Spotlight & Most popular Burma/Myanmar Related News (Aug 2011)
kaiMike Hedge, Senior Writer
August 1, 2011 – 4:29PM
Two Burmese men living in Australia have joined their former commander in admitting to crimes against humanity as members of a military intelligence group in Burma.
One of them, an Australian citizen, says he held a rank equivalent to sergeant in the Burmese army team led by confessed mass murderer Htoo Htoo Han, who now lives in Brisbane.
He was joined this week in his admissions by a third man, who is in Australia on a refugee visa, also claiming to be a member of the group. Both men live in Victoria.
Han last month admitted to personally assassinating at least 24 anti-government dissidents and being indirectly involved in as many as 150 other murders during widespread anti-government protests in Burma in the late 1980s.
The two men say they acted under instructions from Han and other officers to torture and eliminate targets and to dispose of the bodies of dozens of murdered protesters.
The elder of the two men, who is 57, provided evidence of his identity, but spoke only on the condition that he be identified by the name Maung.
The other gave his name as Soe Aung and said he was a teenager when he committed his crimes at the time of the 1988 unrest.
Maung said undercover officers, including Han, would infiltrate student ranks and relay information about targets.
“First we line up trucks, about 100, and when the people (protesters) come we lift the cover and shoot,” he said.
“After that we shoot into the houses. It is martial law. If the people show their face they are shot.
“We are guilty, but the command come from Htoo Htoo Han and up above.”
As the military regained control in Rangoon, the role of Han’s group, he said, was to torture suspects and dispose of bodies.
Both men, who said they received training from the Israeli secret service, described a popular form of torture in which a wooden pole was repeatedly rolled along a victims shins.
“The pain is very bad, they can’t stand it,” Maung said.
“Also we make them stand on small stones, and give beatings.
“Sometimes we come back in the morning and they are dead.”
Maung said many bodies were incinerated in a boiler house at a major Rangoon cemetery.
“We just throw them in, nobody knows who are they.”
Like Han, who is expecting to be interviewed by Australian Federal Police this week, his two “comrades” say they are admitting their crimes because they are deeply troubled by their guilt.
“We are Buddhist and we don’t want to do these things,” Maung said.
“But if you don’t do it you are shot.”
He says he escaped to Thailand in 1990 and stayed in a refugee camp before being sponsored to come to Australia as a refugee in 1992.
“Now I want to do something for Australia, pay back, they give us all the rights and support,” he said.
Soe Aung said he spent 10 years in refugee settlements in Thailand before arriving in Australia six years ago.
By Ketan Bondre;Editing by Harish Nambiar | Reuters – 3 hours ago
MUMBAI (Reuters) – State-run hydro power developer NHPC Ltd plans to develop two hydro power projects in neighbouring Myanmar, it said on Monday.
At present, NHPC is preparing detailed project report for 1,200 mega watts (MW) Htamanthi and 660 MW Shwezaye hydro power projects on Chindwin river in Myanmar, it said in an emailed statement.
In all NHPC has 14 operational power stations with a total installed capacity of 5,295 MW.
Malaysia launches biggest amnesty program to manage mass of illegal migrant workers
Eileen Ng, Associated Press, On Monday August 1, 2011, 6:53 am EDT KUALA LUMPUR, Malaysia (AP) — Malaysia began registering up to 2 million illegal immigrant workers Monday in an amnesty program aimed at managing waves of foreigners seeking menial jobs unwanted by Malaysians.
The program should make it easier to fill labor shortages for low-paying jobs at palm oil plantations, factories, construction sites and restaurants.
It also means foreigners like Bangladeshi Jueil Bepari, who for three years has done odd jobs including working as a gas station attendant, will no longer have to dodge Malaysian authorities for fear of being jailed, whipped with a cane or deported.
“I am always in fear of being caught. I dare not go to the shops or visit my friends,” 23-year-old Bepari said after registering and receiving a six-month pass to stay in the country while applying for a work permit.
The government hopes that absorbing illegal laborers like Bepari into the mainstream work force it can allow outsiders to take up the many menial jobs shunned by locals. It also plans to build an immigrant database, including fingerprints, to improve security.
Malaysia has some 4 million foreign workers, only half of whom are in the Southeast Asian country legally. Despite years of earlier efforts to cut dependence on foreign labor, demand for foreign workers is likely to keep growing at a yearly average of 6-7 percent until 2015 — twice as fast as the overall labor market, according to director Shamsuddin Bardan of the Malaysian Employers Federation.
As a relatively wealthy nation in the region, Malaysia attracts people from impoverished or war-torn places including Indonesia, Bangladesh and Myanmar who seek stability, better economic opportunity or a way to enter other countries such as Australia.
The amnesty program involves fingerprinting each immigrant worker and checking their employment credentials. Officials said those not already employed or unable to join the work force would be deported.
One Malaysian state began the program earlier on July 18. Eastern Sabah, on Borneo island, has so far signed up 116,000 workers, the Home Ministry said. Sabah ends its program Aug. 8, while the rest of the country finishes Aug. 14.
Some labor activists urged the government to halt the program, saying more oversight is needed to prevent workers from being treated unfairly. Rights groups Tenaganita and the Malaysian Trade Union Congress voiced concern that workers whose employers did not renew their work visas could also be penalized.
They also alleged that some of the 336 companies hired to help run the program were charging more than the allowed 35-ringgit ($12) registration fee.
The Immigration Department vowed to investigate any alleged violations, communications director Aiza Mahani Mozi said, without elaborating on whether complaints had been received.
By Zin Linn Aug 01, 2011 5:37PM UTC
United Nations Secretary-General Ban Ki-moon hailed a meeting between Nobel Peace Prize winner Aung San Suu Kyi and Burmese government minister Aung Kyi on 25 July, and urged the Government to consider the release of political prisoners, according to a statement issued by a spokesperson, as informed by the UN News Centre.
“In line with the international community’s expectations and Myanmar’s national interest, the Secretary-General hopes such efforts will continue with a view to building mutual understanding through genuine dialogue. He also calls upon the Government of Myanmar to consider early action on the release of political prisoners in that country,” it said.
Releasing all remaining political prisoners is the sole most vital step that authorities in Myanmar (Burma) can take, Secretary-General Ban Ki-moon further said on 29 July, expressing hope that the government of the Asian nation will soon take steps towards greater democracy.
In addition, Mr Ban had a telephone conversation earlier on Friday with Wunna Maung Lwin, Myanmar’s foreign minister, just days after he paid tribute to a meeting between a government minister and Burma’s key prominent opposition figure.
In his conversation with Wunna Maung Lwin, Mr Ban highlighted that he had publicly welcomed the reform measures announced by the new government, according to his spokesperson.
“He hoped that the Government would now move toward concrete action and take the country forward towards peace, democracy and prosperity.”
The Secretary-General also expressed his concern to the Foreign Minister about the ongoing warfare involving some armed groups and the impact of that on civilians, saying the Government must resolve the situation peacefully.
However, the issues of releasing political prisoners and ceasefire with ethnic rebels are still unresolved in the new cabinet as vice-president Tin Aung Myin Oo’s faction has been objecting, as said by some observers inside the country.
The military-backed Burmese government and the Kachin Independence Organization (KIO) are in the process of signing a ceasefire agreement, sources from both sides said, but it is not materialized so far. The KIO has offered to end ongoing fighting if the government will commence talks for a nationwide ceasefire. But Burmese government authorities did not show any positive signal, according to La Nang, a spokesman for the KIO.
According to President Thein Sein, Burma Army must be withdrawn away from the headquarters of the ethnic groups, a source said. But, Tin Aung Myint Oo thought the military operations must continue although there are food-shortage problems inside the Army. The disagreement between “soft-liner” President Thein Sein and “hardliner” Vice President Tin Aung Myint Oo were so tense it seemed the new government could not go further with the two hot issues – free political prisoners and ceasefire with ethnic rebels.
Eventually, Than Shwe came in and gave instruction, a source said. Thein Sein and Tin Aung Myint Oo have to stay in status quo helping unity of the armed forces. By following Than Shwe’s advice, Burma Army has to be maintained unity. The source said it has a document in possession to support his report, According to (S.H.A.N.).
On the other hand, releasing political prisoners and calling peace to armed ethnic groups would provide evidence to the international community that government is really bringing about political change and embracing genuine democratic values.
But, currently, Tin Aung Myin Oo has becoming a barrier on the way to Burma’s political reform. He became a hardlin vice-president in the new government as the representative of the military. As said by the Irrawaddy News, Tin Aung Myint Oo (62), won the Thiha-Thura medal in fight against Communist rebels in the 1980s. He led successful operations against Communist insurgents in Eastern Shan State in September 1988, which led to a cease-fire agreement in 1989. He was promoted to secretary-1 when Thein Sein became prime minister in 2007.
In July 2010, Tin Aung Myint Oo traveled to China to meet with Chinese leaders to discuss the issue of ethnic rebels along the Sino-Burma border. Tin Aung Myin Oo relies too much on China. With China’s backing, he believes Burma can neglect Western sanctions and pressures.
So, Secretary-General Ban Ki-moon should not think that establishing democratic reform in Burma is too easy to proceed. In his March report to the UN Human Rights Council, Ojea Quintana said that a pattern of “gross and systematic” human rights violations in Burma had persisted over a period of many years and still continued. He suggested that a specific fact-finding UN Commission of Inquiry to be convened as soon as possible to scrutinize the series of international crimes.
Mr. Ban as well as ASEAN leaders should stop reciting rhetorical rhymes via media, said some observers in the country. At least, they should try their best supporting Quintana’s Commission of Inquiry proposal.
It is a disgrace that the UN and ASEAN members seem less committed on protecting poor people of Burma from inhumane international crimes. Allowing crimes against humanity in Burma, it will be in vain to expect a true political talk or reform. Burma needs wide-ranging pressure for change.
By Francis Wade Aug 01, 2011 7:18PM UTC In early 2009 the Washington DC-based EarthRights International released a statement warning energy multinationals that “[n]ew investment in military-ruled Burma’s oil and gas sector could actually cost a company more than to stay away from the country”. Its premise was fairly simple, that “unreasonably high reputation and material risks” accompany most infrastructural projects in Burma, where corporate social responsibility (CSR) and environmental impact assessment (ERI) policies are non-existent, or at best cosmetic.
At the time of the statement, Burma was a slightly different kettle of fish, insomuch as armed conflict was more or less confined to Karen state and southern Shan state. Today vast swathes of the northern and eastern frontier region are experiencing upheaval as more ethnic armies fend off aggression from the central government. The ties between the latest wave of conflict and Burma’s booming, largely foreign-financed, energy projects (particularly in Kachin and Shan states) have been extensively analysed, but given its distance from the main areas of conflict, most people have tiptoed around the issue of the massive Tavoy deep-sea port development in the far south.
As the Thailand-based Karen News reports, however, the proverbial wolves are closing in: 50 workers from the Thai engineering giant behind the project, Ital-Thai, were forced to flee to Thailand last week after fighting broke out close to a road being built to link Tavoy with the Thai town of Kanchanaburi – a prime example of the “material risks” ERI warns about. Karen News also said the construction camp was hit by artillery.
The Karen National Union, which the Burmese government has been battling for six decades and whose attack on a Burmese army camp triggered the Ital-Thai exodus, later warned that “[a]ny company that does not get KNU official permission and confiscates land belonging to villagers will be regarded as military dictatorship-backed companies”. Chinese workers at hydropower sites in Kachin state have also experienced similar animosity from armed groups.
One of the chief accusations levelled at foreign companies working in Burma is that their money helps to keep rulers and business cronies in positions of power, thereby maintaining the status quo. ERI deftly turned the focus onto the pockets and (red) faces of these companies, whom despite seeing major profits from working in such a poorly regulated environment have faced boycotts, problems with in-country mobility of staff and vitriolic animosity from civilian populations. Seldom however has one been mooted as a military target, meaning that Ital-Thai, which candidly admitted that 10,000 people will be displaced in and around Tavoy, potentially faces greater hurdles.
What these energy-related conflicts also nurture is greater scrutiny by the general public over investment in Burma, aided by growing networks of civil society monitoring groups inside the country and campaigners and journalists outside. As ERI notes, this heightens reputational risks for multinationals (Ital-Thai has already been driven out of the Map Tha Put project in Thailand), as was the case for oil giants Total and Chevron, who generated $US969 million in revenue for the junta in 2007, the same year that Burmese troops shot and killed around 100 protesting monks and civilians.
English.news.cn 2011-08-01 11:06:18 YANGON, Aug. 1 (Xinhua) — Myanmar announced Monday convening of the second regular sessions of the three-level parliament on Aug. 22.
The announcements were respectively made by the Union Parliament, Parliament House of Representatives (Lower House) and Parliament House of Nationalities (Upper House).
The summon for the second regular sessions of the three-level parliament came six months after the first parliament sessions were held on Jan. 31.
The second regular sessions are expected to discuss issues such as amendment of some laws.
On July 27, Myanmar’s Union Election Commission, led by U Tin Aye, met leaders of political parties in Nay Pyi Taw as the first gathering in the post-election period.
Matters relating to observance of state constitution, existing rules and regulations, orders and directives as well as holding parliamentary election to refill some vacant posts were said to have been addressed by the election commission.
The commission was formed on March 30, 2010 for handling the year’s Nov. 7 multi-party general election.
English.news.cn 2011-07-31 12:12:04
YANGON, July 31 (Xinhua) — Myanmar will coordinate with the International Monetary Fund (IMF) in adjusting its foreign exchange rate in a bid to stabilize the domestic foreign exchange trading market, a local media reported Sunday.
It was disclosed after a workshop in this regard was held between Myanmar’s Federation of Chamber of Commerce and Industry and the Central Bank in Yangon, said the Voice.
The need for the adjustment to facilitate the country’s economic and financial links with the international and development of domestic foreign exchange market was stressed by Union Minister of Finance and Revenue U Hla Tun.
When meeting with the Bank Administration Committee and the Bankers’ Association in Nay Pyi Taw recently, U Hla Tun disclosed that a payment system development committee of the bankers’ association will be formed with local and foreign experts and organizations to update the country’s payment system.
Myanmar became a member of IMF and World Bank in 1952, but they suspended providing financial aid to Myanmar since 1987.
Myanmar’s foreign exchange rate against U.S. dollar was traditionally designated as around 6 Kyats per U.S. dollar since 1975, while the market exchange rate fluctuated between 780 and 1, 000 Kyats per dollar for the past several years.
In face of the great gap between the official and market exchange rate, experts view that if suitable rate is officially readjusted, it will facilitate the work flow of economic entrepreneurs.
Roundup: Myanmar To Readjust Official Forex Rate To Stabilise Domestic Trading Market
YANGON, Aug 1 (Bernama) — Myanmar is deliberating to readjust its official foreign exchange rate in a bid to stabilize domestic foreign exchange trading market, Union Minister of Finance and Revenue U Hla Tun said.
In a meeting with the Bank Administration Committee and the Bankers’ Association in its capital Nay Pyi Taw recently, he stressed that the readjustment is aimed at facilitating the country’s economic links with the international and development of domestic foreign exchange market.
He added that a payment system development committee of the bankers’ association will be formed with local and foreign experts and organizations to update the country’s payment system, according to China’s Xinhua news agency on Monday.
A latest report also said Myanmar will coordinate with the International Monetary Fund (IMF) in the move which was disclosed after a workshop in this regard was held between Myanmar’s Federation of Chamber of Commerce and Industry and the Central Bank.
Myanmar became a member of IMF and World Bank in 1952 but they suspended providing financial aid to Myanmar since 1987.
Myanmar’s foreign exchange rate against U.S. dollar was traditionally designated as around 6 Kyats per U.S. dollar since 1975, while the market exchange rate fluctuated between 780 and 1, 000 Kyats per dollar for the past several years.
In face of the great gap between the official and market exchange rate, experts view that if suitable rate is officially readjusted, it will facilitate the work flow of economic entrepreneurs.
Early this month, U.S. dollar picked up a little in value in Myanmar after sharp drop and remained relatively steady against Kyat, exchanging at around 810 Kyats per dollar in the first half of this month but fell again in the second half to as low as 768 Kyats per dollar up to date, according to market survey.
U.S. dollar once fell sharply to as low as 780 Kyats per dollar in June from 820 Kyats per dollar in May.
The USD-Kyat exchange rate at between 800 and 900 Kyats per dollar had prevailed for half a year since December last year.
It started to fall from 900 kyats per dollar in early last December to 830 Kyats in the beginning of 2011 but it picked up to 900 Kyats again in late February. However, the rate kept falling to 820 Kyats until the end of May.
Exporters were affected due to the fall of U.S. dollar for the past six months’ period.
Demand for USD did rise in Myanmar in August 2010 with the market exchange rate against Myanmar Kyat once standing at as high as 1,010 Kyats per dollar, However, it fluctuated until now.
Meanwhile, Myanmar economists have stressed the need to introduce sufficient number of money changers across Yangon’s road corners as part of the efforts to promote tourism sector in the country.
Despite some improvement in Myanmar’s tourist sector in the past and good prospects in the future, the difficulty of introducing such money changers may hinder the development of the sector, experts said.
The experts added that the officially-opened public foreign exchange counters trading at the market rate in Myanmar are less than necessary as compared with abroad as most tourists depend most on them with trust.
At a time when depreciation of the value of U.S. dollar occurred, causing loss with exporters, Myanmar has cut commercial tax for exporters by 3 percent from 8 percent with income tax of 2 percent remaining unchanged starting July to encourage export and raise import.
The cut has made an exporter to have to pay commercial tax of 5 percent only plus 2-percent income tax totaling 7 percent instead of 10 percent previously for the undertaking.
Myanmar’s foreign trade went up to USD15 billion in the fiscal year 2010-11 from USD11.8 billion in 2009-10, according to official statistics.
From Kocha Olarn, CNN
August 1, 2011 — Updated 0245 GMT (1045 HKT)
Bangkok (CNN) — Thai authorities have released 70 women and girls originally from Laos and Myanmar following a trafficking raid in southern Thailand.
District police and Thai special investigators raided a karaoke bar and a spa Friday night, said Lt. Col. Noppadon Petsut, deputy police chief of Sadao district.
Forty-one of the females released had been forced into prostitution, Petsut said.
The other 29 were willfully working as prostitutes and were fined and released.
Of those forced into prostitution, about 20 trafficking victims are under age 18, Petsut said.
Thai police arrested five suspects — three Thais, one Malaysian and one Singaporean, Petsut said. All were detained and charged with human trafficking and illegally allowing illegal migrants to stay in Thailand.
The raid took place after the Department of Special Investigation received a call from the Laotian embassy in Bangkok saying there were Laotians being forced into prostitution, Petsut said.
Fort Wayne News-Sentinel – Former Burmese political prisoner chosen for U.N. input
He will attend conferences in Washington, D.C.
By Ellie Bogue of The News-Sentinel Myo Myint, a political refugee from Burma now living in Fort Wayne, has been selected to attend the United Nations Refugee Congress next week in Washington, D.C.
This is the first year for the refugee congress being hosted by the United Nations High Commissioner for Refugees. The congress will act as a voice for the 3 million refugees who have found protection in the United States over the past 60 years, and it will commemorate the 1951 Convention of Refugees. Over the two days, the congress will address various refugee issues and try and come up with solutions that will be presented to the UNHCR Ministerial meeting, the administration and the Congress of the United States, and other refugee program players. Fifty delegates, one from each state, and another 10 notable refugees will attend.
The congress will have four workshops, in which delegates will discuss different areas of refugee resettlement: pre-departure and initial resettlement; social, economic and cultural integration; support and protection for refugees outside the U.S.; and the refugee voice in the U.S. and beyond the refugee congress.
Myo Myint said he is particularly interested in discussing support and protection for refugees outside the U.S. Burma – which the ruling military junta has renamed Myanmar – has refugees in countries all around the world including large populations in China and Malaysia, and some in Bangladesh.
According to Myo Myint, recently some of the refugees in Bangladesh were shot and killed for no apparent reason. In October, The New York Times reported that Burmese refugees there were being beaten and deported while thousands were living in squalor in crowded refugee camps. Myo Myint said in Malaysia more than 1 million Burmese work as migrant laborers, some illegally.
He is also interested in discussing pre-departure and resettlement. Before he came to the United States he went through an application process and was interviewed by the Department of Homeland Security. Fortunately he spoke enough English that he realized when the translator who was helping with the interview translated a crucial statement wrong. He had been asked why he was coming to the country, and he had told the translator he had been a political prisoner in Burma.
The translator told the interviewer that Myo Myint had been a prisoner, but he left out “political.” Myo Myint clarified the error. Had he not, it could have jeopardized his application. He said for Burmese or ethnic groups who don’t even speak Burmese, much less English, this can be critical; bad translation can get valid applicants rejected.
Those who do make it through the application process are given exactly five days of cultural orientation before they leave for America.
Myo Myint said once he got to Fort Wayne he was given only five more hours of orientation. It was enough for him because he had studied American culture before coming here, but for those who haven’t, it just isn’t enough.
In addition to attending the congress, Myo Myint will also be attending the annual Office of Refugee Resettlement (ORR) 2011 National Consultation on Monday and Tuesday. There he plans to discuss the importance of refugees taking English as a Second Language classes.
Myo Myint said people who have been living two or three generations in refugee camps are used to being subsidized. When they come here, they only have 90 days of federal support, and then they must apply to the local townships for support. In Norway, Burmese refugees are supported for two years while they take mandatory Norwegian language classes.
If they refuse, they are asked to leave the country. Although Myo Myint isn’t advocating the same sort of plan here, he sees language classes as critical in the assimilation of the Burmese into the local population.
“Some of them think they won’t have to work here, but that is not case, and you must speak English to get a job,” Myo Myint said.
By Indo Asian News Service | IANS – 1 hour 13 minutes ago
New Delhi, Aug 1 (IANS) Ranjan Mathai, India’s former ambassador to France, Monday took over as India’s foreign secretary.
‘The foreign secretary is as much an institution as an individual. So I will continue this effort,’ said Mathai, who succeeds Nirupama Rao, India’s next ambassador to the US.
On the India-Pakistan front, he said: ‘My mandate is substantive dialogue on all issues of common concerns.’
Mathai will have a two-year term.
A 1974 batch Indian Foreign Service officer, Mathai has held a string of high-profile diplomatic positions. He was India’s ambassador to Israel February 1998 to June 2001, and to Qatar August 2001 to July 2005.
A veteran diplomat, he was joint secretary dealing with India’s relations with Bangladesh, Sri Lanka, Myanmar and the Maldives from January 1995 to February 1998.
He has also served in the Indian embassies in Vienna, Colombo, Washington, Tehran and Brussels.
Mathai, who completed his postgraduate studies in political science at the University of Poona, was India’s deputy high commissioner to Britain in London from August 2005 to January 2007.
Rakesh Sood, India’s ambassador to Nepal, will succeed Mathai as New Delhi’s envoy in Paris.
By Indo Asian News Service | IANS – 3 hours ago
Imphal, Aug 1 (IANS) At least five people were killed and 20 injured in a powerful explosion Monday at a crowded marketplace in the capital of India’s restive northeastern state of Manipur, officials said.
A police spokesperson said the blast took place around 2.15 p.m. at the busy Sangakpham area on the outskirts of Imphal.
‘The bomb was probably planted on a parked scooter and was of high intensity,’ Manipur police chief Y. Joykumar Singh said.
‘So far, five people were killed and about 20 injured. The injured were shifted to local hospitals with multiple wounds.’
The multi-purpose market was teeming with people when the explosion took place.
‘Most of those injured or killed were either shoppers or vendors,’ Singh said.
Chief Minister Okram Ibobi Singh, who also holds the home portfolio, visited the spot and ordered an inquiry.
No militant group has so far claimed responsibility for the attack.
‘We are yet to identify the group responsible for the blast,’ the state police chief said.
Police, however, said the explosion is part of an offensive ahead of India’s Independence Day celebrations Aug 15.
There are an estimated 19 militant group active in Manipur, bordering Myanmar, with demands ranging from secession to greater autonomy.
All the rebel armies have called for a boycott of the national day celebrations accusing New Delhi of exploiting the region.
Militant groups in Manipur and most of the northeastern states have long been boycotting Independence Day or Republic Day celebrations and have all along been targeting security forces and vital installations, including explosions in the run-up to such national functions.
By Kavi Chongkittavorn
Published on August 1, 2011
It was amazing that given their cordial ties, China and Asean took almost a decade to agree on the guidelines for their conducts over the disputes South China Sea.
With it, they can now begin to work together on various confident building measures and joint proposed projects in the huge unsettled maritime territory.
Meeting ahead of their foreign ministers in Bali recently, the Asean-Chinese senior officials crossed the last hurdle on the following sentence in the paragraph 2 of the guidelines: “The Parties of DOC will continue to promote dialogue and consultations in accordance with the spirit of the DOC.”
The Declaration of Code of Conduct of Concerned Parties in South China Sea, or DOC in short, was agreed in 2002 in Phnom Penh as a means to peaceful settlement of the conflict and for future cooperation among all claimants comprising China, Malaysia, Brunei, Vietnam and the Philippines. Asean hopes to transform the declaration to a binding code of conduct in the near future.
At Bali, China and Asean decided to drop their previous demands which blocked past negotiations. Asean, especially Vietnam, consistently asked to put in black and white that Asean members “would consult among themselves before meeting with China.” Having fought numerous wars with China throughout thousands of years of coexistence, Vietnam wanted the dispute be settled between China and Asean as a group. China does not accept this formulation with the argument that the problem is between China and the Asean claimants. In the beginning, Beijing wanted the whole sentence deleted altogether but changed its mind last month. The frequently asked question was: why both side agreed now? Four reasons stand out.
First, the political landscape in the region has changed dramatically due to intense participation from the US after its 2009 ascension to the Treaty of Amity and Cooperation (TAC) and China. Other powers such as India and Russia are also interested but they are more benign. Therefore, China no longer enjoys exclusive relations with Asean. At the forthcoming East Asia Summit in mid-November, their real strategic interests would be revealed through issues they bring up. For instance, in the areas of maritime security, they can raise future challenges of keeping the disputed area free and safe. The current chair, Indonesia, must also address pivotal issues pertaining to Asean maritime security needs.
Second, China knew all along that the conflict would get a huge play when Asean was under the Vietnamese tutelage last year. But it had little influence with its lobbying efforts even though Hanoi was also the coordinator of Asean-China ties. When Thailand chaired Asean in 2009, the hosts did play down the dispute, reiterating it was the bilateral issue between China and Asean. The results of Asean meeting in Bali last month has also cooled down the rhetoric.
Now China is looking forward to lesser stressful three years from now on, which it would use the period to shape anew future Asean-China ties. What the next Asean chair, Cambodia, plans to do will be pivotal. Granted their excellent ties with Beijing since 2000, Phnom Penh’s attitude on the dispute would be extremely cautious to avoid any label of internationalization. It will be closely watched by its claimant neighbors. When Brunei chairs Asean in 2013, obviously there will not be any disruption of Asean-China ties albeit it is one of the claimants. So is 2014 whether it will be Burma’s turn or other members’.
Third, the Chinese and Asean leaders have pledged all along that as strategic dialogue partnership, they would work together to promote peace and prosperity in the region. Both have been embarrassed by the lack of progress in the past nine years over the troubled sea. Worse, this year supposes to be the zenith of their friendship marking the 20th anniversary. So, the only consolidation is to agree on the guome to shoves – in front of enthusiastic and spectators – they would diligently iron out differences.
In 2006 in Shinya, China, they agreed on a series of joint cooperation project but they were not implemented. Unfortunately, high-octane negativism dominated the first half of this year. Strong verbal exchanges and assertive diplomatic endeavors are visible from key claimants. China’s quarrels with the Philippines and Vietnam were considered low points of the Asean-China ties since March 1995 over the Mischief Reefs. Lesson learnt is clear: China and Asean can no longer arguing back and forth endlessly over the prospects of their cooperation over the South China Sea. The Philippines and Vietnam are not willing to stay idle.
Fourth, the reduction of US-China diplomatic tension also impacts on the region. As the Asean chair last year, Vietnam helped to refocus the South China Sea quagmire. The loud decibel since last July was due to the strong US reactions which immediately wiping up interests and potential dangers in the South China Sea. Strange as it may see, this brinkmanship game has already subdued as the two superpowers addressing their more important broader strategic issues including financial cooperation. Current US fiscal crisis does not in anyway strengthening its positions and policies in the Asean scheme of things. Quite noticeable, US State Secretary Hilary Clinton comments on South China Sea in Bali were far more friendly and positive than the previous year so was Chinese Foreign Minister Yang Jiechi’s responses.
Beyond the above political maneuverings, any legal solution will essentially depend on the claimants’ overall intention. There is no consensus at the moment. Several ideas have been floated ranking from the outside arbitrator such as the International Court of Justice to the one of its own, the High Council under the TAC as conflicting partners are all signatories. Any of them can raise the issue at the council, which has never been invoked. For the time being, the ideal peaceful solution is to skip the sovereignty claims and revisit what they agreed previously – no matter how little – and seriously implement them as soon as possible. Otherwise, the undercurrent can turn into a tsunami at the most unpredictable time!.
1 Aug 11 @ 06:46am by Tim Michell
KILSYTH’S Pah Day had to flee war-torn Burma but keeps going back to help those left behind.
Mr Day, 38, spent 11 years living in a Thai refugee camp before coming to Australia four years ago.
But he says the difficult experiences have only fuelled his determination to return home to deliver urgent medical supplies as part of Croydon Hills Baptist Church’s Hope Project.
The trip will be the second time Karen members of the church have returned to the border area. It is too dangerous to travel inside Burma.
“The Government draw the lines, so they (the Karen) find it difficult to even get their basic needs,” Mr Day said. “They have a policy where you can’t get in certain areas without any legal clearance.”
On his previous trip, Mr Day got the chance to hand out vital supplies in his old community, an experience he said was gratifying.
“In my heart, I really just want to help my people,” he said.
“The region I lived in faced a lot of problems. They targeted civilians because they knew that if they got to them the ethnic army would not survive.”
Church team leader Kathy Thompson said the group would face a difficult journey to the Thai-Burmese border.
2011-08-01 13:00
Sydney – Australian police have been authorised to use force to get asylum seekers on board aircraft for their transfer to Malaysia, Prime Minister Julia Gillard said on Monday.
The first boatload of asylum seekers to fall under the terms of a recently signed migrant-swap deal with Malaysia arrived in Australia at the weekend after setting sail from Indonesia.
The 54 refugees – mostly Afghan, Iraqi and Iranian males – were to be held in a high-security compound on Christmas Island until they are flown to Kuala Lumpur.
“Obeying instructions is not a question of volunteering,” Gillard told the national broadcaster ABC when asked whether force would be used. “It means taking appropriate steps to get people to board the plane and disembark the plane at the other end.”
In a deal signed last week, Malaysia agreed to take the next 800 asylum seekers to land in Australia, who tend to be mostly from the Middle East.
In return, Kuala Lumpur is to send about 4 000 UN-approved refugees, mostly from Myanmar, in the other direction.
Opposition sceptical
Gillard conceded her government could not yet meet its promise that asylum seekers would be on aircraft within three days of arrival because of delays in arranging accommodation in Kuala Lumpur.
“When the system is up and in full operation, those returns will happen in 72 hours,” she said but did not indicate when that might be.
Gillard has said sending some arrivals straight on to Malaysia would deter those waiting in Indonesia from paying people smugglers for a passage to Australia.
Opposition Liberal Party immigration spokesperson Scott Morrison said the deal would not deliver the desired outcome. He pointed out that since the deal was announced on May 7, 12 boats had arrived with a total of 621 asylum seekers.
An original proposal to apply the swap from May 7 was dropped, and the deal is to now only be applied to migrants landing in Australia after July 25 when the agreement was signed.
But if those 621 who arrived in the past three months had been sent on to Malaysia, Sydney would already be close to exhausting its quota under a deal that has drawn widespread condemnation in Australia and internationally.
R Dutta Choudhury
GUWAHATI, July 31 – The Government of India has decided to provide funds to Myanmar for implementation of several infrastructure projects in a bid to persuading the Government of that country to take action to evict the militants using the territory of that country as a safe haven.
Highly placed official sources in New Delhi told The Assam Tribune that for years, China has been able to make its mark in Myanmar by financing several infrastructure projects and only recently, the Government of India has realized the importance of coming closer to Myanmar. Sources said that time and again, the Government of Myanmar assured to take action against the militants using the territory of that country as safe haven, but so far, no concerted effort has been made in this regard.
Recently, the Government of Myanmar told India that the poor road condition affected movement of the troops to the area where the militants are taking shelter and after consultation with the Myanmar authorities, India has approved a series of road projects in that country. Sources said that the Government of India has approved several road projects on principle and the technical estimates are now being prepared and in addition to financing the projects, India would also provide technical support if necessary.
Interestingly, the Government of India has not yet been able to improve infrastructure on Indian side of the international border with Myanmar, which seriously affected the performance of the Assam Rifles personnel deployed to guard the international border. In some places, the Assam Rifles was forced to set up the camps well inside the Indian territory instead of setting it up on the international border because of the poor infrastructure and there is urgent need for improving the road condition in the area, sources added.
Meanwhile, sources revealed that according to an estimate of the security forces, at least seven thousand militants belonging to different North East based groups are taking shelter in Myanmar. Though the militants are not receiving any help from the authorities of Myanmar, no major operation has yet been launched by the Government of that country as yet to evict the militants.
Sources said that according to inputs available, the Manipur based groups have come under a united front recently for operational purpose and if all the militants taking shelter in Myanmar join hands in the days to come, it would become a potent force. The unification move is believed to have started with a view to receiving assistance from China as according to intelligence inputs, some Chinese officials recently made it clear to the leaders of the militant outfits that they could expect help only if they join hands and no Chinese agency would be willing to help the militant groups individually.
By Michael Tsai
POSTED: 01:30 a.m. HST, Jul 30, 2011
John Nyunt figures he’ll have three to five minutes to tell his story, 10 if he’s really lucky.
He could be afforded an entire afternoon and it wouldn’t be enough to convey to his Capitol Hill audience just the reasons why he so boldly stood up to the military government in Myanmar all those years ago, or the fortitude it took to survive the seven dehumanizing years he spent as a political prisoner, or the joy he now feels as a full-fledged American citizen.
