လိမ်းဆေးနဲ့ သောက်ဆေးမှားခဲ့ပုံလေး – ဆေးညွှန်း(၁)

ဒီနေ့တော့ လိမ်းဆေးနဲ့ သောက်ဆေး မှားသုံးမိတာလေး ပြောပြဦးမယ်။
အဖြစ်က ဒီလို။ ကျနော် fifth year လောက်တုန်းကပေါ့။ ကျနော်မှာ တော်တော်လေး ချူချာခဲ့တာ။ ကျန်းမာရေးက တရှောင်ရှောင် ဖြစ်ခဲ့တာပါ။ ဒီတော့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က အကြံပေးတယ်။ ကျန်းမာရေး မကောင်းရင် ဗောဇ္ဈင်္ဂသုတ်ကို တနေ့(၁၁)ခေါက်ရွတ်ရင် ကောင်းလာလိမ့်မယ်တဲ့။ ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း လိုက်လုပ်ခဲ့တာပေါ့။ ယုံကြည်မှု့ကြောင့်လား မသိဘူး။ တော်တော်လေး သက်သာခဲ့ပါတယ်။
တကယ်တော့ ဒီသုတ်ရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကို မသိဘဲ ရွတ်ခဲ့တာလေ။ နောက်မှပဲ ကိုယ့်အမှားကိုယ် မြင်တော့ တယ်။
ဒီသုတ်က ဘာကိုဟောထားသလဲဆိုရင် လက်တွေ့ကျင့်သုံးနည်းကို ညွှန်းထားတာပါ။ ဒါပေမယ့် ဆေးနည်း အညွှန်းကို နားမလည်ခဲ့ပဲ ကျင့်သုံးရမယ့် တရားကို ရွတ်ဖတ်ပူဇော်နေခဲ့တယ်လေ။ ဒါကြောင့် ကျနော်က သောက်ဆေးကို လိမ်းဆေးထင်ပြီး လိမ်းမိနေသလို ဖြစ်နေပြီ လို့ပြောတာပေါ့။ ရွတ်တော့ရောဆိုတော့ အကျိုးတော့ ရှိပါရဲ့။ ကုသိုလ်ရရုံ တနည်း ရောဂါသက်သာလာရုံပဲရှိတာပေါ့။ တကယ် ဆေးညွှန်းက ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လိုက်နာပြီး သောက်ရင်တော့ ရောဂါအပြီးပျောက်လို့ ကျန်းမာလာမှာပေါ့။ ဒါကြောင့် ကိုယ့်တုန်းက မသိလို့ လွဲသုံးခဲ့တဲ့ ဆေးညွှန်းလေးကို အားလုံးကို သိစေချင်လို့ ကိုယ့်လိုမှားပြီး သုံးမိမှာစိုးလို့ ရေးလိုက်ပါရစေ။
ဒီဗောဇ္ဈင်္ဂသုတ်မှာ ဗောဇ္ဈင်(၇)ပါးကို အကြောင်းနဲ့ အကျိုးခွဲပြီး ဟောပြထားတာပါ။
အကြောင်း(၄)ပါးကြောင့် အကျိုး(၃)ပါး ရနိုင်တယ် ဆိုတာ ရှင်းပြထားတာပါ။
အဲဒီ အကြောင်း(၄)ပါးက
(၁) သတိ သမ္ဗောဇ္ဈင်
(၂) ဓမ္မဝိစယ သမ္ဗောဇ္ဈင်
(၃) ဝီရိယ သမ္ဗောဇ္ဈင်
(၄) သမာဓိ သမ္ဗောဇ္ဈင် တို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီအကြောင်း(၄)ပါး ပြုလုပ်ခဲ့ရင် အကျိုး(၃)ပါးဖြစ်တဲ့ –
(၁) ပီတိ သမ္ဗောဇ္ဈင်
(၂) ပဿဒ္ဓိ သမ္ဗောဇ္ဈင်
(၃)ဥပေက္ခာသမ္ဗောဇ္ဈင်တို့ရရှိမှာဖြစ်ပါတယ်။
ဒါဆို ပေါင်းလိုက်ရင် စုစုပေါင်းဗောဇ္ဈင်(၇)ပါးပြည့်ပြီနော်။
ကဲ.. အကြောင်း(၄)ပါးက စပြီး ကိုယ်နားလည်ထားသလို ဉာဏ်မှီသလောက် အသေးစိတ်ရှင်းပြပါ့မယ်။
