Spotlight & Most popular Burma/Myanmar Related News (Oct 2011)
kai(polls)
BEIJING October 1, 2011 (AP)China urged Myanmar on Saturday to protect Chinese companies’ interests after the usually pliant Southeast Asian country surprisingly suspended a jointly backed, but much criticized, $3.6 billion dam project.Chinese Foreign Ministry spokesman Hong Lei called on Myanmar to hold consultations to handle any problems with the Myitsone dam and reminded the Yangon government that both countries agreed to the project after rigorous reviews.
“The Chinese government … urges the relevant government to protect the legal and legitimate rights and interests of Chinese companies,” Hong said in a statement carried on the ministry’s website.
Myanmar President Thein Sein’s Friday announcement of the suspension of the dam project, which has started construction, came after the dam project drew strong opposition from environmental activists and ethnic groups living near the site.
It was a turnabout in relations with China, which has poured billions of dollars of investment into the country to operate mines, extract timber and build oil and gas pipelines.
Some of China’s biggest companies are involved in the Myitsone project, among them China Power Investment Corp., which is providing financing; China Gezhouba Group Corporation, which is building the dam; and China Southern Power Grid Corp., which expects to buy most of the power generated.
By Allison Jackson | AFPNews – 10 hours agoBeijing has urged Myanmar to protect the rights of Chinese companies after the government halted construction of a $3.6 billion China-backed mega dam following public opposition to the project.Myanmar President Thein Sein on Friday ordered work on the Myitsone Dam on the Irrawaddy River to stop — a decision hailed by the United States as a sign the military-backed leadership was listening to its people.
But Chinese foreign ministry spokesman Hong Lei on Saturday urged “relevant countries to guarantee the lawful and legitimate rights and interests of Chinese companies”.
“The Myitsone power station is a jointly invested project between China and Myanmar” and it has been “rigorously examined by both sides”, Hong said in a statement.
Hong called for both sides to “properly handle” the matter through “friendly consultations”.
China is Myanmar’s second-largest trading partner and biggest foreign investor, and the comments are a rare public display of discord between them.
The dam in the northern state of Kachin was backed by energy giant China Power Investment Corp and has attracted opposition from pro-democracy and environmentalists testing the limits of their freedom under the new nominally civilian regime.
In March Myanmar’s junta handed power to a new government whose ranks are filled with former generals.
Green groups have warned the dam project would inundate an area about the size of Singapore, submerging dozens of villages, displacing at least 10,000 people and irreversibly
damaging one of the world’s most biodiverse areas.
Friday’s announcement marked an unexpected U-turn by the Myanmar regime. Local media had quoted the minister for electric power as saying last month that construction of the dam would go ahead despite public concerns.
For the people of Kachin, the Myitsone dam has come to symbolise the struggles they have faced for decades as a marginalised ethnic group in the repressed nation under almost half a century of military rule.
Activists have urged China Power Investment to remove workers and equipment from the site and to allow local villagers who were forced to relocate to go home.
The Burma Rivers Network, a network of groups representing dam-affected communities, has also called for six other mega dams planned on the Irrawaddy’s tributaries to be scrapped.
In recent weeks fighting has erupted between ethnic rebels and government troops in the area.
In April a series of bomb blasts at the site of the Myitsone Dam destroyed cars and buildings and left one man wounded.
And in August state media accused ethnic fighters of shooting dead seven people, including civilian workers, at a different Chinese-run dam.
Energy-hungry China has been pouring money into the isolated state’s sizeable natural resources.
Activists warned last month that huge energy projects to transport oil and gas across Myanmar to China were fuelling human rights abuses, including forced labour, violence, evictions and land confiscation.
AFP – Fri, Sep 30, 2011
The United States on Friday praised Myanmar’s president for halting the construction of a mega dam, saying it showed the military-backed leadership was listening to its people.Myanmar President Thein Sein ordered work on a controversial $3.6 billion mega project to stop after rare public opposition to the Chinese-backed hydropower project.State Department spokeswoman Victoria Nuland said Washington welcomed the announcement and noted that Thein Sein said “in his statement that his concern was that this project contradicted the will of the Burmese people.
“So we consider it a significant and positive step that the Burmese government is endeavoring in this case to respond to the concerns of its people and also to promote national reconciliation at least on this issue.”
President Barack Obama’s administration — which embarked on engagement with Myanmar in addition to retaining sanctions against it — has welcomed signs of political change in the Southeast Asian nation also formerly known as Burma.
“We encourage the Burmese government to continue taking steps to respect and consider the interest of all its people including ethnic minorities, its democratic opposition, its civil society,” Nuland told reporters.
“And we hope that this kind of positive progress can continue,” she said.
The administration has already welcomed the leadership’s dialogue with democracy icon and Nobel peace laureate Aung San Suu Kyi, who was released from seven years of detention in November just days after a controversial election.
Suu Kyi has urged the authorities to review the project.
Resistance to the Myitsone Dam on the Irrawaddy River has been building as pro-democracy and environmental activists test the limits of their freedom under the new nominally civilian regime that followed the election.
Environmentalists warn the dam project would inundate an area about the size of Singapore, submerging dozens of villages, displacing at least 10,000 people and irreversibly damaging one of the world’s most biodiverse areas.
A senior US official said earlier this month the United States was studying the “clear winds of change blowing through Burma” to determine whether the two countries could “substantially improve” their relationship.
The official, however, reiterated that the United States still had “real concerns” in Myanmar, including the military’s “horrible brutalities” against ethnic minority guerrillas and the treatment of women.
The US State Department said meanwhile that senior department officials Derek Mitchell, Kurt Campbell and Michael Posner held “productive” talks here Thursday with Myanmar’s Foreign Minister Wunna Maung Lwin.
It said the talks reflected Myanmar’s “willingness to discuss our core concerns including human rights, political prisoners, democracy, national reconciliation and nonproliferation.”
These concerns are “critical” to improving US-Myanmar ties, it added.
The State Department said it was Wunna Maung Lwin’s first visit to the State Department, but added that in 2009, then foreign minister Nyan Win visited Washington and in 2010, he met with State Department officials in New York.
Posted by Hannah Beech Friday, September 30, 2011 at 5:30 amThe Irrawaddy River is the lifeblood of Burma. Its waters spring from the Myitsone confluence of two rivers in the country’s northern Kachin state, a largely Christian ethnic minority territory whose rebel militia has over the decades battled the Burmese military. A few years ago when Burma’s ruling junta agreed to a $3.6 billion, Chinese-backed dam(http://www.time.com/time/
But last November, Burma’s junta held stage-managed elections that shepherded in what was trumpeted as a new civilian government in March. Members of the military or its proxies still control most top posts, and Thein Sein himself is a retired general who was the junta’s No. 2. Nevertheless, recent weeks have witnessed a rare political opening in Burma—and the Myitsone has served as a kind of fulcrum of various political forces. First, internal cabinet sparring over the project surfaced. While Minister for Electric Power Zaw Min vowed that the dam would be built despite any public disapproval, Minister for Environmental Conservation and Forestry Win Tun urged decision-makers at a government conference on the dam to be “cautious,” according to the Myanmar Times, a partially government-controlled paper. Soe Thein, Minister for Industry 1 and 2, was also quoted by the Myanmar Times questioning whether the project served “the national interest.”
Then opposition leader Aung San Suu Kyi, who was released from house arrest late last year, lent her support to a grass-roots “Save the Irrawaddy” coalition. In September, the Nobel Peace Prize laureate attended an anti-dam art exhibition in commercial capital Rangoon without any official harassment. Earlier this week, some of the protesters who were marking the fourth anniversary (http://globalspin.blogs.time.
The question now is what the suspension will mean for relations between Burma, also known as Myanmar, and its main political ally, China. Western sanctions on Burma, which are tied to the country’s poor human-rights record, have been rendered largely moot because of Asian investment. Chief among Burma’s foreign investors is Beijing, which has poured money into hydropower, mining and a massive oil pipeline across Burma to Yunnan that would allow China to avoid the Strait of Malacca chokepoint through which much of its oil must currently pass.
The cozy relationship between Burma and China is relatively recent. For decades, ethnic rebels in Burma’s north, including some Kachin fighters, were funded by Chinese communists just across the border. Consequently, anti-Chinese sentiment still runs deep in Burma; anti-Chinese riots erupted in the late 1960s. Still it’s hard to ignore a neighbor eager to cash up a lonely regime in exchange for natural resources. Last year, roughly 40% of foreign investment in Burma came courtesy of China.
When I visited Myitsone in 2008, I met ethnic Kachin (also known as Jinghpaw) who were united in their opposition to the project. I also spoke with Chinese engineers who had worked on China’s controversial Three Gorges dam—and who were mystified by Kachin resentment. One Chinese manager told me: “In China, we just build the dams and people have to move. It’s for the good of the country’s development.” The question was implicit: Wasn’t Burma also run by an authoritarian government that could compel people to do what it wanted? What was the big hold-up?
Since that time, mysterious bombs, some fatal, unnerved Chinese workers at the Myitsone site. The unstable security situation meant that Chinese laborers would often leave for weeks at a time, and the project fell behind schedule. (The project’s Burmese partner was not Kachin, further fueling local resentment.) Meanwhile, relations between the Burmese junta and the rebel Kachin Independence Army (http://www.time.com/time/
All in all, it was hardly the most stable working environment for Chinese dam workers. In fact, a leaked internal document appears to indicate that the Chinese wanted to pull out of the project, despite the promise of electricity for Yunnan. Now with the Burmese President’s remarkable announcement to parliament, the secret wishes of the Chinese may have just come true.
Lindsay Murdoch, Bangkok
October 2, 2011BURMA’S military-dominated government has ordered a halt to a $US3.6 billion ($A3.7 billion) hydroelectric dam backed by China, surprising Western critics who have doubted promises of major economic and political reform in the impoverished Asian nation.President Thein Sein, a former general, said the Myitsone dam project on the Irrawaddy River, which would displace 10,000 people, would be terminated because ”it’s against the will of the people”.
For decades Burma’s military rulers paid little attention to public concerns and dealt brutally with dissent.
The dam announcement has stirred hope among foreign diplomats and Burmese analysts that Burma is entering a new era of civilian-led political and economic reforms.
Burma’s leaders have already signalled they are preparing to release hundreds of prisoners, some of them supporters of pro-democracy leader Aung San Suu Kyi.
And Ms Suu Kyi, whose political party was denied power after winning elections in 1990, on Friday met for a third time with Mr Thein Sein and government ministers, including Labour Minister Aung Kyi.
The talks centred on the prisoner release, which could be within days, and the role that Ms Suu Kyi’s deregistered National League for Democracy could play in future elections.
”If the NLD officially registers under the law, we will always welcome working with the NLD,” Mr Aung Kyi said after the meeting.
Ms Suu Kyi was one of the critics of the Myitsone dam, which would have been the first on the Irrawaddy, the largest waterway in Burma, and would have flooded an area roughly the size of Singapore.
Under a 2009 agreement between China Power Investment Corporation and Burma’s military-backed Asia World Corporation, 90 per cent of the power generated would have gone to China although most Burmese lack electricity. The Burmese government said it would renegotiate the terms of the dam project with China ”without affecting the friendly bilateral relations between the two countries”.
A high-level Burmese government official last week warned in a newspaper article that Western countries would push Burma further towards China unless they lifted economic sanctions.
Chinese businesses have spread rapidly in Burma in recent years, causing some anti-Chinese sentiment.
By Zin Linn Oct 03, 2011 1:05AM UTC
China urged discussion on a suspended joint hydropower project in Burma (Myanmar), saying the legitimate rights and interests of its companies should be protected, according to Xinhua News Agency on Saturday.In a statement posted on the agency’s website Saturday, VOA News also said, Chinese Foreign Ministry spokesman Hong Lei called on Burma to hold consultations to handle any problems with the Myitsone dam project. The statement notes that both countries agreed to undertake the project after rigorous studies and reviews.“The Myitsone hydropower plant is a China-Myanmar jointly invested project, which has gone through scientific feasibility studies and strict examinations by both sides,” said the spokesman.
“Relevant matters that have emerged during the implementation of the project should be properly settled through friendly consultations between the two sides,” he said.
Environmental analysts say the Myitsone hydropower plant, which will put up a reservoir the size of Singapore, will seriously damage green environment and measureless biodiversity. It is being built and invested by Chinese companies and over 90 percent of its electricity will be sent to China.
Burma’s President Thein Sein sent a decisive letter to the current parliament regular session on Thursday. In the President’s 10-point letter, postponement of the Myitsone Dam plant is one, mentioning disadvantages of the Chinese-financed Myitsone dam on the Irrawaddy River in Kachin state and it would be put off during the term of the existing government.
Hong Lei said the Chinese government always supports its enterprises to cooperate with foreign companies on a basis of mutual respect, equality and mutual benefits, and orders Chinese enterprises to strictly perform their duties and commitments according to laws and regulations of the countries where they work, Xinhua News said.
The Myitsone hydropower project is jointly invested by the China Power Investment Group, and Myanmar’s Ministry of Electric Power-1 and the local private Asia World Company.
The 500-foot dam has been under construction at the confluence (Myitsone) of the Mali Hka River and N’Mai Hka River, 27 miles north of the Kachin capital of Myitkyina, beginning in December 2009, and it will cost 3.6 billion dollars. With an installed capacity of 6,000 megawatts (mw), it is estimated to yield 29,400 million kilowatt-hours a year on completion which was earlier scheduled by 2019.
On May 27, 2010, on behalf of the communities suffering from the Myitsone Dam project in Kachin State, Kachin Development Networking Group (KDNG) appeal to Chinese President Hu Jintao to immediately halt the forced relocation and destruction of the villages of those opposed to this project by China’s state-owned China Power Investment Corporation (CPI).
Kachin people in exile signed a petition protesting against the dam project and appealing to halt it on 28 January and sent it to Chinese Prime Minister Wen Jiabao through Chinese embassies in Thailand, India, Singapore, Britain and New Zealand.
But, Chinese government did not take into consideration the requests made by native Kachin people who were never consulted about the damming projects in their neighborhood.
The CPI made the dam contract with the previous junta’s Electric Power Ministry in May 2007, without respecting the voice of the people who live in the region.
According to analysts, protestation to the hydro-power dam on the Irrawaddy has been swelling as pro-democracy and environmental activists claim to stop the dam plant using their citizen’s rights under the new semi-civilian government, which is controlled by military officers from the previous junta.