But he’ll try.
Nyunt, 58, is one of 50 refugees selected to represent their adopted state at the first Refugee Congress, scheduled for Wednesday and Thursday in Washington. The historic gathering, organized by the United Nations Refugee Agency, is intended to shed light on the grim political and social realities of the various countries from which the refugees fled as well as the refugees’ contributions to their new country.
“I will have to summarize my thoughts,” Nyunt said. “But I want people to know that I am very happy to be in a country where there is democracy and where I can speak freely about my experiences.”
Nyunt is an assistant manager at 7-Eleven, a job for which he is grateful but also one that is far removed from his old standing as a widely respected lawyer and political activist in what was then known as the Socialist Republic of Burma. Although many of the details of his previous life have been lost to time and his own proclivity to focus on the present, his recollection of the spirit that drove him and his fellow activists to risk beatings, imprisonment and death remains pristine.
Nyunt’s first name originally was Khin, but he changed it to John. He was a young but influential community leader in the summer of 1988 when student-led protests in Yangon galvanized a restless citizenry against the entrenched socialist government. Shrugging off harassment and the occasional beating by police, Nyunt addressed the rapidly growing crowds every day, imploring his fellow citizens to be courageous in their pursuit of democracy.
Away from the podium, Nyunt threw his support behind the National League for Democracy and its charismatic leader, Aung San Suu Kyi.
The demonstrations ended with a violent military coup, the repeal of Burma’s constitution and the imposition of martial law. And while Suu Kyi’s party won a convincing 59 percent of votes in a 1990 democratic election (ensuring 80 percent of Parliament seats), the military government invalidated the results and retained control of the country.
Yet Nyunt remained unbowed in his personal fight for what he believed to be just. After successful legal action on behalf of citizens whose lands had been seized (outright or with minimal compensation) by the government, Nyunt challenged a powerful major who also had benefited from an illegal seizure of private land.
Shortly thereafter Nyunt was summoned to appear before a board of military leaders who warned him that he would be imprisoned if he didn’t rescind his threat of legal action.
“I said that we had laws and regulations and what they were doing was unfair,” Nyunt said. “They punched the table and threatened me, but I just said, ‘It’s OK. I’m waiting.'”
He didn’t have to wait long. Late that same night a group of men pulled up to Nyunt’s home and arrested him.
Before they took him to the police station for official processing, the men stuffed Nyunt into a reeking underground trash hole and left him there without food for four days.
A perfunctory trial was eventually held, and Nyunt was sentenced to seven years for his anti-government actions.
Still, he could have avoided jail if he were willing to help the government build a case against the popular Suu Kyi. According to Nyunt, a government official told him that if he signed an affidavit linking Suu Kyi to a cache of arms supposedly confiscated by the government, he would be free to go home.
“It was made-up history,” he said. “They wanted me to lie and I wouldn’t do it. I would never do it.”
Instead, Nyunt spent the first three months of his sentence in solitary confinement.
“There was no light, no restroom, no shower,” he recalled. “I slept on bricks. Sometimes I could hear other prisoners being beaten with sticks. After one month I had psychosis.”
Life in the general prison population was scarcely better. Nyunt said he and his fellow prisoners were forced to live in their own filth and had to bat the vermin from their food if they wanted to eat.
Nyunt was released in 1999 and was able to make it to Guam on a visa waiver. There he spent nine months waiting for his application for political asylum to be approved.
From Guam, Nyunt moved to Indiana, then New York, Oklahoma, Massachusetts, Los Angeles and eventually Hawaii.
“When I was young, I wanted to go to so many different places,” he said. “I kept looking for a better job, and along the way I got to see a lot of the country.”
Nyunt’s former wife and two sons chose to remain in Myanmar. And while he said he would like to return one day for a visit, Nyunt — who became an official U.S. citizen last February — says his home is in Hawaii.
“Becoming a U.S. citizen was the proudest moment of my life,” he said. “I am happy to be in a country that observes human rights, and I want to stay here for the rest of my life. Here I can speak freely and tell people, ‘This is my life.'”
The Star Online – Is Asean now at sea?
By BUNN NAGARA Grouping continues to invite others to its feast, even if it may have too much on its plate.
ASEAN leaders need more self-esteem without constantly craving reassurance from others, if they are to live up to the promise of the regional organisation.
After all, self-reliance is supposed to be a buzzword for Asean. And like all the best regional organisations, it was conceived in hope – hope that it would help bring about better times for all.
Yet Asean has long treasured its international image, where to be ignored or deemed irrelevant by others seems worse than being trumped. It particularly seems to value approval by past colonial powers.
Thus the sense of triumphalism during the week that the International Court of Justice (ICJ) had mentioned Asean in deliberating over the Preah Vihear temple dispute between Cambodia and Thailand.
The dispute involves two Asean countries after all, so the court’s mention of Asean is not exactly extraordinary. Actually, if the ICJ has indeed made Asean a factor in any impending dispute settlement, there might be reason for concern.
First, Asean will be put on notice that it needs to do all it can to solve the problem. But there is little assurance that Asean can deliver.
This means, second, that Asean’s likely failure to satisfy will reflect badly on it and all that it represents. Questions about Asean’s purpose, effectiveness and relevance may resurface.
There is no doubt that Asean wants the dispute settled, and anything it can do about it will be welcomed. The problem is that Asean’s dispute-settling mechanism is still limited, if not inadequate, and certainly not as well equipped as a dedicated institution like the ICJ.
Cambodia and Thailand responded positively to the ICJ order to withdraw troops from the disputed temple area. As both countries may feel a sense of entitlement in Asean, however, it is doubtful if they would have acted similarly if a request for that came from the Asean Secretariat.
With Cambodia and Thailand jointly forming a fifth of the Asean membership, there is also the conflict of interest factor. Besides, there is no shortage of issues that Asean has to address.
Compared with the range of challenges confronting Asean, the strip of border territory around Preah Vihear is a trifling matter. The fact that both countries have allowed it to fester this far shows how far Asean collectively still has to go.
Naval manoeuvres in the South China Sea continue to be unsettling for some. Even if they are largely seen as initiated by China, some regional responses have not always helped.
Vietnam is among some half-dozen claimaints to disputed maritime territory in the area. But it has got ahead of itself, and of Asean preparedness, in meeting a perceived challenge.
Even the United States has been made uneasy with the tenor in the high seas. The Philippines, another claimant, is not far behind in lacing nationalism with bravado.
President Benigno Aquino III is prodding the rest of Asean to be firm with China, while seeking to add maritime purchases to the Philippine Navy. However, China will know that these are merely postures for home consumption by one of Asean’s weakest naval powers.
But whether or not Beijing will soon launch its first aircraft carrier, neither the United States nor anyone else will want to make waves about it. Just as Asean does not want to have to choose between the United States and China, the United States also does not want to have to choose between Asean and China.
Instead of vying to propose peaceful solutions, claimants over disputed maritime territory are competing to strike combative postures. If that continues, all will be the poorer for it.
Another issue for Asean to consider is the still-tentative prospect of North Korea’s controversial nuclear weapons programme.
Although the issue strictly lies outside South-East Asia, it is very much at the centre of Asean’s larger East Asia perspective. It is also something of an obstacle for the Asean Regional Forum.
Several other countries – China, Japan, Russia, South Korea and the United States – comprise the six-party formula with North Korea to resolve the issue, but the formula has been drifting into oblivion. It is now supposed to be back, but in a convoluted fashion with North-South dialogue first, then US-Pyongyang talks, and only then resumption of six-party talks.
Asean countries like Malaysia had in the past hosted North-South talks, and Asean had also served as impetus and catalyst for broader progress on the Korean peninsula. But distant as a six-party solution is for now, the other five countries are not expecting much, if any, contribution from Asean this time.
One issue that Asean cannot duck is Myanmar’s intention to chair the Asean Standing Committee in 2014. When it was its turn to chair Asean before, Myanmar consented to pass over the privilege because of its political “problems” at home.
But now democratic icon Aung San Suu Kyi has been released from house arrest and there has been an election. The military junta has also retreated behind a semblance of civilian rule, although widespread disquiet over the recent election remains.
Naypyidaw is claiming “mission accomplished” and is about to collect on its Asean chairmanship. Suddenly, a very subjective judgment on its political reforms has to decide on the objective prospect of its Asean chair.
Not so very long ago, Asean was embarrassed for having Myanmar as a member. Now it has to cope somehow with the challenge of Myanmar’s likely chairmanship.
The Philippines, Singapore and Thailand are most agitated over that prospect. But even if they are joined by another six Asean members, it is unlikely things will get any easier for Asean.
All these issues are set to be a liability for Asean’s image if not also its substance. They challenge Asean to perform, deliver and otherwise succeed, stretching its capacities as well as its credibility.
Rosie Garthwaite
Jul 29, 2011 Yangon’s Shwedagon pagoda has been ransacked, conquered, stripped of its jewels and melted down for the layers of gold leaf laid by dedicated monks countless times over the years. But ever since it was built in the sixth century, the “golden pagoda” has remained one of South-east Asia’s most extraordinary monuments.
There are hundreds of worshippers assembled even at five in the morning, and the sound of chanting soars over the kilometre-long platform that runs around the shining structure.
Monks scurry like worker bees, cleaning, polishing and adding yet more gold. Then the sun comes up and you have the choice of putting on your sunglasses to watch the dazzling sight or turning around to admire the pilgrims bask in the pagoda’s majesty. Even the black ravens in the eaves seem to stop and stare.
It was the last thing I did in Myanmar, but it’s the first I describe because the religion it represents is the focus of every place I visited – and almost every person I met.
I’m on Orient Express’s Road to Mandalay boat for a cruise down the Irrawaddy River, and my itinerary runs something like this: our first stop is Mandalay, which used to be the capital about 100 years ago; we then head to Sagaing Hill, where most of the residents sought refuge and hid during the First World War; then on to historic Bagan, founded in 162 AD; before ending in Yangon, where the colonial government was based.
Sam, my guide on the boat, tells me he’s biding his time before he can become a monk. An only son, he needs to provide an income to look after his mother in Yangon. His job means regular visits to the monastic centre near Sagaing Hill, home to 200,000 monks. It is where Sam wants to spend the rest of his life.
According to Sam, most people in Myanmar donate nearly a quarter of their income to religious charity. I can well believe it. At daybreak on the first morning, several of us accompany him and the rest of the crew to give out alms in the village of Anapura, where our boat is docked. Alms-giving is a daily ritual, and I observed it three times during my stay here as well as in neighbouring Laos. Each time, I notice something different: this time it is the eyes of the proud old monk leading the monks in height order – from lanky to grasshopper – on their march through the village. I witness a special moment pass between the old man and Sam, who later tells me he had served with the veteran as a novice when he was just nine years old.
There are more than 400,000 monks in Myanmar, but we usually hear about the 400,000 soldiers. I see only one soldier during my week there. I admit I was on the lookout, my preconceptions coloured by the news I had seen and heard so far: blurry camcorder shots of the crackdown on the rioting monks in 2007; romanticised pictures of Aung San Suu Kyi, the opposition leader; and those awful images of the aftermath of Cyclone Nargis, which devastated the south of the country and left 130,000 people dead a little over two years ago.
My arrival in Myanmar coincides with the beginning of the Chinese Year of the Rabbit. The rabbit symbolises rebirth, a chance to start again, and that is exactly what Myanmar’s government is trying to do: they want to double the number of people visiting each year from its current handful of businessmen, charity workers, intrepid tourists and undercover reporters. Right now, it gets about 500,000 visitors a year – and that is counting repeat entry.
The government’s re-genesis began last year with the release of Aung San Suu Kyi after 15 years under house arrest. The government offered an election, too, but most of the opposition boycotted it with accusations of corruption. There have also been moves to open up business links, but only via the hand of the generals in charge. In 2005, the capital was moved out of Yangon hundreds of kilometres away to Nay Pyi Taw. It is still mainly empty; people haven’t been forced to move there yet. But, as Sam points out, Myanmar’s rulers have shunted the capital around like chess pieces for thousands of years. Seen from a tourist’s point of view, this is fantastic. You don’t need an archaeologist to dig deep to find the remains of past generations. They are still standing abandoned all around the country.
Sam tells us all the juicy bits of history: Myanmar, for example, was the richest place in Asia in the 1960s, and any leader for whom marauding, raping or pillaging was a favourite pastime found their way into the country at some point.
But it’s only when I stop listening to the tales and arrive in Bagan that I catch a glimpse of a different, more dishevelled Myanmar.
Waking up and looking out of my cabin porthole at the view that ancient Bagan offers will, for me, always be a hard one to beat: thousands of stupas, in various states of repair, lie scattered across the horizon – some big, with their spires puncturing the mist, others hidden in dips in the ground or so completely swallowed by the fertile green around that you might end up going right past, thinking they are haystacks, until someone tells you to stop.
I have Zen to do just that. Zen, a boy I find hanging about the docks in Bagan, grew up in this historic city with the stupas as his playground. He jumps on a bicycle and attaches himself to me, using every bit of English he knows to make me laugh, until I stop and hire his know-how for the day. Along with a couple of other absconders from the tour bus that picks us up from the boat, I follow Zen on a long bike ride full of secret gardens and hidden Buddhas, pushing open doors that look as if they have been untouched for years. Zen claims to know the history of the stupas but cannot read properly because he has to work to feed his family – they come from a tribe that “the government doesn’t like”. Almost all the other people I had met so far were Burmese, the majority tribe. This is my first experience of the other side of Myanmar.
In Yangon, I encounter it again. There is Victoria, the homeless Catholic woman, who hops into my taxi with her umbrella to tell me about the oppression of the people in her church. There is the bespectacled fortune-teller with a huge Buddha tattooed across his chest, who politely says I cannot take his photo because “he would never be able to join his image outside the country”.
Looking around, it seems that, like the government, the people of Myanmar are working out their own ways to build links outside of the country. Well-known brands are plastered on every lamp post. And you can pay for everything in dollars, as long as the notes are brand new. Mandalay’s gold leaf factory dresses the stupas across the skyline. It takes 3,000 bangs to make a few tiny centimetres of bling – painstaking but holy work that I am told will be rewarded. And it has begun to, with an online-sales business to clients worldwide.
Everyone seems to be industrious in their pursuit of bettering their situation, from the tiny corner shops to the small offices that line every street. One businessman I speak to says “sanctions suck”, but doesn’t miss a beat before telling me there are plenty of ways around them.
Queries about going off the “Big Four” trail – Mandalay, Bagan, Yangon and Lake Inle (which I skipped on this journey) – will elicit a shaking head from many tour operators you meet. But I am assured by one, who has been running a top travel company in Yangon for five years, that it is easy enough. Despite popular belief, government approval is needed for only a few areas and can usually be gained on arrival. I make plans to come back and do exactly that.
But on to Laos. Ten years ago I spent a summer in the lesser-known parts of Vietnam and Cambodia. I had a fantastic time, but everywhere I went all I heard was how Laos was “Asia’s last kept secret”. But what I find is a country that has, in parts, been run over by the “Khao San Road” bus, its innermost sanctums laid bare and exposed.
Luang Prabang is where my journey through Laos begins. There is no direct way to get to Laos from Myanmar, so I flew from Yangon to Bangkok, then took a flight to Luang Prabang.
Luang Prabang was made famous by its dozens of Buddhist wats, or temples. But here, it is not religion but the ratio of restaurants to residential dwellings that makes our over-riding impression. And thus begins my pilgrimage for Laotian cuisine. I grow to enjoy its combination of Thai, Vietnamese and French influences, packing a punch with plenty of chilli in nearly every dish: fresh noodle soup, stuffed lemon grass fish steamed in banana leaves, beef cooked fondue-style in coconut juice, spicy English-style sausages. The morning markets are packed with food stalls selling a dozen different things, including grilled rats and canaries, if you fancy them.
From Luang Prabang I ride a bicycle – with no gears and a shaky basket on the front – along a tough but beautiful 32km stretch through cotton-weaving villages to Tat Kuang Si waterfall, its cool waters inviting after the long, dusty ride. I find a simple but clean guest house with a cooking class and its own tiny waterfall and, after a night’s rest, end up returning to Luang Prabang in a tuk-tuk, my thighs unable to pump me back home.
The next day, a five-hour winding journey from Luang Prabang brings us to Vang Vieng, on the edge of the Nam Song River river and surrounded by paddy fields and limestone mountains. The town is popular for its inventive water sports, notably tubing, which is immensely popular with gap-year teenagers. For those not in the know, it involves floating on the inner tube of a tyre down the Nam Song past a four-kilometre stretch of makeshift bars. I end up joining in the fun, and go down giant slides and zip lines into the slow-moving water below.
But it is my biking adventure out of the city and through tiny villages, into mountain caves and over swinging wooden bridges that creaked under my weight, that will remain in my mind.
The journey comes to an end in the quiet capital, Vientiane. Here, the little corner shops are stuffed with art quite unlike the kind found in the touristy markets of the region, and I quickly fill my bag with purchases. Young apothecaries offer us a choice of dried gecko, turtle tongue or a pile of bootleg DVDs hidden under the counter. I wander through the streets, trying different dishes morning, noon and night.
Over lunch one day, I am introduced to “the best singer in Laos” – “Little Sunshine” Noi, who is trying to set up a music and theatre school for the disabled but hasn’t the money to bribe the right official. She gives me a private performance, singing and playing on a traditional harp, and presents me with a book of ancient Laotian myths that recounts a time before the country became known as the most bombed in the world during and after the Vietnam War. One of the tales is about a stupa in the centre of the city where a dragon is supposed to be sleeping. It rises up and defends the stupa against invaders. I can’t help but joke that the beast should make an appearance again should the tourists try to take over.
By AUNG ZAW Monday, August 1, 2011
Despite mounting criticism of the new Burmese government’s do-nothing approach to political reform (and growing evidence that it is merely a front for the brutal junta that preceded it), Burma’s rulers continue to covet the chairmanship of the Association of Southeast Asian Nations (Asean) in 2014.
This has put the regional grouping in a bit of a bind. Strictly speaking, after 14 years as a member of Asean, Burma is entitled to its turn at the helm. After all, it has already been forced to forgo the chairmanship once, in 2006.
“Myanmar [Burma] has to focus on the national reconciliation process, and has requested their Asean colleagues to postpone its chairmanship for another occasion,” said Lao Foreign Minister Somsavat Lengsavat in 2005, the year the decision was made.
A great deal has happened since then—massive monk-led protests in 2007, Cyclone Nargis and a sham referendum in 2008, and last year’s dubious election and the release of pro-democracy leader Aung San Suu Kyi, among many other things—but “national reconciliation” isn’t one of them.
Last week, however, the new government made a familiar gambit clearly aimed at placating its critics: it invited Suu Kyi to meet with its “liaison minister” Aung Kyi, a former junta functionary who held the same position under the old regime.
But this token gesture isn’t going to make it any easier for Asean to decide how to proceed with Burma’s request for the chairmanship. Besides continuing allegations of war crimes in ethnic areas and the fact that there are still around 2,000 political prisoners behind bars in Burma, the new government’s leaders remain subject to sanctions in the US and EU, which are major Asean trading partners.
Last week in Jakarta, US Secretary of State Hilary Clinton dashed any hopes that Naypyidaw might have had that merely playing the Suu Kyi card would suffice to convince anyone that the country is, at long last, moving in the right direction.
“We look to the government to unconditionally release the more than 2,000 political prisoners who continue to languish in prison,” she said, adding that the country’s rulers should also conduct meaningful and inclusive dialogue with the political opposition and ethnic minorities.
“The choice is clear,” she said. “They can take these steps and gain back the confidence of their people and the trust of the international community. Or they can continue down the path they’ve been on.”
Clinton also called on the military-backed civilian regime to address growing concerns about weapons proliferation. Washington has repeatedly expressed concern over Burma’s military ties with North Korea.
However, Clinton’s Indonesian counterpart, Foreign Minister Marty Natalegawa, was much less forthright in stating what it would take for Burma to earn the trust and respect of the rest of Asean.
Indeed, when asked for his views on human rights and democratization in Burma, he was barely coherent: “Myanmar is obviously a work in process, in terms of democratization. To put it more—in a more—I guess—yes, I don’t want to use, describe it as a work in progress.”
Evidently, putting a positive spin on Burma’s current political situation has become such an enormous challenge that it leaves even seasoned regional leaders completely tongued-tied.
On the question at hand—whether Burma is fit to lead Asean—Natalegawa didn’t get himself quite so twisted out of shape, if only because he was able to resort to vaguer language:
“We have to see and have a sense of comfort level whether Myanmar is actually prepared and ready to assume chairmanship of Asean in 2014. I am aware—we are aware—of the responsibilities and the expectations that are inherent in a particular country chairing Asean.”
To test their “comfort level,” Natalegawa will lead an Asean delegation to Burma before the grouping makes a decision. When this will happen has not yet been decided, but Asean can’t afford to leave the question of its future leadership open for too long. That means that Burma will have to act soon to prove that it is ready to act on the demands of the Burmese people and the international community.
At this stage, however, the Burmese regime probably feels that it has done all that it is going to do.
At the same time, it will be harder to drop its bid for the chairmanship this time, since it won’t have the same face-saving excuses to rely on.
In other words, things are about to become very uncomfortable, for Asean and for Burma. But that is the price they will have to pay if they want to achieve their goal of moving forward.
By SAW YAN NAING Monday, August 1, 2011
Burmese authorities and the Kachin Independence Organization (KIO) held peace talks on Monday in Lajayang, Kachin State, with the aim of reaching a signed ceasefire agreement.
The discussion involved an official Burmese delegation led by Col Than Aung, leaders of the Kachin Consultative Council and KIO military wing the Kachin Independence Army (KIA), said KIO Joint-Secretary La Nan.
KIA leaders included vice-chief-of-staff Brig-Gen Sumlut Gun Maw and Battalion 4 commander Col Zau Raw, he added.
It has not been confirmed so far whether the KIO and Burmese delegation have reached an agreement, with Kachin sources saying further talks between the sides were likely in the event of a stalemate.
The discussions were based on a ceasefire proposal put forward by KIO leaders. Under the plan, both sides would adopt a temporary ceasefire in Kachin State and KIA-controlled regions with the aim of establishing a long-term peace.
The KIO and government would order their frontline troops to stop fighting within 48 hours of the agreement being signed. Furthermore, with the aim of establishing a long-term peace nationwide, the government must announce plans for a political dialogue within 15 days of the ceasefire.
Under the agreement, the KIO and government must let the other side know in advance if their troops are to move around. The agreement would be signed in both English and Burmese and be reviewed after one year. Both sides are also supposed to publicize the agreement after it has been signed.
Despite ceasefire talks being attempted between the KIO and government delegation, fighting in frontline areas is still reported in Kachin State. Last week, fighting with artillery mortar shells was reported between the KIA and Burmese troops in Bhamo Township.
Clashes were also reported in Taping region of Momauk Township on Sunday. The KIO claims that government troops also fired 60 mm mortars against KIA soldiers during the battle.
Monday, August 1, 2011
The junta’s proxy Union Solidarity and Development Party (USDP) has offered to provide ID cards for those people that do not currently hold one prompting accusations of electoral impropriety.
Former Rangoon Mayor Aung Thein Lin, who represents the USDP in South Okkalarpa Township, distributed a pamphlet bearing the party logo which said that people who do not have an ID card can apply for 10 kyats subsidy to complete the process.
“They have distributed this pamphlet in every ward in the township. They said they will help us to receive an ID card. They also warn people to avoid contacting brokers to help with the ID process,” said a resident living in Ward 7.
The USDP is also helping children apply for the 10-year-old and 18-year-old ID cards which costs six kyats (US $0.007), and reducing the cost of upgrading the 10-year-old to 18-year-old ID card to three kyats ($0.003). Reapplying for a lost ID card costs 10 kyats ($0.007).
Burmese citizens have to apply for 10-year, 18-year and 30-year ID cards depending on their age in accordance with immigration requirements.
“The cost will be sent to the immigration office. People don’t need to pay money to the party. If their document is adequate we will finish the process within one day or one month,” said a ward organizer from the USDP.
The process of issuing ID cards is the duty of the immigration department, and the USDP has been criticized by members of the Democratic Party (Myanmar) for using ID cards as a self-promotion tactic.
“According to election law, a political party cannot use government organizations for their own financial and business needs. If a party breaks this rule then it should be abolished.
Using the immigration department for party organizing is breaking election law. The Election Commission (EC) should take action about it,” said a Rangoon-based politician.
While meeting with political parties last month in Burma’s capital Naypidaw, EC Chairman Tin Aye said that coming elections will be more free and fair. However, in practice the USDP is doing party work with government resources which is not free or fair, said an observer.
The USDP is widely alleged to have taken part in vote-rigging during recent elections but no action has been taken against the party. Currently the most important administrative positions in ward and township level are in the hands of USDP members, claims a Rangoon-base reporter.
Thura Shwe Mann, the former Burmese military regime’s third-ranking official and head of the lower house in the new parliament, is now severing as vice-chairman of the ruling USDP.
The USDP will contest nearly 50 vacant seats in parliament in the upcoming by-election. The vacant places have arisen because some individuals in the parliament were chosen to be members of the government.
Monday, 01 August 2011 21:32 Tun Tun
New Delhi (Mizzima) – The Friends of Democracy group plans to move motions to clean up outdated laws when the next Burmese Parliament session convenes on August 22. Dozens of outdated laws could be included, said party officials.
As an example of outdated laws, Treasurer Saw Than Myint of the Shan Nationalities Development Party (SNDP), one of the parties in the 10-party coalition, told Mizzima: “Suppose I take a foreign trip then I need to exchange at least US$ 500. The money can not be my earnings from an export business, and if I hold foreign currency in Burma, it will be illegal and I can be prosecuted under the Foreign Exchange Law. In this age of globalization, such laws are irrelevant.”
According to the existing law, only sailors with foreign shipping companies and export-import businessmen can hold foreign exchange, making many residents who hold US dollars lawbreakers.
The Friends of Democracy group consists of the National Democratic Front (NDF), Democratic Party-Myanmar (DPM), Democracy and Peace Party, Union Democracy Party, and ethnic parties representing Karen, Shan, Mon, Chin and Rakhine.
A meeting has been scheduled for August 10 at the DMP office to gather more information on outdated legislation.
The NDF party also said it plans to move motions on political, social and economic issues and would submit about 30 bills during the forthcoming Parliament session. It said it could not disclose its motions before they are taken up in Parliament.
“In the last Parliament session, we could not move some of our motions because we disclosed our plans to the media before submitting them at the Parliament session,” said NDF member Khin Maung Swe.
The NDF submitted more than 20 motions at the first Parliament session, which started on January 31, including motions to release all political prisoners and granting amnesty. The motions were rejected.
Shan and Rakhine party members said that they would propose motions for peace and cease-fire agreements in the current armed conflicts.
“We will consider mediation by Parliament in the current and ongoing conflicts which have not yet achieved peace between the government and armed groups. This is a concern for everyone,” said Rakhine Nationality Development Party (RNDP) chairman Dr. Aye Maung.
NDF member Khin Maung Swen noted that the first Parliament session was called by the outgoing State Peace and Development Council (SPDC) government. He said, “The questions were answered by ministers of the old government, and they defended their policies and what they did. They made no promises to us based on our questioning. This forthcoming session will be called by the new president, and we hope we will get more specific answers and will see a clear-cut pattern to their policies and actions,” he added.
National Unity Party (NUP) leader Han Shwe said, “We will see the performance of the new government. In this Parliament session, the new government must answer based on its performance, how much they could do, what they could not do, how much they could implement, etc. This session will be the report card for this new government and it will show their weaknesses and strengths.”
According to sources close to the government, Lower House Speaker Shwe Mahn will encourage reform in the country and strengthening the role of Parliament in the forthcoming session.
In the last session, most of the motions and questions were rejected by Parliament, which was dominated by MPs from the government-backed Union Solidarity and Development Party. Parties were told to reintroduce the rejected motions in the next session of Parliament.
Monday, 01 August 2011 21:03 Phanida
Chiang Mai (Mizzima) – A young male civilian in Kamaing was shot dead and another man arrested by Burmese government troops on Sunday morning, residents said.
Marip Tang, about 17, from Kathan Yang village in Kamaing Township was shot dead by soldiers in government Infantry Unit No. 52 on the road to Hpakant in Kachin State. Kathan Yang village is six miles west of Kamaing.
Seng Du, who was identified as a telecommunications operator for the Kachin Independence Organization (KIO), was arrested, residents said.
“At around eight o’ clock yesterday, government troops marched along the road and villagers were afraid and ran away, then the soldiers shot a villager in the back,” a resident told Mizzima.
Seng Du, who is from the deceased’s village, was roped and masked and taken away by government troops, residents said.
KIO joint secretary and spokesman La Nang confirmed that one civilian was shot dead, and it is investigating if Seng Du is a KIO member.
Seng Du was taken away in the direction of a mountain that local residents call “Microwave Mountain,” about one mile west of Kathan Yang village, where a communications office is located. Thirty security soldiers from government Brigade No. 3 are stationed on the mountain, sources said.
Six people including the head of Kathan Yang village were also arrested at the same time and released on Monday morning.
Monday, 01 August 2011 18:27 Kun Chan
Chiang Mai (Mizzima) – Seven out of 14 government battalions surrounding Wanhai, the headquarters of the Shan State Progressive Party (SSPP), have withdrawn, said SSPP spokesman Major Sai Hla.
Since Thursday, the seven battalions have pulled out coinciding with the reassignment of the Tactical Operation commander who was based in Kyethi Township, 18 miles from SSPP headquarters. He was reassigned to Regional Command, Major Sai Hla said. Currently, the remaining seven Burmese battalions are positioned three miles southeast and five miles west of Wanhai headquarters.
He said the reason for the troop withdrawal was not clear. It may be a temporary withdrawal designed to send back their depleted forces. SSPP sources said that during the 18-day government offensive that started on July 11, 100 government soldiers were killed, about 200 were injured and more than 50 deserted.
Because of the fighting, a total of 13 primary schools, a charity school and a high school from 20 affected villages in the area were closed. More than 1,000 students cannot attend schools and are taking refuge at safe locations.
On July 25, government officers sent two Buddhist monks, who are residents in the area, to Wanhai headquarters to mediate a cease-fire, but the SSPP rejected the offer, saying it was not serious.
The SSPP and the Kachin Independence Organization have both said that they want a nationwide cease-fire rather that separate cease-fire agreements with each armed ethnic group.
By PETER AUNG
Published: 1 August 2011
The world footballing body FIFA has ruled Oman winners of last week’s World Cup qualifying match in Rangoon, which was cancelled midway through the second half after Burmese fans pelted players with missiles.
FIFA is also preparing to penalise Burma for the fiasco, but details on precisely what measures it will take have not been released. The Myanmar Football Federation (MMF) is also yet to receive any official announcement from FIFA.
Oman will now progress into the next round, having led the game by two goals to nil at the time it was called off.
One coach and several players from the Oman team were injured by flying stones and water bottle during the rioting.
“[Projectiles] started landing near to where the Oman coaches were sitting so they panicked and ran onto the field – everything went from bad to worse,” a member of the crowd at the Thuwanna stadium told DVB on Thursday last week.
Soe Moe, information coordinator at the MMF, which is headed by business tycoon Zaw Zaw, said that “the dignity of Burma” was damaged by the fans’ behaviour.
“This is good for no one,” he said. “Now we have no more chances left as the game was forced to stop. It will only be damaging to us if we are to be banned [from holding international matches] for four, five or six years,” said Soe Moe.
“We will never get to see those top class teams playing in Burma. According to [FIFA] law, there is $US5000 fine for every object that lands on the field. Given that there were hundreds of thousands of objects landing in the field the other day, the MMF chairman will likely come home in a loincloth [Burmese expression for empty-handed].”
By MIN LWIN
Published: 1 August 2011 Former military intelligence agents released from prison in May have been told by the Burmese government that they cannot hold religious events, suggesting that distrust of the officials, who were jailed by former junta chief Than Shwe, lingers on in the new government.
Among those released were Major Sithu, a commander in Military Intelligence (MI) 6, and Major Hla Thet Maw, from MI7. A source told DVB that both men were blocked from gathering for a traditional Buddhist ceremony to offer robes to monks.
“Maybe [the government] is concerned about the reason for their gathering – they tend to keep a watchful eye on former MI’s,” he said.
Burma’s feared intelligence organ under Khin Nyunt, the former prime minister and intelligence chief, was disbanded in 2004 by Than Shwe. The majority of its operatives, including
Khin Nyunt, were charged with corruption and sedition, and sentenced to lengthy prison terms.
It is not clear exactly how many were released in May during an amnesty that saw all prison terms in Burma reduced by one year, although the 71-year-old Khin Nyunt and his wife remain under house arrest, while his sons are in prison.
Aung Linn Htut, former army attaché at the Burmese embassy in New York and one-time senior intelligence officer, who defected in 2005, said Thein Sein’s government is likely concerned that the former MIs would expose their dirty work under the former junta. Many of Thein Sein’s cabinet held top positions in the State Peace and Development Council, which disbanded following elections last year.
“It’s their paranoia,” Aung Linn Htut said. “When we gather, we immediately get each other’s message, even when we talk on phone – we know who’s heading in which direction.
“Mainly, they worry that [the former MIs] will expose their past wrongdoings. It’s mostly paranoia.”
Khin Nyunt, whose sentencing was attributed by analysts as an attempt to thwart his growing international influence and threat to Than Shwe’s iron-fisted rule, was handed a 44-year term under house arrest, while his two sons were given 51 and 68 years respectively.
The prison amnesty in May was widely condemned after it became clear that few of the nearly 2,100 political prisoners in Burma were released, despite consistent pressure on the Burmese government from world leaders.
