တခါတလေကျ ရင်ဘတ်အဟောင်းနဲ့ နာတယ်

ပိုက်ကွန်မှာ မိတဲ့ ငါး ထက်

အမိုက်နွံမှာ မိတဲ့ နွားက ပိုရုပ်ပေါက်တယ် ။

ကာရာအိုကေခန်းတွေထဲမှာ ကာရန်တွေ

ရွတ်ဖို့လောက်ပဲ သိတဲ့လူတွေအတွက်

ကန်တော်ကြီးထဲမှာ ခပ်တည်တည်ပဲ

ကဗျာကောက်ရွတ်ခဲ့ပါတယ် ။

“ထောက်” ခနဲ မီးခြစ်သံအဆုံးမှာ

လွင့်ထွက်သွားတဲ့ မီးခိုးငွေ ့တွေထဲ

စကားလုံးတွေ ပါလာမလား ။

လိုက်ရှာကြည့်တော့ မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် တွေ့တယ် ။

ဘုရားရေ ။ အရင်လို ဘယ်ညာလွဲနေတုန်း ။

လွင့်ထွက်သွားတဲ့ မီးခိုးငွေ ့တွေထဲ

ကိုယ် ပါလာမလား ။

လိုက်ရှာကြည့်တော့ ကိုယ့်ဆီမှာ စက်မှု (၁) မှတ်တိုင် တွေ့တယ် ။

ဘုရားရေ ။ ပလက်ဖောင်းလေး အရင်လို မျက်ရည်စိုနေတုန်း ။

လွင့်ထွက်သွားတဲ့ မီးခိုးငွေ ့တွေထဲ

စက်မှု (၁) မှတ်တိုင် ပါလာမလား ။

လိုက်ရှာကြည့်တော့ ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကို တွေ့တယ် ။

ဘုရားရေ ။ အရင်လို မျက်ရည်စိုနေတုန်း ။

အရင်လို ဘယ်ညာလွဲနေတုန်း ။

အရင်လို ကဗျာရွတ်ရင်း

အရင်လို အမိုက်နွံမိနေတုန်း ။

အရင်လိုလို့ လမ်းအိုလိုက်ခဲ့တာ မဟုတ်ပေမယ့်

အရင်လို “ထောက်” ခနဲ ။ ။

ဆူးခက်မင်း