If the government inflexibly continued with the Irrawaddy dam project, there might be a nationwide mass protest resembling the 1988 people’s uprising, most observers believe.
October 2 2011 at 11:04amIn a quiet room in an ageing office block of Myanmar’s commercial capital Yangon, a worker scribbles on a whiteboard beneath a row of out-of-sync clocks, updating prices in what could be the world’s smallest stock market.Welcome to the Myanmar Securities Exchange. It is among the best-kept secrets of a repressive country hamstrung by Western sanctions and blighted by 49 years of military rule.
There is no trading floor, no flashing screens and no television show financial news channels. Just eight employees who handle over-the-counter transactions and manually update share prices on a whiteboard with a marker pen.
Set up 15 years ago, as a joint venture with Japanese broker Daiwa Securities, Myanmar’s stock market has attracted just two companies. This is an echo of broader problems in the resource-rich country that half a century ago was among Asia’s richest and is now one of its poorest.
But as Myanmar’s new civilian government presses ahead with reforms that could lead to greater political and economic freedom, and as China pumps in billions of dollars to develop its vast energy reserves, plans are afoot to expand.
Daiwa is working with the Tokyo Stock Exchange to establish rules and computer systems for a bigger stock market, according to a Daiwa spokesman. The plan expands on Daiwa’s 50-50 joint venture established in 1996 to set up the current exchange with Myanmar’s Finance and Revenue Ministry.
The biggest country in mainland southeast Asia has been one of the most difficult for foreign investors. The economy is restricted by sanctions, starved of capital and marred by mismanagement, but the eight-month-old parliament is stirring hopes of reforms that can slowly open access. Just over 50 years ago, the country, then known as Burma, was one of Asia’s most promising, the world’s biggest rice exporter and a major energy producer.
A senior official from the Ministry of National Planning and Economic Development said the government wanted to expand the number of listed firms as part of efforts by the Association of South East Asian Nations (Asean), of which Myanmar is a member, to form an interlinked stock market by 2015.
“The emergence of a stock exchange is very important for us in bringing the country in line with the rest of the Association of Southeast Asian Nations (Asean),” said the official, who asked not to be identified.
“Some important laws have already been drafted. After enacting these laws, the Securities and Exchange Committee will be formed. Then there will be rapid progress.”
That ambition is one of many signs of change since the army nominally handed power to civilians after the first elections in two decades last year, a process ridiculed at the time as a sham to cement authoritarian rule under a democratic facade.
Recent overtures by the government hint at possibly deeper changes at work – from calls for peace with ethnic minority guerrilla groups to some tolerance of criticism and more communication with Nobel Peace Prize laureate Aung San Suu Kyi, who was freed last year after 15 years of house arrest.
The push to expand the bourse also underlines how competition is heating up among exchanges in Asia’s frontier markets, following recent South Korean forays to build bourses in Cambodia and Laos.
Myanmar’s first stock exchange was closed in the 1960s after a military takeover. Its successor, the Myanmar Securities Exchange Centre, is a modest operation.
No new companies have signed up beyond the first two: Forest Products and Myanmar Citizens Bank. Both are jointly owned by the government and private investors.
For those who got in early, returns have been generous. Forest Products sold shares between 1993 and 1996 and has delivered dividends of about 25 percent a year.
Daiwa signed a deal on April 5, 1996 to start the exchange, but within a month the pact was cast into uncertainty as the military junta began rounding up hundreds of pro-democracy supporters in a crackdown on Suu Kyi.
That sparked an outcry in the West. US soft drink giant PepsiCo sold its stake in a Myanmar venture. US apparel firms cancelled contracts with Burmese suppliers. The White House urged Myanmar to halt its “pressure tactics”. A year later the US imposed sanctions as human rights abuses widened.
Undaunted, the exchange’s executive director, Soe Thein, assembled a small team to draft laws and set up an exchange regulator to achieve his dream of a capital market within five or six years. “But it failed to come up to our expectations.”
Now the new government has promised sweeping reforms – from tax reductions for exporters to microloans for farmers and interest rate cuts on bank loans. In recent weeks it has sought input from the International Monetary Fund.
The recent gestures follow the privatisation of hundreds of state assets from late 2009, including mining firms, an airline, shipping companies and factories, albeit mostly to cronies of the army regime. Its banking system is crippled by sanctions, but Soe Thein remains optimistic.
And his little bourse may even face competition soon. South Korean bourse operator Korea Exchange said in January it had sent a delegation to Myanmar to hold preliminary talks with the government about the possibility of opening a separate exchange.
English.news.cn 2011-10-02 11:31:45YANGON, Oct. 2 (Xinhua) — Thai Prime Minister Yingluck Shinawatra will pay an official visit to Myanmar in order to strengthen bilateral relations between the two neighboring countries, according to official sources on Sunday.At the invitation of Myanmar President U Thein Sein, the Thai prime minister will pay the visit in the near future, the official the New Light of Myanmar daily reported on Sunday.
The visit would be the Thai prime minister’s first time visit to the country after taking office, following her trip to Brunei, Indonesia, Cambodia and Laos later September.
The two sides will have discussions on enhancing bilateral relations and economic cooperation, some local traders said.
According to earlier report, bilateral trade between Myanmar and Thailand hit 2.9 billion U.S. dollars in the fiscal year 2010- 11, decreasing by 18 percent correspondingly.
Thailand stood first in Myanmar’s foreign trade partner line-up during the year, followed by China, Hong Kong SAR, India, Singapore, Japan, Malaysia and South Korea.
Statistics also show that Thailand represented the second in Myanmar’s foreign investment line-up with 9.568 billion dollars in 61 projects.
Reshma Patil, Hindustan Times
Ruili (Sino-Myanmar border), October 02, 2011
Last Updated: 01:43 IST(2/10/2011)One night in 2001, a 24-year-old Chinese citizen hailing from a remote border town on the southern Silk Road muttered a prayer and darted into Mizoram when the sentry at the Indo-Myanmar border let down his guard. “I told Indians that I’m from Nagaland. They never checked,” the bespectacled middle-school dropout revealed to the Hindustan Times in a mountainous frontier Chinatown called Ruili which is rimmed on three sides by Myanmar.The man introduced himself with two identities, a Chinese name and a Myanmarese name, spoke fluently in both languages, and marked the time in both nations. In India, he invented a third identity.
Tan (full name withheld) stayed undetected without a visa in India, passing himself off as a 21-year-old to study in Bangalore. He regularly traversed back and forth from India to China through Myanmar — for six years until 2007. He complained about the cost of the weeklong journey by bus, train and on foot: Rs 5,000 one-way.
It’s a journey no Indian dares attempt in reverse: from Mizoram to Mandalay to Ruili. This rural outpost has transformed from an underworld den of heroin and arms dealers into China’s strategic gateway to India and the Bay of Bengal with new cross-border highways, railroad and ports connecting it Myanmar.
India’s defence ministry this year warned that China has completed roads to all passes on the disputed border. In Tibet, the last dirt track in a county bordering India is being paved, helping meet a goal of extending roads in the Himalayan region from 58,000 km to 70,000 km by 2015.
Tan, a devotee of a state-backed church in his Chinese hometown, prayed to Jesus as he crept into the northeast state. He was not alone. They were a group of eight people from China and Myanmar who vanished inside India through the porous northeast. The crumbling roads may have impeded an advancing army but not the bands of infiltrators or dealers peddling arms to insurgents.
Rebuilding the northeastern roads may in fact make India’s borders more secure while bringing the economic opportunities denied to the region.
On the Stilwell Road
“The mountains on this side belong to Miandian (Chinese name for Myanmar) and the mountains on that side are Chinese,” explained my driver on the final lap of the restored World War-II China-Burma highway. The nearest Chinese airport to the Myanmar border is at Mangshi city, a two-hour drive on two black-topped lanes hugging a misty mountainside and paddy fields.
The landscape, bisected by a line of motorcycles and overloaded three-wheelers rumbling alongside villages and ramshackle huts, looks like a postcard from northeast Assam. But the Indian stretch of the 1,739-km road built by General Joseph Stilwell and Allied forces from Ledo in Assam to boost Chinese resistance against Japanese invaders is still a jungle trail even though the Indo-Myanmar side of the road has been rebuilt.
The border police sitting on stools at an unmarked checkpost near the Stilwell Road Wetland Park flagged down the taxi and peered in from the windows. Unlike Tan’s unchecked passage to India, my passport was photographed as they quizzed me.
“We have a saying that if you want to get rich, first build roads,” said Ren Jia, president of the Yunnan Academy of Social Sciences in Kunming, the capital of southwest Yunnan province. “We understand why India is not willing to open this road. Stilwell Road is a symbol of cooperation between China, India and Myanmar. We hope it can again link us. When there is a road there is trade.”
Yunnan, a hinterland of 26 ethnic minorities, is now being linked by trans-Asian rail and highways to its neighbours Myanmar, Laos and Vietnam through Kunming and Ruili.
To drive on China’s side of the Stilwell Road, take the flight from Beijing to Kunming, where the Ledo road ended. The three-hour flight from Beijing to Kunming traverses almost the same distance as Beijing to Urumqi, capital of northwest Xinjiang. Kunming and Urumqi are closer to Myanmar and Pakistan than to most Chinese provinces.
“Chinese writings reveal that Pakistan and Myanmar have now acquired the same place in China’s grand strategy in the 21st century that was occupied by Xinjiang (New Territory) and Xizang (Western Treasure House, that is, Tibet),” said Mohan Malik, professor of Asian security at the Asia-Pacific Centre for Security Studies in Hawaii. “Pakistan is perceived as China’s new Xinjiang and Myanmar as China’s Xizang in economic, military, and strategic terms.”
Border boomtown
The two-lane highway expands to six yawning lanes as it enters China’s final frontier on the Myanmar border.
The paddy fields in Ruili where locals grew their own rice have given way to a port and markets selling Myanmarese timber and jade. A railroad from Ruili is snaking toward Myanmar’s western port city Kyaukphyu. Chinese engineers are also building a 200-km road on the Myanmar side of the border, besides ports, highways and bridges. A railway from Kunming through Laos and Myanmar to Thailand and a China-Myanmar-Bangladesh road network are in the works.
“We’re going to build international highways, railways, water routes, oil and gas channels and make Ruili a pilot city in opening-up,” announced the Yunnan governor in June. Authorities brag that their port will be as busy as Shenzhen.
Strategists like Malik point out that the north-south transport corridor along the Irrawaddy River will give Beijing entry into the Indian Ocean and serve military objectives in the event of a conflict with India or the Taiwan Straits, or if a naval blockade is imposed through the Malacca Straits. “Historically, whenever there was conflict between Chinese and Indian interests,” he said, “Rangoon gave greater importance to Chinese interests. The Myanmarese dare not antagonise China and they don’t fear India.”
In Ruili, the Chinese exporters and Myanmarese increasingly depend on each other. Despite the massive infrastructure for a place with under 300.000 residents, the only economic movement is trade in raw materials sourced from Ruili’s Myanmar ghettos and marked-up products exported to the world. The town has no university. This reporter never saw a foreign tourist even in the biggest hotel. Residents go to Kunming or Mandalay to graduate. The Chinese in Ruili speak Myanmarese, but not English, and cross their border with special permits. They also trade parcels and messages over the side barricades or simply squeeze through the gaps from one regime to another.
Third meeting between opposition leaders and Labour Minister Aung Kyi. Talks judged “satisfactory” and included protection of the Irrawaddy and national stability. Burmese political experts consider the recent political developments in Burmese politics “positive”, freed of the influence of General …
Saturday, October 01, 2011
By Asia NewsYangon – A possible amnesty for (political) prisoners and a permanent cease-fire with armed ethnic groups. These just some of the issues discussed during a meeting yesterday between the Burmese opposition leader Aung San Suu Kyi and Labour Minister Aung Kyi, at Sane Lae Kan Thar, a government building in Yangon. Lasting about 77 minutes, it is the third official meeting between the Nobel Laureate and the senior official, and come after a face to face meeting with the president Thein Sein in recent weeks. Analysts judge the political developments of recent weeks “positive”, which could lead to a “real change” in Myanmar.In an official statement released after the meeting, both sides expressed “satisfaction” with the outcome of the meeting which also discussed joint cooperation in protecting the Irrawaddy River, collaboration for the stability of the nation, and the reaffirmation the principle of superiority of law and order. The leader of the National League for Democracy (NLD) and the Minister have also brought forward a new round of talks in the near future. Aung San Suu Kyi, 66, also welcomed the decision of President Thein Sein, who ordered the suspension of work on the construction of the dam on the Irrawaddy River (see AsiaNews 29/09/2011 Burmese President stops construction of Myitsone dam). “It is very important – said NLD leader – that [the government] hears the voice of the people. This is the role that every government has to fulfil. The Government must work to resolve issues of concern among the people. ”
Burmese policy experts, interviewed by AsiaNews, judge the meetings “positive”, for “positive results and a real change for the whole country.” In the last two decades in Myanmar, power has remained firmly in the hands of the military dictatorship. Now the new civilian government, appointed by the Parliament in recent months, despite being backed by the army and formed by many ex-officers, seems more oriented to concede some openings – albeit cautiously – to the opposition.
According to the source, an “institutional role in the short term” for Aung San Suu Kyi is unlikely, but “her entry into the country’s political life is inevitable “and “desirable as soon as possible.” People seem ready to “trust” the new government, which appears to have freed itself – according to unofficial rumours – from the influence of General Than Shwe, father and master of Myanmar for the past 20 years. “According to some – adds an official, on condition of anonymity – it seems that Than Shwe has problems of personal safety.”
The process towards the full democratization of the country may still be far off, but “the journey in the right direction” has already begun.
Last Updated: Saturday, October 01, 2011, 13:17
Washington: The US maintains a dual track policy on Myanmar of principled engagement and continuation of sanctions, the Obama administration has said, a day after its officials held a meeting with the country’s Foreign Minister.Myanmar’s Foreign Minister Wunna Maung Lwin visited the Foggy Bottom headquarters of the State Department on Thursday to hold talks with US Special Representative and Policy Coordinator for Myanmar, Ambassador Derek Mitchell, and Assistant Secretary of State for East Asian and Pacific Affairs, Kurt Campbell.The State Department yesterday described the meeting as “productive”, which among others was also attended by Assistant Secretary of State for Democracy, Human Rights and Labour, Michael Posner.