207 comments
MaMa
August 16, 2011 at 8:17 am
ယနေ့ ရရှိသောသတင်း- ရခိုင်ပြည်နယ် ဂွမြို့ လာသော ကားတစ်စီးပေါ်တွင် ဆင်စွယ်များ၊ ဆင်အရေခွံများ ဖမ်းဆီးရမိကြောင်း သိရပါသည်။ မြို့ခံလူတစ်ဦး၏ ပြောကြားချက်အရ ဆတ်သားဟုဆိုကာ အမဲရောင်ရှိသော အသားများ အသားခြောက် လုပ်တတ်သူများထံ ယခင်ရက်များက အများအပြား လာရောက်ရောင်းချကြောင်း သိရပါသည်။ ယခု ဆင်စွယ်ဖမ်းမိသောသတင်းနှင့် ဆက်စပ်၍ ဆင်သားများ ဖြစ်နိုင်ကြောင်း သိရပါသည်။ ယခင်က ဂွမြိ့နယ်တွင် ယခုကဲ့သို့ ဆင်စွယ်၊ ဆင်သားရေ အရောင်းအဝယ်များ၊ ခိုးတင်တာများ မဖြစ်ဖူးကြောင်း၊ ဒေသခံများကိုယ်တိုင်ပင် အံ့ဩနေကြကြောင်း သိရပါသည်။
ဇွဲ
August 16, 2011 at 7:43 pm
ဦးကျော်ဆန်း ရာထူးကနေ နှုတ်ထွက်ရပြီ ဆိုတဲ့ သတင်းတွေ ထွက်နေပါတယ်။
ဟုတ်ပါတယ်၊ ဩဂုတ်လ ၁၂ ရက်နေ့ အစိုးရသစ်ရဲ့ ပထမဦးဆုံး သတင်းစာ ရှင်းလင်းပွဲမှာ ငိုပြခဲ့တဲ့ ဇာတ်လိုက်ကျော် ပြန်ကြားရေးဝန်ကြီး အကယ်ဒမီ ဦးကျော်ဆန်း ဖြစ်ပါတယ်။
ပြန်ကြားရေးဌာန အရာရှိကြီးတယောက်ကတော့ “ဒီနေ့ ဝန်ကြီး ရုံးတက်ပါတယ်။ မျက်နှာတော့ မကောင်းဘူး။ နှုတ်ထွက်ရမယ်ဆိုတဲ့ သတင်းကတော့ ရုံးထဲမှာ ပြန့်နေတယ်´´လို့ ဆိုပါတယ်။
“သိရသလောက်တော့ အဲဒီနေ့က ငိုပြတာကြောင့် လို့ ကြားပါတယ်´´ လို့ သူက ထပ်ပြောပါတယ်။
ပြန်ကြားရေးက ထုတ်ဝေတဲ့ ဒီကနေ့ထုတ် သတင်းစာတွေမှာတော့ အသွင်ပြောင်းမှုတချို့ကို တွေ့ရမှာပါ။ ဝါဒဖြန့်စာတချို့ကို နောက်ကျောဖုံးမှာ မထည့်ဘဲ အတွင်းစာမျက်နှာထဲ ပြောင်းထည့်လိုက်တဲ့အပြင် BBC, VOA, RFA, DVB စတဲ့ အသံလွှင့်ဌာနတွေကို ပေါ်တင် တိုက်ခိုက်တာတွေလည်း ဖြုတ်ထားပါတယ်။ ဟိုတုန်းကတော့ အဲဒါတွေက နောက်ကျောဖုံးမှာ နေ့စဉ် နေရာရတဲ့ ကြော်ငြာတွေ ဖြစ်ပါတယ်။
စည်သူ@Irrawaddy’s blog
(လတ်တလော သိရသမျှဖြစ်ပါသည်။)
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 16, 2011 at 7:46 pm
မသိသူကျော်သွား သိသူဖော်စား မန္တလေးဂေဇက်တွင်းမှရရှိသည်။
ဖြန့်ဝေသူ။ ။ မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
…………………………..
ဆယ်တော်မူဘုရားဂါထာ
ကကုသန္ဓော ကောဏဂမနော
ကဿပေါ ဂေါတမော
မုနိဆယ်ထား ဆယ်တော်မူမြတ်စွာဘုရား
မေတ္တယျော ပဉ္စဗုဒေါ္ဓတေ
သီသေမေတန္တ သဗ္ဗဒါ
ဧတေသံ အာနုဘာဝေန
ရက္ခဒေဝါ မဟိဒိ္ဓတာ
သဗ္ဗေသုခိတာ ဟောန္တု
မေတ္တသဟာယကာ။
ရွတ်ဖတ်ရခြင်းအကျိုး= လူချစ်လူခင်ပေါများခြင်း၊အခက်အခဲများမှ ကံဆယ်တော်မူခြင်း၊
ကျန်းမာချမ်းသာခြင်း၊ ရန်သူမျိုးငါးပါးမှ ကင်းဝေးခြင်း၊ ပြောဆိုစကားအောင်မြင်ခြင်း၊
လာဘ်လာဘပေါများခြင်း၊ ထီပေါက်ခြင်း။
လည်ကောင်းဂါထာစာရွက်ကို ဆယ်တော်မူဘုရားရှေမှယူခဲ့ပြီးတဆင့်ပြန်ပွားဖော်ပြခြင်းဖြစ်ပါသည်။
လမ်းညွှန်း~ ရွှေ တိဂုံဘုရားတောင်ဖက်မုဒ် ဂေါပကရုံးအနီတွင်ရှိပါ သည်။
http://myanmargazette.net/62021/uncategorized-other/copypaste
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 16, 2011 at 7:48 pm
ဧရာဝတီမြစ်ကြီး ရှင်သန်ရေး မြန်မာတမျိုးသားလုံး တာဝန်
By ဒေါ်ခင်မျိုးသက် – တနင်္လာ, 15 ဩဂုတ် 2011
မြန်မာတနိုင်ငံလုံး အဓိက အားထားနေရတဲ့ ဧရာဝတီမြစ်ကြီး တိမ်ကောမသွားစေရေး၊ ထာဝရ ရှင်သန်ရေးဟာ မြန်မာတမျိုးသားလုံးအရေး ဖြစ်တာမို့ ဝိုင်းဝန်းကာကွယ်ကြဖို့ ၈၈ မျိုးဆက် ကျောင်းသားတွေက သတိပေးလိုက်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ သမိုင်းဖြစ်တဲ့ ဧရာဝတီမြစ်ကြီး ရှင်သန်ရေးအတွက် လက်ရှိ လုပ်ဆောင်နေတဲ့ မြစ်ဆုံစီမံကိန်း အပါအဝင် တခြား ဆည်တည်ဆောက်ရေးတွေကိုလည်း ချက်ချင်း ရပ်ဆိုင်းပေးဖို့ ဦးသိန်းစိန် အစိုးရကို တောင်းဆိုလိုက်ပါတယ်။ အပြည့်အစုံကို ဒေါ်ခင်မျိုးသက်က တင်ပြပေးထားပါတယ်။
ဧရာဝတီမြစ်ကြီးဟာ မြန်မာနိုင်ငံ လူထုတရပ်လုံးရဲ့ လူမှုစီးပွား မှီခိုအားထားရာ အသက်သွေးကြော ဖြစ်သလို မြန်မာ့သမိုင်းနဲ့ တိုင်းရင်းသားရိုးရာ ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာ အမွေအနှစ် ဖြစ်တာမို့ ဒါတွေ မပျက်စီးစေဖို့အတွက် ပြည်သူတွေရဲ့ မျက်နှာကို ထောက်ထားပြီး လက်ရှိ တည်ဆောက်နေတဲ့ ရေအားလျှပ်စစ် စီမံကိန်းတွေကို ချက်ချင်း ရပ်ဆိုင်းထားဖို့ ၈၈ မျိုးဆက် ကျောင်းသားများ အဖွဲ့က တောင်းဆိုလိုက်တယ်လို့ ကျောင်းသားခေါင်းဆောင် တဦးဖြစ်တဲ့ ကိုထွန်းမြင့်အောင်က ပြောပါတယ်။
“ဒီဧရာဝတီမြစ်ကြီးဟာ မြန်မာ့သမိုင်း ဖြစ်တယ်၊ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှု ဖြစ်တယ်၊ မြန်မာပြည်သူ ပြည်သားတွေရဲ့ လူမှုစီးပွား ဘဝတွေကို သယ်ဆောင်တယ်။ တနည်းအားဖြင့် ဧရာဝတီမြစ်ရဲ့ ရှင်သန်မှုက ကျနော်တို့ မြန်မာနိုင်ငံသူ နိုင်ငံသားတွေရဲ့ ရှင်သန်မှုပါပဲ။ တကယ်လို့သာ ဧရာဝတီမြစ်ကြီးကို အခုအတိုင်း ဆက်ပြီး သွားနေဦးမယ်ဆိုရင် ဧရာဝတီမြစ်ကြီးဟာ မကြာခင်မှာပဲ တိမ်ကော ပျောက်ကွယ်သွားနိုင်ပါတယ်။ ဧရာဝတီမြစ် တိမ်ကောသွားသည်နှင့်အမျှ ကျနော်တို့ ပြည်သူပြည်သားတွေရဲ့ နေ့စဉ်ဘဝတွေ၊ ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးတွေ၊ သွားရေးလာရေးတွေ၊ စိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်းတွေ အကုန်လုံး ထိခိုက်ကုန်မယ်။
“နောက် ရေမြေသတ္တဝါတွေ၊ ဇီဝမျိုးစိတ်တွေ အကုန်လုံး ပျက်စီးကုန်မယ်။ ဒီမြစ်ကြီးသာ ပျောက်သွားမယ်ဆိုရင် ကျနော်တို့ တိုင်းသူ ပြည်သားတွေရဲ့ ဘဝဟာ လုံးဝကို မတွေးဝံ့စရာပဲ။ ဒါကြောင့် ဒီအခြေအနေမျိုးကို မရောက်အောင် တိုင်းပြည်ရဲ့ မျက်နှာကို ထောက်ပြီးတော့ ဦးသိန်းစိန် အစိုးရ အနေနဲ့ ဆည်စီမံကိန်းတွေကို ရပ်တန့်ပြီးတော့၊ ပညာရှင်တွေနဲ့ တိုင်ပင် ဆွေးနွေးပြီးတော့ တိုင်းပြည်ကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်း၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း အသိပေး ထုတ်ပြန်ဖို့ လိုပါတယ်။”
မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ အသက်သွေးကြော ဖြစ်တဲ့အပြင် အာရှတိုက် အတွက်ပါ အရေးပါတဲ့ ဧရာဝတီမြစ်ကြီးဟာ အခုအခါမှာ စီးပွားရေးသမားတွေရဲ့ စည်းကမ်းမဲ့ ရွှေတူးဖော်မှုတွေကြောင့် ညစ်ညမ်းပြီး အလွန်အကျွံ သစ်ခုတ်မှုတွေ၊ မြစ်လက်တက်တွေမှာ ဆည်တည်ဆောက်မှုတွေကြောင့် သောင်ထွန်းပြီး အခြေအနေ အလွန်အမင်း ဆိုးဝါးနေတာ တွေ့ရတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
“ကျနော်တို့ရဲ့ မိခင် ဧရာဝတီမြစ်ကြီးရဲ့ ကျန်းမာရေး အခြေအနေက အတော့်ကို စိုးရိမ်စရာ အခြေအနေ ရောက်နေပြီဗျ။ ကျနော်တို့ ပြည်သူပြည်သားတွေ ကိုယ်တိုင် တွေ့မြင်နေရတာပါ။ ဥပမာ စစ်ကိုင်းတံတားနားမှာ သောင်ပြင်တွေဟာ နဂိုကထက်ကို ပိုပြီးတော့ တနှစ်ထက်တနှစ် ဆိုးဆိုးရွားရွား ကျယ်ပြန့်လာတယ်။ ပြည်မြို့နားမှာ ဆိုရင်လည်း ဧရာဝတီမြစ်ထဲက သဲသောင်ပြင်ကြီးပေါ်မှာ နွေရာသီမှာဆိုရင် စားသောက်ဆိုင်တွေ ဖွင့်ကြ၊ အပန်းဖြေစခန်းတွေ ဖွင့်ကြတဲ့ အခြေအနေမျိုးထိအောင် ရောက်နေပြီ။
“နောက် မန္တလေးနဲ့ ဗန်းမော်ကြားဆိုလည်း နွေရာသီဆိုရင် ဗန်းမော်ဆိပ်ကမ်းကို သင်္ဘောတွေက ကပ်လို့မရဘူး။ ရေထုညစ်ညမ်းမှုတွေ၊ ကမ်းပါးပြိုမှုတွေကလည်း ဆက်တိုက်ကို ဖြစ်နေတယ်။ ဧရာဝတီမြစ်ရဲ့ အခြေအနေက အဲဒီလောက်ကို ဆိုးနေတယ်။”
သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ထိခိုက်မှုဆိုင်ရာ EIA အစီရင်ခံစာတွေအရ မြစ်ဆုံဆည် တည်ဆောက်မှုကို ဆက်ပြီး မလုပ်သင့်သလို လက်တွေ့ မြင်နေရတဲ့ ဒီလို အခြေအနေ ဆိုးနေတဲ့ ဧရာဝတီမြစ်အတွက် ပိုပြီး ဆိုးဝါးစေမယ့်၊ မြစ်ကြောင်း ပိတ်ဆို့စေတဲ့ ဆည်တည်ဆောက်မှုတွေကို မလုပ်သင့်ဘူးလို့လည်း ပြောပါတယ်။
ဒါ့အပြင် အမိမြန်မာနိုင်ငံရဲ့ အသက်သွေးကြောဖြစ်တဲ့ ဧရာဝတီမြစ်ကြီးအတွက် ရဟန်းသံဃာ၊ ကျောင်းသားနဲ့ ပြည်သူအပြင် ရဲနဲ့ တပ်မတော်သားတွေသာ မက တတ်သိပညာရှင်တွေ၊ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်တွေ၊ လူမှုရေး အင်အားစု အသီးသီးက အမျိုးသားရေးအသွင်နဲ့ ပါဝင်ကြဖို့လည်း နှိုးဆော်လိုက်ပါတယ်။
“ဧရာဝတီရဲ့ ကံကြမ္မာက ကျနော်တို့ ပြည်သူပြည်သားတွေ တိုင်းပြည်ရဲ့ ကံကြမ္မာပါပဲ။ အဲတော့ သားစဉ်မြေးဆက်ရဲ့ အနာဂတ်အတွက် ကျနော်တို့ဟာ ဒီအတိုင်းပဲ လက်ပိုက်ကြည့်နေလို့ မရတော့ဘူးဗျ။ ကိုယ့်ကံကြမ္မာ အတွက်ကို အားလုံးက သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းနဲ့ ဝိုင်းဝန်းလက်တွဲပြီး ဧရာဝတီမြစ်ကြီး ထာဝရ ရှင်သန် စီးဆင်းနိုင်စေရေး အတွက်ကို တောင်းဆိုမှုတွေ၊ အရေးဆိုမှုတွေ၊ လှုပ်ရှားမှုတွေကို အမျိုးသားရေး တာဝန်တရပ် အနေနဲ့ ဝိုင်းဝန်း ဆင်နွှဲကြဖို့ လိုနေပြီလို့ ကျနော်တို့ ပြောချင်တာပါ။”
ဒါ့အပြင် ဒီရေကာတာ စီမံကိန်းတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး နိုင်ငံတကာက ကျွမ်းကျင် ပညာရှင်တွေနဲ့ စနစ်တကျ ဖွဲ့စည်း တိုင်ပင်ပြီး သုတေသနပြု ဆန်းစစ်ချက်တွေကို ပြည်သူလူထုကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း အသိပေးပြီး သဘောထားဆန္ဒ ခံယူဖို့လည်း အစိုးရသစ်အဖွဲ့ကို တိုက်တွန်းလိုက်ပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/irrawaddy-river-88generation-127748563.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 16, 2011 at 7:53 pm
စစ်ထောက်ချုပ်နှင့် စစ်ရေးချုပ်တို့ကို ရာထူးချထား
ဧရာဝတီ Tuesday, 16 August 2011 17:19 .
ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး မင်းအောင်လှိုင်က စစ်ထောက်ချုပ် ဗိုလ်ချုပ်ဝေလွင်နှင့် စစ်ရေးချုပ် ဗိုလ်ချုပ် ခင်ဇော်ဦးတို့ နှစ်ဦးကို လာဘ်ပေး လာဘ်ယူမှု၊ အာဏာအလွဲသုံးစား မှုများနှင့် စုံစမ်းဆေးလျက်ရှိပြီး လက်ရှိထမ်းဆောင်နေသော ရာထူးတာဝန်များကို ခေတ္တဆိုင်းငံ့ထားကြောင်း သတင်းရရှိသည်။
ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံ စီးပွားရေးဦးပိုင် လီမိတက်ဥက္ကဋ္ဌအဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်နေသော စစ်ရေးချုပ် ဗိုလ်ချုပ် ခင်ဇော်ဦး၏ ရာထူးတာဝန်များကို ဆိုင်းငံ့ထားလိုက်ပြီး ဦးပိုင်လီမိတက်၏ ဥက္ကဋ္ဌအသစ်အဖြစ် လေကြောင်းရန် ကာကွယ်ရေးမှ ဗိုလ်ချုပ် စိန်ဝင်းကို ခန့်အပ်လိုက်ကြောင်း စစ်ဘက်သတင်းရပ်ကွက်မှ စုံစမ်းသိရှိရသည်။
“လေကြောင်းရန်ကာကွယ်ရေးက ဗိုလ်ချုပ် စိန်ဝင်းက ရိုးဂုဏ်ကြောင့် နာမည်ကြီးတယ်။ သူက လာဘ်ပေးလာဘ်ယူ အတော်ကင်းတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်လို့ တပ်မှာ လူသိများတယ်” ဟု စစ်ဘက်သတင်းရပ်ကွက်နှင့် နီးစပ်သူတဦးက ဆိုသည်။
စစ်ထောက်ချုပ် ဗိုလ်ချုပ် ဝေလွင်သည်လည်း စုံစမ်းစစ်ဆေးခံနေရချိန် ရာထူးအချခံထားရပြီး လက်ရှိအနေအထားအရ ဗိုလ်ချုပ် ဝေလွင်နှင့် ဗိုလ်ချုပ် ခင်ဇော်ဦးတို့သည် မကြာမီ အနားပေးခံရရန် သေချာနေကြောင်း စစ်ဘက် သတင်းရပ်ကွက်က ဆိုသည်။
“ခေတ္တ ရာထူးချခံထားရတယ်ဆိုတာက ပြုတ်ဖို့ ၈ဝ ရာခိုင်နှုန်းသေချာပြီလို့ ပြောလို့ရတယ်။ စစ်တပ်ထဲမှာတော့ အကွဲအပြဲတွေရှိလာပြီ။ အဓိက က လာဘ်ပေးလာဘ်ယူ လုပ်တယ်ဆိုပြီး ဗိုလ်ချုပ် တယောက်ပြီးတယောက် အဖြုတ်ခံနေရတယ်။ အရင်လူတွေ လာဘ်စားတာက တော်တော် ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် လုပ်ကြတာ။ အခု အဖြုတ်ခံနေရတဲ့သူတွေက သာမန် လာဘ်စားမှုလောက်လို့ ပြောလို့ရတယ်။ မြေကွက်ရောင်း၊ ကားသွင်း ဒီလောက်ပါပဲ။ ဒါကို လာဘ်စားတယ်ဆိုပြီး ဗိုလ်ချုပ်တွေကို အနားပေးနေတာက ဗိုလ်ချုပ်ကြီး မင်းအောင်လှိုင်မှာ ရည်ရွယ်ချက် တခုခုရှိပုံရတယ်” ဟု စစ်ဘက်ရေးရာ လေ့လာသူတဦးက သုံးသပ်သည်။
ယခုနှစ် ဇူလိုင်လအတွင်းက ခေါ်ယူ စစ်ဆေးခံရသည့် ဗိုလ်ချုပ် ၅ ဦးအနက် တပ်မတော်စစ်ရေး အရာရှိချုပ် ဗိုလ်ချုပ် ကျော်ဖြိုးသည် ယခုလ အစောပိုင်းတွင် အနားပေးခံရပြီး ယခု ဗိုလ်ချုပ် ခင်ဇော်ဦး ရာထူးဆိုင်းငံ့ခံခဲ့ရသည်။ ခေါ်ယူစစ်ဆေးခံရသည့် ကျန် ဗိုလ်ချုပ် ၃ ဦးမှာ ကစထမှူး ဗိုလ်ချုပ် မြင့်စိုး၊ တြိဂံဒေသ တိုင်းမှူး ဗိုလ်မှူးချုပ် သန်းထွန်းဦးနှင့် ကမ်းရိုးတန်း တိုင်းမှူး ဗိုလ်မှူးချုပ် ခင်မောင်ဌေး တို့ဖြစ်သည်။
ဗိုလ်ချုပ် ခင်ဇော်ဦးသည် ကမ်းရိုးတန်းတိုင်း စစ်ဌာနချုပ်တိုင်းမှူးအဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့ပြီး ဗိုလ်ချုပ် ဝေလွင်သည် နေပြည်တော်တိုင်း စစ်ဌာချုပ်တိုင်းမှူးအဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့ကာ ၎င်းတို့ တိုင်းမှူးဘဝက ကျူးလွန်ခဲ့သော လာဘ်ပေးလာဘ်ယူမှုနှင့် အာဏာ အလွဲသုံးစားမှုများကြောင့် စုံစမ်းစစ်ဆေးခံရသည်ဟု သိရှိရသည်။
စစ်တပ်အသိုင်းအဝိုင်းက ဗိုလ်ချုပ်ကြီး မင်းအောင်လှိုင်သည် သူ၏အာဏာ တည်ဆောက်ရန်အတွက် လာဘ်ပေးလာဘ်ယူမှုကို အကြောင်းပြကာ ဗိုလ်ချုပ်များကို ဖြုတ်ပယ်နေသည်ဟု လေ့လာသူများက ပြောဆိုကြသည်။
“တပ်မှာ ရာထူးကြီးကြီးဖြစ်ဖို့ တဘဝလုံး ရင်းရတာလေ။ တသက်လုံး တပ်ထဲမှာပဲနေပြီး ပေးအပ်တဲ့တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ပြီးမှ ဗိုလ်ချုပ်ရာထူးရကြတာ။ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး မင်းအောင်လှိုင်လည်း လာဘ်ပေးလာဘ်ယူ မကင်းပါဘူး။ သူ့ရဲ့အာဏာ တည်ဆောက်ရေး ရည်ရွယ်ချက်က တပ်ကွဲသွားစေလိမ့်မယ်။ ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး သန်းရွှေလို အာဏာရှင်ပုံစံမျိုးကို ဗိုလ်ချုပ်ကြီး မင်းအောင်လှိုင် ရောက်လာလိမ့်မယ်” ဟု စစ်ဘက်ရေးရာ လေ့လာသူက ပြောသည်။
၂၀၁၁ ခုနှစ်အတွင်း ဒုတိယ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး သူရမြင့်အောင်၊ ဗိုလ်မှူးချုပ် ထွန်းသန်း၊ ဗိုလ်ချုပ် တင်ငွေနှင့် ဗိုလ်ချုပ် ကျော်ဖြိုးတို့ကို ရာထူးတာဝန်များ ဆက်တိုက် အနားပေးခံခဲ့ရသည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7073-2011-08-16-10-21-14
……………………………
ဒီထဲက သုံးသပ်ချက်တွေကိုေ���ာ့ အတော်ကို စိတ်ပိန်ပါသည်
written by ညိုချော, August 16, 2011
နိုင်ငံမှာ မြေကွက်တွေကို တရားမဝင် အကွက်ချရောင်း၊ နိုင်ငံအတွင်း တရားမဝင် ကားသွင်း … ဒါတွေက သာမန် လာဘ်စားမှု လားဗျာ။ ကြည့်ကျက်လည်း သုံးသပ်ကြပါဦး စစ်ဘက်ရေးရာ လေ့လာသူတို့ရယ်။ ရှေ့ကလူတွေ မဟုတ်တာတွေ အတော် လုပ်သွားလို့ မဟုတ်တဲ့လမ်းက အတော်ဖုံ နေပါပြီ၊ ဒီမဟုတ်တဲ့လမ်းကို ဆက်လိုက်စေ ချင်နေတာလားဗျ။ ဒါမျိုး လုပ်တဲ့သူတွေကို အရာ ချတာကတော့ တိုင်းပြည် အကျိုးအတွက် ဘယ်သူက ဘယ်အချိန်မှာပဲ လုပ်လုပ် ကြိုဆိုသင့်တဲ့ ဟာပါ။ ရှေ့က မဟုတ်တာတွေ လုပ်သွားကြတဲ့ သွားလေသူများ ကိုပါ ထပ်ပြီး ဆွဲစိနိုင်အောင် တွန်းပို့နိုင်ရင် ထပ် တိုက်တွန်းကြဖို့ပါပဲ။
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 16, 2011 at 7:59 pm
အကျဉ်းသားတွေ ပြန်လွှတ်မလား
လင်းသန့် Monday, 15 August 2011 18:11 .
ဒီမိုကရေစီခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် နှင့် အစိုးရ ဝန်ကြီး ဦးအောင်ကြည်တို့ မကြာသေးမီက ၂ ကြိမ် တွေ့ဆုံခဲ့ခြင်း၏ ရလဒ်တခုအဖြစ် နိုင်ငံရေး အကျဉ်းသား တချို့ မကြာခင် ပြန်လွတ်လာမည်ဟု သုံးသပ်သူများက ပြောဆိုနေကြသည်။
ဆွေးနွေးချက် အသေးစိပ်ကို နှစ်ဘက်လုံးက လူသိရှင်ကြား ပြောဆိုခြင်း မရှိသေးသော်လည်း ပူးတွဲ ကြေညာချက်များ ထုတ်ပြန်ပြီး ဆက်လက် တွေ့ဆုံသွားကြရေးကို အလေးပေး ဖော်ပြခဲ့ကြသည်။
ဆွေးနွေးပွဲများတွင် နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားလွှတ်ရေး၊ တိုင်းရင်းသားဒေသ လက်နက်ကိုင် ပဋိပက္ခ၊ ဖျက်သိမ်းသည်ဟု ကြေညာခံထားရသည့် အမျိုးသား ဒီမိုကရေစီ အဖွဲ့ချုပ် (NLD) ဆက်လက် ရပ်တည်ရေး စသည့် အကြောင်းအရာများ ပါဝင်သည်ဟု ဦးအောင်ကြည်၊ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်တို့နှင့် နီးစပ်သည့် အသိုင်းအဝန်းက ပြောသည်။
နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသား ၂၀၀ဝ ကျော် အနက် တချို့ကို ရက်သတ္တပတ် အနည်းငယ် အတွင်း ပြန်လွှတ်ပေးဖွယ် ရှိသည်ဟု ဆွေးနွေးပွဲနှင့် နီးစပ်သည့် အမည်မဖော်လိုသူတဦးက ပြောသည်။
ကိုမင်းကိုနိုင် ကဲ့သို့သော ၈၈ မျိုးဆက် ကျောင်းသားခေါင်းဆောင်များ၊ ဦးခွန်ထွန်းဦး အပါအဝင် တိုင်းရင်းသားခေါင်း ဆောင်များ၊ လူရွှင်တော် ဇာဂနာ စသည့် ထင်ရှားသူများ ပါဝင်ခြင်း ရှိမရှိ မသိရသေးပေ။
NLD ပါတီ ရုံးအဖွဲ့မှူး ဦးဝင်းထိန်က “နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသား လွှတ်ပေးရေးကိစ္စက အင်မတန် သိမ်မွေ့စွာနဲ့ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ကိုင်တွယ်နေရတာပါ။ NLD အနေနဲ့ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားတွေ ပြန်လွတ်လာဖို့ကို တစိုက်မတ်မတ် တောင်းဆိုနေပါတယ်။ လွှတ်ပေးလာရင်တော့ အကောင်းဆုံးဖြစ်ဖို့ မျှော်လင့်တာပေါ့” ဟု ပြောသည်။
နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားများကို ချွင်းချက်မရှိ ချက်ချင်း လွှတ်ပေးပြီး နိုင်ငံရေး ဖြစ်စဉ်တွင် ပါဝင်ခွင့်ပေးရန် လိုအပ်ကြောင်း၊ အကြိမ်ကြိမ် ထိန်းသိမ်းခံရသည့် ထိုပုဂ္ဂိုလ်များသည် အမျိုးသား ပြန်လည်သင့်မြတ်ရေးအတွက် ငြိမ်းချမ်းသောနည်းဖြင့် လုပ်ဆောင်ခဲ့သူများ ဖြစ်ကြောင်း AAPP ခေါ် နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားများ ကူညီစောင့်ရှောက်ရေးအသင်းက ပြောသည်။
“နိုင်ငံတကာမျက်နှာစာမှာ ကောင်းဖို့အတွက် လုပ်တဲ့အနေနဲ့ အစိုးရဘက်က ထင်ရှားတဲ့နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားတွေကို ချန်ထားပြီး လွတ်ခါနီးသူတွေနဲ့ တချို့လောက်ကို လွှတ်ပေးလာနိုင်ပါတယ်” ဟု ထိုင်းနိုင်ငံအခြေစိုက် AAPP အသင်း အတွင်းရေးမှူး ကိုတိတ်နိုင်က သုံးသပ်သည်။
ယခင်ကလည်း ထိုသို့ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် သာဓကများ ရှိသည်ဟု ဆိုသည်။
ဩဂုတ်လ ၁၂ ရက်နေ့က ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် နှင့် အလုပ်သမား ဝန်ကြီး ဦးအောင်ကြည်တို့ ဒုတိယ အကြိမ် တွေ့ဆုံပြီးနောက် နှစ်ဘက် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သွား မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ပဋိပက္ခ ရှောင်ရှားပြီး အပြန်အလှန် ကူညီ ပူးပေါင်းရေးလမ်းစဉ်ကို ရှေ့ရှုကြောင်း၊ ဆက်လက် တွေ့ဆုံမည်ဖြစ်ကြောင်း ပူးတွဲ ကြေညာချက်ထုတ်ခဲ့သည်။
ဆွေးနွေးပွဲ၏ ရလဒ်နှင့်ပတ်သက်၍ NLD ပါတီ တာဝန်ရှိသူတဦးက “ကျနော်တို့နဲ့ အစိုးရကြားမှာတော့ တချို့တိုးတက်မှုတွေရှိတယ် လို့ ပြောလို့ရတယ်။ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကလည်း လာမယ့် ဆွေးနွေးမှုတွေမှာ အချိန်အပိုင်းအခြားနဲ့ လုပ်ဆောင်ဖို့ အစိုးရ ဝန်ကြီးကို တောင်းဆိုခဲ့တယ်” ဟု ဧရာဝတီကို ပြောသည်။
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ဆွေးနွေးပွဲအကြောင်း ပြောဆိုရန် အသင့်မဖြစ်သေးဟု ဆိုသည်။
“ပြည်သူလူထု လိုချင်တာကို ကျမသိပါတယ်။ ပြည်သူလူထုဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ ကျမ ကြိုးစားနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မဖြစ်နိုင်တဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေတော့ ကျမ မပေးချင်ပါဘူး” ဟု ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က ထိုဆွေးနွေးမှုများနှင့် ပတ်သက်ပြီး တနင်္ဂနွေနေ့က ပဲခူးမြို့လူထုနှင့်တွေ့ဆုံရာတွင် ပြောကြားခဲ့သည်။
ဦးအောင်ကြည်နှင့် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်တို့သည် ယခင် စစ်အစိုးရ လက်ထက်ကတည်းက အကြိမ်ကြိမ် တွေ့ဆုံခဲ့သော်လည်း သိသာထင်ရှားသည့် တိုးတက်မှုများ မရှိခဲ့ပေ။ အရပ်သားအစိုးရအဖြစ် အသွင်ပြောင်းပြီးနောက်ပိုင်း တိုင်းရင်းသား ဒေသ စစ်ပွဲများ ပြန်လည်ဖြစ်ပေါ်လာချိန်တွင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နှင့် တွေ့ဆုံမှုကို ထပ်မံ စတင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ယခု တွေ့ဆုံမှုများသည် မြန်မာအစိုးရက ၂၀၁၄ ခုနှစ် အာဆီယံအသင်း အလှည့်ကျ ဥက္ကဋ္ဌ ရာထူးအတွက် အသင်းက တောင်းဆိုထားသည့် စံချိန် စံညွှန်းများကို ဖြည့်ဆည်းပြသည့်အနေဖြင့် ကြိုးပမ်းမှုတရပ်ဖြစ်ကြောင်း သုံးသပ်သူများက ဆိုသည်။
အစိုးရ နိုင်ငံခြားရေး ဝန်ကြီး ဦးဝဏ္ဏမောင်လွင်က အာဆီယံ ဥက္ကဋ္ဌ ရာထူးအတွက် မြန်မာနိုင်ငံက အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီဟု မကြာသေးမီက ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့သည်။
ထို့အတွက်ကြောင့် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နှင့် ဝန်ကြီး တွေ့ဆုံမှု၊ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့တို့နှင့် ငြိမ်းချမ်းရေး စကားဆိုနေခြင်းများကို သတိနှင့် ကြိုဆိုနေကြပြီး မြန်မာအစိုးရက ငြိမ်းချမ်းရေး သပြေခက် ဟန်ပြ ကမ်းနေခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဝေဖန်နေကြသည်။
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နှင့် ဦးအောင်ကြည်တို့ ပူးတွဲ ကြေညာချက် ထုတ်ပြန်ချိန်၌ နေပြည်တော်တွင်လည်း အစိုးရ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲ ပြုလုပ်နေသည်။ ရှင်းလင်းပွဲတွင် ကချင်လွတ်လပ်ရေးအဖွဲ့ KIA နှင့် တိုက်ခိုက်နေမှု၊ NLD ပါတီ ပြန်လည် မှတ်ပုံတင်ရေး၊ NLD နှင့် ပူးပေါင်း ဆောင်ရွက်ရေး၊ ဒေါ်လာအစားထိုး FEC ငွေကြေးသုံးစွဲမှု ရပ်စဲပြီး နိုင်ငံတကာ ငွေကြေး ရံပုံငွေအဖွဲ့ IMF နှင့် ညှိနှိုင်းရေး စသည့် ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးဆိုင်ရာများကို ထုတ်ဖော် ပြောကြားခဲ့သည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7070-2011-08-15-11-14-23
……………………………..
