာနှင့် ပြည်တွင်းရှိ ပြည်သူလူထု အထင်မှား အမြင်မှားဖြစ်စေရေး မဟုတ်မမှန် ဖန်တီးလုပ်ကြံ၍ ရေးသား လုပ်ဆောင်မှုများ ရှိနေသည်ဟု ဆိုသည်။
ဧရာဝတီမြစ်၏ ကချင်ပြည်နယ် မေခ၊ မလိခ မြစ်ဆုံဒေသတွင် မြန်မာ အစိုးရ၏ အမှတ် ၁ လျှပ်စစ်ဝန်ကြီးဌာနနှင့် တရုတ် ကုမ္ပဏီ တခု ဖြစ်သော CPI တို့က လျှပ်စစ်ဓာတ်အား မီဂါဝဒ် ၆၀၀ဝ ထုတ်လုပ်နိုင်မည်ဟု ဆိုသည်။ စီမံကိန်းအတွက် ဧရာဝတီမြစ်ရေ၏ ၇.၆ ရာခိုင်နှုန်းမျှသာ သုံးစွဲမည်ဟု ဆိုသည်။
မြစ်ဆုံဆည် စီမံကိန်းဒေသသည် စင်္ကာပူနိုင်ငံခန့် အရွယ်အစား ရှိပြီး ဒေါ်လာ ၃.၆ ဘီလျံ အကုန်ကျခံကာ ၂၀၀၉ ခုနှစ် မှ စတင် ဆောက်လုပ်နေသည်။ ၁ဝ နှစ် ကြာမည့် ထိုစီမံကိန်းကြောင့် သဘာဝ ပတ်ဝန်းကျင်၊ ယဉ်ကျေးမှု အမွေအနှစ်၊ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေးတို့ ထိခိုက် ပျက်စီးမည်ဟု ပြောဆို ကန့်ကွက်နေသည့် ကြားက ထိုစီမံကိန်း ဆက်လက် လည်ပတ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။
စီမံကိန်းနှင့်ပတ်သက်၍ ၂၀၀၉ ခုနှစ်တွင် တရုတ်-မြန်မာ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်ပေါင်း ၁၀ဝ ကျော် ပါဝင်သည့် စူးစမ်း လေ့လာရေးအဖွဲ့က ၆ လကြာ သုတေသန လုပ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုသည်။ သို့သော်လည်း တွေ့ရှိချက်များကို ထုတ်ပြန်ကြေညာခြင်းမရှိဟု သိရသည်။
လေ့လာ သုတေသနပြုချက်များတွင် စီမံကိန်းကြောင့် နောက်ဆက်တွဲ ဆိုးကျိုး အလွန် များပြားနိုင်ကြောင်း ထောက်ပြထားကြသည်ဟု ဆိုသည်။
ကချင်လွတ်လပ်ရေးအဖွဲ့ (KIO) က ကချင်ပြည်နယ် မြစ်ဆုံ စီမံကိန်းကို လုံးဝ ဆန့်ကျင်ကြောင်း၊ တခြား ဆည်စီမံကိန်းများနှင့် ပတ်သက်၍လည်း အစိုးရနှင့် ညှိနှိုင်းဆွေးနွေးရန် အသင့်ရှိကြောင်း KIO ၏ ဒုစစ်ဦးစီးချုပ် ဗိုလ်မှူးချုပ် ဂွမ်မော်က ပြောသည်။
“ကျနော်တို့က မတိုက်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် တိုက်ပွဲတွေဖြစ်လို့ တရုတ် တာပိန်ဆည်တွေမှာ ဖြစ်သလို ဒီမြစ်ဆုံဆည် စီမံကိန်းဟာ အဲဒီလိုပဲ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်” ဟု ဗိုလ်မှူးချုပ် ဂွမ်မော်က ပြောသည်။
ဇွန်လက ကချင်ပြည်နယ်ရှိ တာပိန်ဆည်များ အနီး တိုက်ပွဲများ ဖြစ်ပွားနေ၍ လုပ်ငန်းများ ရပ်တန့်နေခြင်းကို သူက ရည်ရွယ် ပြောဆိုခြင်း ဖြစ်သည်။
မြစ်ဆုံစီမံကိန်းကြောင့် ဆိုးကျိုးဖြစ်လာမည်ကို မြန်မာနိုင်ငံသားတို့ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် မသိရှိကြသေးကြောင်း၊ တမျိုးသားလုံးအတွက် အလွန်အရေးကြီးသည့် ကိစ္စဖြစ်ကြောင်း လူပုဂ္ဂိုလ်၊ အဖွဲ့အစည်း အများအပြားက ထောက်ပြနေကြသည်။
ရန်ကုန်မြို့တွင် ပရဟိတ လုပ်ငန်းများ လုပ်ဆောင်နေသည့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခင်ဖေက ယခုစီမံကိန်းကြီးကြောင့် ဆုံးရှုံးနစ်နာမှု လွန်စွာများပြားမည် ဖြစ်ကြောင်း၊ ဧရာဝတီမြစ်နှင့် အသက်မွေးနေရသည့် လယ်သမား၊ယာသမားများ၊ ဒေသခံ တိုင်းရင်းသားများနှင့် အတူ နိုင်ငံသားအားလုံးအတွက် ထိခိုက်မည်ကို စိုးရိမ်ရကြောင်း ဧရာဝတီကို ပြောသည်။
“ဒီစီမံကိန်းကြီးဟာ ကျမတို့နိုင်ငံရဲ့ သဘာဝ ပတ်ဝန်းကျင်ကိစ္စပါ မကပါဘူး၊ အမျိုးသားရေး သမိုင်းပါ ဆုံးရှုံးသွားနိုင်တယ်လို့ မြင်ပါတယ်။ နိုင်ငံအတွက် အရမ်း အန္တရာယ်ကြီးတဲ့ ဒီစီမံကိန်း သဘောမတူခင်ကတည်းက ကျမတို့ နိုင်ငံသားတွေ ကျယ်ကျယ် ပြန့်ပြန့်သိအောင် လုပ်ဖို့ လိုတယ်။ အစိုးရအနေနဲ့လည်း အနာဂတ် မျိုးဆက်တွေ အတွက်ပါ ကြည့်ပြီး စီမံကိန်းကို ရပ်တန့်စေချင်တာပါ။ တိုင်းပြည် ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် အားလုံးနဲ့ လက်တွဲ လုပ်ဆောင်သွားစေချင်တယ်” ဟု ဒေါ်မြင့်မြင့်ခင်ဖေက ပြောသည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7034-2011-08-09-12-26-49
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 10, 2011 at 2:39 pm
ကလေးမြို့နှင့် ကလေးဝမြို့တို့တွင် ရေကြီး – ဇာနည်မာန် Tuesday, 09 August 2011 18:24 .
မိုးသည်းထန်စွာ ဆက်တိုက် ရွာသွန်းမှုကြောင့် စစ်ကိုင်းတိုင်း ကလေးမြို့နှင့် ကလေးဝမြို့တို့တွင် ရေကြီး၍ လူနေအိမ်များ ရွှေ့ပြောင်းနေရပြီး ကလေးမြို့ နည်းပညာ တက္ကသိုလ်လည်း ပိတ်ထားရကြောင်း သတင်းရရှိသည်။
“ကလေးမြို့ကနေ ထိုမာရွာဖက်သွားတဲ့လမ်း၊ ကလေးကနေ ရ မိုင်ဝေးတဲ့ နည်းပညာတက္ကသိုလ်ရှိတဲ့ နေရာမှာ ဇင်းကလင်းချောင်း တံတားဘေးက မြေတွေကို ရေတွေတိုက်စားပြီး ချောင်းကြီးဖြစ်သွားတယ်။ တံတားလည်း မျောသလိုဖြစ်သွားတော့ ကားသွားမရဘူး။ နည်းပညာတက္ကသိုလ် ပိတ်လိုက်ရတယ်။ ကလေးထောင်သွားတဲ့လမ်းလည်း ရေမြုပ်နေတယ်” ဟု ကလေးမြို့ခံတဦးက ပြောသည်။
ကလေးမြို့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ပျဉ်သာ၊ တောင်ငူ စသည့်ရွာများလည်း ရေလွှမ်းနေပြီး ညောင်ပင်သာ၊ ပင်လုံစသည့် ရပ်ကွက်များရှိ အနိမ့်ပိုင်းများတွင်လည်း ရေစတင်လွှမ်းနေကြောင်း၊ ရေဘေးဒုက္ခသည်များကို အောင်မင်္ဂလာ ဇာတ်ရုံတွင် ထားရှိကြောင်း သိရသည်။
“မြို့အဝင် ဖောင်ကူးလမ်းတွေ၊ ရွာတွေဆို ရေဝင်ကုန်လို့ မြင့်တဲ့နေရာ လမ်းမပေါ်ကို ဝက်တွေရော ကြက်တွေရော နွားတွေရော အကုန်ရောက်နေတာ။ လူတွေလည်း ပြောင်းကြရွှေ့ကြပေါ့။ ရက်ရှည် မိုးရွာနေတော့ ရေလျှံလွန်းရင် သီးနှံတွေပျက်မှာစိုးတယ်” ဟု ကလေးမြို့ခံက ပြောသည်။
လေးရက်နီးပါး မိုးဆက်တိုက် ရွာသွန်းမှုကြောင့် ချင်းတွင်းမြစ်အတွင်း စီးဝင်သော ကလေးမြို့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ မြစ်သာမြစ်နှင့် ချောင်းငယ်များမှ ရေတက်လာခြင်းဖြစ်ကြောင်း၊ ထို့အတူ ကလေးဝမြို့ဘက်တွင်လည်း ရေကြီးနေကြောင်း သိရသည်။
“မနေ့ကတည်းက ကလေးဝနဲ့ ၁၆ ကြားမှာ ၂ နေရာ တောင်ပြိုကျတော့ လမ်းပိတ်သွားပြီ။ ရဲစခန်းထဲရော မြို့ထဲ နိမ့်တဲ့နေရာတွေရော ရေတွေဝင်တယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့လကလည်း ရေဝင်တယ်၊ ဒီလလည်း ဝင်တယ်။ ကလေးဝကတော့ မိုးတွင်းတိုင်း အနည်းဆုံး ၃ ကြိမ်လောက်တော့ လျှံတာပဲ” ဟု ကလေးဝမြို့ခံတဦးက ပြောသည်။
မော်လိုက်၊ ကလေးဝတို့တွင် ချင်းတွင်းမြစ်ရေသည် စိုးရိမ်ရေမှတ်သို့ ရောက်ရှိနိုင်ကြောင်း၊ မုံရွာ၊ ရွှေကျင်၊ တောင်ငူ၊ ပဲခူး၊ မဒေါက်၊ ငသိုင်းချောင်းနှင့် ဘားအံတို့တွင်လည်း မြစ်ရေကြီးနိုင်ကြောင်း ယနေ့ထုတ် အစိုးရသတင်းစာများတွင် မိုးလေဝသနှင့် ဇလဗေဒညွှန်ကြားရေးဦးစီးဌာနက ထုတ်ပြန်ကြေညာထားသည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7032-2011-08-09-11-26-19
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 10, 2011 at 2:41 pm
တားမြစ်နယ်မြေများကြောင့် လာမည့်နှစ် ခရီးသွားဧည့် ဝင်နှုန်းနည်းနိုင်
မိုးယံ Wednesday, 10 August 2011 11:57 .
နိုင်ငံခြားသားခရီးသည်များ ဝင်ရောက် လည်ပတ်နိုင်သည့် မြန်မာနိုင်ငံတွင်း ဒေသတချို့နှင့် နယ်စပ်ဝင်ပေါက် များကို တားမြစ်ဒေသအဖြစ် ကန့်သတ်မှု များပြားလာသဖြင့် လာမည့်ခရီးသွားရာသီနှစ်တွင် နိုင်ငံခြားသား ခရီးသည် ဝင်ရောက်မှု နည်းပါးနိုင်ကြောင်း ခရီးသွား အေဂျင်စီများထံမှ သိရသည်။
လက်ရှိ မြန်မာနိုင်ငံတွင်း ပြည်တွင်းစစ် ဖြစ်ပွားရာ ဒေသများနှင့် နယ်စပ်ဝင်ပေါက် များကို နိုင်ငံခြားခရီးသည် ဝင်ရောက် လည်ပတ်ခွင့်အား မြန်မာနိုင်ငံဟိုတယ်နှင့် ခရီးသွားလာရေးဝန်ကြီးဌာနမှ ပိတ်ပင်ထားသဖြင့် ၂၀၁၁ – ၂၀၁၂ ခရီးသွားရာသီ နှစ်အတွက် ကြိုတင်စာရင်း ပေးသွင်းထားသော ခရီးစဉ်များစွာ ဖျက်သိမ်းရမည်ဖြစ်ကြောင်း ရန်ကုန်မြို့ရှိ ခရီးသွားအေဂျင်စီ တခုမှ တာဝန်ရှိသူတဦးက ပြောသည်။
“ခရီးသွားရာသီ မစခင် ၆ လလောက်ကတည်းက ဘွတ်ကင်လုပ်ထားတဲ့ နိုင်ငံခြားသားတွေရဲ့ ခရီးစဉ်တွေမှာ တားမြစ်ထားတဲ့ နေရာတွေပါနေတယ်။ ရှောင်သွားဖို့ပြောတော့ တချို့ကလက်ခံတယ်၊ တချို့က ခရီးစဉ်ဖျက်ပစ်တယ်” ဟု ၎င်းက ဆိုသည်။
နယ်စပ်ဂိတ်များမှ တဆင့် နိုင်ငံခြားသား ခရီးသွားများစွာ ဝင်ရောက်မှု ရှိသော်လည်း ဟိုတယ်နှင့် ခရီးသွားလာရေး ဝန်ကြီးဌာနက သတ်မှတ်ချက် အပြောင်းအလဲ မကြာခဏလုပ်သဖြင့် အခက်တွေ့ရကြောင်း ခရီးသွားလာရေး အေဂျင်စီတခုမှ တာဝန်ရှိသူ တဦးက ပြောသည်။
“အခုသွားလို့ရပြီ၊ ခဏနေ မရတော့ပြန်ဘူး ဆိုတာမျိုး ခဏခဏ လုပ်တယ်။ စီစဉ်ထားပြီးသားတွေ ဖျက်ရတာ၊ ပြင်ရတာ လုပ်ရတယ်” ဟု သူက ဆိုသည်။
ပြည်တွင်းစစ် ဖြစ်ပွားရာဒေသနှင့် နယ်စပ်ဝင်ပေါက်တချို့သည် နိုင်ငံခြားသားဧည့်သည်များ သွားလာရန် အခက်အခဲ ရှိသဖြင့် သက်ဆိုင်ရာက လက်တလော သွားလာခွင့် ပိတ်ပင်ထားခဲ့ပြီး နိုင်ငံခြားခရီးသည်များ ဝင်ရောက်လည်ပတ်နိုင်သည့် အခြေ အနေ ပြန်လည်ရောက်ရှိလျှင် ပြန်လည် ခွင့်ပြုမည်ဖြစ်ကြောင်း ဟိုတယ်နှင့် ခရီးသွားလာရေးဝန်ကြီးဌာန ဒုတိယဝန်ကြီး ဦးဌေးအောင်က ဇူလိုင်လအတွင်း ကျင်းပခဲ့သည့် နိုင်ငံခြားသားခရီးသည် ဝင်ရောက်မှု တိုးတက်ရေး အလုပ်ရုံဆွေးနွေးပွဲတွင် ပြောခဲ့ သည်။
တာချီလိတ်၊ ကျိုင်းတုံ၊ ကန်ပက်လက်၊ မူဆယ်၊ နမ့်ခမ်း စသော ဒေသများ ဖွံ့ဖြိုးရေးအတွက် ပြုလုပ်နေသဖြင့် လတ်တလော နိုင်ငံခြား ခရီးသည်များအား ခွင့်မပြုနိုင်သေးကြောင်း ဒုဝန်ကြီးက ဆိုသည်။
“လာမယ့်ခရီးသွားရာသီမှာ ကျိုင်းတုံဘက်နဲ့ ကန်ပက်လက်ဘက်ကို နိုင်ငံခြားသားတွေ လည်ပတ်ဖို့ ကြိုတင်ဘွတ်ကင်တွေ ရှိတယ်။ အဲဒီဒေသတွေက တားမြစ်ထားတော့ ကျတော်တို့က ငြင်းရတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံကို နိုင်ငံခြားသားဧည့်သည် ဝင်ရောက်တာ များချင်ရင်တော့ တားမြစ်ဒေသတို့၊ စည်းကမ်းတို့ သိပ်များလို့မရဘူး” ဟု မြန်မာခရီးသွား လုပ်ငန်းရှင်များ အသင်းမှ အဖွဲ့ဝင် တဦးက ပြောသည်။
မြစ်ကြီးနား၊ ပူတာအို၊ တောင်ကြီး၊ ဖားကန့်စသော ဒေသများသို့ နိုင်ငံခြားခရီးသည်များ ဝင်ရောက် လည်ပတ်စဉ် အဆိုပါ ဒေသတွင်းရှိ စအဖ များနှင့် လမ်း tour ဂိတ်များမှ ရဲများသည် ကားများပေါ်တက်ကာ မေးမြန်းမှုများ၊ စစ်ဆေးမှုများ ရှိသောကြောင့် နိုင်ငံခြားသားဧည့်သည် မြန်မာနိုင်ငံကို ဝင်ရောက်လည်ပတ်မှု နည်းပါးနေရကြောင်း နိုင်ငံခြားခရီးသည် ဝင်ရောက်မှု တိုးတက်ရေး အလုပ်ရုံဆွေးနွေးပွဲသို့ တက်ရောက်ခဲ့သည့် ခရီးသွားအေဂျင်စီတခုမှ တာဝန်ရှိသူတဦးက ဆိုသည်။
“သက်ဆိုင်ရာတွေက ခွင့်ပြုချက်ရလို့ပဲ ဒီဒေသတွေကို နိုင်ငံခြားသားဧည့်သည်တွေ ဝင်ပြီးလည်ပတ်နေတာကိုဗျာ၊ စအဖ တွေက စောင့်ကြည့်တာတို့၊ အတင်း ကားပေါ်လိုက်လာတာတို့ လုပ်တော့ ခရီးသည်တွေ အနှောင့်အယှက် ဖြစ်တယ်။ နိုင်ငံခြားသား ဧည့်သည် ဝင်ရောက်မှုများဖို့ ဒါကလည်း သတိထားရမယ့် အချက်ပဲ” ဟု ၎င်းက ပြောသည်။
မြန်မာနိုင်ငံတွင်း နိုင်ငံခြားခရီးသည်များ ဝင်ရောက်လာပြီး သွားရောက်မည့် ဒေသများကို ယခင် က/က (ကြည်း) က ခွင့်ပြုပေးခဲ့သော်လည်း ယခု ဟိုတယ်နှင့် ခရီးသွားလာရေး ဝန်ကြီးဌာနက ခွင့်ပြုမှ သွားလာရကြောင်း ဟိုတယ်နှင့် ခရီးသွားလာရေး ဝန်ကြီးဌာနမှ ဒု – ညွှန်ကြားရေးမှူး ဦးလှိုင်မြင့်က ဆိုသည်။
မြန်မာနိုင်ငံသို့ နိုင်ငံခြားခရီးသည်များ ဝင်ရောက် လည်ပတ်နိုင်သည့် ဒေသများကို ၁၉၉၆ ခုနှစ်အတွင်းက ပြည်ထဲရေး ဝန်ကြီးက သတ်မှတ်ပေးခဲ့ပြီး ၂၀၀၇-၂၀၀၈ ခုနှစ်တွင် နိုင်ငံခြားသား ခရီးသည် ဝင်ရောက်လည်ပတ်နိုင်သည့်
ဒေသများ ထပ်မံတိုးချဲ့ သတ်မှတ်ပေးခဲ့ကြောင်း ၎င်းက ပြောသည်။
“အဲဒီအချိန်တုန်းက သွားလာလို့မရတဲ့ ဒေသတွေကို ကြိုတင်လျှောက်ထားရင် ခွင့်ပြုပေးခဲ့ပါတယ်။ က/က(ကြည်း) ကလည်း တင်သမျှထဲက ၉ဝ ရာခိုင်နှုန်းလောက် ခွင့်ပြုပေးခဲ့တယ်။ လက်ရှိအခြေအနေအရ ခွင့်ပြုလို့မရတဲ့ နေရာတွေကို ခွင့်မပြုသေး တာပါ” ဟု ဦးလှိုင်မြင့်က ဆိုသည်။
မြန်မာနိုင်ငံ ခရီးသွားလုပ်ငန်းနှင့် ပတ်သတ်သည့် ဗီဇာကိစ္စ၊ အခွန်ကိစ္စ စသည်တို့ကို အစိုးရသစ် လက်ထက်တွင်
တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖြေလျှော့သွားမည်ဖြစ်ကြောင်းလည်း ၎င်းက ပြောသည်။
မြန်မာနိုင်ငံ၏ အချက်အလက်များကို အင်တာနက်ပေါ်တွင် လစဉ် နိုင်ငံခြားသား အရေအတွက် ၂ သန်းနီးပါးအထိ ရှာဖွေလာကြကြောင်း သိရသည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7037-2011-08-10-04-59-38
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 11, 2011 at 9:58 am
ဦးအောင်ဆန်းဦးနှင့် မော်နီတာ ဂျာနယ်ကို ဒေါ်စု တရားစွဲ
By ဒေါ်ခင်မျိုးသက် – ဗုဒ္ဓဟူး, 10 ဩဂုတ် 2011
မြန်မာ့ဒီမိုကရေစီ ခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က သူ့အကိုဖြစ်သူ ဦးအောင်ဆန်းဦးနဲ့ မော်နီတာ ဂျာနယ်ကို တရားစွဲလိုက်ပါတယ်။ တရားရုံးတော်ကို မထီမဲ့မြင်ပြုရာ ရောက်မှုနဲ့ ဩဂုတ်လ ၈ ရက်၊ တနင်္လာနေ့က တရားစွဲလိုက်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့ အကိုဖြစ်သူ ဦးအောင်ဆန်းဦးတို့ ရင်ဆိုင်နေရတဲ့ အမှုနဲ့ ပတ်သက်လို့ မော်နီတာ ဂျာနယ်ကို ဦးအောင်ဆန်းဦးက မမှန်မကန် ပြောဆိုခဲ့တယ် ဆိုတာရယ်၊ ဦးအောင်ဆန်းဦးရဲ့ ပြောဆိုချက်ကို ဇူလိုင်လထုတ် မော်နီတာ ဂျာနယ်မှာ ထည့်သွင်း ဖော်ပြခဲ့တယ် ဆိုတာရယ်အတွက် တရားဥပဒေနဲ့ မညီလို့ဆိုပြီး ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က တရားစွဲတာ ဖြစ်တယ်လို့ ပြောရေးဆိုခွင့် ရှိသူက ပြောပါတယ်။ အပြည့်အစုံကို ဒေါ်ခင်မျိုးသက်က တင်ပြပေးထားပါတယ်။
ဦးအောင်ဆန်းဦးနဲ့ မော်နီတာဂျာနယ် ထုတ်ဝေသူအပြင် အယ်ဒီတာချုပ်ကိုပါ တရားဥပဒေ စိုးမိုးရေးအတွက် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က တရားစွဲဆိုခဲ့တယ်လို့ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ရဲ့ ရှေ့နေကြီး ဦးဉာဏ်ဝင်းက ပြောပါတယ်။
“တရားရုံးက ဆုံးဖြတ်ချက် မလုပ်ရသေးမီမှာ ဆုံးဖြတ်ပြီးသကဲ့သို့ ပြောဆိုတာတွေဟာ တရားရုံးကို မထီမဲ့မြင်ပြုတာ၊ အဲဒီလို ဥပဒေအရ တွေ့ပါတယ်။ နောက် ဒီဥစ္စာက တရားဥပဒေ စိုးမိုးရေးနဲ့လည်း ဆိုင်ပါတယ်။ တရားဥပဒေကို ဘယ်သူမှ လွှမ်းမိုးလို့ မရဘူး၊ တရားဥပဒေ အထက်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ ဒါကြောင့် တရားဥပဒေနဲ့အညီ ဖြစ်ရေးအတွက် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က စွဲဆိုရခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။”
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့ ဦးအောင်ဆန်းဦးတို့ ကြားက မပြီးပြတ်သေးဘဲ ရင်ဆိုင်နေရတဲ့ အိမ်မြေ ပိုင်ဆိုင်မှုဆိုင်ရာ တရားမမှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မမှန်မကန် ပြောဆိုခဲ့တဲ့အတွက် ဦးအောင်ဆန်းဦးကို တရားစွဲရသလို မမှန်မကန် ပြောဆိုမှုတွေကို ဖော်ပြခဲ့တဲ့ မော်နီတာဂျာနယ်ကိုပါ တရားစွဲဆိုခဲ့တာလို့ ဆိုပါတယ်။
“အမှုရဲ့ အခြေအနေက လက်ရှိအားဖြင့် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ဘက်က သက်သေတွေကို စစ်ဆေးဖို့ အဆင့်ကို ရောက်နေတယ်။ ဆိုလိုတာက အမှုက သွားနေတုန်းပဲ၊ အပြီးသတ် ဆုံးဖြတ်ချက် မရှိဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ ပြီးခဲ့တဲ့လက မော်နီတာဂျာနယ်မှာ ဦးအောင်ဆန်းဦးရဲ့ အင်တာဗျူး ပါတယ်။ အင်တာဗျူးထဲမှာ ဦးအောင်ဆန်းဦး ပြောနေတာက အမှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ အဓိကငြင်းချက် (Major Issue) တွေ အားလုံး သူနိုင်ပြီးပြီလို့ အဲဒီလို ပြောတယ်။ အဲဒီပြောကြားချက်ဟာ မမှန်သလို တရားရုံးရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို လွှမ်းမိုးတဲ့ ပြောကြားချက်မျိုး၊ တရားရုံးကို မထီမဲ့မြင်ပြုတဲ့ ပြောကြားချက်မျိုးလို့ ကျနော်တို့ မြင်တယ်။
“အဲဒါကြောင့် ဦးအောင်ဆန်းဦးရယ်၊ အဲဒီဂျာနယ်ကို ထုတ်တဲ့ ထုတ်ဝေသူ ဦးလှမြင့်ဆွေရယ်၊ အယ်ဒီတာချုပ် မြတ်ခိုင်၊ သူတို့ကို ကျနော်တို့က တရားရုံးကို မထီမဲ့မြင်ပြုမှု ဥပဒေနဲ့ အရေးယူဖို့ တရားစွဲတာပါ။”
ဒီအမှုကို တရားရုံးတော်က တနင်္လာနေ့မှာ လက်ခံခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့် လာမယ့် သီတင်းပတ်တွေအတွင်း တရားရုံးချုပ်က ဒီအမှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ရက်ချိန်းပေးမယ်လို့ မျှော်လင့်ထားကြောင်းလည်း ပြောပါတယ်။
“ကျနော်တို့ မျှော်လင့်တာကတော့ ၂ ပတ်၊ ၃ ပတ်လောက်အတွင်း တရားရုံးက ဒီအမှုကို ဘာလုပ်မလဲဆိုတာ ထွက်မှာပဲ။ တရားရုံးချုပ်ရဲ့၊ တရားလွှတ်တော်ရဲ့ ထုံးစံအရ အမှုရက်ချိန်း သတ်မှတ်ပြီး မပေးပါဘူး။ သောကြာနေ့ထုတ် ကြိုတင်သတိပေးဟာတွေကို ကြည့်ရပါတယ်။”
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ရဲ့ ရှေ့နေကြီး ဦးဉာဏ်ဝင်း ပြောသွားတာ ဖြစ်ပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/dassk-legal-case-127460358.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 11, 2011 at 10:02 am
မြစ်ဆုံရေကာတာ တည်ဆောက်မှု ဒေသခံတွေ ထိခိုက်
By ဒေါ်ခင်မျိုးသက် – ဗုဒ္ဓဟူး, 10 ဩဂုတ် 2011
ဧရာဝတီ မြစ်ကြောင်းတလျှောက်မှာ တည်ဆောက်မယ့် ရေအားလျှပ်စစ် စီမံကိန်းတွေဟာ မြန်မာနိုင်ငံ ခေတ်မီ တိုးတက်ရေးမှာ အရေးပါတဲ့ လျှပ်စစ်ကဏ္ဍ ဖွံ့ဖြိုးဖို့ထက် ဧရာဝတီမြစ်ကို အမှီပြုနေတဲ့ ဆန်စပါး စိုက်ပျိုးရေး၊ စီးပွားရေးနဲ့ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ထိခိုက်မှုတွေ အပြင် ဒေသခံတွေရဲ့ လူမှုရေးကိစ္စ အဝဝကို ထိခိုက်စေမယ့်ကိန်း ပိုပြီး များနေတယ်လို့ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် စောင့်ရှောက်သူတွေက ပြောကြပါတယ်။ မြန်မာအစိုးရရဲ့ ဧရာဝတီ မြစ်ဆုံ စီမံကိန်းကြောင့် နိုင်ငံအတွက် ဆိုးကျိုးတွေ ဖြစ်လာမယ်ဆိုတဲ့ ဝေဖန်ချက်တွေဟာ လုပ်ကြံ ပြောဆိုချက်တွေပဲ ဖြစ်တယ်၊ ဒီစီမံကိန်းဟာ နိုင်ငံအတွက် စိုးရိမ်စရာ မရှိတဲ့ စီမံကိန်း ဖြစ်တယ်လို့ အခုရက်ပိုင်းတွေအတွင်း အစိုးရ သတင်းစာတွေမှာ တုံ့ပြန် ရေးသားထားတာကို တွေ့ရပါတယ်။ အပြည့်အစုံကို ဒေါ်ခင်မျိုးသက်က တင်ပြပေးထားပါတယ်။
လျှပ်စစ်ကဏ္ဍ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဟာ မြန်မာနိုင်ငံ လက်မှုကဏ္ဍကနေ စက်မှုကဏ္ဍကို အသွင်ကူးပြောင်းရေးအတွက် အဓိက လိုအပ်ချက် ဖြစ်တာမို့ ဧရာဝတီမြစ်ဆုံ၊ မေခ မေလိခ၊ မြစ်ညာမြစ်ဝှမ်း ရေအားလျှပ်စစ် စီမံကိန်း ၈ ခုနဲ့ ပြည်သူလူထုအကျိုး လုပ်ဆောင်နေတာ ဖြစ်သလို ဒီစီမံကိန်းတွေဟာ မြစ်ကြောင်းဆိုင်ရာ ထိခိုက်မှုတွေထက် ကောင်းကျိုးတွေကို ပိုပြီး ရစေတယ်လို့ အင်္ဂါနေ့ထုတ် အစိုးရအာဘော် သတင်းဆောင်းပါးမှာ ဖော်ပြထားပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ ဒီစီမံကိန်းတွေ ချမှတ်ရာမှာ ပြည်သူလူထု ပါဝင်ဆုံးဖြတ်တာမျိုး မတွေ့ရဘဲ မြစ်ကြောင်းတလျှောက်က ဒေသခံတွေအတွက် နစ်နာမှုတွေ အများကြီး တွေ့နေရတယ်လို့ Burma River Network မြန်မာနိုင်ငံ မြစ်ကြောင်းများ စောင့်ကြည့်လေ့လာရေးအဖွဲ့ ၁၁ ဖွဲ့ ပါဝင်တဲ့ ကွန်ရက်အဖွဲ့က မအားနန်က ပြောပါတယ်။
“ဒီစီမံကိန်းတွေမှာ ပြည်သူလူထုတွေရဲ့ ပါဝင် ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ မရှိဘူး။ မြစ်ဆုံနေရာ ကချင်ပြည်နယ်မှာ ဆိုးကျိုးတွေ ဖြစ်နေသလို အခုအချိန် မြစ်ဆုံမှာ ရေထုညစ်ညမ်းမှု ဖြစ်နေတယ်။ ဒီ မြစ်ဆုံရေကာတာ ဆောက်မယ်ဆိုတော့ ရွှေ့ပြောင်းရတဲ့ နေရာတွေကို ပြန်လည် နေရာချထားပေးတဲ့ အောင်မြေသာ စံပြကျေးရွာလို့ ပြောတယ်။ တကယ်တမ်း ကျမတို့ တွေ့နေရတာကတော့ ဒုက္ခသည်စခန်းနဲ့ အတူတူပဲ။ သူတို့ရဲ့ အနာဂတ်မှာ ဘာဖြစ်လာမလဲဆိုတာ သူတို့ သေသေချာချာ ရေရေရာရာ မသိဘူး။ နောက်တချက်အနေနဲ့ တရုတ်နိုင်ငံမှာ လျှပ်စစ်ဓာတ်အား ဘယ်လောက်လိုမှု အပေါ်မှာပဲ မူတည်ပြီးတော့ ဒီရေကို အဖွင့်အပိတ်လုပ်မှာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ဒါက မြစ်အောက်ဘက်မှာလည်း စိုးရိမ်စရာ အများကြီးရှိတယ်။”
အခုလို လူမှုရေး၊ စီးပွားရေးသာ မကဘဲ သဘာဝ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပါ ထိခိုက်စေတာမို့ ဒီ ရေအားလျှပ်စစ် စီမံကိန်းတွေအတွက် EIA ခေါ် သဘာဝ ပတ်ဝန်းကျင် ထိခိုက်မှု ရှိနိုင်မယ့် တိုင်းတာတွက်ချက်ပြီး ဥပဒေစည်းကမ်း စနစ်တကျ ချမှတ်ဖို့ လိုအပ်တယ်လို့ သဘာဝ ပတ်ဝန်းကျင် ထိန်းသိမ်းရေး ပညာရှင် ဦးအုန်းက ပြောပါတယ်။
“Dam တခုဆောက်ရင် Dam အထက်မှာ ရေလွှမ်းမိုးမယ်။ ရေလွှမ်းမိုးရင် ရွာတွေ၊ မြို့တွေ ရေမြုပ်မယ်။ တောတွေလည်း ကုန်မယ်။ အကယ်၍ လူတွေလည်း ရွှေ့ပြောင်းရမယ်။ Dam ရဲ့ အောက်ကျတော့ ရေက မြန်မြန်ဆန်ဆန်ရတာ ရှိမယ်။ အခန့်မသင့်လို့ Dam ကြီး ပြိုကျသွားရင် အောက်ကလူတွေလည်း ရေဘေးဒုက္ခရောက်မယ်။ ရေ Quality ကိုလည်း အများကြီးကို ထိခိုက်သွားမယ်။
“ငါးတွေဘာတွေလည်း ဥလို့ရှိရင် အညာတက်ဥတာ။ Dam ကြီးဆောက်တော့ ငါးတွေဘာတွေ မျိုးတုံးကုန်မယ်။ အကုန်လုံး ပင်လယ်ထဲထိအောင် မြစ်ညာရော၊ မြစ်ကျေရော အကုန်ဒုက္ခရောက်ပြီ။ EIA လုပ်တဲ့ သဘောတရားက အဲဒါတွေပဲ။ သဘာဝဝန်းကျင်နဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ Dam တွေ ဆောက်လို့ရှိရင် သူ့ရဲ့ Standard တွေ၊ သတ်မှတ်ချက်တွေ အများကြီးရှိတယ်။ သူများနိုင်ငံတွေမှာ ဒါတွေက ဥပဒေ ထုတ်ပြီးသား။”
ဧရာဝတီမြစ်ကြောင်း ရေအားလျှပ်စစ် စီမံကိန်းတွေကို ဆက်ပြီး မလုပ်သင့်ဘူးလို့ EIA လေ့လာမှုတွေကနေ ပြောထားကြောင်း သိရတယ်လို့ မအားနန်က ပြောပါတယ်။