“This meeting reflects the US’ commitment to principled engagement and the Burmese government’s willingness to discuss our core concerns including human rights, political prisoners, democracy, national reconciliation and non-proliferation, which are critical to improving the US-Burma bilateral relationship,” it said.
This was the second meeting between the two sides in a week’s time. The last one was held in New York on the sidelines of the UN General Assembly session.
Mitchell had held talks with the Myanmarese leaders during his recent trip to Nay Pyi Taw.
Earlier this week, Deputy Secretary of State Williams J Burns had asked India to use its influence over Myanmar to bring in changes in the country.
“Across the board, we hope India recognises that with increased power comes increased responsibility — including the recognition, in the spirit of Gandhi, that an assault on human rights and freedom in one place is an assault on human rights and freedom everywhere,” Burns had said.
Recent weeks have seen encouraging signs from Myanmar, including a new embrace of the language of reform, he had said in his remarks on India-US relationship at a gathering jointly organised by the Federation of Indian Chambers of Commerce and Industry (FICCI) and the Brookings Institute, a Washington-based eminent American think-tank.
“Then-Foreign Secretary (Nirupama) Rao’s meeting with Aung San Suu Kyi earlier this year was an important step, and we hope that the Indian government will use its close ties in Burma to encourage concrete action on political and economic reform and national reconciliation,” Burns had said.
Published: 2/10/2011 at 12:00 AM
Newspaper section: NewsIt’s hard to tell what exactly is happening with our neighbours at the moment _ and academics, journalists and professional Burma-watchers seem just as bamboozled as the rest of us. Are we seeing real change under Burma’s newly “elected” civilian government, or is it the old wolf slipping seamlessly into sheep’s clothing?For its part, the government of President Thein Sein is making all the right noises to appease Western critics, diplomats and some of the NGOs who found little to admire in the old military regime which jailed, and still has in prison, over 2,000 political activists.
Foreign Minister Wanna Maung Lwin recently assured the UN’s General Assembly in New York that more political prisoners would be released in the near future. While welcome news, more sceptical observers are asking not just how many will be released but also whether those freed will include the old junta’s harsher critics.
Rapprochement with the previous regime’s nemesis _ pro-democracy leader and Nobel Peace Prize winner Aung San Suu Kyi _ also appears to be well under way since her release from house arrest 11 months ago.
Mrs Suu Kyi plans more talks with Burmese government officials following a meeting with President Thein Sein in Naypyidaw in August, after which she declared there had been ”positive development” in her country. Her first political tours outside of Rangoon since being released have been relatively uneventful, despite earlier fears they would draw the ire of authorities. The message for Mrs Suu Kyi and her National League for Democracy (NLD) seems to be for inclusion rather than exclusion as Burma transitions to democracy.
The United States, the European Union, the UN and Asean are also more willing to engage with the civilian government to encourage it to undertake real political reform and reconciliation. Burma is hoping to hold the chair of Asean in 2014, and Marty Natalegawa, the foreign minister of Indonesia, which currently holds the chairmanship, said the organisation would seek Mrs Suu Kyi’s opinion before making a decision on Burma’s request.
Kurt Campbell, the US assistant secretary of state, noted recently that ”winds of change are clearly blowing through Burma” and added ”the extent of it is still unclear, but everyone who’s gone there recognises that there are changes”.
Support for the baby steps the regime is taking towards democracy also came from the International Crisis Group (ICG) in a report with the self-explanatory title ”Myanmar: Major Reform Underway” released late last month.
The report drew a spirited response from Maung Zarni, a visiting fellow at the London School of Economics and Politics, who responded on The Irrawaddy news site to the ”Seven Deadly Sins” of the report, which he claims gave ammunition to the ICG’s anti-sanctions position.
Central to his criticism is that the ICG report did not consult sources who would have provided intelligence ”which would contradict or invalidate the report’s sweeping claims about major reform in Burma.” Among those omissions are a response from the armed ethnic armies to President Thein Sein’s peace offers. The report is also taken to task for playing down human rights abuses and ”war crimes” committed by the Burmese military.
But in terms of gestures, the grandest so far by the six-month-old government came on Friday afternoon when the president called for the suspension of construction of the controversial US$3.6 billion (112 billion baht) Myitsone dam in Kachin state in the country’s northeast.
Opposition to the dam is multilayered based not only on environmental and cultural concerns, but also the role of China which is backing it and building it (See Spectrum, pages 8-10). It has been an emotive issue for the Burmese government, with high-ranking officials reportedly divided over it, further complicated by Mrs Suu Kyi writing an open letter calling for the project to be reassessed.
U Aung Din, a former democracy advocate now in exile in the US, reflected the anti-China sentiments when he wrote ”China has colonised Burma without shooting a gun and has sucked the life of the people of Burma with the help of the Burmese regime and its cronies.”
While an apparent about-face by the Burmese government, it may result in improving its democratic credentials by sending a message that it is listening to both the people’s and opposition voices while taking a rare stand against its mightier ally. All this was played out, for Burma, in a more open media with voices of dissent allowed to be heard.
Prime Minister Yingluck Shinawatra will have her chance to hear about the reforms when she visits President Thein Sein in Naypyidaw on Wednesday to introduce herself to her Burmese counterparts.
Her minders have described the trip as routine, but it would be interesting to know what’s on the agenda given her brother’s cosy and questionable relationship with Burma’s generals in the past. They have also said Ms Yingluck has no intention of meeting Mrs Suu Kyi.
Given the ”winds of change” sweeping Burma perhaps it would be in Thailand’s interest for her to call on Mrs Suu Kyi some time in the future, the new civilian government, of course, willing.
The Financial Times – Reformists begin to make mark in Burma
By Tim Johnston in Bangkok
Reform might be a relative term when applied to Burma, but the architects of attempts to remodel the country after nearly 20 years of international isolation are very much in the ascendant.Burma is on the verge of releasing some of the more than 2,000 political prisoners held in its jails, a move that is one of the main criteria for the lifting of sanctions against the country. On Friday, meanwhile, the government suspended construction of a $3.6bn China-backed hydroelectric dam following pressure over the potential environmental and social impact.Those are the most prominent of a number of measures set in train by the new government and would seem to confirm that reformists led by President Thein Sein are calling the shots.
Since Mr Thein Sein’s administration took power in April, he has proposed a labour law that would allow trade unions to take industrial action and give them freedom of assembly; he has held face-to-face negotiations with Aung San Suu Kyi, the Nobel laureate and de facto opposition leader; and the authorities in Rangoon last week allowed an opposition demonstration to commemorate the uprisings of three years ago.
Outside Burma such steps would be unremarkable. But in the context of a country emerging from nearly 50 years of repression and political stagnation, they represent a vast shift. Even the army, the architects of that stagnation, seems to be in favour of change: 25 per cent of parliament consists of military appointees and they supported the prisoner release proposal when it was put to a vote.
Although last November’s elections are widely believed to have been rigged, the new political architecture, with its competing centres of power – the presidency, parliament, the army and political parties – mimics democracy in its checks and balances and could, some analysts believe, provide a foundation for a more representative system.
The signs are encouraging, but they do not yet add up to a measurable shift on the ground. Amnesty International estimates there are still more than 2,100 political prisoners, and a report by the Committee to Protect Journalists published last week concluded that “the government has made virtually no progress on press freedom”.
When Derek Mitchell, President Barack Obama’s special envoy to Burma, met Wunna Maung Lwin, foreign minister, last Tuesday, he set out a shopping list of what the US would like to see.
“They emphasised that the US seeks concrete steps from the government of Burma to signify a genuine commitment to reform, including release of all political prisoners, further meaningful dialogue with Aung San Suu Kyi, a cessation of hostilities in and violence against ethnic areas, and transparency in its relationship with North Korea,” a state department spokesman said.
If, as Mr Wunna Maung Lwin has promised, a substantial number of prisoners are released, many analysts say the west needs to respond positively, most obviously with a relaxation of sanctions.
The charge is likely to be led by the World Bank, the International Monetary Fund and the Asian Development Bank, all quietly exploring the limits of the legal restrictions on their operations in the country.
If there are clear signs of reform, the unresolved conflicts with heavily armed ethnically based militias along Burma’s eastern borders with China and Thailand present the most formidable challenge for the government.
Beijing is investing billions of dollars in oil and natural gas pipelines, hydroelectric dams and railways that run through territory controlled by ethnic militias, increasing the pressure on both the government and the ethnic groups to find a more stable and sustainable answer to the current ad hoc ceasefire agreements.
Burma has a long history of false dawns. Its decision on Friday to halt work on one of the infrastructure projects – and the terse response from China – will no doubt test further the country’s newfound desire to reform.
Friday, 30 September 2011 22:15 Te Te
New Delhi (Mizzima) – A scheduled speech to the Myanmar Fisheries Federation (MFF) by cartoonist Aw P Kyel has been suspended by authorities. Three days before the order, the MFF requested him not to talk about matters regarding Myitsone Dam, he told Mizzima.“As soon as I heard that [the government] decided to halt the Myitsone project, the fisheries federation called me. They said the authorities ordered them to suspend the literary talk,” said Aw P Kyel.He said, “The MFF has organized literary talks for many years, so they have a lot of experience. MFF officials cancelled the arrangement because the authorities sent the order and they [MFF officials] cannot refuse it.”
Aw P Kyel, a well-known conservationist, had planned to deliver a speech titled “Help in Pushing” that would have covered topics regarding environmental conservation and Burma’s current status among neighbouring countries.
“For instance, if the wheels of a bullock cart are stuck in mud, we cannot move forward. The country cannot improve. To improve, we need to struggle from the mud. I had planned to talk about it. I’ve talked about it for two or three months [in previous speeches],” he said.
The MFF and the Myanmar Shrimp Association jointly invite writers and scholars every two weeks to deliver speeches at the MFF headquarters.
Friday, 30 September 2011 19:52 Phanida(Interview) – Despite President Thein Sein’s decision to halt the Myitsone dam project, National Democratic Force member Bauk Ja said that she would sue China Power Investment Corporation for losses and damages on the project.Bauk Ja has collected signatures from states and regions located along the Irrawaddy River for a signature campaign against the dam project.
Mizzima correspondent Phanida talked with Bauk Ja about her opinion of President Thein Sein’s decision to halt the project during his tenure and other issues surrounding the dam project.
Question: What do you think about President Thein Sein’s decision to halt the Myitsone dam project?
Answer: A temporary suspension is not certain [that the dam will stop permanently]. It seems that they have acceded to people’s request because they are afraid that people will stage an uprising. They did not say the project has been completely stopped.
Q: What do you want to happen regarding the dam project?
A: We want China to stop the dam construction. Just temporarily acceding to people’s request is like giving a child a snack to make the child silent. We cannot be quieted. If the suspension is just temporary, people cannot celebrate. They will be in suspense, wondering when it [the construction] will start again. If the government is concerned about citizens’ welfare, the project should be halted permanently and we should cancel the contract with China, then the people will be satisfied.
Q: If the contract between the Burmese government and the Chinese government is cancelled, what could happen?
A: China may ask for compensation. If the [Burmese government] cancels the contract, they may demand compensation.
Q: Will you stop conducting your campaign against the Myitsone Dam project?
A: We will continue. We will do it until [the authorities] stop the project [permanently]. We will sue China’s CPI (China Power Investment Corporation) Company because many things in the area were damaged. We will sue it to prevent it from continuing the project.
Q: Do you think people are happy because the president has decided to halt the project after people raised widespread objections?
A: They cannot be happy because it’s just a temporary suspension. If the project is completely cancelled, we will be very happy. Temporary suspension makes me more worried. And it’s not sure whether they really will halt the project. Despite their words about halting the project, they may continue the project [secretly]. And we cannot guess how they will negotiate [with China]. It’s not just Myitsone Dam. We want the authorities not to build any dam along the Irrawaddy River. They never satisfy the demands of the people. Because of their dishonest actions, people find it hard to trust them.
Q: So, how can they prove that they are worthy of trust?
A: Regarding fighting (in some ethnic areas), although they say they will try their best to establish peace, they are fighting bitterly [in ethnic areas]. That shows who they really are. They did it [the Myitsone announcement] because they are afraid of a mass uprising.