ချင့်ယုံနော်
written by ရာဇာ, August 15, 2011
မြန်မာပြည် ကိုသိန်းတန် သီဆိုခဲ့ တဲ့သီချင်းလေး တပုဒ်ကို ပြန်ဆိုပြ ရရင်တော့…….မျှော်သာမျှော် သည် မယုံကြည်…ရင်မှာ ဝေဒနာ အပွင့်ခက် အဝါနီ… .ဆိုသလို ဖြစ်နေမလား လို့ပါ. …ပြုသူ အသစ် ခံသူ အဟောင်း နော်.. …..
…………………………………….
Always Concern
written by Aung Win, August 16, 2011
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် နှင် ့ ဦးအောင်ကြည် နောက်ထပ်၂-၃ကြိမ်တွေ ့ပြီးလို ့မှ နိုင်ငံရေး အကျဉ်းသားများ မလွတ်မြောက်ဘူး ဆိုရင်တော့ နှစ်ဖက်စလုံးက ပြည်သူကို ညာနေတာလို ့ဘဲ သတ်မှတ်ဖို ့ဘဲ ရှိတော့မယ်။ လွှတ်ပေးခဲ ့ရင်- ၈၈ -ကျောင်းသားေ ခါင်းဆောင်များနှင် ့ တိုင်းရင်းသားေ ခါင်းဆောင်များ ပါဝင်ရမည်။
…………………………………………
မဖြစ်နိုင်တဲ့မျော်��� င့်ချက်ဆိုတာ
written by Duwa, August 16, 2011
မဖြစ်နိုင်တဲ့မျော် လင့်ချက်ဆိုတာ ဖယ်ဒရယ် ကိုပြောတာလား
………………………………………
ဒေါ်စုမညာပါ
written by လှလှမြင့်, August 16, 2011
ကိုအောင်ဝင်းရေ နိုင်ငံရေး အကျဉ်းသားများ လွတ်မြောက်ရေး ကိစ္စမှာ သူတို ့ လွှတ်ပေးမှရမဲ့ အရေးပါ။ ဒေါ်စုက ဒီကိစ္စကို ဘယ်လိုညာရမှာလဲ။
………………………………………..
nothing expectation
written by phyuphyu, August 16, 2011
ဘာာာာာာာာာာာာာာမြှ ဖစ်လာမယ်လို့ကို မမျှော်လင့်တော့ပါ။
…………………………………………….
ဘယ်လောက်ကြာဆက်လိမ်���နအုံးမှာလဲ
written by ကိုရွှေ (ပင်းချောင်း), August 16, 2011
နှစ် ၂ဝ ကျော်ကြာလည်း အလိမ်ခံခဲ့ပြီးပြီ ဆိုတော့ နောက် ဘယ်လောက်ကြာ ဆက်ပြီးအလိမ်ခံနေအုံးမှာလဲ။
ခုထိလည်း အရေးပါတဲ့ ခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ မဆွေးနွေးနိုင်သေးဘူး။ ဦးအောင်ကြည်နဲ့ ဆွေးနွေးခဲ့တာတွေ ကလည်း
ပြည်သူလူထု သိခွင့် မရဘူး ဆိုတော့ ဘာကိုပြည်သူလူထုကေ မျှာ်လင့်ရမှာလဲ။ နှစ်ပေါင်း ဘယ်လောက်ကြာ ဆက်ပြီး
အပျော့ဆွဲ ဆွဲနေအုံးမှာလဲ။ ကဲ — ဘာလုပ်ကြာမလဲ ပြည်သူတို့။
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 16, 2011 at 8:01 pm
အစိုးရသစ်လည်း မြေသိမ်း – ခင်ဦးသာ Tuesday, 16 August 2011 19:55 .
အရပ်သားအစိုးရသစ် လက်ထက်တွင်လည်း တိုင်းရင်းသားဒေသ လယ်မြေသိမ်းယူမှု အများအပြား ပေါ်ပေါက်နေဆဲ ဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
အထူးသဖြင့် မွန်၊ ရှမ်း၊ ရခိုင် ပြည်နယ်များ နှင့် တနင်္သာရီတိုင်းဒေသကြီးတို့မှ လယ်သမားတို့၏ ဘိုးဘွားပိုင်လယ်မြေ၊ နွားစားကျက်မြေ၊ ဥယာဉ်ခြံမြေ၊ ရာဘာခြံမြေများ အသိမ်းခံနေရသည်ဟု ဒေသခံများက ပြောသည်။
ဤအတောအတွင်း မြေသိမ်းခံရမှုများအကြောင်း အစီရင်ခံစာတစောင် ထွက်ပေါ်လာရာ မေလမှ စတင်ပြီး မွန်ပြည်နယ်နှင့် တနင်္သာရီတိုင်းအတွင်း ဒေသခံစစ်တပ်က လျော်ကြေး မပေးဘဲ သိမ်းယူလိုက်သည့် ရာဘာခြံဧက ၄၀၀ဝ ဝန်းကျင် ရှိကြောင်း၊ ဒေသခံ ၂၄ဝ ၏ ရာဘာခြံများ ဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။
“ခြံပိုင်ရှင်တွေကို လုံခြုံရေးအရဆိုပြီး ခြံထဲကို လုံးဝ ပေးမဝင်တော့ဘူး၊ တကယ်လို့ ခြံထဲကိုဝင်ပြီးတော့ ရာဘာစေးခြစ်မယ် ဆိုရင် ပိုက်ဆံပေးရမယ် ဆိုပြီး စစ်တပ်က ငွေတောင်းတာတွေ၊ ခြိမ်းခြောက်တာတွေ လုပ်လိုက်တော့ အလုပ်လက်မဲ့တွေဖြစ်ပြီး ဒုက္ခရောက်နေကြတယ်” ဟု အစီရင်ခံစာကို ထုတ်ပြန်သည့် မွန်ပြည်နယ် လူ့အခွင့် အရေးဖောင်ဒေးရှင်း၏ တာဝန်ခံ ကိုနိုင်ဦးမွန်က ရှင်းပြသည်။
ပြီးခဲ့သည့် ရက်ပိုင်းအတွင်း ဖြန့်ချိလိုက်သည့် ထိုအစီရင်ခံစာကို သမ္မတဦးသိန်းစိန်၊ ကုလသမဂ္ဂ လူ့အခွင့်အရေး ကော်မရှင်တို့ထံ တင်ပြထားကြောင်း စစ်တပ်၏ လူ့အခွင့်အရေး ချိုးဖောက်နေမှုများအား စုံစမ်းပြီး လယ်သမားများအတွက် နစ်နာကြေးပေးရန်၊ အဓမ္မသိမ်းယူမှုများ ဆက်လက် မပေါ်ပေါက်ရေးအတွက် တားဆီးပေးရန်တို့ကို တောင်းဆိုထားကြောင်း သူက ပြောသည်။
ပြီးခဲ့သည့် ၁ဝ နှစ် အတွင်း မွန်၊ တနင်္သာရီး၊ ကရင် ဒေသခံစစ်တပ်က သိမ်းယူထားသော လယ်မြေဧက စုစုပေါင်း ၂၀၀၀ဝ ဝန်းကျင် အထိ ရှိသည်ဟု သူက ဆက်ပြောသည်။
စစ်တပ်၏ မတရားလုပ်ဆောင်မှုကို ဆယ်စုနှစ်ချီ ခံခဲ့ရသော်လည်း ယခု အစိုးသစ်လက်ထက်တွင် အပြောင်းအလဲ ဖြစ်လာမည်ဟု မျှော်လင့်ထားကြောင်း မွန်ပြည်နယ်၊ ကျိုက်မရောမြို့မှ ရာဘာခြံ အသိမ်းခံထားရသူ တဦးက ဆိုသည်။
ရခိုင်ပြည်နယ်တွင်လည်း အလားတူ ဖြစ်ပွားနေသည်။ ကျောက်ဖြူမြို့နယ်မှ တရုတ်နိုင်ငံသို့ သွယ်တန်းမည့် သဘာဝဓာတ်ငွေ့ ပိုက်လိုင်း တလျှောက် လယ်မြေဧက ၁၀၀ဝ နီးပါးကို ဒေသခံ မြေစာရင်းဌာနနှင့် အာဏာပိုင်တို့က ယခုရက်ပိုင်းတွင် သိမ်းယူလိုက်သဖြင့် ပြည်နယ်အစိုးရနှင့် ဒေသခံနိုင်ငံရေးပါတီကို တိုင်ကြားထားကြောင်း လယ်သိမ်းခံရသည့် လယ်သမားတချို့က ပြောသည်။
အဓမ္မ အသိမ်းခံရသည်ဟူသော မြေများမှာ ငစိုင်းပြင်ကျေးရွာအုပ်စု၊ ဦးဂင်းကျေးရွာအုပ်စု၊ ထောင့်ချောင်း၊ ကုလားပါတောင်၊ စစ်တော စသည့် ကျေးရွာအုပ်များမှ ဖြစ်သည်။ နွားစာကျက်မြေတွင် နွားများ ခြေမချရတော့ဟု ဦးဂင်းရွာသား တဦးက ဆိုသည်။
“ကျနော်တို့ဒေသခံ ၁၀ဝ ကျော်က လက်မှတ်ထိုးပြီး ဒေသခံပါတီ၊ သမ္မတနဲ့ ပြည်နယ်ဝန်ကြီးချုပ်ကို တိုင်ထားတယ်၊ ဒါပေမယ့် စစ်ဗိုလ်ချုပ်တွေက နောက်ကွယ်ကထောက်ပံ့ထားတော့ အနိုင်ရမယ် မထင်ပါဘူး” ဟု သူက ပြောသည်။
ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီးအဖြစ် တာဝန်ယူခဲ့သူ ဗိုလ်ချုပ်ဟောင်း ဦးမောင်ဦးအား ကျောက်ဖြူမြို့နယ်မှ မြေကွက်တချို့ကို သိမ်းယူမှုဖြင့် ပြီးခဲ့သည့်လတွင် တရားစွဲခဲ့ကြသော်လည်း ဦးမောင်ဦးသာ အနိုင်ရခဲ့သည်ဟု သိရသည်။
ဓာတ်ငွေ့ပိုက်လိုင်းတလျှောက် မြေနေရာများ၊ ကျောက်ဖြူရေနက်ဆိပ်ကမ်း စီမံကိန်း ဆက်စပ် မြေနေရာများကို စီမံကိန်း လုပ်ဆောင်နေသော ကုမ္ပဏီတို့က တဧကလျှင် ကျပ် သိန်းဆယ်ချီ၍ ပေးဆောင်နေခြင်းကြောင့် အာဏာပိုင်များက အပြိုင်အဆိုင် သိမ်းယူနေကြခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဦးဂင်းရွာသားက ဆိုသည်။
သိမ်းယူခံလိုက်ရသည့် မြေကွက်များအနက် အချက်အချာ ကျသည့် နေရာဖြစ်ပါက ၁ဝ ဧက ဝန်းကျင် မြေကွက်တခုလျှင် ကျပ်ငွေ သိန်း ၅၀ဝ မှ ကျပ်သိန်း ၁၀၀ဝ အထိ ဈေးပေါက်နေကြောင်း ဒေသခံများက ပြောသည်။
ကျောက်ဖြူဒေသခံတဦးဖြစ်သည့် ရခိုင်တိုင်းရင်းသားများ တိုးတက်ရေးပါတီ၏ ပြည်နယ် လွှတ်တော် ကိုယ်စားလှယ် ဦးတင်ဖေကလည်း လယ်သမားများ၏ တိုင်စာအများအပြားကို လက်ခံရရှိထားသည်ဟု ဆိုသည်။ ထိုကိစ္စများအား ဖြေရှင်းပေးရန် ပြည်နယ်ဝန်ကြီး ချုပ် ဦးလှမောင်တင်ထံ သောကြာနေ့က တင်ပြထားကြောင်း ဧရာဝတီကို ပြောသည်။
အစိုးရသစ်ပြောင်းလဲသွားသော်လည်း လယ်မြေသိမ်းယူမှု၊ လာဘ်ပေးလဘ်ယူမှု၊ အခွန်အခ မတရားကောက်ခံနေခြင်းတို့သည် ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ဖြစ်ပေါ်နေဆဲ ဖြစ်သည်ဟု သိရကြောင်း ၎င်းက ဆက်ပြောသည်။
ရှမ်းပြည်နယ်၊ ပင်လုံမြို့နယ် အာဏာပိုင်တို့ကလည်း လယ်မြေများကို လုပ်ငန်းရှင်များထံ ကာလပေါက်ဈေးဖြင့် ရောင်းနေကြောင်း ရှမ်းတိုင်းရင်းသားများ ဒီမိုကရက်တစ်ပါတီဝင် တဦးက ဧရာဝတီကို ပြောသည်။ ဒေသခံ စစ်တပ်၏ တပ်ရင်းမှူးတဦး၊ ခရိုင်၊ မြို့နယ်အုပ်ချုပ်ရေးမှူး၊ မြေစာရင်းဦးစီးဌာန တာဝန်ရှိသူများက အကွက်ရိုက်ကာ ရောင်းချနေခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။
လယ်မြေ အသိမ်းခံရသူများအရေး ဆောင်ရွက်ပေးနေသူ ရှေ့နေ ကိုဖိုးဖြူက လယ်မြေသိမ်းမှုပုံစံများ ပြောင်းလဲနေပြီဟု ဆိုသည်။
လယ်မြေသိမ်းယူမှုကို ယခင်က စစ်အရာရှိများ၊ လုပ်ငန်းရှင်များ ကိုယ်တိုင် လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြောင်း၊ ယခုအခါ နောက်ကွယ်က ထောက်ပံ့မှုပေးကာ ဒေသခံ စီးပွားရေး သမားများမှ တဆင့် သိမ်းယူနေကြခြင်း ဖြစ်ကြောင်း ကိုဖိုးဖြူက ပြောသည်။
ရုန်ကုန်တိုင်း၊ ဧရာဝတီတိုင်းမှ သိမ်းယူထားသော လယ်ယာမြေများအတွက် တန်ကြေး တစုံတရာ ရရှိရေး အတွက် လာမည့် လွှတ်တော်အစည်းအဝေးများ၌ စာတမ်းတစောင်ကို ပုဂ္ဂလိက အနေဖြင့် တင်သွင်းသွားမည်ဟု ၎င်းက ဆိုသည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7079-2011-08-16-12-55-51
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 16, 2011 at 8:03 pm
တနင်္သာရီတိုင်း လယ်ယာခြံမြေ ရေတပ် အဓမ္မသိမ်းယူ
By နိုင်ကွန်းအိန် – တနင်္လာ, 15 ဩဂုတ် 2011
တနင်္သာရီတိုင်း ရေဖြူမြို့နယ်ဘက်မှာ စခန်းချထားတဲ့ ရေတပ်ကနေ ဒေသခံ ပြည်သူတွေရဲ့ လယ်ယာခြံမြေတွေကို လျော်ကြေးမပေးဘဲ အဓမ္မ သိမ်းယူနေတယ်လို့ ဒေသခံတွေက ပြောပါတယ်။ ဒါ့အပြင် ခြံအသိမ်းခံရတဲ့ ပိုင်ရှင်တွေ အနေနဲ့လည်း စစ်တပ်ကို ငွေပေးပြီး ရာဘာခြစ်နေရတဲ့ အခြေအနေမှာ ရှိနေတယ်လို့လည်း ပြောပါတယ်။ အခုလို စစ်တပ်နဲ့ စီးပွားရေး ကုမ္ပဏီတို့ကနေ အတင်းအဓမ္မ မြေယာသိမ်းဆည်းမှု လုပ်ရပ်တွေကို မွန်ပြည် လူ့အခွင့်အရေး ဖောင်ဒေးရှင်းကနေ ဒီကနေ့မှာပဲ ကြေညာချက် ထုတ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်။ အပြည့်အစုံကို ဗွီအိုအေ ထိုင်းအခြေစိုက် သတင်းထောက် နိုင်ကွန်းအိန်က တင်ပြပေးထားပါတယ်။
တနင်္သာရီတိုင်း ရေဖြူမြို့နယ် ကျွဲသုံးညီမကျေးရွာမှာ တပ်ရင်းအမှတ် ၄၃ ရေတပ်စခန်းကနေ ရွာသားတွေရဲ့ ခြံမြေတွေကို ဒီရက်ပိုင်းတွေမှာ တိုင်းတာ သိမ်းယူလိုက်တယ်လို့ ဒေသခံတွေက ပြောပါတယ်။ အခုလို လယ်ယာခြံမြေတွေကို သိမ်းယူတဲ့အပြင် ဒေသခံ ခြံပိုင်ရှင်တွေကနေ ရာဘာခြစ်ဖို့အတွက် ရေတပ်စခန်းကို ငွေပေးဆောင်နေရတယ်လို့ ကျွဲသုံးညီမ ကျေးရွာသား တဦးက မွန်ဘာသာနဲ့ အခုလို ပြောပါတယ်။
“နောက်ဆုံးအခြေအနေကတော့ဗျာ ရေတပ်ကနေ ခြံမြေတွေကို သိမ်းဖို့ တိုင်းတာပြီး ငုတ်တိုင်တွေ ရိုက်ထားတယ်။ ပိုင်ရှင် ၁၁၂ ယောက်ရဲ့ ခြံမြေ ၄၀ဝ ကျော်တယ်။ ဒါဟာ ခြံမြေတွေချည်းပဲ။ လယ်မြေတွေ မပါသေးဘူး။ လျော်ကြေး လုံးဝမရဘူး။ တခြား လယ်ကြီး မှော်ဂျီ ရွာတွေမှာလည်း ဒီလိုပဲ သိမ်းထားတာရှိတယ်။”
၂၀၁ဝ ခုနှစ်တုန်းကလည်း ကျွဲသုံးညီမကျေးရွာက လယ်ယာခြံမြေဧက ၆၀ဝ လောက်ကို ရေတပ်ပိုင် တပ်မြေအဖြစ် သိမ်းယူခဲ့တာ ရှိတယ်လို့ အဲဒီဒေသခံက ပြောပါတယ်။
မွန်ပြည်နယ်နဲ့ တနင်္သာရီတိုင်း ဒေသတွေမှာ မြန်မာစစ်တပ်ကနေ ဒေသခံတွေရဲ့ လယ်ယာခြံမြေ သိမ်းယူခဲ့မှုနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ မွန်ပြည် လူ့အခွင့်အရေး ဖောင်ဒေးရှင်းကနေ ဒီကနေ့မှာ ကြေညာချက် ထုတ်ပြန်ခဲ့ပါတယ်။ ၂၀၁ဝ ခုနှစ်ကနေ ယနေ့အထိ မြန်မာစစ်တပ်နဲ့ ဦးခင်ရွှေ ပိုင်ဆိုင်တဲ့ ဇေကမ္ဘာ ကုမ္ပဏီကနေ မွန်ပြည်နယ်၊ တနင်္သာရီတိုင်းတွေမှာ လယ်ယာခြံမြေတွေ သိမ်းဆည်းခဲ့တာတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့ ထုတ်ပြန်ထားပါတယ်။
ရေတပ် တပ်ရင်းအမှတ် ၄၃ ကနေ သိမ်းယူထားတဲ့ ရေဖြူမြို့နယ် ကျွဲသုံးညီမကျေးရွာနဲ့ ဆက်စပ်ရာ ကျေးရွာက ဒေသခံတွေရဲ့ လယ်ယာခြံမြေ အရေအတွက်ကိုတော့ မွန်ပြည် လူ့အခွင့်အရေး ဖောင်ဒေးရှင်းရဲ့ တာဝန်ခံ နိုင်အွန်းမွန်က အခုလို ပြောပါတယ်။
“ကျွန်းပေါ်မှာချည်းပဲ အရေအတွက်က ဧက ၁,၀၀ဝ ကျော်၊ ဧက ၁,၀၀ဝ ကျော်ထဲမှာမှ သတ္တုတွင်းတွေလည်း ပါတယ်။ တခါ ၉၉% လောက်က ရာဘာခြံကြီးပဲ ဖြစ်တယ်။ ကျွန်းနဲ့ အနီးတဝိုက်မှာရှိတဲ့ ရွာတွေဖြစ်တဲ့ မင်းသားရွာတို့၊ လယ်ကြီးတို့၊ မှော်ဂျီတို့၊ အနောက်ဘက်မှာဆို ချပုံတို့ အဲဒီရွာစဉ်နားမှာ ဆိုလို့ရှိရင် ဧက ၃,၀၀ဝ လောက်ကို တိုင်းထွာပြီးသား တွေ့ရတယ်။ အခုလောလောဆယ် အဲဒီ တိုင်းထွာထားတဲ့ ဧက ၃,၀၀ဝ နေရာမှာ ပိုင်ရှင်တွေကို ဝင်ပြီးတော့ အလုပ်လုပ်ခွင့် မပေးတော့ဘူး။ ဆိုတော့ အားလုံးပေါင်းကြည့်မယ် ဆိုလို့ရှိရင် ဧက ၄,၀၀ဝ နီးပါးလောက် ကျနော်တို့ တွေ့ရတယ်။”
အခုလို လယ်ယာခြံမြေ ဒီလောက်များများ သိမ်းထားတာ စစ်တပ်အနေနဲ့ ဘာရည်ရွယ်ချက်နဲ့ သိမ်းတာလဲခင်ဗျ။
“သူတို့ ဒီ စစ်လေ့ကျင့်ရေးကွင်းတခု ဆောက်မယ်။ ပြီးလို့ရှိရင် ဝန်ထမ်းအိမ်ရာ ကျနော်တို့အခေါ် ဆိုရင်တော့ စစ်တန်းလျား ဆောက်မယ်ပေါ့နော်။ အဲလောက်ပဲ သူတို့က အကြောင်းပြချက်ပေးတယ်။”
မွန်ပြည် လူ့အခွင့်အရေး ဖောင်ဒေးရှင်း တာဝန်ခံ နိုင်အွန်းမွန် ပြောသွားတာ ဖြစ်ပါတယ်။
အခုလို ကျေးရွာသားတွေရဲ့ ဓားမဦးချ လုပ်ကိုင်နေတဲ့ လယ်ယာမြေတွေကို လျော်ကြေးမပေးဆောင်ဘဲ သိမ်းယူလိုက်တဲ့အတွက် ဒေသခံ ခြံပိုင်ရှင်တွေ ထိခိုက်နစ်နာမှု များပြားနေတယ်လို့ နိုင်အွန်းမွန်က ပြောပါတယ်။
ခြံမြေပိုင်ရှင် မိသားစု အများစုဟာ ရာဘာကနေ ထွက်တဲ့ ဝင်ငွေတခုတည်းသာ အားကိုးအားထား ပြုနေကြလို့ အခုလို ခြံမြေတွေ အသိမ်းခံရတဲ့အတွက် ပုံမှန်ဝင်ငွေ မရှိတော့လို့ သူတို့ရဲ့ မိသားစုတွေ ကျန်းမာရေး စောင့်ရှောက်မှု၊ ပညာရေးနဲ့ အခြား အသုံးစရိတ်တွေလည်း အခက်အခဲ ကြုံလာနိုင်ပါတယ်။ တချို့ ခြံအသိမ်းခံရတဲ့ မိသားစုတွေဟာဆိုရင် မိမိတို့ဒေသမှာ ဆက်လက် ရပ်တည်နေထိုင်လို့ မရတော့တဲ့ အခြေအနေ ဖြစ်လာတဲ့အတွက် အိမ်နီးချင်း ထိုင်းနိုင်ငံမှာ ရရာအလုပ်တွေ လုပ်ကိုင်နေရတဲ့ အခြေအနေတွေကိုလည်း ရောက်ရှိသွားကြပါတယ်။
ဒီလို နေရပ်ရင်းကို မရွှေ့ပြောင်းဘဲ ကျန်နေတဲ့ မိသားစုတွေကလည်း မိမိတို့ရဲ့ ခြံမြေတွေ ဆုံးရှုံးသွားတဲ့အပြင် စစ်တပ်တွေကနေ အဓမ္မ လုပ်အားပေး စေခိုင်းမှုတွေ၊ ပေါ်တာအဖြစ် ဖမ်းဆီး ခိုင်းစေမှုတွေ၊ ငွေကြေး အကောက်ခွန်တွေ မတရား ပေးဆောင်ရမှုတွေလည်း ဆက်လက် ကြုံရဦးမယ်လို့ မွန်ပြည် လူ့အခွင့်အရေး ဖောင်ဒေးရှင်းရဲ့ ထုတ်ပြန် ကြေညာချက်တွေထဲမှာ ဖော်ပြထားပါတယ်။
လက်ရှိ နိုင်ငံတော် သမ္မတကြီး ဦးသိန်းစိန်ရဲ့ အစိုးရသစ်ကိုရော ဒေသခံ မွန်နိုင်ငံရေးပါတီဖြစ်တဲ့ မွန်ဒေသလုံးဆိုင်ရာ ဒီမိုကရေစီ ပါတီကိုပါ စစ်တပ်နဲ့ စီးပွားရေး ကုမ္ပဏီတွေကနေ အတင်းအဓမ္မ လယ်ယာမြေ သိမ်းဆည်းမှုတွေကို တားဆီးပေးဖို့ရယ်၊ လယ်ယာခြံမြေ လုပ်ကိုင်နေတဲ့ ပြည်သူတွေဘဝ လုံခြုံရေးနဲ့ တရားမျှတမှု ရှိစေဖို့ ဝိုင်းဝန်းကူညီ စောင့်ရှောက်ပေးဖို့၊ စုံစမ်းစစ်ဆေးမှုတွေ ပြုလုပ်ပေးဖို့ကိုလည်း မွန်ပြည် လူ့အခွင့်အရေး ဖောင်ဒေးရှင်းရဲ့ ထုတ်ပြန် ကြေညာချက်ထဲမှာ ဖော်ပြထားပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/tanintharyi-farmers-myanmar-navy-127751518.html
ဇွဲ
August 16, 2011 at 8:11 pm
ကျော်ဆန်း၊ တင်အေး အပါဝင် ဝန်ကြီး (၃) ပါး ပြုတ်လို့ သတင်းထွက်နေ။ သိန်းစိန်က ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် နဲ့ လုံးဝပေါင်းချင်။ တင်အောင်မြင့်ဦး အုပ်စုက လက်မခံ။ မြန်မာစစ်အုပ်စုထဲမှာ ထိပ်တိုက်ဖြစ်နေတယ်လို့ စစ်အုပ်စု အသိုင်းအဝိုင်းနဲ့ နီးစပ်သူများပြောပြချက်အရ သိရပြီး။ မနက်ဖြန် နေပြည်တော်မှာ သိန်းစိန် မိန့်ခွန်းချွေမယ်ကြားသိရပြီး။ ရန်ကုန် သတင်းထောက်တွေတော့ နေပြည်တော် အပြေးအလွှား တက်ကုန်ကြပြီ။
src:We fight we win
kai
August 18, 2011 at 4:57 am
*********************************************************
BURMA RELATED NEWS – AUGUST 17, 2011
*********************************************************
Reuters – Myanmar papers lift slogans attacking foreign media
Asian Correspondent – Burma allows a visa to the UN Envoy this time, why?
ASIAONE – Taiwan’s opposition visits Aung San Suu Kyi
KETK 56 Tyler – Nacogdoches ISD to discuss preparations for Burmese students
Bernama – Indonesians Lead In Biometric Registration
Asian Tribune – Sri Lankan Fishermen rescued in Myanmar
Proactive Investors UK – Eros International wins distribution deals in Japan, Romania and Myanmar
Sri Lanka Guardian – Enhanced ties between Sri Lanka and Myanmar
Gulf Times – Domestic workers from new countries
The Irrawaddy – Mae Sot Residents Receive Survival Training
The Irrawaddy – Burma’s President Invites Exiles to Return Home
The Irrawaddy – More Hostilities Expected in Southern Karen State
Mizzima News – The Bogyoke’s conflicted hold over Burma
Mizzima News – Views on Burmese president’s call for citizens abroad to come home
Mizzima News – Burmese political parties invited to national level workshop
DVB News – Kachin, Shan armies rubbish govt claims
*********************************************************
Myanmar papers lift slogans attacking foreign media
YANGON | Wed Aug 17, 2011 3:31am EDT
Aug 17 (Reuters) – Myanmar’s state-run newspapers dropped back-page banners attacking Western media for the first time in four years on Wednesday, the latest indication its new government could be softening its stance towards opposition voices.
Three official newspapers dropped half-page slogans that were running daily, accusing the Voice of America (VOA) and the British Broadcasting Corp (BBC) of “sowing hatred among the people”, and other Western media of “generating public outrage”.
The slogans also told readers not to be swayed by “killer broadcasts designed to cause troubles”. They had been a fixture in state newspapers since a bloody army crackdown on monk-led protests in August 2007.
The BBC, VOA and two other foreign news organisations provide local-language news bulletins on short-wave radio frequencies and satellite television that are primary news sources for many people in the former Burma.
Myanmar’s government has long struggled to control overseas’ news. Removing the slogans is seen as the latest gesture of openness since elections last year ended five decades of army rule and ushered in a civilian-led administration.
Some private media, which routinely exercise self-censorship, have run stories recently quoting lawmakers critical of government policies and the country’s reclusive Information Ministry announced last week it had formed a “Spokespersons and Information Team” to assist journalists.
State newspapers have also been less critical of Nobel laureate Aung San Suu Kyi, the figurehead of Myanmar’s democracy movement who was freed last year when her period of house arrest expired.
However, Myanmar’s television media remains strictly controlled by the government, foreign journalists are still mostly barred from legally reporting in the country and most foreign media websites remain blocked.
Most expect Western sanctions to remain in place until an estimated 2,100 political prisoners are released.
etone
August 18, 2011 at 4:30 pm
အဆိုတော်တစ်ဦးက စီးရီးတစ်ခုလုံးကို ဂျီမေးလ်မှ အခမဲ့ဖြန့်ဝေမည်ဟုဆို်
By: အေးသူစံ
7Daynewsjournal
အတွဲ(၁၀)၊ အမှတ်(၁)
ဂစ်တာနိုင်ဇော်၏ ဂစ်တာဖန်တီးမှုှုများပါဝင်သော အဆိုတော်နေဇော်၏ “ဂစ်တာရီမစ်အတုနှင့်အစစ်”စီးရီးအား ဂျီမေးလ်မှ တစ်ဆင့် တောင်းယူလာပါက စီးရီးတစ်ခွေလုံးကို အခမဲ့ပို့ပေးမည် ဖြစ်ကြောင်းအဆိုတော်နေဇော်ကပြောသည်။
ယခုကဲ့သို့ စီးပွားဖြစ်ထုတ်လုပ်ဖြန့်ချိသည့် စီးရီးတစ်ခွေလုံးအား ဂျီမေးလ်မှတစ်ဆင့် အခမဲ့ဖြန့်ဝေမည်ဆိုပါက ခွေရောင်းအားထိခိုက်မည်ကို စိုးရိမ်မှုှုရှိမရှိမေးမြန်းရာ “အွန်လိုင်းကနေ ပေးလို့ ခွေရောင်းအား ထိခိုက်မှာကို စိတ်မပူပါဘူး။ နေဇော်နဲ့ ကိုနိုင်ဇော်ကို တကယ် အားပေးတဲ့ပရိသတ်က ခွေအစစ်အမှန်ကို ဝယ်သိမ်းထားကြမှာပါပဲ”ဟုပြောသည်။
သီချင်းတောင်းယူလိုသူများအနေဖြင့် nayzaw337@gmail.com သို့တောင်းယူနိုင်ကြောင်း သိရသည်။
padonmar
August 18, 2011 at 6:29 pm
ဒီညနေ ကြေငြာချက်အသစ် ၃ခုထုတ်ပြန်၊
(၁) ငြိမ်းချမ်းရေးကမ်းလှမ်း၊လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့များ ပြည်နယ်အစိုးရနှင့် အရင် ညှိ ရမည်၊
(၂)ဝင်ငွေခွန်လျှော့ရာတွင်ကျန်နေသေးသော CMP လုပ်ငန်းများ
(၃) ဒေါ်လာဖြင့်ဝင်ငွေရသူများ
၁၀% မှ ၂% သို့ ၆လတာ လျှှော့ပေး
ဝမ်းသာစရာသတင်းလေးမျှဝေလိုက်ပါတယ်။
စုန်းထီး
August 18, 2011 at 9:02 pm
……………….သိမ်မွေ့စွာ ကိုင်တွယ်ရမည့် မြန်မာပြည်မှ တရုတ်များအရေး …………….