“အရင်ကလုပ်ထားတဲ့ စာမျက်နှာ ၉၀ဝ ကျော်ရှိတဲ့ EIA Report ကျမတို့တွေ့တယ်။ အဲဒီ EIA Report မှာ တရုတ်ပညာရှင်တွေနဲ့ မြန်မာက လေ့လာသုံးသပ်မှု လုပ်ထားတဲ့ နေရာမှာ ပညာရှင်တွေကိုယ်တိုင် ဒီ မြစ်ဆုံ ရေကာတာကို မဆောက်ဖို့ တိုက်တွန်းထားတယ်။ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ လူမှုဆိုးကျိုးတွေကို ဂရုစိုက်မယ်ဆိုရင် ဧရာဝတီ ရေကာတာကြီးကို မဆောက်ဖို့ ဆိုပြီး သူတို့က အတိအလင်း ပြောထားတဲ့ဟာ တွေ့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒါကိုလည်း သူတို့ ဘယ်တော့မှ ထုတ်ဖော် ပြောတာ မရှိဘူး။ ဒီလို ဖြန့်ဝေတာတွေ မရှိဘူး။”
လျှပ်စစ်ကဏ္ဍနဲ့ ဖွံ့ဖြိုးရေး လုပ်ဆောင်ရာမှာ ထိခိုက်မှုဆိုင်ရာ ဘက်ပေါင်းစုံ လေ့လာဖို့ လိုအပ်ပြီး အဓိပ္ပာယ်ရှိတဲ့ တိုးတက်မှုမျိုး ဖြစ်အောင် ကြိုးစားဖို့ လိုတာပါ။
“ကျောက်မီးသွေးသုံးတာ အဆိုးဆုံးပဲ။ ကျောက်မီးသွေးထက် ဒီဇယ်၊ ဓာတ်ဆီက သက်သာတယ်။ ဒီဇယ်၊ ဓာတ်ဆီထက် ဂက်စ်က သက်သာတယ်။ ဂက်စ်ထက် ရေအားလျှပ်စစ်က သက်သာတယ်။ ဒါမှန်တယ်။ သို့သော်လည်း အဲဒါလုပ်တဲ့အတွက် လူတွေရော၊ သဘာဝဝန်းကျင်ရော ပျက်စီးတာတွေလည်း ထည့်စဉ်းစားရမယ်။ အဲဒါတွေ မစဉ်းစားဘဲလုပ်တာ အဓိပ္ပာယ်မရှိတဲ့ တိုးတက်မှု ခေါ်တယ်။”
မြစ်ဆုံ ရေအားလျှပ်စစ် စီမံကိန်းဟာ မြန်မာနိုင်ငံသားတွေထက် အိမ်နီးချင်း တရုတ်နိုင်ငံအတွက် ပိုပြီး အကျိုးရှိစေမှာမို့ မြန်မာ့နောင်ရေးအတွက် ရပ်ဆိုင်းပစ်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။
“မြစ်ဆုံက ထွက်လာတဲ့ လျှပ်စစ်ဓာတ်အားကို ယူနန်က လျှပ်စစ်လိုင်းကနေ တဆင့် တရုတ်ပြည်ကို တင်ပို့မယ်လို့ CPI ကုမ္ပဏီက သတင်းတခုမှာ ရေးထားတယ်။ တကယ်တမ်း ရေကာတာဆောက်မယ့် အချိန်မှာ ဖြစ်လာမယ့် ဆိုးကျိုးတွေ ဒီဒေသခံ ပြည်သူလူထုတွေဆီ ရောက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒေသခံ လူထုတွေက လျှပ်စစ်ဓာတ်အားလည်း မရဘူး။ ဒီကနေ အကျိုးအမြတ် ဘာမှလည်း မရဘူး။ အိုးမဲ့အိမ်မဲ့ ဖြစ်တဲ့ဟာတွေလည်း အများကြီးဖြစ်တယ်။ ဒေသခံ ပြည်သူလူထုတွေ ပါဝင်ဆုံးဖြတ်မှု မရှိတဲ့၊ ပြီးတော့ မြန်မာနိုင်ငံ တခုလုံး အနာဂတ်တွေမှာ ဆိုးကျိုးဖြစ်စေမယ့် ဒီလို ကြီးမားတဲ့ ရေကာတာကြီးကို ချက်ချင်း ရပ်ဆိုင်းပေးဖို့ မြန်မာအစိုးရနဲ့ တရုတ်အစိုးရတွေကို တောင်းဆိုချင်တယ်။”
မြစ်ဆုံ ရေအားစီမံကိန်းကို ဆက်ပြီး မလုပ်ဖို့အတွက် မြန်မာအစိုးရကိုသာမက တရုတ်အစိုးရကိုပါ ပြည်တွင်း ပြည်ပ အဖွဲ့အစည်းမျိုးစုံက တောင်းဆိုမှုတွေ အပြင်းအထန် လုပ်ဆောင်နေတာပါ။
http://www.voanews.com/burmese/news/myanmar-china-dam-127460083.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 11, 2011 at 10:04 am
မြစ်ရေကြီးမှုကြောင့် မြန်မာနိုင်ငံတဝန်း ဒေသခံတွေ ဒုက္ခရောက်
By ဦးမိုးဇော် – ဗုဒ္ဓဟူး, 10 ဩဂုတ် 2011
ကပ္ပလီပင်လယ်ပြင်နဲ့ ဘင်္ဂလား ပင်လယ်အော်မှာ မုတ်သုံလေ အားကောင်းပြီး မြန်မာနိုင်ငံ နေရာအနှံ့အပြားမှာ မိုးအဆက်မပြတ် ဆိုသလို ရွာသွန်းနေတာကြောင့် မြစ်ရေ ချောင်းရေ လျှံပြီး မြို့အတော်များများနဲ့ ကျေးရွာတွေ ရေလွှမ်းမိုးနေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ပဲခူးမြို့မှာ ရေကြီးနေတာကြောင့် ရေဘေးဒုက္ခသည် ၁၀,၀၀ဝ လောက်က မြို့ပေါ်က ဘုန်းကြီးကျောင်းနဲ့ စာသင်ကျောင်းတွေမှာ လာရောက် ခိုလှုံနေကြပါတယ်။ နေရာဒေသ အတော်များများမှာ ဒီလို ရေလွှမ်းမိုးတာကြောင့် စပါးခင်း ပျက်စီးနေပြီး တောင်သူတွေဟာ ထပ်မံစိုက်ပျိုးဖို့လည်း အခက်တွေ့နေကြရပါတယ်။ အပြည့်အစုံကို ဗွီအိုအေ ထိုင်းအခြေစိုက် သတင်းထောက် ကိုမိုးဇော်က တင်ပြထားပါတယ်။
ဒီရက်ပိုင်းတွေ အတွင်းမှာ ချင်းတွင်းမြစ်၊ စစ်တောင်းမြစ်၊ ရွှေကျင်မြစ်၊ ငဝန်မြစ်နဲ့ ပဲခူးမြစ်ရေတွေဟာ စိုးရိမ်ရေမှတ်ကို ကျော်လွန်ပြီး ရေလွှမ်းမိုးခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ရပ်ကွက်နဲ့ ကျေးရွာ အတော်များများ ရေကြီးခဲ့တာကြောင့် ပဲခူးမြို့ပေါ်မှာ ဒုက္ခသည် ၁၀,၀၀ဝ နီးပါးလောက် လာရောက် ခိုလှုံနေရတယ်လို့ ရေဘေးကယ်ဆယ်ရေး ဆောင်ရွက်နေတဲ့ ဆရာတော် ဦးကိတ္တိက မိန့်ကြားပါတယ်။
“ကျေးရွာတွေ အားကြီးပေါ့၊ ပဲခူးအထွက်ဆိုရင် ကနီးရယ်၊ အဝိုင်းရယ်၊ ကျောက်ကလေးရယ် အဲဒီဘက်မှာတော့ လယ်တွေပါ အကုန်မြုပ်ကုန်ပြီ။ ဒုက္ခသည် အားလုံးပေါင်း ၁၀,၀၀ဝ လောက် ပြည့်တော့မယ်။ နေရာတွေကတော့ ပဲခူး ရွှေမော်ဓောရဲ့ အနောက်ဘက်မုခ်က ဗိမာန်တို့၊ မွန်ပိဋကတ်တို့၊ ကျောက်ကြီးဘက်ကျတော့ စာသင်ကျောင်းတို့၊ ဘုန်းကြီးကျောင်းတို့၊ ခေါင်းဆေးကျွန်းကျတော့လည်း ဘုန်းကြီးကျောင်းတို့၊ ဘုရားတွေ၊ အဲဒီလိုနေရာတွေမှာ ထားထားပါတယ်။”
ပဲခူးမြို့မှာ ပြီးခဲ့တဲ့လ နောက်ဆုံးအပတ်ကလည်း ရေတကြိမ် ကြီးခဲ့ပြီး အခုတကြိမ်ကတော့ အရင်တကြိမ်ထက် ရေလွှမ်းမိုးတဲ့နေရာ ပိုများတယ်လို့လည်း ပြောပါတယ်။ လောလောဆယ်မှာတော့ ရေဘေးဒုက္ခသည်တွေကို အာဏာပိုင်တွေက နေရာချထားပေးပြီး ရပ်ရွာလူထုက အဓိက ဝိုင်းဝန်းကူညီ ထောက်ပံ့နေရတယ်လို့ ဆရာတော်က ဆက်မိန့်ပါတယ်။
“အာဏာပိုင်တွေဘက်ကတော့ သူတို့က နေရာချထားရေးဆိုပြီး လိုက်တော့ ကြည့်တာပဲ။ လိုက်ကြည့်ပြီးတော့ ရယက ဥက္ကဋ္ဌတွေ၊ အုပ်ချုပ်ရေးမှူးတွေဆီက ထမင်းထုပ် တောင်းပြီးတော့ သူတို့က ဝေတာပဲ။ မြို့နယ်က စေတနာရှင်တွေလည်း လှူတာ များပါတယ်။ ထမင်းထုပ်တွေပို့တယ်၊ ဆန်တွေပို့တယ်။ ဌာနဆိုင်ရာတွေရော၊ လူကြီးတွေရော အကုန်လုံး ဒီဒုက္ခသည်တွေကို လာကြည့်သင့်တယ်။ တော်တော်ကို ဒုက္ခရောက်တဲ့ အတွက်ကြောင့်မို့။ ဝိုင်းဝန်းကူညီကြမယ် ဆိုရင်တော့ ဘုန်းကြီးက ဝမ်းသာတာပေါ့။”
အခြား ပဲခူးမြို့ခံ တယောက်ကတော့ ဒီလို အကြိမ်ကြိမ် ရေလွှမ်းတာကြောင့် ပဲခူးမြို့နယ် အတွင်းက လယ်သမားတွေဟာ လယ်စိုက်မရအောင် ဖြစ်နေတယ်လို့ ပြောပါတယ်။
“လယ်တွေက ရေကြီးတဲ့အခါကျတော့ မျိုးစပါးတွေလည်း ပျက်စီးတာပေါ့။ အခုက ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲဆိုတော့ လယ်သမားတွေက ပထမတကြိမ် မျိုးစပါး ထောင်လိုက်တယ်၊ ရေကြီးလို့ မျောပါသွားတယ်၊ ပျက်စီးသွားတယ်။ နောက်တကြိမ် မျိုးစပါးထောင်လိုက်၊ ပျက်စီးသွားလိုက်၊ ခဏခဏ အဲဒီလိုမျိုး ရေကြီးတာတွေနဲ့ ကြုံပြီးတော့ အခု ပဲခူးမြို့နယ် တခုတည်းမက နယ်တိုင်းမှာ ဖြစ်နေတယ်။”
အခုအခါ ပဲခူးမြို့က ရုံး၊ ကျောင်းနဲ့ ဘူတာရုံတွေကို ပိတ်ထားရပြီး ရန်ကုန်၊ မန္တလေး ကားလမ်းမှာလည်း ရေကျော်နေတာကြောင့် မော်တော်ယာဉ် အသေးတွေ ဖြတ်သန်းသွားလာဖို့ ခက်နေတယ်လို့ အခြား ဒေသခံတွေက ပြောပါတယ်။
ပဲခူးတိုင်း မဒေါက်မြို့နယ်ဘက်မှာလည်း စစ်တောင်းမြစ်ရေ ကြီးတာကြောင့် ဒုက္ခသည် ၂၀ဝ ကျော်ဟာ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ခိုလှုံနေရတယ်လို့ ညောင်လေးပင်က ကူညီကယ်ဆယ်ရေး ဆောင်ရွက်နေသူ တဦးက ပြောပါတယ်။
“ရေတက်တာ အခုဆိုရင် ၄ ရက်မြောက် ရှိသွားပြီ။ ရေကတော့ အခု စိုးရိမ်ရေမှတ် အပေါ်ကို တက်နေပြီးတော့ ဒုက္ခသည် ၂၅၀၊ ၃၀ဝ ပတ်ဝန်းကျင်လောက်ကို တံခွန်တိုင် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ဒုက္ခသည်စခန်း ဖွင့်ပြီးတော့ ကျွေးထားရတယ်။ မနေ့တုန်းက မြို့ပေါ်ရပ်ကွက်ကနေပြီးတော့ သွားတယ်၊ ဒီနေ့ စေတနာ လူမှုကူညီရေးအသင်းက သွားတယ်။ ထမင်းထုပ်နဲ့ ဆရာဝန်တွေက ဆေးဝါးကုသမှု ကူညီပေးတယ်။”
ရွှေကျင်မြို့မှာလည်း ရေလွှမ်းနေပေမဲ့ ဒုက္ခသည်စခန်းဖွင့်ပြီး ကူညီတာတော့ မကြားရသေးဘူးလို့ သူက ပြောပါတယ်။
စစ်ကိုင်းတိုင်းအတွင်း ကလေးမြို့မှာတော့ မြစ်သာမြစ် ရေကြီးတာကြောင့် ကလေးမြို့အနီးက ကျေးရွာတွေ ရေနစ်မြုပ်ကုန်ပြီး ရွာသူရွာသားတွေဟာ ကလေးမြို့ပေါ်မှာ လာရောက် ခိုလှုံနေကြရသလို ကလေးနဲ့ ကလေးဝ ကားလမ်းဟာလည်း ရေကြီး တောင်ပြိုတာကြောင့် အဆက်အသွယ် ပြတ်တောက်နေတယ်လို့ ဒေသခံ တယောက်က ပြောပါတယ်။
“ရေက တောင်ငူတို့၊ ပျဉ်သာတို့ကတော့ ရွာလေးတွေ၊ မြစ်ကမ်းဘေးဆိုတော့ သူတို့ကတော့ မြုပ်ပြီ။ ရေဘေးဒုက္ခသည်တွေကတော့ အောင်မင်္ဂလာ ဇာတ်ရုံမှာလည်း ရှိတယ်၊ တချို့လည်း ဘုန်းကြီးကျောင်းတွေမှာ သွားနေကြတယ်။ တချို့လည်း လမ်းဘေးမှာပဲ တဲလေးတွေနဲ့ နေကြတာပေါ့၊ ဝက်ကလေးတွေရော၊ ကြက်ကလေးတွေရော၊ နွားကလေးတွေရော။ ကလေးဝကတော့ သွားလို့မရတော့ဘူးလေ။ ကလေးဝကြားမှာ တနေ့ကတည်းက မြေတွေ ပြိုနေတာလေ။ ကလေးဝနဲ့ကတော့ အဆက်အသွယ် ပြတ်သွားပြီ။”
အခြား ဒေသခံ တယောက်ကတော့ ကလေးမြို့ပေါ်မှာ ဒုက္ခသည် ၁,၀၀ဝ ကျော်လောက် ရှိမယ်လို့ ခန့်မှန်းပါတယ်။
“ဒုက္ခသည် ခန့်မှန်းချေ ဒီဘက် အောင်မင်္ဂလာ ဇာတ်ရုံထဲမှာတော့ ၆၀ဝ လောက်ရှိတယ်။ တခြားကျောင်းတွေမှာလည်း ၂၀၀၊ ၃၀ဝ လောက်စီတော့ ရှိကြတယ်။ ဒုက္ခသည်တွေကိုတော့ ရပ်ကွက် အုပ်ချုပ်ရေးမှူးတွေက ထမင်းထုပ် ဖြန့်ပေးနေပါတယ်။”
စစ်ကိုင်းတိုင်း မော်လိုက်၊ ကလေးဝနဲ့ မုံရွာမြို့တွေမှာလည်း ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း ချင်းတွင်းမြစ်ရေဟာ စိုးရိမ်ရေမှတ် ကျော်လွန်နေပါတယ်။ မုံရွာမြို့က ရပ်ကွက်တွေ ရေဝင်တာ မရှိပေမဲ့ မုံရွာမြို့ တောင်ဘက်က ကျေးရွာတွေကတော့ ရေလွှမ်းမိုးနေတယ်လို့ မြို့ခံတယောက်က ပြောပါတယ်။
ရခိုင်ပြည်နယ် ကျောက်တော်မြို့နယ်ဘက်မှာလည်း မနေ့က မိုးရေချိန် ၁၀.ရ လက္မ ရွာသွန်းခဲ့ပြီး ၂၅ နှစ်အတွင်းမှာ အများဆုံး ဖြစ်တယ်လို့ ဒီနေ့ထုတ် မြန်မာ့အလင်း သတင်းစာမှာ ဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/myanmar-flood-127454033.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 11, 2011 at 10:21 am
ဒီနှစ် ပဲခူးရေကြီးဖြစ်စဉ်က နှစ်သုံးဆယ်အတွင်း
အကြီးဆုံးလို့ သတင်းတွေက ပြောကြလေရဲ့
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 11, 2011 at 10:09 am
မန္တလေးမြို့တော်ဝန် အဂတိလိုက်စားမှု သံသယဖြင့် ခေါ်ယူစစ်ဆေးခံရ
ကျော်ခ | ဗုဒ္ဓဟူးနေ့၊ ဩဂုတ်လ ၁ဝ ရက် ၂၀၁၁ ခုနှစ် ၁၈ နာရီ ၃၄ မိနစ် .
ချင်းမိုင် (မဇ္ဈိမ) ။ ။ မန္တလေးမြို့တော်ဝန် ဦးဖုန်းဇော်ဟန် ကို အဂတိ လိုက်စားမှု သံသယဖြင့် မန္တလေးတိုင်း ဝန်ကြီးချုပ် ဦးရဲမြင့်က ခေါ်ယူ စစ်ဆေး မေးမြန်းမှု ပြုလုပ်ခဲ့ကြောင်း မန္တလေးတိုင်း ဒေသကြီး အစိုးရ အသိုင်းအဝိုင်း
ထံမှ သိရသည်။
မည်သည့် ကိစ္စနှင့် ဆက်နွယ်သည်ဟု အတည်ပြုရန် ခက်ခဲသော်လည်း ဇူလိုင်လအတွင်း တာဝန်မှ အနားပေး ခံလိုက်ရသည့် ကာကွယ်ရေးဌာန စစ်ဆင်ရေး အထူးအဖွဲ့ (ကစထ) မှူး ဗိုလ်ချုပ် တင်ငွေနှင့် အတူ မန္တလေးတိုင်း အတွင်းရှိ အချက်အချာကျသည့် မြေကွက်များနှင့် ဆိုင်ခန်းများနှင့် ဆက်စပ်၍ ကိုယ်ကျိုးရှာခဲ့သည် ဟူသော မသင်္ကာမှုဖြင့် ဩဂုတ်လ လဆန်းပိုင်း တွင် စစ်ဆေးခံရသည်ဟု စုံစမ်းသိရှိရသည်။
“ မြေကွက်နဲ့ ဆိုင်ခန်းတွေ အရင်တိုင်းမှူး လက်ထက်တုန်းက သူ ရထားတာတွေ ပတ်သတ်မှု ရှိတယ် ဆိုတာနဲ့ အစစ်ခံလိုက်ရတာ။” ဟု အမည်မဖော်လိုသည့် မန္တလေးတိုင်း ဒေသကြီး အစိုးရနှင့် နီးစပ်သူ တဦးက မဇ္ဈိမကို
ပြောသည်။
ခေါ်ယူ စစ်ဆေးခံရသော်လည်း ဗိုလ်မှူးချုပ်ဟောင်း မြို့တော်ဝန် ဦးဖုန်းဇော်ဟန်ကို “သတိပေး” အနေအထားဖြင့် တာဝန် ဆက်လက် ထမ်းဆောင်ခွင့် ပြုထားသည်ဟု ၎င်းက ဆက်ပြောသည်။
ဦးဖုန်းဇော်ဟန် အနေဖြင့် အာဏာအလွဲသုံးကာ မြေကွက်များ အလွဲသုံးစားပြုမှု၊ ရတနာပုံ ဈေးဆိုင်ခန်းများမှ တခန်း လျှင် ၃၅ သိန်းတန် ဆိုင်ခန်းများကို ၇၅ သိန်းဖြင့် ဈေးတင်ရောင်းချမှု၊ ဈေးပိုပေးသူများကို မူလဆိုင်ခန်း နေရာ
ကောင်းများကို နေရာ ချပေးမှုတို့ဖြင့် တိုင်းဝန်ကြီးချုပ်ထံ တိုင်စာများ တက်ခဲ့သည်ဟုလည်း ဆိုသည်။
မြို့တော်ဝန် ဦးဆောင်သည့် မန္တလေးတိုင်း စည်ပင်သာယာရေးဌာနတွင် တာဝန်ထမ်းဆောင်နေသူ အရာရှိ တဦးကမူ ခေါ်ယူ မေးမြန်းရုံသာ ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။
“ဒီနေရာတွေဟာ ဘယ်သူ လက်ထက်က ဘယ်လိုရလဲ။ ဘယ်လို လွှဲလဲ။ အခုအစိုးရသစ် လက်ထက်မှာ ဘယ်လို
ဆိုတဲ့ ပုံစံ ခေါ်မေးတာပါ။ ဖမ်းဆီး စစ်ဆေးတာ မဟုတ်ပါဘူး” ဟု သူက မဇ္ဈိမကို ပြောသည်။
အာဏာရပါတီ ဖြစ်သည့် ပြည်ထောင်စုကြံ့ခိုင်ရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးရေး ပါတီ၏ မန္တလေးတိုင်းအဆင့် ထိပ်ပိုင်း တာဝန်ရှိသူ တဦးကလည်း ဦးဖုန်းဇော်ဟန် အစစ်ခံရသည်ဟု သိရကြောင်း ပြောသည်။
“မြေကွက်နဲ့ ဆိုင်ခန်း ကိစ္စတွေမှာ အလွဲသုံးစား လုပ်တယ်ဆိုပြီး ဝန်ကြီးဆီကို စာတက်လို့ ခေါ်စစ်ပြီး သတိပေး လိုက်တဲ့ သဘောပါ။ ဘယ်လို ရှင်းလိုက်တယ်တော့ မသိဘူးဗျ။ ပုံမှန် အလုပ် ပြန်လုပ်နေတာ တွေ့တယ်” ဟု သူက မဇ္ဈိမကို ပြောသည်။ ဦးဖုန်းဇော်ဟန်နှင့် ကြံ့ဖွံ့ပါတီတို့အကြား ပတ်သက်ခြင်း မရှိဟုလည်း သူက ပြောသည်။
လူသိရှင်ကြား မဖြစ်စေရန် တိတ်တဆိတ် ခေါ်ယူ စစ်ဆေးမှု ပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း မန္တလေးတိုင်း စည်ပင်မှ တဆင့်
နေပြည်တော်နှင့် ရန်ကုန် တို့ရှိ စည်ပင်သာယာ ဌာန လူကြီးများ အကြားနှင့် အစိုးရဌာနဆိုင်ရာ အရာရှိများ အကြား တဦးမှ တဦး စိတ်ဝင်တစား ပြောဆိုမှုများ ရှိနေကြသည်ဟု ရန်ကုန်တိုင်း အတွင်းရှိ မြို့နယ် အဆင့် စည်ပင်သာယာ
ဈေးများဌာန ဆိုင်ရာ အရာရှိတဦးက မဇ္ဈိမကို ပြောသည်။
အစိုးရသစ် လက်ထက်တွင် မန္တလေး စည်ပင်သာယာဌာန၏ ဝင်ငွေများသည် တိုင်းဒေသကြီး၏ ဝင်ငွေ ဖြစ်သွား
သဖြင့် စည်ပင် အသုံးစရိတ်များကို တိုင်းဒေသကြီး ဝန်ကြီးချုပ်ထံ တင်ပြနေရသည်ဟု ဌာနနှင့် နီးစပ်သူများက
ပြောဆိုနေကြသည်။
၂ဝ၁ဝ ရွေးကောက်ပွဲနောက် တက်လာသည့် သမ္မတ ဦးသိန်းစိန် အစိုးရ လက်ထက်တွင် သန့်ရှင်းသော အစိုးရ
ဖော်ဆောင်ရေး အတွက် အဂတိ လိုက်စားသူ အချို့ကို တာဝန်မှ အနားပေးခြင်းများ ပြုလုပ်နေသည့် အပြင် ဒေသ ဆိုင်ရာ အရာရှိကြီးများအတွင်း အားပြိုင်မှုများကြောင့် ခေါ်ယူစစ်ဆေးခြင်းလည်း ဖြစ်နိုင်ကြောင်း ဩစတြေးလျ အခြေစိုက် မြန်မာ့အရေး လေ့လာသူ ဦးဌေးအောင် က ပြောသည်။
“သမ္မတကြီး ဦးသိန်းစိန်က သူ့ရဲ့ အစိုးရကို သန့်ရှင်းတဲ့ အစိုးရ ဖြစ်အောင် လုပ်မယ် ဆိုပြီးတော့ အဖွင့် မေးခွန်းမှာ ထည့်ပြောခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက်မှာပဲ ကစထမှူးတွေ စစ်တိုင်းမှူးတွေကိုလည်း အရေးယူခဲ့တာ ရှိတယ်။ ဦးရဲမြင့် က သူဘာလုပ်လို့ ရတယ်ဆိုတဲ့ အားပြိုင်မှုမျိုးကို ပြတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်” ဟု ဦးဌေးအောင် က မဇ္ဈိမကို ပြောသည်။
ရန်ကုန်မြို့တော်ဝန်ဟောင်းလည်း အဂတိ လိုက်စားမှုကြောင့် ခေါ်ယူ စစ်ဆေးခံခဲ့ရသလို တပ်တွင်း ထိပ်တန်း အရာရှိအချို့ကို အဂတိ လိုက်စားမှုကြောင့် အနားပေးမှု ပြုလုပ်ခဲ့သည်ဟု သတင်းမီဒီယာများတွင် ဖော်ပြချက်များ ထွက်ပေါ်ခဲ့သည့်။
http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/8115-2011-08-10-12-10-45.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 11, 2011 at 10:15 am
http://www.mizzimaburmese.com/
အဲ့သည် ဆိုက်ထည်းမှာ တောင်ပြုံး နတ်ပွဲအကြောင်းကို
ရုပ်သံနဲ့တင်ထားတာလေးရှိတယ်ဗျို့
ဗရုပ်တော့ အတော်ကျသား
နတ်ဂဒေါ်ကောင်က နတ်ပူးတယ်လည်းဆိုသေး
လူရွေးပြီးပိုက်ဆံလိုက်ပေးနေတယ်
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 11, 2011 at 10:26 am
သတ်ဖြတ်မူကြောင့် ရိုးအောင်းဆင်များ ရှားပါးလာ
News Date:8/10/2011 – စံလင်း
ရခိုင်ရိုးမ အတွင်း ကျက်စားသော တောဆင်ရိုင်းများကို စီးပွားဖြစ် သတ်ဖြတ်မူများ တိုးပွားနေသဖြင့် ဆင်ရိုင်း အကောင် အရေအတွက်မှာ သိသိသာသာ လျော့ကျလာနေကြောင်း သတင်း ရရှိသည်။
ရခိုင်ကမ်းရိုးတန်းဒေသ ဇီဝမျိုစုံမျိုးကွဲနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ထိန်းသိမ်းရေးအသင်းက ထုတ်ပြန်သော စာရင်းအရ ရခိုင်ပြည်နယ်တွင် မျိုးသုဉ်းလုနီးပါး ဘေးအန္တရယ်နှင့် ရင်ဆိုင် နေရသော တောရိုင်း တိရစ္ဆာန်များအနက် မျိုးစိတ် ၂၆ မျိုးကို ဖေါ်ပြရာ ထိုအထဲတွင် တောဆင်ရိုင်းများလည်း ပါဝင်နေသည်။
ရခိုင်ပြည်နယ်တောင်ပိုင်း ရိုးဖျား တလျှောက် ကျက်စားနေသော တောဆင်ရိုင်းများ အရေအတွက် လျော့ကျလာနေကြောင်းကို တောရိုင်း တိရစ္ဆာန်များ အကြောင်း လေ့လာနေသူ တစ်ဦးက ယခုကဲ့သို့ ပြောသည်။
” ရိုးထဲမှာ ကျက်စားတဲ့ ဆင်တွေကို စီးပွားဖြစ် လိုက်လံ သတ်ဖြတ်မူတွေ တိုးပွားနေပါတယ်။ ခုလို တိုးပွားနေတဲ့ အတွက် ဆင်ရိုင်းတွေ မရှိသလောက် ရှားပါးလာပါတယ်။ ဆင်တွေကို သတ်ဖြတ်ပြီး အစွယ်နဲ့ သားရေတွေကို စီးပွားရေးသမားတွေက ရိုးထဲက တဆင့် ရန်ကုန် အပါအဝင် မြို့ကြီးတွေကို တရားမဝင် တင်ပို့နေကြပါတယ်” ဟု ပြောသည်။
လွန်ခဲ့သော ဇူလိုင်လ ၁ရ ရက်နေ့က ဂွ-ငသိုင်းချောင်း လမ်းပေါ်တွင် မောင်းနှင်နေသော ၁ဝဘီး ကားတစီးပေါ်မှ ကြပ်တိုက်ထားသော ဆင်သားရေပြား ဂုံနီအိတ် ၁ဝ အိတ်၊ ပိဿချိန် ၃၆ဝ ခန့်ကို ဗေဒါ စခန်းတွင် ဖမ်းမိကြောင်း သိရသည်။
” ဟုတ်ပါတယ်။ ဖမ်းမိတဲ့ ဆင်သားရေ ပိဿချိန်က ၃၆ဝ ရှိတယ်လို့ သိရပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆင်စွယ် ၂ ချောင်းကိုလည်း ဘုရင့်နောင် ကားဂိတ်မှာဘဲ အဲဒီကားပေါ်ကဘဲ ထပ်ဖမ်းမိခဲ့ပါတယ်။ အားလုံး စုစုပေါင်း ကာလတန်ဖိုး သိန်း ၁၀ဝ ဖိုးခန့် ရှိတယ်လို့ သိရတယ်။ ဘယ်သူပိုင်ရှင်လဲ ဆိုတာ ကျနော်လည်း မသိဘူး။”
ဆင်သားရေနှင့် အစွယ်များကို ဖမ်းဆီး ရမိပြီးနောက် ကားဒရိုင်ဘာ ကိုတင်မျိုးဇော်နှင့် စပယ်ယာ ကိုမောင်ဦး တို့ကို အာဏာပိုင်များက ဖမ်းဆီးခဲ့သည်ဟု သိရသည်။
ရခိုင်ရိုးမမှာ မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပထမဦးဆုံးသော ဆင်ဘေးမဲ့တောဖြစ်သော်လည်း စစ်တပ်နှင် ဧရာဝတီတိုင်းမှ မုဆိုးများက ပြောင်လိုက်သည်ဟု အကြောင်းပြပြီး ဈေးကောင်းရသော အစွယ်ရှိ ဆင်များကို ပစ်မှတ်ထား လိုက်လံ သတ်ဖြတ်နေကြသဖြင့် ရိုးထဲရှိ ဆင်များမှာ မျိုးတုန်းလုနီးပါး ဖြစ်လာခြင်း ဖြစ်သည်ဟု သူက ဆက်ပြောသည်။
ရခိုင်ပြည်နယ် အတွင်း မျိုးသုဉ်းလုနီးပါး ဘေးအန္တရယ်နှင့် ရင်ဆိုင်နေရသော သတ္တဝါများထဲတွင် ဆင်သာမက တခြား တိရစ္ဆာန်များ ဖြစ်ကြသည့် ကျား၊ အင်းကျား၊ ဝက်ဝံ၊ ခွေးဝံ၊ ရေဝက်၊ ဟိမဝန္တာဝက်ဝံ၊ တောခွေး၊ တောဆိတ်၊ သင်းခွေချပ်၊ ရေညှောင့်နှုတ်ဝိုင်း(ဒီလုံးငှက်)၊ ကြိုးကြာနီ၊ မျောက်လွှဲကျော်၊ ပြောင်၊ ဆတ်နှင့် လိပ်များ ပါဝင်နေကြောင်း သိရသည်။
အရှားပါးဆုံး ရောက်နေသော တိရစ္ဆာန်များထဲတွင် ရေညှောင့်နှုတ်ဝိုင်း ခေါ် ဒီလုံးငှက်မျိုး ဖြစ်ပြီး ရခိုင် ပင်လယ်ပြင်ရှိ ကျွန်းများတွင် ကျက်စားကာ ယခုအခါ အရေတွက် အားဖြင့် ဆယ်ဂဏန်း မျှသာရှိသော အရှားပါးဆုံး မျိုးစိတ်ဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
လိပ်မျိုးစိတ်များတွင်လည်း ကံလိပ်၊ လိပ်ပုတ်၊ လိပ်ပုတီး၊ လိပ်မောင်း၊ လိပ်ဝါ၊ ရခိုင်တောင်လိပ်၊ လိပ်တက်၊ ပြင်သာလိပ်၊ လိပ်လောင်း၊ လိပ်စွန်၊ လိပ်စောင်းလျား၊ လိပ်ခွေးတို့သည် အရှားပါးဆုံး မျိုးစိတ်များဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
ရခိုင်ပြည်နယ်၏ အဓိက တောရိုင်း တိရစ္တာန်များ ကျက်စားရာ မေယုတောင်တန်းတွင်လည်း သစ်တော ပြုန်းတီးခြင်း၊ စားကျက်မြေ နည်းပါးလာခြင်းနှင့် စစ်တပ်မှ ဆင်ဖြူတော်ကို အကြောင်းပြပြီး တောရိုင်း တိရိစ္ဆာန်များကို စီးပွားဖြစ် ဖမ်းဆီး သတ်ဖြတ်နေခြင်း တို့ကြောင့် တောရိုင်း တိရစ္ဆာန်များ တဖြည်းဖြည်း မျိုးသုဉ်း လာနေသည်ဟု ဒေသခံများက ပြောသည်။
http://www.narinjara.com/detailsbur.asp?id=3380
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 11, 2011 at 10:41 am
ပထမဦးဆုံး @#!&*+%^& တရုတ် လေယာဉ်တင်သင်္ဘော စမ်းသပ်မောင်းနှင်
By ဗွီအိုအေ (မြန်မာဌာန) – ဗုဒ္ဓဟူး, 10 ဩဂုတ် 2011
တရုတ်နိုင်ငံရဲ့ ပထမဦးဆုံး လေယာဉ်တင် သင်္ဘောဟာ ပင်လယ်ပြင်ကို စမ်းသပ်ခုတ်မောင်းဖို့ ဒါလျှန်းဆိပ်ကမ်းကနေ ဒီကနေ့ပဲ ထွက်ခွာခဲ့ပါတယ်။
ဒါဟာ တရုတ်ပြည်သူတွေရဲ့ အမျိုးသားရေး ဂုဏ်သိက္ခာ တက်စေမယ့် လုပ်ရပ်တခု ဖြစ်ပေမဲ့လည်း အိမ်နီးချင်းတိုင်းပြည် တော်တော်များများ အတွက်ကတော့ စိုးရိမ်ပူပန်စရာပါ။
အဲဒီ လေယာဉ်တင် သင်္ဘောဟာ ယူကရိန်းနိုင်ငံက သင်္ဘောကို ပြန်ပြုပြင်ထားတာပါ။ ဒီသင်္ဘော ဘယ်နေ့ ပင်လယ်ကို ထွက်မလဲဆိုတဲ့ ခန့်မှန်းပြောဆိုချက်တွေ သီတင်းပတ်တွေနဲ့ ချီပြီး ပေါ်ပေါက်ခဲ့တာ အခုတော့ အဆုံးသတ်သွားပါပြီ။
တရုတ် ကာကွယ်ရေး ဝန်ကြီးကတော့ စမ်းသပ် ပြုပြင်မှုတွေ ပြီးရင် မကြာခင်မှာပဲ ဆိပ်ကမ်းကို ပြန်လာမယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ဒီသင်္ဘောကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး တရုတ်အရာရှိတွေက သိုသိုသိပ်သိပ်ပဲ နေခဲ့ကြတာပါ။
ပြောနေကြတာကတော့ ဒီသင်္ဘောကို သိပ္ပံဆိုင်ရာ သုတေသန စမ်းသပ်ချက်တွေနဲ့ သင်တန်းပေးတဲ့ ကိစ္စတွေမှာ အသုံးပြုမှာလို့ ဆိုကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း ဒီ လေယာဉ်တင် သင်္ဘောဟာ တရုတ်နိုင်ငံ စစ်အင်အား တိုးမြင့်လာမှုရဲ့ လက္ခဏာတခုဖြစ်ပြီး တရုတ်ပြည်ရဲ့ အိမ်နီးချင်း နိုင်ငံတွေနဲ့ တောင်တရုတ်ပင်လယ်အတွင်း ရေပိုင်နက်ဆိုင်ရာ အငြင်းပွားမှုတွေ ကြုံနေတဲ့ တချိန်တည်းမှာလည်း ဖြစ်နေပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/china-aircraft-carrier-127459713.html
……………………………………
………………………………….