******************************
43 comments
etone
October 4, 2011 at 9:56 am
[mrsorcerer:11571] လုပ်ကြဦးမလား ပတ်စ်ပို့
————–
ရန်ကုန်မြို့ ပန်းဆိုးတန်းက မနလ ရုံးလို့ ခေါ်တဲ့ မြန်မာနိုင်ငံကူးလက်မှတ် ထုတ်ပေးရေးအဖွဲ့ရုံးရှေ့မှာ လူ ၂ဝဝ ခန့်ဝိုင်းအုံနေကာ အသံမျိုးစုံ ပေါ်ထွက်နေသည်။
ဘွဲ့ရပြီး ယောင် ၆ဝ ဖြစ်နေမယ့်အစား စင်္ကာပူဖြစ်ဖြစ်၊ မလေးရှားဖြစ်ဖြစ် တနေရာသွားပြီး အလုပ်လုပ်ဖို့ အိမ်က တိုက်တွန်းနေတာကြောင့် ပွဲစားမအပ်တော့ဘဲ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ပတ်စ်ပို့လုပ်ရန် ထွက်လာခြင်းပင်။
ပွဲစားက အမြန်ကြေးကို ကျပ် ၂ သိန်းခွဲမှ ၃ သိန်းခွဲကြား ယူသည်။ အမြန်ဆိုသော်လည်း လူက ပွဲစားကို နေ့တိုင်း ဆက်သွယ်နေရသည်။
တနင်္လာနေ့မို့ လူပိုများတယ်လို့လည်း တချို့ ပြောနေသည်။ လွန်ခဲ့သည့် နှစ်များစွာက မနလ ရုံးသည် အခုထက် ပိုမိုကြာရှည်ပြီး ရှုပ်ထွေးသည့် လုပ်နည်းလုပ်ဟန်များ ရှိခဲ့ဖူးကြောင်း နာမည်ဆိုး သင်းခဲ့ဖူးသည်။
ရုံးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် လူများ ပြုံပြီး ဝင်သွားကုန်သည်။ အဝင်အထွက်ဟု ရုံးမျက်နှာစာ အပြင်ဘက်တွင် သံတန်းများခံထားပြီး လုံခြုံရေးများ စောင့်နေသည့် ဂိတ် ၂ ဂိတ် ရှိတာကို တွေ့ရတာမို့ အဝင်ဘက်ကို ခပ်မြန်မြန် တိုးလိုက်သည်။
“ဟေ့ဟေ့ … နေဦးလေ။ မင်းအိတ်ကြီး ယူသွားလို့ မရဘူး။ ဒါက လုံခြုံရေးအရ အိတ်တွေကို အထဲယူလို့ မရဘူး။ ဒီတော့ အိတ်ကိုထားခဲ့ပါ” ဟု လုံခြုံရေးတဦးက ပြောလာသည်။
“မင်းအိတ်ကို အပြင်မှာ အပ်ခဲ့လိုက်၊ အပ်လို့ရတဲ့ နေရာတွေ ရှိတယ်” ဟု ဆိုကာ ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိ အမျိုးသမီးတဦး ထိုင်နေသော ကွမ်းယာဆိုင်ဆီ သူက လက်ညှိုးညွန်လိုက်သည်။
စစချင်း အိတ်အပ်ခအဖြစ် ကျပ် ၂ဝဝ ထွက်သွားပြီ။
စိတ်တထင့်ထင့်နှင့် လက်ထဲက စာရွက်စာတမ်း တပုံတပင်ကြီး ကိုင်ကာ ရုံးထဲ ဝင်လိုက်သည်။ အထဲရောက်တော့ ဘယ်က စရမှန်း မသိတာနှင့် ရဲကို လှမ်းမေးတော့ ဘယ်လိုလုပ်ရမည်ကို အစအဆုံး ရှင်းပြလေသည်။ ပြီးတော့ မမှတ်မိရင် နံရံတွေမှာ အစီအစဉ်တွေ ရေးထားတယ် ကြည့်လိုက်ပါဟုလည်း ဆိုလေ၏။
ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ ပထမဆုံး တန်းစီရသည်။ လူတွေက များလွန်းသဖြင့် ချွေးတပြိုက်ပြိုက် ထွက်လာသည်။ ၁ဝ မိနစ်ခန့်အကြာတွင် ဓာတ်ပုံရိုက်တဲ့ အစီအစဉ် ပြီးသည်။ လောလောဆယ်တော့ ပတ်စ်ပို့ဓာတ်ပုံဖိုးက ၃၅ဝဝ ကျပ်။
ပြီးရင် မှတ်ပုံတင်သန်းခေါင်စာရင်း စစ်ရမတဲ့။ ဒါနဲ့ မှတ်ပုံတင်စစ်သည့် နေရာကို ဆက်တိုးရပြန်၏။ အပြင်မှာ ကြားဖူးသည့် ‘ရစ်တယ်၊ ပြသနာရှာတယ်’ ဆိုတာများ မရှိ။ သို့သော် မှတ်ပုံတင်စစ် အရာရှိကို ၁ဝဝဝ တော့ ပေးလိုက်ရသည်။ သူ့ရှေ့ရှိ လူများ ပေးသွားတာ မြင်ရသဖြင့် လိုက်ပေးလိုက်ခြင်းပင်။
ဒါပြီးရင် ဖောင်ဝယ်ဖို့ ပထမထပ်ကို တက်ရမယ်တဲ့။ ပထမထပ်ရောက်တော့ ဖောင်ဝယ်သည်။ အလည်အပတ်ဟု ရေးထားသည့် ကောင်တာတွင် သူလိုချင်တဲ့ ဖောင်ကို ၂ဝဝဝ နှင့် ဝယ်ရပြန်သည်။ စာရွက်က ၁ဝ ရွက်နီးပါး ရှိ၏။ ဖြည့်စရာများကလည်း တပုံစံတည်းကို ၆ ရွက်ခန့် ပါသည်။ တခါတည်း ဖြည့်သွားရင် ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားသေးသည်။ နေရာလပ်မရှိအောင် ပြည့်နေသော ရုံးထဲမှာ ဘယ်သွားဖြည့်ရမှန်းမသိ။
အောက်မှာတော့ စာအုပ်ဖိုးသွင်းမည့် လူ ၁ဝဝ ကျော်ခန့်က သူ့ရှေ့မှာ စောင့်ကြိုနေသည်။
သူ အခု ဝယ်လာသည့် ဖောင်ထဲတွင် ပါသည်ကို သတိပြုမိပြီး ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ ငွေသွင်းစာရွက် ဖြစ်နေတာနဲ့ မတ်တပ်ရပ်ရင်း ငွေသွင်းစာရွက်ကို ဖြည့်လိုက်သည်။ နံရံမှာတော့ ငွေသွင်းစာရွက်ဖြည့်ပုံကို ပြသထားသဖြင့် အလွယ်တကူ ဖြစ်သွားသည်။
ငွေသွင်းအလှည့်ရောက်တော့ စာအုပ်ဖိုး ၁၉ဝဝဝ ကျပ်နဲ့ ဝန်ဆောင်ခ ကျပ် ၁ဝဝဝ ဟု ရေးထားသည်။ ဘယ်လို ဝန်ဆောင်လိုက်သည်မသိ မူးနောက်နေအောင် စောင့်နေရတဲ့ တန်းစီစနစ်တဲ့ ဝန်ဆောင်ပေးလိုက်တာကို ၁ဝဝဝ ပေးလိုက်ရတာ မတန်။
နောက်တနေ့ မနက်စောစောမှာ ပြန်လာ၊ ထုံးစံအတိုင်း တန်းစီပြီး ဓာတ်ပုံရွေးလိုက်၏။ ငွေသွင်းဘောင်ချာလည်း မိတ္တူလိုသည်။ ဒါနဲ့ အောက်ဆုံးပြန်ဆင်းပြီး ဘယ်မှာ ငွေသွင်းရမလဲ လိုက်ရှာသည်။ အဆောက် အအုံဟောင်းရဲ့ ထောင့်မှာ ငွေသွင်းသည့်နေရာ တွေ့ရသည်။ လျှပ်စစ်ဖြင့် စစ်ဆေးနိုင်သော သင့်မှတ်တမ်းအတွက် မှင်ဖိုး၊ စာရွက်ဖိုး၊ စက်ပစ္စည်းထိန်းသိမ်းခ ၁၂ဝဝ တဲ့။ ၁၂ဝဝ က အကြွေပြဿနာကြောင့် ၁၅ဝဝ ပေးလိုက်ရ၏။ နောက်တခေါက် အပေါ်ပြန်တက်လာလိုက်ပြီး ဖောင်ပြန်ဝယ်တော့ နောက် ၂ဝဝဝ ထပ်ကုန်ရပြန်သည်။
ဖြည့်ရမည်များ ကြည့်ပြီး စိတ်ကုန်ချင်လာသည်။ အဖေအမေ့ဘက်က ဆွေမျိုးညီအကို မောင်နှမတွေ အကြောင်းပါ ပါလာသည်။ ဒါနဲ့ တနာရီနီးပါးကြာအောင် မတ်တပ်ရပ်ရင်း ဖောင်ဖြည့်လိုက်ရ၏။ အားလုံးတော့ ပြီးပြီ၊ ဖောင်စိစစ်တဲ့ စားပွဲရှိရာ ဒုတိယထပ်သို့ ပြန်တပ်ဖို့က ရှိနေသေးသည်။ နံရံမှာ တွေ့ရသည့် လမ်းညွှန်ချက်များက မပြည့်စုံတော့ တက်ရဆင်းရ လုပ်ရတာများ ပိုကဲသွားတော့သည်။
ဒါတောင် အရင်ကထက် အများကြီး အဆင်ပြေလာတယ်တဲ့။ စိစစ်တဲ့ မမက စာရွက်များကို အသေးစိတ်ကြည့်ပြီး သေချာစီပေးသည်။ ဓာတ်ပုံလည်း ကပ်ပေးသည်။ အားလုံးပြီးသွားတော့ မောင်လေး ဒီကနေ့တရက်ထဲ အပြီးတင်ချင်လားဟု မေးသည်။ တခါတည်း ပြီးသွားတော့ ကောင်းတာပေါ့ဗျာဆိုတော့ သူက ဒါဆို ၃ သောင်းပေးရမယ်လို့ ဆိုလာသည်။
ဈေးဆစ်တော့ ၂ သောင်းနဲ့ ဈေးတဲ့သွားကာ သူ့ကို ဖောင် အပ်လိုက်သည်။ ခဏနေတော့ ချလံတခု ပါလာသည်။ အဲဒီချလံမှာ ယနေ့ နေ့စွဲနှင့် လေးလွှာမှာ သွားတင်လိုက်ဖို့ပဲ ရှိသည်။ မဟုတ်ရင် သူတို့ပြောတဲ့နေ့ကျမှ တခါပြန်လာပြီး တင်ရမည်။
အဲဒီချလံကို ပေးပြီး ပွဲစားနှင့် ရက်ပိုင်း အမြန်ရိုက်ထုတ်ချင်လျှင် တသိန်းခွဲနှင့် ရသည်။ မဟုတ်ရင် တလပြည့်တဲ့နေ့ နောက်ပိုင်း ထုတ်လို့ရပြီ။ နောက်ထပ် ၁ရ နှင့် ၁၉ လုပ်ဖို့ ၃ သောင်းခွဲခန့် ကုန်ရဦးမည်။။
ဒီ Blog ကို ဖတ်ပီးမှ ပတ်စပို့ လုပ်ကြပါ..။ပြည်ပ ရောက်ရှိနေတဲ့ ညီအကို သူငယ်ချင်းတွေ အတွက် အကောင်းဆုံးကြံဥဏ် ပေးချင်တာကတော့ ရန်ကုန် မှာ ပြန်ပီး ပတ်စပို့ လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကို ဒီ Blog Post ကိုဖတ်ပီးမှ ဆုံးဖြတ်ပါ လို့
အကြံပြုချင်ပါတယ်..။..။
KoNyeinChan
October 4, 2011 at 1:47 pm
ဒေါ်တုံတုံတို ့ကတော့ ပို ့မယ့်ပို ့ ကူးတို ့ရောက်အောင်မပို ့ဘူး.. ဆိုလိုတာက အားလုံးပေါင်းကုန်ကျငွေကိုပြောတာပါ.. ဒီပို ့စ်အတွက်ကျေးဇူးပါ.. လောလောဆယ်တော့ ဂဏန်းပေါင်းစက်နဲ ့တွက်လိုက်ဦးမယ်.. ပျမ်းမျှ ငါးသောင်းလောက်ကျတာဘဲ.. ဒီ မလေးရှားမှာတော့ မနက်တင် ညနေရ.. မြန်တော့မြန်တယ် ဒါပေမယ့် မြန်မာပြည်မှာထက်တော့ ပိုကုန်တယ်
etone
October 6, 2011 at 10:51 am
ပိုက်ဆံပေးရပြီး စိတ်ချမ်းသာလျှင် ဟုတ်သေးတယ် .. အခုဟာက ပတ်စပို့ရုံးက ဘုရားပွဲ လှည့်သလိုပဲ .. အနံ ့ပေါင်းစုံနဲ့ … process အဆင့်ဆင့် မသိလို့ကတော့ .. ယောင်ယောင်ဝါးဝါး နဲ့ သွားရတုန်းပဲ … 🙁
windtalker
October 6, 2011 at 12:04 pm
သူကြီး စပေါ့နယူး တွေ ဖတ်ရင်း ခေါင်းတွေ ရှုပ်လာတယ်
အင်းဂလိစာ ကောင်းကောင်းမတတ်တော့
ရမ်းသမ်းဝိုးတဝါးနဲ ့
အောက်က
etone သတင်းလေးဖတ်လိုက်ရမှပဲ
ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ဖတ်ကောင်းသွားတယ် ဗျို ့
etone
October 6, 2011 at 2:00 pm
သမီးအရင်းနှင့်သားမက်တို့က မိခင်ဖြစ်သူ အဘွားအိုတစ်ဦးအား ဘုရားတန်ဆောင်းတစ်ခု၌ လာရောက်စွန့်ပစ်သွားခဲ့
http://first-11.com/index.php?option=com_content&view=article&id=10411:2011-10-05-15-43-02&catid=43:2009-11-10-07-39-09&Itemid=111
သမီးအရင်းဖြစ်သူနှင့် သားမက်တို့က မိခင်ဖြစ်သူအသက် ၈ဝ ဝန်းကျင်အရွယ်ရှိ အဘွားအိုတစ်ဦးအား ဘုရားတန်ဆောင်းအတွင်း လာရောက်စွန့်ပစ်သည့်ဖြစ်စဉ် ကြည့်မြင်တိုင်မြို့နယ်၌ စက်တင်ဘာလ ၂၉ ရက်နေ့ ညနေ ၅ နာရီအချိန်ဝန်းကျင် အချိန်ကဖြစ်ပွားခဲ့ကြောင်း သိရသည်။
အသက် ၈ဝ ကျော်အဘွားအိုကို သားမက်နှင့်သမီးဖြစ်သူတို့က အငှားကားနှင့်ခေါ်ဆောင်လာပြီး ကြည့်မြင်တိုင်မြို့နယ် ကျောင်းကြီးတိုက်ရှိ မဟာသကျမုနိ ရုပ်ပွားတော်မြတ်ကြီး ဂန္ဓကုဋိတန်ဆောင်းကြီး အတွင်း၌ ထားသွားခဲ့ကြောင်း သိရှိရသည်။
စွန့်ပစ်ခံခဲ့ရသော အဘွားအိုမှ ”အိမ်မှာကတည်းက အဘွားရဲ့ သားမက်က အိမ်ပေါ်က ဆင်းသွားဖို့၊ မဆင်းရင် မြစ်ထဲပစ်ချမယ်လို့ပြောလို့ အဘွားက ငါက ရေကြောက်ပါတယ်။ မလုပ်ပါနဲ့လို့ တောင်းပန်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သိပ်မကြာခင်မှာ သားမက်နဲ့သမီးက အပြင်သွားမယ်ဆိုပြီးတော့ ကားတစ်စီးပေါ် ခေါ်တင်သွားခဲ့ပါတယ်။ ဘုရားဝင်းတစ်ခုထဲလည်းရောက်ရော သမီးဖြစ်သူက အဘွားကိုဒီမှာ ဘုရားရှိခိုးပြီး ဥပုသ်စောင့်ဆိုပြီးတော့ ထားသွားခဲ့တာပါ။ အခုအဘွားမှာ သား သမီးလည်း မရှိတော့ဘူး။ နေဖို့လည်း မရှိတော့ဘူး” ဟု စွန့်ပစ်ခံခဲ့ရသည့် အဘွားအိုက ပြောကြားခဲ့သည်။
အဆိုပါအဘွားအိုမှာ ထန်းတပင်မြို့နယ်တွင် နေထိုင်ကြောင်းသိရှိရပြီး သက်ဆိုင်ရာ တာဝန်ရှိသူများမှ ထန်းတပင်မြို့နယ်မှ တာဝန်ရှိသူများနှင့် ချိတ်ဆက်ဆောင်ရွက်နေပြီး အဆင်ပြေခဲ့မှုမရှိပါက နောက်ဆုံးအဆင့် အနေဖြင့် ဘိုးဘွားရိပ်သာသို့ ပို့ဆောင်ပေးသွားမည်ဖြစ်ကြောင်းကို ကြည့်မြင်တိုင်မြို့နယ် အိုးဘိုရပ်ကွက်မှ တာဝန်ရှိသူ ဦးဝေလင်းက ပြောကြားခဲ့သည်။
”အဘွားကလည်း သားသမီးတွေဆီ ပြန်မသွားရဲတော့ဘူးလို့ ပြောပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့ကတော့ သာသနာပြုအဖွဲ့တစ်ခုနဲ့ ပူးပေါင်းပြီးတော့ ဘိုးဘွားရိပ်သာကို ပို့ပေးဖို့စီစဉ်ထားပါတယ်” ဟု ဦးဝေလင်းက ပြောကြားခဲ့သည်။
ယခုအချိန်အထိ အဘွားအိုအား ကျောင်းကြီးတိုက်အတွင်းရှိ ဘုံပျံကျောင်း စားဖိုဆောင်တွင် အမျိုးသမီး အဖော်တစ်ဦးနှင့် ခေတ္တစောင့်ရှောက်ထားကြောင်း သိရှိရ
parlayar46
October 6, 2011 at 6:32 pm
ဒီဖြစ်ရပ်အတိုင်းအမှန်ဆို တော်တော် ရိုင်းစိုင်းတဲ့သမီးနဲ့သားမက်ပဲ။ အထူးသဖြင့် သမီးပေါ့။