ဒီနေ့ မြန်မာနိုင်ငံအပေါ်မှာ ဩဇာအညောင်းဆုံးနိုင်ငံကတော့ တရုတ်ပြည်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ စစ်တပ် အာဏာသိမ်းမှုအပြီး မြန်မာနိုင်ငံကို ဝိုင်းဝန်းပိတ်ဆို့ထားချိန်မှာ အာဏာရှင်အစိုးရအနေနဲ့ အားကိုးရှာတော့ အိမ်နီးချင်းတရုတ်ပြည်ကို သွားတွေ့ပါတယ်။ အဲ့ဒီတည်းက တရုတ်ရဲ့ ဗီတိုမဲ တစ်မဲရဖို့အရေး တရုတ်တွေ တောင်းဆိုသမျှ လိုက်လျောခဲ့ရပါတယ်။ နိုင်ငံရဲ့ သယံဇာတ အားလုံးနီးပါး တရုတ်ကို အောက်ကြေးနဲ့ထိုးရောင်းရသလို ကိုးကန့်နဲ့ ဝ တိုင်းရင်းသားတွေကို အကြောင်းခံပြီး တရုတ်ပြည်ဘက်က လှိမ့်ဝင်လာတဲ့ တရုတ်တွေကိုလဲ လက်ခံခဲ့ရပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်းနဲ့ မန္တလေးမြို့ကြီးဟာ ကိုးကန့်၊ ဝ စတဲ့ တိုင်းရင်းသားအမည်ခံဝင်ရောက်လာကြတဲ့ တရုတ်တွေကြောင့် တရုတ်ပြည် အငယ်စားနီးပါး ဖြစ်လာ ပါတော့တယ်။ လူဦးရေ သောင်းဂဏန်းတောင်မရှိတဲ့ ကိုးကန့် ဝ တိုင်းရင်းသားတွေဟာ ဘာကြောင့်များ မန္တလေးတစ်မြို့တည်းတင် သိန်းနဲ့ချီရှိနေရတာလဲဆိုတာ စဉ်းစားစရာပါ။
ဝင်ရောက်လာတဲ့ တရုတ်တွေအပေါ်မှာ ဒေသခံတွေအနေနဲ့ ဆန့်ကျင်မှု မရှိခဲ့ပါဘူး။ ကွန်မြူနစ်ပင်ဖြစ်သော်လည်း တရုတ်များအနေနဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာ ကိုလဲ လက်ခံနိုင်တဲ့အတွက် ယှဉ်တွဲနေထိုင်ရေးမှာလဲ ပြဿနာမရှိခဲ့ပါဘူး။ စီးပွားရေး ကျပ်တည်းနေတဲ့ ဒေသခံတွေရဲ့ အိမ်ခြံမြေတွေကို ဈေးကောင်းပေးဝယ် ကြတဲ့အတွက် ကယ်တင်ရှင်တွေလို ဖြစ်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ တရုတ်လူမျိုးပိုင် လုပ်ငန်းတွေမှာ အလုပ်အကိုင်တွေ ရလာကြတဲ့ အတွက် တကော(အကိုကြီး)၊ ညန်း ညန်း(ဒေါ်လေး) စတဲ့ တရုတ်အသုံးအနှုန်းလေးတွေဟာလည်း ဒေသခံတွေရဲ့ အသုံးအနှုန်းတွေ ဖြစ်လာပါတော့တယ်။ မန္တလေးသားမှန်ရင် ခေါက်ဆွဲစားတဲ့အခါ တူကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ကိုင်နိုင်တဲ့ အလေ့အထလေးတွေလဲ ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒီအထိ ဒေသခံနဲ့ နောက်ပိုင်း ဝင်လာတဲ့ တရုတ်တွေကြားမှာ ပြဿနာမရှိခဲ့ဘူးလို့ ဆိုရမှာဖြစ်ပါတယ်။
တရုတ်တွေ ဝင်လာတဲ့ ရန်ကို သတိထားမိတဲ့ အုပ်စုတွေလဲ ရှိခဲ့ကြပါတယ်။ နောင်တစ်ချိန်မှာ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှု ပျောက်ကွယ်ပြီး တရုတ်တွေက ဝါးမျိုသွားလိမ့်မယ်လို့ အပြင်းအထန် ကန့်ကွက်တဲ့ အုပ်စုတွေလဲရှိပါတယ်။ တရုတ်ပြည်နီးပါး ဖြစ်လာပါတော့တယ်။ နိုင်ငံရေးနဲ့ စာနယ်ဇင်းလောကမှာ နာမည်တစ်လုံးရှိခဲ့သူ လူထုဒေါ်အမာဟာ ဒီကိစ္စတွေကို အစောကြီးတည်းက ကြိုတင်သတိပေးခဲ့ပါတယ်။ အောင်ပင်လယ်ဆူးငှက်နဲ့ အခြားစာရေးဆရာများ ကလဲ တရုတ်အန ္တရာယ်ကို တောက်လျှောက် ထောက်ပြခဲ့ကြပါတယ်။ နောက်တစ်ခုကတော့ ကိုးကန့်၊ ဝ ငြိမ်းချမ်းရေးအဖွဲ့အမည်ခံပြီး သောင်းကျန်း ချင်တိုင်း သောင်းကျန်း၊ ဗမာလူထုကို ရိုင်းပျစွာ ဆက်ဆံတဲ့ တရုတ်တွေကို မကျေနပ်ကြတဲ့ ဒေသခံတွေပါ။ ဒေသခံတွေအနေနဲ့ တရုတ် တစ်ယောက်နဲ့ ပြဿနာတက်ရင် ငြိမ်းချမ်းရေးကို နှောင့်ယှက်သူအဖြစ် အမှုပတ်ပါတယ်။ ငွေအင်အားတတ်နို်င်တဲ့ တရုတ်တွေကြောင့် ဒေသခံတွေအနေနဲ့ တရုတ်တွေနဲ့ တရားတဘောင် ရင်ဆိုင်ခြင်း မပြုနိုင်ကြပါဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း တရုတ်မုန်းတီးရေး အုပ်စုတွေဟာ အားမကောင်းသော်လည်း အတိုင်းအတာတစ်ခုထိ ရှိနေကြ ပါတယ်။
မကြာသေးမှီကတော့ မန္တလေးမှာ တရုတ်ကုန်သည် အုပ်စုနဲ့ ဗမာဒေသခံတွေ တင်းမာမှုဖြစ်ခဲ့ပြန်ပါတယ်။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ တရုတ်ဆန့်ကျင်ရေး စိတ်ဓာတ်ဟာ ဒေသခံတွေအတွင်းမှာ တော်တော်ကျယ်ပြန့်လာပါတယ်။ အရင် အတူ ယှဉ်တွဲနေထိုင် ခဲ့သမျှ နောက်ပိုင်းဝင်လာတဲ့ တရုတ်တွေရဲ့ မောက်မာရိုင်းစိုင်းမှု၊ တရုတ်အလုပ်ရှင်နဲ့ ဗမာအလုပ်သမား တွေပြဿနာ စသည်ဖြင့် ကိစ္စမျိုးစုံဖြစ်နေခဲ့တာတွေက ကျောက်ဝိုင်းမှာ ပေါက်ကွဲလုနီးနီး ဖြစ်သွားခဲ့ပါတယ်။ ဒေသခံတွေ အနေနဲ့ စီးပွားရေးနိမ့်ပါးနေတာ၊ အစိုးရအပေါ်မှာ မကျေနပ်ချက် အတိုင်းအတာ တစ်ခုထိ ရှိနေတာစသည်ဖြင့် အတွင်းကြိတ် ဖြစ်နေတဲ့ ဒေါသတွေဟာတရုတ်လူမျိုး တွေဘက် မြှားဦးလှည့် သွားပြန်ပါတယ်။ ဒီကြားထဲမှာ မြန်မာတစ်ပိုင်းဖြစ်နေတဲ့ ဒေသခံ တရုတ်များကလဲ နောက်ဝင်လာတဲ့ တရုတ်တွေ အပေါ်မှာ အမြင်ကြည်လင်မှုမရှိကြပါဘူး။ နောက်ဝင်လာတဲ့ တရုတ်တွေက အစိုးရဌာနတွေမှာ အစစအရာရာ ငွေပေးပြီးလုပ်ကြတော့ မြန်မာအစိုးရ ဝန်ထမ်းများက ဒေသခံ တရုတ် တွေကိုလဲ လာဘ်ငွေအဆမတန်တောင်းပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရိုးသားစွာ လုပ်ကိုင်စားရတဲ့ ဒေသခံ တရုတ်တွေကလဲ နောက် ဝင်လာတဲ့ တရုတ်တွေကို အမြင်မကြည်ကြပါ။
အခုနောက်ပိုင်းမှာတော့ တရုတ်ပြည်ရဲ့ လျှပ်စစ်ဓာတ်အားလိုအပ်ချက်ကို ဖြည့်ဆည်းဖို့ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ အဓိက အသက်သွေးကြောဖြစ်တဲ့ ဧရာဝတီမြစ်ဆုံမှာ ရေကာတာတည်ဆောက်မယ့် ကိစ္စကို အထူးပြုပြောဆိုလာကြပါတယ်။ ဧရာဝတီမြစ်ကြီး ပျောက်သွားနိုင်တဲ့အတွက် မြန်မာပြည်သူတွေ ကြားထဲမှာ ဒီရေကာတာကိစ္စကို အပြင်းအထန် ဆန့်ကျင်ကန့်ကွက်မှုတွေ များလာပါတယ်။ မြန်မာအစိုးရကို မဆန့်ကျင်ရဲတဲ့ မြန်မာပြည်သူတွေဟာ တရုတ်အစိုးရကို မုန်းတီးမှု ပိုမို များပြားလာပါတယ်။ ရခိုင်နဲ့ ရှမ်းပြည်နယ်တွေမှာ တရုတ်ပြည်ဘက်ပို့မယ့် ဓာတ်ငွေ့ပိုက်လိုင်းအတွက် လယ်မြေတွေ အသိမ်းခံရတာ၊ ရွာတွေ အရွှေ့ခံရတာဆိုတဲ့ သတင်းတွေကြောင့်လည်း တရုတ်အစိုးရကို ပိုမို မုန်းတီးလာကြပါတယ်။
အခုလို တရုတ်အစိုးရကို မုန်းလို့၊ မြန်မာပြည်ထဲက တရုတ်တွေကို မုန်းလို့ဆိုတဲ့ ခံစားချက်တွေကို အသုံးချပြီး နိုင်ငံရေး ကစားဖို့ ပြင်ဆင်လာတဲ့ အုပ်စုတွေလဲ ရှိပါတယ်။ ပြည်ပအခြေစိုက်တွေဟာ လူထုကို လမ်းပေါ်တင်ချင်တဲ့အခါ တရုတ်အစိုးရ ဆန့်ကျင်ရေး၊ မြစ်ဆုံ ရေကာတာ ဆန့်ကျင်ရေးတွေကို လှုံ့ဆော်ပြီး လမ်းပေါ်ရောက်အောင်တင်ပါတယ်။ ပြည်တွင်းအခြေစိုက် နိုင်ငံရေးသမားများကလည်း ပြည်သူထောက်ခံမှုရဖို့ မြစ်ဆုံကိစ္စ၊ တရုတ်တွေ တရားမဝင် ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ကိစ္စတွေ စိစစ်ဖို့ ဆိုတာတွေ အသံလွှင့်လာကြပါတယ်။ ဒါကို စိတ်ခံစားမှုကို ဦးစားပေးတဲ့ ကျွန်တော်တို့ ပြည်သူတွေ ကောင်းကောင်း အသုံးချခံရဖို့ရှိပါတယ်။ အသုံးချခံရရင် တရုတ်-မြန်မာ အရေးအခင်းဟာ သေချာပေါက်ကို ဖြစ်တော့မှာပါ။ နိုင်ငံတကာမှာလဲ ဒီလို အရေးအခင်းတွေဟာ ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထရှိပါတယ်။ တိုင်းပြည်ကျပ်တည်းတဲ့ တစ်နေ့ နိုင်ငံရေး ထွက်ပေါက်အနေနဲ့ ဖြစ်နိုင်ဖွယ်ရာ ရှိကိုရှိပါတယ်။ လူမျိုးရေး အဓိကရုဏ်းဖြစ်တဲ့ တိုင်းပြည်တွေဟာ တည်ငြိမ်မှုနည်းပြီး ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု ဆုတ်ယုတ်သွားတတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် မြန်မာနိုင်ငံအနေနဲ့ အဆိုပါ ပြဿနာတွေ ဖြစ်မလာဖို့ဆိုတာ သိမ်မွေ့နက်နဲစွာ ကိုင်တွယ်ရမယ့် ကိစ္စလည်းဖြစ်ပါတယ်။
ထိုင်းနိုင်ငံ၊ စင်္ကာပူနိုင်ငံတွေမှာ တရုတ်လူမျိုးတွေဟာ သူတို့ကိုယ်သူတို့ ထိုင်း၊ စင်္ကာပူ လူမျိုးတွေအဖြစ်သာ ခံယူကြပြီး တရုတ်လူမျိုးဆိုတာကို ငြင်းပယ်လေ့ရှိပါတယ်။ မိမိနေထိုင်ရာ နိုင်ငံရဲ့ လူမျိုးအဖြစ်သာ ဂုဏ်ယူလေ့ ရှိကြပါတယ်။ ဒါဟာ သူတို့နေထိုင်ရာ နိုင်ငံတွေက တရုတ်လူမျိုးရယ်လို့ ခွဲခြားဆက်ဆံခြင်းမရှိတဲ့အပြင် မိမိနိုင်ငံသားအဖြစ် ဂုဏ်ယူချင်စိတ်ပေါက်လာအောင် မူဝါဒတွေ ပြင်ဆင်ထားလို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ အဓိက အချက်ကတော့ တန်းတူညီမျှ အခွင့်အရေး ပေးထားခြင်းပါပဲ။ တန်းတူရည်တူရှိမှုကြောင့် သူငါ ကွဲပြားမှု မရှိတော့ဘဲ မိမိနေထိုင်ရာ နိုင်ငံသားအားလုံးဟာ တစ်စုတစ် စည်းတည်း ဖြစ်လာကြပါတယ်။
မြန်မာနိုင်ငံမှာ ရှိနေတဲ့ တရုတ်လူမျိုးတွေအားလုံးကို တရုတ်ပြည်ပြန်ပို့ဖို့ဆိုတာ မလွယ်လှတဲ့ ကိစ္စတစ်ခုပါ။ အချို့ဟာ နယ်စပ်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ နေထိုင်လာတဲ့အတွက် မြန်မာပိုင်နက်က တရုတ်လူမျိုးဟာ မြန်မာနိုင်ငံသား အဖြစ်သာ ရှိနေပါသေးတယ်။ တရုတ်ပြည်ကို နှင်ထုတ်ဖို့လည်း မဖြစ်နိုင်တော့တဲ့ အခြေအနေပါ။ နိုင်ငံသားအဖြစ် အသိအမှတ်ပြု မယ်ဆိုရင်လည်း သန်းနဲ့ချီတဲ့ တရုတ်လူမျိုးတွေ လှိမ့်ဝင်လာမယ့် ပြဿနာကလဲ ရှိပြန်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် တရုတ် လူမျိုးတွေကို နိုင်ငံသားအဖြစ် သွတ်သွင်းဖို့ ဆိုရင် မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ သစ္စာကို ဘယ်လောက်ထိ စောင့်သိရိုသေသလဲ၊ မြန်မာ လူမျိုးအဖြစ် ဘယ်လောက်ခံယူချက်ရှိသလဲဆိုတာတွေနဲ့ တိုင်းတာပြီး နိုင်ငံသားလျှောက်ထားခွင့်ပေးရပါမယ်။ နိုင်ငံသားအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုဖို့ လုံလောက်တဲ့ စစ်ဆေးမှုတွေ ပြုလုပ်ရပါမယ်။ ဥပမာ မျိုးရိုးစဉ်ဆက်ဇယားကြည့်ခြင်း၊ မြန်မာစကားနဲ့ မြန်မာစာတတ်မြောက်မှု အကဲဖြတ်ခြင်း၊ တရုတ်လူမျိုး ကောင်းစားရေး အသင်းအဖွဲ့တွေမှာ ပါဝင်ထားခြင်းရှိမရှိ၊ မြန်မာလူမှုရေးနယ်ပယ်မှာ ပါဝင်ထားခြင်းရှိမရှိဆိုတာတွေဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုအရည်အချင်းနဲ့ ပြည့်စုံသူတွေကို နိုင်ငံသားအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုပြီး မပြည့်စုံသူတွေကိုတော့ နေရပ်ပြန်ပို့ခြင်း၊ ဧည့်နိုင်ငံသားအဖြစ်သာ အသိအမှတ်ပြုခြင်း စသည်ဖြင့် ပြုလုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။
ဒီလိုကိစ္စတွေ ဆောင်ရွက်တဲ့အခါမှာ အိမ်နီးခြင်း တရုတ်ပြည်နဲ့လည်း ပြဿနာအချို့ရှိနိုင်ပါတယ်။ မြန်မာအစိုးရ အနေနဲ့ တရုတ်ပြည်ကို မြန်မာနိုင်ငံတွင်းမှာ ရှိတဲ့ တရုတ်လူမျိုးတွေကို အားပေးအားမြှောက်မပြုဖို့၊ အကယ်၍ တရုတ် မြန်မာအရေးအခင်းဖြစ်လာရင် မြန်မာပြည်တွင်းက တရုတ်လူမျိုးတွေ မဆီမဆိုင် အန ္တရာယ်ကြုံတွေ့ရမှာဖြစ်သလို တရုတ် ပစ္စည်းတွေ သပိတ်မှောက်တာမျိုးနဲ့ကြုံလာရင်၊ ပြည်သူက အစိုးရကို တရုတ်ပြည်နဲ့ မပတ်သက်ဖို့ ဖိအားပေးလာရင် တရုတ်နဲ့ မြန်မာချစ်ကြည်ရေးကို ထိခိုက်စေမယ့်အပြင် ကုန်သွယ်ရေး နဲ့ အခြားပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုတွေမှာလည်း နှစ်နိုင် ငံလုံး အတွက် ထိခိုက်နစ်နာစရာတွေဖြစ်လာမယ်ဆိုတာမျိုးတွေ အစိုးရအချင်းချင်း ညှိနှိုင်းသင့်ပါတယ်။
တနေ့တနေ့ အကြောင်းအမျိုးမျိုးနဲ့ ဝင်ရောက်နေတဲ့ တရုတ်လူမျိုးပြဿနာကို မထိန်းနိုင်တော့ရင် ဒီပြဿနာဟာ နိုင်ငံရေးထွက်ပေါက်အဖြစ် မလွဲမသွေ ရောက်ရှိသွားနိုင်တာမို့ နိုင်ငံတော်အစိုးရဟာ ဒီကိစ္စကို သိမ်မွေ့စွာ ကိုင်တွယ်ဖို့ လိုအပ်နေပြီပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
http://transparencymyanmar2010.blogspot.com/
etone
August 19, 2011 at 8:25 am
နိုင်ငံတကာ ကို ဖုန်း အလကားပြောလို့ရမယ့် TUITALK
Posted By AungLat
Home Page: http://tuitalk.com/
http://tuitalk.com/provisioning/end-user/zhtml/countries.zhtml (for free call details)
With Tuitalk, you can make free calls every day: Up to 3 free calls a day!
Make calls to: Any* of the following countries.
Make calls from: Anywhere in the world as long as you have an Internet connection and a PC or a Mobile Phone.
ဆောဖ့်ဝဲကို ဒီ ( http://www.mediafire.com/?c2gxysd4f5yx8is ) မှာဒေါင်းပါ……. ဒါပေမယ့် Gtalk တို့လို သူဆီမှာ အကောင့်ဖွင့်ဖို့တော့ လိုအပ်ပါတယ်။ ဆောဖ့်ဝဲကိုဒေါင်း အင်စတောလ် လုပ် ပြီးသွားရင် ကိုယ့် username, password နဲ့ဝင်……. ဝင်ပြီးသွားရင်တော့ သူ အလကား ပြောဖို့ ခွင့်ပြုထားတဲ့ နိုင်ငံကို သူသတ်မှတ်ထားတဲ့ အချိန်အတိုင်းစကားပြော….. များများပြောချင်ရင် အကောင့်များများလုပ်………. အစစ အရာရာ အဆင်ပြေပါတယ်။ ဖုန်းစခေါ်တာနဲ့ ကြော်ငြာဗီဒီယို ဖိုင်တခု လာပါမယ်.. အဲဒီကြော်ငြာ ပြီးတာနဲ့ သူက ကိုယ်ခေါ်လိုက်တဲ့ ဖုန်းကို ချိတ်ပေးပါလိမ့်မယ်……)
အားလုံးပဲ အဆင်ပြေကြပါစေ……….
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 8:51 am
စကော်ပီယံဂိုဏ်းသားများ ပြန်လွတ် – စိုင်းဇွမ်ဆိုင်း Thursday, 18 August 2011 18:41 .
၁၉၉ဝ နောက်ပိုင်းနှင့် ၂၀၀ဝ ပြည့်နှစ် အစောပိုင်း ကာလများတွင် ရန်ကုန်မြို့ ညကလပ်များနှင့် လမ်းမများ၌ နာမည်ကြီးခဲ့သည့် စကော်ပီယံဂိုဏ်း (Scorpion Gang) ဝင် ၁၅ ဦး ဆယ်နှစ်ကျော်ကြာ အကျဉ်းချခံရရာမှ ဩဂုတ် ၁၅ ရက်နေ့တွင် ပြန်လည်လွတ်မြောက်လာသည်။
ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင် ရန်နိုင် အပါဝင် အဖွဲ့ဝင် ၁၅ ဦး လွတ်မြောက်လာပြီး မိသားစုများနှင့် ပြန်လည်နေထိုင်ကြောင်း လွတ်မြောက်လာသူတဦး၏ မိသားစုဝင်က ဧရာဝတီသို့ ပြောသည်။
စကော်ပီယံဂိုဏ်းကို ၁၉၉ဝ နှောင်းပိုင်းကာလတွင် ရန်ကုန်မြို့ရှိ အစိုးရအရာရှိကြီးများ၊ သူဌေးသူကြွယ်နှင့် မြို့မျက်နှာဖုံး သားသမီးများက စတင်စုဖွဲ့ခဲ့ကြပြီး ၁၉၉၅ ခုနှစ်တွင် စကော်ပီယံဂိုဏ်းကို လူသိများလာသည်။ ၎င်းတို့ကို အားကျသည့် လူငယ်များရှိသကဲ့သို့ လူ့ဘော်ကြော့များအဖြစ် ဝေဖန်သူများလည်း ရှိခဲ့သည်။
အဆက်အသွယ် ကောင်းမွန်ခြင်း၊ ဂိုဏ်းအတွင်း စည်းလုံးမှုရှိခြင်းနှင့် ဩဇာ အာဏာရှိသည့် လူကြီးသားသမီးများ ဖြစ်ခြင်းကြောင့် ရဲ စသည့် အာဏာပိုင်များက အရေးမယူရဲခဲ့ကြပေ။
၁၉၉ဝ ဝန်ကျင်နှစ်များက နအဖ စစ်အစိုးရ၏ စစ်ထောက်လှမ်းရေးပြီးလျှင် စကော်ပီယံဂိုဏ်းကို ရန်ကုန်မြို့တွင် အကြောက်ရဆုံး ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုကြသည်။ ၎င်းတို့ ဂိုဏ်းဝင်များ ဆိုင်ကယ်များဖြင့် သွားလာနေပါက လမ်းဆုံ မီးပွိုင့်များတွင်ပင် ယာဉ်ထိန်းရဲများ မီးနီကို မီးစိမ်းပြောင်းပေးရသည်ဟု ရန်ကုန်မြို့ခံများက ဆိုသည်။
မြန်မာနိုင်ငံ၏ ယာကူဇာဂိုဏ်းဟု ခေါ်ဝေါ်ကြသော ယင်း စကော်ပီယံဂိုဏ်းသည် အစပိုင်းတွင် ဆိုးသွမ်းခြင်းနှင့် ပြစ်မှု အသေးအဖွဲများကိုသာ ကျူးလွန်ခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ကားမှောင်ခိုမှု၊ မူးယစ်ဆေးဝါး ရောင်ဝယ်မှုများသာမက လူပြန်ပေးဆွဲမှုများအထိ အတင့်ရဲစွာ ပြုလုပ်ခဲ့ကြသည်။
၁၉၉၈ ခုနှစ်တွင် စကော်ပီယံဂိုဏ်းသည် မူးယစ်ဆေး အထိုးလွန်ပြီး သေဆုံးသွားသည့် သားလိမ္မာ ဆိုသူ၏ အလောင်းကို သူ၏ အိမ်ရှေ့တွင် သွားရောက်ပစ်ထားရာမှ သတင်းဆိုး ပိုမိုထွက်ခဲ့သည်။ ဂိုဏ်းဝင်များနှင့် ပတ်သက်နေသည့် သားလိမ္မာဆိုသူကို စကော်ပီယံဂိုဏ်းဝင်များက သတ်ဖြတ်ခြင်းဖြစ်သည်ဟုလည်း သတင်းများ ထွက်ပေါ်ခဲ့သည်။
၂၀၀၁ ခုနှစ်တွင် စကော်ပီယံဂိုဏ်းဝင်တဦးက နအဖစစ်အစိုးရ နံပတ် ၂ ခေါင်းဆောင် ဒု ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မောင်အေး၏ သမီးဖြစ်သူနှင့် ပတ်သက်မှုကြောင့် ပြဿနာများ စတင်ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ကြောင်း ကောလာဟလများ ပြောဆိုခဲ့ကြသည်။
နောက်ပိုင်းတွင် စကော်ပီယံဂိုဏ်းဝင်များ ဆိုင်ကယ် အမောင်းပြိုင်ရာမှ ဒု ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီး မောင်အေး၏ ယာဉ်တန်းနှင့် ဆုံမိရာမှ သေနတ်နှင့် ပစ်သည့် အမှုအရာ ပြုလုပ်ပြအပြီးတွင် စကော်ပီယံဂိုဏ်းကို ဖြိုခွင်းရန် အာဏာပိုင်များက စတင်အမိန့်ပေးခဲ့သည်။
ဂိုဏ်းဝင်တချို့ ပြည်ပသို့ ထွက်ပြေး တိမ်းရှောင်ခဲ့သော်လည်း ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်အပါအဝင် ၂၂ ဦး အဖမ်းခံရပြီး နှစ်ရှည်ထောင်ဒဏ် ချမှတ်ခံခဲ့ရသည်။ ထို့ပြင် စကော်ပီယံဂိုဏ်းဝင်များနှင့် ပတ်သက်သည့် ရန်ကုန်မြို့ခံအချို့လည်း အရေးယူခံရပြီး ရန်ကုန်မြို့တွင် ဆိုင်ကယ်စီးခြင်း တရားဝင် ပိတ်ပင်ခံရသည်။
စကော်ပီယံဂိုဏ်း ဖြိုခွင်းခံရပြီး လအနည်းငယ်အကြာတွင် အာဏာရှင်ဟောင်း ဦးနေဝင်း၏ မြေးများဖြစ်သော ကျော်နေဝင်း၊ ဇွဲနေဝင်း၊ အေးနေဝင်းနှင့် သားမက်ဖြစ်သူ အေးဇော်ဝင်းတို့ နိ်ုင်ငံတော် ပုန်ကန်မှု စသည့်ပုဒ်မများဖြင့် နှစ်ရှည်ထောင်ဒဏ် ချမှတ်ခံရသည်။ ဦးနေဝင်းနှင့် သမီးဖြစ်သူတို့ပါ နေအိမ်အကျယ်ချုပ် ချခံခဲ့ရသည်။
ဦးနေဝင်း၏ မြေးများသည် စကော်ပီယံဂိုဏ်းဝင်များနှင့် ရင်းနှီးသော်လည်း ဂိုဏ်းနှင့် တိုက်ရိုက် မပတ်သက်ဟု ရန်ကုန်မြို့ခံတချို့က ဆိုသည်။
၂၀၀၅ ခုနှစ်တွင် အကျဉ်းကျနေသော စကော်ပီယံဂိုဏ်းသားများသည် နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားတချို့ကို ကိုယ်ထိလက်ရောက် ရိုက်နှက်ကြောင်း နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားများ ကူညီစောင့်ရှောက်ရေးအသင်း (မြန်မာနိုင်ငံ) က သတင်းထုတ်ပြန်ခဲ့သေးသည်။
ယခု စကော်ပီယံဂိုဏ်းသား ၁၅ ဦး ပြန်လွတ်လာပြီး ၅ ဦးမှာ မူးယစ်ဆေးဝါးမှုဖြင့် ဆက်လက် အကျဉ်းကျဆဲ ဖြစ်ကြောင်း၊ အဖမ်းခံရသည့် စုစုပေါင်း ၂၂ ဦးအနက် ၂ ဦးသည် ထောင်ကျနေစဉ်အတွင်း သေဆုံးခဲ့ကြောင်း သိရသည်။
စကော်ပီယံဂိုဏ်းနည်းတူ White Snake အမည်ရှိ ဂိုဏ်းတဂိုဏ်းလည်း ထွက်ပေါ်ခဲ့ဖူးသည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7099-2011-08-18-11-42-36
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 8:58 am
တရုတ် ဓာတ်ငွေ့ပိုက်လိုင်း ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်းတွင် စတင်
ရန်ပိုင် Thursday, 18 August 2011 14:40 .
ရခိုင်ကမ်းလွန်မှ တရုတ်နိုင်ငံသို့ သွယ်တန်းမည့် ရေနံနှင့် သဘာဝဓာတ်ငွေ့ ပိုက်လိုင်း စီမံကိန်းကို ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်းတွင် တရုတ် အမျိုးသားရေနံကော်ပိုရေးရှင်း (CNPC) က လုပ်ငန်း စတင် အကောင်အထည်ဖော်နေပြီ ဖြစ်သည်။
အဆိုပါ စီမံကိန်းသည် ရှမ်းပြည်မြောက်ပိုင်းရှိ ကျောက်မဲ၊ သီပေါ၊ ကွတ်ခိုင်၊ ပန်ဆိုင်း စသည့် ဒေသများကို ဖြတ်သန်းသွားမည်ဖြစ်ပြီး ယခုအခါ ကျောက်မဲမြို့နယ်တွင် ပိုက်လိုင်းဖြတ်သန်းမည့်နေရာများ၌ ရှိနေသည့် ဥယျာဉ်ခြံမြေများအတွက် CNPC က လျော်ကြေးများ စတင်ပေးနေကြောင်း ကျောက်မဲမြို့ခံတဦးက ပြောသည်။
“ပိုက်လုံးတွေပုံဖို့ မြေငှားချင်တယ် လာပြောတယ်။ အဆောက်အဦးပါ ဆောက်မယ်။ သူတို့ပြန်ရင် အဆောက်အဦးကို ကိုယ်ပိုင်မှာပေါ့” ဟု ၎င်းမြို့ခံက ဆိုသည်။
အဆောက်အဦး ဆောက်လုပ်ခြင်းနှင့် ပိုက်လုံးများ စုပုံရန် နေရာအဖြစ် မြေ ရ ဧကအတွက် ငှားခ ၁ လလျှင် ၁၆၁ သိန်းပေးကြောင်း၊ CNPC မှ တာဝန်ရှိသူများက ဒေသတွင်းဖွံ့ဖြိုးရေးအတွက် တည်ဆောက်ရေး လုပ်ငန်းများ လုပ်ကိုင်ပေးမည်ဟု ဆိုကြောင်း အဆိုပါဒေသခံက ဆက်ပြောသည်။
ယခု စီမံကိန်းတွင် ရေနံပိုက်လိုင်း၊ သဘာဝဓာတ်ငွေ့ပိုက်လိုင်းနှင့် မီးရထားလမ်းအပြင် ကားလမ်းပါ ပါရှိမည်ဟု သိရသည်။
အဆိုပါ စီမံကိန်းအရ ပိုက်လိုင်းသည် ရခိုင်ပြည်နယ် ရမ်းဗြဲကျွန်းတွင် စတင်ကာ အမ်းမြို့နယ်အတွင်းမှနေ၍ ရခိုင်ရိုးမကို ဖြတ်ကျော်မည်ဖြစ်ပြီး မကွေးတိုင်း ပွင့်ဖြူမြို့နယ်အတွင်းမှ ဧရာဝတီမြစ်ကို ဖြတ်သန်းကာ ရေနံချောင်းမြို့နယ်အတွင်း ဝင်ရောက်မည်ဖြစ်သည်။
ထိုမှတဆင့် မန္တလေးတိုင်း ကျောက်ပန်းတောင်းမြို့နယ်၊ ထိုမှတဆင့် ပုသိမ်ကြီးမြို့နယ်မှ မေမြို့သို့လည်းကောင်း၊ ရှမ်းပြည်နယ် သီပေါ၊ ကျောက်မဲ၊ လားရှိုးဒေသမှ တရုတ်နိုင်ငံ ယူနန်ပြည်နယ် ကူမင်းမြို့နှင့် ကွမ်ကျိုးပြည်နယ် ချုံကင်းမြို့အထိ ဖောက်လုပ်မည်ဖြစ်သည်။
မကွေးတိုင်း ရေနံချောင်းမြို့နယ်အတွင်းရှိ ဝက်မစွတ်၊ ညောင်ညို၊ ရေနက်ချောင်း၊ အုတ်သျှစ်ကုန်း၊ ငါးလံတာ၊ ရှားတော စသည့် ကျေးရွာများ၌ ပိုက်လိုင်းများချကာ လုပ်ငန်းများလုပ်ဆောင်နေပြီး သီးနှံပျက်စီးမှုများနှင့် ထွန်ယက်စိုက်ပျိုးမှုများ ခေတ္တ ရပ်ဆိုင်းထားရသည့် တောင်သူများကို CNPC က သီးနှံထွက်ရှိမှုအပေါ် မူတည်၍ ထိုက်တန်သည့် လျော်ကြေးပေးကြောင်း ရေနံချောင်းဒေသခံတဦးက ပြောသည်။
ပိုက်လိုင်းသည် စုစုပေါင်း ၂၈၀၆ ကီလိုမီတာ ရှည်လျားမည်ဖြစ်ပြီး ဖြတ်သန်းမည့် ဒေသတလျှောက် ဒေသဖွံ့ဖြိုးရေး လုပ်ငန်းများ လုပ်ကိုင်နိုင်ရန် CNPC က အမေရိကန် ဒေါ်လာ ၆ သန်း မြန်မာအစိုးရကို ပေးအပ်ထားသည်။
သို့သော် ရခိုင်ပြည်နယ်တွင်မူ အလုပ်အကိုင်များနှင့် ပတ်သက်၍ ခေါင်းပုံဖြတ်မှုများ၊ အဓမ္မ လယ်မြေသိမ်းဆည်းခံရမှုများ၊ လူအခွင့်အရေး ချိုးဖောက်ခံရခြင်းများ ဖြစ်ပေါ်နေသည်ဟု ရွှေ သဘာဝဓာတ်ငွေ့ လှုပ်ရှားမှုအဖွဲ့မှ ပြောခွင့်ရပုဂ္ဂိုလ် ကိုဝင်းအောင်က ပြောသည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7094-2011-08-18-07-42-49
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 9:01 am
နယ်စပ်တွင် စက်မှုဇုန်ထောင်မည် – ဧရာဝတီ Thursday, 18 August 2011 15:14 .
