ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်

အမှတ်သညာမဲ့တဲ့ ဉာဏ်အစဉ်မှာ

ပြစ်တင်မှုတွေသာပြည့်နှက်နေခဲ့ရင်

သံစဉ်တွေလည်းမလှတော့သလို

ဘဝအမြင်တွေလည်း ကျဉ်းမြောင်းရာကျလိမ့်မပေါ့ …။

တည်မြဲခြင်းတရားကို ဘယ်လိုခံယူကြမလဲ….

ဟော့ဟိုက ….

စိမ်းမြမြအရွက်တွေကြားက

ငှက်ကလေးတွေ အော်သံကို နာဆင်စမ်းပါ …။

ကြည်နူးစေချင်လို့လား …

ကြေကွဲစေချင်လို့လား …

နှလုံးသားရဲ့ စေညွှန်ရာလိုက်ပါရင်းပေါ့….။

သောကအပူများနဲ့ ခရီးဆက်နေခဲ့မိလား …

ဪ…..

ဒါဟာ လမ်းတစ်ခုပါပဲ…

တွေးကြရမှာက

မျိုးဆက်တွေ သွေးနဲ့ ခင်းခဲ့တာလား ….

ချွေးနဲ့ ခင်းခဲ့တာလား…

အသက်နဲ့ ရင်းခဲ့ကြတာလား….

သဘောတရားကတော့ ခပ်ပါးပါးပါ ….

စားမိသမျှလည်း ပြန်အန်ထုတ်လို့မှ မရတာ …

ပြင်ဆင်ချက်တွေနဲ့ စာမျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်း ပေပွ …

ပိုင်းခြေရလဒ်နဲ့ ပိုင်းဝေရလဒ်က အချိုးချမရ …

မသိကိန်းများနဲ့ နေ့ရက်များအကြောင်း

မြိန်ရေ ယှက်ရေပြောရင်း ….

ဒီကနေ့အထိ …

ဦးနှောက်ရော နှလုံးသားကပါ

အမှတ်သညာမဲ့နေကြတုန်းပါ ….။