လေယာဉ်တင်သင်္ဘော @#!&*+%^& တရုပ်ပြည်တွင်လုပ်သည်
မြန်မာ့ အိမ်နီးချင်း တရုတ်နိုင်ငံကတော့ ၎င်းတို့ရဲ့ ပထမဆုံးသော လေယာဉ်တင်သင်္ဘောကို ရေချ စမ်းသပ်မှုတွေ ပြုလုပ်နေပြီလို့ တရုတ်နိုင်ငံ ဆင်ဟွာသတင်းဌာနက စစ်တပ်သတင်းရပ်ကွက်ကို ကိုးကား ပြောဆိုလိုက်ပါတယ်။
အလျား မီတာ ၃၀ဝ နဲ့ အနံ ၇၀.၅ မီတာ ရှိတဲ့ အဆိုပါ လေယာဉ်တင်သင်္ဘောဟာ ရေချစမ်းသပ်မှုတွေ အတွက် တရုတ် နိုင်ငံ Liaoning ပြည်နယ် Dalian ဆိပ်ကမ်းကနေ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ မနက်ပိုင်းမှာ စတင်ထွက်ခွာတယ်လို့ ဘီဘီစီ သတင်းဌာန မှာ ဖော်ပြထားပါတယ်။
ဒီစမ်းသပ်မှုဟာ တရုတ်ရဲ့ စစ်အင်အားတို့ချဲ့နေမှုကို စောင့်ကြည့်နေတဲ့ နိုင်ငံတွေကို စိုးရိမ်မှုတွေ ထပ်တိုးလာစေတယ် လို့လည်း ပြောဆိုမှုတွေ ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။
သိပ်မကြာသေးခင်ကပဲ တောင်တရုတ်ပင်လယ်မှာ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ပိုင်နက် အငြင်းပွားမှု ပြဿနာမှ တရုတ်တို့ အဓိကပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။
ဘေဂျင်းအစိုးရကတော့ ဒီ လေယာဉ်တင်သင်္ဘောဟာ ၎င်းတို့ရဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းတွေနဲ့ သုတေသနပြုလုပ်ဖို့ အတွက် ရည်ရွယ်ပါတယ်လို့ ပြောဆိုထားပါတယ်။
တရုတ်ပြည်သူ့ လွတ်မြောက်ရေးတပ်မတော်ဟာ ပြီးခဲ့တဲ့ ဇွန်လတုန်းက ၎င်းတို့ရဲ့ ပထမဆုံး လေယာဉ်တင် သင်္ဘောကို စတင်တည်ဆောက်နေပြီလို့ ကြေငြာခဲ့ပါတယ်။
Varyag လို့ အမည်ရတဲ့ လေယာဉ်တင်သင်္ဘောရဲ့ မူလနိုင်ငံဟာ ဆိုဗီယက်ပြည်ထောင်စုဖြစ်ပြီးတော့ ၁၉၈ဝ နောက်ပိုင်း နှစ်တွေမှာ တည်ဆောက်ခဲ့တာပါ။ တည်ဆောက်ခြင်းကို အပြီးမသတ်နိုင်ဘဲ ၁၉၉၁ ဆိုဗီယက်ပြည်ထောင်စုကြီး ပြိုကွဲတဲ့ အချိန်မှာတော့ Varyag ရဲ့ ကိုယ်ထည်ကို ယူကရိန်းနိုင်ငံမှာ တည်ဆောက်ခဲ့ပါတယ်။
တရုတ်ပြည်သူ့လွတ်မြောက်ရေးတပ်မတော်နဲ့ နီးစပ်တဲ့ စီးပွားရေးကုမ္ပဏီကနေတဆင့် Varyag ကို တရုတ်တို့ ၂၀၀၁ ခုနှစ်မှာ ယူကရိန်းနိုင်ငံကနေ ဝယ်ယူနိုင်ခဲ့တာဖြစ်တယ်လို့လည်း သိရပါတယ်။ အဆိုပါ လေယာဉ်တင်သင်္ဘော တည်ဆောက်မှု မပြီးခင်တုန်းကာလတွေမှာတော့ တရုတ်နိုင်ငံဟာ ရေငုပ်သင်္ဘောတွေကိုပဲ တစိုက်မတ်မတ် ထုတ်လုပ်ခဲ့တာဖြစ်တယ်လို့လည်း ဆိုပါတယ်။ အဲလို ထုတ်လုပ်မှုတွေကြောင့် အမေရိကန် ရေတပ်က ဖျက်သင်္ဘောတွေ လေယာဉ်တင် သင်္ဘောတွေ တရုတ် ရေပိုင်နက်အနီး မှာ လှုပ်ရှားနေမှုအပေါ်ကို အဟန့် ဖြစ်စေတယ်လို့လည်း သိရပါတယ်။
ယခု Varyag အပြင် လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်တွေမှာလည်း တရုတ်တို့ဟာ HMAS Melbourne လို့ အမည်ရတဲ့ လေယာဉ်တင် သင်္ဘော တစီးကိုလည်း ဩစတြေးလျ နိုင်ငံကနေ ဝယ်ယူခဲ့ပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် HMAS Melbourne ကို အောင်မြင်စွာ ပြန်လည်တည်ဆောက်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ပါဘူး။
Varyag ကို Shenyang J-15 အမျိုးအစား တိုက်လေယာဉ်တွေအပြင် ရဟတ်ယာဉ်တွေပါ တင်ဆောင် အသုံးပြုသွားမယ်လို့ သိရပါတယ်။
နောက်ထပ် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံဖြစ်တဲ့ ထိုင်းနိုင်ငံမှာ ကမာ္ဘ့ အသေးဆုံးလေယာဉ်တင်သင်္ဘောလို့ သတ်မှတ်ထားခြင်း ခံရတဲ့ The Chakri Naruebet ကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီး အိန္ဒိယ ကတော့ INS Viraat၊ INS Vikramaditya နဲ့ INS Vikrant (R11) တို့ကို လေယာဉ်တင် သင်္ဘောတွေအဖြစ် အသီးသီး ပိုင်ဆိုင်ထားကြပါတယ်။
Ref: BBC
http://www.irrawaddyblog.com/2011/08/blog-post_1922.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 11, 2011 at 10:52 am
၁ ဒေါ်လာကို မြန်မာငွေ ဘယ်လောက် ဖြစ်သင့်သလဲ
တဒေါ်လာ ခြောက်ကျပ် ငွေလဲလှယ်နှုန်းကို ခေတ်စနစ်နဲ့ လျော်ညီအောင် ပြင်ဆင်မယ်၊ လုပ်ငန်းရှင် ပညာရှင်တွေကလည်း ဦးသိန်းစိန်တို့ကို အကြံ အမျိုးမျိုးပေးနေကြတယ်လို့ ဆိုတယ်။
ဦးသိန်းစိန်တို့ အိုင်ဒီယာ ထပ်ရအောင် ဧရာဝတီက ဗျူးထားတာလေးတွေ ဖော်ပြပေးလိုက်ပါတယ်။
မြန်မာပြည်သွားပြီး ဆွေးနွေးမယ့် IMF ဆရာတချို့လည်း ဒီအဖြေတွေ ဖတ်ထားတော့ အိမ်စာလုပ်ပြီးသား ဖြစ်ပြီပေါ့။ ကဲ –
ပထမဆုံး ဖြေဆိုသူက နိုင်ငံတော်ကိုချစ်သူတဦး ဖြစ်ပါတယ်။
“နိုင်ငံတော်က နိုင်ငံနဲ့ ပြည်သူတွေအပေါ်မှာ စေတနာထားပြီး လုပ်နေတာပဲ။ နိုင်ငံတော်က သတ်မှတ်ထားတဲ့ ၁ ဒေါ်လာ ၆ ကျပ်ဆိုတာ သင့်တော်ပြီးသားပါ။ ငွေကြေးကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သတင်းသမားတွေ လျှောက်ရေးနေတာတွေကို နိုင်ငံတော်က သောက်ဂရု စိုက်မယ် မထင်ပါဘူး။
ထပ်ပြောမယ် – ငွေလဲနှုန်းကို ပြောင်းစရာ မလိုဘူး။ ပြောင်းလဲချင်သူဟာ အဖျက်သမားပဲ”
ဟောဒါက ရန်ကုန်မြို့က ဒေါ်လာစား ကုလသမဂ္ဂဝန်ထမ်းတဦးရဲ့ အဖြေပါ။
“တဒေါ်လာကို ကျပ် တထောင် ပြန်ဖြစ်ရင် ကောင်းတာပေါ့။ တွက်ရ လွယ်တယ်လေ။ — အဟိ”
အမည်မဖော်လိုသူ ဧရာဝတီသတင်းထောက် ကိုထွေးရဲ့ အဖြေက မလန်းဘူးလား။
“ကျနော်က စာနယ်ဇင်းသမား ဆိုတော့ ကြိုးစားပြီး မျှမျှတတ ရေးလေ့ရှိတယ်။ အရာရာကို မျှမျှတတလုပ်တာတောင် အကျင့် ပါနေပြီ။ နေ့တိုင်း နေ့တိုင်း ကျနော့်အိပ်ချိန်က ၁၂ နာရီ ရှိတယ်၊ ဒီလို အိပ်မှ မျှတမယ်လေ – ဟီးဟီး။
အခု အဗျူးခံရတော့လည်း မျှမျှတတ ဖြစ်အောင်ဖြေရမယ်။
ကဲ – ဘာမေးမှာလဲ။ ငွေလဲနှုန်းအကြောင်း – ဟုတ်လား။ လွယ်ပါတယ်လေ။
အင်း – အစိုးရပေါက်ဈေးက ၆ ကျပ်။ ပြင်ပပေါက်ဈေးက ၈၀ဝ နီးပါး ဆိုတော့ကာ ဒီငွေလဲနှုန်း ၂ ခု ကြားထဲက ဂဏန်းတခုကို ယူလိုက်တာ ပိုသင့်တော်မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ၄၀ဝ ပေါ့ဗျာ၊ တဒေါ်လာကို ကျပ် ၄၀ဝ ပေါ့။ ဟဲဟဲ”
ရန်ကုန်က အူကြောင်ကျားသင်တန်းဆင်းတဦးကတော့ ဟောသလို ဖြေလိုက်ပါတယ်။
“မြန်မာပြည်ရဲ့၂၀၀၈ အခြေခံဥပဒေက အမေရိကန်ရဲ့ အခြေခံဥပဒေနဲ့ တူတယ်လေ။ ဟုတ်လား။ တူနေတယ် ဆိုတော့ကာ၊ ဟုတ်လား၊ မြန်မာငွေဟာလည်း အမေရိကန်ငွေနဲ့ တူရမှာပေါ့။ ဟုတ်လား။
ဒါကြောင့် တဒေါ်လာဟာ တကျပ် ဖြစ်သင့်ပါတယ်” း)
http://www.irrawaddyblog.com/2011/08/blog-post_11.html
…………………………….
…………………………
ခပ်နောက်နောက်လေးရေးထားတာပေါ့လေနော
အတည်ပေါက်နဲ့ ပြောရရင်တော့
တိုင်းပြည်တစ်ပြည်ရဲ့ ငွေနှုန်းထားတွေဟာ သူများနိုင်ငံထက် ့မြင့်တာနိမ့်တာထက်
အဲ့သည်ငွေဟာ ခိုင်မာဘို့ ပိုအရေးကြီးမယ်ထင်တယ် ( အထင်ပါ )
ဒါမှ အခြားနိုင်ငံငွေကြေးတွေနဲ့ ယှဉ်ပြီးသွင်းကုန်ထုပ်ကုန်တွေမှသည်
ပြည်တွင်းပြည်ပ အလုပ်ကိုင်တွေထိ ကောင်းတဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှုတွေရှိနိုင်မယ်ထင်တာဘဲ
မဟုတ်လို့ကတော့
ဝုန်းဆိုထိုးတက်သွားပြီး
ဝုန်းဆို ခွေးကျဝက်ကျပြန်ကျ
ယ္ခုလက်ရှိအေခြနေတွေပေါ့
ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ရိုးရိုးလေးတွေးကြည့်တာပါ
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 12, 2011 at 2:20 pm
@#!&*+%^& တရုတ် လေယာဉ်တင်သင်္ဘော ရေချ၊ အာရှအိမ်နီးချင်း နိုင်ငံများ ဝမ်းမသာ
Friday, 12 August 2011 03:57 မောက္ခ နိုင်ငံတကာသတင်း .
ဩဂုတ်လ ၁ဝ နေ့မှာ တရုတ်ရေတပ်က နှစ်ပေါင်းများစွာ လျှို့ဝှက်လုပ်ဆောင်ခဲ့တဲ့ သူတို့ရဲ့ ပထမဆုံး လေယာဉ်တင် သင်္ဘောကြီးကို စတင်ရေချခဲ့သည်။
တရုတ်အစိုးရပိုင် မီဒီယာများက တရုတ်ရဲ့ ပင်လယ်ပြာစိုးမိုးရေး အင်အားပြမှုအဖြစ် လေယာဉ်တင် သင်္ဘောကို ဂုဏ်ယူချီးမွှမ်းခန်းများ ဖွင့်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် တရုတ်ရဲ့ အိမ်နီးချင်း အာရှနိုင်ငံများစွာက ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်ပုံ မပြခဲ့ကြ။
တရုတ် အစိုးရမီဒီယာက ပြီးခဲ့တဲ့ ရက်သတ္တပတ်တွေအတွင်း သင်္ဘောကို အရှေ့မြောက်ဖက် ဆိပ်ကမ်းမြို့ ဒါလီယန် မှာ ရေချမယ်လို့ အရိပ်အမြွက်ပြောဆိုမှု ရှိပေမဲ့၊ တရုတ်ရေတပ်က ဘယ်ရက် ရယ်လို့ အတိအကျမပြောဘဲ ဆိတ်ဆိတ် နေခဲ့သည်။ ဇူလိုင် ၁ ရက်၊ ကွန်မြူတစ်ပါတီ နှစ် (၉၀) ပြည့်နေ့မှာ စတင်ရေချမယ်လို့ ထင်ခဲ့ကြသည်။ အဲဒီလို တရုတ်စစ်တပ်ပိုင်းက မြုံစိစိလုပ်လေ၊ ပြင်ပမှ တရုတ်စစ်ရေးကို စိတ်ဝင်စားသူများအကြား စပ်စုကြလေ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
တရုတ်က ၁၉၇ဝ ပြည့်လွန်နှစ်များကတည်းက လေယာဉ်တင်သင်္ဘောတည်ဆောက်ရေး စီမံကိန်းကို ကျိတ်ကြံစည်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုင်ဝမ် ပဋိပက္ခနဲ့ အာရှပင်လယ်ပြင် စိုးမိုးထားရေးအတွက် အဓိက အသုံးအဝင်ဆုံး လက်နက်က လေယာဉ်တင် သင်္ဘော ဖြစ်မှာကို တရုတ်ခေါင်းဆောင်များ သဘောပေါက်ထားကြသည်။ ဒါကြောင့် ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်အနည်းငယ်အတွင်း တရုတ် စစ်ရေး စီမံကိန်းမှာ ဦးစားပေးအဖြစ် လေယာဉ်တင် သင်္ဘောကို အမြန်ဆုံး အကေင်ထည်ဖော်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။
တရုတ်စစ်တပ်က မြေပြင် အခြေစိုက် လေယာဉ်တွေနဲ့ မစ်ဇိုင်းတွေကို အထိုက်အသင့် တပ်ဖြန့်ချထားပြီး ဖြစ်ပေမဲ့၊ အာဏာဝါ ပင်လယ်ရေကြောင်း စိုးမိုးရေးအတွက် လေယာဉ်တင် သင်္ဘောက မရှိမဖြစ် လိုအပ်နေတာမို့ ပြီးခဲ့တဲ့ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုလုံး အဲဒီ စီမံကိန်းကို အသည်းအသန် အကောင်အထည် ဖော်ခဲ့သည်။
ဒေသတွင်း အခြားနိုင်ငံများကတော့ တရုတ်က တောင်တရုတ်ပင်လယ်ကို အသေချာစိုးမိုးဖို့ ပြင်ဆင်နေတာကို သိထားသည်။ ဒါကြောင့် ဗီယက်နမ်နဲ့ ဖိလစ်ပိုင် တို့က မကြာခင် တရုတ်ရဲ့ အတင့်ရဲလွန်းနေတဲ့ အပြုအမူတွေအပေါ် ဝေဖန်ပြစ်တင်ခဲ့ကြသည်။
သို့နှင့်တိုင် အာရှရဲ့ အာဏဝါပြင်မှာ ဩဇာထူထောင်ထားတဲ့ အမေရိကန် ရေတပ်ကတော့ တရုတ်ရဲ့ လေယာဉ်တင်သင်္ဘော စတင်မှုကို စိုးရိမ်ပုံသိပ်မပြ။ တရုတ်ရေတပ်အနေဖြင့် ပင်လယ်ပြင်ကို အမှန်တကယ် စိုးမိုးနိုင်ဖို့၊ နောက်ထပ် လေယာဉ်တင် သင်္ဘောနှစ်စီးလောက်နဲ့အတူ နှစ်များစွာ အချိန်ယူရဦးမည်ဟု တွက်ချက်ထားသည်။ ဒါပေမဲ့ တရုတ်က ရေငုတ်သင်္ဘောနဲ့ ဖိုက်တာဂျက် အရေအတွက် အများအပြား တည်ဆောက်လာမှုကိုတော့ သတိထား စောင့်ကြည့်နေသည်။
စင်စစ် အမေရိကန် အနေဖြင့် တရုတ်စစ်ရေးပါဝါကို စစ်အေးခေတ်က ဆိုဗီယက်ပြည်ထောင်စု လောက် မလန့်။ တရုတ်က အမေရိကန် ရေတပ်ရဲ့ ကြီးမားတဲ့ အရွယ်အစားနဲ့ စွမ်းဆောင်နိုင်မှုကို ဖက်ပြိုင် စိန်ခေါ်နိုင်ဖို့ အများကြီးဝေးသေးတယ်ဟု ယူဆထားသည်။ လက်ရှိ လေယာဉ်တင်သင်္ဘော စီမံကိန်းက တရုတ် ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့ ဒေသတွင်း ခွန်အားပြဖို့အတွက်သာဟု အမေရိကန် စစ်တပ်ပိုင်းက ယူဆထားသည်။
တရုတ်က ကုလသမဂ္ဂ ဗီတိုအာဏာသုံးနိုင်တဲ့ အမြဲတမ်းအဖွဲ့ဝင် ငါးနိုင်ငံအနက် လေယာဉ်တင် သင်္ဘော မရှိတဲ့ နိုင်ငံအဖြစ်နေခဲ့ရတာကို အမြဲတမ်း သိမ်ငယ်ခဲ့ပုံရသည်။ ပြိုင်ဖက် အိန္ဒိယမှာတောင် လေယာဉ်တင်သင်္ဘော တစ်စီး ရှိသည်။ ထိုင်းမှာလည်း အသေးတစ်စီး ရှိထားသည်။ ဂျပန်မှာလည်း ရဟတ်ယာဉ်နဲ့ ဖိုက်တာဂျက်တင် သင်္ဘောကြီး တစ်စီးရှိသည်။
သို့သော် ဂုဏ်သိက္ခာအတွက် ဆိုပေမဲ့၊ ယခု လေယာဉ်တင် သင်္ဘောတည်ဆောက်မှုက တရုတ်ရဲ့ နည်းပညာစွမ်းရည် မြင့်မားကြောင်းကို မပြသနိုင်။ ဒီသင်္ဘောကြီးက ဆိုဗီယက်လုပ်ဖြစ်ပြီး၊ ၁၉၉၈ ခုနှစ်မှာ ယူကရိန်း ဆီကနေ ပြန်ဝယ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။
ယူကရိန်းကို ဆိုဗီယက်ရောင်းခဲ့စဉ်က လေယာဉ်တင်သင်္ဘော အတွက်မဟုတ်။ ရေပေါ် ကာစီနို်လောင်းကစားပွဲရုံ လုပ်ဖို့အတွက် သင်္ဘောကို အင်ဂျင်မပါ၊ လက်နက်များမပါဘဲ ရောင်းခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ တရုတ်က ကာစီနိုသင်္ဘောဟောင်းကို ပြုပြင်ဖာထေးပြီး လေယာဉ်တင် စစ်သင်္ဘော လုပ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
ယခုထိ တရုတ် လေယာဉ်တင်သင်္ဘောကြီး ရေချပြီးပေမယ့် နာမည် မပေးရသေး။ ဆိုဗီယက်နဲ့ ယူကရိန်းတို့ လက်ထက်မှာက ဗာယာဂ် (Varyag) ဆိုတဲ့ အမည်နဲ့ ဖြစ်သည်။ တရုတ် အင်တာနက် အသုံးပြုသူများကတော့ သူတို့ သင်္ဘောကြီးကို အွန်လိုင်းကနေ အမည်အမျိုးမျိုး အကြံပြုနေကြသည်။
တစ်ချို့ကလည်း တရုတ်ပြည်နယ် အမည်တွေ မှည့်စေချင်သည်။ အချို့ကတော့ ၁ရ ရာစုမှာ ထိုင်ဝမ်ကို သိမ်းပိုက်ခဲ့တဲ့ တရုတ် ရေတပ်စစ်သူရဲကောင်း ‘ရှီလန်း’ ရဲ့ အမည်ကို ပေးစေချင်သည်။
လတ်တလော ပြည်မပေါက်ဖော်တို့အဖို့ ကာစီနိုပွဲရုံတဖြစ်လဲ လေယာဉ်တင်သင်္ဘောကို နာမည် ကင်ပွန်းတပ်ဖို့ အလုပ်ရှုပ်နေကြဦးမည်။
မောက္ခ နိုင်ငံတကာသတင်း
Source: Time & IHT & Economist
http://www.maukkha.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1729:2011-08-12-04-01-38&catid=120:2010-10-11-07-37-22&Itemid=374
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 12, 2011 at 2:26 pm
ပြောရမယ်ဆိုရင် ဒီသတင်းလေးကို ပို့စ်တစ်ခုအနေနှင့်တောင်တင်လိုက်ခြင်သေးတယ်
ရေလည်မိုက်ဒဲ့ သဒင်း
………………….
………………………
…………………………
ဘရာဇီးမြို့တော် ဆာပေါ်လိုမှ လိင်ကွဲဆက်ဆံသူများနေ့ – Wednesday, 10 August 2011 00:52 သုခသခင်
ဘရာဇီးမြို့တော် ဆာပေါ်လို တွင် ကျင်းပမြဲဖြစ်သော လိင်တူဆက်ဆံသူများ အထိမ်းအမှတ် ချီတက်ပွဲဟာ ပါဝင်ဆင်နွှဲသူပေါင်း သုံးသန်းလောက်နဲ့ စည်ကားလှတဲ့အတွက် မပါဝင်လိုက်ရသူတွေ အတွက်တောင် ခေတ်နောက်ကျကျန်ခဲ့ သလို ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။
အခုတော့ တဖန် ဘရာဇီးမြို့တော် ကောင်စီကနေပြီးတော့ ဒီဇင်ဘာလ တတိယအပတ် တနင်္ဂနွေနေ့ကို လိင်ကွဲဆက်ဆံသူများနေ့ (Heterosexual Pride Day) အဖြစ် ကျင်းပဖို့ ဥပဒေ ပြဌာန်းလိုက်ပြန်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီဥပဒေကို မြို့တော်ဝန် ဂီလ်ဘာတိုကာဆဘ်က လက်မှတ်ထိုးဖို့ ကျန်ရှိနေပါသေးတယ်။
ဒီဥပဒေကို ရေးဆွဲသူတွေကတော့ ဒါဟာ လိင်တူဆက်ဆံသူတွေကို ဆန့်ကျင်တာမဟုတ်ပါဘူးလို့ ပြောဆိုပါတယ် ။ ဒါပေမဲ့ ဒါဟာ အံ့မခန်းတိုးတက်လာတဲ့ လိင်တူဆက်ဆံသူတွေရဲ့ အခွင့်ထူးခံ အခြေအနေ ရလိုမှုကို ဆန့်ကျင်တာ၊ ပြီးတော့ ဒါဟာ ကိုယ်ကျင့်တရားပိုင်းဆိုင်ရာနဲ့ ကောင်းမွန်တဲ့ ဓလေ့ထုံးစံတွေကို စောင့်ရှောက်ဖို့ လူထုကို တိုက်တွန်းတာသာ ဖြစ်ပါတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
ဒီဥပဒေမူကြမ်းကို ရေးဆွဲသူ ကားလို့စ်အပိုရီယာနီယို က “ကျွန်တော်တို့ လိင်တူဆက်ဆံသူတွေကို လေးစားသလို ဘယ်လိုပုံစံနဲ့မဆို သူတို့အပေါ် ခွဲခြားဆက်ဆံမှုကို ဆန့်ကျင်ပါတယ်၊ ကျွန်တော့် အတွက်တော့ သူတို့ရဲ့ အပြုအမူတွေဟာ ပုံမှန်ရှိနေသရွေ့ သူတို့နဲ့ အတူတကွနေထိုင်ဖို့ ပြသနာမရှိပါဘူး” လို့ဆိုပါတယ်။
ဘရာဇီးရှိ လိင်တူဆက်ဆံသူများအဖွဲ့ကတော့ ဒီဥပဒေကို အပြင်းအထန်ဝေဖန်ပါတယ်။ ဒါဟာ လိင်တူခြင်း ကြောက်ရွံ့မှုကို ဖြစ်စေသလို လိင်တူဆက်ဆံသူများအပေါ် အကြမ်းဖက်အောင် တိုက်တွန်းရာလည်း ရောက်ပါတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
“လိင်တူဆက်ဆံခြင်းဟာ ကိုယ်ကျင့်တရားဖောက်ဖျက်တယ်။ လိင်ကွဲဆက်ဆံမှသာ နိုင်ငံသားကောင်း ပီသတယ် ဆိုတဲ့ အတွေးအခေါ်ကြောင့် လိင်တူဆက်ဆံသူတွေဟာ အတိုက်ခိုက်ခံ အကြမ်းဖက်ခံ ခွဲခြားဆက်ဆံခံနေရပါတယ်” လို့ ဘရာဇီးရှိ (LGBTs) ခေါ် လိင်တူဆက်ဆံသူများ အဖွဲ့မှ ကြေညာချက် ထုတ်ပြန်ပါတယ်။
ဒီလို လိင်ကွဲဆက်ဆံသူတွေကို ချီးမြှေက်တဲ့အခမ်းအနားဟာ မသင့်တော်ပါဘူး။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ လိင်တူဆက်ဆံသူတွေကို သေးသိမ်စေလို့ပါလို့ အဲဒီထုတ်ပြန်ချက်မှာ ဖော်ပြထားပါတယ်။
မကြာသေးမီက ထွက်ရှိတဲ့ အစီရင်ခံစာအရ ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်က ဘရာဇီးမှာ လိင်တူဆက်ဆံသူပေါင်း ၂၆ဝ ကျော် အသတ်ခံခဲ့ရပြီး၊ ဒါဟာ ၅ နှစ်အတွင်း ၁၁၃ ရာခိုင်နှုန်းထိ မြင့်တက်လာတယ်လို့ လိင်တူဆက်ဆံသူများ အခွင့်ဆိုင်ရာအဖွဲ့မှ ဘာရှိက ပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။
သုခသခင်
Source: AP & Time
http://newsfeed.time.com/2011/08/05/sao-paulo-city-council-approves-heterosexual-pride-day/
http://latino.foxnews.com/latino/lifestyle/2011/08/04/brazil-city-announces-heterosexual-pride-day/
http://www.maukkha.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1723:2011-08-10-00-57-30&catid=120:2010-10-11-07-37-22&Itemid=374
…………………………
………………………
ဘယ့်နဲ့လဲ ဖတ်ပြီးတော့ သိပ်ကြည်နူးသွားဂျဘီ မလား?
