ရှင်သန်ရသည့်အကြောင်း (Purpose of Life)

ရှင်သန်ရသည့်အကြောင်း

(Purpose of Life)

၁။       ရှင်သန်နေတဲ့လူသားတွေမှာ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်ခိုင်မာပြီး၊ ဟုတ်တိပတ်တိလုပ်တတ်တဲ့လူမျိုးနဲ့ မရေမရာနဲ့  အဓိပ္ပာယ်မဲ့စွာ နေသူဆိုပြီး နှစ်မျိုးရှိပါတယ်။ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်ခိုင်မာပြီး ဟုတ်တိပတ်တိလုပ်တတ်သူများ ဟာ အလုပ် ကြိုးစားသူများဖြစ်ကြတယ်။ အလုပ်ကြိုးစား သူများဖြစ်လို့ ပိုကောင်းတဲ့ဘဝတွေကိုရလာကြတယ်။ ကတိသစ္စာ တည် ကြည်ပြီး၊ ဥပဒေကိုလေးစားလိုက်နာသူတွေဖြစ်လာကြတယ်။ မရေမရာနဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကင်းမဲ့စွာနေထိုင်သူများဟာအပျင်း ထူသူများဖြစ်လာကြတယ်။ အလုပ်မကြိုးစားပါ။ ဖြတ်လမ်းကိုသာ လိုက်လိုတယ်။ လွယ်လွယ်ရတာကို သာလျှင်လိုလား ပါတယ်။ အမြဲတမ်းလိမ်လည်ဖို့၊ အချောင်ရဖို့သာကြိုးစားနေသူများဖြစ်တဲ့အတွက် ဥပဒေကို ချိုးဖောက်ရမှာကို လည်း ဝန်မလေးသူများဖြစ်လာတယ်။ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်ခိုင်မာတဲ့လူတွေများတဲ့လူ့အသိုင်းအဝိုင်းဟာ သန့်ရှင်းနေ လေ့ရှိ တယ်။ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုမြင့်မားတဲ့အသိုင်းအဝိုင်းတွေဖြစ်လာတယ်။ မရေမရာနဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကင်းမဲ့သူများတဲ့ လူ့အသိုင်း အဝိုင်းဟာ ညစ်ပတ်ပြီး ဆင်းရဲနုံခြာတဲ့လူ့အသိုင်းအဝိုင်းတွေဖြစ်လာတယ်။

၂။       လူသားတွေကို စိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်ခိုင်မာပြီး ဟုတ်တိပတ်တိလုပ်တတ်တဲ့လူမျိုးနဲ့ မရေမရာနဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကင်းစွာ နေတတ်သူဆိုပြီး ဖြစ်ပေါ်လာစေတဲ့ အကြောင်းရင်းတွေကတော့ ဒီလူတွေမွေးဖွားကြီးပြင်းရတဲ့ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းရဲ့ အဆင့်အတန်းနဲ့စွဲမြဲနေတဲ့ အယူဝါဒတွေ၊ လမ်းမှန်ကိုပြသပေးနိုင်တဲ့လူတွေနဲ့ ရှင်သန်ရသည့်အကြောင်းကို နားလည် သဘောပေါက်မှုတွေပဲဖြစ်တယ်။ အဓိကအားဖြင့် ရှင်သန်ရသည့်အကြောင်းကို နားမလည်နိုင်သေးသရွေ့ ဒီလူသား တွေဟာ မရေမရာနဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကင်းမဲ့နေသူများသာ ဖြစ်လာမှာဖြစ်တယ်။ ရှင်သန်ရသည့်အကြောင်းကို နားလည် သဘောပေါက်လာသူများဟာ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်ခိုင်မာပြီး၊ ဟုတ်တိပတ်တိလုပ်တတ်သူများဖြစ်လာပါတယ်။