အဲဒါမျိုးဥပဒေနဲ့ကိုတားသင့်တယ်။ ဥပမာ ချွင်းချက်အခြေအနေတချို့ကလွဲရင် မိဘရဲ့ စားဝတ်နေရေးကို စောင့်ရှောက်ဘို့ သားသမီးတွေကို တာဝန်ရှိစေသင့်တယ်ထင်တာပဲ။
nozomi
October 7, 2011 at 5:56 pm
Eleven က အဲဒီပို့စ် အောက်မှာ မန်းထားတာတော့
theinoung 2011-10-06 19:26
ဒီနေ့ ( ၆.၁၀.၂၀၁၁ ) မှာပဲ .. အဖွားက သန်လျင်ဖက်က သူ့အိမ်ကို ပြန်ရောက်သွားပါပြီ။ အခြေအနေက .. စွန့်ပစ်ခံရတာမျိုးမဟုတ်ပါဘူး။ အဖွားက စိတ်ကျန်းမာရေး ကောင်းပုံမရတာပါ။ ဂေါပကလူကြီးတွေလည်း အဖွားရဲ့အိမ်သားတွေနဲ့တွေ့ပြီးလို့ အဖွားအတွက် စိတ်အေးသွားရပါပြီ။
သည်နေ့ နေ့လယ်ပိုင်းတွင် ဂျာနယ်တွင်ပါရှိသော ဘုရားဝင်းအတွင်း၊ ကျောင်းကြီးတိုက်အတွင်းမှ ဘုံပျံကျောင်းသို့ သွားရောက်မေးမြန်းရာ ဘုန်းကြီးကျောင်းသားဟု ထင်ရသော လူငယ်လေးတစ်ဦးက နေရပ်သို့ ဆက်သွယ် ပြန်ပို့ပေးလိုက်ပြီဖြစ်ကြောင်း ပြောကြားပါသည်။ ထိုနေရာမှ ထွက်လာခဲ့ပြီး ဘုရားဝင်းအတွင်း ဂေါပကနေရာဆောင် အနီးမှ ယူနီဖောင်းဝတ် ဝန်ထမ်းအစ်မကြီး တစ်ဦးကို အကျိုးအကြောင်း မေးမြန်းရာ သေချာသိလိုလျှင် အိုးဖိုရပ်ကွက်ရုံးတွင် သွားမေးပါရန် လမ်းညွှန်လိုက်ပါသည်။
အိုးဖိုရပ်ကွက်ရုံးသို့ ရောက်လျှင် ရုံးတံခါးပိတ်ထားပါသဖြင့် ရုံးမျက်နှာချင်းဆိုင်ရှိ ကွမ်းယာဆိုင်ကို အကျိုးအကြောင်း ဆက်မေးသော် ကွမ်းယာဆိုင်မှ ရပ်ကွက်လူကြီးအိမ် ရှေ့လမ်းထဲမှာရှိပါတယ် သွားမေးချင်မေးပါလို့ ပြောလို့ ရပ်ကွက်လူကြီး ဦးအောင်မြင့်စိုး အိမ်သို့ သွားရောက်မေးမြန်းခဲ့ပါတယ်။ အဖွားကို သူ့အိမ်နဲ့ ဆက်သွယ်ပြီး ပြန်ပို့လိုက်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း၊ အဖွားက သူငယ်ပြန်ချင်သလိုဖြစ်နေပြီး သူ့ဘာသာ ဘတ်စကားစီးပြီး အိမ်က ထွက်လာခြင်းဖြစ်ကြောင်း သံလျင်ဘက်မှ ဖြစ်ကြောင်း။ ထို့ကြောင့် သက်ဆိုင်ရာချင်း ဆက်သွယ်ပြီး ပြန်ပို့ပေးလိုက်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း ပြောပြပါတယ်။ ဒါကြောင့် အကြောင်းစုံ သိရတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါကြောင်း ပြန်ပြောပြီး ပြန်လာခဲ့ပါတယ်။ တစ်ခု ပြောဖို့ ရှိတာကတော့ ဘုန်းကြီးကျောင်းသား လူငယ်လေးဆီက ကြားခဲ့တဲ့ စကားထဲမှာ သူ့သမက်ကလည်း ရပ်ကွက်လူကြီးဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းပါပါတယ်။ ဆက်မေးတော့ သူလည်း သေချာမသိပါဘူး အခုတော့ ပြန်ပို့ပေးလိုက်ပါပြီလို့ပဲ ပြောပါတယ်။
သည်ကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး စိတ်မကောင်းခြင်းဖြစ်နေကြသူများရော၊ လိုအပ်လျှင်လှူဖို့ လက်များ ကမ်းပေးသော မိတ်ဆွေများအားလုံးကို ကြည်နူးပီတိနဲ့အတူ ကျေးဇူးအထူးတင်ရှိပါတယ်…။ ဝိုင်းဝန်းဆွေးနွေးကြသူများကိုလည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဘယ်သတင်းက ဘယ်လို ဆိုတာတော့ သတင်းသမားမဟုတ်တဲ့အတွက် ပြောမပြတတ်တော့ပါဘူး ..။
@ Sanda Hlaing (Facebook)
Credit to : mmcybermedia-com / zay yar mg
kai
October 6, 2011 at 2:52 pm
China says Myanmar pipeline project continues despite dam suspension: report
Singapore (Platts)–4Oct2011/212 am EDT/612 GMT
Construction of the $2.5 billion Sino-Myanmar oil and natural gas pipelines by China National Petroleum Corp is progressing according to plan and proceeding smoothly, the official Xinhua news agency reported on Tuesday, just days after Myanmar announced that it has suspended construction of a China-backed dam project.
“CNPC has attached great importance to Myanmar’s public welfare and fulfilling its social responsibility. Whenever there is a cyclone or earthquake in Myanmar, CNPC has always provided aid in the form of cash donations or goods,” Xinhua said.
myatthwin62
October 13, 2011 at 8:31 am
US reporter talks West’s anti-China campaign
http://english.peopledaily.com.cn/90883/7615208.html
an interview with U.S. journalist Andre Vitchek, who recently wrote “The West Perfecting Its Techniques to Hurt China”, in which he criticized the role the Western press plays in bashing China. Below is the interview:
PD Online: How long does it take to gather the necessary materials for the article? Why did you write this article? What is the article trying to tell the readers?
Vitchek: Writing such article is an ongoing process. And it is logically deducted from my experience; from working and living on all continents – North and South America, Oceania, Asia, Africa and Europe. The purpose of the article was to warn, to alert readers about the forces of Western propaganda, to show how it works and what are its goals……
myatthwin62
October 13, 2011 at 8:35 am
I believe the other Burmese-oriented ‘news’ Website, http://www.irrawaddy.org, is funded by certain Western intelligence agencies to maintain an anti-China posture. “Mandalay Gazette” is more ‘fair & balanced’ despite some scurrilous attacks by some folks who claimed to be ‘Bama myochit’. You know who you are, don’t you?
etone
October 6, 2011 at 2:59 pm
ငမိုးရိပ်ချောင်းအတွင်း မိကျောင်းတွေ့၍ လိုက်လံရှာဖွေ ဖမ်းဆီးနေ
ငမိုးရိပ်ချောင်းတွင်း သွားလာနေသော မိကျောင်းအား အောက်တိုဘာလ ၃ ရက်နေ့တွင် တွေ့ရစဉ်
၂၀၁၁ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၃ ရက်နေ့က ဒဂုံမြို့သစ်(တောင်ပိုင်း)မြို့နယ် ငမိုးရိပ်ချောင်းအတွင်း တစ်နေရာ၌ မိကျောင်းတစ်ကောင် တွေ့ရှိသောကြောင့် သက်ဆိုင်ရာ ဖမ်းဆီးရေးအဖွဲ့များ လိုက်လံရှာ ဖွေနေကြောင်း သိရသည်။
အဆိုပါ မိကျောင်းသည် အမှတ် ၅၂၅ မေယုလမ်း စက်မှုဇုန်(၁) (၂၃) ရပ်ကွက် မေယုရေထွက်ကုန် ပစ္စည်းများ ကုမ္ပဏီလီမိတက်၏ အနောက်ဘက် ချောင်းကမ်းနား ငါးသင်္ဘော ဆိုက်ကပ်သည့် နေရာအနီး၌ တွေ့ရှိခဲ့ကြောင်း သိရသည်။
4276a
မိကျောင်းအား လာရောက်ကြည့်ရှုသူများ
ယင်းမိကျောင်းကို အောက်တိုဘာလ ၃ ရက်နေ့ မွန်းလွဲ ၁ နာရီဝန်းကျင်မှ စတင်တွေ့ရှိခဲ့ကြောင်း၊ စက်ရုံမှ တာဝန်ရှိသူများက အဆိုပါ မိကျောင်းအား ဖမ်းဆီးရန်အတွက် သက်ဆိုင်ရာ အဖွဲ့အစည်းသို့ အကြောင်းကြားခဲ့ပြီး အောက်တိုဘာလ ၄ ရက် နေ့ နံနက် ၁ဝ နာရီအချိန်အထိ ဖမ်းဆီးရန် ဆောင်ရွက်နေကြောင်း သိရှိရသည်။
ယင်းကဲ့သို့ မိကျောင်းအချိန် အတန်ကြာစွာ တွေ့ရှိရခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ မေယုရေထွက်ကုန် ပစ္စည်းများ ကုမ္ပဏီလီမိတက်၏ တာဝန်ရှိသူတစ်ဦးက “အဲဒီ မိကျောင်းကို ကျွန်တော်တို့ ကုမ္ပဏီကဝန်ထမ်းတွေက အောက်တိုဘာလ ၃ ရက်နေ့ မွန်းလွဲ ၁ နာရီ ဝန်းကျင်က စတင်တွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်။ မိကျောင်းက ကမ်းနားမှာနေလိုက်၊ လူတွေကအသံ ပေးလိုက်ရင် မိကျောင်းကချောင်းထဲ ကိုပြန်ဆင်းလိုက် ခဏဏဖြစ်ပါတယ်။ လူတွေကိုတော့ အန္တရာယ်ပြုချင်တဲ့ ပုံစံ မပေါက်ပါဘူး။ စက်ရုံရဲ့သက်တမ်းမှာတော့ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ဖြစ်တာပါ” ဟု ပြောကြားခဲ့သည်။
မိကျောင်းအား မျက်မြင်တွေ့ရှိသူ တစ်ဦးကလည်း “အဲဒီမိကျောင်း ရောက်နေတဲ့နေရာက ရေထွက်ကုန် ပစ္စည်းကုမ္ပဏီနှစ်ခုရဲ့ အနောက်ဘက် ရေထွက်ကုန်ပစ္စည်း စွန့်ပစ်တဲ့ နေရာ အနီးဝန်းကျင်ဖြစ်ပါတယ်” ဟုဆိုပါသည်။ မိကျောင်းမှာ ပေ ရှစ်ပေကျော်ခန့် ရှည်လျားကြောင်း သိရှိရသည်။
http://first-11.com/index.php?option=com_content&view=article&id=10405:2011-10-05-09-53-11&catid=43:2009-11-10-07-39-09&Itemid=111
kai
October 11, 2011 at 12:01 am
****************************************************************
BURMA RELATED NEWS – OCTOBER 08- 09, 2011
****************************************************************
AFP – Myanmar censorship chief ‘calls for press freedom’
Reuters – China paper defends Myanmar investment
Asian Correspondent – Can press freedom be a reality in Burma?
The Nation – Burma sets scene for opposition party comeback
Washington Post – Burma showing signs of reforms
Channel NewsAsia – Myanmar risks Chinese anger to woo the West
UPI – Myanmar, Thailand to strengthen ties
The Globe and Mail – Myanmar seeks to repair China ties
International Herald Tribune – Detecting a Thaw in Myanmar, U.S. Aims to Encourage Change
The Times of India – India looks east, to Vietnam and Myanmar
Philippine Star – Myanmar to host ASEAN-Japan Business Meeting
Daily Pioneer – Myanmar-India meet to boost security, trade ties
Himalayan Times – Attack on Chinese boats in Mekong River kills 11
Bangkok Post – Opinion: Yingluck snubs Suu Kyi
The Asian Age – Insurgents planned Burma camp
The Irrawaddy – Ethnic Armed Groups Should be Treated Equally
Mizzima News – Mon State government and NMSP meet to discuss peace
Mizzima News – Kachin Women’s NGO urges UN to condemn atrocities in northern Burma
Mizzima News – UNFC calls on China to mediate for peace
****************************************************************
Myanmar censorship chief ‘calls for press freedom’
AFP News – Sat, Oct 8, 2011
The head of Myanmar’s repressive state censorship body has called for press freedom in the army-dominated country — even suggesting his own department should be shut down, according to a report.