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 12, 2011 at 2:31 pm
Google+ မှာ အမည်ဝှက်ကို အသုံးပြု ဆန္ဒပြမည့်သူများ
Wednesday, 10 August 2011 00:07 သုခသခင် .
Google+ ကို အသုံးပြုသူတွေဟာ ” နာမည်ရင်းကိုသာ သုံးပါ မူဝါဒ”(real-names-only-policy) ကို လိုက်နာကြရပါတယ်။ အဲဒီမူဝါဒဟာ ကမ္ဘာတလွှားမှ ဆန္ဒပြလှုပ်ရှားနေသူတွေအကြား လူမှုကွန်ယက်ရဲ့ ရေပန်းစားမှုနဲ့ အားကိုးအားထားပြုနိုင်မှုကို အတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ စိတ်အားလျော့မှု ဖြစ်စေပါတယ်။
လူမှုကွန်ယက်တွေဟာ တော်လှန်ရေး မငြိမ်သက်မှုတွေနဲ့အတူ ရေပန်းစားလာပါတယ်။ ဖေ့ဘွတ်ဟာ အီဂျစ်အစိုးရကို ဖြုတ်ချရာမှာ အရေးပါတဲ့ အခန်းကဏ္ဍကနေ ပါဝင်အသုံးတော်ခံခဲ့ပါတယ် ။ အီဂျစ်မှာ ဆန္ဒပြတဲ့သူတွေဟာ ဖေ့ဘွတ်ကို အသုံးပြုပြီးတော့ အတွင်းအပြင် အချိတ်အဆက်ရှိရှိ ဆက်သွယ်စုရုံး ခဲ့ပါတယ်။
ဆီရီးယားမှ တော်လှန်သူတွေကလည်း ယူကျု့ (Youtube) ကို အသုံးပြုပြီး အစိုးရရဲ့ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော လုပ်ရပ်တွေကို ကမ္ဘာအနှံ့ ဖွင့်ချပြနိုင်ခဲ့ပါတယ် ။ အခု လန်ဒန်မှာလည်း ဆန္ဒပြသူတွေဟာ ဘရက်ဘယ်ရီ မက်ဆေ့ချ် တွေကို အသုံးပြုပြီး စုရုံးကြပါတယ်။
ဒါဖြင့် ဘာကြောင့် Google+ ကို မသုံးကြတာလဲ။ ဖြစ်နိုင်တဲ့အကြောင်းတွေကတော့ အများကြီးပါ။
ဒီအထဲကတစ်ခုကတော့ Google+ အသုံးပြုသူတွေဟာ သူတို့ရဲ့ နာမည်အရင်းတွေကိုသာ အသုံးပြုရခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါ့အပြင် Google+ က မိမိနာမည် အပြည့်အစုံကို ထည့်ရေးဖို့လည်း တိုက်တွန်းထားပါတယ်။
နာမည်ကို ရေးသွင်းရာမှာလည်း ဘာသာစကားတစ်မျိုးတည်းကိုသာ အသုံးပြုရမယ့်အပြင် ဒေါက်တာ၊ ပရော်ဖက်ဆာ စတဲ့ ဘာသာရေး၊ ပညာရေး၊ လူမှုရေး၊ အသက်မွေးမှုနဲ့ဆိုင်တဲ့ ခေါင်းစဉ်တွေလည်း ပါဝင်ရေးသားလို့ မရပါဘူး။ ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ အက္ခရာ စာလုံးတွေကိုလည်း ထည့်သွင်းလို့ မရပါဘူး။
Google+ က နာမည်ပြောင်တွေကို ရေးခွင့်မပြုတဲ့အပြင်၊ အမည်ဝှက်တွေကို အသုံးပြုခဲ့မယ်ဆိုရင် သူတို့ရဲ့အကောင့်တွေဟာ ပယ်ချက်ခံရပါလိမ့်မယ်။ မိမိတို့ရဲ့နာမည်ကို ပြောင်းချင်တယ်ဆိုရင်လည်း အသစ်လျှောက်ထားပြီး အနည်းဆုံး တစ်လကြာမှ ပြောင်းလို့ ရပါလိမ့်မယ်။ အဖွဲ့အစည်းတွေရဲ့ နာမည်တွေကိုလည်း ဖန်တီးလို့ရတဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံ မပါပါဘူး။
ဒါတွေဟာ Google+ အသုံးပြုသူတွေကို အတင်းအကျပ် ပြုလုပ်ရာရောက်သလို ဆန္ဒပြလှုပ်ရှားသူတွေ၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခံရမှုမှ လွတ်မြောက်လာသူတွေအတွက် ဒုက္ခရောက်စေပါတယ်။ ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်တဲ့ အစိုးရတွေရဲ့ လက်အောက်မှ တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတွေဟာ ဒီ Google+ မူဝါဒကြောင့် အဆင့်အလျှော့ခံရသလိုဖြစ်ကာ ဆန္ဒမပြဘဲ ဘေးထွက်ထိုင်နေရဖို့ များပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ အာ:လုံး အဆိုးကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး ။ Google+ မှာ တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတွေအတွက် အရမ်းကို အသုံးဝင်တဲ့ သွင်ပြင်လက္ခဏာတွေ ရှိပါသေးတယ်။ ဘာတွေလဲဆိုတော့ ဒီဆိုဒ်ကို အသုံးပြုသူတွေဟာ မိမိတို့ရဲ့ သတင်းအချက်အလက်တွေကို အကန့်အသန့်နဲ့ အစုလိုက် အဖွဲ့လိုက် အကန့်လိုက် စက်ဝိုင်းသေးသေးလေးတွေလို အများကြီး ဆက်သွယ်ဝေငှလို့ ရခြင်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
ဒီဂူးဂဲလ်စက်ဝိုင်းဟာ အသိပညာတွေဗဟုသုတတွေကို စုစည်းဖို့ အတွက် ကောင်းမွန်သလို ပုံမှန်ဘဝအတွင်း ကိုယ့်ရဲ့ ထိတွေ့ဆက်ဆံသူတွေကို အုပ်စုလိုက် ခွဲပြီးထားလို့ ရတဲ့အတွက် သုံးစွဲသူတွေအတွက် အဆင်ပြေပါလိမ့်မယ်။
မိမိရဲ့ လက်တွဲဖော်၊ မိသားစု နဲ့ ထိတွေ့ဆက်ဆံတဲ့ အသေးဆုံးစက်ဝိုင်းလေးကစပြီး ရင်းနှီးတဲ့သူငယ်ချင်း၊ စိတ်တူကိုယ်တူတွေ၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေ၊ ပြည်သူလူထု စတဲ့ အလွန်ကြီးမားတဲ့ စက်ဝိုင်းအစုတွေအထိ ဖွဲ့စည်းလို့ရပါတယ်။ ဒီအချက်ကတော့ ဖေ့စ်ဘွတ်ထက် အားသာတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ အချက်တစ်ခုပါ။
နောက်အချက်တစ်ခုကတော့ သတင်းအချက်လွတ်လပ်ခွင့်နဲ့ ဒီသတင်းအချက်အလက်တွေကို ဒီလူမှုရေးကွန်ယက်ကို အသုံးပြုပြီး လွယ်ကူစွာဝေမျှနိုင်ခြင်းဟာ Google+ ကို သုံးစွဲသူတွေအတွက် နှစ်သက်စွဲလန်းစေတဲ့ အကြောင်းအရာဖြစ်သလို တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတွေကိုလည်း သုံးစွဲချင်စိတ် ဖြစ်လာအောင် တိုက်တွန်းနေပါတယ်။
လူမှုရေးကွန်ယက်တိုင်းမှာတော့ ဘေးထွက်ဆိုးကျိူးတွေ ရှိတာပါပဲ ။ ဖေ့ဘွတ်မှာလည်း မိမိရဲ့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာတွေကို အပြည့်အဝ လုံခြုံမှုအတွက် အာမခံချက်မပေးနိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒါတွေဟာ ခေတ်ရေစီးကြောင်းအရ အသုံးပြုနေကြရပါတယ်။
တစ်ချို့ကဆို ဖေ့ဘွတ်ကို မရှိမဖြစ်နတ်ဆိုး ဆိုပြီးခေါ်ကြပါတယ်။ ဒါဟာ အွန်လိုင်းယဉ်ကျေးမှုတစ်ခု ဖြစ်နေပါပြီ။ နာမည်ဝှက်နဲ့ Google+ ကို သုံးချင်သူတွေ၊ လူမှုကွန်ယက်အသစ်နဲ့ ဆန္ဒပြဖို့ လူစုချင်သူတွေ အတွက်လည်း မျှော်လင့်ချက်ကတော့ ရှိပါသေးတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဂူးဂဲလ်က သူတို့ရဲ့ မူဝါဒကို ပြောင်းလဲဖို့ အလားအလာတွေ ရှိနေလို့ပါပဲ။
သုခသခင်
Ref : http://www.fastcompany.com/1772183/google-plus-pseudonyms-activists
https://www.google.com/support/+/bin/answer.py?answer=1228271
http://www.maukkha.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1722:google-&catid=120:2010-10-11-07-37-22&Itemid=374
……………………………………..
……………………………………..
0 #1 Kyaw Htun 2011-08-11 05:53
ဆောင်းပါးရေးသူဟ ာ အင်္ဂလန်မှာလက်ရှိ ဖြစ်နေတာတွေကို အရှိအတိုင်းမြင် ပုံမရပါဘူး။
“အခု လန်ဒန်မှာလည်း ဆန္ဒပြသူတွေဟာ ဘရက်ဘယ်ရီ မက်ဆေ့ချ် တွေကို အသုံးပြုပြီး စုရုံးကြပါတယ်။”
လို့ဆိုပါတယ်။
အင်္ဂလန်(လန်ဒန်) မှာ လက်ရှိဖြစ်နေတာေ တွဟာ “ဆန္ဒပြ” နေတာလား။ လုယက်၊ဖျက်ဆီး။ေ နတာလား။
ဆောင်းပါးရှင် ရှင်းရှင်းလင်းလ င်းနားလည်ပါသလား ။
မေါက္ခ အယ်ဒီတာတွေရော နားလည်ပါသလား။
နားလည်တယ်ဆိုရင် ဒီစာကိုဘာလို့ဖေ ါ်ပြပါသလဲ။
ဘယ်သူက တာဝန်ယူပါသလဲ။
etone
August 12, 2011 at 2:32 pm
ရန်ကုန်မှာ ဂေး ကလပ်တွေ ပိုမို များလာ
http://freedomnewsgroup.com/2011/08/05/gay-klub/
ယခင်က ဗဟန်း မြို ့နယ် ရွှေဂုံတိုင် အနီး ရှိ ဂေး ကလပ် တစ်ခု သာလူသိများ သော် လည်း နောက်
ပိုင်း တွင် KTV နှင့် Night Club ပုံစံ တွဲဖက် ဖွင့်လှစ်ထား သည့် ဂေးကလပ် များ ပိုမို များ ပြား
လာသည် ဟု FNG မှ စုံစမ်း သိရှိ ရသည်။
ဂေးကလပ် များ သို ့ ဂေး များ သာ မက ဂေး မဟုတ် သူများ ပါလာရောက် ကြသော် လည်း ကလပ်
၏ ဖျော်ဖြေ ဧည့်ခံပွဲ မှု များ ကို ဂေးများ က ပြုလုပ် ကြ၍ ဂေး ကလပ် ဟု ခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်။
ဂေးကလပ် များ သည် အခြား ကခပ် များ ထက် Underground ပိုဆန်ပြီး ဖျော်ဖြေ တင် ဆက်မှု
များမှာ လည်း ရဲတင်း ပွင့် လင်း လှ သည်ဟု သိရသည်။
ဂေးကလပ် တစ်ခု သို ့ သွားဖူ သူ တစ်ဦး က ” နိုင်ငံခြား ရောက် နေ တဲ့ အတိုင်း ပဲ ၊ ဂေးတင် မဟုတ်
ပါဘူး ၊ နာမည် မကြီး သေးတဲ့ မော်ဒယ် တွေ လဲ လာက တယ်၊ Naked နီးပါပဲ” ဟု ပြောသည်။
ဂေးကလပ် များ ကဲ့ သို ့ ပင် Stripper Dance ဟု ခေါ်သည့် တိုင် ကို လှည့် ပတ်က က တစ်ကို
လုံး ဖော်ချွတ် ပြ သသည့် Show Girl ကလပ် များ လည်း ရွှေတိဂုံ ဘုရား လမ်း ရှိ သိမ်ကြီးဈေး
ကလပ် များဉ် ဝန်ဆောင်မှု များ ရရှိ နိုင် သည် ဟု သိရသည်။
etone
August 12, 2011 at 3:13 pm
နဂါး ခြေ ရာများတွေ့သည်
http://alodawpyei.org/alo/component/content/article/34-slideshowcat/383-2011-07-24-09-12-44
http://swesonemedia.org/index.php?id=1124
ရန်ကုန်တိုင်း ဒေသကြီး အင်းစိန်မြို့ ၊ အင်းစိန်ရာမ ပရိယတ္တိစာ သင်တိုက် အတွင်း ၁၄.၇.၂၀၁၁ ရက်က နဂါး ခြေ ရာများတွေ့သည်ဟူသော သတင်း ကြောင့် အဆိုပါခြေရာကို သွားရောက်ကြည့်ရှုသူ အလွန်များ ပြားခဲ့ကြောင်း သိရ သည်။အဆိုပါ စာသင်တိုက်ဝင်းအတွင်းတွင် ကွန်ကရစ် အပြည့်ခင်းထားရာ ၊ ယင်းကွန်ကရစ်ပေါ်တွင် မိုးရွာပြီး နောက်ရေကျသွားသည့်အခါ
တွင်ကျန်ခဲ့သော နုန်းနှစ်များပေါ်တွင် ယင်းခြေရာများ ထင်ကျန်ခဲ့သည်။ ခြေရာသည် အရစ်ပုံဖြစ်ကာ တစ်ဖြောင့်တည်းမဟုတ်ဘဲ
တစ်ဖက်က ကြီးကာ တစ်ဖက်က သေးသွယ်သွား သည်ကိုတွေ့ရသည်။ စာသင်တိုက်ဘုန်းတော်ကြီးမှာ ခြေရာကိုတိုင်းတာကြည့်ရာ အကျယ် ၁၅လက်မ မှ ၁ရ လက်မအထိ ရှိသည်ကိုတွေ့ရကြောင်း ခြေရာကိုလာ ကြည့်သူများသည် မိမိတို့တွင်ပါလာသောပိုက်ဆံ၊ လက်ကိုင်ပါဝါ စသည်တို့ကို ခြေရာတွင် တို့ထိကာ အဆောင်အဖြစ် ယူကြသည်ကိုလည်းတွေ့ရသည်။
” ဒီလိုမဖြစ်ခင်ကတော့ အိမ်မက် ပေးတာ ၊ထူးထူးခြားခြားဖြစ်တာတို့ မရှိဘူး၊ ဒီစာသင်တိုက်ဟာ ၁၃၃၂ ခုနှစ်မှာ ဖွင့်တာဖြစ်တဲ့အတွက် အခုဆိုရင် နှစ် ၄ဝ ကျော်ပြီ ၊ဘုန်းကြီးလည်း
ဒီကိုရောက်တာ အနှစ်လေးဆယ်ကျော်ပြီ၊ အခုကတော့ ခြေရာကိုကြည့်ပြီး အမြင်အရပဲ စဉ်းစားရမှာပေါ့၊ ထင်လို့မရဘူးလေ၊ ဘုန်းကြီးကတော့ပြောလို့မရဘူး ” ဟု ရာမပရိယတ္တိစာသင်တိုက်မှ နိုင်ငံတော် သံဃမဟာနာယက ဆရာတော် ဘဒ္ဒ န္တတိလောကဘိဝံသ ကမိန့်သည်။
ယင်းကျောင်းတိုက်မှ ဦးပဉ္ဖင်းနန္ဒမာလာ က ” ၁၃.၇.၂၀၁၁ ရက်ညက မိုးသည်းတယ်၊ ရေကအရမ်းနောက် တယ်၊ ကျောင်းတိုက်ထဲမှာ အရင်တုန်းက ရေကြီးရင် ခြေကျင်းဝတ်လောက်ရောက်တယ်၊ အဲဒီနေ့က ရေက ခြေသလုံးထိရောက်တယ် ဆိုတာတော့ သတိထားမိတယ် ” ဟုဆိုသည်။
အဆိုပါကျောင်းသို့ နဂါးခြေရာ များပေါ် သည်ဟူသောသတင်းကြောင်း လာကြည့်သည့်သူများကလည်း ခြေရာကို အံ့ဩကြပြီး မတွေးတတ်အောင်ဖြစ်နေကြကြောင်း သိရသည်။
” မြွေလိုလို တွားသွားသတ္တဝါတစ် ကောင်ကောင် သွားထားတာ မရှိဘူးဗျ၊ ကားဘီးလို့ပြောရအောင် ကားဘီးလည်းမဟုတ်ဘူး၊ လူတစ်ယောက်ယောက်က လုပ်ရအောင်လည်း
မဖြစ်နိုင်ဘူး ဒါပေမယ့် ဘာလဲဆိုတာ ကျွန်တော်မတွေးတတ်ဘူး ထူးတာတော့ ထူးတယ် ” ဟု လာရောက်ကြည့်ရှုသူကပြောသည်။
ရာမ ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းသည် လွန်ခဲ့သောနှစ် ၁၀ဝ ကျာ်ကပင်တည်ရှိပြီး၊ စာသင်တိုင်ပြုလုပ်သည်မှာ နှစ် ၄ဝ ကျော်ပြီဖြစ်သည်။ ယခု ခြေရာများတွ့သည်မှာကျောင်းတိုက်အတွင်း လွန်ခဲ့သော ကိုးနှစ်ခန့်က တည်ထားခဲ့သည့် နဂါးရုံဘုရား ရှေ့တွင်ဖြစ်ပြီး၊ ယင်းခြေရာမှာ မြွေတစ်ကောင် သွားသည့်
ပုံသဏ္ဍာန်ကဲ့သို့ဖြစ်ပြီး ဝမ်းဗိုက်အရာမှာမြွေဝမ်းဗိုက်အရာနှင့် မတူဘဲ မြွေနှင့်အလား သဏ္ဍာန်တူ တစ်ခုခုတွားသွားနေပုံနှင့်တူကြောင်း သိရသည်။ ၎င်းခြေရာများထင်နေသည့် နေရာကို ကာရံထားကြောင်း
သွားရောက်ကြည့်ရှုသူ များခဲ့ကြောင်းသိရသည်။
” အဲဒီခြေရာကို ကျောင်းစောင့်လူခြုံရေးတစ်ယောက်ကတွေ့တာ၊ သူလည်း ဘာမှန်းမသိလို့ ဘုန်းကြီးတွေကိုသွားလျှောက်တာ။
၁၄.၇.၂၀၁၁ ရက် မနက် ၅ : ဝဝ နာရီလောက်ဖြစ်မယ် အဲဒီတော့မှ သွားကြည့်တာပေါ့၊ ဆရာတော်ကိုလည်း အကြောင်းကြားတယ် ” ဟု ယင်းကျောင်းတိုက်က ဦးပဉ္ဖင်း တစ်ပါး က ပြောသည်။ (သတင်း-မေငယ်) စိတ်ဝင်စာသူများအတွက်လည်းကောင်းဓါတ်ပုံများကို(ဓါတ်ပုံသတင်း)တွင်များများဖေါ်ပြထားပါတယ်။ကြည့်ရူနိုုင်ပါပြီ။
meelay
August 12, 2011 at 3:43 pm
ဖေ့စ်ဘုတ်နှင့် တွစ်တာဆိုဒ်များ ပိတ်ပစ်ဖို့ ဗိတိန်ဝန်ကြီးချုပ် လွှတ်တော်မှာပြော
ဗြိတိန်ဝန်ကြီးချုပ် ဒေးဗစ်ကင်မရွန်းက လန်ဒန်နဲ့ အခြားမြို့ကြီးတွေမှာ ရက်ပိုင်းအတွင်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တဲ့ ဆူပူလုယက်မှုတွေအတွက် တရားခံလက်သည်အချို့ကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီး၊ ၎င်းတို့မှာ ဖေ့စ်ဘွတ်၊ တွစ်တာနဲ့ BlackBerry ဖုန်းတို့ ဖြစ်နေကြောင်း ကြာသာပတေးနေ့ ပါလီမန်မိန့်ခွန်းတွင် ထည့်ပြောခဲ့သည်။
ဆူပူလုယက်မှုများအတွက် ‘လွတ်လပ်တဲ့ သတင်းစီးဆင်းမှု’ က ပြဿနာ ဖြစ်နေကြောင်း ပြောဆိုရင်း၊ ဗြိတိန်အစိုးရက ဖေ့စ်ဘွတ်၊ တွစ်တာ လူမှုကွန်ယက်ဝဘ်ဆိုဒ် နှစ်ခုနှင့် BlackBerry ဖုန်း ကုမ္ပဏီတွေကို အရေးပေါ်ဆွေးနွေးဖို့ ဆင့်ခေါ်ထားသည်ဟု ဆိုသည်။
ကင်မရွန်းက ပါလီမန်ကို ပြောဆိုရာတွင် “ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ဖွယ် အပြုအမူတွေကို ကြည့်ရသူတိုင်းက ဒီလိုဆိုးဆိုးရွားရွား ဖြစ်လာမှုဟာ လူမှုမီဒီယာတွေကတဆင့် စုဖွဲ့လာတာကို မြင်နေကြရတယ်။ လွတ်လပ်တဲ့ သတင်း စီးဆင်းမှုကို ကောင်းကျိုးအတွက် အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ အလားတူ ဆိုးကျိုးတွေ အတွက်လည်း အသုံးပြုနိုင်တယ်။ လူတွေက အကြမ်းဖက်ဖို့အတွက် လူမှုမီဒီယာကို အသုံးပြုလာပြီ ဆိုရင်တော့ ကျနော်တို့ ဒါတွေကို ရပ်ပစ်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်” ဟု အာဏာရှင်ဆန်ဆန် လူမှုမီဒီယာများကို ပစ်ပစ်နှစ်နှစ် ဝေဖန်ခဲ့သည်။
ဆက်ပြီး ကင်မရွန်း က “အစိုးရ အာဏာပိုင်များအနေနဲ့ အဲဒီ လူမှုကွန်ယက် ဝဘ်ဆိုဒ်တွေကနေ အကြမ်းဖက်မှု၊ မတည်ငြိမ်မှုနဲ့ ရာဇဝတ်မှုတွေကို ဖန်တီးခဲ့တယ်ဆိုတာ သေချာတယ်ဆိုရင်၊ အဲဒီ ဆိုဒ်တွေကို ရပ်ပစ်ဖို့ အခွင့်အရေး ရှိသလားဆိုတာ စဉ်းစားနေပါတယ်” ဟုလည်း ပြောဆိုခဲ့သည်။
ဆူပူအကြမ်းဖက်မှုအတွက် တစ်နိုင်ငံလုံးမှ လူ ၁၂၀ဝ ကျော်ကို ဖမ်းဆီးခဲ့ကြောင်း ကင်မရွန်းက လွှတ်တော်ကို ပြောသည်။ အထိကရုဏ်း ဖြစ်ပွားတဲ့ လေးရက်ကျော် အတွင်း ဗြိတိန်ရှိ အရောင်းဆိုင်တွေကို ခိုးယူဖျက်ဆီးမှုများကြောင့် ပေါင် သန်း ၁၀ဝ (အမေရိကန် ဒေါ်လာ သန်း ၁၆၁) ကျော် ဆုံးရှုံးခဲ့ရကြောင်း ပြောဆိုခဲ့သည်။
ကွန်ဆာဗေးတစ် ဖြစ်တဲ့ ကင်မရွန်းက အတိုက်ခံ လေဘာပါတီဝင်များထက် ပိုမိုလက်စောင်းထက်ပြီး ဆူပူဆန္ဒပြသူများကို ဖြိုခွင်းနှိပ်ကွပ်ဖို့ လိုလားနေသည်။
ယဉ်ကျေးမှုဝန်ကြီး အိုင်ဗင် လူးဝစ် ကလည်း “လွတ်လပ်စွာ ပြောဆိုခွင့်ဟာ ဒီမိုကရေစီရဲ့ အသက်ပါပဲ။ အလားတူ အများပြည်သူ့ လုံခြုံမှုရှိရေး ကလည်း ဒီမိုကရေစီရဲ့ အသက်ပဲ။ ဒါကြောင့် လူမှုမီဒီယာတွေကို အလွဲသုံးပြီး ရာဇဝတ်မှု အုံကြွကျူးလွန်တာတွေကို ကြိုတင်တားမြစ်ဖို့ လုပ်တဲ့ အစိုးရရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ကျနော်တို့ ထောက်ခံပါတယ်” ဟု ပြောသည်။
ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီး သီရာဆာမေ က လာမယ့်အပတ်အတွင်း လူမှုမီဒီယာ လုပ်ငန်းကုမ္ပဏီကြီး သုံးခုလုံးကို အစည်းအဝေးတက်ဖို့ ဆင့်ခေါ်ထားသည်။
ဗြိတိန် လုယက်ဆူပူသူများက BlackBerry ဖုန်းများနဲ့ မက်ဆေ့ချ်တွေပို့ လူစုခဲ့ကြပြီး၊ ဖုန်းများနဲ့ ချက်ချင်းမက်ဆေ့ချ်ပို့မှုကို လက်နက်သဖွယ် အသုံးချခဲ့ကြသည်။
မကြာခင်က လုပ်ခဲ့တဲ့ စစ်တမ်း တစ်ခုအရ၊ ဗြိတိန် ဆယ်ကျော်သက်အများစုက smartphones တွေထက် Blackberrys တွေကို ပိုမို နှစ်သက် ရင်ခုန်ကြကြောင်း ဖော်ပြသည်။ အလားတူ တွစ်တာနဲ့ ဖေ့စ်ဘွတ်တို့ကိုလည်း အထိကရုဏ်းတွေ ဖန်တီးဖို့ အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။
တွစ်တာနဲ့ ဖေ့စ်ဘွတ် တာဝန်ရှိသူများကတော့ ဒီမိုကရေစီနှင့် မီဒီယာလွတ်လပ်ခွင့် ဘိုးအေ ဗြိတိန်အစိုးရနဲ့ တွေ့ဆုံဆွေးနွေးဖို့ ပျော်ရွှင်နေကြောင်းနှင့် ကင်မရွန်း အစိုးရရဲ့ မီဒီယာ ဆင်စာဖြတ်မှုကို လုံးဝကန့်ကွတ်သွားမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုကြသည်။
လစ်ဗျားခေါင်းဆောင် မွမ်မာ ကဒါဖီနဲ့ အီရန် ဝန်ကြီးချုပ် အမာဒီနီဂျက် တို့ကလည်း စာဝတ်နေရေး ကျပ်တည်းလို့ ဆန္ဒပြနေတဲ့ ပြည်သူတွေအပေါ် ဗြိတိသျှဝန်ကြီးချုပ်ရဲ့ မတော်မတရား မဟားတရား ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပုံက အာဏာရှင်ဆန်လွန်းကြောင်း ပြောခွင့်သာတုန်း ကြေငြာချက် အသီးသီး ထုတ်ပြန်ခဲ့ကြသည်။
မောက္ခ နိုင်ငံတကာသတင်း
Source: Reuter & CNN
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 8:40 am
နိုင်ငံခြားငွေလဲ လက်မှတ်များ ပြန်ရုပ်သိမ်းမည်
By မနန္ဒာချမ်း – သောကြာ, 12 ဩဂုတ် 2011
ဒီကနေ့ နေပြည်တော်မှာကျင်းပတဲ့ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲအတွင်း ဗဟိုဘဏ်ဥက္ကဋ္ဌက မြန်မာပြည်မှာ နိုင်ငံခြားငွေ ဒေါ်လာနေရာမှာ အစားထိုးပြီး တရားဝင်သုံးစွဲခွင့်ပြုထားတဲ့ Foreign Exchange Certificate (FEC) ကို မကြာခင်မှာ ရုပ်သိမ်းတော့မယ်လို့ ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။ အဲ့ဒီလို ရုပ်သိမ်းတဲ့အခါမှာ နစ်နာမှု မရှိရအောင် အစိုးရက FEC ကို ပြန်လည်ဝယ်ယူမှာ ဖြစ်တယ်လို့ဆိုပါတယ်။ ဒီအပေါ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး မြန်မာပြည်က စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင် တချို့ကတော့ ဒါဟာ ဖြစ်သင့်တဲ့ကိစ္စတခုပဲလို့ တုံ့ပြန်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒီအကြောင်းအပြည့်အစုံကို မနန္ဒာချမ်းက တင်ပြထားပါတယ်။
မြန်မာဗဟိုဘဏ်ဥက္ကဋ္ဌ ဦးသိန်းငြိမ်းက မြန်မာပြည်မှာ နိုင်ငံခြားငွေ ဒေါ်လာနဲ့ညီမျှတဲ့ FEC ကို မကြာခင်မှာ တရားဝင် ရုပ်သိမ်းတော့မယ်လို့ ဒီကနေ့ နေပြည်တော်ကျင်းပခဲ့တဲ့ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲမှာ ကြေညာခဲ့တာပါ။ ဒီလို ရုပ်သိမ်းတဲ့အတွက်လည်း FEC ကိုင်ဆောင်ထားသူတွေအနေနဲ့ စိုးရိမ်ဖို့မလိုကြောင်း၊ အစိုးရက ဒေါ်လာ ဒါမှမဟုတ် မြန်မာကျပ်ငွေနဲ့ ပြန်ပြီး ဝယ်ယူပေးမှာဖြစ်တယ်လို့ ပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။ ဝယ်ယူမယ့်နှုန်းကိုတော့ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ဒေါ်လာငွေလဲနှုန်းကို အတည်သတ်မှတ်ပြီးတဲ့အချိန်မှသာ FEC ကို ရုပ်သိမ်းသွားမှာ ဖြစ်တယ်လို့ ပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံက နိုင်ငံခြားပို့ကုန်လုပ်ငန်းရှင် တဦးကတော့ အခုလို FEC ရုပ်သိမ်းမယ့်ကိစ္စကို ကြိုဆိုခဲ့ပါတယ်။
“ဘယ်နိုင်ငံမှာဖြစ်ဖြစ်ဗျာ။ ဒေါ်လာနဲ့ ပြည်တွင်းသုံးငွေနဲ့ကြားမှာ ဒီလို FEC လို convert လုပ်ပြီးထားတဲ့ငွေမျိုး အမှန်တော့ မရှိသင့်ပါဘူးဗျာ။ ဘယ်နိုင်ငံဖြစ်ဖြစ် သွားလိုက်ရင် ဒေါ်လာကိုင်ပြီး သူ့ငွေနဲ့ တန်ပြီးတော့ လဲသုံးယုံပါပဲ။ ဘယ်နိုင်ငံသားမဆို ဒေါ်လာတင် မဟုတ်ပါဘူး။ တခြား ထိုင်း ဘက်၊ တရုတ် ယွမ် စသဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုင်တွယ်ခွင့်ရတာ အကောင်းဆုံးပဲလေ။ မဟုတ်ရင် တဆင့်ခံလဲနေရတာ အဆင်မပြေပါဘူး။ သုံးတဲ့သူလည်း နစ်နာတာပေါ့နော်။ တွက်ချက်မှုကအစ နည်းနည်း ရှုပ်ထွေးပါတယ်။ ကျနော်ထင်တယ် မရှိတာက ပိုပြီးကောင်းပါတယ်။ ပိုပြီးတော့လည်း လွယ်ကူပြီး ရှင်းလင်းသွားတာပေါ့။ အဲဒီသဘောပဲ ပိုကောင်းတာပေါ့။”
နိုင်ငံခြားငွေကို အစိုးရက ထိန်းချုပ်ဖို့ကြိုးပမ်းတဲ့အနေနဲ့ FEC ကို ၁၉၉၃ ခုနှစ်က စတင် အသုံးပြုခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ နိုင်ငံခြားခရီးသွားတွေ မြန်မာနိုင်ငံကိုလာတဲ့အခါ လေဆိပ်မှာ အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၂၀ဝ တန်ဖိုးရှိတဲ့ FEC ကို လဲလှယ်ဖို့ သတ်မှတ်ခဲ့သလို ပြည်ပစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်တွေ၊ အကူအညီပေးရေး လုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်သူတွေကိုလည်း တရားဝင်ငွေ လွှဲပြောင်းမှုတွေလုပ်တဲ့နေရာမှာ FEC ကိုပဲ အသုံးပြုစေခဲ့တာပါ။ ဒါ့အပြင် သံရုံးဝန်ထမ်းတွေကိုလည်း FEC နဲ့သာ လစာငွေ ပေးစေတာ ဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာက FEC ကိုင်ဆောင်သူတွေဟာ လူနည်းစု ဖြစ်တဲ့အတွက်ရော နိုင်ငံခြားနဲ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်တဲ့နေရာမှာ FEC ကို သုံးစွဲတာမရှိတဲ့အတွက် အများကြီးတော့ ထိခိုက်မှု မရှိနိုင်ဘူးလို့လည်း သူ့အမြင်ကို အခုလို ပြောပါ တယ်။
“တိတိကျကျတော့ ပြောလို့မရပေမဲ့ ခန့်မှန်းကြည့်ရတာကတော့ ဒီ FEC ကိုင်နေတဲ့သူတွေ လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားရတဲ့သူတွေကျတော့ နည်းနည်း လန့်မယ်လို့တော့ ထင်ပါတယ်။ FEC နဲ့ လစာရတဲ့ဝန်ထမ်းတွေပေါ့။ နိုင်ငံခြားငွေနဲ့ရတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေက FEC ပဲရတာကိုး။ အဲဒီတော့ ဒီ FEC ကို ကိုင်လို့မှမရတော့တဲ့အခါကျရင် ဒါကို နည်းနည်းတော့ စိုးရိမ်စိတ်တော့ ဖြစ်နိုင်တာပေါ့ဗျာ။ ကျနော်တို့ကျတော့ ဘယ်လိုပြောမလဲ FEC ကို ကိုင်သုံးပြီး အရောင်းအဝယ်လုပ်တာ နည်းတာကိုး။ အခုဟာက နိုင်ငံခြားနဲ့ဆို ယူအက်စ်ဒေါ်လာတို့၊ ယူရိုတို့နဲ့ သွားတာကိုး။ FEC နဲ့ ကျနော်တို့ စီးပွားရေးလောကမှာ သိပ် မပတ်သက်ဘူး။ ကျနော်တို့ကတော့ တယ်လီဖုန်းဘေလ် ဆောင်တာနဲ့ တခြားပေါ့ မီတာဘေလ် ဆောင်တာ အနည်းအကျဉ်းလောက်မှာပဲ FEC က ရှိတာလေ။ ဒီကဏ္ဍတွေက အလုပ်မှာနည်းပါတယ်။ အဲဒီတော့ ကျနော်တို့အတွက်တော့ သိပ် ပြဿနာ မရှိပါဘူး။”