၃။       အမိဝမ်းမှငိုကြွေးခြင်းနဲ့ မွေးဖွားလာချိန်မှ နောက်ဆုံးနုလုံးခုန်ရပ်သွားတဲ့အချိန်ထိဟာ ရှင်သန်နေချိန်ဖြစ်တယ်။ ရှင်သန်ခြင်းမှာ သဘောတရား လေးခုရှိတယ်။ ပထမသဘောတရားက လှုပ်ရှားခြင်းဖြစ်တယ်။ ဒုတိယသဘောတရားက ကြီးထွားခြင်းဖြစ်တယ်။ တတိယသဘောတရားကအသွင်ပြောင်းဖွံ့ဖြိုးခြင်းဖြစ်တယ်။ စတုတ္ထသဘောတရား ချုပ်ငြိမ်း ပျောက်ကွယ်ခြင်းဖြစ်တယ်။ ရှင်သန်နေတဲ့အရာမှန်သမျှ အနှေးနဲ့အမြန်ဆိုသလိုလှုပ်ရှားမှုရှိတယ်။ ကြီးထွားမှုဆိုတာ ရှိတယ်။ အသွင်ပြောင်းဖွံ့ဖြိုးခြင်းရှိတယ်။ အသွင်ပြောင်းဖွံ့ဖြိုးခြင်းဆိုတာ ပိုးတုံးလုံးကောင်ဘဝက လိပ်ပြာအဖြစ်ကို ပြောင်းလဲသွားတဲ့သဘောတရားမျိုးဖြစ်တယ်။ ပိုးတုံးလုံးကောင်လေးတွေဟာ သူတို့ကိုယ်ကို ပိုးချည် အထပ်ထပ် ရစ်ပတ်ပြီးနေတယ်။ အချိန်အတိုင်းအတာတခုရောက်တဲ့အချိန်မှာ ပိုးတုံးလုံးကောင်ဘဝကနေ လိပ်ပြာအဖြစ်ကို ပြောင်းသွားတယ်။ ပုံသဏ္ဌာန်လဲပြောင်းလဲသွားတယ်၊ အရည်အသွေးတွေလည်းပြောင်းလဲသွားတယ်။ ဒီလို ပြောင်းလဲ ခြင်းမျိုးကို အသွင်ပြောင်းဖွံ့ဖြိုးခြင်းလို့ခေါ်တယ်။ ရှင်သန်နေတဲ့သက်ရှိတွေဟာနောက်ဆုံးတော့ ချုပ်ငြိမ်းခြင်းနဲ့သာ လျှင် အဆုံးသတ်ကြတယ်။

၄။       ဘယ်အရာကိုလုပ်လုပ် ရည်ရွယ်တဲ့ “ အကြောင်း “ ဆိုတာရှိတယ်။ စားပွဲတစ်လုံးလုပ်ကြမယ်ဆိုပါစို့။ ခြေတောက် လေးချောင်းလည်းပါပြီ၊ အပေါ်အခင်းမျက်နှာပြင်ပါပြီဆိုတာနဲ့ စားပွဲလို့ခေါ်လို့တော့ ရပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီစားပွဲမှာ ရည်ရွယ်တဲ့ အကြောင်းရင်းမရှိဘူး။ ဒါကြောင့် ဘယ်လောက် ကြီးကြီးလုပ်မယ်။ ဘယ်လောက် အမြင့်ထား မယ်။ ဘာပစ္စည်းနဲ့လုပ်မယ်ဆိုတာ တွေမစဉ်းစားဘူး။ ဒီလိုမျိုးရည်ရွယ်တဲ့ အကြောင်းရင်း မရှိပဲလုပ်ဆောင်တဲ့ အကြောင်း ကိစ္စတိုင်းဟာ ဘာမှ အသုံးမဝင်ယုံမက လူသားတွေကိုပါဒုက္ခပေးလေ့ရှိပါတယ်။ အခု ရည်ရွယ်တဲ့ အကြောင်းရင်းရှိပြီ ဆိုပါစို့။ ရည်ရွယ်တဲ့အကြောင်းက ဒီစားပွဲကို စားသောက်ဆိုင်မှာ သုံးမယ်။ ဒီရည်ရွယ်တဲ့ အကြောင်း ရှိလာပြီ ဆိုတာနဲ့ စားသုံးသူ ဘယ်နှစ်ယောက်နေရာချထားပေးမလဲဆိုတာစဉ်းစားရမယ်။ တစ်ဦးအတွက် လား၊ နှစ်ဦးအတွက်လား၊ လေးဦးအတွက်လား၊ အဝိုင်းပုံစံလုပ်မလား၊ လေးဒေါင့်လုပ်မလား၊ ဘယ်လောက်အမြင့်လုပ်မလဲ။ ဘယ်လို ပစ္စည်းမျိုးနဲ့ လုပ်မလဲ။ ဆေးကြောတာ သန့်ရှင်းတာခံနိုင်အောင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ ထိန်းသိမ်းဖို့ လွယ်ကူ အောင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ အများနဲ့ မတူပဲထူးခြားတဲ့ အဆင်အပြင်ဖြစ်အောင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲဆိုတာတွေ စဉ်းစား လာမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုမျိုး ရည်ရွယ်တဲ့အကြောင်း ကောင်းကောင်းနဲ့ ပြုလုပ်ခဲ့တဲပစ္စည်းတွေဟာ ရေရှည်အသုံခံပြီး၊ အသုံးဝင်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ဖြစ်လာတယ်။

