ရန်ကုန်သွားမယ့် မောင်ပေ (၃)

ကားသမား ငတိ လစ်ပြေးသွားပြီးနောက် ၊ ဟိုတယ်ထဲသို ့ဝင်ကာ အခန်းငှားလိုက်သည် ။ ထို ့နောက် ဂေဇက်မှ မိတ်ဆွေ ကိုဘီလူး ထံ ဖုန်းဆက်ပြီး အကျိုးအကြောင်း ပြောပြလိုက်သောအခါ ၊ သူ ချက်ချင်းလာခဲ့မည် ဟု ပြောသည် ။
သည်လူ က ခေသူမဟုတ် ၊ လက်ဝှေ ့၊ ကရာတေး ၊ တိုက်ကွမ်ဒို အစုံတတ်မြောက်ထားသည် ဟု သိရသည် ။ ရန်ကုန်မြို ့ရှိ ခါးပိုက်နှိုက် များဆိုလျှင် ၊ သူ ့ဓါတ်ပုံကို ဗီနိုင်းထုတ်ထားကာ ၊ သူနှင့်ဆုံသော ကားပေါ်တွင် မလှုပ်ရှားကြရန် သတိပြုကြသည် အထိပင် ။ နောက်ပြီး သည်လူ၏ ဝတ်စားပုံမှာ အမြဲတမ်း ဝတ်စကုတ် တစ်ထည်ပါသည် ။ ရဲလား ဆိုတာကိုတော့ သူ ့ကိုမေးရမည် မှာ အားနာသဖြင့် မမေးဖြစ်ခဲ့ ။
ဟော်တယ် မှာ ရေချိုးပြီး၊ဧည့်ခန်းမှစောင့်နေစဉ် ကျွန်ုပ်ထံ ဖုန်းဆက်လာသူမှာ ၊ ကျွန်ုပ်တို ့ဂေဇက်မှ တံခါးစောင့်ကြီး ဘလက် ။ ခဏနေကြ ဂေဇက်မှ ကိုလင်းမြွေ ဖုန်းဆက်လာသည် ။ သူတို ့ကို လည်း အကျိုးအကြောင်း ပြောပြလိုက်သောအခါ ၊ သူတို ့လည်း ချက်ချင်းလာခဲ့မည် ဟု ပြောသည် ။
ဒါမျိုးကြ ကျွန်ုပ်တို ့ဂေဇက်ဝင်တွေ သွေးစည်းညီညွတ်ကြသည် ။
၁၅မိနစ်ခန် ့ကြာသောအခါ ၊ ဟိုတယ်ဧည့်ခန်းအတွင်းတွင် ဂေဇက်ဝင် သုံးဦးနှင့် ကျွန်ုပ် မောင်ပေ နှင့် ဆုံကြလေတော့သည် ။
ကိုဘလက် နှင့် ကိုလင်းမြွေ တို ့ပုံစံမှာ အရပ်မြင့်မြင့် ၊ ဘော်ဒီက ခပ်တုတ်တုတ် နှင့် မစ်ဒယ်ဝိတ် ဘောက်ဆင်သမားများကို တွေ ့ရသည့် အတိုင်း ။
တွေ ့တွေ ့ချင်း သူတို ့သုံးယောက်လုံး ၊ ကျွန်ုပ်ဖြစ်ပုံကို အသေးစိတ်မေးမြန်းကြသည် ။
ကားသမား ပုံစံက ရှမ်းကုလား ရုပ်ဗျ ၊ အရပ်ကတော့ ၅ပေ၆ လောက်ရှိမယ် ။ လူပုံက ခပ်သန် ့သန် ့ဘဲ ။ တက္ကစီမောင်းတယ်လို ့ကို မထင်ရဘူး ။ သူ ့ကားကလဲ ကော်ရိုလာဗင်ဗျ ။ မော်ဒယ်တော့ မသိဘူး ။ ကားနံပါတ်လဲ မမှတ်မိဘူး ။ ကားက သန် ့တယ် ။ တက္ကစီဆိုင်းဘုတ်တင်ထားတဲ့ နံပါတ်အနီကား ဆိုတာတော့ သေချာတယ် ။
ကိုဘီလူး က ရန်ကုန်မြောက်ပိုင်းတစ်ခွင် တွင် သွားစုံစမ်းမည် ဟု ဆိုကာ ထွက်သွားသည် ။
ကိုလင်းမြွေ က ရန်ကုန်မြို ့ထဲ ကို သူ ့တာဝန်ဟု ဆိုကာ ထွက်သွားသည် ။
ကိုဘလက် ကတော့ ကျွန်ုပ် သွားလိုသည့်နေရာများကို လိုက်ပို ့ရင်း ၊ ကျွန်ုပ်နှင့် အတူ စုံစမ်းမည် ဟု ဆိုသည် ။