မြန်မာနိုင်ငံက နိုင်ငံခြားပို့ကုန် လုပ်ငန်းရှင်တဦး ပြောပြခဲ့တာပါ။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ အစိုးရက ဒေါ်လာငွေ လဲနှုန်းကို တရားဝင် ၆ ကျပ်နှုန်းနဲ့ သတ်မှတ်ထားတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လည်း ဒီနေ့ မှောင်ခိုဈေးကွက် မှာတော့ အမေရိကန် ၁ ဒေါ်လာကို ၇၅၃ ကျပ်ဈေး၊ FEC ၁ ဒေါ်လာကို ၇၃ဝ ကျပ်ဈေးရှိနေတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း အစိုးရကနေ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ ကျပ်ငွေနဲ့ နိုင်ငံခြားငွေ လဲလှယ်နှုန်းကို နိုင်ငံတကာ စံချိန်စံညွှန်းတွေနဲ့အညီဖြစ်အောင် လုပ်ဆောင်ဖို့အတွက် နိုင်ငံတကာငွေကြေးရန်ပုံငွေအဖွဲ့ (IMF) ကို အကူအညီတောင်းခံထားပြီး ကြိုးပမ်းနေတာဖြစ်ပါတယ်။
မြန်မာပြည်ရဲ့ ဒီလို နိုင်ငံခြားငွေလဲလှယ်နှုန်း အမျိုးမျိုးဖြစ်နေတဲ့အခြေအနေကနေ နှုန်းထားတခုတည်းနဲ့ သတ်မှတ်နိုင်ခဲ့ရင်တော့ နိုင်ငံရဲ့ အရင်းအမြစ်တွေက ရရှိတဲ့ အကျိုးအမြတ်တွေကို ပြည်သူတွေ အကျိုးခံစားခွင့် ပိုရရှိမှာ ဖြစ်တယ်လို့ IMF ရဲ့ ၂၀၀၈ ခုနှစ် မြန်မာ့စီးပွားရေးရာ သုံးသပ်ချက် အစီရင်ခံစာမှာ ဖော်ပြခဲ့ဖူးပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/Burma-currency-FEC-08-12-11-127595228.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 8:42 am
အိန္ဒိယဇာတ်စနစ်ရုပ်ရှင် ပြည်နယ်တချို့ ပိတ်ပင်
By ဗွီအိုအေ (မြန်မာဌာန) – သောကြာ, 12 ဩဂုတ် 2011
အိန္ဒိယနိုင်ငံက နာမည်ကျော် ဘောလိဝုဒ် (Bollywood) ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားသစ်တစ်ကားဟာ ဇာတ်နိမ့်၊ ဇာတ်မြင့် လူတန်းစားတွေအတွက် ခွဲတမ်းချထားတဲ့ စနစ်အကြောင်း ရိုက်ကူးထားတာ ဖြစ်တာကြောင့် အချေအတင် ဖြစ်စရာ ပြဿနာတွေ ကြုံရမှာကို ဟန့်တားတဲ့အနေနဲ့ ပြည်နယ် ၃ ခုမှာ ပြသခွင့် ပိတ်ပင်လိုက်ပါတယ်။
သီးသန့်နေရာပေးထားတယ်လို့ အမည်ပေးထားတဲ့ Arakshan ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားကြောင့် ဇာတ်နိမ့် ဇာတ်မြင့် ကွဲပြားသူတွေကြား တင်းမာမှုတွေကို မီးထိုးပေးရာရောက်မှာကို စိုးရိမ်တဲ့အတွက် အူတာပရာဒေ့ရှ်၊ ပန်ဂျပ်နဲ့ အန္ဒြာပရာဒေ့ရှ် ပြည်နယ်တွေမှာ ပြသခွင့် တားမြစ်လိုက်တာပါ။
ဝေဖန်သူတွေကတော့ ဒီရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားဟာ ဇာတ်နိမ့်လူတန်းစားတွေကို နှိမ့်ချပုံဖော်ထားတယ်လို့ ပြောကြပါတယ်။ ဘောလိဝုဒ်နောက်ဆုံး ဇာတ်ကားဟာဆိုရင် အိန္ဒိယနိုင်ငံက ကျောင်းတွေ၊ တက္ကသိုလ်တွေမှာ ဇာတ်နိမ့်အနွယ်တွေအတွက် သီးသန့်နေရာတွေ ဖယ်ထားပေးရတာလို ပညာရေးကဏ္ဍမှာ ခွဲတမ်းချတဲ့ စနစ်ကို အဓိကရိုက်ကူးထားတာပါ။
အိန္ဒိယနိုင်ငံက ဇာတ်စနစ်ဟာဆိုရင် မိသားစု အစဉ်အလာ၊ နေထိုင်မှု၊ လူမျိုးစုအပေါ် မူတည်ပြီး လူမှုရေးအရ ခွဲခြားထားတာ ဖြစ်ပါတယ်။ အခြေခံဥပဒေက ဇာတ်စနစ်ကို လက်မခံပေမဲ့ ဒီကနေ့ခေတ်အထိ အိန္ဒိယရဲ့ လူမှု အသိုင်းအဝန်းမှာ ဒါဟာ အတိမ်းအစောင်းမခံနိုင်တဲ့ ကိစ္စတခုအဖြစ် ရှိနေဆဲ ဖြစ်ပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/India-class-film–8-12-11-127623873.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 8:47 am
ဗြိတိန်ဆူပူမှုအတွက် လူ ၆၀ဝ ခန့်ကို တရားစွဲ
By ဗွီအိုအေ (မြန်မာဌာန) – သောကြာ, 12 ဩဂုတ် 2011
ဗြိတိန်နိုင်ငံမြို့တော် လန်ဒန်မြို့မှာဖြစ်ပွားခဲ့တဲ့ အကြမ်းဖက်ဆူပူမှုတွေ၊ လုယက် ခိုးယူမှုတွေမှာ ပါဝင်ခဲ့သူ ၆၀ဝ နီးပါးလောက်ကို လန်ဒန်ရဲတပ်ဖွဲ့က ဖမ်းဆီး တရားစွဲလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီ ဆူပူမှုတွေဖြစ်ပွားပြီး သီတင်းတပတ်လောက်အကြာမှာ အခုလို တရားစွဲတာလည်းဖြစ်ပါတယ်။
တနိုင်ငံလုံးအတိုင်းအတာနဲ့ လူပေါင်း ၁,၇၀ဝ ကျော်ကို အာဏာပိုင်တွေက ဖမ်းဆီး ထိန်းသိမ်းခဲ့ပြီး အဲဒီအမှုတွေအားလုံးကို အမြန်ဆုံး စစ်ဆေး ပြီးဆီးဖို့အတွက် ကြာသပတေးနေ့တနေ့လုံးအပြင် ညရောက်တဲ့အထိ တရားရုံးတွေမှာ စစ်ဆေးခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။
ပြီးခဲ့တဲ့ စနေနေ့က စတင်ဖြစ်ပွားခဲ့တဲ့ အဲဒီ အကြမ်းဖက် ဆူပူမှုတွေကြောင့် လူ ၅ ယောက် သေဆုံးခဲ့သလို ကားတွေနဲ့ စတိုးဆိုင်တွေ မီးရှို့ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရပြီး ဆိုင်အတော်များများလည်း ဖောက်လုခံခဲ့ရပါတယ်။ လန်ဒန်မြို့က စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးမှု သိပ်မရှိလှတဲ့ Tottenham ရပ်ကွက်မှာ အသက် ၂၉ နှစ်အရွယ် အမျိုးသားတယောက်ကို လန်ဒန်ရဲတပ်ဖွဲ့က သေနတ်နဲ့ ပစ်သတ်လိုက်ရာကနေ ဆူပူ အုံကြွမှုတွေ စတင် ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တာပါ။
ကြာသပတေးနေ့ကတော့ ဆူပူမှုတွေ ထပ်မဖြစ်တော့ဘဲ လန်ဒန်မြို့ လမ်းမတွေပေါ်မှာချထားတဲ့ ရဲတပ်ဖွဲ့ဝင် ၁၆,၀၀ဝ ကိုလည်း လာမယ့် ရက်အနည်းငယ်အထိ ဒီအတိုင်း ဆက်ထားသွားမယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ ဒါဟာ လန်ဒန်မြို့မှာ ပုံမှန်တာဝန်ကျတဲ့ ရဲတပ်ဖွဲ့ဝင် ၂,၅၀ဝ နဲ့ယှဉ်လိုက်ရင် အဆပေါင်းများစွာ တိုးချဲ့ ချထားလိုက်တာလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
ဝန်ကြီးချုပ် ဒေးဗစ်ကင်မရွန်း (David Cameron) ကတော့ ဒီကိစ္စအပေါ် ရဲတပ်ဖွဲ့ရဲ့ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပုံကို အစောပိုင်းမှာ သိပ်သဘောမကျခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ တနေရာကနေတနေရာ ကူးပြီး လုယူမှုတွေ ပထမညက နေရာအနှံ့မှာဖြစ်နေတဲ့အတွက် ရဲတပ်ဖွဲ့လည်း မထိန်းနိုင်ခဲ့ဘူးဆိုတာကို နောက်ပိုင်းမှာ ဝန်ကြီးချုပ်က ဝန်ခံ ပြောဆိုလာပါတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ လန်ဒန်မြို့မှာ ရဲတပ်ဖွဲ့ဝင်တွေ တိုးချဲ့ချထားဖို့အတွက် သူ့အနေနဲ့ သဘောတူခဲ့ပြီး လိုအပ်ရင် စစ်တပ်ပါ ခေါ်မယ်လို့ ပြောပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/Britain-riot-08-12-11-127623673.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 8:50 am
အပြုသဘော ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန် ဒေါ်စုနဲ့အစိုးရ သဘောတူ
By ဒေါ်ခင်မျိုးသက် – သောကြာ, 12 ဩဂုတ် 2011
မြန်မာ့ဒီမိုကရေစီရေးခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ဟာ အလုပ်သမားဝန်ကြီးဌာန၊ လူမှုဝန်ထမ်း ကယ်ဆယ်ရေးနဲ့ ပြန်လည်နေရာချထားရေးဝန်ကြီးဌာနတွေရဲ့ ပြည်ထောင်စုဝန်ကြီး ဦးအောင်ကြည်နဲ့ ရန်ကုန်မြို့ စိမ်းလဲ့ကန်သာ အစိုးရဧည့်ဂေဟာမှာ ဒီကနေ့တွေ့ဆုံခဲ့ပါတယ်။ နှစ်ဖက် ပဋိပက္ခဖြစ်နိုင်ချေတွေကို ရှောင်ရှားပြီးတော့ ဒီမိုကရေစီရေးအတွက် ပူးပေါင်းလက်တွဲ ဆောင်ရွက်သွားမယ့်အပြင် တွေ့ဆုံ ဆွေးနွေးမှုတွေလည်း ဆက်လုပ်သွားမယ်လို့ တွေ့ဆုံအပြီးမှာ ပူးတွဲကြေညာချက် ထုတ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီအကြောင်းကိုတော့ ထိုင်းနိုင်ငံကနေ စုံစမ်းထားတဲ့ ဒေါ်ခင်မျိုးသက်က တင်ပြထားပါတယ်။
ပြည်ထောင်စုသမ္မတ မြန်မာနိုင်ငံတော် အစိုးရအဖွဲ့ရဲ့ ဖိတ်ကြားချက်နဲ့ ဒီကနေ့ နေ့လည် ရန်ကုန်အစိုးရရဲ့ ဧည့်ဂေဟာမှာ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့ အစိုးရသစ်အဖွဲ့ဝန်ကြီး ဦးအောင်ကြည်တို့ ၁ နာရီနီးပါး တွေ့ဆုံ ဆွေးနွေးခဲ့ပါတယ်။ နှစ်ဖက်သဘောတူ ထုတ်ပြန်ခဲ့တဲ့ အချက်လေးချက်ပါ သတင်းထုတ်ပြန်ချက်ကိုတော့ ဦးအောင်ကြည်က ဖတ်ပြခဲ့ပါတယ်။
“နှစ်ဖက်စလုံးက အောက်ပါအတိုင်း သဘောတူညီခဲ့ကြပါတယ်။
(၁) ပြည်သူလူထုတရပ်လုံး၏ ပကတိလိုအပ်ချက် ဆန္ဒများကို ဖြည့်ဆည်းပေးသည့်အနေဖြင့် တိုင်းပြည်၊ တည်ငြိမ်အေးချမ်းရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအတွက် နိုင်ငံတော်အစိုးရနှင့် နှစ်ဖက်လက်တွဲ ဆောင်ရွက်သွားပေမည်။
(၂) မြန်မာနိုင်ငံတွင် ဒီမိုကရေစီစနစ် ဆက်လက် တိုးတက်ထွန်းကားစေရေး အတွက်လည်းကောင်း၊ စီးပွားရေးနဲ့ လူမှုရေးလုပ်ငန်းများ ပိုမို ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာစေရေးအတွက်လည်းကောင်း၊ အပြုသဘော ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သွားမည်။
(၃) ပဋိပက္ခအသွင်ဆောင်သော အမြင်သဘောထားများကို ရှောင်ရှားကြပြီး အပြန်အလှန် ကူညီသော ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရေး လုပ်ငန်းစဉ် reciprocal basic အတွက် ဦးတည်ချက်ထား၍ ဆောင်ရွက်သွားမည်။
(၄) တွေ့ဆုံဆွေးနွေးမှုများကို ဆက်လက် လုပ်သွားမည်။”
အခုတကြိမ် တွေ့ဆုံမှုကနေ နိုင်ငံတော်အစိုးရနဲ့ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်တို့ လက်တွဲဆောင်ရွက်သွားမယ်လို့ ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ်နဲ့ အစိုးရသစ်အဖွဲ့ ဝန်ကြီးက တရားဝင်ကြေညာခဲ့သလိုပဲ ဒီမိုကရေစီရေးအတွက် ပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်မယ်လို့ ပြောကြားခဲ့တာပါ။
ဇူလိုင်လ ၂၅ ရက်နေ့ ပထမတကြိမ် တွေ့ဆုံချိန်က အပြုသဘောဆောင်တဲ့ တိုးတက်မှုတွေ ရှိတယ်လို့ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။ အခုတကြိမ် တွေ့ဆုံရာမှာတော့ တိုးတက်မှုတွေအတွက် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုတွေက အရေးကြီးပါတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
“ကျမတို့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မယ်ဆိုလို့ရှိရင် တိုင်းရင်းသားကိစ္စတွေမှာလည်း တိုးတက်မှု ရရမှာပဲ။ ဘယ်ဘက်မှာမဆို တိုးတက်မှု ရ ရမယ်လေ။ တကယ်တော့ ကျမတို့နိုင်ငံရဲ့အကျိုးကို ပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်မယ် ဆိုလို့ရှိရင် ဒီ မီဒီယာအပါအဝင်ပေါ့၊ တိုးတက်မှုတွေ ရှိရမှာပေါ့။”
ဝန်ကြီး ဦးအောင်ကြည်ကလည်း စိတ်ဝမ်းကွဲပြားမှုတွေကို ရှင်းနိုင်ဖို့အတွက် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရေးကို အဓိက လုပ်ဆောင်သွားမယ်လို့ ပြောကြားခဲ့ပါတယ်။ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ဟာ မကြာသေးခင်ကပဲ အစိုးရသစ်အဖွဲ့ကိုရော၊ လက်ရှိ လက်နက်ကိုင်တိုက်ပွဲဝင်နေကြတဲ့ တိုင်းရင်းသားအဖွဲ့တွေကိုပါ အိတ်ဖွင့်ပေးစာ ပေးပို့ပြီး ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် ကမ်းလှမ်းခဲ့ပါတယ်။ အခုလို တိုင်းရင်းသား လက်နက်ကိုင်တွေနဲ့ ဖြစ်ပွားနေတဲ့ ပဋိပက္ခတွေကအစ မြန်မာနိုင်ငံမှာ လက်ရှိကြုံနေရတဲ့ ကိစ္စအဝဝအတွက် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု မရှိတာဟာ အဓိက ပြဿနာဖြစ်နေပြီး ဒါကိုဖြေရှင်းနိုင်ဖို့ဆိုရင် ပြေလည်မှုတွေ ရလာမယ်လို့ ဦးအောင်ကြည်က ပြောပါတယ်။
“ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု ဆိုတာက တကယ့် ကျနော်တို့ နိုင်ငံအတွက် လိုအပ်တဲ့ main problem (အဓိကပြဿနာ) တခုပါ။ ဒါကြီးကို ကျနော်တို့ ဖြေရှင်းနေကြတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီကိစ္စ ပြေလည်သွားပြီ ဆိုတဲ့အချိန်ကျလို့ရှိရင် ကျန်တဲ့ကိစ္စတွေအားလုံးဟာ ဒီ main problem ကြီးရဲ့ အကျိုးဆက်တရားများ၊ အဲဒါတွေ ဖြစ်လာမှာဖြစ်တဲ့အတွက် အလွယ်တကူ ဖြေရှင်းသွားနိုင်မယ့် အနေအထားပဲ ဖြစ်ပါတယ်။”
အရင် စစ်အစိုးရ လက်ထက်မှာ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့ ဝန်ကြီး ဦးအောင်ကြည်တို့ (၉) ကြိမ်တိုင်တိုင် တွေ့ဆုံခဲ့ပေမယ့် ထူးခြားမှု သိသိသာသာ မတွေ့ခဲ့ရဘူးလို့ ပြည်တွင်းပြည်ပ လေ့လာစောင့်ကြည့်သူတွေက သုံးသပ်ကြပါတယ်။ အခု အစိုးရသစ်လက်ထက် ဒုတိယအကြိမ် တွေ့ဆုံအပြီးမှာတော့ ပဋိပက္ခ ဖြစ်နိုင်ချေတွေကို ရှောင်ရှားပြီး ဒီမိုကရေစီရေးအတွက် ပူးပေါင်းပြီး လက်တွဲဆောင်ရွက်သွားမယ်လို့ ပြောဆိုခဲ့တဲ့အပြင် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးမှုတွေ ဆက်ပြီး လုပ်ဖို့ရှိတယ်လို့ပါ ပြောကြားနိုင်ခဲ့ပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/Burma-politics-08-12-11-127590728.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 8:53 am
KAI နဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေး ပြည်ထောင်စုအစိုးရ မျှော်လင့်
By ကိုမိုးဇော် – သောကြာ, 12 ဩဂုတ် 2011
မြန်မာအစိုးရသစ်ရဲ့ ပထမဆုံးသတင်းစာရှင်းလင်းပွဲကို နေပြည်တော် ဒီကနေ့ ကျင်းပခဲ့ပြီး ဒီသတင်းစာရှင်းလင်းပွဲမှာ လက်ရှိ ကချင်လွတ်လပ်ရေးတပ်မတော် (KIA-KIO) နဲ့ ဖြစ်ပွားနေတဲ့ ပြဿနာနဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးကိစ္စတွေကို အလေးထား ထုတ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါ့အပြင် အစိုးရသစ်လက်ထက်မှာဆောင်ရွက်ခဲ့တဲ့ တိုင်းပြည်တည်ဆောက်ရေးကိစ္စ၊ ပင်စင်ကိစ္စတွေနဲ့ လာဘ်စားမှုတိုက်ဖျက်ရေးကိစ္စ စတာတွေကိုလည်း ထည့်သွင်းပြောကြားခဲ့ပါတယ်။ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲကို တက်ရောက်သူတွေကတော့ အရင်အစိုးရလက်ထက် တုန်းကထက်စာရင် အစိုးရသစ်လက်ထက်မှာ ပိုပြီး ပွင့်လင်းလာတယ်လို့ သုံးသပ်ကြပါတယ်။ ဒီအကြောင်းအပြည့်အစုံကိုတော့ ထိုင်းအခြေစိုုက်သတင်းထောက် ကိုမိုးဇော်က တင်ပြထားပါတယ်။
အစိုးရသစ်ရဲ့ ပထမဆုံးသတင်းစာရှင်းလင်းပွဲကို နေပြည်တော်က ပြန်ကြားရေးဝန်ကြီးဌာနမှာ ကျင်းပခဲ့တာပါ။ ဒီသတင်းစာရှင်းလင်းပွဲမှာ ပြောရေးဆိုခွင့်နဲ့ သတင်းထုတ်ပြန်ရေးအဖွဲ့ရဲ့ ခေါင်းဆောင် ပြန်ကြားရေးဝန်ကြီး ဦးကျော်ဆန်းက ရှင်းလင်းတင်ပြပြီး သတင်းထောက်တွေမေးမြန်းတဲ့ မေးခွန်းတွေကိုတော့ သတင်းထုတ်ပြန်ရေးအဖွဲ့ဝင်တွေနဲ့ သက်ဆိုင်ရာဝန်ကြီးဌာနက တာဝန်ရှိသူတွေက ဖြေကြားခဲ့ကြတာ ဖြစ်ပါတယ်။
ဒီကနေ့ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲမှာ အဓိက ထုတ်ပြန်သွားတဲ့ အချက်တွေကိုတော့ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲကို ကိုယ်တိုင်တက်ရောက်ခဲ့တဲ့ မြန်မာနိုင်ငံစာပေနဲ့ စာနယ်ဇင်းအဖွဲ့ရဲ့ အထွေထွေအတွင်းရေးမှူး ဦးကိုကို (စက်မှု)က အခုလို ပြောပြပါတယ်။
“သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲမှာ အဓိက ကတော့ အခုလောလောဆယ် ကေအိုင်အို နဲ့ လက်ရှိဖြစ်နေတဲ့ ပြဿနာနဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် ဆောင်ရွက်နေတဲ့ကိစ္စတွေကို အထူးထားပြီးပြောသွားတယ်ဗျာ။ အဲဒါက အဓိက main theme ပါပဲ။ ကျနော်တို့ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲက နေပြည်တော်မှာ လုပ်တာပါပဲ။ အစကတော့ သူတို့ အစိုးရသစ်ရဲ့ လူမှုရေး၊ နိုင်ငံရေး၊ စီးပွားရေးဆိုင်ရာ ဆောင်ရွက်ချက်ပေါ့ဗျာ၊ အဲဒါတွေကို အကြီးလုပ်ပြီးတော့ ရှင်းပြပါတယ်။”
ပြည်တွင်းငြိမ်းချမ်းရေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အစိုးရဘက်က ဆောင်ရွက်မယ့် အစီအစဉ်ကိုလည်း အခုလို ထည့်သွင်းပြောကြားခဲ့တယ်လို့ ဦးကိုကိုက ဆက်ပြောပါတယ်။
“အစိုးရအနေနဲ့ကတော့ ကေအိုင်အေ- ကေအိုင်အို နဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးကိစ္စ၊ အပစ်အခတ်ရပ်စဲရေးကိစ္စတွေ အတွက် ဖြစ်နိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်လျက်ရှိပါတယ်လို့ ပြောတယ်။ ကေအိုင်အိုနဲ့ ညှိနှိုင်းရာမှာ ကေအိုင်အိုက သူတို့နဲ့သာမကဘူး တနိုင်ငံလုံးအတိုင်းအတာနဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးဆောင်ရွက်ဖို့ ဆိုပြီး တောင်းဆိုထားတာတွေ ရှိတယ်ပေါ့ဗျာ။ အဲဒီအပေါ်မှာတော့ အစိုးရကနေပြီးတော့ လောလောဆယ် ကေအိုင်အေ-ကေအိုင်အိုနဲ့ပဲ အရင်ဆုံးလုပ်မယ်။ ပြီးတော့မှသာ ဒုတိယပိုင်းကိစ္စကိုတော့ ဒုတိယပိုင်းအနေနဲ့ ဆက်လက်ပြီးတော့ ညှိနှိုင်းမယ်ဆိုတဲ့သဘော ပြောထားတယ်တဲ့။ အဲဒီလိုပြောတယ်။ တနိုင်ငံလုံးအတိုင်းအတာနဲ့ အပစ်အခတ် ရပ်စဲရေး ငြိမ်းချမ်းရေးကိစ္စတွေကို ဆက်လက် ဆောင်ရွက်ဖို့ကိစ္စတွေကို နောက်ပိုင်း ဆက် ဆွေးနွေးမယ်ပေါ့ဗျာ။ အဲဒီလိုတော့ ပြောတယ်။”
နောက်ပိုင်းမှာတော့ အစိုးရသစ်လက်ထက်မှာ ဆောင်ရွက်ခဲ့တဲ့ တိုင်းပြည်တည်ဆောက်ရေးကိစ္စ၊ ပင်စင်ကိစ္စတွေနဲ့ လာဘ်စားမှုတိုက်ဖျက်ရေးကိစ္စ စတာတွေကို အကျဉ်းချုံး ထည့်သွင်းပြောကြားခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
ပြန်ကြားရေးဝန်ကြီး ဦးကျော်ဆန်းရဲ့ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲအပြီးမှာတော့ တက်ရောက်လာတဲ့ ပြည်တွင်းပြည်ပ သတင်းစာဆရာတွေရဲ့ မေးမြန်းချက်တွေကို သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲကို တက်ရောက်လာတဲ့ သက်ဆိုင်ရာ ဝန်ကြီးဌာနက တာဝန်ရှိသူတွေက ဖြေကြားခဲ့ပါတယ်။
ဒီလို ဖြေကြားရာမှာ လာမယ့် ၂၂ ရက်နေ့မှာကျင်းပမယ့် ပြည်ထောင်စုလွှတ်တော် အစည်းအဝေးမှာ သတင်းထောက်တွေကို လာရောက်သတင်းယူဖို့ ခွင့်ပြုမှာဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း တရားဝင် ပြောကြားခဲ့တယ်လို့ ဦးကိုကို က ပြောပါတယ်။
“ပြည်တွင်းဂျာနယ်တွေနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံ ရန်ကုန်မှာအခြေစိုက်တဲ့ နိုင်ငံခြားသတင်းထောက်တွေ အားလုံးကို ၂၂ ရက်နေ့မှာပြုလုပ်မယ့် လွှတ်တော်အစည်းအဝေးဖွင့်ပွဲမှာ သတင်းယူခွင့်ပြုမယ်လို့လည်း တရားဝင် ပြောသွားပါတယ်။”
နောက်ပိုင်းမှာ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့ တွေ့ဆုံဆွေးနွေးမှုတွေကို ဆက်လက် ဆောင်ရွက်သွားမှာ ဖြစ်ကြောင်း၊ ကုလသမဂ္ဂ လူ့အခွင့်အရေးကိုယ်စားလှယ်ကိုလည်း မြန်မာပြည်ကို လာရောက်ခွင့်ပြုမှာ ဖြစ်ကြောင်းနဲ့ ဧရာဝတီမြစ်ဆုံဆည်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်အပေါ် သက်ရောက်မှုတွေကိုလည်း လေ့လာမှုပြုနေကြောင်း စတာတွေကို ဖြေကြားခဲ့ပါတယ်။
ဒီသတင်းစာရှင်းလင်းပွဲကို ပြည်တွင်းပြည်ပက သတင်းစာဆရာ ၅ဝ လောက်တက်ရောက်ခဲ့ပြီး ဒီသတင်းစာရှင်းလင်းပွဲဟာ အရင် အစိုးရလက်ထက်ကထက်စာရင် ပိုပြီး ပွင့်လင်းလွတ်လပ်လာတယ်လို့ သုံးသပ်ကြပါတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာလည်း အလားတူ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲတွေကို ဆက်လက် လုုပ်ဆောင်မယ်လို့လည်း သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲမှာ ကတိပေးပြောဆိုကြောင်း သတင်းထောက်တွေက ပြောပါတယ်။
ဒီကနေ့ နေပြည်တော်မှာကျင်းပတဲ့ အစိုးရသစ်ရဲ့ ပထမဆုံး သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲကို မနက် ၁ဝ နာရီလောက်က စတင်ခဲ့တာဖြစ်ပြီး နေ့ခင်း ၁ နာရီလောက်မှာ ပြီးဆုံးခဲ့ပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/Burma-press-conference-08-12-11-127592503.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 9:06 am
ဦးကျော်ဆန်း ချုံးပွဲချငို
ဒီနေ့ နေပြည်တော်သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲကို တက်ရောက်လာတဲ့ စာနယ်ဇင်းသမားတွေကို ပြန်ကြားရေးဝန်ကြီးဦးကျော်ဆန်းက ငိုယိုပြလိုက်ပါတယ်။
ကနဦး မိန့်ခွန်းချွေတာတွေတော့ အဆင်ပြေပါတယ် တဲ့။ ဒါက ကျွမ်းကျင်ပြီးသားပဲလေ။
KIA က စတင် ပစ်ခတ်တဲ့အတွက် ကချင်ဒေသမှာ စစ်ပွဲတွေ ဖြစ်နေရတယ်ပေါ့။
KIA ပါဝင်တဲ့ UNFC – ညီညွတ်သော တိုင်းရင်းသား လူမျိုးများ ဖက်ဒရယ်ကောင်စီဟာ သောင်းကျန်းသူနဲ ့ ဖွဲ့ထားတယ်။
လူ့အခွင့်အရေး စုံစမ်းစစ်ဆေးသူ UN အရာရှိ အိုဟေးကင်တားနားကြီးကို လာခွင့်ပြုမယ်။
NLD က ဒီတိုင်းနေလို့မရဘူး၊ ရွေးကောက်ပွဲ ကော်မရှင်မှာ မှတ်ပုံတင်ရမယ်။
ဒေါ်လာနဲ့ကျပ် ငွေလဲနှုန်းအတွက် သင့်တော်တဲ့နှုန်း သတ်မှတ်မယ်။ အချိန်တန်ရင် နိုင်ငံတော်က လုပ်ပေးမယ်။
ဒေါ်လာသဘောသုံးတဲ့ FEC တွေကို ပြန်သိမ်းမယ်။
FEC သုံးသူများ မနစ်နာအောင် နိုင်ငံတော်က လုပ်ပေးမယ်။
အဲဒီလို အဲဒီလို မိန့်ခွန်းချွေပါတယ် တဲ့။
သတင်းထောက်တယောက်က မြစ်ဆုံဆည်တွေအကြောင်း မေးပါတယ်။ ဒီ မြစ်ဆုံဆည်စီမံကိန်းကို အများက ကန့်ကွက်နေကြပြီ။ ဘယ်လို ဆက်လုပ်မလဲ တဲ့။
ဝန်ကြီး ဖြေပုံက
“တပ်မတော်အစိုးရက ၁၉၈၈ ခုနှစ်ကတည်းက ဒုက္ခခံခဲ့တယ်။ နိုင်ငံတော်အကြီးအကဲတွေက
အနစ်နာ ခံပြီး လုပ်ဆောင်ခဲ့တာ။ ဧရာဝတီမြစ်ကြီး ပျက်စီးမယ့် ကိစ္စ
ကျနော်တို့လည်း မလုပ်ပါဘူး။ အမေရိကန်လို နိုင်ငံကြီးတွေက ကျ နော် တို့ ကို
ဝိုင်း ဖိ နှိပ် ပြီး…………………………………………”
ပြောရင်းနဲ့ ချုံးပွဲချငိုချလိုက်ပါတယ်။ ဝန်ကြီးရဲ့ ငိုကြွေးမှု ၁၅ မိနစ် ကြာသွားပြီးတဲ့နောက်မှာ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲကို အဆုံးသတ်လိုက်ရပါတော့တယ်။
http://www.irrawaddyblog.com/2011/08/blog-post_7373.html
………………………………….