Tint Swe, director of the Press Scrutiny and Registration Department set up more than four decades ago, told Radio Free Asia that censorship should cease as part of reforms under the new nominally civilian government.
“Press censorship is non-existent in most other countries as well as among our neighbours and as it is not in harmony with democratic practices, press censorship should be abolished in the near future,” he said in an interview.
But he added that newspapers and other publications should accept press freedom with responsibilities.
He also said newspapers were being allowed to publish reports on pro-democracy leader Aung San Suu Kyi, who was released shortly after last November’s election, without restrictions that were previously imposed.
“There are no restrictions now on coverage for Aung San Suu Kyiâs activities and more freedom is expected in the near future as the country undergoes democratic change,” he told the broadcasting corporation.
Since the new administration came to power in March after controversial November elections, Myanmar has announced a slight easing of strict censorship rules for some publications, whilst keeping a tight grip on news titles.
Publishers were told in June that sports journals, entertainment magazines, fairytales and the winning lottery numbers would not need to have prior approval from the information ministry before they are printed.
But the Committee to Protect Journalists (CPJ) said last month that Myanmar’s media remained among the world’s most restricted, calling for an end to “draconian” reporting laws and for the freeing of jailed journalists.
The CPJ said the new regime had done little to ease restrictions, while two journalists have been given lengthy jail sentences since the election.
In September, Myanmar’s Internet users were able to see banned media websites for the first time, including the BBC and exiled media organisations such as the Democratic Voice of Burma (DVB).
But the move, which was not officially announced, came in the same week that a court added an extra decade to the sentence of a journalist jailed over his work for DVB. He now faces 18 years in prison.
nozomi
October 11, 2011 at 1:09 pm
အခု ၁ နာရီ ၅ မိနစ်
နေ့လည် ၁ နာရီ သတင်းမှာ အကျဉ်းသားတွေ လွှတ်တယ်ဆိုတဲ့ သတင်း ကြေငြာသွားတယ်လို့ နားထောင်လိုက်ရတဲ့သူက ပြောပါတယ် အတိအကျ သိသူများဆက်တင်ပေးပါဦး ဝမ်းသာရအောင်ပါ
kai
October 11, 2011 at 1:28 pm
ယုံကြည်ချက်ကြောင့် ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ထားတဲ့ နိူင်ငံရေး အကျဉ်းသားတွေ 6359 ဦးကို ပြန်လည် လွှတ်ပေးတယ်တဲ့..။
MaMa
October 11, 2011 at 2:37 pm
မင်္ဂလာ သတင်းပါပဲ။ ပင်စင်လစာတိုးတဲ့သတင်း ကြားရတုန်းကလိုပဲ ကာယကံရှင်တွေ၊ မိသားစုတွေနဲ့ ထပ်တူဝမ်းသာမိပါတယ်။
kai
October 13, 2011 at 11:38 pm
ကိုဇာဂနာ.. လွတ်လာပြီး ၁ရက်အတွင်းမှာတင်.. သူနဲ့အတူတူ ထောင်ကျနေတဲ့.. ဘုန်းကြီးတွေပါ လွှတ်ပေးဖို့ ရည်ရွယ်ပြီး.. ၂ခါပြောတယ်..
(အမှတ်မမှားရင်).. သူတို့ဟာ..
ယုံကြည်ချက်ကြောင့်ထောင်ကျခံနေရသူ..စစ်စစ်တွေပဲ..။
နိုင်ငံတော်သမ္မတအနေနဲ့.. သေသေချာချာပြန်စဉ်းစားပြီး လွှတ်ပေးဖို့တောင်းဆိုပါတယ်ခင်ဗျား..။
http://www.uscirf.gov/news-room/press-releases/3593-4282011-uscirf-identifies-worlds-worst-religious-freedom-violators-egypt-cited-for-first-time-.html
In its 2011 annual report, the commission recommended that the State Department designate 14 nations–Burma, China, Egypt, Eritrea, Iran, Iraq, Nigeria, North Korea, Pakistan, Saudi Arabia, Sudan, Turkmenistan, Uzbekistan, and Vietnam–as “countries of particular concern” (CPCs).
nozomi
October 11, 2011 at 1:28 pm
Breaking News: မနက်ဖြန် (အောက်တိုဘာလ (၁၂)ရက်နေ့) တွင် တစ်နိုင်ငံလုံးရှိ အကျဉ်းထောင်အသီးသီးမှ အကျဉ်းသား (၆၃၅၉)ဦး အား လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် ပြုမည်ဖြစ်ကြောင်း သတင်းထုတ်ပြန် လို့ weekly website မှာ လဲ ရေးထားပါတယ် နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသား ဘယ်နှစ်ယောက်ပါမယ် ဆိုတာတော့ စောင့်ကြည့်ရမှာပဲ (ပါတာတော့ ပါမှာပါ)
kai
October 13, 2011 at 12:56 am
***********************************************************
BURMA RELATED NEWS – OCTOBER 12, 2011
***********************************************************
AFP – Myanmar frees scores of political prisoners
AFP – Michelle Yeoh, Luc Besson laud Myanmar releases
Reuters – Prominent monk freed in Myanmar prisoner amnesty
Reuters – Prominent Myanmar monk still jailed
BBC News – Burma frees dozens of political prisoners
Washington Post – Myanmar releases some prominent political prisoners in amnesty, but keeps others behind bars
CNN – Change in Myanmar? Prisoner amnesty begins
CNN – Amnesty in Myanmar: real change or a pleasing gesture?
Reporters Without Borders – Zarganar freed, but DVB video journalists still held
Brisbane Times – Burma extends an olive branch to the West by freeing political prisoners
MSNBC – Myanmar frees about 300 dissidents, many still in jail
Daily Telegraph – More than 200 Burmese political prisoners released
The Nation – Dramatic developments underway in Burma : US envoy
ABS-CBNNEWS.com – Philippines urges Myanmar to do more on democracy
Amnesty International – Myanmar government must go further with prisoner release
Manila Bulletin – Myanmar hero back in limelight
UN News Centre – Myanmar: UN helps Government devise disaster mitigation plans
Inquirer.net – Aquino urges Myanmar to do more on democracy
Xinhua – China demands safe return of Chinese ships, sailors: FM spokesman
iNewsOne – Amid China tension, India, Myanmar to expand ties
GMANews.TV – Hillary Clinton: US sees ‘promising signals’ in Myanmar
EUbusiness – EU’s Ashton welcomes Myanmar release of political prisoners
The Irrawaddy – The Most Influential Burmese Dissidents Not Yet Released
The Irrawaddy – ‘Since This Morning, I Lost Belief’
Mizzima News – Last members of notorious Burmese Scorpion gang granted amnesty
Mizzima News – Comedian Zarganar says political prisoners are like ‘hostages’
Mizzima News – Burmese gov’t and Mong La group renew relations, sign agreements
***********************************************************
Myanmar frees scores of political prisoners
By Hla Hla Htay | AFP News – 1 hour 52 minutes ago
Myanmar released dozens of political prisoners on Wednesday, including one of its most famous comedians, in a tentative sign of change in the authoritarian state after decades of repression.
But rights groups criticised the hugely anticipated amnesty as insufficient as the regime kept some 2,000 political detainees — including democracy campaigners, journalists, monks and lawyers — locked up.
“We are still compiling the list but as far as we have confirmed 184 political prisoners have been released,” said Kyi Toe, a member of opposition leader Aung San Suu Kyi’s National League for Democracy (NLD) party.
“About 100 were NLD members,” he added.
The prominent satirist and vocal government critic Zarganar, who goes by one name, was among those released as part of a pardon of more than 6,300 prisoners by the new nominally civilian leadership.
The dissident was arrested in 2008 after organising deliveries of aid to victims of Cyclone Nargis — which left 138,000 people dead or missing — and sentenced to 59 years’ imprisonment, later reduced to 35 years.
Asked after he arrived back in Yangon if he had a message for Myanmar’s leader, Zarganar replied: “I would like to ask him why he is so stingy. There are many people still in prison to be released.”
Many political prisoners were sentenced to decades in jail and have endured “torture and other forms of cruel, inhuman or degrading treatment”, according to Amnesty International, which urged the regime to go further.
“Today’s amnesty does not distinguish Myanmar’s new government from its previous military government,” said Benjamin Zawacki, a researcher at the rights group.
“If Myanmar’s authorities are serious about demonstrating their commitment to reform, this must be only the first step towards a release of all political prisoners as soon as possible,” he added.
A mass pardon of dissidents would be arguably the clearest sign yet of change under a new government that has reached out to critics including pro-democracy leader Aung San Suu Kyi, who was freed in November.
State media announced Tuesday that more than 6,300 elderly, sick, disabled or well-behaved prisoners would be granted an amnesty from Wednesday “on humanitarian grounds”, raising hopes hundreds of dissidents would walk free.
President Thein Sein, a former general and senior junta figure, has surprised critics by signalling a series of political reforms since taking power following a controversial election last November.
He has been applauded by international observers for holding direct talks with Suu Kyi, who spent most of the past two decades locked up by the junta.
In a rare concession to public opinion in the authoritarian nation, the government last month suspended construction of a controversial mega-dam, risking the anger of traditional ally China, which is backing the project.
A top US official, Kurt Campbell, on Monday hailed “dramatic developments” in Myanmar including what he described as “very consequential dialogue” between the Nobel Peace Prize winner and the leadership.
He hinted that concrete moves towards democracy by Myanmar could lead to an easing of sanctions. “We will match their steps with comparable steps,” he said.
Suu Kyi, whose party won 1990 elections but was never allowed to take power, has said she believes Thein Sein genuinely wants to carry out reforms, but cautioned it was too soon to say whether he would succeed.
He is widely believed to face resistance to change from hardliners in the regime, and sceptics argue that the steps announced so far could easily be reversed and the dissidents re-arrested.
“For decades there’s been a revolving door in and out of Burma’s prisons for many political activists,” said Elaine Pearson, deputy Asia director at Human Rights Watch.
“The real test will be whether the government stops putting people in prison for speaking their minds and criticising the government or military.”
***********************************************************
myatthwin62
October 13, 2011 at 8:38 am
Yeah, the Americans love for Burma to be backward so they can maintain hegemony over weak and poor Asian countries. Wake up, ‘Bamars’! Have you forgotten the 150 years of British domination? Have you forgotten ‘Saya San’ who was beheaded by the colonialist British? Have you forgotten why some of our Burmese leaders in the past came up with ‘thakin’ titles?
ကြောင်ကြီး
October 13, 2011 at 11:11 am
မှန်လိုက်လေ ဦးမြတ်သွင်ရေ။ အမေရိကန်ယန်းကီးတွေ မကောင်းမှန်းသိလို့ ကျနော်ဆို ကိုကာကိုလာသောက်ရင် ကလပ်စစ် classic မသောက်ဘူး၊ သကြားအရမ်းများတယ်၊ ဒိုင်းယက် diet ကျပြန်တော့လည်း အရသာစိုးတယ်။ စီအိုင်အေက ပညာပြထားတာလေ၊ ဘယ်ရမလဲ ဇီးရိုး Zero ဆိုပြီးနောက်တမျိုး ပေါ်လာတော့ အဲဒါပဲသောက်တော့တာပေါ့။ ကျုပ်တို့ မြန်မာတွေများ အချဉ်မှတ်လို့…။
kai
October 15, 2011 at 5:18 am
http://www.france24.com/en/20111014-burmese-granted-right-strike-unionise-thein-sein-workers-labour-rights-ilo-un
Burmese granted right to strike, unionise
Workers in Burma have been granted the right to unionise and to go on strike, officials said Friday, after new legislation was signed into effect this week by President Thein Sein. The move has been welcomed by UN officials.
AFP – Workers in military-dominated Myanmar will be allowed to unionise and go on strike for the first time in decades, officials said Friday, under landmark new legislation welcomed by the United Nations.
The law was signed into effect by President Thein Sein on Tuesday, government sources said, and replaces the repressive 1962 Trade Unions Act, in the latest sign of tentative reform by the authoritarian regime.
“Workers will have the right to form unions and to strike under the law,” a government official told AFP on condition of anonymity.
The legislation stipulates that workers, with the exception of military and police personnel, may set up a union with a minimum of 30 members and come up with their own name and logo.
Employers must be given up to 14 days notice of industrial action and unions must specify in advance how many people will take part in the strike, it said.
Providers of essential services, such as healthcare, firefighting, telecommunications, the supply of water and electricity, do not have the right to strike.
The text also states that employers in breach of the new rules risk a 100,000 kyat fine ($125) or one year in prison, while employees face a fine of 30,000 kyat ($38).
“Although we can’t say that everything about the new labour law is good, we have to welcome it,” Nyan Win, a lawyer and spokesman for Aung San Suu Kyi’s opposition National League for Democracy party, told AFP.
The International Labour Organisation also cheered the new measure, although Steve Marshall, the UN agency’s liaison officer in Myanmar, cautioned that he had not yet read the full text of the legislation.
“But in principle there is no question that the law is a major step for the government of Myanmar,” he told AFP. “It is a very important factor in terms of the development both socially and economically of the country.”
A well-respected Yangon businessman who did not wish to be named said he applauded the new law because he believed workers had a right to organise.
“Trade unions must exist in a democratic nation,” he told AFP.
But the ILO’s Marshall said that in a country where labour activists have frequently ended up behind bars, it would take a while before workers felt brave enough to take action under the newly-passed law.
“It is a new approach and a new culture,” he said. “It will take some time. We will not see immediate change overnight.”
The labour law is the latest evidence of a modest wind of change blowing through Myanmar in recent months, as the new nominally-civilian government tries to show it is serious about embracing change after decades of repression.
On Wednesday, the regime pardoned about 200 political prisoners in a much-anticipated amnesty though critics said the gesture did not go far enough as most of the country’s roughly 2,000 political detainees are still locked up — including many labour rights advocates.
“There remain quite a number of labour activists still in prison,” Marshall said.
Myanmar expert Sean Turnell from Australia’s Macquarie University said the authorities would have to reassure a sceptical public that they would let the unions operate in peace.