ကိုဘလက်နှင့် ကျွန်ုပ်လည်း လဘက်ရည်ဆိုင်တစ်ဆိုင် သို ့ဝင်ထိုင်ပြီး မနက်စာစားကြသည် ။
“ ကိုပေ့ စာအုပ်တွေ က တော်တော်များလားဗျ ”
“ များဆို ကိုးယောက်စာ ပေါ့ဗျာ ၊ ဒီမှာ ကိုဘလက်တို ့ကိုဘီလူးတို ့ကိုလင်းမြွေ တို ့လို ဘော်ဒါတွေ ကို ပေးဖို ့၊ ၉ ယောက်စာ ခန် ့မှန်းပြီး ဝယ်ခဲ့တာဗျ ”
“ ဒါဆို နှမြောစရာကြီးဗျာ ၊ ဒါနဲ ့ကိုပေ စီးခဲ့တဲ့ ကားက တော်တော်လေး သန် ့လား ”
“ အင်း..သန် ့တယ်ဗျ ၊ အတွင်းခန်းကော အပြင်ပိုင်းကော ၊ နောက်ပြီး အခုမှ မှတ်မိပြီ ၊ အဲ့ကောင် ဝတ်ထားတဲ့ပုံစံကို ၊ ရှပ်အင်းကျီနဲ ့စတိုင်ပန် နဲ ့နက်ကတိုင်နဲ ့ဗျ ”
“ ခင်ဗျားစီးခဲ့တာ တက္ကစီကော ဟုတ်ရဲ ့လားဗျာ ”
“ ဟုတ်ပါတယ် ၊ တက္ကစီ ဆိုင်းဘုတ် တပ်ထားတာတော့ သေချာပါတယ် ”
“ အေးဗျာ ၊ စိတ်တော့ မပျက်ပါနဲ ့ဦး ၊ ကျုပ်မှာလဲ အသိရဲတွေ၊စုံထောက်တွေ အပတ်အသက်တွေ အများကြီးရှိပါတယ် ၊ ဒါပြီးရင် သူတို ့ဆီ သွားပြီး စနည်းနာကြည့်ရအောင် ”
“ အေးဗျာ..ကျုပ်က ဒီမှာ သူစိမ်းတစ်ယောက် ဆိုတော့ ၊ အကိုတို ့ကိုဘဲ အားကိုးရမှာဘဲ ”
မနက်စာ စားအပြီး ကျွန်ုပ်တို ့နှစ်ယောက် ၊ ကိုဘလက် မိတ်ဆွေ၏ အိမ်သို ့သွားခဲ့ကြသည် ။
ရုံးမသွားမှီ အချိန်မှီအောင် ဟု ဆိုကာ ကိုဘလက်က သူ ့ကား ကို အမြန်ဆုံး မောင်းလာခဲ့သည် ။
ကိုဘလက် မိတ်ဆွေအိမ်ရောက်တော့ ၊ အိမ်ထဲအဝင် ၊ ရုံးသွားဖို ့ပြင်နေတဲ့ သူ ့ကို တန်းတွေ ့ရတယ် ။ ပုံကြည့်ရတာ အရာရှိတစ်ယောက်ပါဘဲ ။ ဒါနဲ ့ ကိုဘလက် က ကျွန်ုပ်တို ့ရောက်လာရတဲ့ အကြောင်းစုံကို ပြောပြလိုက်တော့ ၊ အဲဒီလူ က တန်းသိတယ် ။
ချက်ချင်း သူ ့ဖုန်းထုတ်ဆက်တယ် ။ ကြည့်ရတာ သူ ့တပည့်များကို လှမ်းညွှန်ကြားနေတဲ့ပုံဘဲ ။
ပြီးတော့ ကျွန်ုပ်ကိုမေးတယ် ။ ရန်ကုန်က ပြန်ရင် ဘာနဲ ့ပြန်မလဲ တဲ့ ။ ကျွန်ုပ် လည်း လေယာဉ်နဲ ့ပြန်မှာ ဖြစ်တဲ့အကြောင်း ပြန်ပြောလိုက်တော့ ၊ လေယာဉ်လက်မှတ် ဝယ်ပြီး ပြီလား လို ့မေးတယ် ။ မဝယ်ရသေးဘူး လို ့ဆိုလိုက်တော့ ၊ နေ ့လည် တစ်နာရီ ၊ မင်္ဂလာဒုံလေဆိပ်မှာ တွေ ့ကြဖို ့ချိန်းလိုက်တယ် ။ သူက လေယာဉ်လက်မှတ်ဝယ်ဖို ့ လိုက်ကူညီပေးရင်း ကျွန်ုပ်၏ စာအုပ်များပြန်ရဖို ့အဲဒီမှာ ဆုံမယ် တဲ့ ။