ဝင်းပေါ်မောင် says: August 12, 2011 4:51 PM
မိကျောင်းမျက်ရည် မျောက်မျက်ရည် (နောက်ခံ အနေနဲ့ မြန်မာဇာတ်ကားတွေထဲကလို နှဲကြီးတောင် ချျွဲချျွဲပြစ်ပြစ် မှုတ်ပေးလိုက်ချင်သေးရဲ့)
………………………….
aung kyaw oo says: August 12, 2011 5:30 PM
တပ်မတော်အစိုးရက ၁၉၈၈ ခုနှစ်ကတည်းက ဒုက္ခခံခဲ့တယ်။ နိုင်ငံတော်အကြီးအကဲတွေက
အနစ်နာ ခံပြီး လုပ်ဆောင်ခဲ့တာ။ ဧရာဝတီမြစ်ကြီး ပျက်စီးမယ့် ကိစ္စ
ကျနော်တို့လည်း မလုပ်ပါဘူး။ အမေရိကန်လို နိုင်ငံကြီးတွေက ကျ နော် တို့ ကို
ဝိုင်း ဖိ နှိပ် ပြီး…………………………………………”
ဆိုတဲ့စကားကို ဘဝင်မကျလို့ တစ်ခုလောက်မေးပါရစေ
တပ်မတော်အစိုးရက ဘယ်လိုများဒုက္ခခံခဲ့တာပါလိမ့်
ရသမျှအခွင့်အရေး စစ်တပ်ကလူတွေကဘဲယူ
အထက်ပိုင်းက လူကြီးတွေက အကောင်းဆုံးအိမ် အကောင်းဆုံးစိန် လက်ထဲမှာ ဒေါ်လာသန်းပေါင်းများစွာ ကိုင်ထားပြီး အနစ်နာခံခဲ့တယ် ဒုက္ခခံခဲ့တယ်လို့ပြောတော့ ဟားတိုက်ပြီး ရယ်လိုက်ချင်တယ်။ ရှက်တတ်ရင်လဲသေသင့်တယ် ကျော်ဆန်း။ တိုင်းပြည်ကို ဂုတ်သွေးစုတ် အမြတ်ထုတ်ပြီးမှ အနစ်နာခံတယ်လို့ လူကြားထဲ လာအော်နေတယ် .. ကျက်သရေတုံးတယ်
………………………………….
မျိုးမောင် says: August 12, 2011 6:41 PM
အဲ့ဒါ မီဒီယာကို မာမီဆန်းက မျက်ရည်နဲ့ နှာရည်နဲ့တိုက်နေတာဗျ။ အရင်က သူပြောခဲ့တဲ့ မီဒီယာကို မတ်တရာနဲ့တိုက်မယ်ဆိုတာ အလုပ်မဖြစ်တော့လို့ နောက်ဆုံးပေါ်လက်နက်ဆန်းနဲ့ ပြောင်းတိုက်တာ။ အဟီးဟီးရွှတ်ရှလူးဖူးရရွှီးအဟင့်အဟင့်…
………………………………..
အိုပါး (ခေတ္တကိုရီးယား) says: August 12, 2011 7:41 PM
သတင်းပဲတင်ပါဗျာ
မိန်းမလိုမိန်းမရ တွေ မတင်ကြပါနဲ့
တောင်းပန်ပါတယ်
…………………………….
Anonymous says: August 12, 2011 9:25 PM
ပြန်ကြားရေးဝန်ကြီး ၊ရုပ်ရှင်အကယ်ဒမီပွဲတိုင်းကျော်လုပ်လာတာ ဒိလောက်ကတော့ အပျော့ပါ ။
မယုံမရှိပါနဲ့ ။တကယ်ငိုတာပါ ၊ ဘာပြောရမှန်းမသိတော့လို့ ၊
ငိုချလိုက်တော့ မေးတဲ့သူလဲဘာဆက်မေးရမှန်းမသိ ၊ ဆက်လဲပြောဖို့ မလိုတော့ဘူး ၊
ဆိုက်ဝါးဆရာကြီးရဲ့တပည့် ဆိုက်ဝါးဆရာလေး ၊မီဒီယာကို မျက်ရည်နဲ့တိုက်လိုက်တာ
………………………………
Anonymous says: August 12, 2011 9:04 PM
ဟေ….လွင်မိုးက အမတ်လုပ်မယ်ဆိုလို. ….သူကအားကျမခံ မင်းသားလုပ်မလို. ကျင့်နေတာလား..
😛
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 9:18 am
တိုင်းပြည် ငွေကြေး လည်ပတ်မှုမှာ မထုတ်ပြန်သင့်သော အရာဟု ဝန်ကြီးပြော
ဖနိဒါ | သောကြာနေ့၊ ဩဂုတ်လ ၁၂ ရက် ၂၀၁၁ ခုနှစ် ၁၈ နာရီ ၁၈ မိနစ် .
ချင်းမိုင်(မဇ္ဈိမ) ။ ။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်း ငွေကြေး လည်ပတ်မှု ပမာဏနှင့် ပတ်သက်၍ ထုတ်ပြန်ခြင်း မရှိသည့် အပေါ် ပြန်ကြားရေးဝန်ကြီး ဦးကျော်ဆန်းက “အမျိုးသား အကျိုးစီးပွား ဖြစ်သည်” ဟုဆိုကာ ဖြေဆိုရန် ငြင်းဆန် သွားသည်။
ပြည်ထောင်စု အစိုးရ အဆင့် သတင်းစာ ရှင်းလင်းပွဲကို နေပြည်တော်တွင် သောကြာနေ့က နှစ်ပိုင်းခွဲ ကျင်းပပြီး ပထမတပိုင်းတွင် ဦးကျော်ဆန်းက ၁ နာရီနှင့် မိနစ် ၄ဝ ကြာ လက်ရှိ ဖြစ်ပွားနေသော ကချင်လွတ်မြောက်ရေး
အဖွဲ့နှင့် ပဋိပက္ခကို အဓိကထား ပြောကြားသွားခဲ့ကာ ဒုတိယပိုင်းတွင် သတင်းထောက်များ၏ မေးမြန်းမှုများကို
ဖြေကြားခဲ့သည်။
သတင်းထောက် တဦးက ၁၉၉ရ ခုနှစ်အထိ တိုင်းပြည် ငွေကြေး လည်ပတ်မှုနှင့် ပတ်သက်၍ အစိုးရက ထုတ်ပြန် ခဲ့ကြောင်းနှင့် ယခုအခါ ထုတ်ပြန်ခြင်း မရှိသည့်အပေါ် မေးမြန်းရာ “ အဲဒါက အမျိုးသား အကျိုးစီးပွားရေးအရ သတင်းသမားတွေကို မေးမရ၊ မသိရတဲ့ဟာတွေ ရှိပါတယ်” ဟု ဦးကျော်ဆန်းက ပြန်လည် ဖြေကြားသွားသည်။
၁၁ ဦးပါဝင်သည့် ပြောရေးဆိုခွင့်နှင့် သတင်းထုတ်ပြန်ရေး အဖွဲ့ကို ဦးကျော်ဆန်းက ခေါင်းဆောင်သည်။
သဘောထား တင်းမာသူဟု ရည်ညွှန်းခံရလေ့ ရှိသော ဝန်ကြီးမှာ သတင်းစာ ရှင်းလင်းပွဲ၌ မျက်ရည်
လည်သွားခြင်းက တက်ရောက်လာသော သတင်းထောက်များကို အံ့အားသင့် ပြောစမှတ်တွင် သွားသည်။
သတင်းထောက်တဦးက ကန့်ကွက်မှုများနေသော မေခ၊ မလိခ မြစ်ပေါင်းဆုံရာ မြစ်ဆုံတွင် ရေအားလျှပ်စစ် မဂ္ဂါဝပ် ၆ဝဝဝ ထုတ်မည့် ဆည်ကာတာ စီမံကိန်းကို ရပ်တန့်ရန် ရှိပါသလားနှင့် ငွေစက္ကူ အသစ်များ ရိုက်နှိပ် ထုတ်ဝေရန် ရှိပါသလားဆိုသည့် မေးခွန်းကို ပြန်လည် ဖြေကြားရာတွင် မြစ်ဆုံစီမံကိန်းမှာ ကြီးကြီးမားမား ပြဿနာ မရှိကြောင်း
နှင့် အမြင်ကွဲပြားမှုများသာ ဖြစ်သည်ဟု ဖြေကြားသည်။
ထို့နောက် အမေရိကန် ဆန်ရှင် ပိတ်ဆို့ထားမှုကိုပါ ထည့်ပြောကာ အတိုက်အခံများက “နိုင်ငံတော် လုပ်သမျှ အကောင်း မမြင်တာပါ” “အရင်ကတည်းက ခေါင်းဆောင်ကြီးတွေက စေတနာ ရှိခဲ့ပါတယ်” ဟု ပြောရင်း နှစ်မိနစ်
ကျော်ကြာ အသံတိတ်သွားခဲ့တော့သည်။
ယင်း အဖြစ်အပျက်နှင့် ပတ်သက်၍ “အခန်းထဲမှာ အသံကို တိတ်သွားတာပဲ” ဟု သွားရောက် သတင်းယူခဲ့သူ သတင်းထောက် တယောက်က မဇ္ဈိမကို ပြောသည်။
အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်လည် မပေါက်ကြားစေခဲ့သော်လည်း သတင်းစာ ရှင်းလင်းပွဲပြီး မကြာမီမှာပင် အင်တာနက်
၌ လူအများ စိတ်ဝင်စားမှု ခံရသော သတင်းတခု ဖြစ်နေသည်။
မြစ်ဆုံ ရေကာတာနှင့် ပတ်သက်၍ သဘာဝ ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ လေ့လာခဲ့သော စာတမ်းများ ရှိ၊ မရှိ မေးမြန်း သည်ကိုမူ လျှပ်စစ်ဝန်ကြီးဌာနမှ ဒုညွန်မှူး တဦးက ပြီးခဲ့သည့် ရက်ပိုင်းက ဒုညွန်ချုပ် ကိုယ်တိုင် ဆောင်းပါး
ရေးထားကြောင်းနှင့် EIA – Environmental Impact Assessment မှ မြစ်အထက်ပိုင်း၌ သုတေသန လုပ်ထား
သော်လည်း မြစ်အောက်ပိုင်းကိုမူ လုပ်ဆောင်နေဆဲဟု ဖြေကြားသွားခဲ့သည်။
သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ဆိုးကျိုးများနှင့် ဒေသခံတို့ကို ကြီးမားသော ဆိုးကျိုးများ ရှိနိုင်သည့် မြစ်ဆုံဆည် စီမံကိန်း
အပေါ် စိုးရိမ်ကြောင်း အတိုက်အခံ ခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ထုတ်ဖော် ပြောဆိုထားသလို
့ပြည်တွင်း မီဒီယာများနှင့် အင်တာနက်တွင် ဝေဖန်မှုများ တွေ့လာရသည်။
သို့သော်လည်း အမျိုးသား အကျိုးစီးပွားရေးကို ကြည့်ပြီးနောက် ချင့်ချိန်ကာ ဆက်ပြီး ဆောက်ရွက်မည်ဟု ဦးကျော်ဆန်းက ဖြေကြားသွားသည်။
ထို့ပြင် အမျိုးသား ဒီမိုကရေစီ အဖွဲ့ချုပ် ရပ်တည်ရေးနှင့် ပတ်သက်၍ ဥပဒေဘောင် စည်းမျဉ်း အတိုင်း၊ ဥပဒေ မူဝါဒအတိုင်း ဆောက်ရွက် သွားရမည်ဟု ဦးကျော်ဆန်းက ဖြေဆိုသွားသည်။
ပထမပိုင်း စာတမ်း ဖတ်ကြားမှုတွင် ကချင် လွတ်မြောက်ရေး အဖွဲ့နှင့် အစိုးရတပ်တို့ တိုက်ပွဲများ ဖြစ်ပွားနေမှုနှင့် ပတ်သက်၍ ကချင် လွတ်မြောက်ရေး အဖွဲ့ KIO ကိုသာ “သူခိုးက လူဟစ်တယ်” ဟု ပြောကြားသွားသည်။
“တိုင်းရင်းသား အဖွဲ့ကို အပြစ်တင်သွားတယ်။ “သူခိုးက လူဟစ်တယ်” ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။ ဝန်ကြီး ကိုယ်တိုင် အဲဒီစကားပြောတယ်။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုတော့ ကချင်မှာ ပါဂျရိုကားကို ပစ်သွားတဲ့ ကိစ္စမှာ KIO ကနေ သတင်း အမှားတွေ ထုတ်လိုက်လို့ ဆိုပြီးတော့ ပြောတယ်။ မိုင်းခွဲလို့ ရှိရင် ဒီလို မနေပါဘူး။ ဒါက သိသာထင်ရှားတဲ့ ကိစ္စပဲ”
ဟု သတင်းစာ ရှင်းလင်းပွဲ တက်ရောက်သူ ပြည်တွင်း သတင်းထောက်တဦးက ဆိုသည်။
ဗန်းမော်ခရိုင်၊ မိုးမောက်မြို့နယ် တာပိန် ရေအားလျှပ်စစ် စက်ရုံမှ မိုးမောက်မြို့သို့ ပြန်လာသည့် ပါဂျရိုကားကို ဩဂုတ်လ ၂ ရက်နေ့က ပစ်ခတ်ခဲ့သဖြင့် ကားပေါ်ပါလာသူ ဒုရဲအုပ်အောင်ကြည်ထွန်း အပါအဝင် ရ ဦး သေဆုံး
ခဲ့မှုနှင့် ပတ်သက်၍ KIO ဘက်မှ ပြည်ပ သတင်းဌာနများကို သတင်းမှား ထုတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဝန်ကြီးက
ပြောဆိုသည်။
ဆက်လက်ပြီး KIO က လမ်း၊ တံတားများ မိုင်းခွဲ ဖျက်ဆီးခြင်း၊ ကားမိုင်းထောင် ဖျက်ဆီးခြင်း စသည့် အကြမ်းဖက်
မှုများ ပြုလုပ်ခြင်းအပြင် ပြည်ပ သတင်းဌာနများသို့ သတင်းအမှားများ ပေးပို့ခဲ့သည်ဟုလည်း ပြောကြားသွားသည်။
ထို့အပြင် ကချင် လွတ်မြောက်ရေး တပ်မတော် (ကေအိုင်အေ)သည် ငြိမ်းချမ်းရေး သဘောတူညီချက်များကို ချိုးဖောက်ကြောင်း၊ ဒေသခံ ပြည်သူများကို စစ်ပြေး ဒုက္ခသည်များ အဖြစ် အသုံးချ ဝါဒဖြန့်ကြောင်း စွပ်စွဲ
ပြောဆိုသည်။
ကေအိုအေ ဌာနချုပ် လိုင်ဇာမြို့တွင် လူ လေးထောင်ခန့်သာ လတ်တလောရှိပြီး ၇ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှာ ကေအိုအေနဲ့ သက်ဆိုင်သူများသာ ဖြစ်ကြောင်း ကျန် ၃ဝ ရာခိုုင်နှုန်းမှာ နီးစပ်ရာကျေးရွာများမှ လက်နက်ဖြင့်ခြိမ်းခြောက်ပြီး အတင်းရွေ့ခံရသည့် သူများဖြစ်သည်ဟုု ဝန်ကြီးက ပြောသည်။
ကေအိုင်အို အဆိုအရ လိုင်ဇာမြို့တွင် စစ်ဘေးဒဏ်ကြောင့် ကချင်ပြည်နယ် အတွင်း ဇွန်လ ၉ ရက်မှစ၍ ဖြစ်ပွား
ခဲ့သည့် တိုက်ပွဲများကြောင့် စစ်ဘေး ခိုလှုံလိုကြသည့် ဒေသခံ ပြည်သူ ၉၀၀ဝ ကျော်အတွက် ကေအိုင်အိုက
လိုင်ဇာ၊ ဝိုင်းမော်နှင့် မိုးမောက်မြို့နယ်တို့တွင် ဒုက္ခသည် ကယ်ဆယ်ရေး စခန်းများ ဖွင့်ထားပေးသည်ဟု သိရသည်။
http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/8132-2011-08-12-11-59-15.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 9:21 am
ဂီရိ မုန်တိုင်းသင့် ဒေသတွင် ထမင်းငတ်နေသူများ ရှိနေပြီ – News Date:8/12/2011
မုန်တိုင်းဒဏ်ကို အဓိက ခံခဲ့ရသော မြေပုံမြို့နယ် ကျွန်းသာယာကျွန်းမှ ဒေသခံ ပြည်သူ တစ်ချို့မှာ နပ်မှန်အောင် ထမင်း မစားရဘဲ ငတ်နေကြပြီ ဖြစ်ကြောင်း သတင်း ရရှိသည်။
” ကျွန်တော်တို့ နေထိုင်နေတဲ့ ကျွန်းသာယာကျွန်းမှာ ရွာပေါင်း (၄) ရွာရှိပါတယ်။ အုန်းချောင်း၊ ပြင်ချောင်း၊ ပြင်ဝန်းနဲ့ ကျွန်းသာယာ ဖြစ်ပါတယ်။ အခု အများစု ထမင်းငတ်နေတဲ့ ရွာသားတွေက အုန်းချောင်း၊ ပြင်ချောင်းနဲ့ ပြင်ဝန်း ရွာသုံးရွာက လူတွေ ဖြစ်ကြပါတယ်” ဟု ဒေသခံ တစ်ဦးက ပြောသည်။
ထမင်းငတ်နေသော မိသားစု မည်မျှ ရှိသည်ကို တိတိကျကျ မသိရသော်လည်း အနည်းဆုံး မိသားစု ၂၀ဝ ခန့်ရှိနိုင်ကြောင်းသူက ပြောသည်။
” ထမင်းငတ်နေတယ်ဆိုတာက နပ်မှန်အောင် မစားရတဲ့သူ၊ မနက်စားရင် ညနေ မစားရ။ ညနေစားရင် မနက်စားရတဲ့ သူတွေကို ပြောတာပါ။ လုံးဝ မစားရဘဲ နေ့စဉ် ရက်ဆက် ငတ်နေတာမျိုးတော့ မရှိပါဘူး။ အဲသလို ထမင်း ပုံမှန် မစားရဘဲ ဖြစ်နေတဲ့ မိသားစုကတော့ ကျွန်းတစ်ခုလုံးမှာ ဆိုရင် ၂၀ဝ နီးပါး ရှိမယ် ထင်ပါတယ်” ဟု သူက ပြောသည်။
အဆိုးဆုံး ငတ်ပြတ်မူကို ရင်ဆိုင်နေရသော ကျေးရွာမှာ ပြင်ဝန်းအောက်ရွာ ပိုက်ဆိပ်ဖြစ်ပြီး အိမ်တိုင်းစေ ့လိုလို ပုံမှန် ထမင်း မချက်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေကြောင်း သူက ပြောသည်။
” ဟိုအပတ်ကတည်းက မိုးဆက်တိုက်ရွာပြီး ရေကြီးတယ်။ လေတိုက်တယ်။ ကျွန်းပေါ်မှာက အကုန်လုံး ရေလုပ်သားတွေ ဖြစ်ကြတယ်။ ဒီလို လိုင်းကြီး- ရေကြီးနေတော့ ငါးဖမ်း မထွက်နိုင်ဘူး။ ငါးဖမ်း မထွက်နိုင်တော့ ဆန်မဝယ်နိုင်ဘူး။ ဒီတော့ ငတ်တလှည့် ပြတ်တလှည့် ဖြစ်နေကြတယ်။ အများစု မိသားစုကတော့ ရှိတာတွေကို ချရောင်းပြီး စားနေကြရပါတယ်။ အခြေအနေအဆိုးဆုံးက ပြင်ဝန်း ပိုက်ဆိပ်ရွာ ဖြစ်ပါတယ်” ဟု ပြောသည်။
ထိုကဲ့သို့ ကျေးရွာသားများ အခက်အခဲ ကြုံနေရကြောင်းကို ကျွန်းသာယာမှ လူကြီး တစ်ဦးကလည်း ယခုကဲ့သို့ ပြောသည်။
” ကျွန်တော်တို့ရွာမှာလည်း လူတွေ အဆင်မပြေကြဘူး။ ပင်လယ်ထဲကို မထွက်နိုင်တော့ ငွေရှားတာကြောင့် ရွာသား အတော်များများ အခက်အခဲ ဖြစ်နေကြတယ်။ အကူအညီတွေ လိုအပ်နေပါတယ်။ အကူအညီရရင် အမြန်ဆုံး လိုချင်ပါတယ်” ဟု ပြောသည်။
အဆိုပါ ကျေးရွာတွင် ရွှေဝါထွန်း အမျိုးအစား အညံ့စား ဆန် (၃) သစ် နို့ဆီ ၁၂ဗူးကို ကျပ် ၁၀၀ဝ ဖြင့် ရောင်းချနေသော ဆန်ရောင်းသူများ ရှိသော်လည်း အများစုမှာ မဝယ်စားနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေကြကြောင်း သူက ပြောသည်။
အန်ဂျီအိုများမှ မုန်တိုင်း တိုက်စတွင် အကူအညီများ ပေးခဲ့သော်လည်း လွန်ခဲ့သော (၃) လခန့်ကတည်းက အကူအညီများကို ရပ်တန့် ပစ်ခဲ့သဖြင့် မိုးတွင်းကာလတွင် ပို၍ အခက်အခဲ ဖြစ်နေကြရသည်ဟု ရွာသားများက ပြောသည်။
၂၀၁ဝ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၂၂ ရက်နေ့က တိုက်ခတ်ခဲ့သော ဂီရိ မုန်တိုင်းဒဏ်ကို ကျွန်းသာယာကျွန်းသည် အကြီးအကျယ်ခံခဲ့ရပြီး အဆိုပါ ကျွန်းတစ်ကျွန်းတည်းမှ လူပေါင်း ၅ဝ ကျော် သေဆုံးခဲ့ရသည်။
ယခုကဲ့သို့ ကျွန်းပေါ်တွင် မိသားစု အများအပြား အငတ်ဘေးနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသော်လည်း သက်ဆိုင်ရာ အစိုးရပိုင်းမှ မည်သို့မှကူညီ ဖြေရှင်းပေးမူများ မရှိကြောင်း သိရသည်။
http://www.narinjara.com/detailsbur.asp?id=3388
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 9:23 am
ပလက်ဝ ကြားခံ ဆိပ်ကမ်း ပွင့်လင်းရာသီတွင် အိန္ဒိယက တည်ဆောက်မည်
News Date:8/12/2011 – မောင်ရမ္မာ
အိန္ဒိယ-မြန်မာ ကုန်သွယ်ရေး လမ်းကြောင်းသစ်ပေါ်တွင် တည်ဆောက်မည့် စစ်တွေဆိပ်ကမ်း အပြင် ပလက်ဝတွင်လည်း ကြားဆိပ်ကမ်းတစ်ခုကို ပွင့်လင်း ရာသီတွင် စတင်တည်ဆောက်သွားမည်ဟု သိရသည်။
အဆိုပါ ကုန်သွယ်ရေး လမ်းကြောင်းသစ်သည် အိန္ဒိယနိုင်ငံအား စစ်တွေ ဆိပ်ကမ်းကို အသုံးပြုပြီး ကုန်သွယ်မှု တိုးမြှင့်ရေးအတွက် လုပ်ဆောင်သော လုပ်ငန်း ဖြစ်သဖြင့် လာမည့် ၂၀၁၃ ခုနှစ်တွင် အပြီးသတ် တည်ဆောက်မည် ဖြစ်သည်ဟု သိရသည်။
ကုလားတန်မြစ်ကြောင်း ဘက်စုံ ဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်ရေး စီမံကိန်းတွင် ပါဝင်သော စစ်တွေ ဆိပ်ကမ်း တည်ဆောက်ရေးနှင့် ပလက်ဝ ကြားခံ ဆိပ်ကမ်း တည်ဆောက်ရေး စီမံကိန်းသည် ဒေသခံ ပြည်သူများ အတွက် အကျိုး တစုံတရာ ရှိမည်မဟုတ်ဟု ကုလားတန်မြစ် လှုပ်ရှားမှုတာဝန်ခံ (coordinator) ကိုအောင်မင်းဦးက ယခုကဲ့သို့ နိရဉ္စရာသို့ ပြောသည်။
” အဓိက ဆိပ်ကမ်း တည်ဆောက်လို့ရှိရင် ဥပမာ စစ်တွေဆိပ်ကမ်းပင်ဖြစ်ဖြစ်၊ ပလက်ဝ ကြားခံ ဆိပ်ကမ်းဘဲ ဖြစ် ဖြစ် ဘယ်နေရာမှာဘ ဲ တည်ဆောက်ဆောက်၊ သင်္ဘောကြီးတွေ သွားလာဖို့ အဓိက ရည်ရွယ်ချက် ဖြစ်ပါတယ်။ တခုလုံးကို ခြုံပြီး ပြောရမယ်ဆိုရင် ကောင်းကျိုးထက် ဆိုးကျိုးက ပိုလို့များ မယ်လို့ ပြောလို့ ရပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ရခိုင် ပြည်မှာ အဓိက လုပ်ကိုင် စားသောက် ကြတာက လယ်ယာလုပ်ငန်းနဲ့ ငါးဖမ်းလုပ်ငန်းဖြစ်တယ်။ ကုလား တန်မြစ်ဟာ ငါးဖမ်းရာမှာသော်၎င်း၊ ဒေသတခုနဲ့တခု၊ တရွာနဲ့တရွာ သွားလာတဲ့နေရာမှာ ကုလားတန် မြစ်ကို အသုံးမပြုလို့ကို မရပါ။ နိုင်ငံခြား သင်္ဘောကြီးတွေ အထူးသဖြင့် အိန္ဒိယက သင်္ဘောကြီးတွေဟာ ပေထောင်နဲ့ချီပြီးတော့ ရှည်ပါတယ်။ အဲဒီသင်္ဘောကြီးတွေ သွားတဲ့အချိန်မှာ ဒေသခံတွေသုံးတဲ့ လှေတွေဟာ သွားလို့ရမှာ မဟုတ်ပါ။ အဲဒီသင်္ဘောတွေသွားလို့ အဝေးကို ရောက်သွားတဲ့ နေရာထိ မြစ်ကို ကူးဖို့နေရာတွေမှာ အခက်အခဲ ရှိပါတယ်။ နောက်တခုက ငါးဖမ်းလို့လည်း ရမှာမဟုတ်ပါ။ တရွာနဲ့တရွာ၊ တမြို့နယ်နဲ့ တမြို့နယ် သွားလာရတာ အခက်အခဲ ရှိနိုင်ပါတယ်။ ကောင်းကျိုးအနေနဲ့ကတော့ တစုံတရာတော့ ရှိနိုင်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ဆိပ်ကမ်းနားမှာ နေကြတဲ့သူတွေဟာ နိုင်ငံခြားသားတွေ အများကြီး ရောက်တဲ့ အတွက်နဲ့ စားဖွယ် သောက်ဖွယ်တွေ ကုန်ပစ္စည်းတွေကို နိုင်ငံခြားသားတွေကို ရောင်းလို့ ရမယ်။ အဲဒီလို ရောင်းဖို့ အခွင့်အရေးရတဲ့ သူတွေကလည်း အစိုးရနဲ့ နီးစပ်တဲ့ သူတွေကသာ လုပ်ခွင့်ရမယ် ထင်ပါတယ်။ ဒေသခံပြည်သူလူထု အတွက်ကတော့ခါ တစုံတရာထိ အကျိုးရှိမယ်လို့ မထင်ပါ။” ပလက်ဝ ကြားခံဆိပ်ကမ်း တည်ဆောက်ရေး စီမံကိန်းသည် ကုန်သွယ်ရေးကို အကြောင်းပြ သော်လည်း စစ်တပ်အင်အား တိုးချဲ့ရန်နှင့် နယ်စပ်လုံခြုံရေးကို ဖြည့်ဆည်းရန် ရည်ရွယ်ချက်နှစ်ခုဖြင့် တည်ဆောက်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်ဟု မြန်မာ့ရေးရာ ဌာန (ဒေလီ) တာဝန်ခံ ကိုကင်းက နိရဉ္စရာသို့ ပြောသည်။
“အဓိက ကျွန်တော်မြင်တာက အကြောင်းရင်း နှစ်ရပ် ရှိတယ်။ ပထမ အချက်က အိန္ဒိယကို ဆက်သွယ်မယ့် ကုလားတန်မြစ်ကြောင်း စီမံကိန်းကို အကြောင်းပြပြီးတော့ စစ်တပ်က အသုံးချဖို့ ဖြစ်တယ်။ ဒုတိယ အချက်က သူတို့ နယ်စပ်လုံခြုံရေး အတွက် စစ်တပ်တိုးချဲ့ ချနှိင်ဖို့ဆိုတဲ့ အချက် နှစ်ချက် ဖြစ်ပါတယ်။ ပြည်သူတွေဖက်က ပြန်ကြည့်မယ်ဆိုရင် အဲဒီဆိပ်ကမ်းကို မဆောက်ခင် ကတည်းက ချင်းပြည်တောင်ပိုင်း ပလက်ဝမြို့နယ်ထဲမှာ စစ်တပ်က နှိပ်စက်လို့ မခံနိုင်ကြပြီ။ ပြောရမယ် ဆိုရင် ရွာတွေကို လာရင်လည်း ထမင်းကျွေးရတယ်။ ကြက်သတ် ပေးရတယ်။ စစ်တပ်နဲ့ ဖြစ်လာရင် ပြည်သူတွေသာ အဓိက နစ်နာ နေကြရပါတယ်။”
ကုလားတန် မြစ်ကြောင်း ဘက်စုံဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး စီမံကိန်းကြောင့် ကုလားတန်မြစ်ဝမှတဆင့် ချင်းပြည်နယ် ပလက်ဝထိ ကုလားတန်မြစ်ကြောင်းတလျှောက် သင်္ဘောကြီးများ ဝင်ထွက် သွားလာ နိုင်အောင် လုပ်ဆောင်ရာ တွင် ရေနေသတ္တဝါများ ပျက်စီးဆုံးရှုံး နိုင်သည့်အပြင် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ကိုလည်း ပျက်စီးဆုံးရှုံးနိုင်သည်ဟု ကိုအောင်မင်းဦးက ယခုကဲ့ ပြောသည်။