နယ်စပ်ဒေသ မြို့များတွင် စက်မှုဇုန်များ တည်ထောင် သွားမည်ဖြစ်ကြောင်း အမှတ်(၂) စက်မှုဝန်ကြီးဌာန ဝန်ကြီး ဦးသိန်းစိုးက အင်္ဂါနေ့တွင် ပြောကြားလိုက်သည်။
လုပ်သားအင်အား အများအပြား အသုံးပြုရသော လုပ်ငန်းများကို အဓိက တည်ထောင်သွားမည်ဖြစ်ပြီး ကရင်ပြည်နယ်မြို့များတွင် အစပြုမည်ဟု ဝန်ကြီးက ပြောကြားသည်။
“ဘားအံ နဲ့ လှိုင်းဘွဲ့ ကြားက စက်မှုဇုန်ကို စလုပ်မယ်။ ပြီးရင် မွန်ပြည်နယ်တို့၊ ရခိုင်ပြည်နယ်တို့မှာ ဆက်လုပ်ဖို့ စီစဉ်မယ်” ဟု နေပြည်တော်တွင် ကျင်းပသည့် စက်မှုလုပ်ငန်းများ ဖွံ့ဖြိုး တိုးတက်ရေး ကော်မတီ၏ အစည်းအဝေးအတွင်း ဝန်ကြီးက ရှင်းပြသည်။
စက်မှုဇုန်တည်ဆောက်ရေးသည် သမ္မတဦးသိန်းစိန်၏ ဆင်းရဲမှု လျှော့ချရေး အစီအစဉ်များထဲမှ တခု ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။
“ဒီကနေ့ မနက်က သမ္မတကြီးနဲ့ တွေ့တော့ အဲဒီ စက်မှုဇုန်ကိစ္စ တင်ပြတာ ခွင့်ပြုချက် ရခဲ့ပါတယ်။ ” ဟု ဝန်ကြီးက ပြောသည်။
စက်မှုဇုန်တခုတွင် ပါဝင်မည့် စက်ရုံ အရေအတွက်၊ အမျိုးအစား၊ အကျယ်အဝန်း၊ တည်ဆောက်မည့်ဇုန်နေရာရှိ ဒေသခံများကို ဖယ်ရှားရေးတို့နှင့် ပတ်သက်ပြီး အသေးစိတ် ပြောဆိုခြင်း မရှိပေ။
တည်ဆောက်မည့် နယ်စပ် စက်မှုဇုန်များသည် ဒေသအနီး ဝန်းကျင်မှ လူများ အလုပ်အကိုင် ရရှိစေရန်၊ ပြည်ပနိုင်ငံများသို့ သွားရောက် အလုပ် လုပ်ကိုင်ခြင်း လျော့နည်းစေရန် တို့ကို ရည်ရွယ်သည်ဟုလည်း ဝန်ကြီးက ဆိုသည်။
အစည်းအဝေးတက်ရောက်သူ လုပ်ငန်းရှင်တဦးက “ဌာနဆိုင်ရာက ဘယ်လို ပံ့ပိုးပေးမလဲ ဆိုတာ စောင့်ကြည့်ပြီး ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုလုပ်သွားမယ်” ဟု ပြောသည်။
လုပ်သားများစွာ အသုံးပြုမည့် လုပ်ငန်းများဟု ဆိုသဖြင့် အထည်ချုပ် စက်ရုံ၊ အီလက်ထရွန်နစ် ပစ္စည်း တပ်ဆင်သည့်စက်ရုံတို့ အများစု ပါဝင်ဖွယ် ရှိကြောင်း စက်မှုလုပ်ငန်းရှင်များက သုံးသပ်နေကြသည်။
ထိုင်းမြန်မာနယ်စပ် တနင်္သာရီတိုင်းအတွင်း တည်ဆောက်နေသည့် ထားဝယ် ရေနက်ဆိပ်ကမ်း စီမံကိန်းတွင်လည်း စက်မှုဇုန်များပါဝင်သည်ဟု သိရသည်။
http://www.bur.irrawaddy.org/index.php/news/7095-2011-08-18-08-16-47
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 9:03 am
အဂတိလိုက်စားမှု ဆန့်ကျင်ရေး အိန္ဒိယမှာ အစာငတ်ခံ ဆန္ဒပြမည်
By ဗွီအိုအေ (မြန်မာဌာန) – ကြာသပတေး, 18 ဩဂုတ် 2011
အိနိ္ဒယနိုင်ငံမှာ သောကြာနေ့ကျရင် လူအများအပြား ပါဝင်တဲ့ အစာငတ်ခံ ဆန္ဒပြပွဲကြီး တခုကို လုပ်ဖို့ ထိပ်တန်း လှုပ်ရှားသူ တယောက်က စီစဉ်နေပါတယ်။
အကျင့်ပျက် ခြစားမှု တိုက်ဖျက်ရေးဆိုင်ရာ ပိုပြီး တင်းကျပ်တဲ့ ဥပဒေတရပ် ပြဋ္ဌာန်းပေးဖို့ တောင်းဆိုတဲ့ အနေနဲ့ အဲဒီ အစာငတ်ခံ ဆန္ဒပြပွဲကို လုပ်ဖို့ စီစဉ်နေတာဖြစ်ပြီး ဒီလှုပ်ရှားမှုဟာ တနိုင်ငံလုံးမှာ ဆန္ဒပြပွဲတွေ ဖြစ်ခဲ့ပြီးပါပြီ။
အန်နာ ဟာဇာရေး (Anna Hazare) ဟာ ထောင်ထဲကနေထွက်ပြီး နယူးဒေလီမြို့က လူ ၂၅,၀၀ဝ ဆန့်တဲ့ ဟင်းလင်းပြင်မှာ ၁၅ ရက်ကြာ လူထုဆန္ဒပြပွဲ လုပ်ဖို့ကိစ္စ ရဲတပ်ဖွဲ့နဲ့ သဘောတူညီချက် တရပ်ကို ကြာသပတေးနေ့က ရခဲ့ပါတယ်။
အသက် ၇၄ နှစ်အရွယ် အန်နာ ဟာဇာရေးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုကို ထောက်ခံကြောင်း ပြသဖို့အတွက် မကြာသေးခင် ရက်တွေအတွင်း နယူးဒေလီ၊ မွမ်ဘိုင်းနဲ့ အိနိ္ဒယနိုင်ငံရဲ့ တခြားမြို့ကြီးတွေမှာ ထောင်ပေါင်းများစွာသော လူတွေ လမ်းပေါ်ထွက် ဆန္ဒပြခဲ့ကြပါတယ်။ လူထု အစာငတ်ခံ ဆန္ဒပြပွဲကြီး မဖြစ်အောင် ပိတ်ပင်ဖို့ ကြိုးစားတဲ့ အနေနဲ့ ဟာဇာရေးကို အင်္ဂါနေ့မှာ ရဲတပ်ဖွဲ့က ဖမ်းဆီးခဲ့ပါတယ်။
ဟာဇာရေးက သူ့ကို ထိန်းသိမ်းထားတဲ့ နယူးဒေလီမြို့တော်က တီဟာ အကျဉ်းထောင်ထဲမှာ အစာငတ်ခံ ဆန္ဒပြပွဲ ဆက်လုပ်ခဲ့ပြီး သူ့ကိုထောက်ခံသူ ရာပေါင်းများစွာဟာလည်း အကျဉ်းထောင် ပြင်ပမှာ စုဝေးခဲ့ကြပါတယ်။ အစာမစားတာ ၂ ရက်ကြာခဲ့ပေမဲ့ သူ့ရဲ့ ကျန်းမာရေး ကောင်းပါတယ်လို့ ကြာသပတေးနေ့က အင်တာနက်ပေါ် တင်ထားတဲ့ ဗွီဒီယိုထဲမှာ ဟာဇာရေးက ပြောထားပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/india-protest-128043938.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 9:21 am
အိန္ဒိယ အဂတိလိုက်စားမှုကို အစာငတ်ခံ ဆန္ဒပြပြီး၊ အကျဉ်းထောင်များ ဖြည့်ဖို့ ကြိုးစားသူ
Thursday, 18 August 2011 01:46 မောက္ခနိုင်ငံတကာသတင်း
ဩဂုတ်လ ၁၆ ရက် ဒေလီမြို့တွင် အသက် ၇၄ နှစ်ရှိ လူမှုလှုပ်ရှားသူ အန်နာ ဟဇာရီ ဆိ်ုသူက ရုပ်ပျက်လွန်းတဲ့ အိန္ဒိယရဲ့ အဂတိလိုက်စားမှုကို အပြင်းအထန်ဆန့်ကျင်တဲ့အနေနဲ့ အစာငတ်ခံ ဆန္ဒပြရင်း၊ သူ့လှုပ်ရှားမှုမှာ တစ်နိုင်ငံလုံး ပူးပေါင်းပါဝင်ဖို့ လှုံဆော်ခဲ့သည်။
ဟာဇရီ က အဂတိလိုက်စားမှု အဆုံးသတ်ပစ်ဖို့နဲ့ ကောင်းရာမွန်ရာလုပ်ဖို့ ငြင်းဆန်နေတဲ့ အစိုးရကို ဝိုင်းဝန်း ဆန့်ကျင်ကြဖို့အတွက်၊ သူ့ရဲ့ ကမ်ပိန်းကို အိန္ဒိယရဲ့ ‘ဒုတိယ လွတ်လပ်ရေး’ လှုပ်ရှားမှုဟု ကြေငြာခဲ့သည်။
နောက် သူက ဗြိတိသျှ အစိုးရကို ဆန့်ကျင်ရာမှာ ဂန္ဒီကြီး အသုံးပြုခဲ့တဲ့ နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်တဲ့ ‘ဂျေးလ် ဘာရို’ ခေါ် ဥပုသ်စောင့်ပြီး ငြိမ်းချမ်းစွာ ဆန္ဒပြမှုကို ကျင့်သုံးခဲ့သည်။ ဆန္ဒပြ အဖမ်းခံခြင်းဖြင့် အိန္ဒိယ အကျဉ်းထောင်များကို လူထပ်ဖြည့်ဖို့ စည်းရုံးလှုံဆော်တဲ့ နည်းလမ်းဖြစ်သည်။
ညနေခင်း မြို့တော်ပန်းခြံထဲမှာ ထောင်ပေါင်းများစွာ စုဝေးဆန္ဒပြဖို့ စီစဉ်နေချိန်၊ အရပ်ဝတ်ရဲများက ဟာဇရီ နှင့် သူ့နောက်လိုက် ၂၆၀၃ ဦးကို ဖမ်းဆီးခဲ့သည်။
အဂတိလိုက်စားမှု အမြစ်ဖြတ်ပစ်ဖို့ အစာငတ်ခံ ဆန္ဒပြတောင်းဆိုနေသူ ဟာဇာရီ ကို ထောက်ခံသူများက ရဲကားဝင်ရောက်လာခြင်းကို ပိတ်ဆို့တားမြစ်ခဲ့ကြသည်။
ဩဂုတ်လ ၁၅ ရက်နေ့က ဟာဇာရီနှင့် သူ့ကိုထောက်ခံသူများ နယူးဒေလီမြို့ရှိ ဂန္ဒီကြီး အောင်မေ့ဖွယ်ရာ နေရာရှေ့မှာ ဆုတောင်းဝတ်ပြုမှု ပြုလုပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဟာဇာရီက ၁၉၇ဝ ပြည့်နှစ်များကတည်းက အိန္ဒိယ လူမှုပြဿနာများအတွက် အမြဲတိုက်ပွဲဝင်ခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ ယခု အစိုးရဌာနတိုင်း အဆင့်တိုင်းမှ အကျင့်ပျက် ခြစားမှုများကို လွတ်လပ်တဲ့ ခုံရုံးဖွဲ့စစ်ဆေးပေးဖို့ အစိုးရကို တောင်းဆိုခြင်း ဖြစ်သည်။
အိန္ဒိယ အဓိက အတိုက်အခံ BJP ပါတီကလည်း နယူးဒေလီ အဂတိလိုက်စားမှု ဆန္ဒပြပွဲအတွင်း ဟာဇာရီ ကို မဖမ်းဆီးအောင် မီးတုတ်နှင့် ဖယောင်းတိုင်များ ထွန်းညှိ ချီတက်ခဲ့ကြသည်။
ဩဂုတ်လ ၁ရ ရက် အမာဒဘဒ်မြို့မှ အဂတိလိုက်စားမှု ဆန့်ကျင်သူများက ဟာဇရီရဲ့ မျက်နှာဖုံးပုံများ ကိုင်ဆောင်ပြီး ဆန္ဒပြခဲ့ကြသည်။
ဟာဇာရီ ကို ထောက်ခံသူများ သီဟာ အကျဉ်းထောင် အပြင်ဖက်တွင် လက်မှတ်ရေးထိုုး တောင်းဆိုခဲ့ကြသည်။
မွမ်ဘိုင်းမြို့မှ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦးက အဂတိလိုက်စားတဲ့ အစိုးရအဖွဲ့အပေါ် ဆန့်ကျင်သူ ဟာဇာရီ ကို အခိုင်အမာ ထောက်ခံကြောင်း ရဲမေများရှေ့ ပြသခဲ့သည်။
http://www.youtube.com/watch?v=ZqQMKCP8fls&feature=player_detailpage#t=1s
http://www.youtube.com/watch?v=ZyFAAA9LyNA&feature=player_detailpage#t=17s
မောက္ခ နိုင်ငံတကာသတင်း
Sources: Reuters & Time
http://www.maukkha.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1741:2011-08-18-01-54-58&catid=85:news&Itemid=265
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 9:05 am
ခြစားမှု တိုက်ဖျက်ရေးခေါင်းဆောင် အစာငတ်ခံ ဆန္ဒပြမှု အိနိ္ဒယ ဝန်ကြီးချုပ် ဝေဖန်
By ဗွီအိုအေ (မြန်မာဌာန) – ဗုဒ္ဓဟူး, 17 ဩဂုတ် 2011
အိန္ဒိယ တနိုင်ငံလုံးမှာ ဆန္ဒပြ ကန့်ကွက်ကြတာတွေ ဒုတိယနေ့ ဆက်ဖြစ်နေချိန်မှာ အိန္ဒိယ ဝန်ကြီးချုပ် မန်မိုဟန် ဆင်းဂ် (Manmohan Singh) က အစာငတ်ခံ တိုက်ပွဲဝင်နေသူ အကျင့်ပျက် ခြစားမှု တိုက်ဖျက်ရေး ခေါင်းဆောင်ကို ဝေဖန်လိုက်ပါတယ်။
နယူးဒေလီမြို့မှာ လူ ထောင်ပေါင်းများစွာဟာ အန်နာ ဟာဇာရေး (Anna Hazare) ကို ထောက်ခံ ကြွေးကြော်ပြီး ဗုဒ္ဓဟူးနေ့က ဆန္ဒပြခဲ့ကြပါတယ်။ အလားတူ ဆန္ဒပြပွဲတွေကို မွမ်ဘိုင်းမြို့နဲ့ အခြား တောင်ပိုင်း၊ အရှေ့ပိုင်း မြို့ကြီးတွေမှာ ဆင်နွှဲခဲ့ကြပါတယ်။
ခိုင်မာတဲ့ အကျင့်ပျက် ခြစားမှု တိုက်ဖျက်ရေး ဥပဒေတရပ် ပြဋ္ဌာန်းဖို့ တောင်းဆိုပြီး အစာငတ်ခံ တိုက်ပွဲဝင်ဖို့ ပြင်ဆင်နေချိန်မှာ မစ္စတာ အန်နာ ဟာဇာရေးနဲ့ နောက်လိုက် ၁,၀၀ဝ ကျော်ကို အစိုးရက ဖမ်းဆီးခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ရဲက သူ့ကို နောက်ပိုင်းမှာ လွှတ်ပေးလိုက်ပေမဲ့ တက်ကြွလှုပ်ရှားသူတွေက ထောင်ထဲက မထွက်ဘဲ ဆက်လက် တောင်းဆိုနေကြတာပါ။ သူတို့ ဆန္ဒပြပွဲတွေအပေါ် ချုပ်ချယ် ကန့်သတ်တာတွေ မလုပ်ဖို့ အာဏာပိုင်တွေက သဘောတူတဲ့အထိ ထောင်ထဲမှာ ဆက်နေမယ်လို့ သူတို့က ဆိုကြပါတယ်။
အကျင့်ပျက် ခြစားမှု တိုက်ဖျက်ရေးအတွက် ဟာဇာရေးက သူရေးဆွဲထားတဲ့ ဥပဒေကြမ်း ကျအောင် အမတ်တွေကို အတင်းအဓမ္မသဘော လုပ်တာ ခွင့်မပြုနိုင်ဘူးလို့ မစ္စတာ မန်မိုဟန် ဆင်းဂ်က ဆိုပါတယ်။ အကျင့်ပျက် ခြစားတာတွေကို တိုက်ဖျက်ဖို့အတွက် ဝန်ကြီးတွေနဲ့ အစိုးရ ဌာနတွေကို စစ်မေးနိုင်ခွင့်အာဏာ ပေးထားတဲ့ အဖွဲ့အစည်းတရပ်ကို ပါလီမန်က ဖန်တီးမယ့် ဥပဒေကြမ်းတရပ်ကို မစ္စတာဆင်းဂ်ရဲ့ အာဏာရ ကွန်ဂရက်ပါတီက ဒီလအစောပိုင်းက တင်သွင်းခဲ့ပါတယ်။
ဝန်ကြီးချုပ်နဲ့ တရားရေးဘက် ပုဂ္ဂိုလ်တွေကိုပါ ပိုပြီး တာဝန်ခံမှု ရှိစေမယ့် ဥပဒေကြမ်းကို ရေးဆွဲပြီး အတည်ပြုပေးဖို့ မစ္စတာ ဟာဇာရေးက တောင်းဆိုခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/india-corruption-127977548.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 9:06 am
ဆိုမာလီ ဒုက္ခသည် ကလေးငယ် သေဆုံးမှုနှုန်း မြင့်မား
By ဗွီအိုအေ (မြန်မာဌာန) – ဗုဒ္ဓဟူး, 17 ဩဂုတ် 2011
အီသီယိုးပီးယား ဒုက္ခသည်စခန်း တခုမှာ ထိတ်လန့်စရာ ကောင်းလောက်တဲ့နှုန်းနဲ့ ဆိုမာလီ ဒုက္ခသည် ကလေးငယ်တွေ သေဆုံးနေကြတယ်လို့ ကုလသမဂ္ဂ ဒုက္ခသည်များ မဟာမင်းကြီးရုံးက ပြောပါတယ်။
အီသီယိုးပီးယား အရှေ့ပိုင်းက ကိုဘေ (Kobe) ဒုက္ခသည်စခန်းမှာ အသက် ၅ နှစ်အရွယ်အောက် ပျမ်းမျှ ကလေး ၁ဝ ယောက် တနေ့တနေ့ သေနေကြတယ်လို့ အစီရင်ခံစာမှာ ဆိုပါတယ်။ အာဟာရ ချို့တဲ့တာက သေရတဲ့ အဓိက အကြောင်းရင်းဖြစ်ပြီး ဝက်သက်ရောဂါ ပျံ့နှံ့နေတာကလည်း ပြဿနာကို ပိုဆိုးသွားစေတယ်လို့ ပြောပါတယ်။
ဆိုမာလီတောင်ပိုင်း ဒေသ ၅ ခုကို ဒုဗ္ဘိကန္တရကပ် ဆိုက်နေတဲ့ ဒေသတွေအဖြစ် ကုလသမဂ္ဂက ကြေညာထားပါတယ်။ လာမယ့်လ ကုန်တာနဲ့ တောင်ပိုင်း တပိုင်းလုံး အငတ်ဘေး ဆိုက်သွားမယ်လို့လည်း ဟောကိန်းထုတ်ထားပါတယ်။
အရေးပေါ် ကယ်ဆယ်ရေး လုပ်ငန်းတွေကို မလုပ်ဘူးဆိုရင် ဆိုမာလီ ကလေး ၄၀၀,၀၀ဝ အထိ အငတ်ဘေးနဲ့ သေနိုင်တယ်လို့ ဗြိတိန် နိုင်ငံတကာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဌာန အတွင်းဝန် အန်ဒရူး မစ်ရှဲလ် (Andrew Mitchell) က ဆိုပါတယ်။ ဗြိတိန်က နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၄၁ သန်း အကူအညီ ပေးမယ်လို့ ကတိပေးလိုက်ပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/horn-africa-drought-127977458.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 9:08 am
မြန်မာသတင်းထောက် ဆုပေးရေး ကော်မတီ ဖွဲ့စည်း
By ဦးကျော်ထင် – ကြာသပတေး, 18 ဩဂုတ် 2011
နှစ်စဉ်ချီးမြှင့်သွားမယ့် အမျိုးသားအဆင့် အကောင်းဆုံး သတင်းဆု အပါအဝင် တခြားဆုတွေအတွက် ဆုရွေးချယ်ရေး ကော်မတီတရပ်ကို မြန်မာနိုင်ငံ စာပေနဲ့ စာနယ်ဇင်းအဖွဲ့ အပါအဝင် လွတ်လပ်တဲ့ သတင်းစာ ဆရာကြီးတွေ၊ စာပေစိစစ်ရေးအဖွဲ့က တာဝန်ရှိသူတွေနဲ့ ဒီကနေ့ ဖွဲ့စည်းလိုက်ပါတယ်။ လောလောဆယ်တော့ ဒီကော်မတီက ဘယ်လိုမူဝါဒတွေနဲ့ ဆုတွေကို ရွေးချယ်ပေးသွားမယ် ဆိုတာကို ကွဲကွဲပြားပြား မသိရသေးပါဘူး။ အပြည့်အစုံကို စုံစမ်းထားတဲ့ ဗွီအိုအေ ထိုင်းအခြေစိုက် သတင်းထောက် ကိုကျော်ထင်က တင်ပြထားပါတယ်။
စာပေလွတ်လပ်ခွင့် အဆိုးဆုံးနိုင်ငံ စာရင်းဝင်လို့ လူသိများတဲ့ မြန်မာနိုင်ငံမှာ သတင်းနဲ့ ဆက်စပ်တဲ့ ဆုတွေ ပေးမယ့် အစီအစဉ်ဟာ အခုတကြိမ် ပထမဆုံး ဖြစ်ပါတယ်။ ဆုရွေးချယ်ရေး ကော်မတီကို ဒီကနေ့မှာပဲ ဖွဲ့စည်းလိုက်တာပါ။
ကော်မတီဥက္ကဋ္ဌ သတင်းစာဆရာကြီး မောင်ဝံသက ဆုတွေအပေါ် မူတည်ပြီး သတင်းလွတ်လပ်ခွင့် ဘယ်လောက်ရှိမယ်ဆိုတာ တိုင်းတာဖို့ လိုတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
“ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒီအခွင့်အရေး ဆိုတာကတော့ အစိုးရက သီးခြားပေးတဲ့ဆုမျိုး မဟုတ်ဘူးလေ။ ကျနော်တို့က အမျိုးသား သတင်းဆု ကော်မတီဆိုပြီး ဖွဲ့တယ်၊ ရန်ပုံငွေလည်း ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ရှာကြမယ်။ ဆုကိုလည်း ထိုက်ထိုက်တန်တန် ပေးမယ်ဆိုတော့ ကျနော်တို့က ပေးတဲ့ သတင်းဆုရတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေက ဘာပဲပြောပြော အဲဒီ ထိုက်တန်တဲ့ သတင်းမျိုးပေါ့ဗျာ၊ တိုင်းပြည်က လက်ခံတဲ့ သတင်းရေးတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေပဲ ရမှာပဲ။ အဲဒီတော့ ကျနော်တို့ပေးတဲ့ ဆုတွေမှာ ကြည့်ပြီးတော့မှ ကျနော်တို့ရဲ့ သတင်းလွတ်လပ်ခွင့် အခြေအနေ၊ အတိုင်းအတာကို လေ့လာလို့ရမယ် ထင်ပါတယ်။”
အစိုးရသစ် တက်လာချိန်ကစပြီး စာပေစိစစ်ရေး မူဝါဒတချို့ ပြောင်းလဲတာတွေ၊ စာနယ်ဇင်းကဏ္ဍကို စတုတ္ထမဏ္ဍိုင် အနေနဲ့ အလေးအနက် ထားရမယ်လို့လည်း အစိုးရသစ်က ပြောဆိုလာတာပါ။ အခုဖွဲ့စည်းလိုက်တဲ့ ကော်မတီမှာ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်ကြားတဲ့ စာပေစိစစ်ရေးက တာဝန်ရှိသူတချို့ ပါဝင်နေပေမဲ့ အစိုးရနဲ့ တိုက်ရိုက် မပတ်သက်ဘူးလို့ ဆရာ မောင်ဝံသက ဆိုပါတယ်။
“စာပေစိစစ်ရေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သူတို့ တာဝန်အရ ပါတာတော့ မရှိပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ စာပေစိစစ်ရေးက ဒု-ညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ် ဦးတင့်ဆွေ၊ ကလောင်နာမည် ရဲရင့်တင့်ဆွေ၊ နောက်တခါ အခုလက်ရှိ ညွှန်ကြားရေးမှူး ဦးမျိုးမြင့်မောင်၊ မျိုးမြတ်မြတ်မြင့်မောင် ဆိုပြီး ကဗျာတွေ၊ စာတွေလည်း ရေးပါတယ်။ သူတို့ကိုတော့ အမှုဆောင်ထဲမှာ ထည့်ထားတယ်။ ကျနော်တို့ ကော်မတီ လုပ်ငန်းတွေ လုပ်တဲ့အခါ သူတို့လည်း တွဲသိကြမှာပေါ့လေ။ တခါတည်း သိသွားအောင် ဆိုပြီးတော့၊ ဒါပေမဲ့ စာပေစိစစ်ရေးရဲ့ ကိုယ်စားလှယ် အဖြစ်နဲ့ ပါတာ မဟုတ်ပါဘူး။”
ဆုတွေအတွက် အရည်အသွေး သတ်မှတ်ချက်နဲ့ ပတ်သက်လို့ တိကျတဲ့ စံချိန်စံညွှန်းတွေ မရှိသေးပေမဲ့ ဝါရင့် စာနယ်ဇင်း သမားကြီးတွေ၊ ပညာရှင်တွေကို သတင်းဆု စိစစ်ရွေးချယ်ပေးဖို့အတွက် အကူအညီ တောင်းခံမှာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ဆုရွေးချယ်ရေးအဖွဲ့ဟာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆုံးဖြတ်နိုင်မယ်လို့ ကော်မတီက ယုံကြည်နေပါတယ်။
ကော်မတီဖွဲ့တဲ့ အဆင့်ပဲ ရှိတာမို့ ဆုရွေးချယ်ရေး မူဝါဒတွေကို မသတ်မှတ်ရသေးဘူးလို့ မြန်မာနိုင်ငံ စာပေနဲ့ စာနယ်ဇင်းအဖွဲ့ အတွင်းရေးမှူး ဦးကိုကိုက ဆိုပါတယ်။
“ဆုရွေးချယ်ရေးနဲ့ ပတ်သက်လို့ အမျိုးသား သတင်းဆု စိစစ်ရွေးချယ်ရေး အဖွဲ့တရပ်ကို ဝါရင့် စာနယ်ဇင်း ပညာရှင်ကြီးများနှင့် ဖွဲ့စည်းရန် ဆောင်ရွက်လျက် ရှိပါသည်။ ကျနော်တို့ ဖွဲ့စည်းပြီး ဆောင်ရွက်မှာ၊ Independent သတင်းစာ ဆရာကြီးတွေနဲ့ စိစစ် ရွေးချယ်ရေးအဖွဲ့ ဖွဲ့မှာ။ ခင်ဗျားပြောတဲ့ ဆုတွေ ဘယ်လိုပုံစံမျိုးတွေ လာမလဲ၊ ဘာဆုတွေ ပါမလဲ၊ ဘယ်လိုမူနဲ့ ရွေးမလဲ ဆိုတာကတော့ ဒီနေ့မှ ကျနော်တို့ ကော်မတီ ဖွဲ့တာဗျ။ ကော်မတီက ထပ်ပြီးတော့ ဆွေးနွေးမှာ။”
ဆုတွေကတော့ သတင်းဆု၊ သတင်းဆောင်းပါးဆု၊ အာဘော်ဆောင်းပါးဆု၊ သတင်းဓာတ်ပုံဆုနဲ့ သတင်းကာတွန်းဆုတို့ ဖြစ်ပါတယ်။ ဆုတွေ ချီးမြှင့်မယ် ဆိုပေမဲ့ ရွေးချယ်မယ့် မူဝါဒရှိဖို့ လိုတယ်လို့ ပြည်တွင်း သတင်းအယ်ဒီတာ တယောက်က ဆိုပါတယ်။
“လုပ်ပေးတာတော့ ကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီဟာက မှန်မှန်ကန်ကန်နဲ့ ရွေးပေးဖို့ရယ်၊ နောက် ဘယ်လိုစံတွေနဲ့ ရွေးပေးမလဲ၊ အဲဒီဟာတွေ သတ်မှတ်ပြီးတော့ ဒါတွေကို ထုတ်ပြန်ပေးသင့်တယ်လို့ ကျနော် ထင်တယ်လေ။ အဲဒီလိုမဟုတ်ပဲ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မကျတဲ့ အခါကျတော့ ဘယ်လိုစံနဲ့ ရွေးမှန်း၊ ဘာကြောင့်ရွေးမှန်း မသိရဘဲနဲ့တော့ ဒီဟာကြီးက။”
စောစောပိုင်းကတော့ ဦးကျော်ရင်မြင့်၊ ဦးရဲနိုင်မိုး အပါအဝင် စာနယ်ဇင်းသမား တချို့က အလားတူ ဆုချီးမြှင့်မယ့် အစီအစဉ်တွေ ရှိခဲ့ပေမဲ့ စာပေစိစစ်ရေးကပါ ပူးပေါင်း လုပ်ဆောင်လိုတဲ့အတွက် အစီအစဉ် ပျက်သွားခဲ့ပါတယ်။
အခု ဖွဲ့စည်းလိုက်တဲ့ ကော်မတီဟာ စာနယ်ဇင်းသမားတွေရဲ့ အခွင့်အရေးနဲ့ စာနယ်ဇင်း ကျင့်ဝတ်တွေအတွက် တိကျ သတ်မှတ်တဲ့ ဥပဒေတွေ ပြဋ္ဌာန်းနိုင်ဖို့လည်း လွှတ်တော် အဆင့်ဆင့်က တင်ပြ ပြောဆိုသွားမယ်လို့ သိရပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/national-press-award-128016413.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 9:10 am
သမ္မတ မိန့်ခွန်းအပေါ် ပြည်သူတယောက်ရဲ့ အမြင်
(မျိုးသက်ပိုင်၏ ဖေ့စ်ဘုတ်မှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်)
သမ္မတ ဦးသိန်းစိန်က ပြန်လာနိုင်ပါတယ်..။ ခွင့်လွတ်ပါတယ်..။ သို့ပေမယ့် ကျူးလွန်ခဲ့ဖူးတဲ့ အမှုတွေအတွက်တော့ ထိုက်သင့်တဲ့ ပြစ်ဒဏ်ကို ခံရမယ်..။ အမှုသေးရင်တော့ စဉ်းစားပေးမယ်ပြောတော့ ကျွန်တော့အမြင်အရတော့ ဒါကလည်း အစိုးရတစ်ရပ်အနေနဲ့ မလုပ်မဖြစ်၊ မပြောမဖြစ်မို့ ပြောရတာလားပဲ..။
ဈေးဆစ်သန်တဲ့ လူမျိုးမို့ လားတော့ မသိဘူး..အသံတွေ ဘက်ပေါင်းစုံကနေ ထွက်လာကြတယ်..။ သို့ပေမယ့် ထောက်ပြတဲ့အချက်ကလည်း လူ ၂၀၀ဝ ကျော်ကိစ္စဆိုတော့ လက်ခံနိုင်လောက်တဲ့ အချက်ပဲလို့ တွေးမိတယ်..။ တကယ်ပြန်လာရင်တော့ ကောင်းတာပေါ့.. အတိုင်းအထက်အလွန်ပဲလေ..။ သို့ပေမယ့် အိမ်ထမင်းဟင်းမေ့လို့မှပဲ ခုနေပြန်လာတော့ရော၊ သူတို့နေခဲ့တဲ့ ဘတ်စုံခေတ်မှီဖွံဖြိုးတိုးတက်နေတဲ့ ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံတော်ကြီးများနဲ့တော့ နှိုင်းမရဘူးပေါ့လေ..။ ဒီမှာကခုထိ မြောင်းရေလျှံတုန်း ဆိုတော့..။ အနည်းဆုံးတော့ နယ်စပ်က ဒုက္ခသည်စခန်းတွေမှာ တကယ်ကိုဒုက္ခခံနေရတဲ့ တိုင်းရင်းသား ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေ အတွက်တော ့ မျှော်လင့်ချက်လေး ဖြစ်လာမယ်လို့ ယူဆတာပဲ..။ သူတို့တွေကနေ စပြီး ရွှေလမ်းငွေလမ်းဖောက်ရင် သင့်မယ်လို့ ထင်တာပဲဗျ..။
အခွန်တွေလည်း လျှော့ခဲ့တယ်..။ ထပ်လျှော့ပေးတယ်..။ နောက်ကိုလည်း လျှော့သင့်တဲ့ ကုန်ပစ္စည်းတွေအတွက် လျှော့ပေးမယ်လို့ ပြောတာတွေဟာ နောက်များကျပြီလားပြောချင်တယ်..။ အဘက်ဘက်က နာပြီးရင်းနာနေတဲ့ ပို့ကုန် ကဏ္ဍအတွက်တော့ ဒီအချိန်မှ အခွန်တွေလျော့ပေးတာဟာ သေခါနီးလူမမာကို ဒန်ပေါက်လေးတော့ စားသွားပါဦး ဆိုပြီး စေတနာတွေ ထားပြနေတာနဲ့များ တူနေသလိုလို…။ ဒါပေမယ့် ဒါကမျှော်လင့်မထားရဲခဲ့တဲ့ အပြောင်းအလဲလို့တော့ ဝန်ခံချင်သား..။
နောက်ပြီး ဒေါ်လာဈေးသတ်မှတ်ရေးမှာလည်း အစိုးရအနေနဲ့ တကယ်ကို ရောင်းဝယ်ရာမှာ တာဝန်ခံနိုင်တဲ့ ဈေးနှုန်းဖြစ်ဖို့ကို မျှော်လင့်ကြတယ်..။ တစ်ဒေါ်လာ ၈၀၀/ ၈၅ဝ ဆိုတာ မရိုင်းပေမယ့် သိပ်အယဉ်ကြီးတော့လည်း မဟုတ်ဘူးမလား..။ ဒီထက်ပိုနိုင်လေ ကောင်းလေပဲလို့ သဘောရပါတယ်..။ ငွေဆိုတာကြီးက မလိုအပ်ပဲ မာနေရင် လုပ်ရကိုင်ရခက်တယ်ဆိုတာ အားလုံးအသိပါလေ..။
နောက်တစ်ချက်က ခုရေဘေးသင့် ဒေသတွေက လယ်သမားတွေကို ထုတ်ချေးငွေ ၂၀၀၀ဝ ကနေ နှစ်ဆတက်ပြီး ၄၀၀၀ဝ တင်လိုက်တာကိုလည်း ပြောရှာတယ်..။ မြေဆီ (ဓါတ်မြေဩဇာ) တစ်အိတ်ဘယ်ဈေးပေါက်လဲ ဆိုတာအရင် စုံစမ်းရင်တောင် သိပ်ပျော်စရာမရှိလှဘူးမှတ်တာပဲ..။ ဒီအတွက်လည်း နောက်နှစ်တွေမှာ ဆန်စပါးအသင်းဖွဲ့ပြီး အစိုးရနဲ့ half by half စပါးကို ဈေးပေးဝယ်မယ်လို့ ပြောပါတယ်..။ အရံဆန်အနေနဲ့ ထားမယ်လို့ပြောပါတယ်..။ ဒီလိုပုံစံဟာ အဆုံးရှုံး အလေလွင့်များလွန်းတဲ့ ကုန်သွယ်ရေးခေတ်တစ်ခေတ်ကို ပြန်ထူထောင်တာနဲ့တူနေ သလိုလို..။ နားလည်သလောက်၊ ကြုံဖူးသလောက်တော့ ဘယ်စီးပွား၊ ကုန်သွယ်ရေး ပဲ ဖြစ်ဖြစ် အစိုးရ ဝင်ပါတာနဲ့ ဂွမ်း တာပဲဗျ..။ (ပြောရတာတော့ အားနာလှတယ်)
ဒီကြားထဲမယ် ကပ်လျက်နေတဲ့ ဘေးထိုင်းပြည်က ဝန်ကြီးချုပ်အသစ် လုံးကြီးပေါက်လှ အန်တီလေး ယဉ်လခ်ကတော့ ဆန်စပါးတွေကို တိုက်ရိုက်ပဲ ဈေးမြင့်ထားဝယ်မယ် ဆိုပြီး ပုံစံပြောင်းကိုင်တာလေးကို လေ့လာကြည့်တော့ အတော်ပဲ သဘောကျစရာဗျ..။ ဒီမှာလို တင်းတစ်ရာထွက်ရင် ဘယ်ဈေးပေးပါ့မယ် ဆိုတာမျိုး၊ ထုပ်ချေးငွေတွေကို စပါးဈေးနဲ့ ပြန်ခုနှိမ်ပြီး ချေမယ် ဆိုတာမျိုးတွေ မဟုတ်ဘူး..။ သူ့နည်းက ကြားခံအဆင့်ဆင့်လည်း မလိုသလို၊ အဲ့ဒီအဆင့်ဆင့်သော အဆင့်ဆင့်တွေရဲ့ ကုန်ကျစရိတ်နဲ့ ဘတ်ကီးထုတာတွေကိုလည်း ကာဗာပေးပြီးဖြစ်နေတာကို တွေ့ရတယ်..။ တစ်တင်းထွက်ရင် တစ်တင်းစာ၊ တင်းတစ်ရာထွက်ရင် တင်းတစ်ရာစာ အကျိုးခံစားခွင့် တိုက်ရိုက်ရရှိမယ် ဆိုတဲ့ပုံမျိုးဗျ..။ ပြီးတော့ ထိုင်းဘတ်ဈေးကိုလည်း ဈေးချဖို့လုပ်တယ်ဆိုတာကြောင့် ကျုပ်တို့နဲ့များ ပြောင်ပြန်ဆိုပြီး အံဩယူရပါသေးတယ်..။ ခုတော့ ကမာ္ဘ့ဆန်ဈေးပါ အထိုက်အလျောက် မြင့်တက်လာတာ ကြောင့် မြန်မာ့ဆန်လည်း ရောင်းအားလေးနဲနဲ အတက်ပြလာတာကို တွေ့ရပါတယ်..။
ဘာပြောပြောပေါ့လေ..။ ထွက်စာတင်တယ်လို့ သတင်းတွေ ထွက်လာပြီး နောက်ပိုင်းမှာမှ ဒေါ်စုနဲ့ တွေ့ဆုံဆွေးနွေးတာလေး စိတ်လာတယ်..။ ကြေညာချက်တွေ ထုတ်ပြန်တာလည်း ရှိလာတယ်..။ ခရီးထွက်တော့လည်း အေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့ ပြီးပြတ်တယ်..။ လက်နက်ကိုင်တွေနဲ့သဘောထားမှာလည်း ပျော့ပြောင်းတန်သလောက် ပျော့ထားပေးတာတွေလည်း မြင်ရတယ်..။ နောက်တစ်ဆင့်တက်ပြီး နိုင်ငံတော် အကြီးအကဲက သတ်မှတ်ခဲ့တဲ့ အခွန် ၁၀% ကို အခု နိုင်ငံတော် သမ္မတက ၂% ထိ ပြန်ဖြည်လျှော့ပေးလိုက်တယ်ဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ တွေးစရာ ဖြစ်လာသလားပဲဗျ..။ ဒီလိုပဲ လမ်းဘေးဈေးသည်ကယ်တင်ရေးနဲ့ ဧရာဝတီကယ်တင်ရေးတို့မှာလည်း မထင်ထားတဲ့ အပြောင်းအလဲလေးတွေများ ရလာမလားလို့…. ထုံစံအတိုင်း…. မျှော်လင့်ရတာပါပဲဗျာ….။
http://www.irrawaddyblog.com/2011/08/blog-post_119.html
…………………………………….