ဒါနဲ ့မယုံတစ်ဝက် ၊ ယုံတစ်ဝက် နဲ ့ကိုဘလက်နဲ ့ကျွန်ုပ် ပြန်လာခဲ့ကြသည် ။ ကျွန်ုပ် မိတ်ဆွေ ၏ မင်္ဂလာဆွမ်းကျွေးပွဲ သို ့ရောက်ဖြစ်ခဲ့သည် ။ ထို ့နောက် အချိန်ရသေးသဖြင့် ရွှေတိဂုံဘုရား သို ့သွားဖူးခဲ့သည် ။ ဘုရားဖူးရင်း ကျွန်ုပ် စာအုပ်များ ပြန်ရပါစေ ဟု ဆုတောင်းမိသည် ။
ဘုရားပေါ်မှ ပြန်အဆင်းတွင် ၊ ကိုလင်းမြွေ ၏ ဖုန်းဝင်လာသည် ။ ကျွန်ုပ်ထံမှ လစ်ပြေးသွားသော ကားပုံစံကို သူ ့မိတ်ဆွေ ဖော်ရိန်နာများ တွေ ့ဖူး စီးဖူးကြကြောင်း သိရသည် ဆိုသည့်အကြောင်း ပြောလာသည် ။ လေဆိပ်နား တစ်ဝိုက်တွင် သွားရှာကြည့်ဖို ့
အကြံပြုလာသည် ။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပင် ၊ ကျွန်ုပ် လည်း ကိုဘလက်နှင့် အတူ ၊ ကိုဘလက် မိတ်ဆွေနဲ ့လေဆိပ်တွင် ချိန်းဆိုထားကြောင်း ပြောပြလိုက်သောအခါ ၊ ကိုလင်းမြွေ လည်း ဝမ်းသာသွားသည် ။
နေ ့လည် တစ်နာရီကျတော့ ၊ ကိုဘလက်နှင့်အတူ မင်္ဂလာဒုံလေဆိပ်တွင် သို ့အရောက် ၊ လေဆိပ်အပြင်ဘက်တွင် ရပ်ထားသော ကားပါကင် တွင် ဘက်ကီး ငတိ ၏ ကားနှင့် ဆင်တူသော ကားတစ်စီး ကို တွေ ့လိုက်ရလေသည် ။
သေချာအောင် အနီးကပ် သွားကြည့်တော့ ၊ မနက်က စီးလာသောကားသေချာသည် ။ ကိုဘလက် မိတ်ဆွေ အရာရှိ ကို လှမ်းမြင်ရသဖြင့် သူ ့ဆီ အရင်သွားပြီး ကားတွေ ့ကြောင်းပြောပြလိုက်သော အခါ ၊ ထိုသူ က ချက်ချင်း ဆိုင်ရာများကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည် ။
ကိုဘလက်မိတ်ဆွေ က အရာရှိတစ်ဦးဖြစ်ပြီး လေယာဉ်လက်မှတ် မကြာခဏ ဝယ်နေကြမို ့၊ လေယာဉ်လက်မှတ် ကို ဈေးမှန်ဖြင့် ဝယ်လို ့ရသည် ။ ထို ့နောက် လေဆိပ်အတွင်းရှိ ဘားတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ကြပြီး ၊ အခြေအနေ ကို မေးလိုက်သော အခါ ၊ ကိုဘလက် နှင့် သူ ့မိတ်ဆွေ အရာရှိ တို ့က ပြုံးပြပြီး စောင့်ကြည့်ပါ ဟူသော မျက်နှာမျိုးကို တွေ ့လိုက်ရသဖြင့် ၊ ဘီယာတစ်လုံးမှာကာ သောက်နေလိုက်သည် ။
ဘီယာတစ်လုံးကုန်ချိန်လောက်တွင် ၊ ကျွန်ုပ်လည်း လေဆိပ်အတွင်း တစ်ချက် လှည့်ကြည့်နေစဉ် ၊ တွေ ့လိုက်ရပါပြီ ၊ ဘက်ကီးငတိ ကို ၊ သူ ့ဘေးမှာ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း လူနှစ်ယောက် က လက်တစ်ဘက်စီ ကိုင်ဆွဲကာ ဝင်လာသည် ကို တွေ ့လိုက်ရလေတော့သည် ။
( ဆက်လက်ရေးသားပါဦးမည် )
***** ကျွန်ုပ် ၏ အရည်မရ အဖတ်မရ ခရီးသွားမှတ်တမ်းကို သည်းခံ ဖတ်ပေးသည့်အတွက် လေးစားကျေးဇူးတင်ပါသည် *****