” ကျွန်တော်တို့ ကုလားတန်မြစ်တလျှောက်မှာ သဲသောင်တွေ၊ ကျောက်ဆောင်တွေ တောင်ကုန်းတွေ စုစုပေါင်း ၃ဝ လောက် တူးပစ်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီ နေရာ ၃ဝ ကို တူးပစ်လိုက်တာနဲ့ အဲဒီထဲမှာ နေတဲ့ ရေနေ သတ္တဝါတွေ၊ ကုန်းနေ သတ္တဝါတွေ ပျောက်ကွယ် သွားပါလိမ့်မယ်။ ကျောက်ဆောင် တွေ ဆိုတာ ကလည်း ရေတိုက်စားမှုတွေကို ကာကွယ်ထားတဲ့ ကျောက်ဆောင်တွေ ဖြစ်တယ်။ အဲဒီ အတွက်ကြောင့် တချို့ မြစ် ကမ်းနားမှာ ပေါက်ရောက်နေတဲ့ အပင်တွေဟာ ကျောက်ဆောင်တွေ မရှိတာနဲ့ မြေပြိုပြီး အားလုံးပြိုလဲ ပျက်စီး သွားမှာဖြစ်တယ်။ အဲဒီမှာ ကျက်စားနေကြတဲ့ တိရိစ္ဆာန်တွေ အားလုံး အန္တရာယ်ရှိပါတယ်။ နောက်တခုက ရခိုင်ပြည်မှာ လျှပ်စစ်မီးမရလို့ ထင်းကို လောင်စာအဖြစ် အသုံးပြုနေရတယ်။ ကျွန်တော်တို့ ကျောက် ဆောင်တွေ၊ သစ်တောတွေ အားလုံးကို ဖြုန်းတီး ပစ်မယ် ဆိုရင် ဒေသခံတွေ အတွက် ထင်းရရှိဖို့ အခက်အခဲ ဖြစ်လာနိုင်ပါတယ်။ ကျွန်တော် မြင်တာ ကတော့ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်အနေနဲ့ ရာသီဥတု ဖေါက်ပြန်မှုတွေ၊ ထင်းရှားပါးမှုတွေ ဖြစ်လာ နိုင်ပါတယ်။”
ပလက်ဝသည် ရခိုင်ပြည်နယ်နှင့် ချင်းပြည်နယ်တို့ကို ပိုင်းခြားထားသော နယ်စပ်မြို့ ဖြစ်ပြီး ကျောက်တော်မှ ရေကြောင်းဖြင့် သွားလာနိုင်သော မြို့ဖြစ်သည်။ ပလက်ဝ ကြားဆိပ်ကမ်းမှတစ်ဆင့် စက်ပစ်ပြင်သို့ ကားလမ်းဖြင့် ဆက်သွယ်သွားမည် ဖြစ်ပြီး စက်ပစ်ပြင်မှ တစ်ဆင့် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ ကုန်းတွင်းပိုင်း ဒေသ ဖြစ်သော မီဇူရမ်ပြည်နယ်သို့ ဆက်သွယ်သွားမည် ဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
အဆိုပါ ကုလားတန်မြစ်ကြောင်း ဘက်စုံဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးတွင်ပါဝင်သော စစ်တွေဆိပ်ကမ်း တည်ဆောက် ရေးနှင့် ပလက်ဝကြားခံ ဆိပ်ကမ်းတည်ဆောက်ရေး အတွက် အမေရိကန်ဒေါ်လာ သန်း ၁၂ဝ ခန့် ကုန်ကျခံပြီး အိန္ဒိယကုမ္ပဏီတခုဖြစ်သော Essar က တာဝန်ယူကာ ၂၀၁၃ ခုနှစ်တွင် အပြီး တည်ဆောက် သွားမည်ဟု သိရသည်။
http://www.narinjara.com/detailsbur.asp?id=3389
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 9:26 am
ကြံ့ဖွံ့အစီရင်ခံစာ ရဲစားပေါက်ဖြစ်နေဟု အများ ဝေဖန်
သောကြာနေ့၊ ဩဂုတ်လ 12 ရက် 2011 ခုနှစ် သျှမ်းသံတော်ဆင့် သတင်း – သျှမ်းသံတော်ဆင့်သတင်း
သျှမ်းပြည် (မြောက်ပိုင်း) မူစယ်မြို့၌ ဆိုင်ကယ် များ ယာဉ်စည်းကမ်းဖေါက်ဖျက်သည် ဆိုသော ကြံ့ခိုင်ရေး ပါတီ၏ အထက်ဋ္ဌာနသို့တင်ပြသော အစီအရင်ခံစာ သည် ယာဉ်ထိန်းရဲများအားစား ပေါက်ထွင်ပေးသလို ဖြစ်နေကြောင်းမူစယ်ဒေသ ခံများက ပြောဆိုနေသည် ။
၎င်းအစီရင်ခံစာကြောင့် လွန်ခဲ့သည့်အပတ်မှစ၍ မူစယ်မြို့၌ ဆိုင်ကယ်များအားရှောင်တခင်စစ်ဆေး နေရာ ဆိုင်ကယ်စီး ဦးထုတ်မပါသူများကို ယာဉ်ထိန်းရဲများက ဒဏ်ရိုက်သည့် အနေဖြင့် ဦးထုတ်တစ်လုံး ကျပ်ငွေ ရ ထောင်ဖြင့် ရောင်းချနေကြောင်း သိရသည် ။
ပြင်ပပေါက်ဈေး ကျပ် ၂၀၀ဝ ဝန်းကျင်သာရှိသည့် ဦးထုတ် တစ်လုံးကို ကျပ် ၇,၀၀ဝ ဖြင့် ၃ ဆကျော် ဈေးတင် ရောင်ခြင်း ဖြစ်သည်။
“ဆိုင်ကယ်တွေ အခုရက်ပိုင်း ဖမ်းနေတယ်။ ဆိုင်ကယ်စီးဦးထုတ်မပါရင် ဦးထုတ်တစ်ခါတည်းရောင်းတယ်။ တစ်စီးမှာ လူနှစ်ယောက်ပါရင် ဦးထုတ်နှစ်လုံး တစ်လုံး ရ ထောင်နဲ့ နှစ်လုံး ၁၄,၀၀ဝ ကျတာပေါ့ ” ဟု ဒေသခံ တစ်ဦးက ဆိုသည်။
ယခုလုပ်ရပ်သည် ကြံ့ဖွံ့ပါတီ၏ အစီရင်ခံစာကြောင့်ဖြစ်ပြီး ရဲစားပေါက်ထွင်ပေးသလို ဖြစ်နေကြောင်း ဒေသခံ များက ဆို ခြင်းဖြစ်သည် ။
အမှန်မှာ ကြံ့ခိုင်ရေးပါတီက ကန်ထရိုက်ယူထားသည့် မြို့တွင်းဆိုင်ကယ်ရပ်နားသည့် ဂိတ် နှင့် သုံးဘီးလိုင်း ကြောင့် မြို့တွင်း ယာဉ်အန္တရာယ်ဖြစ်နေကြောင်း နောက်ထပ်ဒေသခံတစ်ဦးက ဆိုသည် ။
“ကြံ့ခိုင်ရေးပါတီက ဈေးကနေ တင်းနစ်ကွင်းဘက် သွားတဲ့လမ်းမှာ ဆိုင်ကယ်ရပ်တဲ့နေရာ ဆွဲထားတာ အကောက်ကောက် စားတာပေါ့။ လမ်းကျဉ်းတဲ့ကြားထဲ ဆိုင်ကယ်တွေရပ်ထားတော့ ပိုဆိုးတယ် နောက်သုံးဘီး လိုင်းလဲ သူတို့ဆွဲထားတာပဲ။ ဒီသုံးဘီးတွေဆို မောင်းချင်သလိုမောင်း ရပ်ချင်သလိုရပ်၊ အဲဒါတွေကြောင့် ယာဉ်ကျောတွေပိတ်တာ” ဟု သူက ဆိုသည် ။
ထို့အပြင် အဝေးပြေးခရီးသည်တင်ယာဉ်များ မြို့တွင်းဝင်ခွင့်မပြုသော်လည်း ရဲက တစ်ရက် ကားတစ်စီး ကျပ်ငွေ ၂ သောင်းယူ၍ မြို့တွင်းမောင်းနှင်ခွင့် ပြုထားကြောင်း သိရသည် ။
http://burmese.bnionline.net/news/shan/7967-2011-08-12-15-51-13.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 9:30 am
စစ်တကောင်းတောင်တန်းနယ်တွင် ဗုဒ္ဓဘာသာ အမျိုးသမီးငယ် တစ်ဦး အုပ်စုလိုက် မုဒိမ်းပြုကျင့်ခံရ
သောကြာနေ့၊ ဩဂုတ်လ 05 ရက် 2011 ခုနှစ် ထွန်းထွန်း သတင်း – နိရဉ္စရာ သတင်းဌာန
ဘင်္ဂလားဒေ့ချ်နိုင်ငံစစ်တကောင်းတောင်တန်း နယ်တွင် ရခိုင်မျိုးနွယ်စုဝင် ဗုဒ္ဓဘာသာ မာရ်မာ အမျိုးသမီးငယ် တစ်ဦး အုပ်စုလိုက် မုဒိမ်းပြုကျင့်ခံ ရကြောင်း သတင်း ရရှိသည်။
အဆိုပါ အမျိုးသမီးငယ်မှာ လွန်ခဲ့သော ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ ညနေပိုင်းက အနီးအနားရှိ ကျေးရွာ တစ်ခုကို သွားရောက်စဉ် အုပ်စုဖွဲ့ မုဒိမ်းကျင့်ခြင်းကို ခံရခြင်း ဖြစ်သည်။
အခင်း ဖြစ်ပွားရာ ဒေသ မာတိန်ရန်ဂ ရဲစခန်းမှာ တာဝန်ရှိသူ ရဲစခန်းမှူး မီဇာနုရ် ရာဟာမန် ( Mizanur Rahman) က အဆိုပါ အမျိုးသမီးငယ်မှာ သူမ၏ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ Shankar Chandra Shil နှင့် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ ညနေပိုင်းက ရိန်းချမ်း ဂျာနာ ပတ်ဝန်းကျင်သို့ သွားရောက်စဉ် အဆိုပါ အမျိုးသားမှ လမ်းမှ စောင့်နေသူ တခြား အဖေါ်နှစ်ဦးနှင့် အတူ အဆိုပါ အမျိုးသမီးငယ်အား တောထဲ ဆွဲခေါ်ပြီး မုဒိမ်းပြုကျင့်ခဲ့ကြောင်း ပြောကြားသည်။
သူမအား မုဒိမ်းပြုကျင့်စဉ် အော်ဟစ် အကူ အညီတောင်းခံ သဖြင့် အနီးပတ်ဝန်းကျင်မှ လူများ လိုက်လာပြီး အဆိုပါနေရာတွင် Shankar ကို လက်ပူး လက်ကြပ် ဖမ်းမိပြီး နောက် (၂) ဦးမှာ လွှတ်မြောက်သွားခဲ့သည်။
ယခုအခါ အမျိုးသမီးငယ်အား ခါဆိုရီမြို့ ဆေးရုံတွင် ဆေးစစ်နေပြီး မုဒိမ်းကျင့်ရာ ပါဝင်သူဟု စွပ်စွဲခံရသူ Shankar ကိုမူ ဖမ်းဆီးထားသည်။
မုဒိမ်းကျင့်ခံရသူ အမျိုးသမီးငယ်မှာ အသက် ၁၄၊ ၁၅ နှစ်အရွယ်ရှိပြီး ခါကာဆိုရီ ( ဖလံထောင်) ခရိုင် မာနီချရီမြို့နယ် ဟာတီမူရ နေရာမှ ဦးသိန်းကြာလှ သမီး ဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
လွန်ခဲ့သော ဇူလိုင်လ (၃၀) ရက်နေ့ကလည်း မြန်မာနိုင်ငံနှင့် နယ်စပ်ချင်း ကပ်နေသည့် စစ်တကောင်း တောင်တန်းနယ် တောင်ပိုင်း လမားမြို့နယ်တွင် ရခိုင်မျိုးနွယ်စုဝင် မာရမာ အမျိုး သမီးငယ် တစ်ဦးကို ဒေသခံ ဘင်္ဂလီ တစ်ဦးက မုဒိမ်းကျင့်ရန် ကြိုးစားစဉ် သူမ၏ အဖိုးတော်သူ ၆၅ နှစ်အရွယ် လူကြီး တစ်ဦး၊ အသက် ၃၅ နှစ်ရှိ သူမမိခင်နှင့် အသက် ၅ နှစ်အရွယ် သူမ မောင်ငယ်တို့ကို သတ်ဖြတ် ပစ်ခဲ့သည်။
ယခုကဲ့သို့ ပြဿနာများ ရက်ဆက်ဆိုသလို ဖြစ်ပွားနေသဖြင့် ဘင်္ဂလားဒေ့ချ်နိုင်ငံရှိ တောင်တန်းနယ် တိုင်းရင်းသား ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် လူနည်းစုတို့၏ ဘဝလုံခြုံရေးမှာ အလွန်တရာ စိုးရိမ်စရာ အခြေအနေသို့ ဆိုက်ရောက်နေကြောင်း ဒေသခံ ဆရာတော် တပါးက ပြောသည်။
http://burmese.bnionline.net/news/narinjara/7888-2011-08-05-12-27-36.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 9:37 am
လို်င်ဇာဒုက္ခသည်စခန်းက ဆယ်ကျော်သက် ကချင် မုဆိုးမ
စနေနေ့၊ ဩဂုတ်လ 06 ရက် 2011 ခုနှစ် ဆိုင်းဂျာ ဆောင်းပါး – ကချင် သတင်းဌာန
ကချင်လွတ်မြောက်ရေးအဖွဲ့ KIO ဌာနချုပ်ရှိတဲ့ လိုင်ဇာမြို့ အထက် ဝေကြိုင် (Woichyai) ကျေးရွာ က ခန်းမကြီးတခုမှာ အနီ အဖြူ အနက် အပြာ ရောင်စုံထွေးပြားနေသည့် အဝတ်ထုပ်ကြီးတွေနဲ့ အိုးခွက်ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေကို တွေ့နေရပါ တယ်။
ကလေးအမေတချို့ သူတို့ကလေးတွေကို ကျောပိုးထားတယ်။ အသက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးတချို့မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်ပါ။
အဘိုးအို အဘွားအို သက်ကြီးပိုင်းတချို့ကျတော့ ပါးစပ်ပင် မပိတ်နိုင်ဘဲ လိုင်ဇာ ရုပ်မြင်သံကြားက ထုတ်လွွှင့်တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ဝိုင်းကြည့်နေကြတယ်။
သူတို့တတွေဟာ မြန်မာစစ်တပ်မတော်နှင့် ကချင်လွတ်မြောက်ရေးတပ်ဖွဲ့ (KIA) တို့ ဇွန်လ ၉ ရက်ကနေ တိုက်ပွဲတွေ ဖြစ်ပွားလာတဲ့အတွက်ကြောင့်မို့လို့ နေရပ်စွန့်ခွာ ထွတ်ပြေးတိမ်းရှောင်လာတဲ့စစ်ပြေးဒုက္ခသည် တွေပါ။
လူအုပ်ကြီးနဲ့ နည်းနည်းလှမ်းတဲ့နေရာမှာ အမျိုးသမီးငယ်တဦးက တနှစ်သားအရွယ် ကလေးငယ်နဲ့ သူတို့ အိပ်ယာလို့ ခေါ်ရမယ့် ပလပ်စတစ်ဖျာတချပ်ဘေးမှာ ဆော့ကစားနေပါတယ်။ အသက် ၂ဝ တောင်မပြည့်သေး တဲ့ အမျိုးသမီးငယ်ကတော့ လုတောင်ဖြစ်ပါတယ်။
“အို.. ငါ့ဘဝ ဘယ်လိုများ ရှေ့ဆက်သွားရမလဲ..။ ငါ့အစ်မလည်း ခြေ၊ လက် မသန်စွမ်း၊ ညီမတွေလည်း ငယ်သေးတယ်။ ခု ဘယ်လို ဒုက္ခများ ဆက်ကြုံရမလဲ။” သူ့ရဲ့ သောကတွေကို လုတောင် ပြန်ပြောပြတယ်။ စိတ်နှလုံး ညှိုးညှိုးငယ်ငယ်နဲ့ပဲ ဒုက္ခသည်စခန်းမှာ နေ့ရက်တွေ ဘယ်လောက်တောင် ခက်ခက်ခဲခဲ ဖြတ်သန်း နေရအုံးမှာလဲ သူ တွေးပူနေပါတယ်။
ဇွန်လ (၁၅)ရက် မညီညာတဲ့မြေပေါ်က ဝါးထရံကာ သက်ကယ်မိုးထားတဲ့ ဆောက်လက်စ ၁ဝ ပေ ပတ်လည် ဝါးအိမ်သေးသေးမှာ တစ်နှစ် အရွယ် ကလေးငယ်နဲ့ သူ့မိခင် အိပ်မောကျနေတယ်။
ဆမားမြို့နယ်ခွဲ၊ မိုင်ဆပ်ပါ ကျေးရွာအုပ်စု၊ လမိုင့်ယန်ရွာ တစ်ရွာလုံး တိတ်ဆိတ်နေတာ မိုး ဖွဲဖွဲ ရွာကျနေတာ ကလွဲပြီး ဘာသံမှ မကြားရဘူး။ အချိန်က မနက် ၃ နာရီခွဲ နေပြီ။
“ဝုန်း” အသံကြီးက အိပ်မောကျနေတဲ့ လမိုင့်ယန် တရွာလုံးကို လှန့်နိုးစေခဲ့တယ်။ ဒါမဲ့လို့ ကလေးမိခင် လုတောင်ကတော့ အိပ်လို့ ကောင်းနေဆဲပါ။ မနက် မိုး မသောက်ခင်မှာ လူလတ်ပိုင်းအရွယ် ပခုံးပေါ်ကြယ် နှစ်ပွင့်နဲ့ KIA ဗိုလ် တစ်ယောက် လုတောင်ရဲ့ အိမ်ဆီ ခြေလှမ်းကျဲကျဲနဲ့ ဦးတည်လာပါတယ်။
“လုတောင်၊ လုတောင်” ဆိုသည့် ခေါ်အော်သံနဲ့အတူ လုတောင်မှတ်မိနေတဲ့ လက်ကိုင်ဖုန်းတစ်ခု နှစ်ပွင့်ဗိုလ်က သူ့ကို လှမ်းပေးလိုက်တယ်။ “သွေးတွေ ပေနေတဲ့ လက်ကိုင်ဖုန်း။ ဘုရားသခင် သနားတော်မူပါ။”အာမေဍိတ်သံ နဲ့တူ လုတောင်မျက်နှာမှာ ဖြူဖတ်ဖြူရော ဖြစ်သွားတယ်။ နောက်တစ်ကိုယ်လုံးပျော့ခွေ သွားတယ်။ တဒုန်းဒုန်း ခုန်နေသည့် ရင်ကိုလက်နဲ့ဖိထားလျက်ပဲ သူ့အမျိုးသား တစ်ခုခု ဖြစ်နေပြီလား ဆိုသည့် အတွေးကလွှမ်းမိုး ထားတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မမြင်တော့ဘူး…။ KIA ဗိုလ်က သူ့အမျိုးသား မခေါ်လဆိုင်းနဲ့ ပတ်သက် ပြီး ဘာတစ်ခွန်း မှ ပြောမလာပါဘူး။ ဆေးရုံလိုက်သွားဖို့တစ်ခုပဲ ပြောလိုက်တယ်။
မခေါ်လဆိုင်းဟာ ၂၀၀၅ ခုနှစ်တွင် KIO ထဲဝင်ကတည်းက ယခုလက်ရှိ နမ်ဆမ်ယန်ကျေးရွာ၊ ဂျာအင်ယန် တိုက်နယ်ရုံးမှာ စာရေးအဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်နေရာကနေ ရှေ့တန်းထွက်နေတာ ၂ရ ရက်ပဲရှိသေးတယ် ဖြစ်တယ်။
လုတောင်မှာ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ၁နှစ်ကျော် သားလေး ရိန်အောင်ကို ပိုးချီပြီး နှစ်ပွင့်ဗိုလ်နှင့်အတူ KIO ဌာနချုပ်ရှိရာ လိုင်ဇာမြို့ အထက် ဝေကြိုင် ပြည်သူ့ဆေးရုံကို လိုက်သွားပါတယ်။ ဟိုရောက်တော့ လူနာကုတင်ပေါ်မှာအဝတ် ဖြူဖြူ နဲ့အုပ်ထားသည့် အလောင်း နှစ်လောင်းကို မြင်ရတော့တယ်။
“ဘယ်တစ်ယောက်လည်း ကျမ အမျိုးသား” သူ့မျက်လုံးဖြင့် ဝှေ့ရမ်း ရှာနေတယ်။ အလောင်း ဘေးပတ်ပတ် လည်မှာ ဆရာဝန်၊ ဆေးဆရာမများနဲ့ ဝိုင်းကြည့်နေကြတယ်။ သူမ ရောက်လာတော့ ရုတ်ရုတ်သဲသဲနဲ့ အလောင်း နားက လူတွေ ခွာသွားကြတယ်။
သူမ သိလိုက်ပါပြီ။ သူမ ပါးတပြင်လုံး မျက်ရည် ပေါက်ပေါက် စီးကျလာတယ်။ ကုတင်နားတိုးပြီးတော့ “ယောက်ကျားရေ ကျမတို့ သားအမိကို ထားခဲ့ပြီပေ့ါ”။ အော်ငိုရင်း မေ့မျော်သွားတယ်။
၂၀၀၉ခုနှစ်မှာ သူတို့နှစ်ဦး ဆွေမျိုးမိဘတွေသဘောမတူတဲ့ကြားကနေ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့ကြတယ်။အိမ်ထောင် သက် ၃ နှစ်ထဲမှာပဲ လုတောင်တို့ သားအမိကို အဖေလုပ်တဲ့ KIO စာရေး မခေါ်လဆိုင်း နှုတ်မဆက်ဘဲထွက်ခွာ သွားခဲ့တယ်။
နောက်ထပ် ရုပ်အလောင်းတစ်ခုကတော့ KIA မှာ မိုင်းရှင်းတဲ့ တာဝန် ထမ်းဆောင်နေတဲ့ ဒုဗိုလ် ဆွမ်ခါ ဆိုင်းဒူရဲ့ ရုပ်အလောင်းပါ။
ကျဆုံးသွားသည့် KIA စစ်သားနှစ်ဦးဟာ ဆမားမြို့နယ်မှာ ရှေ့တန်းထွက်နေရင်း ဆွမ်းယန်ရွာနှင့်မိုင်ဆပ်ပါ ကျေးရွာကြားမှာ မိုင်းထိမိပြီး ကျဆုံးသွားတာဖြစ်တယ်။
လုတောင် သတိပြန်ရလာတော့ သူ့အမျိုးသားကို မိုင်ဆပ်ပါကျေးရွာမှာ သင်္ဂြီုလ်ဖို့ စီစဉ်နေပြီ။ ခုတော့ သူမဟာ သားလေးနဲ့တူ ပျောက်ဆုံးနေသည့် အနာဂတ်ကို ဘယ်လိုလျှောက်လှမ်းရမလဲ တွေးရင်းနဲ့ မျက်လုံးအိမ်ထဲ မျက်ရည်ဝဲလာပြီး အဝေးကို ငေးမောကြည့်နေပါတော့တယ်။
လုတောင်ရဲ့ ဖခင် မရမ်လ ဟာ ကွန်မြူနစ်ပါတီအဖွဲ့ဝင် တစ်ဦးဖြစ်ပြီးတော့ ၁၉၉၁ ခုနှစ်မှာမြန်မာစစ် တပ်မတော်က သူမတို့ အိမ်ရှေ့မှာဘဲ ဖမ်းဆီး ပစ်သတ်သွားခဲ့ပါတယ်။
စစ်ကြီး မပြီးသေးသ၍ လုတောင်တို့ အတွက် ဒုက္ခတွေ က မပြီးသေး။ လုတောင်တို့ ချစ်တဲ့မြေမှာ ယမ်းငွေ့တွေ သေနတ်သံတွေနဲ့ သွေးငြီးနံ့တွေ မပြယ်သေးသရွေ့ အိမ်ပြန်ရမယ့် အချိန်လည်းမရေမရာ ဖြစ်နေဦးမှာပါ။
အတန်ကြာ ငေးနေရင်းကနေ လုတောင်တစ်ယောက် သက်ပြင်းချပြီးစကား ဆက်ပြောလာတယ်။
“ကျမ သူငယ်ချင်း ထုဆမ်ကတော့ သူ့အမျိုးသား ဆိုင်းဒူရဲ့ အလောင်းကိုတောင် မမြင်လိုက်ရဘူး…။”
http://burmese.bnionline.net/feature/kng/7896-2011-08-06-12-23-43.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 9:41 am
ပြန်ပေးသမားရန် ကာကွယ်ရေး ဘုရားသုံးဆူမြို့ အာဏာပိုင်အစည်းအဝေးပြုလုပ်
ကြာသပတေးနေ့၊ ဩဂုတ်လ 11 ရက် 2011 ခုနှစ် မိလယီထော သတင်း – လွတ်လပ်သော မွန်သတင်းအေဂျင်စီ
မိလယီထော- လတ်တလောအတွင်း ထိုင် -မြန်မာ နယ် စပ် ဘုရားသုံးဆူမြို့နှင့် အနီးအနားတ ဝိုက် ပြန်ပေးသမား များ သောင်းကျန်းနေ သဖြင့်မြို့ အာဏာပိုင်များနှင့် ဒေသခံ ရာဘာခြံပိုင်ရှင်များ တွေ့ဆုံပြီး ယမန်နေ့မွန်းလွဲပိုင်းတွင်မြို့နယ်အုပ်ချုပ် ရေးမှူးရုံး ခမ်းမ၌အစည်းအဝေးကျင်းပခဲ့ကြောင်း တက်ရောက်ခဲ့သူအချို့က ပြောသည်။
၎င်းအစည်းအဝေးတွင် ခလရ ၂၈၄ တပ်ရင်းမှူး ဒုတိယဗိုလ်မှူးကြီးစောရန်နိုင်၊ မြို့နယ်အုပ်ချုပ်ရေးမှူး ဦးသိန်းထွန်းနှင့် ရာဘာခြံပိုင်ရှင် ၆ဝ ဦးခန့် တက်ရောက်ခဲ့ကြောင်း သိရသည်။
“သူခိုးဓါးမြရန်က ိုကာကွယ်ဖို့၊ တစ်ဦးတစ်ယောက်တည်း ခြံမသွားဖို့၊ အနီးအနားခြံသမားတွေနဲ့ စုစုစည်း စည်းရှိကြဖို့၊ တပ်ရင်းမှူးက အဲလိုမှာသွားပါတယ်၊ သူတို့က လုံခြုံရေးယူပေးတာမဟုတ်ဘူး၊ကိုယ့်ခြံသမား အချင်းချင်း စုပြီး အဆင်ပြေကြသလို လုံခြုံရေးသတိနဲ့နေဖို့ပါ” ဟု ခြံပိုင်ရှင်တစ်ဦးက ပြောသည်။
လွန်ခဲ့သည့် ဩဂုတ်လ ရ ရက်နေ့တွင် ဘုရားသုံးဆူရပ်ကွက် ၄ မှ ရာဘာခြံပိုင်ရှင်နှင့် ခြံလုပ်သား (၃) ဦး ခြံအလုပ်လုပ်နေစဉ် အင်အား ၉ ဦးရှိ လက်နက်ကိုင်များပြန်ပေးဆွဲသဖြင့် ဘတ်ငွေငါးသောင်းဖြင့်ရွေးယူ ခဲ့ရသည်။
၎င်းပြန်ပေးသမားလက်မှ ပြန်လည်လွတ်မြောက်လာသူ ၃ ဦးအား အာဏာပိုင်များ ခေါ်တွေ့ခဲ့ရာကြောက် လန့်သဖြင့် အတွေ့မခံရဲပဲ ရှောင်ပုန်းနေရသည်ဟု သိရသည်။ ၎င်းတို့အသွင်သဏ္ဍာအား မြန်မာအာဏာပိုင် များကိုပြောပြလျှင် သတ်ပစ်မည်ဟု ပြန်ပေးသမားများ ခြိမ်းချောက်ထားသဖြင့် ပြန်လွတ်လာသူ ၃ ဦးမှာ စိတ်ဝေဒနာများ ဖိစီးနေကြောင်း နီးစပ်သူများက ပြောသည်။
ယမန်နေ့နံနက်ပိုင်းတွင်လည်း ဈေးလာဝယ်သော မျက်နှာစိမ်းနှစ်ဦးအား အာဏာပိုင်များ ခေတ္တဖမ်းဆီး စစ်ဆေးခဲ့ပြီး အသိမိတ်ဆွေများ အာမခံဖြင့် ပြန်လွှတ်ပေးခဲ့သည်ဟု မြို့ခံများက ပြောသည်။
“ဒီဖမ်းထားတဲ့မျက်နှာစိမ်းနှစ်ဦးကို ဟိုနေ့ကပြန်ပေးလွတ်လာတဲ့လူ ၃ ဦးနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြပေးမလို့ဟုတ် မဟုတ်သိချင်လို့၊ ဒါပေမယ့် ဟို ၃ ယောက်ကမလာဘူး၊ရှောင်နေတယ်” ဟု မြို့အာဏာပိုင်နှင့် နီးစပ်သူ တစ်ဦးက ပြောသည်။
ယခင်လပိုင်းတွင်လည်း ဘုရားသုံးဆူမြို့အမှတ်(၃) ရပ်ကွက်အုပ်ချုပ်ရေးမှူးထံ အဆိုပါအမည်မသိ လက်နက် ကိုင်အဖွဲ့ငွေတောင်းခံထားသဖြင့် ရပ်ကွက်လူကြီးများ မိမိတို့နေအိမ်တွင်နေထိုင်မရဲ ဖြစ်နေကြသည်။
ပြန်ပေးသမားများမှာ ဘုရားသုံးဆူမြို့ ဆင်ခြေဖုန်းရပ်ကွက်များတွင် ခိုလှုံနေကြောင်းမြို့ခံအချို့သတင်းပေး ခဲ့သော်လည်း မြန်မာစစ်တပ်မှ လိုက်လံရှင်းလင်းခြင်းမရှိဟု သိရသည်။
ပြီးခဲ့သည့် ဇွန်လအတွင်း မြို့ပေါ်သို့ အမည်မသိ မျက်နှာဖုန်းစွပ်လက်နက်ကိုင်များ နေလည်ခင်းဝင်ရောက် ပစ်ခတ်မှု ၂ ကြိမ်ပြုလုပ်ခဲ့ရာတွင်လည်း မြို့ခံခလရ ၂၈၄ တပ်ရင်းမှ အချိန်မှီ မလာရောက်နိုင်ခဲ့ပေ။
ဘုရားသုံးဆူပြန်ပေးရန်ကာကွယ်ရေး အစည်းအဝေး ပြုလုပ်ပြီးစီးခဲ့သော်လည်း ခြံပိုင်ရှင်များခြံထဲအလုပ် မဆင်းရဲသေးဟု ခြံပိုင်ရှင်များက ပြောသည်။
ဘုရားသုံးဆူမြို့အနီး ဂျပန်ရေတွင်း အခြေစိုက်မွန်ပြည်သစ်ပါတီတပ်ဖွဲ့သည်လည်း မိမိနယ်မြေအတွင်း ပြန်ပေးသမားများ ရှိနိုင်သည့်နေရာများကို ဒေသခံခြံသမားများနှင့်အတူ ဝင်ရောက်ရှင်းလင်းနေသည်ဟု မြို့နယ်အရာရှိတစ်ဦးထံမှ သိရသည်။
http://burmese.bnionline.net/news/imna/7953-2011-08-11-14-54-17.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 13, 2011 at 9:47 am
ဒါက သတင်းတော့ဟုတ်ဘူး
ကျုပ်နာမည်နဲ့ ဆင်တူ ကျုပ်အမျိုး 😀
………………………………………..