“The real test will come with implementation — will people really be able to strike?” he asked, adding that it would take “a huge leap” of faith for workers to suddenly start protesting.
“People have to feel that they can trust those laws, so it is going to take some time I think before people are convinced.”
myatthwin62
October 15, 2011 at 10:50 am
“U Aung Din, a former democracy advocate now in exile in the US, reflected the anti-China sentiments when he wrote ”China has colonised Burma without shooting a gun and has sucked the life of the people of ”
It’s no surprise that this character, ‘U Aung Din”, is in America bad-mouthing China. These links are for you, ‘U Aung Din’. Just a reminder that Chinese soldiers died fighting the Japanese invaders in Burma. You weren’t born then.
Yunnan-Burma Road in WW2 – British betrayal of the Chinese Expeditionary Force
http://www.myanmargazette.net/22031/education
http://www.myanmargazette.net/22061/education
http://www.myanmargazette.net/22079/education
kai
October 19, 2011 at 2:41 am
Cambridge Tops Harvard Again in World’s Best Universities Rankings
Anita Narayan, On Tuesday October 18, 2011, 10:09 am EDT
1. University of Cambridge (United Kingdom)
2. Harvard University (United States)
3. Massachusetts Institute of Technology (United States)
4. Yale University (United States)
5. University of Oxford (United Kingdom)
6. Imperial College London (United Kingdom)
7. UCL (University College London) (United Kingdom)
8. University of Chicago (United States)
9. University of Pennsylvania (United States)
10. Columbia University (United States)
Foreign Resident
October 20, 2011 at 5:49 am
မြန်မာစစ်တပ် လက်နက် သင်္ဘော ၂ စီးအား KIA ပစ်ခတ်ဖျက်ဆီး
by ကချင်သတင်းဌာန
on Thursday, October 20, 2011 at 3:35am
မြန်မာပြည်မြောက်ပိုင်း ကချင်ပြည်နယ်တွင် ပြည်တွင်းစစ် ပိုမိုပြင်းထန်လာချိန် မြန်မာအစိုးရ၏ စစ်လက်နက် တင် သဘောင်္ ၂ စီးအား KIA မှ အောက်တိုဘာ ၁ရ က ပစ်ခတ်ဖျက်ဆီးခဲ့ကြောင်း KIA သတင်းရပ်ကွက်မှ သိရသည်။
အောက်မြန်မာပြည်မှ ကချင်ပြည်နယ်သို့ စစ်လက်နက်တင်ဆောင် လာသော သဘောင်္ ၂ စီးအား စစ်ရဟတ်ယာဉ်နှစ်စီးဖြင့် ဧရာဝတီမြစ် တဘက်တချက် လုံခြုံရေးယူထားသည့်ကြားက မြစ်ကြီးနားမြို့သို့ ချဉ်းကပ်ရန် မိုင်အနည်းငယ်အကွာတွင် ယခုလို KIA မှ ပစ်ခတ်ဖျက်ဆီးခဲ့သည်။
ထိုသဘောင်္ ၂ စီးတွင် လိုက်ပါသော မြန်မာစစ်သားအားလုံးလည်း သေဆုံးပြီး သဘောင်္ ၂ စင်းလည်း ပေါက်ကွဲကာ ရေထဲနှစ်မြုပ်သွားသည်ဟု KIA သတင်းရပ်ကွက်က ဆိုသည်။
အဓိက ရေလမ်းနှင့် ရထားလမ်း နှစ်ခုကိုအသုံးပြုကာ မြန်မာစစ်တပ်က အောက်မြန်မာပြည်မှ ၎င်း၏ လူနှင့် စစ်လက်နက်ပစ္စည်းများကို ကချင်ပြည်နယ်သို့ သယ်ပို့ပါသည်။
Foreign Resident
October 20, 2011 at 6:06 am
ဆီးဂိမ်းစ် အကြို ပြင်ဆင်မှု တစ်ရပ် အနေဖြင့် ဗီယက်နမ် ဖိတ်ခေါ်ဖလား VFF Cup ပြိုင်ပွဲသို့ ဝင်ရောက် ယှဉ်ပြိုင်လျှက် ရှိသည့် မြန်မာ ယူ-၂၃ ဘောလုံး အသင်းသည် အဖွင့်ပွဲတွင် အိမ်ရှင် ဗီယက်နမ် အသင်းအား (၅)ဂိုးပြတ်ဖြင့် မရှုမလှ ရှုံးနိမ့်ခဲ့ကြောင်း သိရသည်။
အရမ်းကြီးဝမ်းမနည်းကြပါနဲ့ဦး ဒါကခြေစမ်းပွဲပါ
ဒါကြောင့်အစမ်းသဘောလောက်ပဲ ဝမ်းနည်းကြပါ
တကယ့်ပြိုင်ပွဲကြီးကျမှ တကယ်ဝမ်းနည်းကြတာပေ့ါဗျာ 🙁
MaMa
October 20, 2011 at 8:43 pm
တကယ့်ပြိုင်ပွဲကြီးကျမှ အကြီးအကျယ်ဝမ်းနည်းရမှာလား……… 🙁
kai
October 20, 2011 at 10:46 pm
ကဒါဖီ..သေရှာပြီ..။ drone တွေဒီနှစ်ထဲတော်တော်အစွမ်းထက်နေတာ သတိထားမိတယ်..။
Gaddafi’s grisly end: Rebels parade body of Libyan dictator after he is cornered in a concrete pipe begging for his life
Libyan prime minister confirms that former dictator is dead
Gaddafi tried to flee in a convoy hit by American drone
Vehicles were also shelled by Nato fighter jets…
… before being driven back to his compound in Sirte
Gaddafi in final attempt to flee before final push by rebels
‘Found in a hole’ wearing military-style clothing, shouting ‘Don’t shoot’
Rebel forces executed him in front of a baying mob
His body was paraded through the streets of the city
By Daily Mail Reporter
Last updated at 4:55 PM on 20th October 2011
Read more: http://www.dailymail.co.uk/news/article-2051361/Gaddafi-dead-Picture-Libya-dictator-captured-killed-Sirte.html#ixzz1bL616yJg
Thanlwinoo
October 21, 2011 at 4:14 pm
နှစ်ပေါင်း ၄ဝ ကျော် အာဏာကိုချုပ်ကိုင်ထားပြီး ပြည်သူတွေရဲ့ ဆန္ဒနဲ့ အခွင့်အရေးတွေကို လစ်လျူရှုခဲ့တဲ့ အာဏာရှင်တစ်ဦးရဲ့ ဇာတ်သိမ်းက သံဝေဂရစရာပါ..။
လစ်ဗျားပြည်သူများ စစ်မှန်တဲ့ ဒီမိုကရေစီစနစ်ကို တည်ဆောက်နိုင်ပြီး အေးချမ်းသာယာပါစေကြောင်း ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်..။
koyinmaung
October 22, 2011 at 2:51 pm
တရုတ်နိုင်ငံမှာလူမဆန်စွာယာဉ်တိုက်မှု့ဖြစ်ခဲ့တဲ့ခလေးငယ်လေး
21.10.2011 နေ့နံက်0း32 မှာကွယ်လွန်သွားပါပြီ..
ခလေးငယ်လေးကောင်းရာမွန်ရာရောက်ပါစေလို့ဆုတောင်းလိုက်ပါတယ်…
နီလေး
October 22, 2011 at 3:40 pm
သူကြီးရေ ပို့စ်တင်ထားတာ ၁နာရီလောက်ရှိပြီ ပင်မစာမျက်နှာမှာ တက်မလာဘူး categories တွေ tagsတွေလဲရွေးပြီး publishနှိပ်တာလဲ ဘာမှတက်မလာဘူး ဘယ်လိုတင်ရမှာလဲ ပြောပြပေးပါဦး သိသူများ ပို့စ်တစ်ခါမှ မတင်ဖူးလို့ပါ
MaMa
October 22, 2011 at 6:46 pm
သနားစရာ့ SuperCustom ကားလေးများ-
Super Custom ကားများကို ဘယ်လို ဥပဒေ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများ ပါမစ်များနှင့် လိုင်စင်ရလာသည်မသိ။ ခုတော့လည်း မျက်နှာငယ်ရသော Super Customကားများမှာ ပုဇဉ်းခေါင်း ပစ်ကပ်ကားများနှင့် ဈေးနှုံးက မတိမ်းမယိမ်း။ ဒါ့အပြင် ဒီနေ့ကြားရသောသတင်းကြောင့် မျက်လုံးများပင်ပြူးသွားရသည်။ Super Custom ကားများကို ယခင်ကားဝင်ပေါက်များဖြစ်သော မန္တလေးတိုင်း၊ မွန်ပြည်နယ်များသို့ ထွက်သွားပြီးလျှင် without အဖြစ်ရောက်သွားပြီး ရန်ကုန်သို့ ပြန်ဝင်လျှင် ကားရောလူပါ ဖမ်းဆီးခံရမည်ဟု သိရပါသည်။ ကားပိုင်ရှင်များ သတိထားနိုင်ရန် ဖြစ်ပါသည်။
windtalker
October 22, 2011 at 7:39 pm
၁၈.၁၀.၂၀၁၁ ။ ။ မန်းတလေး ၊ အမရပူရမြို ့နယ် တွင် ဖြစ်ပွားခဲ့သော လူပေါင်းရာချီ အစာအဆိပ်သင့်မှု ဟာ ရေကြောင့် မဟုတ်ဘဲ အစားအသောက်ပြင်ဆင် ကိုင်တွယ်တဲ့သူက တစ်ဆင့် ကူးစက်တဲ့ ပိုးတစ်မျိုးကြောင့် ဖြစ်တယ် လို ့မန်းတလေးတိုင်းဒေသကြီး ကျန်းမာရေးဌာနဦးစီးမှူး ဒေါက်တာ ခင်မောင်ထွန်းက ပြောကြားခဲ့ပါတယ် ။
“ အလှူမှာ ကျွေးတဲ့ အစားအစာတွေကို ကိုင်တွယ်ချက်ပြုတ်တဲ့ အခါ ကြက်သားကို ကြိုတင် ချက်ပြုတ်ထားပြီး လက်ဗလာတွေ နဲ ့အသားနွင်ကြတယ် ။ ပြီးတော့လည်း ပြန်ချက်ပြုတ်တာမျိုး မလုပ်ဘဲ မနက်ကျ ဒီအတိုင်းကျွေးလိုက်တယ် ၊ အနာရှိတဲ့သူ ထဲက ရောဂါပိုးဟာ ကြက်သားနဲ ့ပါသွားပြီး ချက်ချင်း မချက်တဲ့ အတွက် ရောဂါပိုးဟာ ပြန် ့သွားပါတယ် ။ ကြက်သားထဲ မှာ toxin ဆိုတဲ့ အဆိပ်တစ်မျိုး ထွက်လာတယ် ။ အဲဒီ အဆိပ်ကြောင့် အစာအဆိပ်သင့်တာ လို ့ဒေါက်တာခင်မောင်ထွန်း က ဓါတ်ခွဲရရှိတဲ့ အဖြေကို ပြောခဲ့ပါတယ် ။
အစာအဆိပ်သင့်စေတဲ့ ပိုးဟာ ကြက်သားအပြင် ပုစွန်ခြောက်ကြော်မှာလည်း တွေ ့ရှိခဲ့တယ် လို ့ဆိုပါတယ် ။
အလှူမင်္ဂလာဆောင် စတဲ့ အခမ်းအနားတွေမှာ ကျွေးတဲ့ အစားအသောက်တွေကို ကိုင်တွယ်ပြင်ဆင်တဲ့ သူတွေဟာ လိုအပ်တဲ့ အကာအကွယ် အသုံးပြုမှု နည်းပါးခြင်းကြောင့် ယခုလို အစာအဆိပ်သင့် ဖြစ်ရပ်ကို နမူနာယူပြီး စနစ်တကျ ကိုင်တွယ် ချက်ပြုတ်သင့်တယ် လို ့သိရပါတယ် ။
ဒေါက်တာခင်မောင်ထွန်းက ပဲ “ အစာအဆိပ်သင့်မှု အပါအဝင် အခြားရောဂါတွေ ကူးစက်ဖြစ်ပွားမှု မရှိအောင် အစားအေသာက်ပြင်ဆင်ချိန်မကြာသင့်ဘူး ၊ သန် ့ရှင်းတဲ့ ရေကို အသုံးပြုသင့်တယ် ၊ အစားအသောက် ကိုင်တွယ်ပြင်ဆင်သူတွေ အနေနဲ ့တစ်ကိုယ်ရည် သန် ့ရှင်းမှု ရှိရမယ် ၊ လက်ကပိုးတွေ အစားအသောက်ထဲ မဝင်အောင် လက်အိတ်သုံးတာမျိုး ၊ လက်ကို ဆပ်ပြာနဲ ့သေချာ ဆေးတာမျိုး လုပ်သင့်တယ် လို ့အကြံပြု ပြောဆိုပါတယ် ။
windtalker
October 25, 2011 at 9:17 pm
ယခုတစ်ပါတ် အတွက် ၁၈၀ဝကျပ် အကုန်ကျခံပြီး ဝယ်ဖတ်ဖြစ်ခဲ့သော ဂျာနယ်များမှ အထူးသတိထားမိသော အကြောင်းအရာ တစ်ခု ကို ပြန်လည် ဝေမျှလိုပါတယ် ။
“ဧရာဝတီ” အကြောင်းပါ ။ ကိုဘလက် ရေးတဲ့ “ဘလက်ကောင်ရဲ ့အနက်ရောင်အတွေးများ” လို စာမြည်း သဘောမျိုး ဖြစ်ပါတယ်။
အမှန်က ပို ့စ်တစ်ခု အနေနဲ ့တင်ချင်ပေမယ့် ၊ စာက အရမ်းတိုလွန်းနေသဖြင့် စပေါ့လိုက်နယူး မှာဘဲ တင်လိုက်ပါတယ် ။
နံနက်ခင်း ဂျာနယ်Vol3 . No 420 . 26/10/2011 မှာ ဖတ်ရတာပါ ။
မောင်သွေးချွန် က ဧရာဝတီ နဲ ့ပတ်သက်ပြီး နှစ်မျိုးရေးခဲ့တဲ့ ချစ်စံဝင်း စာများကို အသေးစိတ် ပြန်လည် ဝေဖန်ပြထားတာကို ဖတ်ရပါတယ် ။
ရေးသားချက်အရ 2011/9/28 ထုတ် မြန်မာပို ့စ်ဂျာနယ် မှာ ဆရာချစ်စံဝင်း က “ မြစ်ကြီး ဧရာဝတီ နှင့် သူ၏ဝိသေသများ ” ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးကို ရေးခဲ့ပါတယ် ။
အဆိုပါ ဆောင်းပါးမှာ “ ဧရာဝတီ ၏ သစ္စာခံမှုဆိုင်ရာ ထူးခြားချက် ဝိသေသ ဖြစ်၏ ” ဟု ရေးသားထားပါတယ် ။
ဒါပေမယ့် ဆရာချစ်စံဝင်းအနေနဲ ့ဧရာဝတီ ကို နောက်တစ်မျိုး သုံးနှုန်းခဲ့ပုံကိုလည်း မောင်သွေးချွန်က ဖော်ပြထားပါတယ် ။
1997/7လ ပိုင်းထုတ် မြရိပ်ညို မဂ္ဂဇင်း အမှတ်(၁) မှာ အထူးဆောင်းပါးအဖြစ် “ဧရာဝတီ သစ္စာဖောက်သောနေ ့နှင့် သူ ့ကျွန်မခံလိုသူများ ” ဆိုတဲ့ခေါင်းစဉ်နဲ ့ရေးခဲ့ပါတယ် ။
သို ့ဖြစ်ပါ၍ ဆရာချစ်စံဝင်း အနေဖြင့် ဧရာဝတီကို သစ္စာဖောက် ဟူ၍တစ်မျိုး ၊ သစ္စာခံ ဟူ၍တစ်ဖုံ နှစ်မျိုးရေးသားခဲ့ပုံ ကို မောင်သွေးချွန် ရဲ ့ဆောင်းပါး အရ သိရှိခဲ့ရပါတယ် ။
ဆရာမောင်သွေးချွန် ရဲ ့ဆောင်းပါးကို အသေးစိတ် ဖတ်ရှုလို သူများ အနေနဲ ့ “နံနက်ခင်း ဂျာနယ်Vol3 . No 420 . 26/10/2011 ” မှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါကြောင်း ပါ ။
ရွာသားများအတွက် အဆိုပါဂျာနယ်၌ပင် ဘီကနီလိုမျိုးလေး ဝတ်ထားတဲ့ နန်းဆု ကို ၊ မျက်မမြင်ပုံဖမ်းထားတဲ့ အာရပ် လေးယောက် က ဝိုင်းစမ်းနေကြတဲ့ ဓါတ်ပုံ ကို လည်း အသည်းယားစဖွယ် တွေ ့မြင်နိုင်ကြောင်း သတင်းကောင်းလေးပါးလိုက်ပါတယ် ခင်ဗျာ ။
padonmar
October 26, 2011 at 9:55 pm
Return to Burma ဆိုတာလေးတွေ့လို့ ူlink လေးပေးချင်လို့ပါ။စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းပါတယ်။ကြည့်လို့ရတဲ့ အချိန်ကျရင် ကြည့်ခွင့်လည်းရချင်ပါတယ်။
http://www.bbc.co.uk/burmese/programmes/2011/10/111023_mobigeno_filmdirector.shtml
kai
October 28, 2011 at 5:28 am
Ohio gym teacher convicted in student sex case
The Associated Press
LEBANON, Ohio — A high school teacher was convicted Thursday of having sex with five students, some of them football players, after an Ohio judge rejected an insanity defense that argued the teens took advantage of her.