၅။       လူတွေရဲ့ အဝတ်အထည်၊ အသုံးဆောင်ပစ္စည်းတွေအားလုံးဟာ ရည်ရွယ်တဲ့အကြောင်း အသီးသီး နဲ့တီထွင်ဖန်တီးထားတာချည်းပဲဖြစ်တယ်။။ လူ့ဘဝရဲ့ ရှင်သန်ရသည့်အကြောင်းက ဘာလဲ ဆိုတဲ့မေးခွန်းကို မေးကြ ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ လူသားတွေမှာ အထင်သာအမြင်သာဆုံး သဘောတရားတစ်ခုကတော့ ပြောင်းလဲခြင်းပဲဖြစ်တယ်။ လူသားတွေရဲ့ ကိုယ်ခန္ပ္ဓာဖြစ်စဉ်ဟာ အစဉ်အမြဲပြောင်းလဲနေသလို၊ အသိဉာဏ်ကလည်းပြောင်းလဲနေပါတယ်။ မွေးခါစက အလိုမကျတာတွေ့ရင် ငိုခြင်းအတတ်ကိုသာ လုပ်တတ်တာတဲ့ အသိဉာဏ်ကနေ အရာရာကိုထွင်းဖေါက် အောင်မြင်နိုင်အောင် အထိလူသားတွေဟာ ပြောင်းလဲနိုင်တယ်။

၆။       လူသားတစ်ဦးအတွက် ရှင်သန်ရသည့်အကြောင်းရင်းက လူ့ဘဝကို ဖြစ်သလိုမနေပဲ၊ တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ ကောင်းသထက်ကောင်းအောင်ကြိုးစားရင်းနဲ့ အမြင့်မားဆုံး  အနေအထားကို ရောက်ရှိသွားရန်သာဖြစ်ပါတယ်။ ဘယ် အရာကိုလုပ်လုပ် ကောင်းသထက်ကောင်းအောင်ကြိုးစားလိုမှရမယ်။ ရောင့်ရဲတဲ့စိတ်၊ တင်းတိမ်တဲ့စိတ်တွေဟာ လူတွေကို အနိမ့်ပါးဆုံးလူတွေဖြစ်စေတယ်။ ဒီနေ့ဟာ မနေ့ကထက်ပိုကောင်းလာရမယ်။ မနက်ဖန်ဟာ ဒီနေ့ထက် ပိုကောင်းလာရမယ်။ ကောင်းသထက်ကောင်းအောင်ကြိုးစားသူတွေဟာ သူတို့လုပ်နေတဲ့အလုပ်ဟာ မှန်ကန်တဲ့ အလုပ်ဖြစ်တယ်။ ဥပဒေနဲ့အညီဖြစ်တယ်။ မျှတတဲ့အလုပ်ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို ပြင်းပြင်းပြပြ ယုံကြည်သူများဖြစ်ရမယ်။

၇။       လူသားတစ်ဦးမှာနေ့စဉ်တိုးတက်နေရမဲ့ အရာ (၆) ခုရှိတယ်။ ဒီအရာ (၆) ခုမှာ တစ်ခုခုချို့ယွင်းနေပြီဆိုရင် ကောင်းမွန်တဲ့ဘဝတစ်ခုကိုဘယ်တော့မှ မရနိုင်တော့ဘူး။ ဒီအရာ (၆) ခုက ဝင်ငွေ၊ များများသိခြင်း၊ ခွန်အား၊ နည်းပညာ၊ လူသားဆန်မှု နဲ့ လောကအမြင်တို့ဖြစ်တယ်။ ရှင်သန်ရသည့်အကြောင်းရင်းကို သိသူများဟာ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်ခိုင်မာပြီး ဟုတ်တိပတ်တိ ကြိုးစားသူများဖြစ်လာတယ်။ ရှင်သန်ရသည့်အကြောင်းရင်းကို မသိသူများကတော့ မရေမရာနဲ့ အဓိပ္ပာယ်မဲ့စွာနေထိုင်သူများဖြစ်လာတယ်။