……………………………………
မောင်ကောင်း says: August 18, 2011 9:23 PM
လက်ရှိအသစ်တက်လာတဲ့ အဟောင်းအမြင်းသမ္မတအသစ်နဲ့အစိုးရကို အမျိုးမျိုးသောအကောင်းမြင်ဝါဒရှု့ဒေါင့်ကနေကြည့်ပါတယ်ဘယ်လိုမှကောင်းလာဖို့ ဖြစ်မယ်မထင်ပါဘူး အဓိကပြဿနာကပန်းရံကျွမ်းကျင်သူကို ပန်းတိမ်သွားလုပ်ခိုင်းလို့မရပါဘူး ထိုနည်း၎င်းပဲ တိုင်းပြည်ကြီးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ဖို့ဆိုတာ အသိပညာရှင်အတတ်ပညာရှင်တွေအလုပ်ပါ စစ်တပ်က ဘာမှမသိပဲလုပ်ချင်တာဝင်ဝင်လုပ်နေတော့ ဂွမ်းကုန်တာပေါ့ ၊ အခုတမျိုးပြောင်းလာတာကျပြန်တော့ ဘေးနားမှာအကြံပေးထားပြီး ပညာရှင်ထားပြီး လုပ်ကြည့်စမ်းကြည့်နေပြန်ပါသေးတယ် ဒါလဲပဲဖြစ်လာမယ်မထင်ပါဘူး အသိပညာရှင်အတတ်ပညာရှင်တွေရဲ့ သဘောကိုက လွတ်လပ်စွာလုပ်ပိုင်ခွင့်ပေးကိုပေးရပါမယ် ကြိုးကိုင်ထားလို့လဲမရပါဘူး၊ ပြည်သူတွေက ၃လကျော်ပြီ ဘာမှမဖြစ်သေးဘူးလို့ ထ အော်တော့မှ တွေ့ဆုံပွဲတွေ ရှင်းလင်းပွဲတွေ ကပေါက်တိကပေါက်ချနဲ့ ထလုပ်ကုန်တာလို့ပဲမြင်ပါတယ်၊ အဓိက ကတော့ ဗျာ တကယ်စေတနာရှိရင် ရင်ဘတ်ကြီးထဲမှာ ရှင်းနေကြဖို့လိုပါတယ်။
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 9:12 am
ဝင်ငွေခွန်များ လျှော့ချပေး
By မသင်းသီရိ – ကြာသပတေး, 18 ဩဂုတ် 2011
နိုင်ငံခြားဝင်ငွေ ရနေတဲ့ ပြည်တွင်း ပုဂ္ဂလိက လုပ်ငန်းတွေနဲ့ ပြည်တွင်း ပြည်ပ နိုင်ငံသားတွေ ပေးဆောင်နေကြရတဲ့ ဝင်ငွေခွန်ကို လျှော့ချ ပေးဆောင်ဖို့ မြန်မာအစိုးရရဲ့ ဘဏ္ဍာရေးနဲ့ အခွန်ဝန်ကြီးဌာန ဝန်ကြီးရုံးက ဒီနေ့ ထုတ်ပြန် ကြေညာလိုက်ပါတယ်။ အခုပေးဆောင်နေကြရတဲ့ ဝင်ငွေခွန် ၁၀% ကို လျှော့ချပြီး ၂% သာ ပေးဆောင်ကြရတော့မှာ ဖြစ်ပေမဲ့ ဒီဝင်ငွေခွန် လျှော့ချတဲ့ ကာလသက်တမ်းကလည်း ၆ လပဲဖြစ်တယ် ဆိုတာကို ထုတ်ပြန်ထားပါတယ်။ အပြည့်အစုံကို မသင်းသီရိက တင်ပြပေးထားပါတယ်။
ဒီနေ့ ဩဂုတ်လ ၁၈ ရက် ကြာသပတေးနေ့က စပြီး ၂၀၁၂ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၈ ရက်နေ့အထိ ၆ လအတွင်း ဝင်ငွေခွန်တွေကို ၁၀% ကနေ ၂% အထိ လျှော့ချ ကောက်ခံမယ်လို့ မြန်မာအစိုးရရဲ့ ဘဏ္ဍာရေးနဲ့ အခွန်ဝန်ကြီးဌာနက ဒီနေ့ညနေပိုင်းမှာ သတင်းထုတ်ပြန်ခဲ့တာပါ။ ဒါဟာ ပြည်တွင်းမှာရှိနေတဲ့ အထည်ချုပ် စက်ရုံတွေ၊ ပြည်ပကိုရောက်ပြီး အလုပ်လုပ်နေကြသူတွေ အတွက် အားလုံး အကျုံးဝင်ပါတယ်။
အခု အခွန်လျှော့ချလိုက်တဲ့ ကာလသက်တမ်းဟာ လတ်တလောမှာ ၆ လ ဆိုပေမဲ့ ဝင်ငွေခွန် ပေးနေရတဲ့ သူတွေအဖို့ တစုံတရာ အဆင်ပြေသွားနိုင်သလို အစိုးရရဲ့ စီးပွားရေး ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေး စီမံကိန်းတွေအတွက် ခြေလှမ်းသစ်တွေ ဖြစ်တယ်လို့ စီးပွားရေး ပညာရှင် ဦးခင်မောင်ညိုက ပြောပါတယ်။
“ဝင်ငွေခွန်ကို ၁၀% ပေးဆောင်နေတဲ့ အထည်ချုပ် လုပ်ငန်းတွေ အကျိုးခံစားခွင့် ရှိမယ်။ နောက်တခုက ပြည်ပရောက်နေတဲ့ သူတွေက နိုင်ငံခြားကနေ ငွေလွှဲရင် ၁၀% ဖြတ်ခံရတယ်၊ ဝင်ငွေခွန် ဆောင်ရတယ်။ အဲဒါ အခုဆိုရင် ၂% ပဲ ဆောင်ရမယ်။ နောက် သင်္ဘောသားတွေ၊ သူတို့ အုပ်စု ၃ ခု အကျိုးခံစားခွင့် ရှိပါမယ်။
“နိုင်ငံခြားကနေ ငွေလွှဲတာတွေက တရားဝင် လမ်းကြောင်းကနေ လွှဲတာတွေလည်း ဖြစ်လာနိုင်တယ်လို့ ဆရာ ယူဆတယ်။ ခါတိုင်းက ဟွန်ဒီလွှဲနေရာကနေ အခု တရားဝင်လွှဲဖို့ အဆင်ပြေလာမယ်လို့ ဆရာကတော့ မျှော်လင့်တယ်။ သမ္မတကြီးက လျှော့သင့်လျှော့ထိုက်တာတွေ လျှော့ပေးဦးမယ်လို့ မနေ့ကပဲ ပြောတာလေ။ ဒါ တရက်အတွင်း အကောင်အထည် ပေါ်တာပဲ။”
စီးပွားရေး ပညာရှင် ဦးခင်မောင်ညို ပြောပြသွားတာ ဖြစ်ပါတယ်။
အခုဆိုရင် ပြည်တွင်းက အထည်ချုပ်လုပ်ငန်း တော်တော်များများဟာ ပြည်တွင်းမှာ ဒေါ်လာဈေး အဆမတန် ကျနေတာမို့ အဆင်မပြေ ဖြစ်နေကြတဲ့အချိန် အခုလို ဝင်ငွေခွန် လျှော့ချလိုက်တဲ့အတွက် သူတို့အဖို့ သက်သာရာ ရစေမှာ အမှန်ဖြစ်သလို ပြည်ပမှာ အလုပ်တွေ ထွက်လုပ်နေကြပြီး သက်ဆိုင်ရာ နိုင်ငံတွေမှာရှိတဲ့ မြန်မာသံရုံးတွေမှာ ဝင်ငွေခွန် ပေးဆောင်နေကြရတဲ့ မြန်မာနိုင်ငံသားတွေကတော့ ဒီသတင်းကို ကြိုဆိုကြပါတယ်။
အခု စင်ကာပူနိုင်ငံမှာ အလုပ်လုပ်နေလို့ လစဉ် ဝင်ငွေခွန် သံရုံးကို ပေးဆောင်နေရတဲ့ မစုမွန်ကတော့ ဒီအတိုင်းသာဆိုရင် သူတို့အတွက် ပေးဆောင်နေရတဲ့ အခွန် တဝက်လောက် သက်သာသွားမယ်လို့ ပြောပါတယ်။
“စင်ကာပူအရဆိုရင် အလုပ်လုပ်တဲ့ Category ၂ မျိုးရှိတယ်။ တခုက SPass၊ နောက်တခုက EP၊ နောက်တခုကတော့ Permanent Resident ရထားတဲ့ PR တွေပေါ့။ အဲဒီလိုဟာမျိုးတွေမှာ SPass သမားတွေကိုဆိုရင် တလကို ၈ဝ နှုန်း၊ EP နဲ့ PR ကတော့ တလကို ၁၂ဝ နှုန်းပေါ့။ အဲဒါက လခ ဘယ်လောက်ပဲ ရနေ ရနေ ဒီလိုမျိုး သတ်မှတ်ထားတယ်။
“၄ဝ လောက်ပဲ ဆောင်ရမယ်ဆိုတော့ အရင်တုန်းက ဆောင်ရတာ ၈ဝ ဆိုတော့ ၄ဝ ဆိုရင် တဝက်လောက် ကျသွားတာပေါ့။ ပြီးတော့ EP သမားတွေအတွက် ဆိုရင်လည်း ၃,၀၀ဝ ဆိုရင် ၆ဝ ပဲကျတော့မယ်။ အရင်တုန်းက ၁၂ဝ ကနေ ၆ဝ ဆိုရင် အခု တဝက် သက်သာသွားတဲ့ သဘောပေါ့။”
အခု ဝင်ငွေခွန်ကို လျှော့ချလိုက်တဲ့ ထုတ်ပြန်ချက်ဟာ နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်သွားလုပ်နေကြတဲ့ သင်္ဘောသားတွေလည်း ပါဝင်ပါတယ်။ ရေမြေရပ်ခြားမှာ အလုပ်သွားလုပ်ပြီး ကိုယ့်နိုင်ငံထဲကို ငွေပြန်ပို့တဲ့သူတွေ အဖို့ အခု မြန်မာပြည်ထဲမှာ ဒေါ်လာဈေး အဆမတန် ကျတာဟာ သူတို့အတွက် အတော်လေး အဆင်မပြေတာမျိုး ကြုံနေကြရပါတယ်။
“တော်တော်နစ်နာပါတယ်။ ပထမတုန်းက ကျမ ကျောင်းစတက်တုန်းကဆိုရင် စင်ကာပူဒေါ်လာဈေးက ၈၀ဝ ကို တော်တော်ကျော်ပြီး ၉၀ဝ နီးပါးလောက် ရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ အခု ဒီနေ့ ငွေဈေးက ၆၀ဝ ပဲ ကျန်တော့တယ်။ အဲတော့ ကိုယ်ကျောင်းပြီးလို့ အိမ်ကိုပြန်ပို့တော့မယ့် အချိန်ကျတော့ သုံးချိုးတချိုးလောက် ကျသွားတာဆိုတော့ မလွယ်တော့ဘူး။
“မြန်မာပြည်မှာကျတော့လည်း ကုန်ဈေးနှုန်းက ဒေါ်လာဈေးသာကျတယ်၊ ကုန်ဈေးနှုန်းက ကျမှမကျတာ။ အဲတော့ ရန်ကုန်မှာ ကုန်ဈေးနှုန်းကလည်း နဂိုအတိုင်းပဲဆိုတော့ အရင်တုန်းက သုံးတဲ့ Amount ကို ရဖို့အတွက်ဆိုရင် ဒီဘက်က ပိုရှာပြီး ပိုပြီး ပို့ရသလိုပဲ။”
စင်ကာပူနိုင်ငံက မစုမွန် ပြောပြသွားတာ ဖြစ်ပါတယ်။
မြန်မာအစိုးရကတော့ ပြည်တွင်းမှာ ဒေါ်လာဈေးတွေကျပြီး မြန်မာကျပ်ငွေတန်ဖိုး မြင့်နေတဲ့အတွက် ပို့ကုန်လုပ်ငန်းတွေ ထိခိုက်မှု မရှိရလေအောင် ပြီးခဲ့တဲ့ ရက်ပိုင်းကပဲ ၆ လ ကုန်သွယ်ခွန် လျှော့ချပေးတာတွေ ကြေညာခဲ့ပြီး ဒီနေ့ ဝင်ငွေခွန်တွေကိုလည်း ၆ လ လျှော့ကောက်မယ်လို့ ကြေညာခဲ့တာပါ။
ဒါ့အပြင် မနက်ဖြန် ဩဂုတ်လ ၁၉ ရက်၊ သောကြာနေ့မှာတော့ နိုင်ငံတော် စီးပွားရေးနဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးဆိုင်ရာ အမျိုးသားအဆင့် အလုပ်ရုံ ဆွေးနွေးပွဲတွေကို ပထမဆုံး အကြိမ်အဖြစ် နေပြည်တော်မှာ ကျင်းပဖို့ ရှိပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/income-tax-128016673.html
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 19, 2011 at 9:14 am
စီးပွားရေး ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှု ဆွေးနွေးပွဲ ဒေါ်စုကို ဖိတ်ကြား
By ဗွီအိုအေ (မြန်မာဌာန) – ကြာသပတေး, 18 ဩဂုတ် 2011
နေပြည်တော်မှာ မနက်ဖြန် စတင်ပြုလုပ်မယ့် နိုင်ငံတော်အဆင့် ဖွံ့ဖြိုးမှုဆိုင်ရာ အလုပ်ရုံ ဆွေးနွေးပွဲကို တက်ရောက်ဖို့ မြန်မာ့ဒီမိုကရေစီ ခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို အာဏာပိုင်တွေက တရားဝင် ဖိတ်ကြားလိုက်ပါတယ်။ မနေ့ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့တုန်းကမှ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ရဲ့ နေအိမ်ကို အလုပ်ရုံ ဆွေးနွေးပွဲဆိုင်ရာ ကျင်းပရေး ဦးစီးကော်မတီက ဖိတ်စာ လာရောက် ပေးပို့တာလို့ သိရပါတယ်။
NLD ဘက်က ပြောခွင့်ရ ဦးအုန်းကြိုင်ကတော့ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် အခုလို ဖိတ်စာ လက်ခံရရှိတာကို အတည်ပြုပေမဲ့ တက်မတက် ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုတော့ မသိသေးဘူးလို့ ပြောပါတယ်။
“နေပြည်တော်မှာ ကျင်းပဖို့ရှိတဲ့ နိုင်ငံတော် စီးပွားရေး ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုဆိုင်ရာ အမျိုးသားရေးအဆင့် အလုပ်ရုံ ဆွေးနွေးပွဲ၊ အဲဒီဆွေးနွေးပွဲကို ဆွေးနွေးပွဲ ကျင်းပရေးဆိုင်ရာ ဦးစီး ကော်မတီက မနေ့က အထွေထွေ အတွင်းရေးမှူး ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို ဖိတ်စာ လာပေးပါတယ်။ ဖိတ်စာ လက်ခံရရှိပါတယ်။ ဆွေးနွေးပွဲ တက်မယ်၊ မတက်ဘူး၊ ကျနော်တို့ကို ဘာမှ မပြောသေးပါဘူး။ ကျနော်တို့ ဘာမှ မပြောနိုင်သေးပါဘူး။”
တချို့သတင်းတွေမှာတော့ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ဟာ လေ့လာသူအနေနဲ့ တက်ရောက်ဖွယ် ရှိတယ်လို့ ဆိုနေပေမဲ့ သီးခြား အတည်ပြုချက်တော့ မရသေးပါဘူး။
ဒီအလုပ်ရုံ ဆွေးနွေးပွဲကို သမ္မတ ဦးသိန်းစိန်ကိုယ်တိုင် တက်ရောက်မယ့်အပြင် အစိုးရ အာဏာပိုင်တွေ၊ ပြည်နယ်နဲ့ တိုင်းဒေသကြီးအဆင့် ဝန်ကြီးတွေ၊ နိုင်ငံရေးပါတီတွေရဲ့ ကိုယ်စားလှယ်တွေ၊ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်တွေ၊ အသင်းအဖွဲ့တွေနဲ့ နိုင်ငံခြား သံတမန် တချို့ကိုလည်း ဖိတ်ကြားထားတယ်လို့ သိရပါတယ်။
အလုပ်ရုံ ဆွေးနွေးပွဲကို နေပြည်တော်မှာရှိတဲ့ မြန်မာနိုင်ငံ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ ကွန်ဗင်းရှင်း ဗဟိုဌာနမှာ ၃ ရက်ကြာ ပြုလုပ်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ နိုင်ငံတော် စီးပွားဖွံ့ဖြိုးရေး ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုဆိုင်ရာ အမျိုးသားအဆင့် အလုပ်ရုံ ဆွေးနွေးပွဲကို ဒါ ပထမဆုံး အကြိမ်အဖြစ် ကျင်းပတာဖြစ်ပြီး အမျိုးသား စီမံကိန်း ဝန်ကြီးဌာနက အဓိက ဦးဆောင်ပြုလုပ်တယ်လို့ သိရပါတယ်။
သမ္မတ ဦးသိန်းစိန် အစိုးရရဲ့ စီးပွားရေး ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုဆိုင်ရာ မူဝါဒ ဖော်ဆောင်ဖို့ လက်တွေ့ လုပ်ငန်းစဉ်တွေ ချမှတ်နိုင်မယ့် အလုပ်ရုံ ဆွေးနွေးပွဲ ဖြစ်မယ်လို့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်တွေကတော့ ယူဆထားပါတယ်။
http://www.voanews.com/burmese/news/eco-forum-dassk-128015643.html
Thanlwinoo
August 19, 2011 at 7:17 pm
လုပ်သင့်လုပ်ထိုက်လုပ်ရမဲ့အလုပ်တွေကို ပြည်သူတွေစိတ်ကျေနပ်အောင် စတိသဘောမျိုးလေးတွေ လုပ်ပြနေတာနဲ့တူပါတယ်….။
naywoonni
August 19, 2011 at 11:02 pm
မြန်မာ့ရုပ်မြင်သံကြားက ဒီည ၈းဝဝ နာရီမှာ ထုတ်လွှင့်သွားတဲ့ နေပြည်တော်က အံ့အားသင့်စရာ တွေ့ဆုံပွဲကို ကူးယူ မှတ်တမ်းတင်ထားတာပါ။ နံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ပုံက ခေါင်းပေါင်း၊ တိုက်ပုံ ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ဦးအောင်ဆန်းရဲ့ဓာတ်ပုံ ဖြစ်နေတာကတော့ ဒီကနေ့အတွက် ဒုတိယမြောက် အံ့အားသင့်မှု ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။
email နဲ့ ရောက်လာတဲ့ စာတစောင်ကို ကူးယူ ဖော်ပြပေးလိုက်ပါတယ်။
“ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ. သမ္မတဦးသိန်းစိန် တွေ.ပြီး နက်ဖန် နေပြည် တော် စီးပွားရေးဖိုရမ်တက်မည်
ဒီနေ. ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ. ဦးသိန်းစိန် ၁ နာရီနီးပါး နေပြည်တော် သမ္မတအိမ်တော်မှာ တွေ.ဆုံခဲ.ပါတယ်။ ဦးသိန်းစိန်နဲ.အတူ သမ္မတကတော်ရယ် သမ္မတရုံးအဖွဲ.ညွှန်ကြားရေးမှူးတို.လည်း တွေ.ဆုံပွဲမှာရှိတယ် ဆွေးနွေးပွဲကနွေးနွေးထွေးရှိတယ်လို.သိရပါတယ်။ MRTV က ဒီသတင်းကို ထုတ်လွှင်.တော. “မတူတာတွေဖယ်ပြီး တူတာတွေကို ဘုံအကျိုးစီးပွားအတွက် တွဲပြီး လုပ်ဆောင်သွားမယ်လို.” ကြေညာသွားပါတယ်။
ဒေါ်စုကနေပြည်တော်မှာ လှည်.ကြည်.တယ် ဆိုတဲ. သတင်းကတော.မမှန်ပါဘူး၊ ဒီညနေပြည်တော်မှာ အိပ်ပြီး နက်ဖန် နေပြည်တော်စီးပွားရေးဖိုရမ်ကို ခနတက်မယ် လို. သိရပါတယ်”
http://multiplygroups.multiply.com/journal/item/1288
kai
August 22, 2011 at 11:20 pm
Aliens may destroy Earth
Published: August 22, 2011
Aliens may destroy Earth
NASA-affiliated scientists have suggested that aliens may seek to wipe out the human race because of how we have treated planet Earth.
In a new report by the Nasa Planetary Science Division at Pennsylvania State University, researchers suggest that alien races could see us as a long-term threat to the environment.
“A preemptive strike would be particular likely in the early phases of our expansion because a civilisation may become increasingly difficult to destroy as it continues to expand,” the researchers suggest, according to The Guardian.
“Humanity may just now be entering the period in which its rapid civilisational expansion could be detected by an [alien race] because our expansion is changing the composition of Earth’s atmosphere, via greenhouse gas emissions.
“‘Green’ aliens might object to the environmental damage humans have caused on Earth and wipe us out to save the planet,” the report continues. “These scenarios give us reason to limit our growth and reduce out impact on global ecosystems.”
The special report was put together to suggest plausible outcomes for the event in which Earth has a close encounter with an actual alien race.