(၁) သတိ သမ္ဗောဇ္ဈင်
ဒီသတိ သမ္ဗောဇ္ဈင်ကတော့ သတိထားရမှာဖြစ်တဲ့ ရုပ်၊ ဝေဒနာ၊ စိတ်နဲ့ ဓမ္မတွေအပေါ်မှာ အထူးသတိ ထားကြည့်တတ်ဖို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
ရုပ် – ပူရင် ပူတယ်လို့ သိနေရမယ်။
အေးရင် အေးတယ်လို့ သိနေရမယ်။
နောက် မာတဲ့သဘော၊ ပျော့တဲ့သဘော၊ ကိုက်တာ၊ ခဲတာ၊ နာတာ၊ ကျင်တာတွေကို သတိလေးနဲ့ သိပေး နေခြင်းသည် ရုပ်ကို ရှု့တယ်လို့ မှတ်ရပါမယ်။ နောက်တစ်ခု-
ဝေဒနာ – ဒီမှာ မခံမရပ်အောင် ဆင်းရဲလာရင် ဒုက္ခဝေဒနာ
နေလို့ထိုင်လို့ ကောင်းနေတာ ခံစားရရင် သုခဝေဒနာ
ကောင်းတာ၊ ဆိုးတာ မထင်ရှားရင်တော့ ဥပေက္ခာဝေဒနာဆိုပြီး (၃)မျိုး ရှိတယ်။ ဒီထဲက တစ်ခုခု ဖြစ်ရင်ဖြစ်တာကို သတိနဲ့သိပေး နေရင် ဝေဒနာ ရှု့တယ်လို့ခေါ်တယ်။

နောက်တစ်ခုက
စိတ် – စိတ်ညစ်နေသလို၊ စိတ်ကြီးလေးသလိုလို၊ ဘာရယ်မဟုတ်ပဲ ပျော်နေတာလိုလို၊ ဒါတွေဖြစ်ရင် ဖြစ်တဲ့အတိုင်း သိနေခြင်းသည် စိတ်ကို ရှု့နေတာပေါ့။ နောက် စိတ်မှာ လောဘစိတ်တွေဖြစ်နေရင် ငါတော့ လောဘစိတ်ဖြစ်နေပြီ။ ဒေါသဖြစ်ရင် ဒေါသဖြစ်နေတယ်…..စသဖြင့် တွေးရင် တွေးနေတယ်ကစလို့ သတိနဲ့ သိသိ ပေးနေရမယ်လို့ ဆိုလိုတာပါ။ နောက်ဆုံးတစ်ခု
ဓမ္မ – ဓမ္မကတော့ ရုပ်ရယ်၊ ဝေဒနာရယ်၊ စိတ်ရယ်လို့ ထူးပြီး မခွဲခြားပဲ၊ ပေါ်လာသမျှသဘောတရားလေးတွေကို သတိလေးနဲ့ စောင့်ကြည့်ပြီး သိပေးနေခြင်းကို ပြောပါတယ်။ ဒါဆို သတိ သမ္ဗောဇ္ဈင်(၄)မျိုးစုံသွားပြီနော်။
ဒီတော့ ဆေးညွှန်းအရ ပထမဆုံး သတိကို လက်ကိုင်ထားလို့ ဒီသဘောလေးတွေကို သိပေး မှတ်ပေးနေပါလို့ ညွှန်းထားပါတယ်။
နောက်ထပ် အကြောင်းတစ်ခုက
(၂) ဓမ္မဝိစယသမ္ဗောဇ္ဈင်
ဒါကတော့ ဓမ္မလို့ခေါ်တဲ့ ကိုယ်ရှု့နေတဲ့ တရားပေါ်မှာ ဝိစယ က စီစစ်သုံးသပ်နေခြင်းပါပဲ။ ခန္ဓာရဲ့ရုပ်ပိုင်းတွေက ဖောက်ပြန်ပြလို့ ဖြစ်တယ်၊ ပျက်တယ်၊ အစားထိုးတယ် ဒါတွေကို တစ်ချက်ချင်း မြင်အောင် သုံးသပ်လို့နေတာကို ပြောပါတယ်။ တစ်နေရာက နာတယ်ဆိုရင် အရင်ဆုံး နာတာကို မြင်အောင်ကြည့်၊ နောက်ပျောက်သွားမယ်၊ အဲဒီနေရာမှာ နောက်တစ်ခု အစားထိုးလာမယ်။ ဒါကို မြင်ရင် အနိစ္စအမြဲမရှိ ဖောက်ပြန်ပျက်စီး နေတဲ့သဘောကို ကွက်ကွက် ကွင်းကွင်းကို မြင်တွေ့လို့ ပွားများနိုင်လာမယ်။