သူတို ့ဆီမှာ ဟားချင်စရာ -ဂျော်နီ ချက်ကြီး – ၁၃-၈ ၂၀၁၁
မြန်မာ စစ်တပ်မှာ လူအင်အား မများ- များအောင် နည်းမျိုးစုံနဲ ့ ဆက်လက် စုဆောင်းနေပါတယ်။
ဦးသိန်းစိန် အစိုးရ လက်ထက်မှာ မှောင်ရိပ်ခိုကာ အရင်ကလို ညဘက် ကျူရှင်ကျောင်း အပြန်-ဗွီဒီယိုရုံ အပြန် ကလေးတွေကို ဖမ်းဆီး ခြိမ်းခြောက်လူစုခြင်းတွေ လုပ်မရတော့လို့ လူစုရ ခက်လာသလို ဒီကြားထဲ ကလေး စစ်သား စုဆောင်းမှု ကာကွယ်ရေးး အဖွဲ ့တွေ ဆိုတာ ပေါ်လာလို ့ လူစုရ ခက်လာတယ် ။
အခုဆိုရင် ရပ်ကွက်ထဲက ကျပ်မပြည့်တဲ့ လူငယ်တွေကိုတောင် စည်းရုံး မက်လုံးပေးပြီး စစ်တပ်ထဲ သွင်းနေတယ်။ ဝင်ချင်ရင်လဲ လက်ခံနေတယ်လို့ ပြောဆိုသံတွေ ကြားနေရတယ်။ အဓိက လိုချင်တာကတော့ အရည်အချင်း ရှိတဲ့သူ လိုချင်တာပေါ့။
ဒီတော့ တပ်ထဲမှာ ရှိပြီးသားလူလျှှော့ မသွားအောင်- စစ်ပြေး လျှော့ပါးအောင် စည်းရုံးရေး- စိတ်ဓါတ် ခိုင်မာရေး ဟောပြောမှူတွေ သင်တန်းတွေ လုပ်နေ ရရှာတယ်။
ဗိုလ်ကြီး။ ။ ရဲဘော်တွေ အားလုံး မှတ်ထားရမှာက ဒို ့တွေ အတွက် တပ်မတော်သည်– အဖ။ နိုင်ငံတော်သည် အမိ။ ရှင်းလား။
ရဲဘော်များ။ ။ — ဟုတ်။
ဗိုလ်ကြီး။ ။ ရှေ ့ဆုံးက ရဲဘော် မောင်ချစ်- ထစမ်း- မင်းအတွက် တပ်မတော်သည် အဖ- နိုင်ငံတော်သည် အမိ ဖြစ်တယ်။ ရှင်းလား။
ရဲဘော်မောင်ချစ်။ ။– ဟုတ်
ဗိုလ်ကြီး။ ။ ရှင်းရင် ပြန်ပြောစမ်း– တပ်မတော်နဲ့ နိုင်ငံတော်ဟာ ဘာတွေလဲ။
ရဲဘော်မောင်ချစ်။ ။ကျွန်ုပ် မောင်ချစ်၏ ဖခင်သည် တပ်မတော်။– မိခင်သည်– နိုင်ငံတော်ဖြစ်သည်။
ဗိုလ်ကြီး။ ။ဟိုးနောက်နားက ရဲဘော် မောင်ထူး ထစမ်း။ တပ်မတော်နဲ့ နိုင်ငံတော်ဟာ ဘာတွေလဲ။
ရဲဘော်မောင်ထူး ။ ။တပ်မတော်နဲ့ နိုင်ငံတော်ဟာ ရဲဘော် မောင်ချစ်ရဲ ့ အဖေ နဲ ့ အမေပါ။
ဗိုလ်ကြီး။ ။။ဟာ- ကြောင်တောင်တောင် နိုင်လှချည်လား- တုံးပါ့ – နားဝေးပါ့ကွာ။ မသေမချင်းမှတ်ထား ။ တပ်မတော်နဲ့ နိုင်ငံတော်ဟာ မင်းရဲ့ အဖေနဲ့ အမေလည်း ဖြစ်တယ်။
ရဲဘော်မောင်ထူး ။ ။ ကျွန်တော် သဘော ပေါက်ပါပြီ ဗိုလ်ကြီး။
ဗိုလ်ကြီး။ ။ ဒါဆိုရင် ငါရှင်း ပြနေတဲ့ ဆိုလိုရင်းက ဘာလဲ။
ရဲဘော်မောင်ထူး ။ ။ ကျွန်တော်ဟာ ရဲဘော်မောင်ချစ်ရဲ ့ညီ ဖြစ်ပါတယ် ဗိုလ်ကြီး။
-ဂျော်နီ ချက်ကြီး -၁၃-၈ ၂၀၁၁
တစ်-ခါ ဖတ်ပြီး နှစ်ခါပြုံး။
နှစ်ခါပြုံးလျှင် -ဆယ်ခါ ကြက်သရေတိုးလို့ ဒီမိုကရေစီ အကျိုးတရားများ အမြန်ခံစား ရရှိကြပါစေ။
၁၃- ၈- ၂၀၁၁
http://www.hittai.net/?show=rm&fileid=39&t=home11&id=15
shwe ni
August 14, 2011 at 5:37 pm
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို ပဲခူးတွင် တခဲနက်ကြို
ဧရာဝတီ Sunday, 14 August 2011 17:47
E-mail Print
အကျယ်ချုပ်မှလွတ်မြောက်ပြီး ပထမဦးဆုံး နိုင်ငံရေးခရီးစဉ်အဖြစ် ပဲခူးမြို့သို့ ရောက်ရှိသွားသော မြန်မာ့ဒီမိုကရေစီ ခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို ဒေသခံ အများအပြားက လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ကြိုဆိုကြသည်။
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်၏ ယာဉ်တန်း ဖြတ်သွားမည့် နေရာများ၊ စာဖတ်ခန်းဖွင့်ပွဲ အခမ်းအနားများတွင် ဒေသခံတို့က စောင်းဆိုင်းနေခဲ့ကြသည်။
ပြည်သူလူထု၏ ထောက်ခံမှုကို မြင်ရသည့်အတွက် အလွန် ဝမ်းသာသည်ဟု အမျိုးသား ဒီမိုကရေစီ အဖွဲ့ချုပ် (NLD) ခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ပြောသည်။
“ကျမ အခု ပဲခူးကို ရောက်ဖူးတာ သုံးကြိမ် ရှိပြီ။ သုံးကြိမ်လုံး ပဲခူးမြို့က ကျမကို လှိုက်လှိုက် လှဲလှဲ ကြိုဆိုတယ်။ ကျမတို့ကို ထောက်ခံတယ် ဆိုတာက ကျမတို့ အပေါ်မှာ မျှော်လင့်ချက်ထားလို့ ဆိုတာ ကျမ နားလည်တယ်။ အခုလို ထောက်ခံမှုကို မြင်ရလေ ကျမတို့မှာ တာဝန် ပိုရှိလာတယ်လို့ ခံစားရတယ်” ဟု ပဲခူးရှိ စာဖတ်ခန်း ဖွင့်ပွဲသို့ ရောက်လာသည့် ထောင်နှင့်ချီသော ဒေသခံများကို ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ပြောလိုက်သည်။
ပဲခူး နေ့ချင်းပြန် ခရီးစဉ်တွင် NLD ဒု ဥက္ကဋ္ဌ ဦးတင်ဦး၊ NLD အဖွဲ့ဝင်များ၊ လူငယ်ကွန်ရက် အဖွဲ့ဝင်များ၊ စာနယ်ဇင်းသမားများ ရန်ကုန်မှ လိုက်ပါသွားကြသဖြင့် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်၏ ယာဉ်တန်းတွင် ကားအစီး ၂ဝ ကျော်ကို တွေ့ရသည်။
ခရီးစဉ်တလျှောက် ယာဉ်ကြောပိတ်ဆို့ခြင်း မရှိစေရန် အာဏာပိုင်တို့က စီစဉ်ထားကြောင်း တွေ့ရသည်။
နံနက် ၆ နာရီ မထိုးမီ ရန်ကုန်မြို့မှ ထွက်ခွာခဲ့ရာ ပဲခူးသို့ ရ နာရီကျော်ခန့်တွင် ရောက်ရှိပြီး ဦးစွာ နာမည်ကျော် ရွှေမော်ဓော စေတီသို့ တက်ရောက် ဖူးမြော်ကာ သာသနာ့မဏ္ဍိုင်ကျောင်းတိုက်တွင် ဝါဆိုသင်္ဃန်း ကပ်လှူသည်။
ထို့နောက် သနပ်ပင်မြို့နယ်သို့ သွားရောက်ပြီး ဒေသခံ NLD အဖွဲ့ဝင်များ စီစဉ်သည့် အောင်ဆန်းဂျာမွန်း စာဖတ်ခန်းကို ဖွင့်လှစ်ပေးကာ ထောက်ခံကြိုဆိုကြသည့် ရာနှင့်ချီသော ဒေသခံများကို မိန့်ခွန်း ပြောကြားခဲ့သည်။
နံနက် ၁၁ နာရီကျော်တွင် ပဲခူးမြို့သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာသော ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို ဒေသခံ ပြည်သူများက လမ်းဘေးဝဲယာတလျှောက်မှ ဝမ်းသာအားရ ကြိုဆို နှုတ်ဆက်ကြသည်။
ပဲခူးတွင်လည်း အောင်ဆန်းဂျာမွန်း စာဖတ်ခန်းတခု ဖွင့်လှစ်ပေးခဲ့သည်။ စာဖတ်ခန်းတို့၏ အမည်မှာ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်၏ ၁၉၈၉ ခုနှစ် ကချင်ပြည်နယ်ခရီးစဉ်အတွင်း ဒေသခံတို့ ပေးလိုက်သည့် ဂုဏ်ပြုဘွဲ့ အမည်နှင့် ဆင်တူနေသည်။ ဂျာမွန်းသည် ကချင်ဘာသာဖြင့် “ရွှေဝတ်မှုန်” ဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ စာဖတ်ခန်းများနှင့်အတူ အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းဖွင့်ပွဲများကိုလည်း ပြုလုပ်ကြသည်။
ယနေ့ ပဲခူး ခရီးစဉ်မတိုင်မီက ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်သည် အစိုးရအဖွဲ့ကိုယ်စားလှယ် အလုပ်သမားဝန်ကြီး ဦးအောင်ကြည်နှင့် ရက် ၂ဝ အတွင်း ၂ ကြိမ် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ ထွက်ပေါ်လာသည့် ပူးတွဲ ကြေညာချက်များတွင် နှစ်ဘက် ပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်မည်၊ ဆက်လက် ဆွေးနွေးမည်ဟု ဖော်ပြထားသည်။
ထိုတွေ့ဆုံမှုများနှင့် ပတ်သက်ပြီး ပြည်သူလူထု စိတ်ဝင်စားကြမည်ကို နားလည်ကြောင်း၊ ဆွေးနွေးမှု အကြောင်းအရာ အသေးစိတ်ကို လူသိရှင်ကြား မပြောနိုင်သေးကြောင်း ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ပဲခူးမှ သူ့အား စောင့်ကြိုနေသူ ဒေသခံများကို ရှင်းပြသည်။
“ပြည်သူလူထု ဘာကိုလိုချင်တယ် ဆိုတာ ကျမတို့ သိပါတယ်။ ပြည်သူ လူထုရဲ့ဆန္ဒကို ကျမတို့ အလေးထားတယ်။ အခုအချိန်မှာ ထုတ်မပြောနိုင်သေးတာက တိကျရတဲ့ ရလဒ်တွေ မရသေးလို့ပါ” ဟု ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ပြောသည်။
ပြည်သူလူထုကို လွဲမှားသည့် မျှော်လင့်ချက် ပေးမည် မဟုတ်ဘဲ စစ်မှန်သော ဒီမိုကရေစီရရှိရေးကို ဆက်လက် ဆောင်ရွက်သွားမည်ဟု ဆိုသည်။
ယခင်ရက်များက မိုးသည်းထန်စွာ ရွာသဖြင့် ပဲခူးမြို့ ကားလမ်း၊ ရထားလမ်း အပါအဝင် နေရာအများအပြား ရေလွှမ်းခဲ့သေးသည်။ သို့သော်လည်း ယနေ့ ရာသီဥတု သာယာလာပြီး လမ်းပမ်းဆက်သွယ်ရေးလည်း ကောင်းမွန်နေသည်။
ယာဉ်တန်းသည် လမ်းတွင် မကြာခဏ ရပ်တန့်သွားပြီး ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က သူ့ကို ထောက်ခံ အားပေးသူများ၊ ရေဘေးဒုက္ခသည်များနှင့် စကားပြော နှုတ်ဆက်သည်ကို တွေ့ရသည်။
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်သည် မွန်းလွဲ ၃ နာရီကျော်တွင် ပဲခူးမှ ထွက်ခွာခဲ့ပြီး မိုင် ၅ဝ ခန့်ဝေးသော ရန်ကုန်သို့ ညနေ ၅ နာရီခန့်တွင် ပြန်လည် ရောက်ရှိသွားသည်။
ဇူလိုင်လဆန်းပိုင်းကလည်း မြန်မာပြည်တွင် ခေတ္တ ရောက်ရှိနေသော သားဖြစ်သူ ကိုထိန်လင်းနှင့်အတူ ပုဂံညောင်ဦးသို့ မိသားစုခရီး ၄ ရက်ကြာ ထွက်ခဲ့ရာ ဒေသခံ အများအပြားက ဝမ်းသာအားရ ကြိုဆိုခဲ့ကြသည်။
အစိုးရက ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်၏ ခရီးစဉ်များကို တားမြစ်ခြင်း မရှိပေ။
“ဥပဒေနှင့်အညီ သွားလာ လှုပ်ရှား ဆောင်ရွက်မှုများကို ကန့်သတ်ရန် မရှိပါကြောင်း၊ သို့သော်လည်း နိုင်ငံတော် တည်ငြိမ် အေးချမ်းရေးနှင့် တရားဥပဒေ စိုးမိုးရေးကိုမူ အလေးထား စောင့်ထိန်းရန် လိုအပ်ပါကြောင်း” ဟူသော ဒုသမ္မတ သီဟသူရ ဦးတင်အောင်မြင့်ဦး၏ ပြောဆိုချက်ကိုသာ ဇွန်လဆန်းပိုင်း သတင်းစာများတွင် ဖော်ပြခဲ့သည်။
ယနေ့ပြုလုပ်သည့် ပဲခူးနေ့ချင်းပြန်ခရီးမှာ အဆင်ပြေ ချောမွေ့သော်လည်း ၂၀၀၃ ခုနှစ် မေလ နိုင်ငံရေး ခရီးစဉ်မှာ အကြမ်းဖက် တိုက်ခိုက်မှုနှင့် အဆုံးသတ်ခဲ့သည်။
ထိုစဉ်က ဒီပဲယင်းမြို့အနီးတွင် အာဏာပိုင်တို့ ကျောထောက် နောက်ခံပြုထားသည်ဟု အများက ယူဆသော တုတ်၊ ဓား လက်နက်ကိုင် လူရမ်းကားများက ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်တို့၏ ယာဉ်တန်းကို စောင့်ဆိုင်း တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ တိုက်ခိုက်ခံရသည့် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် နှင့် ယာဉ်တန်းတွင် ပါဝင်သူ အများအပြား အထိန်းသိမ်းခံလိုက်ရသည်။
အာဏာပိုင်တို့က အများအပြားကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်လွှတ်ပေးသော်လည်း ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကိုမူ ပြီးခဲ့သည့် နိုဝင်ဘာလအထိ ရ နှစ်ကြာ ထိန်းသိမ်းခဲ့သည်။
ဧရာဝတီ သတင်းထောက်များ ပူးပေါင်း ရေးသားသည်။
0
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/7061-2011-08-14-10-52-30
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 15, 2011 at 2:45 pm
အတောင်းကြမ်းကြမ်း ဘဝမှ နိုင်ငံတကာ အလှူရှင်ကြီး ဖြစ်လာတဲ့ အိန္ဒိယ
Saturday, 13 August 2011 10:55 မောက္ခ နိုင်ငံတကာသတင်း .
၁၉၅၁ နှင့် ၁၉၉၂ ခုနှစ်ကြားမှာ အိန္ဒိယနိုင်ငံက နိုင်ငံရပ်ခြားမှ အလှူငွေ ဒေါ်လာ ၅၅ ဘီလီယံ လက်ခံရရှိခဲ့ပြီး၊ ကမ္ဘာ့သမိုင်းမှာ အလှူငွေ အများဆုံး ရရှိခဲ့တဲ့ တိုင်းပြည်အဖြစ် မှတ်တမ်းဝင်ခဲ့သည်။
သို့သော် ယခု အိန္ဒိယက အမြဲလက်ဖြန့်တောင်းနေမယ့် အတန်းစားမျိုး မဟုတ်တော့တာကို သက်သေပြတော့မည် ဖြစ်သည်။ အများဆုံး လက်ဖြန့်တောင်းခဲ့ရတဲ့ ဘဝမှ နိုင်ငံတကာ အလှူရှင်ဇောတိက အဖြစ်ကို ခုန်ကူးဖို့ အစိုးရက စနစ်တကျ ဆောင်ရွက်နေသည်။
အိန္ဒိယအစိုးရက လာမယ့် ၅ နှစ်နဲ့ ရ အတွင်း အာဖရိကအပါအဝင် ဆင်းရဲတဲ့ တိုင်းပြည်တွေကို ကူညီဖို့ ဒေါ်လာ ၁၁.၃ ဘီလီယံ အသုံးပြုမည် ဖြစ်သည်။ အမေရိကန်အစိုးရရဲ့ နိုင်ငံတကာ ဖွံ့ဖြိုးရေး အကူအညီပေးတဲ့ USAID လို အဖွဲ့မျိုး လုပ်ဆောင်နိုင်ဖို့၊ အိန္ဒိယ နိုင်ငံတကာ ဖွံ့ဖြိုးရေး အေဂျင်စီ အဖွဲ့ကြီး (IAPD) တစ်ခုကို ဖန်တီးဆောင်ရွက်နေသည်။
လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ဝ နှစ်က အဆင်းရဲဆုံး နိုင်ငံတွေကို ပေးတဲ့ တရားဝင်ဖွံ့ဖြိုးရေးအကူအညီ (official development assistance) က ချမ်းသာတဲ့ စက်မှုနိုင်ငံကြီး ၁၅ နိုင်ငံမှ ဖြစ်သည်။ ယနေ့ အမေရိကန် ပြည်ထောင်စုက အကြီးမားဆုံး အလှူရှင်ဖြစ်ပြီး၊ ၂၀၁ဝ ခုနှစ်မှာ လှူဒါန်းငွေ ဒေါ်လာ ၃၁ ဘီလီယံ အထိ ရှိခဲ့သည်။
သို့သော် ယခုနောက်ပိုင်း စီးပွားရေး တိုးတက်လာတဲ့ နိုင်ငံများကပါ နိုင်ငံတကာ လှူဒါန်းမှုတွေ လုပ်လာကြသည်။ နယူးယော့ခ် တက္ကသိုလ် Wagner School ရဲ့ စောင့်ကြည့်လေ့လာမှုအရ တရုတ်က ၂၀၀ရ ခုနှစ်မှာ နိုင်ငံတကာလှူဒါန်းမှု ဒေါ်လာ ၂.၅ ဘီလီယံ ရှိခဲ့ပြီး၊ ၂၀၀၉ ခုနှစ်မှာ ဒေါ်လာ ၁.၉ ဘီလီယံ ထိ ရှိခဲ့သည်။ ဘရာဇီးက ယခုနောက်ပိုင်း နှစ်စဉ် ဒေါ်လာ ၄ ဘီလီယံ လှူဒါန်းနေသည်။
၎င်း ပမာဏမှာ ဆွီဒင်၊ အီတလီ၊ ဆော်ဒီ တို့ လှူဒါန်းငွေနှင့် ညီမျှမှုရှိလာပြီး၊ နောက်ထပ် ကမ္ဘာ့အလှူရှင် ကလပ်ကြီးတစ်ခု ပေါ်လာပြီ ဖြစ်သည်။ အိန္ဒိယက နှစ်စဉ် ဒေါ်လာ ၂ ဘီလီယံ နှုန်းနဲ့ ပုံမှန် လှူဒါန်းသွားပါက ဩစတြေးလျနဲ့ ဘယ်လ်ဂျီယံတို့ အဆင့် ရှိမည် ဖြစ်သည်။
ဘရာဇီး၊ ရုရှား၊ အိန္ဒိယ၊ တရုတ်တို့ရဲ့ BRIC ကလပ်ရဲ့ နိုင်ငံတကာလှူဒါန်းမှုမှာ ၂၀၀၅ နဲ့ ၂၀၀၈ အတွင်း ဒေါ်လာ ၁၁.၂ ဘီလီယံ ရှိခဲ့ပြီး၊ ယခု နှစ်ဆ တိုးမြင့်လာသည်။
အိန္ဒိယရဲ့ လှူဒါန်းမှုက ယခုမှမဟုတ်။ ဆယ်စုနှစ်များစွာကတည်းက ဆင်းရဲတဲ့နိုင်ငံတွေမှ အရပ်သား ဝန်ထမ်းများကို civil servants ထရိန်နင်တွေ ခေါ်ပေးခဲ့သည်။ အိန္ဒိယ နည်းပညာနှင့် စီးပွားရေး ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုအဖွဲ့ (ITEC) က သင်တန်းများစွာ ပေးခဲ့ပြီး၊ ယခုနှစ်မှာ နိုင်ငံ ၁၂ဝ မှ သင်တန်းသား ၅၅၀ဝ ကို ကျွမ်းကျင်မှုသင်တန်းပေါင်းစုံ ပေးခဲ့သည်။
ဆင်းရဲတဲ့ နိုင်ငံများမှ အမြဲလက်ဖြန့်တောင်းသူများ အတွက် မှီခိုအားထားရာအဖြစ် အမေရိကန် USAID လို အဖွဲ့အပြင်၊ အိန္ဒိယ နိုင်ငံတကာ ဖွံ့ဖြိုးရေး အေဂျင်စီ အဖွဲ့ကြီး (IAPD) ကိုလည်း နောက်ပိုင်း အားကိုးစရာ ဖြစ်လာနိုင်မည်။
မောက္ခ နိုင်ငံတကာသတင်း
Source: Economist & AFP
http://www.maukkha.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1732:2011-08-13-11-02-48&catid=120:2010-10-11-07-37-22&Itemid=374
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 15, 2011 at 2:49 pm
ဘာလင်တံတိုင်း တည်ဆောက်မှု နှစ် (၅၀) ပြည့်
Saturday, 13 August 2011 09:15 မောက္ခ နိုင်ငံတကာသတင်း .
ယခု ဩဂုတ်လ ၁၃ ရက်နေ့သည် အရှေ့ဂျာမဏီနှင့် အနောက် ဂျာမဏီကို ခွဲခြားထားတဲ့ ဘာလင်တံတိုင်း စတင် တည်ထောင်ခဲ့တဲ့ နှစ် (၅၀) ပြည့်နေ့ ဖြစ်သည်။
သမိုင်းကိုပြန်ကြည့်ရင် ၁၉၄၅ ခုနှစ် မေလမှာ ဂျာမဏီ ဒုတိယကမ္ဘာစစ် ရှုံးပြီးနောက်၊ အမေရိကန်၊ ဆိုဗီယက်၊ ဗြိတိန်နဲ့ ပြင်သစ် မဟာမိတ်အုပ်စုက ဂျာမဏီကို သိမ်းပိုက်ပြီး ဘာလင်မြို့ကို ဇုံလေးခုပိုင်း အုပ်ချုပ်ခဲ့သည်။ အဓိကရည်ရွယ်ချက်က ဂျာမဏီ နောက်တစ်ကြိမ် စစ် မစတင်နိုင်အောင်နဲ့ ဂျာမန်တွေ အမြဲတမ်း ချိနည့်သွားစေဖို့ ဖြစ်သည်။
ဒါပေမဲ့ ဆိုဗီယက်နဲ့ အနောက်အုပ်စုများကြား ဂျာမဏီရဲ့ ဇုံတွေအပေါ် အုပ်ချုပ်ရေး သဘောတူညီမှု မရနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ဆိုဗီယက် အုပ်ချုပ်တဲ့ဇုံက ကွန်မြူနစ်စနစ်ကို အသက်သွင်းချင်ပြီး၊ အနောက်အုပ်စုက အရင်းရှင်စနစ်နဲ့ ဒီမိုကရေစီကို ကျင့်သုံးချင်ကြသည်။
အကျိုးဆက်အဖြစ် ၁၉၄၉ ခုနှစ်မှာ ဂျာမဏီ နှစ်နိုင်ငံ ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ ၁၉၅၂ ခုနှစ်မှာ သံဆူးကြိုးနဲ့ နယ်ခြားအကန့်အသတ်တွေ ထားခဲ့ပေမယ့် နှစ်နိုင်ငံ ဂျာမန်ပြည်သူများအနေဖြင့် အတားအဆီးမရှိ သွားလာနိုင်ကြသည်။ ၁၉၄၉ နဲ့ ၁၉၆၁ ခုနှစ်အကြား အရှေ့ဘက်မှ ဂျာမန် ၂ သန်းကျော် အနောက်ဘာလင်ကို ဖြတ်ပြီး အနောက်နိုင်ငံများသို့ ထွက်ပြေးခဲ့ကြသည်။
၁၉၆၁ ခုနှစ် ဩဂုတ်လမှာတော့ ဘာလင်တံတိုင်းကြီးကို စတင်တည်ထောင်ခဲ့ကြသည်။ ဆိုဗီယက် ခေါင်းဆောင် ခရူးရှော့ဗ် က ဆိုဗီယက်အုပ်စုတစ်ခုလုံးရဲ့ ကွန်မြူနစ်ဝါဒ ရှင်သန်စေဖို့အတွက် ဂျာမန်ဆိုရှယ်လစ်ခေါင်းဆောင် ဝေါလ်တာ အူဘရစ်ချ် နဲ့ တိုင်ပင်ပြီး ဘာလင်ကို အရှေ့နဲ့ အနောက် လုံးဝ ခြားထားဖို့ ကွန်ကရစ်တံတိုင်းကြီး တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ ၎င်းဘာလင်တံတိုင်းက စစ်အေးခေတ် ကွန်မြူနစ်အုပ်စုနှင့် အရင်းရှင်အုပ်စု အားပြိုင်ပွဲအတွက် အဓိက သင်္ကေတ ဖြစ်နေခဲ့ရသည်။
ဘာလင်တံတိုင်း တည်ဆောက်ပြီးနောက် ဘာလင်မြို့မှာ နေ့ချင်းညချင်း အပြောင်းအလဲတွေ ဖြစ်သွားသည်။ လမ်းများ၊ မြေအောက်ရထား၊ ဘတ်စ်ကား၊ မြစ်ချောင်းတွေကအစ အရာရာ ခွဲခြားမှုတွေ ရှိလာသည်။ မိသားစုများ၊ မိတ်ဆွေများ၊ ချစ်သူများ၊ ကျောင်းများ၊ လုပ်ငန်းများမှာ ပိုင်းခြားမှု ခွဲခြားမှုတွေ ဖြစ်လာသည်။ အရှေ့ဂျာမဏီ အစိုးရလက်အောက်မှာ ပညာတတ်တွေ အပါအဝင် ထောင်သောင်းချီ သတ်ဖြတ်ခံခဲ့ရသည်။
၁၉၈၉ နိုဝင်ဘာမှာတော့ ဂျာမန်ပြည်သူတွေက ဘာလင်တံတိုင်းကြီးကို ဖြိုလှဲလိုက်ပြီး မိသားစုများ ပြန်လည်စုံစည်း ပျော်ရွှင်နိုင်ခဲ့ကြသည်။ ၁၉၉ဝ အောက်တိုဘာ ၃ ရက်မှာ အရှေ့ဂျာမဏီ ဆိုရှယ်လစ် အစိုးရ ပြိုလဲပြီး ဂျာမဏီပြည် ပြန်လည်ပေါင်းစည်းနိုင်ခဲ့သည်။
ဘာလင်တံတိုင်း ပြိုလဲမှုက ဘာလင်အတွက်သာမက၊ စစ်အေးခေတ် နိဂုံးချုပ်မှု၊ ကွန်မြူနစ်စနစ် အဆုံးသတ်မှု၊ ကမ္ဘာ့ အာဏာရှင်တံတိုင်းများ ပြိုလဲမှု တို့အတွက်ပါ ရည်ညွှန်းစရာ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ကမ္ဘာ့ ဒီမိုကရေစီနှင့် လူ့အခွင့်အရေးအတွက် အောင်ပွဲကြီးအဖြစ် ဂုဏ်ယူစရာ ဖြစ်သည်။
မောက္ခ နိုင်ငံတကာသတင်း
http://www.maukkha.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1731:2011-08-13-09-21-47&catid=120:2010-10-11-07-37-22&Itemid=374
…………………………………………………
………………………………………………
0 #4 လူငယ် 2011-08-14 12:11
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ပွဲ ကြီးပြီးတဲ့ နာမည်ကြီးတဲ့ ဘာလင်တံတိုင်းကြ ီး ဆိုရှယ်လစ်အုပ်စ ု နဲ ့ ဒီမိုကရေစီအုပ်စ ုအားပြိုင်ပြီးခ ွဲခြားခဲ့တယ် တောင်ကိုရီယားနဲ ့မြောက်ကိုရီယား ဗမာပြည်မှာလဲ ခွဲထွက်ရေးဖယ်ဒ ရယ်မူ နဲ ့ပြည်ထောင်စု ပြသာနာမပီးသေးဘူ း အရည်အချင်း ရှိတဲ့ခေါင်းဆော င်တွေ တိုင်းပြည်ချစ်တ ဲ့ ခေါင်းဆောင်း တွေ စည်းခြားချင်း ခွဲထွက်ချင်း အုတ်တံတိုင်းမဆေ ာက် သလို မော်စီတုန်း ကျွန်လဲ မလုပ်ဘူး အဲဒါကြောင့် ဂျာမဏီနိုင်ငံ တခုထဲဖြစ်သွားပြ ီး တခုတဲ ဖြစ် ဗမာနိုင်ငံ ပြန်ကြည် ရင် ဆရာအောင်သင် ပြောသလိုပဲ ပညာမတတ်လိုကျွန် ဖြစ်ခဲ့တာ နှစ်ဖက်လုံး အမြင်ကျည်လို ့ ပြည်တွင်း စစ်အဆုံးမသတ်နို င်ဘူး ။ဗမာပြည်မှာ စစ်ခေါင်းဆောင်ပ ဲဖြစ်ဖြစ် တိုင်းရင်းသားခေ ါင်းဆောင်း အမြင်းကျည်နေတယ် ဆိုတာ ဖယ်ဒရယ်မူတောင်း ဆိုနေတာ က ထောက်ပြနေပြီး ယနေ ့ကမ္ဘာကြီး ပြန်ကြည်မယ်ဆိုရ င် ဖယ်ဒရယ်မူမလိုချ င် သလို စစ်အာဏာရှင်ကိုလ ဲ လက်မခံဘူး မော်စီတုန် ကွန်မြုနစ် စနစ်ကိုလဲ လုံးလက်မတော့ဘူး ဆို အထင်သားမြင်နေရ ပြီ း ပြည်သူတွေ လိုအပ်နေတာ
ဗမာပြည် ငြိမ်းချမ်းရေးန ဲ ့တိုင်းပြည်တိုး တက်ရေးပဲ ပြည်သူတွေ လူငယ်တွေ တောင်းဆိုနေဒါ ဒီအတွက်လဲ ဘဝတွေ ပေးဆပ်ပြီးတိုက် ပွဲ ဝင်နေတယ်။
shwe ni
August 15, 2011 at 2:52 pm
ပို့ကုန်လုပ်ငန်း နလံထူလာဖို့ ပို့ကုန်ရငွေ အခွန်ထပ်လျှော့မည်
2011-08-14
မြန်မာနိုင်ငံကနေ ပြည်ပနိုင်ငံ အသီးသီးကို ကုန်ပစ္စည်း တင်ပို့ရောင်းချမှုက ရရှိတဲ့ ပို့ကုန်ဝင်ငွေ (Export Earning) ကနေ အခွန်စည်းကြပ်မှုကို ဩဂုတ်လ ၁၅ ရက်ကစလို့ ၂ ရာခိုင်နှုန်းသာ ကောက်ခံတော့မယ်လို့ သိရပါတယ်။
ယခင် နဝတ၊ နအဖ စ်အစိုးရ ဆက်ဆက်လက်ထက်က ပို့ကုန်လုပ်ငန်းတွေကနေ ကုန်သွယ်ခွန် ၈ ရာခိုင်နှုန်းနဲ့ အမြတ်ခွန် ၂ ရာခိုင်နှုန်း၊ စုစုပေါင်း ၁ဝ ရာခိုင်နှုန်း ကောက်ခံလာခဲ့ရာက ပြီးခဲ့တဲ့လအတွင်း ဘဏ္ဍာရေးနဲ့ အခွန်ဝန်ကြီးဌာနက ကုန်သွယ်ခွန်ကို ၃ ရာခိုင်နှုန်း လျှော့ပေးခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ဒေါ်လာငွေတန်ဖိုး ကျဆင်းပြီး မြန်မာငွေ အထူးမာနေခဲ့တာကြောင့် ပို့ကုန်လုပ်ငန်းတွေ ရပ်ဆိုင်းလုနီးပါး ဖြစ်လာတဲ့အတွက် ကျန်ရှိနေသေးတဲ့ ကုန်သွယ်ခွန် ၅ ရာခိုင်နှုန်းကို အခုလို ထပ်မံ လျှော့ပေးလိုက်တာ ဖြစ်ပါတယ်။
အခု အခွန်လျှော့ပေးမယ့် အရေးကြီး ပို့ကုန် (၇) မျိုးထဲမှာ ဆန်၊ ပဲမျိုးစုံ၊ နှမ်း၊ ပြောင်း၊ ရာဘာ၊ ရေထွက်ပစ္စည်းများ၊ တိရစ္ဆာန်နဲ့ တိရစ္ဆာန်ထွက် ပစ္စည်းများ ပါဝင်ပါတယ်။ အခုလို ပို့ကုန်ရငွေကနေ အခွန်စည်းကြပ်မှုကို လျှော့ပေးလိုက်တဲ့အတွက် အရှုံးပေါ်နေတဲ့ တောင်သူတွေရော၊ ကုမ္ပဏီတွေပါ အခြေအနေ ကောင်းလာနိုင်တယ်လို့ လုပ်ငန်းရှင်တဦးက သုံးသပ်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် အခုအခွန်လျှော့ပေးတဲ့ အစီအစဉ်ထဲမှာ တခြားအရေးကြီးတဲ့ သစ်အခြေခံလုပ်ငန်းတွေ၊ အထည်ချုပ် လုပ်ငန်းတွေ အပါအဝင် CMP စနစ်နဲ့ လုပ်ကိုင်နေတဲ့ လက်ခစား လုပ်ငန်းတွေ မပါဝင်တဲ့အတွက် အစိုးရအနေနဲ့ မူဝါဒကို ထပ်မံစိစစ်ဖို့ လိုနေသေးကြောင်း လုပ်ငန်းရှင်တွေက ပြောပါတယ်။
http://www.rfa.org/burmese/news/export-earning-tax-08142011170603.html
shwe ni
August 15, 2011 at 2:55 pm
actually , the exchange rate should have changed while reducing tax which is just a part of the whole strategy .
nature
August 16, 2011 at 7:45 am
အရောင်းအဝယ်တခုမှာ ရောင်းသူဈေးကွက်နဲ့ ဝယ်သူဈေးကွက်ဆိုတာရှိပါတယ်။ ပဲဟာ ဝယ်သူဈေးကွက်ဖြစ်နေတဲ့အတွက် ၃% လျှော့တုန်းက မသိသာပေမဲ့ ၅% လျှော့ချိန်မှာ FOB ဈေးတွေ ကျသွားပါတယ်။ လျှော့လိုက်တဲ့ ၅%ကို ပြည်သူတွေမရ နိုင်ငံတော်လည်းမရပါ။