–Agencies
http://nation.com.pk/pakistan-news-newspaper-daily-english-online/Entertainment/22-Aug-2011/Aliens-may-destroy-Earth
kai
August 23, 2011 at 4:27 am
မီဒီယာများရဲ့ ဝေဖန်မှု ခံယူသွားမည်ဟု သူရဦးရွှေမန်းပြော
မဇ္ဈိမသတင်းဌာန | တနင်္လာနေ့၊ ဩဂုတ်လ ၂၂ ရက် ၂၀၁၁ ခုနှစ် ၂ဝ နာရီ ၁၃ မိနစ်
ချင်းမိုင် (မဇ္ဈိမ) ။ ။ မီဒီယာ လွတ်လပ်ခွင့်ကို ရှေးရှု့သည့် ခြေလှမ်းတရပ်အနေဖြင့် ပြည်သူ့လွှတ်တော်ဥက္ကဋ္ဌ
သူရ ဦးရွှေမန်းက သတင်းမီဒီယာများ၏ ဝေဖန်အကြံပြုမှုကို ခံယူသွားမှာဖြစ်ကြောင်း တနင်္လာနေ့က ပြောကြား သွားသည်။
ပြည်သူ့လွှတ်တော်၏ ဒုတိယအကြိမ် ပုံမှန် အစည်းအဝေး အဖွင့် မိန့်ခွန်းတွင် သူရဦးရွှေမန်းက “သတင်းမီဒီယာများ အပါအဝင် အများပြည်သူများနှင့် နိုင်ငံတကာမှ ဝေဖန် အကြံပြုမှုများကိုလည်း မိမိတို့ ခံယူသွားရမှာ ဖြစ်ပါတယ်” ဟု ထည့်သွင်း ပြောကြားသွားသည်။
ပထမအကြိမ် ပုံမှန် အစည်းအဝေးတွင် သတင်းထောက်များ တက်ရောက် သတင်းယူခွင့် မပြုသော်လည်း ယနေ့တွင် ပြည်တွင်း၊ ပြည်ပသတင်းဌာနများမှ သတင်းထောက် ၅ဝ ကျော် တက်ရောက် သတင်းယူနိုင်ခဲ့သည်။
ထို့အပြင် လွှတ်တော်၏ အခန်းကဏ္ဍကို ခိုင်မာတောင့်တင်းအောင် အထူးအလေးထား ပြောကြားသွားရာတွင်
“ အတိတ်က သင်ခန်းစာများကို ရယူပြီး ယနေ့ မျက်မှောက်ကာလမှာ ဆောင်ရွက်သင့်တဲ့ ကိစ္စများကို မိမိတို့ အားလုံးက ရဲရဲဝံ့ဝံ့၊ သတ္တိရှိရှိ၊ ညီညီညွတ်ညွတ်ဖြင့် ဆောင်ရွက်သွားရမှာ ဖြစ်ပါတယ်” ဟု ပြောကြားသွားသည်။
အရပ်ဝတ်လဲ စစ်ဘက်အရာရှိဟောင်းများ အကြား ပြုပြင် ပြောင်းလဲရေး လိုလားသူ တဦးအဖြစ် ရှု့မြင်ခံရသူ သူရဦးရွှေမန်းက လွှတ်တော် ကိုယ်စားလှယ်များကိုလည်း အရည်အချင်း တိုးတက် မြင့်မားအောင် လေ့ကျင့်နေဖို့ လိုသည်ဟု ပြောသွားသည်။
“ လွှတ်တော် ကိုယ်စားလှယ်များ အနေဖြင့် ပြည်သူ့အသံ၊ ပြည်သူ့ဆန္ဒ၊ ပြည်သူ့သဘောထားနှင့် ပြည်သူ့
မျှော်လင့်ချက်များကို အလေးထား ဆန်းစစ် သုံးသပ်ဝေဖန်ပြီး လက်တွေ့ နယ်ပယ်တွင် ပြည်သူ့ အကျိုးအတွက်
နိုင်ငံတော် အကျိုးအတွက် ဖြစ်ထွန်းစေမည့် ဥပဒေများ အမြန်ပေါ်ထွန်းရေးနှင့် ထိုဥပဒေများနှင့် အညီ နိုင်ငံသား အားလုံးနှင့် အဖွဲ့အစည်း အားလုံးက လိုက်နာ ကျင့်သုံးရေး အတွက် ထိန်းညှိ ကူညီဆောင်ရွက်ရန် လွှတ်တော်တွင် တာဝန်ရှိပါတယ်” ဟု ပြောကြားသွားသည်။
ယနေ့ အစည်းအဝေးသို့ အမတ် ၃၈၉ ဦးတက်ရောက်ပြီး လွှတ်တော် ကျင်းပမည့် ကာလကို သုံးပတ်မှ လေးပတ်
အထိ ခန့်မှန်းထားသည်။
ကြောင်ကြီး
August 23, 2011 at 7:27 am
ဝေဖန်မှုုကို ခံယူမယ်လို့ပဲပြောတာပါ၊ ပြန်မချဘူးလို့ ပြောမထားဘူးနော်။ သတိထားအုံး သဂျီး။ တော်ကြာနေ ဗိုလ်ရွှေမန်းက လူလွှတ်ပြီး ဆော်ပလော်တီးခိုင်းနေအုံးမယ်…
kai
August 23, 2011 at 4:28 am
ထိုးဆင်းနေပြန်တဲ့ ဒေါ်လာဈေး
သဲသဲ | တနင်္လာနေ့၊ ဩဂုတ်လ ၂၂ ရက် ၂၀၁၁ ခုနှစ် ၂၁ နာရီ ၃၈ မိနစ်
နယူးဒေလီ(မဇ္ဈိမ) ။ ။ ဒုတိယအကြိမ် လွှတ်တော် ခေါ်ယူသည့်နေ့မှာပင် အမေရိကန် ဒေါ်လာ၏ မြန်မာကျပ်ငွေ လဲလှယ်နှုန်းမှာ တဒေါ်လာလျှင် ၆၈ဝ ကျပ်သို့ ရုတ်တရက် စံချိန်တင် ကျဆင်းသွားခဲ့ကြောင်း နိုင်ငံခြားငွေ
ရောင်းဝယ်သူများက ပြောသည်။
အစိုးရသစ်မှ နိုင်ငံခြားငွေလဲနှုန်းကို ပြင်ဆင် ပြောင်းလဲ သတ်မှတ်ရန် ကြိုးပမ်းနေဆဲတွင် ကျပ် ၇၅ဝ ဝန်းကျင်
ပေါက်ဈေးရှိနေသည့် ဒေါ်လာဈေးမှာ တနင်္လာနေ့တွင် ကျပ် ၇ဝဝ အောက် ကျဆင်းခဲ့ကာ ဆယ်နှစ်အတွင်း အနိမ့်ဆုံး ဖြစ်သွားခြင်းဟု ငွေလဲလှယ်ဌာနများက ဆိုသည်။ ၂ဝဝ၁ ခုနှစ်က တဒေါ်လာလျှင် ၉ဝဝ ကျပ် ဝန်းကျင် အထိသာ ကျဆင်းခဲ့ဘူးသည်ဟု ရည်ညွှန်းကြသည်။
“ ဈေးကျနေပေမယ့် ရောင်းတဲ့သူများတယ်” ဟု ရန်ကုန်တိုင်း တာမွေမြို့နယ်ရှိ နိုင်ငံခြားငွေ ရောင်းဝယ်သူတဦး
က ဆိုသည်။
ထိုသို့ ဒေါ်လာဈေး ကျဆင်းမှုမှာ မည်သည့်အချိန်တွင် ရပ်မည်ကို ခန့်မှန်း၍ မရနိုင်သေးကြောင်းလည်း စီးပွားရေး ပညာရှင် ဦးခင်မောင်ညို (ဘောဂဗေဒ)က သုံးသပ်သည်။
“အခြေခံတွေ ပြောင်းလဲသွားတယ်လို့ ယူဆတယ်၊ အခုက တယောက်ယောက်က ဈေးကစားတာမဟုတ်ဘဲနဲ့ အခြေခံကိုက ပြောင်းသွားတာပေါ့၊ အဲဒါက ဘယ်မှာ ရပ်မယ်လို့ ပြောလို့မရဘူး” ဟု စီးပွားရေး ပညာရှင် ဦးခင်မောင်ညို(ဘောဂဗေဒ) က ပြောသည်။
၂ဝဝ၉ နှစ်ကုန်ပိုင်းမှ စတင်ကာ တစစ ကျဆင်းလာခဲ့သည့် ပြည်တွင်း ဒေါ်လာဈေးမှာ ဇွန်လ အတွင်း ကျပ် ၇၅ဝ
အထိ ထိုးဆင်းသွားခဲ့ပြီး ပို့ကုန်လုပ်ငန်းများ၊ ခရီးသွားလုပ်ငန်းဌာနများ၊ ပြည်ပတွင် အလုပ် လုပ်ကိုင်သူများနှင့်
ပြည်တွင်းရှိ FEC လခစားများ ကမောက်ကမ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
ဒေါ်လာ ငွေလဲနှုန်း ကျဆင်းခြင်းမှုသည် မြန်မာ့စီးပွားရေးကို ရိုက်ခတ်မှုကြောင့် သမ္မတ ဦးသိန်းစိန်က စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်များကို ဩဂုတ်လ ၁ရ ရက်နေ့ တွေ့ဆုံပွဲတွင် ပြောဆိုခဲ့သည်။
ဒေါ်လာဈေး ကျဆင်းမှုကြောင့် ပို့ကုန်လုပ်ငန်းများ ထိခိုက်မှုမရှိစေရန်နှင့် အလုပ်လက်မဲ့ ပြဿနာများ မဖြစ်ရန်
ပြည်ပပို့ကုန်လုပ်ငန်းများကို ပို့ကုန်ခွန် မကောက်ခံတော့ဘဲ အမြတ်ခွန် ၂ ရာခိုင်နှုန်းသာ ပေးဆောင်ရန် ဩဂုတ်လ
၁၈ ရက်နေ့တွင် ပြောင်းလဲ သတ်မှတ်ခဲ့သည်။
ပြည်တွင်း၊ ပြည်ပမှ မြန်မာနိုင်ငံသားများ ပေးဆောင်ရမည့် ဝင်ငွေခွန်ကို ၁ဝ ရာခိုင်နှုန်းမှ ၂ရာခိုင်နှုန်းသို့ ဩဂုတ်လ
၁၉ ရက်နေ့မှ စတင်ကာ ခြောက်လတာ လျှော့ပေါ့ပေးရန်လည်း ပါဝင်သည်။
ပို့ကုန်ခွန်များကင်းလွတ်သော်လည်း ဒေါ်လာဈေး ကျဆင်းသည့်ဒဏ်ကို ခံနေရဆဲပင်ဖြစ်ကြောင်း အထည်ချုပ် လုပ်ငန်းများ အသင်း ဥက္ကဋ္ဌ ဦးမြင့်စိုးက ပြောသည်။
“စက်ရုံတွေမှာက အလုပ်တွေလည်း ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အလုပ်သမားတွေကို ရှင်းပေးစရာ ပိုက်ဆံမရှိဘူး
ဖြစ်နေတယ်။ ပိတ်ပစ်လို့ မဖြစ်တော့ ဒီလိုပဲ စခန်းသွားနေကြရတယ်၊ ” ဟု ဦးမြင့်စိုးက ပြောသည်။ ဒေါ်လာဈေး
နှင့် ချိတ်ဆက်နေသည့် FEC မှာလည်း တယူနစ်လျှင် ကျပ် ၆၂ဝ ပေါက်ဈေးရှိသည်။
ယခုကဲ့သို့ ဒေါ်လာဈေးကျဆင်းခြင်းမှာ ကမ္ဘာ့ရွှေဈေးမြင့်တက်လာခြင်းနှင့်လည်း ဆက်နွယ်သည့် အကြောင်းတရပ်
ဟု ဦးခင်မောင်ညို(ဘောဂဗေဒ) ကဆိုသည်။
“ကမ္ဘာမှာက ရွှေဈေးတက်ရင် ဒေါ်လာက ကျလာတယ်လေ။ အဲဒီအချက်ကလည်း အတိုင်းအတာတခုထိ ပါတာပေါ့” ဟု ဦးခင်မောင်ညိုက ပြောသည်။
ကမ္ဘာ့ရွှေဈေး တက်နေသော်လည်း ဒေါ်လာပေါက်ဈေး ဆက်တိုက် ကျလာသဖြင့် မြန်မာ့ရွှေဈေး ထင်သလောက်
ဈေးမတက်နိုင်ဟု ရွှေဆိုင်များက ပြောသည်။
လွန်ခဲ့သည့် ၂ ရက်ခန့်တွင် ကမ္ဘာ့ရွှေဈေး ကမ္ဘာ့ရွှေဈေး တအောင်စ (၁ ဒဿမ ၇၆ ကျပ်သား) လျှင် ဒေါ်လာ
၁၈၅ဝ ခန့် ပေါက်ဈေး ရှိနေချိန်တွင် ရန်ကုန်ရွှေေဈေးကွက်တွင် အခေါက်ရွှေ တကျပ်သားလျှင် ကျပ် ရ သိန်း အထက်သို့ ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။
သို့သော် ဒေါ်လာဈေး ဆက်တိုက်ကျဆင်းလာသဖြင့် တနင်္လာနေ့တွင် ကမ္ဘာ့ရွှေဈေး ဒေါ်လာ ၁,၈၇ဝ အထိ မြင့်တက်သွာခဲ့သော်လည်း အခေါက်ရွှေ တကျပ်သားလျှင် ၆၈၈,ဝဝဝ ကျပ်သာ ဈေးဖွင့်ခဲ့သည်။
သမ္မတ၏ စီးပွားရေး အကြံပေးအဖွဲ့ဝင် ဦးမြင့်က တနင်္ဂနွေနေ့တွင် ပြီးဆုံးသွားခဲ့သည့် ၃ ရက်တာ အမျိုးသား
အဆင့် စီးပွားရေး ဖွံ့ဖြိုးတိုးမှု အလုပ်ရုံဆွေးနွေးပွဲတွင်လည်း “ မြန်မာငွေလဲနှုန်းကိစ္စ” ခေါင်းစဉ်ဖြင့် စာတမ်း
တင်သွင်း ဖတ်ကြားခဲ့သေးသည်။ လက်ရှိ တရားဝင် ငွေလဲနှုန်းမှာ အမေရိကန် တဒေါ်လာကို မြန်မာငွေ
ခြောက်ကျပ်မျှသာ ဖြစ်သည်။
လာမည့် အောက်တိုဘာတွင် မြန်မာနိုင်ငံသို့ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ ငွေကြေး ရန်ပုံငွေအဖွဲ့မှ ပညာရှင်များ
လာရောက် ကာ ငွေလဲနှုန်းများကို ပြုပြင်ရန် ဆောင်ရွက်ရန်အတွက် နည်းလမ်းရှာအကူညီပေးမှာဖြစ်သည်။
kai
August 23, 2011 at 4:37 am
တွေ့ဆုံဆွေးနွေးမှုတွေ.. ဒီအတိုင်းဆက်သွားရင်.. ဆန်ရှင်(စီးပွားရေးပိတ်ဆို့မှု) လွတ်(လျှော့ချ)သွားနိုင်တာမို့.. အနောက်နိုင်ငံတွေက.. ရင်းနှီးမြုတ်နှံမှု ဒေါ်လာ.. ဘီလီယန်ချီဝင်လာမယ်ထင်ပါတယ်..။ လုပ်ကွက်ကောင်းတွေ.. အများကြီးရှိနေတဲ့ နိုင်ငံကိုး..။
ဆိုတော့..
ဗမာငွေနဲ့..လဲရင်.ဒေါ်လာပိုရနေတာမို့.. အင်ပို့..(သွင်းကုန်)တွေတိုးတက်သွားမယ်ဖြစ်ပြီး.. အဲဒီအထဲ.. အနာဂါတ်မှာ..အလုပ်လုပ်ပေးမဲ့.. အလုပ်တွေဖန်တီးပေးမဲ့.. တန်ဖိုးရှိတဲ့.. စက်ကရိယာတွေ..ငွေပိုသုံးပြီး နိုင်ငံခြားကဝယ်သင့်တယ် ထင်မိပါတယ်..။
ဆိုတော့..
လောလောဆယ်.. ခေါင်းကိုက်နေသူက.. မန္တလေးဂေဇက်အက်မင်..သူကြီးဖြစ်နေပါကြောင်း..။
( ပွိုင့်ပေးစံနစ်ပြင်ဖို့.. ချိန်ဆနေပါကြောင်း..)
shwe ni
August 28, 2011 at 1:32 pm
ဒီဘက် Media တွေက စီးပွားရေး ပညာရှင် ———— လို ့မှားသုံးနေကြတာ ထောက်ပြမဲ့လူရှိရင် သီတ်ကောင်းမှာ စီးပွားရေးနဲ့ပတ်သက်တဲ့စာတွေကိုရေးနေလို့ စီးပွားရေးပညာရှင် လို့ တတ်ပေးလိုက်တာလားမသိ
မိုက်ကယ်ဂျော်နီအောင်ပု
August 23, 2011 at 10:04 am
အဲ့သည်ခါကြတော့လည်း
လိုအပ်တာတွေကို စားပေါက်ချောင်တဲ့ ( ကိုကြောင်ကြီးတို့လို သဌေးသမီး ဖွားလေးဆူးတို့ စသည် စသည် )
သူတွေက လျှော့လျှော့ပေါ့ပေါ့ ဆောင်ရွက်ပေး
( ပွိုင့်မယူခြင်း အိပ်စိုက်၍ ပွိုင့်လှူခြင်း ကော်ပီများကို ဖြတ်နှုတ်ခြင်း) တွေကို စောင်ရွက်ကြတာပေါ့
ကိုယ်လည်းနည်းနည်းပါးပါး ( စတိလောက် ) ပါဝင်ရသေးတာပ
( ပြောလို့သာပြောရတာ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားတွေကို မလွှတ်ဘဲ ဆန်ရှင်ဖွင့်တာရရှိဘို့လောက်ကို
ဟန်ရေးပြပြီးလုပ်ပြနေတာတွေကို လက်တစ်လုံးခြား ပို့စ်တွေတင်ပြီး လာထောက်ခံနေရင်တော့
ဟင်းဟင်းဟင်း ဂရူးဂရား ဂွီးဂီးဂီး သွားများကို အစွမ်းကုန်ဖြဲ၍ပြောသည် လင်ဝှေ့ယိမ်းထိုး၍ ပြောသည်
အိုးခွက်ပုဂံများကို ပေါက်ခွဲ၍ ပြောသည် )
kai
August 23, 2011 at 11:24 am
နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားတွေမရှိပါဘူးလို့..ပြောနေတာပဲ..ဟာပဲ..ဟာကို.. ပဲဟာပဲကို…။
နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားလွတ်ပေးပါ မပြောပဲ.. လွှတ်ပေးရမဲ့..သူ..နာမယ်တွေတတ်ပြီးအော်ကြ.. ပြောကြ..လုပ်ရမယ်ထင်မိတယ်..။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်… ဒီအတိုင်းဆက်သွားရင်.. မကြာခင်လွတ်ပေးမယ်လည်း ထင်တာပဲ..။
လာမယ်ကြာမယ်တော့.. မဟုတ်လောက်ပါဘူး..။
ဆန်ရှင်ကိစ္စက.. မကြာခင်သွားမယ့်.. ယူအက်စ်အင်န်ဘွိုင်းနဲ့.. ဆိုင်မယ်..။
ဒီအချိန်က..မြန်မာပြည်အစိုးရသစ်ဘာလုပ်နေတာလည်းဆိုတာကို… . သူတို့တွေ..သေသေချာချာ စောင့်ကြည့်နေတာပဲ..။
အချဉ်တော့…မဟုတ်..။ 🙂
manawphyulay
August 23, 2011 at 12:52 pm
သတင်းတွေက ဖတ်ချင်ပေမယ့် အင်္ဂလိပ်စာ အားနည်းတော့ သိတာလေးတွေ ရမ်းသမ်း ဘာသာပြန်နေရတယ်…
ဒါနဲ့ သဂျီးရေ… ဒီမှာပဲ အော်ခဲ့တော့မယ်နော့။
မနော ပိုစ့်တစ်ခုက ကွန့်မတ်အော့ဖြစ်နေလို့ပါ ပြန်ပြင်ပေးပါဦးရှင့်။
စုန်းထီး
August 23, 2011 at 5:45 pm
Forward ကိစ္စ တစ်စခန်းထမည်ဆိုးပါသည် …
တစ်ချို့ပို့စ်များတွင် တွေ့ရပါသည် …
သူကြီးမင်းခင်ဗျားးးးးး
ကျုပ်ကတော့ ရွာပြင်မှာပဲ ရွာလည်နေတယ် … 😀
kai
August 24, 2011 at 4:12 am
US special envoy seeks early travel to Myanmar
Associated Press
2011-08-24 02:20 AM
A new U.S. special envoy to Myanmar has taken office and wants to travel there at the earliest opportunity.
The envoy Derek Mitchell is charged with pushing for reform by Myanmar’s military-dominated government whose president last week met with pro-democracy leader Aung San Suu Kyi, a move welcomed by Washington.
State Department spokeswoman Victoria Nuland told a news conference Tuesday that the U.S. will be talking to Myanmar’s government in the coming days about how quickly Mitchell will be able to travel to the country.
Mitchell is the first person to hold the special envoy position, created in 2008 in a move that also beefed up sanctions.
http://www.taiwannews.com.tw/etn/news_content.php?id=1687209
kai
August 24, 2011 at 6:21 am
*********************************************************
BURMA RELATED NEWS – AUGUST 23, 2011
*********************************************************
AFP – UN envoy attends Myanmar parliament
Reuters/AlertNet – Invisible millions pay price of statelessness
IRIN – MYANMAR: Dire conditions for IDPs in Kachin as tension mounts
Asian Correspondent – Opinion: Burma needs genuine political change
Asian Correspondent – Does Burma’s president really know what the people want?
Việt Nam News – Viet Nam eyes Myanmar opportunities
Gulf Times – Myanmar leader tells parliamentarians ‘ready to work with world community’
Sin Chew Jit Poh – UN chief urges Myanmar to step up reforms
UPI – Ban encouraged by Myanmar meeting
UPI – Myanmar rebels reject peace call
VOA News – Burmese Government Reaches Out to Critics
Opednews.com – Will Burma’s President do more tangible political improvement?
The Irrawaddy – Burma to Run US $3.2 Billion Deficit
The Irrawaddy – Political Prisoners, Human Rights on NLD Agenda with UN Envoy
The Irrawaddy – Will Ethnic Issues Be Sidelined?
Mizzima News – Burmese politicians tell Quintana to work for release of political prisoners
Mizzima News – US dollar price in Burma falls to 10-year low
Mizzima News – Calling us ‘insurgents’ makes political dialogue difficult: KIO
DVB News – Karen state minister ambushed
DVB News – President greets parliament with bold speech
DVB News – Suu Kyi positive on co-operation with govt
*********************************************************
shwe ni
August 24, 2011 at 10:10 am
တစ်လခြောက်သောင်းဖြင့် အရစ်ကျတိုက်ခန်းများ ရောင်းချပေးသွားမည်
တစ်လလျှင် ခြောက်သောင်းကျပ် အရစ်ကျသွင်းသွားရုံဖြင့် တိုက်ခန်းပိုင်ဆိုင်နိုင်မည့် အိမ်ရာစီမံကိန်းကို တော်ဝင်မိသားစုကုမ္ပဏီမှ ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီး၊ မြောက်ဒဂုံမြို့နယ် ၄၁ ရပ်ကွက်နှင့် ၄၂ ရပ်ကွက်တို့ကြား မြေကွက်လပ်များပေါ်၌ တည်ဆောက်သွားမည်ဟု သတင်းရရှိသည်။ အဆိုပါအိမ်ရာ၏ တည်နေရာသည် မြောက်ဥက္ကလာပ အဝိုင်း၊ ဘေလီတံတား၊ စက်မှုဇုန် စသည်တို့နှင့် နီးပြီး သွားရေးလာရေး လွယ်ကူသော နေရာ ဖြစ်ကြောင်း သိရှိရသည်။
ဤတန်ဖိုးနည်းအိမ်ရာ စီမံကိန်းသည် ဆင်းရဲမွဲတေမှု တိုက်ဖျက်ရေးကို ရည်ရွယ်ကြောင်း၊ အစိုးရဝန်ထမ်းများ၊ ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းများ အတွက် ပုံစံတစ်မျိုး၊ အခြေခံလူတန်းစားများ အတွက် ပုံစံတစ်မျိုး တည်ဆောက်သွားမည် ဖြစ်ပြီး တစ်လလျှင် ငွေကျပ် ခြောက်သောင်းခန့် ပေးသွင်းသွားရုံဖြင့် အိမ်ခန်းပိုင် ရရှိပိုင်ဆိုင်နိုင်မည် ဖြစ်ကြောင်း၊ အမြင့်ဆုံး ၆ လွှာအထိသာ ဆောက်လုပ်သွားမည် ဖြစ်ကြောင်း၊ အိမ်ရာများကို စနစ်တကျ ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်သွားမည် ဖြစ်သလို အခြေခံအဆောက်အဦများ ဖြစ်သည့် ကျောင်း၊ ဆေးခန်း၊ ဈေးဆိုင်တန်း စသည်တို့ကို ထည့်သွင်း တည်ဆောက်သွားမည် ဖြစ်ကြောင်း သိရှိရသည်။
ထို့အပြင် တော်ဝင်မိသားစုကုမ္ပဏီ၏ Taw Win Development Foundation ၏ ပညာရေး အထောက်အပံ့ ပေးခြင်းများကို အဆိုပါ အိမ်ရာတွင် နေထိုင်မည့် မတတ်နိုင်သော ကလေးငယ်များ၊ လူငယ်များသို့ပါ ပေးအပ်သွားမည် ဖြစ်ကြောင်း တော်ဝင်မိသားစုကုမ္ပဏီ၏ တာဝန်ရှိသူတစ်ဦးက mmDailyNews သို့ ပြောပြခဲ့သည်။
လတ်တလော၌ အိမ်ခန်းတစ်ခန်း၏ တန်ဖိုးကို ကျပ် ၂၅ သိန်းခန့် သတ်မှတ်ထားပြီး အမှန်တကယ် အိမ်ပိုင် မရှိသေးသူများကိုသာ စိစစ်ရောင်းချသွားမည် ဖြစ်ကြောင်း၊ မိသားစုတစ်စုလျှင် အိမ်ခန်းတစ်ခန်းသာ ရောင်းချပေးမည်ဖြစ်ပြီး မကြာခင် စတင် တည်ဆောက် တော့မည် ဖြစ်ကြောင်း သတင်းရရှိသည်။
http://mmdailynews.com/viewnews.php?id=684
Thanlwinoo
August 24, 2011 at 1:19 pm
အိမ်ခန်းတစ်ခန်းကို စတုရန်းပေ ၂၀ဝ ခန့်သာရှိမယ်လို့ သိရပါတယ်..။
ခုခေတ်လူတွေရဲ့ဝင်ငွေနဲ့ အခွန်အခနဲ့ဆိုရင် ဒီ ၂၅သိန်းတန် တိုက်ခန်းကျဉ်းကျဉ်းလေးကိုတောင် မဝယ်နိုင်တဲ့သူတွေ အများကြီးရှိနိုင်ပါတယ်..။
ှုIndia နိုင်ငံ Ta Ta Co., က လည်း မကြာသေးမီက Mini တိုက်ခန်းလေးတွေကို
ဈေးသက်သက်သာသာနဲ့ ရောင်းပေးမယ်လို့ ကြေငြာတာ ဖတ်လိုက်ရပါတယ်..။
အခြေခံလူတန်းစားများအတွက် အဆင့်မီတိုက်ခန်းများ ဝယ်ယူနေထိုင်နိုင်ကြစေဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်..။
shwe ni
August 24, 2011 at 2:10 pm
information အတွက်ကျေူဇူးပါပဲ Mini တိုက်ခန်းလေးတွေအကြောင်းသိရရင်လဲတင်ပေးပါဦး
“ခုခေတ်လူတွေရဲ့ဝင်ငွေနဲ့ အခွန်အခနဲ့ဆိုရင် ဒီ ၂၅သိန်းတန် တိုက်ခန်းကျဉ်းကျဉ်းလေးကိုတောင် မဝယ်နိုင်တဲ့သူတွေ အများကြီးရှိနိုင်ပါတယ်..။”
အဲထဲမှာ ကျမလဲပါတယ် 🙂
moethidasoe
August 24, 2011 at 2:58 pm
စတုရန်း ၂၀ဝ ဆိုတော့ ၁ဝ x ၂ဝ ပဲ ရှိမှာ ဆယ်ပေပတ်လည် ၂ ခန်း
ရှေ့ တခန်းက အိပ်ခန်း နောက် တခန်းက မီးဖိုခန်း
ဘယ်မှာ ရေချိုးခန်း၊ အိမ်သာ၊ ဧည့်ခန်း
နောက်ပြီး တလ ၆၀၀၀ဝ ဆိုတော့ လခ ဘယ်လောက်ရလို့ သွင်းရမှာလဲ
parlayar46
August 24, 2011 at 5:33 pm
ရာဇာဓိရာဇ်လမ်း နဲ့ မင်းရဲကျော်စွာလမ်းကြားက မြို့ကွက်ဖေါ်ကတည်းက မပါမဖြစ် တမင်ထည့်ဆွဲထားရတဲ့ မီးတားကွက်ကြီးကို စစ်တပ်ထဲက ကဗျာကသီထွက်လာတဲ့ကောင်တွေက ဘာမသိညာမသိ ပညာတစိမှမပါပဲ ပိုက်ဆံရဘို့သက်သက်အတွက် ထိုးရောင်းထားတဲ့ နေရာမှာဆောက်မှာ။
နေရာကတော့ ရှယ် နေရာကောင်းပဲ။ တခုပဲပြောစရာရှိတယ်။ အသိဉာဏ်ရှိတဲ့ အစိုးရတခုတက်လာရင် အဲဒါကြီးကိုကော်ထုတ်ပစ်ရမှာစိုးတယ်။
ဒေါက်တာရေ – တလ ၆၀၀၀ဝ ဆိုတာက တကယ်ရမယ့်လူတွေသွင်းရမှာပါ။ သူတို့အများစုက လစာအပေါ်မှီခိုရမယ့်သူတွေ မဟုတ်လောက်ပါဘူး။ တကယ်နေချင်သူတွေက တဆင့်ပြန်ငှား/ဝယ် ပြီးနေကြရမှာပါ။
ကနဦး တိုက်ခန်းဝယ်ခွင့်ရသူတွေရော တဆင့် ပြန်ငှား/ဝယ်နေရသူတွေပါ မြန်မာပြည်ရဲ့စံနှုံးအရ ဆင်းရဲမွဲတေသူတွေ မဟုတ်ကြပါဘူး။ သူတို့အောက်မှာ – အများကြီး …အများကြီး …..အများကြီး…..
MaMa
August 25, 2011 at 6:37 am
မြေကြီး စားသူများ၊ ပါမစ် စားသူများရဲ့ အခန်းဆက် တိုက်ခန်း စားသူများ ဖြစ်မှာပေါ့။
Thanlwinoo
August 25, 2011 at 11:10 am
Steven Jobs တစ်ယောက် Apple အမှုဆောင်အရာရှိချုပ် (Chief Executive) အဖြစ်က နှုတ်ထွက်ကြောင်း (၂၄-၈-၂၀၁၁) New York Times သတင်းစာမှ ဖတ်ရပါတယ်..။
http://www.nytimes.com/2011/08/25/technology/jobs-stepping-down-as-chief-of-apple.html?_r=1&ref=global-home
သူ့အနေနဲ့ တာဝန်များကို အပြည့်အဝမထမ်းဆောင်နိုင်ကြောင်းပြောကြားခဲ့ပါတယ်..။
အသက် (၅၆)နှစ်ရှိ Jobs ဟာ ၂၀၀၄ ခုနှစ်က ပန်ကရိယကင်ဆာရောဂါအတွက် ခွဲစိတ်မှုခံယူခဲ့ရပြီး ၂၀၀၉ခုနှစ်မှာ အသည်းအစားထိုးကုသမှု ခံယူခဲ့ရပါတယ်.။
Jobs အနေနဲ့ သုံးစွဲသူတွေစိတ်ကြိုက် စိတ်ကူးပုံဖော်နိုင်ခဲ့လို့ Apple ဟာ ကမာပေါ်မှာ တန်ဖိုးအကြီးမားဆုံးနဲ့ လူတွေကို အလွှမ်းမိုးနိုင်ဆုံး Co., တစ်ခုဖြစ်ပါတယ်..။
ကြောင်ကြီး
August 25, 2011 at 11:17 am
CEO အမှုဆောင်အရာရှိချုပ်ရာထူးနေထွက်ပေမဲ့ ဘုတ်အဖွဲ့ဥက္ကဌ Chairman ရာထူးမှာတော့ ဆက်ရှိနေပါသေးတယ်။ Apple ရှယ်ယာဈေးနှုန်းမျာ ကနဦးသတင်းထွက်ချိန်မှာ ကျဆင်းသွားပေမဲ့ ဈေးပိတ်ချိန်မှာ ရှယ်ယာဈေးများ ပြန်တက်လာခဲ့ပါတယ်။
shwe ni
August 28, 2011 at 1:25 pm
နိုင်ငံရေး အကျဉ်းသားများ လွှတ်ပေးရန် အဆိုကို တပ်မတော်သားကိုယ်စားလှယ် ၂၅ ရာခိုင်နှုန်းက ထောက်ခံကြပြီး လွတ်ငြိမ်းမိန့်အတွက် သမ္မတကြီးထံ ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီးမှ အဆိုတင်သွင်း
နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားမရှိဟု အစိုးရမှ ငြင်းဆိုနေခြင်းကြောင့် “နိုင်ငံရေး အကျဉ်းသား” ဟူသည့် အသုံးအနှုန်းကို ရှောင်ကာ “ယုံကြည်ချက်ကြောင့် အကျဉ်းကျခံနေရသူများ” စကားရပ်ဖြင့် နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားများ လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ပေးရန် အဆိုကို ဩဂုတ်လ ၂၅ရက်နေ့က လွှတ်တော်တွင် ပြည်သူ့လွှတ်တော်အမတ် ဦးသိန်းညွန့်က တင်သွင်းလိုက်ကြောင်း၊ ယင်းအဆိုကို ပြည်သူ့လွှတ်တော်ရှိ တပ်မတော်သားကိုယ်စားလှယ် ၂၅ ရာခိုင်နှုန်းက ထောက်ခံလိုက်ကြောင်း သတင်းရရှိသည်။
ဆက်လက်၍ အထွေထွေလွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် အမိန့် ဆက်လက် ထုတ်ပြန် ပေးရန်အတွက် ပြည်သူ့လွှတ်တော် ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီးဖြစ်သူ ဒု-ဗိုလ်ချုပ်ကြီးကိုကိုမှတဆင့် နိုင်ငံတော်သမ္မတကြီးထံ အဆိုပြုလိုက်ကြောင်း ပြည်သူ့လွှတ်တော်သတင်းရပ်ကွက်မှ တစ်ဆင့် ကြားသိရသည်။
နိုင်ငံရေး အကျဉ်းသားများလွတ်မြောက် စေရေးအတွက် လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ပေးရန် အဆိုကို ဒီမိုကရေစီပါတီ ၁၁ ပါတီဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည့် ဒီမိုမိတ်ဆွေပါတီများ အစုအဖွဲ့မှ ၁၃ ဦး၊ ၂၀၁ဝ ရွေးကောက်ပွဲ အနိုင်ရပါတီဖြစ်သည့် ပြည်ခိုင်ဖြိုးပါတီမှ ၂ ဦးက ဆွေးနွေးထောက်ခံခဲ့ပြီး၊ တပ်မတော်သား ပြည်သူ့လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်နှစ်ဦးက ထပ်မံ ထောက်ခံ ဆွေးနွေးခဲ့ကြောင်း သိရသည်။
ယင်းအဆိုကို ပြည်ခိုင်ဖြိုးပါတီမှ ကိုယ်စားလှယ် ၂ ဦးက နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားများ ကိစ္စရပ်ကို တည်ဆဲဥပဒေများဖြင့် ထောက်ပြပြောဆိုမှုများ ပြုလုပ်ကာ ထောက်ခံခဲ့ပြီး တပ်မတော်သား ကိုယ်စားလှယ်နှစ်ဦးက မိမိတို့နှင့် တိုက်ပွဲများတွင် လက်တွဲခဲ့ကြသည့် ရဲဘော်များလည်း အကျဉ်းထောင်အတွင်းရှိနေကြောင်း မိမိတို့အနေဖြင့် ယင်းရဲဘော်ရဲဘက်များကိုပါ အကျဉ်းကျနေရာမှ လွတ်စေလိုကြောင်း တခဲနက် ထောက်ခံဆွေးနွေးခဲ့သည်ဟု လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်တစ်ဦးကဆိုသည်။
နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားများ လွတ်မြောက်ရေးအတွက် အထွေထွေ လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ပေးရန် အဆိုကို တပ်မတော်က ထောက်ခံသည့် ကိုယ်စားလှယ်များမှာ ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်၏ ညွှန်ကြားချက်ဖြင့် ပြည်သူ့လွှတ်တော် တက်ရောက်နေသည့် တပ်မတော်သား ကိုယ်စားလှယ်များတွင် အဆင့်အမြင့်ဆုံးဖြစ်သည့် ဗိုလ်မှူးကြီးတစ်ဦးနှင့် ဒု-ဗိုလ်မှူးကြီးတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
http://mmdailynews.com/viewnews.php?id=688
shwe ni
August 28, 2011 at 1:27 pm
နောက်လဆန်းမှစပြီး ဟိုတယ်များတွင် FEC လက်မခံတော့ဟု ကြားသိရ
နိုင်ငံခြားသား ခရီးသည်များ ဟိုတယ်အခန်းများငှားရမ်းရာတွင် ယခင်က FEC ဖြင့်ပေးချေမှုကို လက်ခံနေသော ဟိုတယ်များသည် ယခု လကုန်ပိုင်းမှစတင်ကာ FEC ဖြင့်ပေးသွင်းမှုကို လက်ခံတော့မည်မဟုတ်ကြောင်း ဟိုတယ်များမှ ခရီးသွား ကုမ္ပဏီအချို့ထံ အကြောင်းကြားထား ကြောင်း သိတင်းရရှိသည်။
ရန်ကုန်မြို့တွင်းခရီးသွားလုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်နေသူတစ်ဦးမှ ယခုကဲ့သို့ ဟိုတယ်များမှ FEC ငွေဖြင့်ပေးသွင်းမှုကို လက်မခံတော့ခြင်းမှာ မကြာသေး ခင်ကာလများက FEC ငွေကိုပြန်လည် ရုပ်သိမ်းမည်ဆိုသည့် သတင်းများ ထွက်ပေါ်လာပြီး နောက်ပိုင်း FEC ဈေးနှုန်းများ ကျဆင်းခဲ့ကြောင်း ပြောကြားသည်။ ၎င်းမှဆက်လက်၍ FEC ကိုရုပ်သိမ်းခြင်း မရှိသေးသော်လည်း နောင်ဖြစ်လာမည့်အခြေအနေကို ခန့်မှန်းနိုင်ခြင်း မရှိသေးသဖြင့် လက်မခံခြင်း ဖြစ်နိုင်ကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။
မြန်မာနိုင်ငံတော် ဗဟိုဘဏ်ဥက္ကဋ္ဌ ဦးသန်းညိန်းမှ FEC ငွေကိုပြန်လည်ဖျက်သိမ်းမည်ဟုပြောကြားခဲ့ပြီး FEC ကိုင်ဆောင်ထားသူများ နစ်နာမှု မရှိစေရန် ကာလပေါက်ဈေးနှင့်ညီမျှသော မြန်မာကျပ်ငွေ (သို့) အမေရိကန် ဒေါ်လာနှင့် လဲလှယ်ပေးသွားမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။
လက်ရှိ ပြည်တွင်းငွေကြေးဈေးကွက်တွင် FEC အဝယ် မရှိတော့သလောက် ဖြစ်နေပြီး ဒေါ်လာဈေးသည်လည်း ဩဂုတ်လ ၂၃ ရက်နေ့က ၆၇၅ ကျပ်အထိ မြန်မာ့စံချိန်တင် ကျဆင်းခဲ့လေသည်။ ထိုသို့ ငွေဈေး အတက်အကျ ကြမ်းနေခြင်းကို အချိန်မီ ထိန်းချုပ်နိုင်သော စနစ် ပေါ်မလာပါက မြန်မာ့စီးပွားရေး တိုးတက်ရေးအတွက် ကြီးစွာသော အနှောင့်အယှက် ဖြစ်လာဖွယ် ရှိကြောင်း ါရင့် စီးပွားရေး ပါမောက္ခတစ်ဦးက mmDailyNews သို့ သုံးသပ်ပြခဲ့သည်။
http://mmdailynews.com/viewnews.php?id=687