ဒီတော့ ဒုတိယအနေနဲ့ ပထမတုန်းက သတိလက်ကိုင်ထားပြီး သိပေး မှတ်ပေးနေတဲ့ ရုပ်၊ ဝေဒနာ ၊ စိတ် နဲ့ ဓမ္မတွေက ပြလာမယ့် သဘောလက္ခဏာတွေကို မြင်အောင်ကြည့်လို့ သုံးသပ်ပေးနေပါလို့ ဆေးညွှန်းထားပါတယ်။
နောက် အကြောင်း တစ်ခုထပ်တိုး သွားပြီ။
(၃) ဝီရိယ သမ္ဗောဇ္ဈင်ပေါ့။ သူက သတိထက် ပိုခိုင်တယ်။ တစ်ခုခုကို လုပ်ရင် “ သတိထား၊ ဝီရိယစိုက်ပါ ” လို့ ပြောလေ့ရှိတယ်လေ။ သတိချည်းဆိုရင် သိပ်မခိုင်ဘူး၊ ဝီရိယလေးပါ ပေါင်းထည့်လိုက်မှ ကိုယ်ရှု့ နေတဲ့ ရှု့ကွက် လေးကို မလွတ်အောင်ထိန်းလို့ ထိန်းလို့ ရှု့နိုင်သွားမှာပါ။
တတိယဆေးညွှန်းအနေနဲ့ကတော့ သုံးသပ်နေတဲ့အပေါ် အထူး ဝီရိယစိုက်လို့ ကြိုးစားရှု့မှတ်ပေးနေပါလို့ လမ်းညွှန်ထားပါ တယ်။
ကဲ နောက်ဆုံး တစ်ခုကတော့
(၄)သမာဓိသမ္ဗောဇ္ဈင်ပဲ ဖြစ်တယ်။ ဒါကတော့ ရှေ့က သတိ ထားပြီး ဝီရိယစိုက် ရှု့မှတ်နေတော့ သမာဓိအားတွေပို ပိုပြီး ပြည့်လာတာပေါ့။ စိတ်ကလေး ငြိမ်လာမယ်၊ တည်လာမယ်၊ တည်တော့ ကြည်လင်လာမယ်။ ဒါ သမာဓိအား တွေပဲပေါ့။
ရှေ့တုန်းက သတိ၊ ဝီရိယနဲ့ သုံးသပ်နေတဲ့စိတ်မှာ တဖြည်းဖြည်းချင်းနဲ့ သမာဓိတွေ ရလာလိမ့်မယ်လို့ ညွှန်းထားတာပါ။ အဲလို သမာဓိရလာတဲ့အခါ စိတ်ဟာ တောင်ရောက်၊ မြောက်ရောက်မရောက်တော့ပဲ ကိုယ်ရှု့နေတဲ့ သဘောလေးအပေါ် မှာပဲ ငြိမ်ပြီး မလွတ်အောင် မှတ်လာနိုင်ပါလိမ့်မယ်တဲ့။
ကဲ..ဒါဆိုအကြောင်း(၄)ပါးစုံသွားပြီနော်။
ဒီ အကြောင်း (၄)ပါးသည် ရွတ်ဖတ်ရုံနဲ့ မရနိုင်ပါဘူးနော်။ ကိုယ်တိုင်ကျင့်ရမယ့်အကြောင်း (၄)ပါးသာ ဖြစ်ပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဆေးညွှန်းကို သေချာဖတ်လို့ လိုက်နာနိုင်မှ ပျောက်သင့်တဲ့ ရောဂါတွေ တစ်စတစ်စ ပျောက်ကင်းလာခြင်းဆိုတဲ့ အကျိုးကျေးဇူးတွေ ခံစားလာရမှာပါနော်။ အနာနဲ့ ဆေး ၊ လိမ်းဆေးနဲ့သောက်ဆေး မှန်အောင် သုံးနိုင်မှ ထိရောက်စွာ သက်သာ ပျောက်ကင်းပြီး ရောဂါကို အမြစ်ပြတ်အောင် ကုနိုင်ပါလိမ့်မယ်လို့ သတင်းကောင်းလေးပါးရင်း ဒီနေ့တော့ အို၊ နာ၊ သေ လွတ်ရာသို့ အရောက်ပို့ပေးမယ့် အကြောင်း (၄)ပါးဆိုတဲ့ ဆေးညွှန်းလေး ပေးလိုက်ရပါတော့သည်။
ကျန်ရှိနေသေးသော အကျိုးတရား သုံးပါးကို ဆက်လက်ဖော်ပြပေးသွားမှာမို့ ဆေးညွှန်းဖတ်လို့ စကျင့်ကြပါစို့ လား။

မှတ်ချက်။ ။ ကျနော်နားလည်သဘောပေါက်ထားတာလေးကို အကြမ်းမျဉ်းနားလည်အောင် ပြန်လည်တင်ပြ ဝေမျှလိုက်ပါသည်။