ကျွန်တော်၏ ကဗျာများ

“မုန်းတီးခွင့်”

အိပ်မရတဲ့ အချိန်

မင်းအကြောင်း တွေးမိတာ

အချစ် နဲ့ အမုန်း ထိပ်တိုက်တွေ့ ပေးသလိုပဲ

 

နွေခေါင်ခေါင်မှာ နှင်းကျသလို

မင်းကို ချစ်မိတာ

ကို့ယို့ကားယား နိုင်လှပါတယ်။

 

အချစ်ရဲ့ သူရဲကောင်းတွေထဲ

ငါကလည်း . . .

ဖွင့်မပြောရဲ့တဲ့

သူရဲကောင်းလေးပါပဲ။

 

သွေးဝနေတဲ့ ဓားတစ်လက်က

သွေးထပ်မသောက်ချင်သလို

မင်းကို မုန်းမိအောင်

ဖန်တီးပေးပါလား ?

ချစ်သူ . . .

အလင်းဖွဲဖွဲသာ ပေးနိုင်တော့တဲ့ ကောင်းကင်က

မျက်ရည်ပေါက်တွေ ကျလာတော့မယ်လေ

ဒီတစ်ခါလည်း

‘လေး’ ကြိုးပြတ် ပြန်ပြီလား

ကံဆိုးခြင်း၊ ကံကောင်းခြင်း အားလုံးသိတဲ့

ရှေ့က ကန်ရေပြင်လည်း မျက်ရည်ဝိုင်းလို့ပေါ့။

ခမ်းမတစ်ခုကနေ

‘မင်း’ ကောင်းကင်ကိ ကြည့်ပြီး ငိုမနေနဲ့ကွယ်

မိုးဖွဲဖွဲ နဲ့ နှလုံးသားတစ်စုံဟာ

ခုတော့ . . .

ပျောက်ရှတော့မယ့် နှလုံးသား တစ်ခုအတွက်

အဝေးကို ငေးလေရော့

 

ချစ်သူ . . .

မျက်ရည်ပေါက်တွေ ကျလာပြီ

ငါ့ နှလုံသား မျက်ရည်သုတ်လို့

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

ငါ့ . . . အမဲရောင် တီမ်တိုက်

တောက်လှတဲ့ အပြုံး

ရက်စွဲတပ်ဖို့ မေ့လျော့နေခဲ့သလား ။

ပန်းဝင်လှဖို့ ငါ ကိုယ်တိုင် ပျောက်ဆုံးလေရဲ့ ။

သိခွင့် အကန့်အသတ်ရှိတဲ့ လောက

ငါ ပိုသိလိုက်ချိန်

လောကမှ

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ချစ်မြတ်တဲ့ ကေင်မလေးရေ . . .

အရည်တွေကြား ပျော်နေသူပါ

မင်း နှလုံးသား အငွေ့ကို ရှုရှိုက်ချင်တာ

ခဏခဏပေါ့။

ညနက်ရဲ့ ကောင်းကင်နီထဲ

မင်းအကြောင်း ဖွင့်မိတာ

ဆေးလိပ်တစ်လိပ် မကပေါ့ကွာ . . .။

မင်း သိရဲ့လား . . .

ကောင်းကင် နဲ့ မင်းအကြောင်းဆက်သွယ်မှုကို

 

မင်းကတော့ . . .

အခန်းတစ်ခန်းရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ

အိပ်လုပျော်ဆဲပေါ့။

အရေခွံ နဲ့ လူအကြောင်း

တွေးလိုက်စမ်းပါ

ပြီး . . .

နဝင်းမရှိတဲ့ ဘဝထဲ

ဝင်လာစမ်းပါလို့

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

မင်း အရိပ်ကလေး

တွေ့ရရုံနဲ့ ကျေနပ်တဲ့ . . . ငါ

ဝေးရပြီဆိုတဲ့ အသိလေးနဲ့

မှောင်မဲစွာရွာသွန်းတဲ့ မျက်ရည်

လျှောက်ခဲ့ဖူးတဲ့ လမ်း

အခု ညှိုးနွမ်းနေပေါ့

ဘယ်သောအခါမှ ပျော်ရွှင်ချိန်ကို

မေ့ပစ်လိုက်ပါနဲ့ . . .

ချစ်သူရယ် ။