Stacy Schuler was sentenced to a total of four years in prison for the encounters with the Mason High School students at her home in Springboro in southwest Ohio in 2010. She can ask a judge to free her from prison after six months.
The 33-year-old Schuler, who could have faced decades in prison, cried as she was handcuffed and led out of the courtroom.
The five teens testified that Schuler, a health and gym teacher, had been drinking alcohol at the time of the encounters and was a willing participant who initiated much of the contact. The teens were about 17 at the time. The age of consent in Ohio is 16, but it’s illegal for a teacher to have sex with a student.
Foreign Resident
October 28, 2011 at 8:24 am
ဟီဟိ ။ ဘိုလို မကျွမ်းတဲ့ ရွာသားတွေအတွက် ဘာသာပြန်ပေးဦးမှ ။
သဂျီး ကလည်း ပို့မဲ့ပို့ ကူးတို့ရောက်အောင် ပို့တာမဟုတ်ဘူး ။
အထက်တန်းကျောင်း ကာယလေ့ကျင့်ရေး ဆရာမ မှ
သူမ၏ တပည့် အထက်တန်းကျောင်းသား ၅ ဦးနှင့်
( တချိန်တည်း ) လိင် ဆက်ဆံ သဖြင့် ထောင်ကျ ။
သနားပါတယ် တခါတည်း မှားတာကို ( ၅ ယောက်နဲ့ ) ။
windtalker
October 28, 2011 at 11:29 am
အဲဒီလို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ရေးပြလိုက်စမ်းဘာ
ကျေးဇူးရှဲရှဲနော် ၊ ဘဖော
နောင်လည်း ၊ ထရန်စလိပ် လုပ်ပေးပါဦးဗျို ့
ကြောင်ကြီး
October 28, 2011 at 10:49 am
ကြောင်ကြီးတို့များ အဲသလို အားကစားဆရာမမျိုးဆီမှာ တပည့်ခံ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ချင်နေတာ တခါမှ မတွေ့ခဲ့ပေါင်ဗျာ။ သူကလည်း football သမားလို ဟဲဗီးကြီးတွေမှ လက်ခံမယ်ထင်၏ 🙁
windtalker
October 28, 2011 at 11:27 am
အနော် လဲ ဘွဲ ့မရဆိုတော့ ၊ အထက်တန်း ကျောင်းသား လို ့ပြောလို ့ရတယ် လို ့
ဟီဟိ
inz@ghi
October 28, 2011 at 11:40 am
ကပေ က ဆေးကျောင်း ဆက်မတက်တာလားဗျ
windtalker
October 28, 2011 at 11:46 am
အိုက်တိုးပဂေးဆန်ကျောင်း ဘဲ ဖြစ်မှာပါ ဆဇာ ရယ်
အထီးတွေ မကြင်စမ်းလိုက်ဘာနဲ ့လို ့
etone
October 31, 2011 at 9:09 am
ရန်ကုန်မြို့တော်ခန်းမအတွင်း ဗုံးတွေ့ရှိသည်ဟု သတင်းထွက်ပေါ်ခဲ့ပြီးနောက် အနီးပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဖြတ်သန်းသွားလာမှုများကို သုံးနာရီကျော်ကြာကန့်သတ်ခဲ့
အောက်တိုဘာလ ၃ဝ ရက် နေ့ ညနေပိုင်းက ရန်ကုန်မြို့တော်ခန်းမအတွင်းရှိ စင်ဝင်အောက်တွင် ဗုံးတွေ့ရှိသည်ဟု သတင်းများထွက်ပေါ်ခဲ့ပြီးနောက် မြို့တော်ခန်းမရှေ့ အနီးပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဖြတ်သန်းသွားလာမှုများကို သုံးနာရီကျော်ကြာ ကန့်သတ်ခဲ့ကြောင်း သိရှိရသည်။ မြို့တော်ခန်းမရှေ့မျက်နှာစာရှိ မဟာဗန္ဓုလလမ်းပေါ်နှင့် ဆူးလေဘုရားလမ်းထောင့်တွင် ညနေ ၆ နာရီအချိန်ခန့်မှ စတင်၍ ယာဉ်ထိန်းနှင့် ရဲတပ်ဖွဲ့ဝင်များကာရံ၍ လူများ၊ ယာဉ်များဖြတ်သန်းသွားလာမှုများကို တားမြစ်ကန့်သတ်ခဲ့ကြောင်း အနီးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ မျက်မြင်တွေ့ရှိ သူများက ဆိုသည်။
”ညနေ ၆ နာရီကျော်လောက်ကတည်းက မြို့တော်ခန်းမရှေ့နဲ့ ဘေးနေရာအချို့မှာ ရဲတွေကာရံထားပြီး လမ်းပိတ်လိုက်တာကို တွေ့ရ တယ်။ ပထမဘာဖြစ်လို့ လမ်းပိတ်လိုက်တာမှန်း မသိဘူး။ ဈေးရောင်းတဲ့ ဘက်ကိုပဲ အာရုံရောက်နေတယ်။ အဲဒါနဲ့ မေးကြည့်လိုက်တော့ မြို့တော်ခန်းမထဲက စင်ဝင်အောက်မှာ ဗုံးတွေ့လို့ လမ်းတွေပိတ်ထားပြီး မြို့တော်ခန်းမခြံဝန်းထဲမှာလည်း လူတွေအများကြီးပဲ ရှာဖွေမှုတွေလုပ်နေတာကို လှမ်းတွေ့နေရတယ်။ ရ နာရီ ၅ မိနစ်လောက်မှာတော့ မြို့တော်ခန်းမထဲက ပေါက်ကွဲသံတစ်ခုကြားလိုက်ရတယ်။ ကြားရ တဲ့အသံလောက်က ကားဘီးပေါက်တဲ့ အသံလိုပါပဲ၊ အရမ်းအပြင်းကြီး မဟုတ်ပါဘူး” ဟု မြို့တော်ခန်းအနီးတွင် ဈေးရောင်းချသူတစ်ဦးက သူ၏တွေ့ကြုံမှုများကို ပြောပြခဲ့သည်။
ထို့နောက် ည ၈ နာရီ ၂၅ မိ နစ်အချိန်ခန့်တွင် မြို့တော်ခန်းရှေ့အနီးသို့ မီးသတ်ကားနှစ်စီးရောက်ရှိလာပြီး ည ၈ နာရီ ၃၅ မိနစ်အချိန်ခန့်တွင် သဲများတင်ဆောင်လာသည့် ကားတစ်စီးလည်း ရောက်ရှိလာခဲ့သည်ဟု မျက်မြင်တွေ့ရှိသူများက ပြောကြားခဲ့သည်။
”၈ နာရီ ၂၅ မိနစ်လောက်မှာ မီးသတ်ကားနှစ်စီး လာတယ်။ မီးသတ်တပ်ဖွဲ့ဝင်အချို့ မီးသတ်ရင်ဝတ်တဲ့ ဝတ်စုံတွေ ဝတ်ထားပါတယ်။ နောက် ၁ဝ မိနစ်လောက်အကြာမှာ သဲတွေတင်လာတဲ့ ကားတစ်စီး ခန်းမနားထဲကို ဝင်သွားတယ်။ပြီးတော့အထဲမှာ သဲအိတ်တွေချပြီး ဖို့နေတာကို အပြင်က လှမ်းမြင်လိုက်ရတယ်။ ည ၉နာရီနဲ့ ၅ မိနစ်လောက်မှာတော့ မြို့တော်ခန်းမထဲကနေ နောက်ထပ်ပေါက်ကွဲသံတစ်ခု ထပ်ကြားလိုက်ရတယ်။
ပေါက်ကွဲသံကတော့ နည်းနည်းတော့ပြင်းတယ်။ ကျွန်တော်ဆူးလေဘုရားလမ်းပေါ်မှာ ရပ်နေတဲ့သူတောင် နည်းနည်းခါသွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပေါက်ကွဲသံ ကြားလို့ လူတွေအများကြီး အုံဝိုင်းလာတယ်” ဟု ကိုယ်တိုင်တွေ့ကြုံခဲ့ ရသူတစ်ဦးလည်း ပြောပြခဲ့သည်။
”မြို့တော်ခန်းမထဲမှာ ဗုံးကိုမပေါက်ကွဲခင် တွေ့ခဲ့တာလို့ ပြောတယ်။ ဒါနဲ့သက်ဆိုင်ရာ တာဝန်ရှိသူတွေက ရှာဖွေမှုတွေလုပ်ပြီး ဗုံးတွေကို အန္တရာယ်မရှိအောင် ဖောက်ကွဲခဲ့တယ်လို့ သိရတယ်”ဟု မြို့တော်ခန်းမအနီးတွင် နေထိုင်သူတစ်ဦးက ပြောပြခဲ့သည်။
ည ၉ နာရီခွဲအချိန်ခန့်တွင်မူ ပေါက်ကွဲစေနိုင်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ အန္တရာယ်ကင်းရှင်းသည်ဟု သတ်မှတ်လိုက်ပြီးနောက် အနီးပတ်ဝန်းကျင်တွင် လူနှင့်ယာဉ်များ ဖြတ်သန်းသွားလာမှုများကို ပြန်လည်ခွင့်ပြုပေးခဲ့ကြောင်းလည်း အနီးပတ်ဝန်းကျင်တွင် သွားလာနေသူများက ပြောကြားခဲ့သည်။
http://www.news-eleven.com/index.php?option=com_content&view=article&id=10776:2011-10-30-19-10-40&catid=42:2009-11-10-07-36-59&Itemid=112
ba gyi
October 31, 2011 at 9:27 am
(31.10.1)နေ့က။တာမွေမြို့နယ်၏၊ အန်အယ်လ်ဒီ ပါတီမှပြုလုပ်သော၊ယုံကြည်ချက်ကြောင့်အကျဉ်းကျရာမှ
ပြန်လည်လွတ်မြောက်လာသူများအား(ယင်းမြို့နယ်အတွင်းရှီသူများ)နွေးထွေးစွာကြိုဆိုဂုဏ်ပြုပွဲပြုလုပ်ခဲ့၏၊
ယင်းအခန်းအနားတွင်- တာာမွေမြို့နယ်ဖွားများထဲမှ၊ယုံကြည်ချက်ကြောင့်အကျဉ်းကျသူ (21)ဦးရှိရာ (8)ဦး သာပြန်လွတ်သေးပြီး၊ ဗကသ မှ မမီးမီး နှင့် နေဖုန်းလတ် တို့အပါအဝင်(13)ဦးကျန်သေးကြောင်းသိရ၏၊
လွတ်လာသူများထဲတွင်ယ္ခင် အရေးခင်းပြီးကာစ- ရေကူး(မ / ဥက္ကလာ) အသံလွင့်တာဝါတိုင် များကို လောင် ချာဖြင့်ပစ်ခဲ့သူအုပ်စုမှ သေဒါဏ်ပေးခံခဲ့ရသူ ကိုဗမင်းသစ်ပါ ပြန်လွတ်မြောက်လာကြောင်းသိရသည်။